161 Вершы з Бібліі пра любоў да Бога

Задумываліся вы калі-небудзь пра тыя жаданні і імкненні, што нараджаюцца ў нас? Яны могуць праяўляцца па-рознаму: у неўтаймаваных сексуальных жаданнях, у празмернай цязе да фізічных задавальненняў ці ў бязмежнай пагоні за матэрыяльным. Але Біблія вучыць нас, як знайсці дапамогу ў Ісуса, каб стрымаць свае страсці і цалкам падпарадкавацца Яго Святому Духу.

У Пісанні мы знаходзім шмат месцаў, дзе заклікаюць нас кантраляваць свае цялесныя жаданні. У Пасланні да Рымлян апостал Павел заклікае нас не задавальняць пажадлівасці цела, а жыць паводле Духа. Бог таксама кажа нам у Сваім слове пра важнасць дысцыплінавання нашага цела і розуму.

У 1-м Пасланні да Карынфянаў (9:27) Павел кажа: «Але я ўтаймоўваю і панявольваю цела сваё, каб, прапаведуючы іншым, самому не аказацца нягодным». Гэтыя словы паказваюць нам неабходнасць трымацца моцна ў веры і супрацьстаяць спакусам, што ідуць ад нашай плоці.

Мы добра ведаем, што цялесная страсць заўсёды вядзе нас да дрэнных учынкаў перад абліччам нашага Госпада. Гэта можа стаць перашкодай у нашых адносінах з Богам і з іншымі людзьмі, можа прымусіць нас дзейнічаць эгаістычна і шукаць толькі ўласнага задавальнення, не задумваючыся пра наступствы і ўплыў на нашае духоўнае жыццё.

Таму важна пастаянна разважаць пра свае ўчынкі і матывацыі, імкнучыся жыць паводле Божых запаведзяў і статутаў.

Ключ да перамогі — падпарадкавацца волі Бога і дазволіць Яго Духу змяніць нашае жыццё. Праз малітву і вывучэнне Пісання мы можам развіць большую самавалоданне і лепшы лад жыцця.

А тыя, якія Хрыстовыя, укрыжавалі цела з пакутамі і пажаданьнямі.

Кіраўніку хору. Навучаньне сыноў Караха.

Да Бога кажу я: «Скала мая! Чаму Ты забыўся пра мяне? Чаму я ў суме хаджу ад уціску ворагаў?»

Як рана ў костках маіх, зьневажалі мяне ворагі мае, гаворачы мне ўвесь дзень: «Дзе Бог твой?»

Чаму ты сумуеш, душа мая? Чаму ў-ва мне ты трывожышся? Спадзявайся на Бога, бо яшчэ будзеш славіць Яго, збаўленьне аблічча майго і Бога майго!

Як лань прагне вады з ручая, так душа мая, Божа, прагне Цябе!

Бо калі мы былі ў целе, пакуты грахоў, якія [паўставалі] праз Закон, дзеялі ў членах вашых, каб даваць плод сьмерці.

а калі не ўстрымаюцца, няхай жэняцца, бо лепш ажаніцца, чым распаляцца.

Псальм Давіда, калі ён быў у пустыні Юдэйскай.

пасьля пажаданьне, зачаўшы, нараджае грэх, а грэх, як яго давесьці да канца, спараджае сьмерць.

Насалоджвайся ў ГОСПАДЗЕ, і Ён табе дасьць прагненьні сэрца твайго.

Як умілаваныя сялібы Твае, ГОСПАД Магуцьцяў!

каб рэшту часу ў целе жыць не паводле чалавечых пажаданьняў, але паводле волі Божае.

Дзеля гэтага аддаў іх Бог у ганебныя жарсьці, бо жанчыны іхнія замянілі прыродныя зносіны на супрацьпрыродныя.

А Ісус сказаў яму: «“Любі Госпада, Бога твайго, усім сэрцам тваім, і ўсёю душою тваёю, і ўсім разуменьнем тваім”.

якая навучае нас, каб, адрокшыся ад бязбожнасьці і пажадлівасьцяў сьвету, цьвяроза, праведна і пабожна жылі мы ў цяперашнім веку,

каб пазнаць Яго, і сілу ўваскрасеньня Яго, і супольнасьць пакутаў Яго, прыпадабняючыся сьмерці Яго,

Лагоднае сэрца — жыцьцё для цела, а зайздрасьць — парахненьне косткам.

у дбайнасьці не лянуйцеся; духам палайце; Госпаду служыце;

Ільля быў чалавек, падобны да нас, і малітваю памаліўся, каб не ішоў дождж, і не ішоў дождж на зямлю тры гады і шэсьць месяцаў.

Усім сэрцам маім я шукаю Цябе, ня дай мне адхіліцца ад прыказаньняў Тваіх!

Я стаўся разумнейшым за старых, бо пільнуюся загадаў Тваіх.

Ад усякай сьцежкі благой я стрымліваў ногі мае, каб захоўваць слова Тваё.

Ад прысудаў Тваіх я ня адступаўся, бо Ты мяне навучаеш.

Як салодкія словы Твае паднябеньню майму, саладзей за мёд вуснам маім!

Пра загады Твае буду разважаць, дзеля гэтага ненавіджу ўсякую сьцежку хлусьні.

Слова Тваё — сьветач для ног маіх і сьвятло на сьцежцы маёй.

Я прысягнуў і я падняўся, каб захоўваць суды праведнасьці Тваёй.

Я вельмі моцна прыгнечаны; ГОСПАДЗЕ, ажыві мяне паводле слова Твайго!

Мей упадабаньне, прашу, ГОСПАДЗЕ, у дабраахвотных [абяцаньнях] вуснаў маіх, і навучы мяне судам Тваім.

Душа мая заўсёды ў руцэ маёй, і Закон Твой я не забываюся.

У сэрцы маім я хаваю слова Тваё, каб не зграшыць супраць Цябе.

Зьнемаглася душа мая, прагнучы ўвесь час судоў Тваіх.

а ня ў жарсьцях пажадлівасьці, як пагане, што ня ведаюць Бога;

Выцягваю рукі мае да Цябе; душа мая [прагне] Цябе, як зямля бязводная. (Сэлях)

Адкуль войны і звадкі між вамі? Ці не адсюль, з [пажаданьня] асалодаў вашых, якія змагаюцца ў членах вашых?

І на сьцежцы судоў Тваіх, ГОСПАДЗЕ, мы маем надзею на Цябе. Да імя Твайго і памяці пра Цябе імкнецца душа.

Просіце і не атрымліваеце, бо блага просіце, каб выдаткаваць дзеля асалоды вашай.

Ад юнацкіх пажаданьняў уцякай, а імкніся да праведнасьці, веры, любові, супакою з тымі, хто прызывае Госпада ад чыстага сэрца.

Шукайце ГОСПАДА і сілу Ягоную, шукайце аблічча Ягонае заўсёды.

А бяз веры спадабацца [Богу] немагчыма, бо той, хто прыходзіць да Бога, мусіць верыць, што Ён ёсьць і тым, хто шукае Яго, нагароду дае.

І іншы анёл ішоў за [ім], кажучы: «Упаў, упаў Бабілон, горад вялікі, бо віном ярасьці распусты сваёй ён напаіў усе народы».

А кожны спакушаецца, захоплены і прываблены ўласным пажаданьнем;

Ты дасі мне ведаць шлях жыцьця; перад абліччам Тваім поўня радасьці, праваруч Цябе — раскоша заўсёды.

Дык мярцьвіце члены вашыя, што на зямлі: распусту, нячыстасьць, жарсьць, благое пажаданьне і хцівасьць, якая ёсьць ідалапаклонствам,

Шчасьлівыя тыя, што прагнуць і смагнуць праведнасьці, бо яны будуць насычаныя.

«Частка мая, ГОСПАДЗЕ, — сказаў я,— захоўваць слова Тваё».

між якімі і мы ўсе жылі некалі ў пажаданьнях цела нашага, выконваючы волю цела і думак, і былі па прыродзе дзецьмі гневу, як і іншыя, —

Страх перад ГОСПАДАМ чысты, ён будзе трываць вечна. Суды ГОСПАДА праўдзівыя, а таксама справядлівыя.

Яны больш пажаданыя, чым золата, больш, чым золата найчысьцейшае, і саладзейшыя за мёд і мёд сотавы.

яны казалі вам, што ў апошні час зьявяцца лаяльнікі, якія ходзяць паводле сваіх бязбожных пажаданьняў.

Спадзяюся на ГОСПАДА, спадзяецца душа мая, і ў слове Ягоным маю спадзяваньне.

Але народ Мой не паслухаў голасу Майго, і Ізраіль ня быў паслухмяны Мне.

Бо любоў Хрыстова панукае нас, якія гэтак пастанавілі, што калі адзін памёр за ўсіх, дык усе памерлі.

а найбольш тых, якія ідуць за целам у нячыстых пажаданьнях і пагарджаюць панаваньнем, якія дзёрзкія, самалюбныя і не баяцца блюзьніць супраць славы,

Пра ўзгорнае думайце, а не пра зямное,

як нованароджаныя немаўляты, зажадайце чыстага слоўнага малака, каб ад яго вы расьлі,

Бо я не саромлюся Эвангельля Хрыстовага, бо яно ёсьць моц Божая на збаўленьне кожнаму, хто верыць, перш Юдэю, і Грэку.

Я ўкрыжаваны з Хрыстом, і ўжо ня я жыву, але жыве ў-ва мне Хрыстос. А што цяпер жыву ў целе, жыву праз веру ў Сына Божага, Які палюбіў мяне і выдаў Сябе за мяне.

Шукайце ж перш Валадарства Божага і праведнасьці Яго, і тое ўсё дадасца вам.

Псальм Давіда. Дабраславі, душа мая, ГОСПАДА, і ўсё нутро маё — імя Ягонае сьвятое!

Не паводле грахоў нашых нам Ён дае і не ўчыняе з намі паводле беззаконьняў нашых,

бо як высока неба над зямлёю, так вялікая міласэрнасьць Ягоная да тых, што баяцца Яго,

як далёкі ад захаду ўсход, так [далёка] Ён нашыя правіны ад нас аддаліў,

як літуецца бацька над сынамі, так ГОСПАД літуецца над тымі, што баяцца Яго.

Бо ведае Ён настаўленьне нашае, памятае, што мы — [толькі] пыл.

Дні чалавечыя — як трава; як кветка ў полі, так ён квітнее,

бо пройдзе над ім вецер, і няма яго, і ўжо месца ягонае больш не пазнае яго.

Але міласэрнасьць ГОСПАДА ад веку і на вякі над тымі, што баяцца Яго, і праведнасьць Ягоная — над сынамі сыноў

тых, якія захоўваюць запавет Ягоны і загады Ягоныя памятаюць, каб выконваць іх.

ГОСПАД умацаваў пасад Свой на нябёсах, і валадарства Ягонае над усім пануе.

Дабраславі, душа мая, ГОСПАДА і не забывайся пра ўсё, што Ён зрабіў!

Нахіляй сэрца маё да сьведчаньняў Тваіх, а не да прыбытку.

Адвярні вочы мае, каб на марнасьць не глядзелі; ажыві мяне на шляхах Тваіх!

Дзеля гэтага я люблю прыказаньні Твае больш, чым золата, золата найчысьцейшае.

Дзеля гэтага ўсе загады Твае, усе лічу слушнымі, кожную сьцежку хлусьні ненавіджу.

Я прагну збаўленьня Твайго, ГОСПАДЗЕ, і Закон Твой — пацеха мая.

а тыя, якія спадзяюцца на ГОСПАДА, аднаўляюць сілы, узьнімаюць крылы, як у арла, будуць бегчы, і ня стомяцца, і будуць хадзіць, і не саслабеюць.

Зьнемагае душа мая без збаўленьня Твайго; на слова Тваё спадзяюся.

Дык і мы, маючы навокал нас гэткае воблака сьведкаў, адкінуўшы ўсякі цяжар і грэх, які нас аблытвае, з цярплівасьцю будзем бегчы ў змаганьні, што ляжыць перад намі,

Бо тыя каралі, як самі думалі, на некалькі дзён; а Ён — на карысьць [нашую], каб нам удзельнічаць у сьвятасьці Яго.

Усякае ж пакараньне ў цяперашні час здаецца ня радасьцю, але смуткам; а пасьля дае навучаным праз яго мірны плод праведнасьці.

Дзеля гэтага выпрастуйце рукі, што апусьціліся, і калені, што самлелі,

і сьцежкі простыя рабіце нагамі вашымі, каб кульгавае нікуды ня збочыла, а лепш было аздароўленае.

Імкніцеся да супакою з усімі і да сьвятасьці, без якое ніхто ня ўбачыць Госпада,

гледзячы, каб хто ня страціў ласкі Божае; каб які корань горычы, вырасшы ўверх, не зрабіў шкоды, і каб праз яго не занячысьціліся многія;

каб не было якога распусьніка ці паганага, як Эзаў, які за адну ежу аддаў першаро­дзтва сваё.

Бо ведаеце, што і пасьля ён, хочучы ўспадкаеміць дабраслаўленьне, быў адкінуты, бо не знайшоў месца навяртаньня, хоць і шукаў яго са сьлязьмі.

Бо не падыйшлі вы да гары, да якой [можна] дакрануцца і якая палае агнём, ані да віхуры, і цемры, і буры,

ані да гуку трубы і голасу словаў, пра якія тыя, што чулі, прасілі, каб да іх не было больш слова,

углядаючыся на Пачынальніка і Завяршальніка веры, Ісуса, Які замест радасьці, што была перад Ім, вытрываў крыж, пагардзіўшы сорамам, і сеў праваруч пасаду Божага.

Наблізьцеся да Бога, і Ён наблізіцца да вас. Ачысьціце рукі, грэшнікі, выпраўце сэрцы, двудушныя!

Каго ж я маю ў небе? І на зямлі апроч Цябе мне [ніхто] не даспадобы.

Зьнікаюць цела маё і сэрца маё, але Бог — скала сэрца майго і частка мая на вякі.

А мы ведаем, што тым, якія любяць Бога, пакліканым паводле [Яго] вызначэньня, усё дапамагае на дабро.

Тады я сказаў: «Вось, я іду! У скрутку кнігі напісана пра мяне».

Спадзявайся на ГОСПАДА ўсім сэрцам тваім і не абапірайся на розум твой.

Думай пра Яго на ўсіх шляхах тваіх, і Ён выпрастуе сьцежкі твае.

І буду ўздымаць рукі мае да прыказаньняў Тваіх, якія я ўзьлюбіў, і буду разважаць пра пастановы Твае.

Анёл ГОСПАДА ставіць табар вакол тых, якія баяцца Яго, і ратуе іх.

Прасіце, і будзе вам дадзена; шукайце, і знойдзеце; стукайцеся, і адчыняць вам.

ГОСПАД блізкі да ўсіх, што клічуць Яго, да ўсіх, што клічуць Яго ў праўдзе.

Мы любім Яго, бо Ён першы палюбіў нас.

ГОСПАДЗЕ, я палюбіў сядзібу Дому Твайго і месца Сялібы славы Тваёй.

Вуснамі маімі абвяшчаю ўсе прысуды вуснаў Тваіх.

Ці вы ня ведаеце, што тыя, якія бягуць на стадыёне, бягуць усе, але адзін атрымлівае ўзнагароду? Дык бяжыце, каб атрымаць.

На шляху сьведчаньняў Тваіх я радуюся больш, чым ад усялякіх каштоўнасьцяў.

І буду мець пацяшэньне ў прыказаньнях Тваіх, якія я ўзьлюбіў.

Бо для мяне жыцьцё — Хрыстос, і сьмерць — набытак.

Дык прашу вас, браты, праз міласэрнасьць Божую, аддайце целы вашыя на ахвяру жывую, сьвятую, прыемную Богу, на разумнае служэньне вашае,

Дасьледуй мяне, Божа, і спазнай сэрца маё, выспрабуй мяне і спазнай думкі мае!

І паглядзі, ці не на гаротным я шляху, і шляхам вечнасьці вядзі мяне.

Божа мой, вызваль мяне з рукі бязбожніка, з рукі беззаконьніка і прыгнятальніка.

і калі адкрыеш душу сваю галоднаму і душу засмучаную насыціш, тады заясьнее сьвятло тваё ў цемры, і змрок твой [стане] як [сьвятло] апоўдні.

Кіраўніку хору: на лад Едутуна. Псальм Давіда.

Вы, што любіце ГОСПАДА, ненавідзьце зло! Ён захоўвае душы багабойных Сваіх, з рукі бязбожных выратоўвае іх.

Як салодкія словы Твае паднябеньню майму, саладзей за мёд вуснам маім!

Я люблю тых, якія мяне любяць, і тыя, што мяне шукаюць, знойдуць мяне.

каб вы хадзілі дастойна Госпада, у-ва ўсім дагаджаючы [Яму], даючы плод у кожнай добрай справе і ўзрастаючы ў пазнаньні Бога,

Люблю ГОСПАДА, бо Ён пачуў голас мой і маленьне маё,

Я веру, дык гавару: «Я моцна прыгнечаны».

Я сказаў у зьбянтэжанасьці маёй: «Усе людзі хлусяць!»

Што я вярну ГОСПАДУ за ўсе дабрадзействы Ягоныя для мяне?

Келіх збаўленьня ўзьніму і імя ГОСПАДА буду клікаць.

Абяцаньні мае ГОСПАДУ споўню перад усім народам Ягоным.

Каштоўная ў вачах ГОС­ПАДА сьмерць багабойных Ягоных.

О ГОСПАДЗЕ! Я ж — слуга Твой, я — слуга Твой, сын служкі Тваёй! Ты разьбіў кайданы мае.

Табе ахвярую ахвяру падзякі і імя ГОСПАДА буду клікаць.

Абяцаньні мае ГОСПАДУ споўню перад усім народам Ягоным,

у панадворках Дому ГОС­ПАДА, пасярод цябе, Ерусаліме! Альлелюя!

бо Ён прыхіліў да мяне вуха Сваё ў дзень, калі я клікаў [Яго].

і будзем зважаць адзін на аднаго, заахвочваючы да любові і добрых учынкаў,

не пакідаючы зграмаджэньня свайго, як ёсьць у некаторых звычай, але заклікаючы [ў яго], і тым больш, калі бачыце, што набліжаецца дзень той.

Хто любіць бацьку ці маці больш за Мяне, ня варты Мяне; і хто любіць сына ці дачку больш за Мяне, ня варты Мяне.

І хто не бярэ крыжа свайго і ідзе за Мною, той ня варты Мяне.

Хто знойдзе душу сваю, загубіць яе; а хто загубіць душу сваю дзеля Мяне, знойдзе яе.

Душа мая [чакае на] Госпада больш, чым стораж раніцы, чым стораж раніцы.

Глядзіце, якую любоў даў нам Айцец, каб нам называцца дзецьмі Божымі. Сьвет дзеля таго не пазнае вас, што не пазнаў Яго.

Сьпеў узыходжаньня. З глыбіні я клічу Цябе, ГОСПАДЗЕ!

Госпадзе, пачуй голас мой! Няхай вушы Твае зважаюць на голас маленьня майго!

Аднаго я прашу ў ГОСПАДА і гэтага толькі шукаю, каб жыць мне ў Доме ГОСПАДА ўсе дні жыцьця майго, каб бачыць хараство ГОСПАДА і разважаць у сьвятыні Ягонай.

навучаючы іх захоўваць усё, што Я загадаў вам. І вось, Я з вамі ў-ва ўсе дні да сканчэньня веку». Амэн.

Не турбуйцеся ні пра што, але ў-ва ўсякай малітве і просьбе з падзякай няхай адкрываюцца жаданьні вашыя перад Богам,

і супакой Божы, які вышэй за ўсякі розум, няхай захавае сэрцы вашыя і думкі вашыя ў Хрысьце Ісусе.

Давіда. Я буду славіць Цябе ўсім сэрцам; перад абліччам багоў буду выслаўляць Цябе.

Пакланюся ў сьвятыні сьвятасьці Тваёй і буду славіць імя Тваё за міласэрнасьць Тваю і праўду Тваю, бо Ты ўзьвялічыў па-над усякае імя Тваё слова Тваё.

У дзень, калі я клікаў, Ты адказаў мне, і ўзмоцніў сілаю душу маю.

Бо ГОСПАД вачыма Сваімі абыходзіць усю зямлю, каб умацоўваць тых, чыё сэрца цалкам з Ім. Дрэнна ты зрабіў. Бо цяпер будуць у цябе войны».

Слова Тваё — сьветач для ног маіх і сьвятло на сьцежцы маёй.

а надзея ня ганьбіць, бо любоў Божая вылілася ў сэрцы нашыя праз Духа Сьвятога, Які нам дадзены.

Бадзяючыся, бадзяюцца яны, каб што зьесьці; і не насыціўшыся, будуць жыць.

У сэрцы маім я хаваю слова Тваё, каб не зграшыць супраць Цябе.

Страх перад ГОСПАДАМ — пачатак мудрасьці; добры розум [маюць] усе, што дзейнічаюць [у страху Божым]. Хвала Ягоная трывае вечна.

Дык скарыцеся пад уладную руку Божую, каб Ён узьвялічыў вас у свой час.

Усе турботы свае ўскладайце на Яго, бо Ён клапоціцца пра вас.

Выслаўляйце ГОСПАДА, вы, багабойныя Ягоныя, і слаўце на ўспамін сьвятасьці Ягонай!

Дух Госпада ГОСПАДА нада мною, бо ГОСПАД памазаў мяне дабравесьціць убогім, паслаў мяне перавязаць раны зламаных сэрцам, абвяшчаць палонным вызваленьне, а вязьням — свабоду,

Альлелюя! Шчасьлівы той чалавек, які баіцца ГОСПАДА і ў прыказаньнях Ягоных мае ўпадабаньне вялікае.

каб Ён даў вам, паводле багацьця славы Сваёй, сілай умацавацца праз Духа Ягонага ва ўнутраным чалавеку,

каб Хрыстос пасяліўся праз веру ў сэрцах вашых,

каб вы, укараніўшыся і ўмацаваўшыся ў любові, здолелі сьцяміць разам з усімі сьвятымі, што ёсьць шырыня і даўжыня, глыбіня і вышыня,

і зразумець любоў Хрыстовую, якая вышэй за разуменьне, каб вам напоўніцца ўсёю поўняй Божаю.

Ён робіць паводле жаданьня тых, што баяцца Яго, і чуе лямант іхні і выбаўляе іх.

Ён войны спыняе аж да краю зямлі, крышыць лукі і дзіды расьсякае, калясьніцы паліць у агні.

А Бог надзеі няхай напоўніць вас усякай радасьцю і супакоем у веры, каб памножыць у вас надзею моцаю Духа Сьвятога.

Калі будзеш праходзіць праз воды, Я з табой, і калі [пой­дзеш] праз рэкі, яны не затопяць цябе. Калі пойдзеш праз агонь, не згарыш, і полымя не праглыне цябе.

Нават калі засядуць князі і будуць змаўляцца супраць мяне, слуга Твой будзе разважаць пра пастановы Твае.

Вялікі супакой Ты даеш тым, якія любяць Закон Твой, і яны не спатыкнуцца.

Браты! Упадабаньне сэрца майго і просьба да Бога пра Ізраіль на збаўленьне.

Маю я ГОСПАДА перад сабою заўсёды, бо Ён праваруч мяне, дык не пахіснуся.

Дзеля гэтага ўзьвесялілася сэрца маё і радуецца слава мая, нават цела маё супачыне бясьпечна,

Прыйдзіце да Мяне ўсе спрацаваныя і абцяжараныя, і Я дам вам супачынак.

Вазьміце ярмо Маё на сябе і навучыцеся ад Мяне, бо Я — ціхі і пакорнага сэрца, і знойдзеце супачынак душам вашым.

сказаць Яму: «Ці Ты — Той, Які прыходзіць, ці чакаць нам іншага?»

Бо ярмо Маё добрае, і цяжар Мой лёгкі».

Няўжо вечна будзеш гневацца на нас і гнеў Твой працягнеш з пакаленьня ў пакаленьне?

Плод жа Духа — любоў, радасьць, супакой, доўгацярплівасьць, ласкавасьць, добрасьць, вера,

Сьлёзы ліе душа мая ад смутку, узьнімі мяне паводле слова Твайго!

Не любіце сьвету, ані таго, што ў сьвеце. Хто любіць сьвет, у тым няма любові Айца.

Бо ўсё, што ў сьвеце: пажаданьне цела, і пажаданьне вачэй, і пыха жыцьцёвая, — ня ёсьць ад Айца, але ад сьвету.

І сьвет праходзіць, і пажаданьне ягонае, а хто чыніць волю Божую, застаецца на вякі.

І я буду захоўваць Закон Твой заўсёды, і на вякі вечныя,

і буду хадзіць па [прасторы] шырокім, бо загадаў Тваіх я шукаў.

Спараджэньне яхідны! Як вы можаце гаварыць добрае, калі вы злыя? Бо з перапоўненага сэрца гавораць вусны.

Аддай ГОСПАДУ шлях твой і спадзявайся на Яго, і Ён [усё] зробіць,

бо Ён насыціў душу спрагнёную і душу галодную напоўніў дабром.

І не аддавайце грэху члены вашыя як зброю няправеднасьці, але аддайце сябе Богу як ажыўшых з мёртвых, і члены вашыя [аддайце] Богу як зброю праведнасьці.

Няхай, прашу, міласэрнасьць Твая пацяшае мяне паводле слова Твайго да слугі Твайго.

І трымай далёка слугу Твайго ад свавольства, няхай яно нада мною не пануе. Тады я буду беззаганны і ня буду мець пакараньня за правіну вялікую.

Хто ня любіць, той не пазнаў Бога, бо Бог ёсьць любоў.

Абвінаваць іх, Божа! Няхай загінуць яны ад намераў сваіх! За мноства правінаў іхніх адкінь Ты іх, бо яны збунтаваліся супраць Цябе.

змагайся добрым змаганьнем веры, трымайся за жыцьцё вечнае, да якога ты і пакліканы, і вызнаў добрае вызнаньне перад многімі сьведкамі.

У Богу збаўленьне маё і слава мая; скала моцы маёй, прыстанішча маё ў Богу.

Калі мноства цяжкіх думак у нутры маім, пацяшэньні Твае падбадзёрваюць душу маю.

Ён дае змучанаму сілу, а зьнямогламу павялічвае моц.

Голас таго, хто кліча: «У пустыні рыхтуйце шлях ГОСПАДУ, прастуйце ў стэпе сьцежкі Богу нашаму.

Юнакі слабнуць і стамляюцца, і хлопцы спатыкаюцца і падаюць,

а тыя, якія спадзяюцца на ГОСПАДА, аднаўляюць сілы, узьнімаюць крылы, як у арла, будуць бегчы, і ня стомяцца, і будуць хадзіць, і не саслабеюць.

Кіраўніку хору: на лад Гітыт. Сыноў Караха. Псальм.

Божа, шчыце наш! Зірні і паглядзі на аблічча памазанца Твайго!

Бо [адзін] дзень на панадворку Тваім лепшы за тысячу [іншых]; я выбіраю стаяць каля парога ў Доме Божым, чым жыць у намётах беззаконьня.

Бо ГОСПАД Бог ёсьць сонца і шчыт; ГОСПАД дае ласку і славу, і не адмовіць дабра аніякага тым, якія ў беззаганнасьці ходзяць.

ГОСПАД Магуцьцяў! Шчасьлівы чалавек, які на Цябе спадзяецца!

Як умілаваныя сялібы Твае, ГОСПАД Магуцьцяў!

Бо Ты — надзея мая, Госпадзе, ГОСПАДЗЕ, пэўнасьць мая з маладосьці маёй!

На Цябе я абапіраўся ад чэрава [маці]; з нутра маці маёй Ты вывеў мяне; дык Табе заўсёды хвала мая!

Прыйдзіце, паклонімся і ўпадзем, укленчым перад абліччам ГОСПАДА, Творцы нашага!

Дык што скажам на гэта? Калі Бог за нас, хто супраць нас?

Гэтак я ўглядаўся на Цябе ў сьвятасьці Тваёй, каб убачыць моц Тваю і славу Тваю.

Сыне мой, не забывайся настаўленьня майго, і няхай сэрца тваё захоўвае прыказаньні мае,

і напоўняцца гумны твае збожжам, а тоўчні твае перапоўняцца новым віном.

Не адкідай, сыне мой, настаўленьня ГОСПАДА, і не ўхіляйся, калі Ён дакарае цябе,

бо каго любіць ГОСПАД, таго карае, як бацька, які спагадае сыну.

Шчасьлівы чалавек, які знайшоў мудрасьць, і чалавек, які прыдбаў разуменьне.

Бо здабыць яе лепш, чым здабыць срэбра, і плады ейныя лепшыя за золата.

Яна — каштоўнейшая за пэрліны, і нішто з таго, што ты прагнеш, ня можа параўнацца з ёю.

Доўгасьць дзён у правай руцэ яе, а ў левай руцэ — багацьце і слава.

Шляхі яе — шляхі прыемныя, і ўсе сьцежкі ейныя — супакой.

Яна — дрэва жыцьця для тых, што трымаюцца яе, шчасьлівыя тыя, якія абапіраюцца на яе.

ГОСПАД мудрасьцю заснаваў зямлю, нябёсы ўмацаваў розумам.

бо доўгія дні, гады жыцьця і супакой прынясуць яны табе.

імчу да мэты, да ўзнагароды пакліканьня Божага, якое з гары ў Хрысьце Ісусе.

Але ў-ва ўсім гэтым мы перамагаем праз Таго, Які палюбіў нас.

Ціхі будзь перад ГОСПАДАМ і чакай на Яго, ня гневайся на таго, хто мае посьпех на шляху сваім, на чалавека, які робіць зламыснае.

Слова Хрыстовае няхай жыве ў вас багата, у-ва ўсякай мудрасьці; навучайце і настаўляйце адзін аднаго псальмамі, і гімнамі, і сьпевамі духоўнымі, у ласцы сьпяваючы Госпаду ў сэрцах вашых.

Свавольнікі вельмі зьдзекуюцца з мяне; але я ад Закону Твайго не ўхіляўся.

Бо ён ніколі не пахісьнецца; у вечнай памяці будзе праведнік.

Ты ўзыйшоў на высачыню, паланіў палон, узяў дары для людзей; і нават бунтаўнікоў, каб жылі пры [Табе], ГОСПАДЗЕ Божа.

Бо кожны, хто народжаны ад Бога, перамагае сьвет; і гэтая перамога, што перамагла сьвет, — вера нашая.

Уваходзьце ў брамы Ягоныя з падзякай, у панадворкі Ягоныя — з праслаўленьнем! Слаўце Яго, дабраслаўляйце імя Ягонае!

Дык, апраўдаўшыся вераю, мы маем мір з Богам праз Госпада нашага Ісуса Хрыста,

Бо калі, будучы ворагамі, мы пагадзіліся з Богам праз сьмерць Сына Яго, шмат больш, пагадзіўшыся, будзем збаўленыя праз жыцьцё Ягонае.

І ня толькі [гэтае], але таксама хвалімся Богам праз Госпада нашага Ісуса Хрыста, праз Якога мы атрымалі цяпер прымірэньне.

Дзеля гэтага, як праз аднаго чалавека грэх увайшоў у сьвет, і праз грэх — сьмерць, і гэтак сьмерць перайшла на ўсіх людзей, бо ў ім усе зграшылі.

Бо да Закону грэх быў у сьвеце; але грэх ня лічыцца, калі няма закону.

Аднак сьмерць валадарыла ад Адама да Майсея і над тымі, якія не зграшылі на падабенства праступку Адама, які ёсьць вобраз Таго, Які мае быць.

Але дар [ласкі] ня гэткі, як грэх. Бо калі праз грэх аднаго памерлі многія, шмат большая ласка Божая, і дар ласкі праз аднаго Чалавека, Ісуса Хрыста, памножыцца для многіх.

I дар не такі, як тое, што праз аднаго, які зграшыў; бо суд праз таго аднаго — на асуджэньне, а дар [ласкі] — на апраўданьне ад многіх грахоў.

Бо калі праз грэх аднаго сьмерць валадарыла праз аднаго, шмат больш тыя, якія атрымалі багацьце ласкі і дар праведнасьці, будуць валадарыць у жыцьці праз аднаго Ісуса Хрыста.

Таму, як праз грэх аднаго ўсім людзям асуджэньне, гэтак праз праведнасьць аднаго ўсім людзям апраўданьне на жыцьцё.

Бо як праз непаслухмянасьць аднаго чалавека многія зрабіліся грэшнымі, так і праз паслухмянасьць аднаго многія зробяцца праведнымі.

праз Якога таксама маем вераю доступ да тае ласкі, у якой стаім і хвалімся надзеяй славы Божай.

Кіраўніку хору. Сыноў Караха. На аламот. Сьпеў.

Дык, браты, маючы адвагу ўваходзіць у сьвятыню праз кроў Ісуса Хрыста,

Бо іначай перасталі б прыносіць іх, бо ўжо ня мелі б сьвядомасьці грахоў тыя, што служаць, аднойчы ачышчаныя.

шляхам новым і жывым, які Ён усталяваў для нас праз заслону, гэта ёсьць цела Сваё,

і маючы вялікага Сьвятара над домам Божым,

будзем падыходзіць са шчырым сэрцам, у поўні веры, пакрапіўшы сэрцы, [каб ачысьціць] ад сумленьня злога, і абмыўшы цела чыстай вадою.

Павярніся да мяне і зьлітуйся нада мною, паводле суду [Твайго] для тых, што любяць імя Тваё.

Нахіляй сэрца маё да сьведчаньняў Тваіх, а не да прыбытку.

Ззаду і сьпераду Ты абняў мяне і паклаў на мяне руку Тваю.

разьвесяліць тых, якія плачуць на Сыёне, і даць ім дыядэму замест попелу, і алей радасьці замест смутку, адзеньне хвалы замест духу панурага, і назавуць іх дубамі праведнасьці, насаджэньнем ГОСПАДА для праслаўленьня Яго.

Сярод ночы я ўстаю, каб славіць Цябе за суды праведнасьці Тваёй.

Імя ГОСПАДА — магутная вежа, пабяжыць туды праведнік і будзе ў бясьпецы.

А Бог цярплівасьці і суцяшэньня няхай дасьць вам тое самае думаць між сабою паводле [ўзору] Хрыста Ісуса,

Дык калі ёсьць якое пацяшэньне ў Хрысьце, калі ёсьць якая патоля любові, калі ёсьць якая супольнасьць Духа, калі ёсьць якая сардэчнасьць і міласэрнасьць,

каб у імя Ісуса схілілася ўсякае калена нябесных, зямных і падземных

і каб усякі язык вызнаваў, што Госпад Ісус Хрыстос у славу Бога Айца.

Так што, улюбёныя мае, як вы заўсёды слухаліся, ня толькі, калі я прыходзіў, але шмат больш цяпер, у адсутнасьць маю, са страхам і трымценьнем зьдзяйсьняйце збаўленьне сваё,

бо Бог ёсьць Той, Які дзейнічае ў вас паводле ўпадабаньня [Свайго], каб вы і хацелі, і дзейнічалі.

Усё рабіце без нараканьняў і хістаньняў,

каб вы былі беззаганнымі і шчырымі дзецьмі Божымі, беззаганнымі сярод пакаленьня скрыўленага і сапсаванага, у якім вы сьвеціце, як сьвятло ў сьвеце,

захоўваючы слова жыцьця, на пахвалу маю ў дзень Хрыстовы, што я не надарма бег і не надарма працаваў.

Але калі я і ахвяруюся на ахвяру і служэньне веры вашай, я радуюся, і радуюся разам з усімі вамі.

З гэтага самага і вы радуйцеся, і радуйцеся разам са мною.

А я спадзяюся ў Госпадзе Ісусе хутка паслаць да вас Цімафея, каб і я ўсьцешыўся, даведаўшыся пра вас.

дапоўніце маю радасьць, каб вы тое самае думалі, тую самую любоў мелі, былі аднадушныя і аднадумныя,

Страх перад ГОСПАДАМ чысты, ён будзе трываць вечна. Суды ГОСПАДА праўдзівыя, а таксама справядлівыя.

Дзеля гэтага мы не журымся, але, калі наш вонкавы чалавек зьнішчаецца, дык унутраны дзень пры дні абнаўляецца.

Спадзяюся на ГОСПАДА, спадзяецца душа мая, і ў слове Ягоным маю спадзяваньне.

Душа мая [чакае на] Госпада больш, чым стораж раніцы, чым стораж раніцы.

Нарэшце, браты мае, умацоўвайцеся ў Госпадзе і ва ўладзе магутнасьці Яго.

Я прынізіўся перад абліччам Тваім ад усяго сэрца; зьлітуйся нада мною паводле слова Твайго.

А калі ходзім у сьвятле, як Ён у сьвятле, маем супольнасьць між сабою, і кроў Ісуса Хрыста, Сына Ягонага, ачышчае нас ад усякага грэху.

Вочы ўсіх на Цябе ўзіраюцца, і Ты ім спажыву даеш у свой час.

Ты расчыняеш руку Тваю і насычаеш усё, што жыве, паводле ўпадабаньня.

Усё магу ў Хрысьце, Які ўмацоўвае мяне.

Язык мой будзе адказваць пра слова Тваё, бо ўсе прыказаньні Твае праведныя.

Госпада Бога сьвяціце ў сэрцах вашых. Будзьце заўсёды гатовыя даць адказ кожнаму, хто просіць у вас слова адносна вашае надзеі, з ціхасьцю і са страхам,

Быццам жужаль Ты выкідаеш усіх бязбожнікаў зямлі; дзеля гэтага я ўзьлюбіў сьведчаньні Твае.

Малітва да Бога