МАЦЬВЕЯ 5 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

Мц 5

¹ Убачыўшы натоўпы, Ён узыйшоў на гару, і, калі сеў, падыйшлі да Яго вучні Ягоныя.

² І Ён, расчыніўшы вусны Свае, навучаў іх, кажучы:

³ «Шчасьлівыя ўбогія духам, бо іх ёсьць Валадарства Нябеснае.

⁴ Шчасьлівыя тыя, што плачуць, бо яны будуць суцешаныя.

⁵ Шчасьлівыя ціхія, бо яны возьмуць у спадчыну зямлю.

⁶ Шчасьлівыя тыя, што прагнуць і смагнуць праведнасьці, бо яны будуць насычаныя.

⁷ Шчасьлівыя міласьцівыя, бо яны будуць памілаваныя.

⁸ Шчасьлівыя чыстыя сэрцам, бо яны Бога ўбачаць.

⁹ Шчасьлівыя міратворцы, бо яны сынамі Божымі будуць названыя.

¹⁰ Шчасьлівыя тыя, каго перасьледуюць за праведнасьць, бо іх ёсьць Валадарства Нябеснае.

¹¹ Шчасьлівыя вы, калі дзеля Мяне будуць зьневажаць вас, і перасьледаваць, і казаць усякае злое слова хлусьліва.

¹² Радуйцеся і весяліцеся, бо вялікая нагарода вашая ў небе; бо так перасьледавалі прарокаў, якія былі раней за вас.

¹³ Вы — соль зямлі. Калі ж соль згубіць сілу, то чым зробіш яе салёнаю? Яна ўжо ні на што не надаецца, хіба толькі выкінуць яе вон на патаптаньне людзям.

¹⁴ Вы — сьвятло сьвету. Ня можа схавацца горад, які стаіць на вяршыні гары.

¹⁵ Ніхто не запальвае сьвечку, каб паставіць яе пад пасудзінай, але на сьвечніку, і яна сьвеціць усім, хто ёсьць у доме.

¹⁶ Гэтак няхай сьвятло вашае сьвеціць перад людзьмі, каб яны бачылі вашыя добрыя справы і славілі Айца вашага, Які ў небе.

¹⁷ Ня думайце, што Я прыйшоў парушыць Закон ці Прарокаў; не парушыць прыйшоў Я, але споўніць.

¹⁸ Бо сапраўды кажу вам: пакуль не праміне неба і зямля, аніводная ёта ці рыска не праміне з Закону, пакуль ня станецца ўсё.

¹⁹ Вось жа, хто парушыць адно з гэтых найменшых прыказаньняў і навучыць гэтаму людзей, той найменшым названы будзе ў Валадарстве Нябесным; а хто выканае і навучыць, той вялікім названы будзе ў Валадарстве Нябесным.

²⁰ Бо кажу вам: калі праведнасьць вашая не перавысіць [праведнасьці] кніжнікаў і фарысэяў, вы ня ўвойдзеце ў Валадарства Нябеснае.

²¹ Вы чулі, што сказана старадаўнім: “Не забівай, а хто заб’е, падлягае суду”.

²² А Я кажу вам, што ўсякі, хто гневаецца на брата свайго дарэмна, падлягае суду; а хто скажа брату свайму: “Нікчэмны”, падлягае сынэдрыёну, а хто скажа: “Дурань”, падлягае гееньне вогненай.

²³ Дык калі ты прынясеш дар твой на ахвярнік, і там узгадаеш, што брат твой мае нешта супраць цябе,

²⁴ пакінь дар твой перад ахвярнікам і пайдзі перш пагадзіся з братам тваім, а тады, прыйшоўшы, прынясі дар твой.

²⁵ Пагадзіся з супраціўнікам тваім хутчэй, пакуль ты яшчэ ў дарозе з ім, каб супраціўнік не аддаў цябе судзьдзі, а судзьдзя не аддаў бы цябе паслугачу, і ня быў ты кінуты ў вязьніцу.

²⁶ Сапраўды кажу табе: ты ня выйдзеш адтуль, пакуль не аддасі апошняга кадранта.

²⁷ Вы чулі, што сказана старадаўнім: “Не чужалож”.

²⁸ А Я кажу вам, што ўсякі, хто глядзіць на жанчыну, жадаючы яе, ужо чужаложыць з ёю ў сэрцы сваім.

²⁹ Калі ж правае вока тваё згаршае цябе, вырві яго і кінь ад сябе, бо лепш табе, каб загінуў адзін з членаў тваіх, а ня ўсё цела тваё было ўкінута ў геенну.

³⁰ І калі правая рука твая згаршае цябе, адсячы яе і кінь ад сябе, бо лепш табе, каб загінуў адзін з членаў тваіх, а ня ўсё цела тваё было ўкінута ў геенну.

³¹ Сказана таксама, што, калі хто разлучаецца з жонкаю сваёю, няхай дасьць ёй развод.

³² А Я кажу вам: хто разлучаецца з жонкаю сваёю не з прычыны распусты, той робіць яе чужаложніцай, і хто жэніцца з разьведзенай, той чужаложыць.

³³ Яшчэ чулі вы, што сказана старадаўнім: “Не прысягай фальшыва, але спаўняй перад Госпадам прысягі твае”.

³⁴ А Я кажу вам: не прысягай зусім, ані небам, бо яно — пасад Божы;

³⁵ ані зямлёю, бо яна — падножжа ног Ягоных, ані Ерусалімам, бо ён — горад вялікага Валадара;

³⁶ ані галавою сваёю не прысягай, бо ня можаш аніводнага воласу зрабіць белым ці чорным.

³⁷ Але няхай будзе слова вашае: “Так, так”, “Не, не”, а што больш таго, тое ад злога.

³⁸ Вы чулі, што сказана: “Вока за вока і зуб за зуб”.

³⁹ А Я кажу вам: не праціўцеся злому, але, хто ўдарыць цябе ў правую шчаку тваю, павярні да яго і другую,

⁴⁰ і хто захоча судзіцца з табою і ўзяць у цябе вопратку, аддай яму і шаты;

⁴¹ і хто прымусіць цябе ісьці з ім адну мілю, ідзі з ім дзьве.

⁴² Таму, хто просіць у цябе, дай, і ад таго, хто хоча ў цябе пазычыць, не адварочвайся.

⁴³ Вы чулі, што сказана: “Любі бліжняга твайго і ненавідзь ворага твайго”.

⁴⁴ А Я кажу вам: любіце ворагаў вашых, дабраслаўляйце тых, якія праклінаюць вас, рабіце дабро тым, якія ненавідзяць вас, і маліцеся за тых, якія крыўдзяць вас і перасьледуюць вас,

⁴⁵ каб сталіся вы сынамі Айца вашага, Які ў небе, бо Ён узьнімае сонца Сваё над добрымі і злымі і спасылае дождж на праведных і няправедных.

⁴⁶ Бо калі вы любіце тых, якія вас любяць, якая вам нагарода? Ці ж ня так робяць і мытнікі?

⁴⁷ І калі вы вітаеце толькі братоў вашых, што асаблівае робіце? Ці ж не такім чынам робяць і мытнікі?

⁴⁸ Дык будзьце ж дасканалымі, як дасканалы Айцец ваш, Які ў небе.