106 Вершы з Бібліі для малітвы за жонку

Бываюць у шлюбе цяжкія хвіліны, калі не ведаеш, як рэагаваць. Каб пераадолець любую перашкоду, важна звяртацца да малітвы.

Ты пакліканы маліцца за сваю жонку, клапаціцца пра яе і быць каналам, праз які Бог яе благаслаўляе. Маліся за яе з любоўю, памятаючы, што вы адно цэлае, і тое, што ўплывае на яе, уплывае і на цябе.

Сёння Бог дае табе новую магчымасць навучыцца ўмацоўваць сувязі твайго шлюбу. У цябе важная задача: «Мужы, любіце сваіх жонак, як і Хрыстос палюбіў Царкву і аддаў Сябе за яе» (Эфесянаў 5:25). Бог вельмі выразна даў гэтую запаведзь: твой абавязак як мужа — любіць яе і аддаваць сябе ў малітве за яе.

Часам мы хочам іх зразумець, але Гасподзь загадаў нам любіць іх і звяртацца з імі як з далікатнымі сасудамі. Таму, калі штосьці табе не падабаецца, будзь мудрым у словах і звяртайся да малітвы.

Памятай словы з Ян. 15:9: «Як Айцец палюбіў Мяне, так і Я палюбіў вас; заставайцеся ў маёй любові».

Хто знойдзе жонку дабрадзейную? Яна даражэй за пэрліны.

Жонка твая ў доме тваім будзе плодная, быццам лаза вінаградная; сыны твае — як галіны аліўкавыя, наўкола стала твайго.

Хто знайшоў жонку, той знайшоў добрае і атрымаў ласку ад ГОСПАДА.

Слаўлю Цябе, бо я захапляльна і дзівосна збудаваны; цудоўныя справы Твае, і душа мая ведае [гэта] добра.

Дзякую Богу майму пры ўсякім успаміне пра вас,

маючы такое самае змаганьне, якое вы бачылі ў-ва мне і цяпер чуеце пра мяне.

заўсёды ў кожнай просьбе маёй за ўсіх вас просячы з радасьцю,

за вашую супольнасьць у Эвангельлі ад першага дня аж да цяперашняга,

Насалоджвайся ў ГОСПАДЗЕ, і Ён табе дасьць прагненьні сэрца твайго.

Любоў доўга церпіць, робіць дабро; любоў не зайздросьціць; любоў не вывышаецца, не надзімаецца,

ня робіць непрыстойнага, не шукае свайго, ня гневаецца, ня думае ліхога,

ня радуецца з няправеднасьці, але цешыцца з праўды;

усё вытрымлівае, усяму верыць, на ўсё спадзяецца, усё трывае.

Сіла і велічнасьць — адзеньне яе, і радуецца яна дню, што прыходзіць.

Шчасьлівы чалавек, які пэўнасьць сваю мае ў ГОСПАДЗЕ, і не зьвяртаецца да ганарыстых і тых, якія прыхіляюцца да няпраўды.

Нарэшце, браты мае, умацоўвайцеся ў Госпадзе і ва ўладзе магутнасьці Яго.

Той, які жыве пад заслонай Найвышэйшага і пад ценем Усемагутнага,

не спаткае цябе злое, і пакараньне не наблізіцца да намёту твайго.

Бо Ён анёлам Сваім загадае пра цябе, каб захоўвалі цябе на ўсіх шляхах тваіх.

На руках панясуць цябе, каб не спатыкнуўся аб камень нагою тваёю.

Па ільвах і гадзюках хадзіць будзеш, львянятаў і цмокаў патопчаш.

«За тое, што ён Мяне ўзьлюбіў, збаўлю яго; узвышу яго, бо імя Маё ведае.

Будзе клікаць Мяне, і Я адкажу яму; у бядзе Я буду з ім, выратую яго і ўшаную яго.

Доўгімі днямі насычу яго і дам убачыць збаўленьне Маё».

кажа да ГОСПАДА: «Ты — прыстанішча маё і цьвярдыня мая, Бог мой, на Якога я спадзяюся».

Бо горы зрушацца і ўзгоркі захістаюцца, але міласэр­насьць Мая не адыйдзе ад цябе, і запавет супакою Майго не пахісьнецца, кажа ГОСПАД, Які літуецца над табою.

А Бог мой няхай напоўніць усякую патрэбу вашую паводле багацьця Свайго ў славе, у Хрысьце Ісусе.

Альлелюя! Шчасьлівы той чалавек, які баіцца ГОСПАДА і ў прыказаньнях Ягоных мае ўпадабаньне вялікае.

Угледзіць гэта бязбожнік і будзе злаваць, скрыгатаць ён будзе зубамі і змарнее, і жаданьне бязбожніка загіне.

Магутным будзе на зямлі насеньне ягонае; пакаленьне правых будзе дабраслаўлёнае.

Маю я ГОСПАДА перад сабою заўсёды, бо Ён праваруч мяне, дык не пахіснуся.

Заўсёды радуйцеся.

Несупынна маліцеся.

За ўсё дзякуйце, бо такая для вас воля Божая ў Хрысьце Ісусе.

Яна адкрывае вусны свае з мудрасьцю, і міласэрнае настаўленьне на языку ў яе.

Сужонства [няхай будзе] шанаванае ў-ва ўсіх і сужыцьцё беззаганнае; а распусьнікаў і чужаложнікаў будзе судзіць Бог.

А перш за ўсё мейце нязьменную любоў адзін да аднаго, бо любоў прыкрые мноства грахоў.

А Бог надзеі няхай напоўніць вас усякай радасьцю і супакоем у веры, каб памножыць у вас надзею моцаю Духа Сьвятога.

Навучы мяне рабіць тое, што даспадобы Табе, бо Ты — Бог мой. Няхай добры Твой дух вядзе мяне да зямлі роўнай.

Вось, спадчына ад ГОСПАДА — дзеці, узнагарода Ягоная — плод чэрава.

Быццам стрэлы ў руцэ магутнай, гэтак сыны маладыя.

Шчасьлівы той чалавек, які напоўніў імі сагайдак свой. Ня будуць яны асаромленыя, калі з ворагамі ў браме будуць гаварыць.

Плод жа Духа — любоў, радасьць, супакой, доўгацярплівасьць, ласкавасьць, добрасьць, вера,

ціхасьць, стрыманасьць. Супраць гэтакіх няма Закону.

Ня бойся, бо Я з табою, не азірайся [па баках], бо Я — Бог твой! Я ўмацую цябе і дапамагу табе, і падтрымаю цябе правіцай праведнасьці Маёй.

Братняя любоў адзін да аднаго [няхай будзе] ад усяго сэрца, у пашане адзін аднаго выпярэджвайце;

бо даў нам Бог ня духа палахлівасьці, але сілы, і любові, і цьвярозага мысьленьня.

Але Ты, Госпадзе, — Бог спагадлівы і літасьцівы, павольны да гневу і багаты на міласэрнасьць і праўду.

Ён жа, адказваючы, сказаў ім: «Ці вы не чыталі, што Той, Хто стварыў на пачатку, мужчынай і жанчынай стварыў іх?

І Ён сказаў: “Дзеля гэтага пакіне чалавек бацьку і маці, і прылепіцца да жонкі сваёй; і будуць двое адным целам”.

Так што яны ўжо ня двое, але адно цела. Вось жа, што Бог злучыў, тое чалавек няхай не разлучае».

Далоні свае адкрывае прыгнечанаму, і руку сваю працягвае беднаму.

[Праведныя] крычаць, і ГОСПАД чуе іх, і ад усіх бедаў іхніх ратуе іх.

і малюся пра тое, каб любоў вашая яшчэ больш і больш памнажалася ў пазнаньні і ўсякім разуменьні,

Кіраўніку хору: на лад Едутуна. Псальм Давіда.

Сыны чалавечыя — толькі марнасьць, сыны людзкія — хлусьня; калі пакладзеш іх на шалі, яны разам лягчэй за марнасьць!

Не спадзявайцеся на крыўду, не марнейце ў зрабаваным, калі вам памножыцца багацьце, сэрца свайго да яго не прыкладайце!

Раз сказаў Бог, а я двойчы пачуў гэта, што сіла — у Бога.

І ў Цябе міласэрнасьць, Госпадзе, бо Ты даеш чалавеку паводле ўчынкаў ягоных.

Толькі ў Богу супакойваецца душа мая, ад Яго збаўленьне маё.

Шукайце ж перш Валадарства Божага і праведнасьці Яго, і тое ўсё дадасца вам.

А мы ведаем, што тым, якія любяць Бога, пакліканым паводле [Яго] вызначэньня, усё дапамагае на дабро.

Слова Тваё — сьветач для ног маіх і сьвятло на сьцежцы маёй.

Мы любім Яго, бо Ён першы палюбіў нас.

ГОСПАД умацоўвае крокі чалавека, калі шлях ягоны даспадобы Яму.

Калі ўпадзе, не заб’ецца, бо Госпад падтрымлівае руку ягоную.

Сьпеў узыходжаньня. Узьнімаю я вочы мае да гораў, адкуль прыйдзе да мяне дапамога.

Дапамога мая ад ГОСПАДА, Які стварыў неба і зямлю.

А робячы дабро, ня будзем журыцца, бо ў свой час будзем жаць, калі не саслабеем.

Нянавісьць выклікае сваркі, а любоў пакрывае ўсе правіны.

Таго, чые думкі скіраваныя [на Цябе], Ты захоўваеш у поўным супакоі, бо ён на Цябе спадзяецца.

Малітва Давіда. Прыхілі, ГОСПАДЗЕ, вуха Тваё, адкажы мне, бо я — бедны і прыгнечаны.

Бо Ты — вялікі і робіш цуды, Ты — Бог, толькі Ты адзін.

Навучы мяне, ГОСПАДЗЕ, шляху Твайму, каб хадзіў я ў праўдзе Тваёй; зьяднай сэрца маё, каб баялася імя Твайго.

Буду славіць Цябе, Госпадзе, Божа мой, усім сэрцам маім, і буду ўшаноўваць імя Тваё на вякі.

Бо міласэрнасьць Твая нада мною вялікая, і Ты выратаваў душу маю з глыбіні пекла.

Божа, пыхлівы паўстаў супраць мяне, і грамада моцных шукае душу маю, і на Цябе не зважаюць яны.

Але Ты, Госпадзе, — Бог спагадлівы і літасьцівы, павольны да гневу і багаты на міласэрнасьць і праўду.

Павярніся да мяне і зьлітуйся нада мною; дай сілу Тваю слузе Твайму і збаў сына служкі Тваёй!

Учыні Ты для мяне знак добрасьці Тваёй, і ўгледзяць гэта тыя, што ненавідзяць мяне, і будуць асаромленыя, бо Ты, ГОСПАДЗЕ, мне дапамог і пацешыў мяне.

Захавай душу маю, бо я — багабойны. Збаў Ты, Божа, слугу Твайго, які на Цябе спадзяецца.

А Бог магутны памножыць у вас усякую ласку, каб, заўсёды і ў-ва ўсім маючы ўсялякую задаволенасьць, вы былі багатыя на ўсякую добрую справу,

Вядзі мяне ў праўдзе Тваёй і навучы, бо Ты — Бог збаўленьня майго, на Цябе спадзяюся ў-ва ўсякі дзень.

Дык апраніцеся, як выбраныя Божыя, сьвятыя і ўлюбёныя, у міласэрнасьць, ласкавасьць, пакору, ціхасьць, доўгацярплівасьць,

церпячы адзін аднаго і прабачаючы адзін аднаму, калі хто на каго мае крыўду, як Хрыстос дараваў вам, гэтак і вы.

А па-над усё [апраніцеся] ў любоў, якая ёсьць вузел дасканаласьці,

Ты — заслона мая і шчыт мой, на слова Тваё спадзяюся.

Не турбуйцеся ні пра што, але ў-ва ўсякай малітве і просьбе з падзякай няхай адкрываюцца жаданьні вашыя перад Богам,

Бо Ён анёлам Сваім загадае пра цябе, каб захоўвалі цябе на ўсіх шляхах тваіх.

[маючы] надзею, радуйцеся; у прыгнёце будзьце вытрывалымі; у малітве — няспыннымі;

там таксама рука Твая вадзіла б мяне, і трымала б мяне правіца Твая.

А вас няхай Госпад напоўніць і перапоўніць любоўю адзін да аднаго і да ўсіх, як і мы [маем] да вас,

Прыйдзіце да Мяне ўсе спрацаваныя і абцяжараныя, і Я дам вам супачынак.

Вазьміце ярмо Маё на сябе і навучыцеся ад Мяне, бо Я — ціхі і пакорнага сэрца, і знойдзеце супачынак душам вашым.

сказаць Яму: «Ці Ты — Той, Які прыходзіць, ці чакаць нам іншага?»

Бо ярмо Маё добрае, і цяжар Мой лёгкі».

Хто імкнецца да праведнасьці і міласэрнасьці, знойдзе жыцьцё, праведнасьць і славу.

Няхай, прашу, міласэрнасьць Твая пацяшае мяне паводле слова Твайго да слугі Твайго.

Будзьце ж адзін да аднаго добрымі, спагадлівымі, прабачаючы адзін аднаму, як і Бог у Хрысьце прабачыў вам.

І будзе ГОСПАД весьці цябе заўсёды, і насыціць душу тваю ў зямлі сухой, і ўмацуе косткі твае. І будзеш ты як сад паліваны, і як крыніца вады, у якой не сканчваецца вада ейная.

Усё ў вас няхай будзе ў любові.

Кіраўніку хору. Псальм Давіда.

Я дабравесьціў пра праведнасьць у царкве вялікай; вось жа, вуснаў сваіх я ня стрымліваў, Ты ведаеш [гэта], ГОСПАДЗЕ.

Праведнасьць Тваю я не хаваў у сэрцы маім, пра вернасьць Тваю і выратаваньне Тваё я казаў, міласэрнасьці Тваёй і праўды Тваёй перад царквой вялікай ня ўтоіваў.

ГОСПАДЗЕ, ня стрымлівай літасьці Тваёй адносна мяне; міласэрнасьць Твая і праўда Твая няхай заўсёды захоўваюць мяне,

бо агарнулі мяне ліхоцьці бяз ліку, дагналі мяне правіны мае, ажно не магу я іх палічыць, іх больш, чым валасоў на галаве маёй, і сэрца маё пакінула мяне.

Мей ласку, ГОСПАДЗЕ, вызваліць мяне! ГОСПАДЗЕ, пасьпяшайся на ўспамогу мне!

Няхай асаромяцца і будуць у ганьбе ўсе, што шукаюць душы маёй, каб зьнішчыць яе; няхай адступяцца і будуць у сораме тыя, якім даспадобы ліхоцьце маё.

Няхай аслупянеюць у сораме сваім тыя, якія кажуць мне: «Ага, ага!»

Няхай радуюцца і весяляцца ў Табе ўсе, хто шукае Цябе. Няхай кажуць заўсёды тыя, што любяць выратаваньне Тваё: «Будзь узьвялічаны, ГОСПАДЗЕ!»

Хоць я бедны і прыгнечаны, Госпад мой клапоціцца пра мяне. Ты — успамога мая і ратунак мой! Не затрымлівайся, Божа мой!

Спадзеючыся, спадзяваўся я на ГОСПАДА, і Ён схіліўся да мяне, і пачуў лямант мой.

І вывеў мяне з ямы бурлівае, з твані балотнае, і паставіў на скале ногі мае, і ўзмоцніў крокі мае.

Дабраслаўлёны Бог і Айцец Госпада нашага Ісуса Хрыста, Айцец міласэрнасьці і Бог усякага пацяшэньня,

Які пацяшае нас у кожным прыгнёце нашым, каб мы маглі пацяшаць тых, якія ў-ва ўсялякім прыгнёце, пацяшэньнем, якім Бог пацяшае нас!

Браты! Упадабаньне сэрца майго і просьба да Бога пра Ізраіль на збаўленьне.

Дай мне разуменьне, і буду пільнавацца Закону Твайго і захоўваць яго ўсім сэрцам.

Дык калі ёсьць якое пацяшэньне ў Хрысьце, калі ёсьць якая патоля любові, калі ёсьць якая супольнасьць Духа, калі ёсьць якая сардэчнасьць і міласэрнасьць,

каб у імя Ісуса схілілася ўсякае калена нябесных, зямных і падземных

і каб усякі язык вызнаваў, што Госпад Ісус Хрыстос у славу Бога Айца.

Так што, улюбёныя мае, як вы заўсёды слухаліся, ня толькі, калі я прыходзіў, але шмат больш цяпер, у адсутнасьць маю, са страхам і трымценьнем зьдзяйсьняйце збаўленьне сваё,

бо Бог ёсьць Той, Які дзейнічае ў вас паводле ўпадабаньня [Свайго], каб вы і хацелі, і дзейнічалі.

Усё рабіце без нараканьняў і хістаньняў,

каб вы былі беззаганнымі і шчырымі дзецьмі Божымі, беззаганнымі сярод пакаленьня скрыўленага і сапсаванага, у якім вы сьвеціце, як сьвятло ў сьвеце,

захоўваючы слова жыцьця, на пахвалу маю ў дзень Хрыстовы, што я не надарма бег і не надарма працаваў.

Але калі я і ахвяруюся на ахвяру і служэньне веры вашай, я радуюся, і радуюся разам з усімі вамі.

З гэтага самага і вы радуйцеся, і радуйцеся разам са мною.

А я спадзяюся ў Госпадзе Ісусе хутка паслаць да вас Цімафея, каб і я ўсьцешыўся, даведаўшыся пра вас.

дапоўніце маю радасьць, каб вы тое самае думалі, тую самую любоў мелі, былі аднадушныя і аднадумныя,

Гэтак няхай сьвятло вашае сьвеціць перад людзьмі, каб яны бачылі вашыя добрыя справы і славілі Айца вашага, Які ў небе.

Ускладзі на ГОСПАДА ўсе справы свае, і ўсе намеры твае зьдзейсьняцца.

Люблю ГОСПАДА, бо Ён пачуў голас мой і маленьне маё,

Я веру, дык гавару: «Я моцна прыгнечаны».

Я сказаў у зьбянтэжанасьці маёй: «Усе людзі хлусяць!»

Што я вярну ГОСПАДУ за ўсе дабрадзействы Ягоныя для мяне?

Келіх збаўленьня ўзьніму і імя ГОСПАДА буду клікаць.

Абяцаньні мае ГОСПАДУ споўню перад усім народам Ягоным.

Каштоўная ў вачах ГОС­ПАДА сьмерць багабойных Ягоных.

О ГОСПАДЗЕ! Я ж — слуга Твой, я — слуга Твой, сын служкі Тваёй! Ты разьбіў кайданы мае.

Табе ахвярую ахвяру падзякі і імя ГОСПАДА буду клікаць.

Абяцаньні мае ГОСПАДУ споўню перад усім народам Ягоным,

у панадворках Дому ГОС­ПАДА, пасярод цябе, Ерусаліме! Альлелюя!

бо Ён прыхіліў да мяне вуха Сваё ў дзень, калі я клікаў [Яго].

І вось адвага, якую мы маем дзеля Яго, што калі нешта просім паводле волі Яго, Ён слухае нас.

Трывайце ў малітве, чуваючы ў ёй з падзякаю;

Прагнуць праглынуць мяне ворагі мае ўвесь дзень, бо шмат іх ваюе супраць мяне, Найвышэйшы!

У дзень, калі я баюся, я спадзяюся на Цябе.

Усе турботы свае ўскладайце на Яго, бо Ён клапоціцца пра вас.

Бо вы да свабоды пакліканыя, браты. Толькі каб свабода ня [сталася] нагодай для [пажаданьняў] цела, але праз любоў служыце адзін аднаму.

Вялікі супакой Ты даеш тым, якія любяць Закон Твой, і яны не спатыкнуцца.

І не аддавайце грэху члены вашыя як зброю няправеднасьці, але аддайце сябе Богу як ажыўшых з мёртвых, і члены вашыя [аддайце] Богу як зброю праведнасьці.

Дом і маёмасьць — спадчына ад бацькоў, але разумная жонка — ад ГОСПАДА.

Калі будзеш праходзіць праз воды, Я з табой, і калі [пой­дзеш] праз рэкі, яны не затопяць цябе. Калі пойдзеш праз агонь, не згарыш, і полымя не праглыне цябе.

Спадзяюся на ГОСПАДА, спадзяецца душа мая, і ў слове Ягоным маю спадзяваньне.

Дык будзем набліжацца з адвагаю да пасаду ласкі, каб атрымаць літасьць і знайсьці ласку дапамогі ў адпаведны час.

Дай мне раніцаю чуць пра міласэрнасьць Тваю, бо я на Цябе спадзяюся. Дай мне ведаць шлях, якім мне ісьці, бо да Цябе я ўзьнімаю душу маю.

імчу да мэты, да ўзнагароды пакліканьня Божага, якое з гары ў Хрысьце Ісусе.

І выбавіць мяне Госпад ад усякага злога дзеяньня, і збавіць для Свайго Нябеснага Валадарства. Яму слава на вякі вякоў. Амэн.

Сьлёзы ліе душа мая ад смутку, узьнімі мяне паводле слова Твайго!

Шлях хлусьні аддалі ад мяне, і Закон Твой няхай будзе літасьцівы да мяне.

Дык ня бойцеся, вы лепшыя за многіх вераб’ёў.

З усёй стараннасьцю захоўвай сэрца тваё, бо з яго крыніца жыцьця.

І буду мець пацяшэньне ў прыказаньнях Тваіх, якія я ўзьлюбіў.

Дык ці ясьцё, ці п’іцё, ці нешта робіце, усё рабіце на славу Божую.

а надзея ня ганьбіць, бо любоў Божая вылілася ў сэрцы нашыя праз Духа Сьвятога, Які нам дадзены.

каб Бог Госпада нашага Ісуса Хрыста, Айцец славы, даў вам Духа мудрасьці і адкрыцьця ў пазнаньні Яго,

прасьветленыя вочы сэрца вашага, каб вы ўбачылі, якая ёсьць надзея пакліканьня Яго, і якое багацьце славы спадчыны Яго для сьвятых,

Давіда. ГОСПАД — сьвятло маё і збаўленьне маё. Каго мне баяцца? ГОСПАД — апора жыцьця майго. Каго мне палохацца?

Так што хто ў Хрысьце, той новае стварэньне; старое мінула, вось, сталася ўсё новае.

Я ўкрыжаваны з Хрыстом, і ўжо ня я жыву, але жыве ў-ва мне Хрыстос. А што цяпер жыву ў целе, жыву праз веру ў Сына Божага, Які палюбіў мяне і выдаў Сябе за мяне.

Бо я чуў зласлоўе ад многіх, жах наўкола! Яны сабраліся разам супраць мяне, яны задумалі ліхое, каб забраць душу маю.

Але я на Цябе спадзяюся, ГОСПАДЗЕ! Я кажу: «Ты — мой Бог!»

Бязбожнік бяжыць, хоць ніхто не перасьледуе яго, а праведнікі ўпэўненыя, як ільвы.

Усё магу ў Хрысьце, Які ўмацоўвае мяне.

На мне, Божа, абяцаньні Твае, дык прынясу падзяку Табе,

якія сілаю Божаю праз веру захаваныя дзеля збаўленьня, гатовага адкрыцца ў апошні час.

Дык што скажам на гэта? Калі Бог за нас, хто супраць нас?

Мужы, любіце жонак сваіх, як і Хрыстос палюбіў Царкву і выдаў Сябе за яе,

Таксама і вы, мужы, жывіце з разуменьнем з жонкамі, аддаючы ім, як найслабейшай пасудзіне, пашану, бо і яны — суспадчыньніцы ласкі жыцьця, каб не было перашкоды ў малітвах вашых.

І сказаў чалавек: «Вось, на гэты раз, гэта костка з костак маіх і цела з цела майго. Яна будзе называцца жанчынаю, бо ўзятая з мужа».

Жанчыны, падпарадкоўвайцеся мужам сваім, як Госпаду,

Як палюбіў Мяне Айцец, і Я палюбіў вас; заставайцеся ў любові Маёй.

Мужы, любіце жонак і ня будзьце для іх прыкрымі.

падпарадкоўваючыся адзін аднаму ў страху Божым.

«Якая прыгожая ты, сяброўка мая, якая прыгожая! Вочы твае — як галубкі».

Любоў доўга церпіць, робіць дабро; любоў не зайздросьціць; любоў не вывышаецца, не надзімаецца,

ня робіць непрыстойнага, не шукае свайго, ня гневаецца, ня думае ліхога,

ня радуецца з няправеднасьці, але цешыцца з праўды;

усё вытрымлівае, усяму верыць, на ўсё спадзяецца, усё трывае.

Любоў ніколі ня зьнікне, калі нават прароцтвы зьнікнуць, калі мовы змоўкнуць, калі веданьне зьнішчыцца.

Малітва да Бога