ВЫСЛОЎІ 16 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

Разьдзел 16

¹ Да чалавека [належыць] меркаваньне сэрца, але ад ГОСПАДА адказ языка.

² Усе шляхі чалавека чыстыя ў вачах ягоных, але ГОСПАД узважвае душы.

³ Ускладзі на ГОСПАДА ўсе справы свае, і ўсе намеры твае зьдзейсьняцца.

⁴ Усё зрабіў ГОСПАД дзеля Сябе, і нават бязбожніка на дзень ліхі.

⁵ Агіда для ГОСПАДА кожны пыхлівы сэрцам, можна паручыцца, ён не застанецца непакараным.

⁶ Міласэрнасьцю і праўдай адкупляецца беззаконьне, і страх перад ГОСПАДАМ адводзіць ад зла.

⁷ Калі ГОСПАДУ даспадобы шляхі чалавека, Ён нават ворагаў ягоных пагодзіць з ім.

⁸ Лепш малое ў праведнасьці, чым багатыя прыбыткі ў беззаконьні.

⁹ Сэрца чалавека абдумвае шлях свой, але ГОСПАД накіроўвае крокі ягоныя.

¹⁰ Калі слова натхнёнае ў вуснах валадара, у судзе ня будзе падступным язык ягоны.

¹¹ Вага і шалі справядлівыя — ад ГОСПАДА, і ўсе камяні ваговыя ў торбе — справа Ягоная.

¹² Агіда для валадара — учынкі бязбожныя, бо пасад умацоўваецца праведнасьцю.

¹³ Падабаюцца валадару вусны праведныя, і таго, хто гаворыць праўдзіва, ён любіць.

¹⁴ Гнеў валадара — весьнік сьмерці, але мудры чалавек улагодзіць яго.

¹⁵ У сьвятле аблічча валадара — жыцьцё, і зычлівасьць ягоная — як воблака з позьнім дажджом.

¹⁶ Нашмат лепш прыдбаць мудрасьць, чым золата, і лепей прыдбаць розум, чым срэбра.

¹⁷ Шырокая дарога правых — адвярнуцца ад зла; хто пільнуе шлях свой, той захоўвае душу сваю.

¹⁸ Перад загубай ідзе пыхлівасьць, і перад падзеньнем — дух ганарысты.

¹⁹ Лепш скарацца духам з пакорнымі, чым дзяліць здабычу з пыхліўцамі.

²⁰ Разважлівы ў слове знойдзе добрае, і той, хто спадзяецца на ГОСПАДА, — шчасьлівы.

²¹ Мудрага сэрцам называюць разумным, і слодыч вуснаў павялічвае веды.

²² Розум — крыніца жыцьця для тых, хто мае яго, але настаўленьне неразумных — глупства.

²³ Сэрца мудрага робіць разважлівымі вусны ягоныя і мове ягонай дадае ведаў.

²⁴ Прыемныя словы — сотавы мёд, асалода для душы і лекі для цела.

²⁵ Ёсьць шлях, які [падаецца] слушным перад абліччам чалавека, але ў канцы ягоным — шлях сьмерці.

²⁶ Работнік цяжка працуе для сябе, бо рот ягоны прымушае яго.

²⁷ Чалавек нягодны ліхоцьце рыхтуе, і ў вуснах ягоных нібы агонь палючы.

²⁸ Чалавек падступны сее звадкі, і пляткар разьдзяляе сяброў.

²⁹ Чалавек злачынны зводзіць бліжняга свайго і вядзе яго на шлях нядобры,

³⁰ прыплюшчвае вочы свае, каб прыдумляць подступ, крывіць губы свае, робячы ліха.

³¹ Сівізна — слаўная карона, на шляху праведнасьці знаходзяць яе.

³² Лепш павольны на гнеў, чым магутны, і той, які пануе над духам сваім, чым заваёўнік гораду.

³³ Жэрабя кідаюць у заўлоньне, але ад ГОСПАДА ўсе суды яго.