Catagóir
VEIDHMEANNA FAOI JOY
Líonann lúcháir an Tiarna mé le neart, ach ní hamháin sin, ceanglaíonn sé sinn le chéile freisin. Ní rud le coinneáil dom féin é an lúcháir seo, ach rud le roinnt. Díreach mar a tugadh treoracha do na hIosraeilítigh ceiliúradh agus a raibh acu a roinnt lena chéile, is féidir linn lúcháir an Tiarna a scaipeadh i measc na ndaoine a bhfuil aithne againn orthu.
Spreagann lúcháir an Tiarna mé chun grá a thabhairt do mo chomharsa agus an soiscéal a thabhairt do níos mó daoine. Nuair a bhíonn croí lán lúcháire Dé agam, bíonn neart agam agus cumas chun an lúcháir sin, an tsonas sin, a leathadh i mo phobal.
Is é lúcháir Dé an lúcháir a mhaireann, agus ní féidir le haon duine é a bhaint díom. Mar a deirtear i Salm 98:4-6 "Cantaígí go lúcháireach don Tiarna, a thalún uile; Ardaígí bhur nguth, agus buaileadh bos, agus cantaígí sailm. Cantaígí sailm don Tiarna le hearpa; Le hearpa agus le guth ceoil. Déanaígí gáirdeachas le trumpaí agus le fuaim na stoice, Os comhair an rí, an Tiarna." Gheobhaidh tú neart véarsaí faoi lúcháir ár nDé ann.
Agus do dhéuna mé cineadh mór dhíot, agus beannóchuidh mé thú, agus do dheuna mé hainm mór; agus biaidh tú ad bheannughadh:
Is marso a deir TIGHEARNA ná slógh, Día Israel; Fós gnáitheochuid siad an chaintsi a ttír Iúdah agus iona caithreachaibhsin, a nuáir do bhéarus misi a mbraighdionas a rís; Go mbeannuigh an TIGHEARNA thusa, a áitreabh an cheirt, agus a shlíabh na náomhthachda.
Annsa ló sin biáidh Israel an treas leis an Négipt agus leis a Nassíria, na bheannuighadh a lár na críche:
Agus gráidheochuigh sé thú, agus beinneochuidh sé thú, agus méideochuidh sé thú: agus beinneochuidh sé mar an gcéadna toradh do bhronn, agus toradh thfearuinn, harbhar, agus thfíon, agus hola, agus ionnláoghas do bhó, agus tréada do cháorach, ann sa dúthaigh noch do mhionnuigh sé dod aithribh do thabhairt dhuitsi.
Agus do thóg Aáron súas a lámh leath ris an bpobal, agus do bheannuidh íad, agus táinic a núas ó íodhbuirt na hofrála peacaidh, agus na hofrála loiscthe, agus na hofrála síodha.
Comhnuidh sa tírsi, agus biáidh misi maille riot, agus beinneochaidh mé thú; óir duitsi, agus dot shíol, do bheura me na tíorthaso uile, agus comhlionfuidh mé an mionna noch tug mé Dábraham dot athair;
Agus do bheannuigh sé íad an lá sin ag radh, Ionnadsa bheinneochus Israel, ag rádh, Go ndeárna Día thusa mar Ephraim, agus mar Mhanasseh: agus do chuir sé Ephraim roimhe Mhanasseh.
Agus beannóchuidh mé an mhéid bheannochus thú, agus mailleochuidh mé an té mhailleochas thú: is ionnadsa bheannóchar treabha an domhuin uile.
Agus aitheontar a síol a measg na ngeinteadh, agus a sliochd a measg an phobail: aideomhuid gach a bhfaicfidh íad, gur bíad an síol do bheannuigh an TIGHEARNA.
Lé Día hathar dá ríribh, noch chuidéochas leachd, agus leis a nuilechumhachdach, noch beinneóchus tú le beannughadh nimhé shuas, beannughadh a naigéin atá a níochdar shíos, beannughadh na gcíoch, agus na mbronn:
An tan do aithin mé dhíot a niugh do TIGHEARNA Día do ghrádhughadh, agus siubhal iona shlighthibh, agus a aitheanta do choimhlíonadh agus a reachda agus a bhreitheamhnuis, chum go mbeithfeá béo agus go bhfoirlíonfa: agus beannochuidh do THIGHEARNA Día thú an sa dúithche a bhfuil tú ag dul dá shealbhughadh.
Meisnighidh sibh, meisnighibh sibh mo phobal, deir bhur Ndía.
Féuch, tiucfuidh an Tighearna DIA lé láimh láidir, agus ríaghlochuidh a rígh ar a shon: feuch, atá a luáidheachd maille ris, agus a obair roimhe.
Beathochuidh sé a thréud amhúil áodhaiare: cruinneochaidh se na huáin le na láimh, agus iomchoruidh sé iona ucht íad, agus tiomáinfidh go mín an chuid iona mbí óig.
¶ Cía thomhais na huisgeadha a cclár a dhéarnainne, agus do dhírigh amach neamh lé réis, do chruinnidh luáithreadh na talmhan a miosur, agus do chomhthromuigh na sléibhte a gcomhthrom, agus na cnoic a sgála?
Cía dhírigh Spiorad an TIGHEARNA, nó ar mbeith na chomhairleach aige cía mhúin é?
Cía ré a ndéarna sé comhairle: agus cía theagaisg é, agus do mhúm é a ccasán an bhreitheamhnuis, agus do mhúin éolus do, agus do thaisbem dó slighe na tuigse?
Féuch, atáid na cineadacha amhail bráon buicéid, agus atáid ar na meas amhuil luáithreadh beag an scála: Féuch, tógbhuidh sé súas na hoiléin mar ní ro bheag.
Agus ní lór Lebanon ré a losgadh, agus ní lór a bheathuigh mar ofrail loisge.
Is neimhní na cineadhach uile dá lathair: agus meastar leision íad ní sa lugha ná neimhni, agus díomhaoineas.
¶ Marsin cía ré saimhleochuidhe Día? no cía an chosamhlachd chuirfidhe iona choimhmeas?
Leaghaidh an fear oibre íomháigh ghreanta, agus folchaidh céard a nóir í timchioll le hor, agus teilgidh sé slabhradha airgid.
Labhruidh go meisneamhuil ré Hierusalem, agus fúagruidh dhi, gur críochnuigheadh a cogadh, gur maitheadh a héigceart: óir do ghlac sí as láimh an TIGHEARNA díol dúbalta ar son a huile peacaidh.
Agus tárla ó nuáir fá ndéarna sé feithmheóir dhe na thigh, agus ós cionn a raibh aige, gur bheannuigh Día tigh a Négiptigh ar son Ioseph; agus do bhí beannughadh an TIGHEARNA air a raibh aige a stigh, agus amuigh.
Agus tiucfa a ccrích, mar do bhadhbhair bhur mallughadh a measg na ngeinteadh, a thigh Iúdah, agus a thigh Israel; marsin coibhreocha misi sibh, agus béithi bhur mbeannughadh: na heagluighidh, acht bídís bhur lámha láidir.
Biaidh an lucht chuirios a ndóigh annsa TIGHEARNA mar shlíabh Síon, nach féidir a chorrughadh, ach mhairios go bráth.
Atáid Ierusalem na sléibhte na timchioll; agus is amhluigh atá an TIGHEARNA a timchioll a dhaóine ó núairsi agus go síorruidhe.
Agus bhéaruidh an TIGHEARNA gach uile easláinte uáibh, agus ní cuirfidh éainní de droichthinneasuibh na Hégipte oruibh, (noch as eól díbh;) achd cuirfe sé íad ar a ndroing fhuaithighios thú.
Go madh beannuigh bhías an TIGHEARNA Día, Día Israel, noch amháin do ní neithe iongantacha.
Agus go madh beannuigh bhías a ainm glórmhar go bráth: agus líontar an talamh le na ghlóir; Amen, agus Amen.
Féuch, goirfidh tú cineadh nach feas duit, agus críocha da nár bhaithnid thusa rithfid síad chugad do bhrígh an TIGHEARNA do Dhía, agus ar son Aóin Náomhtha Israel; óir do ghlóruidh sé thú.
Do bhéara an TIGHEARNA fa deara do naimhde noch éirgheas súas ad aghaidh do bhúaladh ad lathair: tiucfaid amach a néintslighe amháin ad aghaidh, agus teithfid romhad a seachd slighthibh.
Oir bá rothoil ríu é; agus atáid siádsan na bhféitheamhnuibh aca. Oír má roinneadh ris na Cineadhachaibh a neithe sbioradáltasan, atá dfiachaibh orrthasan mar an gcéudna miniosdrálachd do dhéanamh dhóibhsion sna neithibh bheanus ris an gcolainn.
Oír is marso a deir TIGHEARNA na slógh; A ndiáigh na glóire do chuir sé misi chum na ccineadhach do chreach sibhsi: óir an té bheanas ribhsi beanuidh sé ré mogal a shúlsan.
Oír ar na fhaicsin roimhe don sgriobtúir, go sáorfadh Día na cineadhacha tré chreideamh, do shoisgéil sé roimhe láimh Dábraham, ag rádh, Biáidh na huile chineadhacha ar na mbeannughadh ionnadsa.
Má dhearmaduim thusa, ó Ierusalem, dearmadadh mo lámh dheas a gliocas.
Ceangladh mo theanga dúachtar mo bhéil, muna ccuimhnighe mé ortsa; muna ttogfa mé Ierusalem ós cionn mullaigh mo shóláis.
Oir as beag do bhí agad suil tháinig misi chugad, agus a nois tangadur chum bheith iomadamhail; agus do bheannuigh an TIGHEARNA thú ó tháinig misi chugad: agus a nois cá huáir dhéunas mé solathar do mo thigh féin mar an gcéadna?
Oír imeochuid na sléibhte, áthrochar na cnoic; acht ní imeochuidh mo chínealsa uáitsi, ní mo áthrochthar cunnradh mo shíothchána, a deir an TIGHEARNA do rinne trócaire ort.
An TIGHEARNA noch do chuimhnidh sinn beinneochuidh se sinn; beinneochuidh sé tigh Israel; beinneochuidh sé tigh Aaron.
Beinneochuidh sé an lucht air a bhfuil eagla an TIGHEARNA, an beag maille ris an mór.
Agus ann do shiolsa bheid a nuile chineadh ar talamh beannuighe; do chionn gur umhluigh tú dom ghlór.
Agus biáidh do shíol mar ghaineamh na talmhan; agus leithneachuidh tú amach síar agus soir, budh thuaidh agus budh dheas; agus budh ionnad sa, agus ann do shíol bhéid muinntir na talmhan uile beannuighe.
Agus cuirfe do THIGHEARNA Día na mallachdasa uile ar do naimhdibh, agus ar an méid lér fuath thú, noch do rinne inghreim ort.
Achd is cinéul toghtha sibhse, sagartachd ríogha, cineadh náomhtha, pubal ar leith; ionnus go bhfoillséochadh sibh subháilcidhe an tí do ghoir sibh as dorchadus chum a sholais iongantuigh féín.
Achd amháin a núair nach béid boichd bhur measc; óir beannochuidh an TIGHEARNA go mór thú ann sa dúithche thug do THIGHEARNA Día dhuit dá shealbhughadh mar oighreachd:
Marso a deir an Tighearna DIA, Féuch, tóigfeadsa mo lámh súas chum na Ngeinteadh, agus cuirfiod bratach na seasamh don phobal: agus do bhéaraid síad do mhicsi leo iona lámhuibh, agus iomchoruid hingheana ar a nguáillibh.
Oír do thogh an TIGHEARNA Síon; do dhúiligh é mar ionad suighe.
Asé so mo shuáimhneas go síorruidhe: annso dhéanad comhnuighe; óir fuáir me dúil innte.
Anuair do thug an TIGHEARNA braighdionas Síon air ais, bá cosmhuil sinn leis a ndroing do chídh aisling.
Annsin do líonadh ar mbéul ré gáireadha, agus ar tteanga ré lúathgháire: a dubhradar annsin a measg na gcineadhach, Do rinne an TIGHEARNA éachta móra dhóibh.
¶ Agus abair ríu, Is marso a deir an Tighearna DIA: Féuch, do bhéara mé clann Israel ó bheith a measc na ngeinteadh, mar a ndeachadar, agus cruinneocha mé air gach áontaóibh íad, agus do bhéara mé dá ttír féin íad:
Agus do dhéana mé áoinchineadh amháin díobh annsa dúthaigh ar shleibhtibh Israel; agus budh aóinrígh amháin bhus rígh orra uile: agus ní bhiáid na ndá chineadh ní is mó, ní mó rannfuighear an ndá rioghachd íad ní is mó air aónchor:
¶ Do chuir mé foraire air do bhalladhuibh, a Ierusalem, nach ccoisgfidh a lá nó a noidhche: ná bíthise bhur ttochd, a dhrong tig thar an TTIGHEARNA,
Agus ná léigidh suáimhneas dó, nó go ndaingnidh sé; agus go ndéarna sé Ierusalem na mholadh annsa talamh.
Go ndéana puibleacha seirbhís duit, agus go numhluighe cinidheacha síos duit; bi ad thighearna ós cionn do dhearbhráithreach, agus umhluidís mic do mhathar dhuit: go má malluighe gach áon mhailleóchus tú, agus go ma beannuighe an té bheinneóchus tú.
Atá abhann, a ndéanaid a srutháin sin cathair Dé lúathgháireach, ionad náomhtha tigh comhnuighe an tí is ro áirde.
Oír do bhéara mé as measc na ngeinteadh sibh, agus cruinneocha mé ó nuile thír sibh, agus do bhéara mé da bhur ttír féin sibh.
Annsin croithfidh mé uisge glan oruibh, agus beithí glan: ó bhur nuile shalchar, agus ó bhur nuile iodhaluibh, sgagfa mé sibh.
Do bhéara mé fós croidhe núadh dhibh, cuirfidh mé spiorad núadh a stigh ionnuibh: agus beanfa mé an croidhe clochamhail amach as bhur bhfeóil, agus do bhéara mé croidhe féola dhibh.
Fairsingidh áit do lóistín, agus leathnuighedís cuirtíne háitreibhthe amach: ná coigil, fadaigh do chordadha, agus neartuigh do chuáilleach;
Oír brisfe tú amach ar an láimh dheis agus ar an cclé; agus géabha do shliochd oighreachd na ngeinteadh, agus do dhéanair na caithreacha uaigneacha áitighthe.
A bhunait féin annsna sléibhtibh naomhtha.
Is ionmhuin leis an TIGHEARNA geatadha Sion ós cionn ionad suighe Iácob uile.
Is glórmhar na neithe labharthar ortsa, a chathair Dé. Selah.
¶ Agus dóirtfidh mé air thigh Dháibhi, agus ar áitreabhthachaibh Ierusalem, spiorad na ngrás agus na neadarghuidheadh; agus féuchfuid orumsa noch do tholladar, agus caóidhfid air a shonsan, mar chaóidhios duine ar son a aoínmhic, agus béid siad a ndoilghios air a shon, amhuil mar bhíos duine a ndoilghios ar son a chéidghine.
Agus do dhéana mé beannughadh dhíobhsan agus do na háitibh timchioll fa ccúairt mo chnuic; agus do bhéara mé ar an ccioth theacht a núas iona am; biáidh ceatha beannachda ann.
Agus do bhéara crann an mhachaire a thoradh, agus dó bhéara an talamh a bhiseach, agus béid go sáor iona ttalamh, agus aitheonuid gur misi an TIGHEARNA, an tan bhrisfios mé cuibhrighe a ccuinge, agus tháirtheochus mé íad as láimh na druinge do bhain a sheirbhís féin asta.
Méideocha an TIGHEARNA sibh ni sa mhó agus ni sa mhó sibh féin agus bhur cclann.
Is beannuigh sibh ón TTIGHEARNA noch do rinne neamh agus talamh.
Marso a deir an Tighearna DIA, Féuch, tóigfeadsa mo lámh súas chum na Ngeinteadh, agus cuirfiod bratach na seasamh don phobal: agus do bhéaraid síad do mhicsi leo iona lámhuibh, agus iomchoruid hingheana ar a nguáillibh.
Agus budh ríghthe bhías na naithreachuibh oileamhna agad, agus bainríoghna na mbanaltrannuibh: cromfuid síos duit go na naighthibh chum na talmhan, agus lighfid súas luáithreadh do chos; agus aitheonuidh tú gur misi an TIGHEARNA: óir ní bhiáidh náire ar an luchd fheithios orumsa.
Eistigh bríathar an TIGHEARNA, sibhsi a chineadhacha, agus innisigh é annsna hoiléanuibh imchíana, agus abraidh, An té do dhíothscaóil Israel cruinneochuidh sé é, agus cuimhdeochuidh é, amhuil mar do ní an táodhaire a thréad.
Eirghiodh Día, agus spréidhthear a naimhde: agus teithidis an lucht fhúathighios é ó na aghaidh.
Do bhí do choimhthional na ccomhnuidhe inte: do dhaingnigh tú sin do réir do mhaitheasa do na bochtaibh, a Dhé.
Thug an TIGHEARNA an focal: bá mór an banna do shoisgéul é.
Teithid ríghthe slúagh, teithid: agus roinne sisi noch chomhnuighios a stigh a néadail.
Bíodh gur luighiobhair a measg na mbránradh, beithí mar sciatháin coluim ar na bhfolach lé hairgiod, agus a cleiteach ré ór buidhe.
A nuáir do spréidh an Tuilechumhachdach ríghthe air a sonsa, do bhí sí mar shneachta a Salmon.
Cnoc Dé cnoc Básan; cnoc árd cnoc Básan.
Créd fá lingthí, sibhsi a shléibhte árda? an cnocso bá mían lé Día comhnuighe do dhéanamh ann; biáidh an TIGHEARNA no chomhnuigh ann go bráth.
Atáid carbaid Dé fithche míle, míltidh dáinglibh; atá an TIGHEARNA na measc, annsa náit náomhtha, Sínai.
Do chuáidh tú súas ar árd, thugais braighdeanas a mbraighdeanas leachd: do ghabh tú tiodhlaicthe ar son daóine; agus fós, ar son na méirleach, chum comhnuidhe na measc a THIGHEARNA Día.
Go madh beannuigh an TIGHEARNA, noch thréoruighios sinn go láetheamhuil, Día ar shlánuighthe. Selah.
Mar thiomáintear deatach seachad, marsin tiomáinse seachad íad: mar leaghas céir ós coinne tineadh, marsin meathaidís na cíontuigh a bhfiaghnuíse Dé.
Oír ó éirghe gréine eadhon go dul síos an céadna biáidh mainm mór a measc na Ngeinteadh; agus ofrálfuighear túis dom ainm ann gach uile áit, agus ofráil fhiórghlan: óir budh mór mainm a mease na ngeinteadh, a deir TIGHEARNA na slógh.
Agus tiucfa a ccrích annsna láethibh deighionacha, go ndaingneochthar slíabh thighe an TIGHEARNA a mullaigh na slíabh, agus go ttóigfear ós cionn na ccnoc é; agus rithfidh a nuile chineadh chuige.
Ann sa ló sin teilgfidh duine a iodhuil airgid, agus a iodhail óir, noch do rinne dhó féin dá nadhradh, chum na mobhladh agus chum na míoltóg leathair;
Do dhul a scealpuibh na gcarrac, agus a mullaghaibh na gcairgeach ngarbh, ar eagla an TIGHEARNA, agus ar son ghlóire a mhórdhachda, a nuáir éireochus sé do chrothadh na talmhan go húathbhásach.
Scuiridhsi ón duine agá bhfuil a anal iona pholláiribh: óir cred ionar chóir meas do bheith air?
Agus rachaid mórán do dhaóinibh agus a déaruid, Tigidh uáibh, agus déanom suas go slíabh an TIGHEARNA, go tigh Dé Iácob; agus múinfidh sé dhúinn a shlighthe, agus siubholam iona chasánuibh: óir is amach as Síon rachus an dligheadh, agus focal an TIGHEARNA as Ierusalem.
Agus mar sin sláineochthar Isráel uile: mar atá sgriobhtha, Tiocfa an Fear sáortha as Síon, agus fillfidh sé neamhdhíadhachd ó Iácob:
Gairim neamh agus talumh a niugh dfiaghnuisi bhur nághuidh, gur fhoillsigh mé as bhur gcoinne, beatha agus bás, beannughadh agus mallughadh: uimesin beir beatha do roghuin, ionnas go mairfe tú féin agus do shliochd:
Agus fhillfeas tú chum do THIGHEARNA Dé, agus uimhleochus tú dá ghlór do réir á nuile neithe aithnighimsi dhíot a niugh, thú féin agus do chlann, red chroidhe uile, agus red anum uile;
Ionnus go ngráidheochuidh tú do THIGHEARNA Día, agus go nuimhleocha tú dá ghuth, agus go ndruidfe tú ris: óir is é sin do bheatha, agus fadughadh do láetheadh: chor go ccoimhneocha tú ansa dúithche noch do mhionnuigh an TIGHEARNA dot aithribh, do Abraham, Dísaac, agus do Iácob, do thabhairt dóibh.
Tugaidhsi neart do Dhía: noch agá bhfuil a oirdhearcus ar Israel, agus a bhfuil a neart a bhflaitheamhnus.
Is úathbhásach thusa a Dhé, amach as háitibh náomhtha: sé Día Israel do bheir neart agus cumhachda don phobal. Go má beannuigh Día.