Íseáia 40 - An Bíobla Naofa 1981

An Dara Cuid -- Leabhar Shólás Iosrael Gairm an Fháidh

¹ “Sólás, beirigí sólás chuig mo mhuintir,” a deir bhur nDia.

² “Labhraigí le croí Iarúsailéim agus fógraígí di go bhfuil aimsir a seirbhíse istigh, go bhfuil a peaca maite, go bhfuair sí ó láimh an Tiarna pionós faoi dhó ina cionta go léir.”

³ Tá glór ag fógairt: “Réitigí cosán san fhásach le haghaidh an Tiarna. Déanaigí díreach thar an machaire bealach mór dár nDia.

⁴ Líontar isteach gach gleann, agus íslítear gach sliabh agus gach cnoc; déantar achréidh de na hailteanna agus míntír den gharbhchríoch.

⁵ Ansin foilseofar glóir an Tiarna agus feicfidh an uile fheoil í in éineacht. Óir tá béal an Tiarna tar éis labhairt.”

⁶ Deir glór: “Glaoigh!” agus deirimse ar ais: “Cad a ghlaofaidh mé?” - “Tá an uile fheoil mar an féar agus a scéimh ar fad mar bhláth an mhachaire.

⁷ Feonn an féar, tréigeann an bláth, nuair a shéideann anáil an Tiarna orthu. (Is ea, is é an pobal an féar.)

⁸ Feonn an féar, tréigeann an bláth, ach seasann briathar ár nDé go deo.”

Foilsiú Dé á Fhógairt

⁹ Suas leat ar shliabh ard, a challaire an dea-scéala chuig Síón. Ardaigh do ghlór go láidir, a challaire an dea-scéala chuig Iarúsailéim. Ardaigh do ghlór gan eagla, abair le bailte Iúdá: “Seo é bhur nDia.”

¹⁰ Féach an Tiarna Dia ag teacht lena neart, agus a lámh ag smachtú roimhe! Tá a luach saothair leis ina sheilbh, agus a éadáil ag dul roimhe amach.

¹¹ Mar a dhéanfadh aoire ag aoireacht a thréada dó, ag bailiú na n‑uan chuige ina bhaclainn, á n‑iompar ar chlár a uchta agus ag fosaíocht na gcaorach tórmaigh.

Mórgacht Dé

¹² Cé a thomhais i gcroí a bhoise uiscí na farraige agus a leag amach na spéartha lena réise? a chruinnigh cré na talún i miosúr, a rinne na sléibhte a mheá sna scálaí agus na cnocáin in ainsiléad?

¹³ Cé a thabharfadh treoir do spiorad an Tiarna nó cén comhairleoir a thabharfadh teagasc dó?

¹⁴ Cé air a d'iarrfadh sé comhairle chun breithiúnas, chun eolas a chur ar bhealach na córach, chun slí na tuisceana a aimsiú?

¹⁵ Féach, tá na ciníocha mar bheadh braon i mbuicéad aige! níl iontu ach deannach ar an ainsiléad. Tógann sé suas na hoileáin mar nach mbeadh iontu ach dúlagáin.

¹⁶ Níor leor an Liobáin ar fad le haghaidh connaidh, ná níor leor a hainmhithe le haghaidh íobairt loiscthe.

¹⁷ Is cuma na ciníocha nó neamhní ina láthair; is baoth leis iad agus is lú ná neamhní.

¹⁸ Cé leis mar sin a chuirfidh sibh Dia i gcosúlacht? Cén tsamhail a thabharfaidh sibh dó?

¹⁹ Íol, an ea? Rud a theilgeann ceardaí i múnla, a gcuireann gabha screamh óir air, agus a ngaibhníonn sé slabhraí airgid dó.

²⁰ Lorgann snoíodóir cliste adhmad crann pailme dó, adhmad nach lobhann, chun dealbh théagartha a chur suas.

²¹ An ea nárbh eol daoibh? An ea nár chuala sibh? An ea nár insíodh daoibh é ón tús? An ea nach bhfuil sé tuigthe agaibh ó bunaíodh an domhan?

²² Tá cónaí air in airde os cionn roth na cruinne, agus a muintir sin ar nós dreoiliní teaspaigh. Leath sé amach na spéartha mar a bheadh brat iontu, spréigh sé amach iad ar nós both chónaithe.

²³ Cuireann sé na huachtaráin ó chrích, agus breithiúna na talún ar neamhní.

²⁴ Ní luaithe beangán nó síol uathu i dtalamh, ní luaithe fréamh curtha síos ag a ngas ná séideann sé orthu. Seargann siad ar an toirt agus tugann an stoirm ar shiúl iad ar nós coinlín.

²⁵ “Cé leis a shamhlóidh sibh mé, nó an bhfuil mo leithéid eile ann,” a deir an Neach Naofa.

²⁶ Tógaigí bhur súile in airde ansin agus breathnaígí: Cé a chruthaigh na réanna úd murarb é an té a scarann amach in eagar slua iad agus a ghlaonn orthu go léir ina n‑ainm? Tá a chumhacht chomh mór sin agus a neart chomh láidir nach bhfuil aon cheann acu a loiceann air.

Uilechumhacht Dé

²⁷ Cén fáth a ndeir tú, a Iacóib, agus a maíonn tú, a Iosrael: “Tá mo chinniúint ceilte ar an Tiarna agus mo cheart scaoilte thairis ag mo Dhia”?

²⁸ An ea nach bhfuil fhios agat? An ea nach eol duit é? Dia síoraí is ea an Tiarna, is é a chruthaigh críocha na talún. Ní thagann tuirse air ná traochadh agus níl léamh ar a eagna.

²⁹ Tugann sé neart don té atá tuirseach, cuireann fuinneamh arís sa té atá lag.

³⁰ Fiú an t‑aos óg, bíonn siad tuirseash traochta, agus baintear tuisliú as fir óga chomh maith.

³¹ Ach an dream a bhfuil a súil leis an Tiarna, tagann neart úr iontu, éiríonn siad ar eití mar a bheadh iolair. Ritheann siad gan a bheith cortha, siúlann siad rompu gan tuirse a theacht orthu.