69 Вершы з Бібліі пра каханне

Дарагі мой сябар, падумай толькі, якое ж дасканалае, вернае і безумоўнае каханне Бога! Яно ўсёахопнае, чыстае, доўгае, самаахвярнае, моцнае, асвяжальнае, збаўчае, вечнае і нават больш за тое. Яно можа дасягнуць цябе ўсюды, нават у самых глыбокіх кутках тваёй душы.

Божае каханне пакрывае мноства грахоў, няўпэўненасцяў, клопатаў і страхаў. Яно пераадольвае ўсе жыццёвыя перашкоды, нават саму смерць. Бог аддаў свайго адзінага Сына, каб той заняў нашае месца і дараваў нам грахі, паказаўшы тым самым бязмежную і безумоўную любоў.

Яго каханне — гэта невычэрпная крыніца, якая ніколі не высахне. Яно заўсёды даступнае для цябе. Трэба толькі звярнуцца да Яго, дазволіць сабе быць любімым, абнятым і суцешаным Яго прысутнасцю.

У Божай любові няма страху і няўпэўненасці. Яна дастатковая, каб насыціць усю тваю істоту. Сёння добры дзень, каб палюбіць Бога так, як Ён любіць нас.

А перш за ўсё мейце нязьменную любоў адзін да аднаго, бо любоў прыкрые мноства грахоў.

І, калі хто зможа перамагчы аднаго, дык двое супрацьстануць яму, і вяроўка патройная ня хутка парвецца.

і хадзіце ў любові, як і Хрыстос палюбіў нас і выдаў Сябе за нас, як дар і ахвяру Богу, на водар салодкі.

Галава твая над табою — як Кармэль, а валасы на галаве тваёй — як пурпур. Валадар зьвязаны косамі [тваімі].

Улюбёныя! Будзем любіць адзін аднаго, бо любоў — ад Бога, і кожны, хто любіць, народжаны ад Бога і ведае Бога.

У гэтым любоў, што ня мы палюбілі Бога, але што Ён палюбіў нас і паслаў Сына Свайго як перамольваньне за грахі нашыя.

Нянавісьць выклікае сваркі, а любоў пакрывае ўсе правіны.

Калі я гавару мовамі чалавечымі і анёльскімі, а любові ня маю, я — медзь, якая зьвініць, ці цымбалы, якія гудуць.

Ня помсьці і не насі крыўду на сыноў народу твайго. Любі бліжняга твайго як самога сябе. Я — ГОСПАД!

Хто ня любіць, той не пазнаў Бога, бо Бог ёсьць любоў.

А Ісус сказаў яму: «“Любі Госпада, Бога твайго, усім сэрцам тваім, і ўсёю душою тваёю, і ўсім разуменьнем тваім”.

Гэта ёсьць першае і найбольшае прыказаньне.

Другое ж падобнае да яго: “Любі бліжняга свайго, як самога сябе”.

Любі ГОСПАДА, Бога твайго, усім сэрцам тваім, усёй душой тваёй і ўсёй моцай тваёю.

«Няхай ён цалуе мяне пацалункамі вуснаў сваіх!» «Бо пяшчоты твае лепшыя за віно.

Мужы, любіце жонак сваіх, як і Хрыстос палюбіў Царкву і выдаў Сябе за яе,

А па-над усё [апраніцеся] ў любоў, якая ёсьць вузел дасканаласьці,

А цяпер застаюцца вера, надзея, любоў — гэтыя тры; але большая з іх — любоў.

У гэтым пазналі мы любоў, што Ён паклаў за нас душу Сваю; і мы павінны пакладаць душы свае за братоў.

Мы любім Яго, бо Ён першы палюбіў нас.

Любоў ня робіць благога бліжняму; дык любоў — гэта спаўненьне Закону.

Бо тое ёсьць любоў Божая, каб мы захоўвалі прыказаньні Ягоныя; і прыказаньні Ягоныя няцяжкія.

Плод жа Духа — любоў, радасьць, супакой, доўгацярплівасьць, ласкавасьць, добрасьць, вера,

Калі любіце Мяне, захоўвайце прыказаньні Мае.

Любоў доўга церпіць, робіць дабро; любоў не зайздросьціць; любоў не вывышаецца, не надзімаецца,

ня робіць непрыстойнага, не шукае свайго, ня гневаецца, ня думае ліхога,

ня радуецца з няправеднасьці, але цешыцца з праўды;

усё вытрымлівае, усяму верыць, на ўсё спадзяецца, усё трывае.

Ніхто ня мае любові большае за тую, калі хто аддасьць душу сваю за сяброў сваіх.

І мы пазналі і паверылі ў любоў, якую мае да нас Бог. Бог ёсьць любоў, і хто застаецца ў любові, застаецца ў Богу, і Бог — у ім.

Вусны твае — як віно найлепшае, якое ліецца да любага, асалоджваючы вусны стомленыя».

Мужы, любіце жонак і ня будзьце для іх прыкрымі.

усё вытрымлівае, усяму верыць, на ўсё спадзяецца, усё трывае.

«Любы мой [належыць] мне, а я — яму, ён пасьвіць сярод лілеяў.

Палажы мяне як пячатку на сэрца тваё, як пячатку на плячо тваё, бо магутнае як сьмерць каханьне, і няўмольная як пекла рэўнасьць, жар яе — як жар агню, як полымя ГОСПАДА.

Любоў доўга церпіць, робіць дабро; любоў не зайздросьціць; любоў не вывышаецца, не надзімаецца,

ня робіць непрыстойнага, не шукае свайго, ня гневаецца, ня думае ліхога,

бо мела ты пяць мужоў, і той, якога цяпер маеш, ня муж табе. Гэта ты праўдзіва сказала».

Адказала жанчына і сказала: «Я ня маю мужа». Гаворыць ёй Ісус: «Добра ты сказала, што ня маеш мужа,

Бо так палюбіў Бог сьвет, што Сына Свайго Адзінароднага аддаў, каб кожны, хто верыць у Яго, не загінуў, але меў жыцьцё вечнае.

«Цягні мяне за сабой! Пабяжым! Увядзі мяне, валадару, у пакоі свае». «Будзем радавацца і весяліцца з табою, будзем узгадваць пра пяшчоты твае [больш], чым пра віно; заслужана кахаюць цябе!»

«Якая прыгожая ты, сяброўка мая, якая прыгожая! Вочы твае — як галубкі».

Уся ты прыгожая, сяброўка мая, і заганы няма ў табе.

Дабрадзейная жонка — карона для мужа свайго, а бессаромная — як гніль у костках ягоных.

«Які прыгожы ты, любы мой, які цудоўны! Ложак наш — зеляніна,

Паланіла ты сэрца маё, сястра мая нявеста, паланіла ты сэрца маё адным [позіркам] вачэй тваіх, і аднымі пацеркамі на шыі тваёй.

Мужы, любіце жонак сваіх, як і Хрыстос палюбіў Царкву і выдаў Сябе за яе,

каб асьвяціць яе, ачысьціўшы абмыцьцём водным у слове,

Якое цудоўнае каханьне тваё, сястра мая нявеста, лепшае каханьне тваё, чым віно. А пах алейкаў тваіх [лепшы] за ўсе пахошчы.

Палажы мяне як пячатку на сэрца тваё, як пячатку на плячо тваё, бо магутнае як сьмерць каханьне, і няўмольная як пекла рэўнасьць, жар яе — як жар агню, як полымя ГОСПАДА.

Вялікія воды ня змогуць патушыць каханьне, і рэкі не затопяць яго. Калі б чалавек хацеў аддаць усю маёмасьць дому свайго за каханьне, ён быў бы адрынуты з пагардай».

Дзеткі мае! Будзем любіць ня словам ці языком, але ўчынкам і праўдаю!

А Бог Сваю любоў да нас даводзіць тым, што Хрыстос памёр за нас, калі мы былі [яшчэ] грэшнікамі.

Усё ў вас няхай будзе ў любові.

і малюся пра тое, каб любоў вашая яшчэ больш і больш памнажалася ў пазнаньні і ўсякім разуменьні,

Слаўце ГОСПАДА, бо Ён добры, бо на вякі міласэрнасьць Яго!

з усёй пакорай розуму і ціхасьцю, з доўгацярплівасьцю, церпячы адзін аднаго з любоўю,

а хто захоўвае слова Ягонае, у тым сапраўды любоў Божая завяршылася. З гэтага даведваемся, што мы ў Ім.

Насіце цяжары адзін аднаго, і гэтак споўніце закон Хрыстовы.

і будзем зважаць адзін на аднаго, заахвочваючы да любові і добрых учынкаў,

не пакідаючы зграмаджэньня свайго, як ёсьць у некаторых звычай, але заклікаючы [ў яго], і тым больш, калі бачыце, што набліжаецца дзень той.

Вы чулі, што сказана: “Любі бліжняга твайго і ненавідзь ворага твайго”.

А Я кажу вам: любіце ворагаў вашых, дабраслаўляйце тых, якія праклінаюць вас, рабіце дабро тым, якія ненавідзяць вас, і маліцеся за тых, якія крыўдзяць вас і перасьледуюць вас,

У гэтым пазналі мы любоў, што Ён паклаў за нас душу Сваю; і мы павінны пакладаць душы свае за братоў.

А хто мае маёмасьць у сьвеце, і бачыць брата свайго ў патрэбе, і зачыняе ад яго нутро сваё, дык як любоў Божая застаецца ў ім?

Дзеткі мае! Будзем любіць ня словам ці языком, але ўчынкам і праўдаю!

Дай мне раніцаю чуць пра міласэрнасьць Тваю, бо я на Цябе спадзяюся. Дай мне ведаць шлях, якім мне ісьці, бо да Цябе я ўзьнімаю душу маю.

Але ў-ва ўсім гэтым мы перамагаем праз Таго, Які палюбіў нас.

Бо я ўпэўнены, што ані сьмерць, ані жыцьцё, ані анёлы, ані начальствы, ані сілы, ані цяперашняе, ані будучае,

ані вышыня, ані глыбіня, ані другое якое стварэньне ня зможа адлучыць нас ад любові Божае, што ў Хрысьце Ісусе, Госпадзе нашым.

Вось, блізка збаўленьне Ягонае для тых, што баяцца Яго, каб слава [Божая] пасялілася на зямлі нашай.

каб Хрыстос пасяліўся праз веру ў сэрцах вашых,

каб вы, укараніўшыся і ўмацаваўшыся ў любові, здолелі сьцяміць разам з усімі сьвятымі, што ёсьць шырыня і даўжыня, глыбіня і вышыня,

і зразумець любоў Хрыстовую, якая вышэй за разуменьне, каб вам напоўніцца ўсёю поўняй Божаю.

Бо любоў Хрыстова панукае нас, якія гэтак пастанавілі, што калі адзін памёр за ўсіх, дык усе памерлі.

Ачысьціўшы душы вашыя паслухмянасьцю праўдзе праз Духа дзеля некрывадушнага браталюбства, з чыстым сэрцам шчыра любіце адзін аднаго,

каб суцешыліся сэрцы іхнія, злучаныя ў любові і дзеля ўсякага багацьця пэўнага разуменьня, дзеля пазнаньня тайны Бога — і Айца, і Хрыста,

Слаўце Бога нябёсаў, бо на вякі міласэрнасьць Яго!

Імкніцеся да любові; і рупцеся пра [дары] духоўныя, асабліва пра тое, каб прарочыць.

І як хочаце, каб рабілі вам людзі, гэтак і вы рабіце ім.

Бога ніхто ніколі ня бачыў. Калі мы любім адзін аднаго, Бог у нас застаецца, і любоў Ягоная дасканалая ў нас.

Бо добры ёсьць ГОСПАД, на вякі міласэрнасьць Ягоная і з пакаленьня ў пакаленьне вернасьць Ягоная!

Любоў ніколі ня зьнікне, калі нават прароцтвы зьнікнуць, калі мовы змоўкнуць, калі веданьне зьнішчыцца.

Бо вы да свабоды пакліканыя, браты. Толькі каб свабода ня [сталася] нагодай для [пажаданьняў] цела, але праз любоў служыце адзін аднаму.

Малітва да Бога