ВЫСЛОЎІ 12 - Біблія (пераклад А.Бокуна)Разьдзел 12 1 Хто любіць настаўленьне, любіць веданьне, а хто ненавідзіць дакараньне, той дурань. 2 Добры знойдзе ласку ў ГОСПАДА, але чалавека зламыснага Ён асудзіць. 3 Ня будзе стаяць чалавек бязбожнасьцю, а корань праведных не захістаецца. 4 Дабрадзейная жонка — карона для мужа свайго, а бессаромная — як гніль у костках ягоных. 5 Думкі праведных слушныя, намеры бязбожнікаў падступныя. 6 Словы бязбожнікаў цікуюць на кроў, але вусны правых ратуюць іх. 7 Паваленыя бязбожнікі, і няма іх, а дом праведных будзе стаяць. 8 Хваляць чалавека паводле розуму ягонага, але той, хто мае ліхое сэрца, будзе пагарджаны. 9 Лепей быць простым і працаваць на сябе, чым выдаваць сябе за паважнага і ня мець хлеба. 10 Праведнік рупіцца пра жыцьцё быдла свайго, а нутро бязбожных бязьлітаснае. 11 Хто абрабляе зямлю сваю, той насыціцца хлебам, а хто ганяецца за марнасьцю, той ня мае розуму. 12 Бязбожнік жадае [злавіць у] пасткі ліхоцьця, а корань праведных прыносіць [плод]. 13 Ліхадзей заблытаецца праз правіны вуснаў сваіх, а праведнік выйдзе з бяды. 14 З плоду вуснаў сваіх чалавек насыціцца дабром, і праца рук чалавека зьвернецца да яго. 15 Шлях неразумнага слушны ў вачах ягоных, але мудры той, хто слухае параду. 16 Гнеў неразумнага выяўляецца адразу, а разумны хавае зьнявагу. 17 Хто дыхае праўдаю, той выкажацца праведна, а сьведка фальшывы хлусіць. 18 Ёсьць такі, што лапоча і раніць, як мечам, а язык мудрага лечыць. 19 Вусны праўдамоўныя трываць будуць вечна, а язык хлусьлівы — імгненьне. 20 Ашуканства ў сэрцы тых, якія задумляюць ліхоту, а ў тых, якія радзяць мір, — радасьць. 21 Не спаткае праведніка нічога благога, а ў бязбожніка будзе поўна няшчасьцяў. 22 Агіда для ГОСПАДА вусны хлусьлівыя, а тыя, што дзейнічаюць сумленна, падабаюцца Яму. 23 Чалавек разумны прыхоўвае веданьне, а сэрца дурняў абвяшчае глупства. 24 Рука руплівых будзе мець уладу, а нядбайныя будуць даньнікамі. 25 Смутак у сэрцы чалавека прыгнятае яго, а добрае слова разьвяселіць яго. 26 Праведнік мае перавагу над бліжнім сваім, а шлях бязбожнікаў зводзіць іх саміх. 27 Гультай не сьпячэ ўпаляванага, а маёмасьць чалавека руплівага каштоўная. 28 На сьцежцы праведнасьці — жыцьцё, і на шляху яе няма сьмерці. |