ПЕСЬНЯ 2 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

Псн 2

¹ «Я — нарцыс Сарону, лілея даліны!»

² «Як лілея сярод церняў, так сяброўка мая сярод дзяўчатаў».

³ «Як яблына сярод дрэваў лясных, так любы мой сярод хлопцаў. У ценю ягоным прывабным я села, і плод ягоны салодкі для паднябеньня майго.

⁴ У дом банкетаваньня ён увёў мяне, і сьцяг ягоны нада мною — каханьне.

⁵ Падмацуйце мяне пірагамі з разынкамі, асьвяжыце мяне яблыкамі, бо я млею ад каханьня.

⁶ Левая рука ягоная пад галавою маёй, а правіцай сваёй ён абдымае мяне».

⁷ «Заклінаю вас, дочкі Ерусалімскія, сарнамі і ланямі палявымі, не будзіце і не падымайце каханую, аж пакуль сама не захоча».

⁸ «Голас любага майго! Вось, ён ідзе, узыходзіць на горы, пераскоквае ўзгоркі.

⁹ Любы мой падобны да сарны, да маладога аленя. Вось, ён стаіць за сьцяною нашаю, заглядае праз вакно, зазірае праз краты.

¹⁰ Адказаў любы мой і сказаў да мяне: “Уставай, сяброўка мая, прыгажуня мая, і прыходзь.

¹¹ Бо вось, зіма прайшла, дождж спыніўся і перастаў.

¹² Пралескі відаць на зямлі, час сьпяваньня настаў, і голас туркаўкі чуваць у зямлі нашай.

¹³ Дрэва фігавае выдала пупышкі [свае], вінаград квітнее і разьлівае водар. Устань, прыходзь, сяброўка мая; прыгажуня мая, прыходзь!

¹⁴ Галубка мая, [што жывеш] у расколінах скалы, у схове пад стромаю, пакажы мне выгляд твой, дай мне пачуць голас твой, бо голас твой салодкі, і выгляд твой прывабны”».

¹⁵ «Лавіце нам лісаў, малых лісянятаў, якія нішчаць вінаграднікі, бо вінаграднікі нашыя квітнеюць».

¹⁶ «Любы мой [належыць] мне, а я — яму, ён пасьвіць сярод лілеяў.

¹⁷ Пакуль дзень дыхае [ветрам] і зьнікаюць цені, вярніся! Будзь падобны, любы мой, да сарны, да маладога аленя на гарах Бэтэр».