Kategorya
116 Mga Bersikulo sa Misyon ni Hesukristo
Higala, ang trabaho ni Hesus diri dinhi sa yuta ang pagtukod og simbahan. Mas lawom pa gyud ang Iyang misyon, espirituhanon gyud. Nahinumdom ka ato didto sa Nazaret, gikutlo niya si Isaias aron ipasabot ang katuyoan sa iyang pag-anhi. "Ang Espiritu sa Ginoo ania kanako, kay gidihogan niya ako aron sa pagwali sa Maayong Balita ngadto sa mga kabus. Gipadala niya ako aron sa pag-ayo sa mga dugmok ug kasingkasing, sa pagmantala sa kagawasan sa mga binihag ug sa panan-aw sa mga buta, sa pagpahigawas sa mga dinaugdaug, sa pagwali sa tuig nga giuyonan sa Ginoo." (Isaias 61:1-2)
Labaw pa sa pisikal ug emosyonal nga pag-ayo, mianhi Siya aron ablihan ang atong mga mata, aron masabtan nato ug matubag ang mensahe sa ebanghelyo, ug aron mabalik nato ang atong relasyon sa Ginoo. Hunahunaa ra gud.
Kay ako nanaog gikan sa langit, dili sa pagbuhat sa akong kaugalingong kabubut-on, kondili sa kabubut-on sa nagpadala kanako.
Kay ang Anak sa Tawo wala moanhi aron alagaran kondili aron sa pag-alagad ug sa paghatag sa iyang kinabuhi ingon nga lukat alang sa daghan.”
Niini ania ang gugma, dili nga kita nahigugma sa Dios kondili nga siya nahigugma kanato ug nagpadala sa iyang Anak nga halad sa pasig-uli alang sa atong mga sala.
O Amahan nga matarong, ang kalibotan wala makaila kanimo apan ako nakaila kanimo ug kini sila nahibalo nga ikaw mao ang nagpadala kanako.
Apan sa pag-abot na sa tukma nga panahon, ang Dios mipadala sa iyang Anak nga natawo pinaagi sa usa ka babaye, natawo ilalom sa Balaod,
aron pagtubos sa mga nailalom sa Balaod, aron atong madawat ang pagkasinagop ingon nga mga anak.
Ang kawatan moanhi aron lamang sa pagpangawat ug sa pagpatay ug sa paglaglag. Ako mianhi aron sila makabaton ug kinabuhi ug magbaton niini sa madagayaon gayod.
Sa pagsulod ni Jesus sa balay ni Pedro, nakita niya ang ugangang babaye niini nga naghigda ug gihilantan
ug gihikap niya ang kamot niini ug kini gihuwasan sa hilanat ug mibangon ug mialagad kaniya.
Manganak siya ug usa ka batang lalaki, ug siya imong nganlan ug Jesus, kay siya mao ang moluwas sa iyang katawhan gikan sa ilang mga sala.”
Apan ang Dios nagpadayag sa iyang gugma alang kanato pinaagi niini, nga bisan sa mga makasasala pa kita, si Cristo nagpakamatay alang kanato.
Apan gibadlong siya ni Jesus nga nag-ingon, “Hilom ug gula gikan kaniya!” Sa diha nga ang tawo gilamba sa yawa diha sa ilang taliwala, migula siya gikan sa tawo nga wala makahimo kaniya ug kadaot.
Ug dihay usa ka sanlahon nga miduol kaniya, ug sa iyang atubangan miluhod nga nag-ingon, “Ginoo, kon buot nimo, makahinlo ikaw kanako.”
Ug si Jesus miingon kaniya, “Ang mga milo adunay kalubloban ug ang mga langgam sa kalangitan adunay kabatogan apan ang Anak sa Tawo walay dapit nga kapahulayan sa iyang ulo.”
May lain pa sa iyang mga tinun-an nga miingon kaniya, “Ginoo, tugoti una ako sa pag-adto ug paglubong sa akong amahan.”
Apan si Jesus miingon kaniya, “Sunod kanako ug pasagdi ang mga patay nga maoy maglubong sa ilang mga minatay.”
Ug sa pagsakay niya sa sakayan, ang iyang mga tinun-an misunod kaniya.
Didto, mihuros sa lanaw ang usa ka kusog nga unos nga tungod niana ang sakayan natabonan sa mga balod apan siya natulog.
Ug giduol nila siya ug gipukaw nga nag-ingon, “Ginoo, tabang! Mangamatay na kita.”
Siya miingon kanila, “Nganong nangalisang man kamo, O mga tawong gamay ug pagsalig?” Unya mibangon siya ug iyang gibadlong ang mga hangin ug ang lanaw ug dihay dakong kalinaw.
Ang mga tawo nahibulong nga nag-ingon, “Unsa bang pagkatawhana kini, nga bisan pa ang mga hangin ug ang lanaw motuman man kaniya?”
Unya sa pag-abot niya sa pikas nga daplin, dapit sa yuta sa mga Gadaranhon, gisugat siya sa duha ka gidemonyohan nga nanggula gikan sa mga lubong ug hilabihan sila ka bangis nga tungod niana walay si bisan kinsa nga makaagi niadtong dalana.
Ug misinggit sila nga nag-ingon, “Unsay imong tuyo kanamo, Anak sa Dios? Mianhi ba ikaw aron sa pagsakit kanamo sa dili pa ang panahon?”
Gituyhad ni Jesus ang iyang kamot ug gitapin-an niya kini ug giingnan, “Buot ako, mahinlo ikaw.” Ug dihadiha nahinloan siya sa iyang sanla.
Sukad niadtong higayona si Jesus misugod sa pagwali nga nag-ingon, “Paghinulsol kamo kay ang gingharian sa langit duol na.”
Apan siya miingon kanila, “Kinahanglan nga akong iwali ang maayong balita mahitungod sa gingharian sa Dios ngadto sa ubang kalungsoran usab kay ako gipadala alang sa maong tuyo.”
Ug sultihan ko ikaw, nga ikaw mao si Pedro ug sa ibabaw niining bato tukoron nako ang akong iglesia ug ang mga ganghaan sa Hades dili gayod makabuntog niini.
Ug kita nakakita ug nagpamatuod nga ang Amahan nagpadala sa iyang Anak, ingon nga Manluluwas sa kalibotan.
Ug si Pilato miingon kaniya, “Busa ikaw hari diay?” Si Jesus mitubag kaniya, “Ikaw nagsulti nga ako hari. Ug alang niini ako natawo, ug alang niini ako mianhi sa kalibotan aron sa pagpadayag sa kamatuoran. Ang tanan nga iya sa kamatuoran namati sa akong tingog.”
Sa gilibot niya ug sud-ong sila uban ang kasuko, nasubo tungod sa kagahi nila ug kasingkasing, miingon siya sa tawo, “Ituy-od ang imong kamot.” Gituy-od niya kini ug ang iyang kamot naulian.
Sa naglawig na sila, nakatulog si Jesus. Unya miabot sa lanaw ang kusog nga unos, ug ang ilang sakayan napuno sa tubig, ug nagkakuyaw ang ilang kahimtang.
Ug siya giduol ug gipukaw nila nga nag-ingon, “Agalon, Agalon, hapit na kita mangamatay!” Ug siya mimata ug iyang gibadlong ang hangin ug ang bangis nga mga balod, ug kini mihunong ug miabot ang kalinaw.
“Ayaw kamo paghunahuna nga mianhi ako aron sa pagsalikway sa Balaod o sa mga Propeta. Wala ako moanhi sa pagsalikway kondili sa pagtuman niini.
Unya gihikap niya ang ilang mga mata ug miingon, “Sumala sa inyong pagtuo kini mahimo alang kaninyo.”
Unya, dihay mga eskriba nga nag-ingon sa ilang kaugalingon, “Nagpasipala kining tawhana.”
Ug nabuka ang ilang mga mata. Ug sa hugot gayod si Jesus mipasidaan kanila nga nag-ingon, “Tan-awa nga walay si bisan kinsa nga mahibalo niini.”
Ug si Jesus milibot sa tanang mga lungsod ug mga balangay, nagtudlo sulod sa ilang mga sinagoga ug nagwali sa Maayong Balita mahitungod sa gingharian ug nag-ayo sa tanang mga sakit ug balatian.
Sa nakita niya ang panon sa katawhan, naluoy siya kanila kay sila nangalibog ug makaluluoy sama sa mga karnero nga walay tigbantay.
Sa miundang na siya pagsulti, miingon siya ngadto kang Simon, “Palawod kamo ug itaktak ang inyong mga pukot aron makakuha kamo.”
Unya si Simon mitubag kaniya, “Ginoo, tibuok gabii kaming naghago ug wala gayod kami makakuha! Apan tungod sa imong sulti akong itaktak ang mga pukot.”
Ug sa nabuhat na nila kini, nakakuha sila ug dakong duot sa isda ug sa nag-anam na ug kagisi ang ilang mga pukot,
Ug may usa ka babaye nga walay undang ang pagdugo sulod sa napulo ug duha ka tuig nga nahutdan na sa iyang tanang katigayonan nga gigasto alang sa mga mananambal ug dili na maayo ni bisan kinsa,
miduol sa iyang luyo ug mihikap sa sidsid sa iyang bisti, ug mihunong dayon ang iyang pagsigi ug dugo.
Unya siya miduol ug mihikap sa lungon, ug ang mga nagyayong niini mihunong. Ug siya miingon, “Dong, ingnon ko ikaw, bangon!”
Ug ang tawo nga namatay mibangon ug milingkod ug misugod sa pagsulti. Ug gihatag siya ni Jesus ngadto sa iyang inahan.
Unya kining napulo ug duha gipalakaw ni Jesus human sila matugon niya nga nag-ingon, “Ayaw kamo pag-adto sa dapit sa mga Gentil ug ayaw kamo pagsulod sa mga lungsod sa Samaria
apan pangadto hinuon kamo sa mga nawala nga karnero sa banay ni Israel.
Ug samtang manglakaw kamo, pagwali kamo nga mag-ingon, ‘Ang gingharian sa langit nagkaduol na.’
Mitubag si Jesus kanila nga nag-ingon, “Adtoa ug suginli ninyo si Juan sa inyong nadungog ug nakita:
ang mga buta makakita na ug ang mga bakol makalakaw na ug ang mga sanlahon nahinloan ug ang mga bungol makabati na ug ang mga patay gipamanhaw ug ang mga kabos giwalihan sa Maayong Balita.
“Tan-awa, ang akong sulugoon nga akong pinili, ang akong pinalangga nga nakapahimuot sa akong kalag. Ibutang nako ang akong Espiritu diha kaniya ug siya magsangyaw sa hustisya ngadto sa mga Gentil.
sama nga ang Anak sa Tawo mianhi dili aron alagaran kondili aron sa pag-alagad ug sa paghatag sa iyang kinabuhi ingon nga lukat alang sa daghan.”
Busa sa inyong pagpanglakaw himoang mga tinun-an ang tanang kanasoran, nga magbautismo kanila sa ngalan sa Amahan ug sa Anak ug sa Espiritu Santo,
Ug didtoy usa ka dakong linog kay dihay anghel sa Ginoo nga mikunsad gikan sa langit ug miadto ug iyang giligid ang bato ug milingkod niini.
nga magtudlo kanila sa pagtuman sa tanan nga akong gisugo kaninyo, ug tan-awa, ako mag-uban kaninyo kanunay hangtod sa kataposan sa kapanahonan.”
Unya human sa pagdakop kang Juan, si Jesus miadto sa Galilea, nagwali sa Maayong Balita gikan sa Dios
ug nag-ingon, “Ang panahon miabot na, ug ang gingharian sa Dios ania na. Paghinulsol ug tuo kamo sa Maayong Balita.”
Sa pagkadungog ni Jesus niini, siya miingon kanila, “Ang mga maayo ug lawas wala magkinahanglan ug mananambal, kondili ang mga masakiton. Ako mianhi dili sa pagtawag sa mga matarong, kondili sa mga makasasala.”
“Ang Espiritu sa Ginoo ania kanako, iya akong gidihogan aron sa pagwali sa Maayong Balita ngadto sa mga kabos. Gipadala niya ako aron sa pagpahibalo sa kagawasan alang sa mga binilanggo ug sa pagpahiuli sa panan-aw sa mga buta, sa paghatag ug kagawasan ngadto sa mga dinaogdaog,
sa pagpahibalo sa tuig nga gikahimut-an sa Ginoo.”
Si Jesus mitubag kanila, “Kadtong mga maayo ug panglawas wala magkinahanglan ug mananambal, kondili kadtong mga may sakit.
Wala ako moanhi aron sa pagtawag sa mga matarong, kondili sa mga makasasala ngadto sa paghinulsol.”
Unya mitubag siya kanila, “Lakaw ug suginli ninyo si Juan sa inyong nakita ug nadungog: ang mga buta nakakita, ang mga bakol nakalakaw, ang mga sanlahon nahinlo, ang mga bungol nakabati na, ang mga patay gibanhaw ug ang mga kabos gisangyawan na sa Maayong Balita.
Kay gihigugma sa Dios ang kalibotan sa ingon nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak aron nga ang tanang motuo kaniya dili malaglag kondili makabaton sa kinabuhing dayon.
Si Jesus miingon kanila, “Ang akong pagkaon mao ang pagbuhat sa kabubut-on sa nagpadala kanako ug ang pagtapos sa iyang buluhaton.
“Walay bisan unsa nga akong mahimo pinaagi sa akong kaugalingon; sumala sa akong nadungog ako maghukom. Ug ang akong hukom matarong kay wala ako magtinguha sa pagbuhat sa akong kaugalingong kabubut-on kondili sa kabubut-on sa nagpadala kanako.
Unya misulti pag-usab si Jesus kanila nga nag-ingon, “Ako mao ang kahayag sa kalibotan. Siya nga magsunod kanako dili gayod maglakaw sa kangitngit, hinuon makabaton siya sa kahayag sa kinabuhi.”
Ug ako adunay ubang mga karnero nga dili sakop niining maong panon. Kinahanglang dad-on usab nako sila, ug sila mamati sa akong tingog. Busa usa na lamang ka panon ug usa ka magbalantay.
“Karon naguol ang akong kalag. Ug unsa may akong isulti? Moingon ba ako, ‘Amahan, luwasa ako gikan niining taknaa’? Dili, kay alang niining maong tuyo miabot ako niining taknaa.
Amahan, pasidunggi ang imong ngalan.” Unya miabot gikan sa langit ang usa ka tingog nga nag-ingon, “Gipasidunggan na nako kini ug pasidunggan kini nako pag-usab.”
Si Jesus mitubag kaniya, “Ako mao ang dalan ug ang kamatuoran ug ang kinabuhi, walay si bisan kinsa nga makaadto sa Amahan, kon dili pinaagi kanako.
Ug mao kini ang kinabuhing dayon, nga sila nakaila kanimo nga mao lamang ang tinuod nga Dios ug kang Jesu-Cristo nga imong gipadala.
Apan makadawat kamo ug gahom sa diha nga mokunsad na kaninyo ang Espiritu Santo ug kamo mao unya ang akong mga saksi sa Jerusalem ug sa tibuok Judea ug Samaria ug hangtod sa kinatumyan sa kalibotan.”
Ug si Pedro mitubag kanila, “Paghinulsol kamo, ug pagpabautismo ang matag usa kaninyo sa ngalan ni Jesu-Cristo alang sa kapasayloan sa inyong mga sala, ug madawat ninyo ang gasa sa Espiritu Santo.
Kay ang saad alang kaninyo ug sa inyong mga anak ug sa tanan nga atua sa layo, ang matag usa nga gitawag sa Ginoo nga atong Dios ngadto kaniya.”
Busa paghinulsol kamo ug balik kamo kaniya aron mapapas ang inyong mga sala, aron ang mga panahon sa kahayahay moabot gikan sa presensiya sa Ginoo
Didtoy usa ka lalaki nga bakol sukad pa sa iyang pagkatawo nga sa matag adlaw gibutang didto sa Templo, sa pultahan nga ginganlan ug Matahom aron mangayo ug limos kanila nga mosulod sa Templo.
ug aron iyang ipadala si Jesus, ang Cristo nga gitudlo alang kaninyo.
Ug walay kaluwasan diha kang bisan kinsa pa kay walay laing ngalan ubos sa langit nga gihatag ngadto sa mga tawo, nga pinaagi niini kita kinahanglang maluwas.”
giunsa sa Dios pagdihog pinaagi sa Espiritu Santo ug sa gahom, giunsa niya paglibot aron sa pagbuhat ug maayo ug sa pagpang-ayo sa tanang gisakit sa yawa, kay ang Dios nag-uban kaniya.
Kay sa ingon niini gisugo kami sa Ginoo nga nag-ingon, ‘Gipahimutang ko ikaw nga kahayag sa mga Gentil, aron dad-on nimo ang kaluwasan hangtod sa kinatumyan sa yuta.’ ”
Kay dili nako ikaulaw ang Maayong Balita, kay kini mao ang gahom sa Dios alang sa kaluwasan sa matag usa nga nagtuo, ngadto sa Judio una sa tanan ug unya ngadto sa Grego usab.
Kay “ang tanan nga nagtawag sa ngalan sa Ginoo maluwas.”
Apan unsaon man sa mga tawo sa pagtawag kaniya nga wala nila tuohi? Ug unsaon man nila sa pagtuo kaniya nga wala gayod nila madunggi? Ug unsaon man nila sa pagkadungog kon walay magwali?
Ug unsaon man nila pagwali kon dili sila ipadala? Ingon sa nasulat, “Katahom gayod sa mga tiil sa mga nagwali sa Maayong Balita!”
Kay si Cristo wala magpadala kanako aron sa pagpamautismo, kondili sa pagwali sa Maayong Balita, dili pinaagi sa maalamon nga mga pulong, aron ang krus ni Cristo dili mawad-an sa gahom.
Ug kining tanan gikan sa Dios, nga mao ang nagpasig-uli kanato ngadto kaniya pinaagi kang Cristo, ug naghatag kanamo sa buluhaton sa pagpasig-uli
ingon nga ang Dios diha kang Cristo nagpasig-uli sa kalibotan ngadto sa iyang kaugalingon sa walay pag-isip batok kanila sa ilang kalapasan. Ug siya nagpiyal kanamo sa mensahe sa pagpasig-uli.
Kay dinhi niini kita nagpanghupaw sa atong pagpangandoy nga unta kasul-oban na kita sa atong langitnong puluy-anan,
Tungod kang Cristo kami mga pinadala, sama nga ang Dios naghangyo pinaagi kanamo. Alang kang Cristo, naghangyo kami kaninyo, pasig-uli kamo ngadto sa Dios.
Apan sa diha nga ang Dios, nga naggahin kanako sa diha pa ako sa tiyan sa akong inahan ug nagtawag kanako pinaagi sa iyang grasya, nahimuot
sa pagpadayag sa iyang Anak dinhi kanako aron kini akong isangyaw ngadto sa mga Gentil, wala dayon ako magpakitambag kang bisan kinsa,
Gilansang ako sa krus uban kang Cristo, dili na ako ang nabuhi, kondili si Cristo ang nabuhi sa sulod nako, ug ang kinabuhi nga karon akong gikinabuhi sa unod akong gikinabuhi diha sa akong pagtuo sa Anak sa Dios nga nahigugma kanako ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.
ingon nga usa ka laraw nga tumanon inig-abot sa tukma nga panahon, sa paghiusa sa tanang mga butang diha kaniya, mga butang sa langit ug mga butang dinhi sa yuta.
Kanako, bisan tuod ug labing ubos sa tanang mga balaan, gihatag ang maong grasya aron akong iwali ngadto sa mga Gentil ang dili matugkad nga mga bahandi ni Cristo,
Batoni kining hunahunaa diha kaninyo nga nabatonan ninyo diha kang Cristo Jesus,
nga bisan tuod siya naglungtad diha sa kinaiya sa Dios, wala siya maghunahuna nga ang pagpakigtupong sa Dios usa ka butang nga huptan,
apan gihaw-asan niya ang iyang kaugalingon diha sa kinaiya sa usa ka ulipon, diha sa iyang pagkasama sa mga tawo. Ug sa nakita diha sa tawhanon nga dagway,
Kay diha kaniya nahimuot sa pagpuyo ang tibuok nga kahingpitan sa Dios,
Alang sa mga balaan ug kasaligang mga igsoon diha kang Cristo nga anaa sa Colosas: Ang grasya ug kalinaw maanaa kaninyo gikan sa Dios nga atong Amahan.
ug pinaagi kaniya mipasig-uli nganha sa iyang kaugalingon ang tanang mga butang sa kayutaan o sa kalangitan, ug naghimo sa pakigdait pinaagi sa iyang dugo diha sa krus.
Kasaligan ang pulong ug takos nga dawaton sa hingpit, nga si Cristo Jesus mianhi sa kalibotan aron sa pagluwas sa mga makasasala. Ug ako mao ang labaw sa mga makasasala,
Kini maayo ug makapahimuot sa panan-aw sa Dios nga atong Manluluwas,
nga nagtinguha nga ang tanang tawo maluwas ug makaabot sa kahibalo sa kamatuoran.
Apan nakita nato karon si Jesus, nga sa makadiyot gihimo nga ubos sa mga anghel, gipurongpurongan sa himaya ug dungog tungod sa iyang pag-antos sa kamatayon, aron nga pinaagi sa grasya sa Dios makatilaw siya ug kamatayon alang sa matag usa.
Kay kon mao pa, kinahanglan unta nga magsublisubli siya sa pag-antos sukad sa pagkatukod sa kalibotan. Apan karon siya nagpakita sa makausa sa kataposan sa kapanahonan aron sa pagpapas sa sala pinaagi sa paghalad sa iyang kaugalingon.
Tungod niana, sa pag-anhi ni Cristo sa kalibotan, siya miingon, “Ang mga halad nga inihaw ug mga gasa wala nimo tinguhaa, apan usa ka lawas ang imong gitagana alang kanako;
sa mga halad nga sunogon ug sa mga halad tungod sa sala ikaw walay kahimuot.
Unya miingon ako, ‘Tan-awa, ako mianhi sa pagtuman sa imong kabubut-on, O Dios,’ sumala sa nasulat mahitungod kanako diha sa basahon.”
Mga igsoon ko, kon aduna kaninyoy nahisalaag gikan sa kamatuoran ug may usa nga makapabalik kaniya,
Ang inyong kadato nangadunot ug ang inyong mga bisti gipangotkot sa mga mananap.
hibaloi nga si bisan kinsa nga makapabalik sa makasasala gikan sa pagkahisalaag niini sa iyang dalan magluwas sa kalag niini gikan sa kamatayon ug magtabon ug daghang mga sala.
Siya gayod mao ang midala sa atong mga sala diha sa iyang lawas ngadto sa kahoy, aron kita mamatay ngadto sa sala ug mabuhi ngadto sa pagkamatarong. Pinaagi sa iyang mga samad kamo nangaayo.
Kay si Cristo usab namatay sa makausa tungod sa mga sala, ang matarong alang sa mga dili matarong, aron kamo iyang madala ngadto sa Dios, ingon nga gipatay siya diha sa lawas apan gibuhi diha sa espiritu.
Ang nagbuhat ug pagpakasala, iya sa yawa kay ang yawa nagpakasala man sukad pa sa sinugdan. Ang hinungdan nganong gipadayag ang anak sa Dios mao ang paglaglag sa mga binuhatan sa yawa.
ug gikan kang Jesu-Cristo, ang kasaligan nga saksi, ang panganay gikan sa mga nangamatay, ug ang pangulo sa mga hari sa yuta. Kaniya nga nahigugma kanato ug nagpahigawas kanato gikan sa atong mga sala pinaagi sa iyang dugo
ug naghimo kanato nga usa ka gingharian, mga pari ngadto sa iyang Dios ug Amahan, iya ang himaya ug ang paggahom hangtod sa kahangtoran. Amen.
Ug si Jesus miduol ug miingon kanila, “Ang tanang kagahom sa langit ug sa yuta gihatag kanako.
Ug siya miingon kanila, “Panglakaw kamo ngadto sa tibuok kalibotan ug iwali ninyo ang Maayong Balita ngadto sa tanang binuhat.
Ang motuo ug magpabautismo maluwas apan ang dili motuo hukman sa silot.
Ug siya miingon sa tanan, “Kon adunay buot nga mosunod kanako, kinahanglang magdumili siya sa iyang kaugalingon ug magpas-an sa iyang krus matag adlaw ug mosunod kanako.
Human niini ang Ginoo nagpili ug lain pang kapitoan, ug gisugo sila sa pag-una kaniya nga nagtinagurha ngadto sa tanang lungsod ug dapit nga iyang adtoon.
Apan sa diha nga mosulod kamo sa usa ka lungsod ug sila dili modawat kaninyo, adto kamo sa kadalanan niini ug ingna ninyo,
‘Bisan pa ang abog sa inyong lungsod nga mitapot sa among mga tiil, kini among paphaon batok kaninyo. Apan hibaloi kini, nga ang gingharian sa Dios nagkaduol na.”
Sultihan ko kamo nga arang-arang pa unya niadtong adlawa alang sa Sodoma kay sa maong lungsod.
“Alaot ka, Corazin! Alaot ka, Betsaida! Kay kon ang mga milagro nga nangahimo diha kaninyo nahimo pa didto sa Tiro ug sa Sidon, dugay ra unta silang naghinulsol, ug naglingkod nga nagsul-ob ug sako ug nagbubo ug abo.
Apan sa adlaw sa paghukom, arang-arang pa unya ang kahimtang sa Tiro ug sa Sidon kay kaninyo.
Ug ikaw, Capernaum, ituboy ka ba ngadto sa langit? Manaog ka hinuon ngadto sa Hades.
“Ang namati kaninyo namati kanako, ug ang nagsalikway kaninyo nagsalikway kanako, ug ang nagsalikway kanako nagsalikway kaniya nga nagpadala kanako.”
Unya ang 70 mibalik nga malipayon, nga nag-ingon, “Ginoo, bisan pa gani ang mga demonyo mipatuo kanamo tungod sa imong ngalan!”
Ug si Jesus miingon kanila, “Nakita nako si Satanas nga nahulog sama sa kilat gikan sa langit.
Tan-awa, gihatagan ko kamo ug kagahom sa pagyatak sa mga bitin ug mga tanga ug ibabaw sa tanang gahom sa kaaway, ug walay makadaot kaninyo.
Ug siya miingon kanila, “Daghan ang anihonon apan diyotay ra ang mga mangangani busa pag-ampo kamo sa Ginoo sa anihonon nga magpadala unta siya ug mga mangangani ngadto sa iyang anihonon.
ug miingon kanila, “Sa ingon niini nasulat nga ang Cristo kinahanglan gayod nga mag-antos, ug sa ikatulo nga adlaw mabanhaw gikan sa mga patay,
ug nga sa iyang ngalan, ang paghinulsol ug pagpasaylo sa mga sala kinahanglang iwali ngadto sa tanang kanasoran, sugod sa Jerusalem.
Ako mao ang buhing pan nga nanaog gikan sa langit. Si bisan kinsa nga mokaon niining maong pan, mabuhi sa dayon ug ang pan nga akong ihatag alang sa kinabuhi sa kalibotan mao ang akong unod.”
Unya sa kataposang adlaw nga mao ang labing dakong adlaw sa kasaulogan, si Jesus mitindog ug misinggit nga nag-ingon, “Kon adunay tawong giuhaw, paaria siya kanako aron siya moinom.
Ang motuo kanako, sumala sa giingon sa Kasulatan, ‘Gikan sa iyang kasingkasing modagayday ang mga sapa sa tubig nga buhi.’”
Ako mao ang maayong magbalantay sa karnero. Ang maayong magbalantay sa karnero nagtahan sa iyang kinabuhi alang sa karnero.
“Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo nga ang nagtuo kanako magbuhat usab sa mga buhat nga akong gibuhat, ug labaw pa ka dagko kay niini ang iyang buhaton kay ako moadto man sa Amahan.
“Mga tawo sa Israel, pamatia ninyo kining mga pulonga: si Jesus nga Nazaretnon, tawo nga gipamatud-an kaninyo sa Dios pinaagi sa gamhanang mga buhat ug mga kahibulongan ug mga ilhanan nga gihimo sa Dios pinaagi kaniya diha kaninyo, sumala sa inyo gayod nga nahibaloan.
Kining maong Jesus nga gitugyan sumala sa gitakda nga plano ug sa nahibaloan nang daan sa Dios, inyong gilansang sa krus ug gipatay pinaagi sa mga kamot sa mga tawong wala magtamod sa balaod.
Busa pahibaloa gayod ang tibuok banay sa Israel nga ang Dios naghimo kaniya nga Ginoo ug Mesias, kining maong Jesus nga inyong gilansang sa krus.”
Ang Dios ni Abraham ug ni Isaac ug ni Jacob, ang Dios sa atong katigulangan, nagpasidungog sa iyang alagad nga si Jesus, nga inyong gitugyan ug gilimod sa atubangan ni Pilato nga mihukom na unta sa pagbuhi kaniya.
Ang Ginoo nga nagtuboy sa iyang alagad, nagpadala kaniya pag-una nganha kaninyo aron sa pagpanalangin pinaagi sa pagpabiya sa matag usa kaninyo gikan sa inyong pagkadaotan.”
kinahanglang mahibaloan ninyong tanan ug sa tanang katawhan sa Israel nga pinaagi sa ngalan ni Jesu-Cristo nga Nazaretnon nga inyong gilansang sa krus, nga gibanhaw sa Dios gikan sa mga patay, pinaagi kaniya kining tawhana nagtindog nga maayo na sa inyong atubangan.
Ug kami mga saksi sa tanang butang nga gibuhat niya sulod sa kayutaan sa mga Judio ug sa Jerusalem. Ug siya ilang gipatay pinaagi sa pagbitay kaniya diha sa kahoy.
Ug siya mitutok kaniya uban sa kahadlok ug miingon, “Unsa man Ginoo?” Ug siya miingon kaniya, “Ang imong mga pag-ampo ug mga pagtabang miabot sa itaas ingon nga handomanan sa atubangan sa Dios.
Apan ang Dios nagbanhaw kaniya sa ikatulo nga adlaw ug gitugot nga siya madayag,
dili ngadto sa tanang tawo, kondili nganhi kanamo nga gipili sa Dios ingon nga mga saksi nga nangaon ug nanginom uban kaniya human siya mabanhaw gikan sa mga patay.
Kay ang bayad sa sala mao ang kamatayon apan ang gasa gikan sa Dios mao ang kinabuhing dayon diha kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.
Busa unsa may atong isulti mahitungod niini? Kon ang Dios dapig kanato, kinsa man ang mobatok kanato?
Siya nga wala mohikaw sa iyang kaugalingong Anak kondili mitugyan hinuon kaniya alang kanatong tanan, dili ba ihatag usab niya kanato ang tanang mga butang uban kaniya?
Kay gitugyan nako kaninyo ingon nga labing mahinungdanon sa tanan ang unsay nadawat nako, nga si Cristo namatay alang sa atong mga sala sumala sa kasulatan,
Ug ngano ba nga kami namiligro man sa matag takna?
Namatay ako adlaw-adlaw, mga igsoon, sa akong garbo diha kaninyo pinaagi kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.
Unsa may maako, kon sa tinawhanong pagkasulti, ako nakigbugno batok sa pintas nga mga mananap didto sa Efeso? Kon ang mga patay dili man mabanhaw, “Mangaon ug manginom kita kay ugma mangamatay man kita.”
Ayaw kamo pagpahisalaag, “Ang daotang pakig-uban makadaot sa maayong pamatasan.”
Pagmaugdang kamo, pagmatarong ug ayaw na kamo pagpakasala kay ang uban walay kahibalo mahitungod sa Dios. Gisulti ko kini aron maulaw kamo.
Apan adunay mangutana, “Unsaon man pagbanhaw sa mga patay? Ug unsa mang lawasa ang ilang mabatonan?”
Uy, buang! Ang imong gipugas dili mahimong buhi gawas kon kini mamatay.
Ug ang imong gipugas dili na mao ang lawas nga imong gipugas, kondili kini karon usa lamang ka liso, sa trigo o sa ubang binhi.
Apan ang Dios mao ang maghatag niini ug lawas sumala sa iyang pagbuot, ug ang matag matang sa liso sumala sa kaugalingong lawas niini.
Kay dili managsama ang tanang unod kondili adunay laing matang sa unod nga iya sa mga tawo, ug lain ang unod sa mga mananap, ug lain ang unod sa mga langgam, ug lain ang sa mga isda.
nga siya gilubong, nga siya nabanhaw sa ikatulo nga adlaw sumala sa kasulatan,
Si Cristo milukat kanato gikan sa tunglo sa Balaod sa diha nga nahimo siyang tunglo alang kanato—kay nasulat, “Tinunglo ang matag usa nga gibitay diha sa kahoy”—
Sa wala pa matukod ang kalibotan, ang Dios nagpili kanato diha kang Cristo aron kita mabalaan ug dili masaway diha sa iyang atubangan. Pinaagi sa gugma,
siya nagbuot nang daan nga kita mahimo niyang mga anak pinaagi kang Jesu-Cristo, sumala sa tuyo sa iyang kabubut-on,
Mao lamang nga magkinabuhi kamo nga takos sa Maayong Balita mahitungod kang Cristo, aron nga bisan kon moanha ako ug makigkita kaninyo o wala ako diha, madunggan unta nako mahitungod kaninyo nga kamo nagbarog diha sa usa ka espiritu, nga uban sa usa ka hunahuna maghiusa sa pagpaningkamot diha sa pagtuo sa Maayong Balita,
Kon gibanhaw man kamo uban kang Cristo, pangitaa ninyo ang mga butang nga atua sa itaas diin anaa si Cristo, naglingkod sa tuo sa Dios.
ug gikasul-oban na sa bag-ong kinaiya nga gibag-o diha sa kahibalo, sumala sa dagway sa magbubuhat niini.
Diha niini walay Grego o Judio, tinuli o dili tinuli, barbaro, Skityanhon, ulipon o gawasnon, kondili si Cristo mao ang tanan ug anaa sa tanan.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob;
mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo.
Ug labaw niining tanan isul-ob ang gugma nga mao ang bugkos sa kahingpitan.
Ug paharia ang kalinaw ni Cristo diha sa inyong mga kasingkasing, nga ngadto niini kamo gitawag diha sa usa ka lawas. Ug pagmapasalamaton kamo.
Ang pulong ni Cristo papuy-a nga madagayaon gayod diha kaninyo, magtudlo ug magtambag kamo sa usa ug usa pinaagi sa tanang kaalam, ug mag-awit kamo ug mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon uban ang pagkamapasalamaton diha sa inyong mga kasingkasing ngadto sa Dios.
Ug bisan unsay inyong buhaton, sa pulong o sa buhat, buhata ang tanan sa ngalan sa Ginoong Jesus, uban sa pagpasalamat ngadto sa Dios nga Amahan pinaagi kaniya.
Mga asawa, pagpasakop kamo nga masinugtanon sa inyong mga bana, ingon nga maoy angay diha sa Ginoo.
Mga bana, higugmaa ninyo ang inyong mga asawa, ug ayaw ninyo sila daogdaoga.
Itumong ang inyong mga hunahuna diha sa mga butang nga anaa sa itaas ug dili sa mga butang dinhi sa yuta.
Mga anak, pagmasinugtanon kamo sa inyong mga ginikanan sa tanang mga butang, kay kini makapahimuot sa Ginoo.
Mga amahan, ayaw pasuk-a ang inyong mga anak aron dili sila mawad-an sa kadasig.
Mga ulipon, sa tanang mga butang pagmasinugtanon kamo sa inyong tawhanong mga agalon, dili sa pag-alagad aron makit-an ingon nga tigpahimuot sa mga tawo, kondili uban sa matinud-anon nga kasingkasing, mahadlokon sa Ginoo.
Bisan unsa ang inyong buluhaton, buhata kini sa kinasingkasing ingon nga alang sa Ginoo ug dili sa tawo,
kay nasayod man kamo nga gikan sa Ginoo madawat ninyo ang panulundon ingon nga maoy inyong ganti, kay kamo nag-alagad man sa Cristo nga Ginoo.
Kay ang nagbuhat ug dili matarong balosan tungod sa iyang gibuhat nga dili matarong ug walay pinalabi.
Kay kamo nangamatay ug ang inyong kinabuhi natago uban kang Cristo diha sa Dios.
Sa dihang ipadayag na unya si Cristo nga mao ang inyong kinabuhi, kamo usab ipadayag uban kaniya sa himaya.
ako magpahimangno kanimo sa pagbantay sa sugo nga dili mabulingan ug mahigawas sa mga pagsaway hangtod sa pagtungha sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
Apan sa gipadayag na ang pagkamaluluy-on sa Dios nga atong Manluluwas ug ang iyang gugma alang sa mga tawo,
kita iyang giluwas, dili tungod sa mga binuhatan nga atong nahimo diha sa pagkamatarong, kondili tungod sa iyang kaluoy, pinaagi sa paghugas ngadto sa bag-ong pagkatawo ug sa pagbag-o pinaagi sa Espiritu Santo
nga iyang gibubo nga naghingapin nganhi kanato pinaagi kang Jesu-Cristo nga atong Manluluwas,
aron kita himoong matarong pinaagi sa iyang grasya ug mahimong mga manununod diha sa paglaom sa kinabuhing dayon.
Sa daghan ug nagkalainlaing mga pamaagi ang Dios misulti kaniadto ngadto sa atong mga katigulangan pinaagi sa mga propeta.
Ug, “Ikaw, sa sinugdan, Ginoo, mao ang nagtukod sa kalibotan, ug ang kalangitan buhat sa imong mga kamot;
sila mangawala, apan ikaw magpabilin; ang tanan madaan sama sa bisti,
sama sa kupo sila imong lukoton, ug sama sa bisti sila ilisan. Apan ikaw mao sa gihapon, ug walay pagkatapos ang imong katuigan.”
Apan kinsa ba nga anghel ang iyang giingnan, “Lingkod dapit sa akong tuo, hangtod nga ang imong mga kaaway mahimo nakong tumbanan sa imong mga tiil”?
Dili ba silang tanan mga alagad nga espiritu, nga gipadala aron sa pag-alagad, tungod ug alang kanila nga makaangkon sa kaluwasan?
Apan niining kaulahiang mga adlaw siya misulti kanato pinaagi sa Anak, nga iyang gitudlo nga manununod sa tanang mga butang, nga pinaagi kaniya usab gibuhat niya ang kalibotan.
Kay aduna man kitay dako nga labawng pangulong pari nga nakalatas sa kalangitan, si Jesus, ang Anak sa Dios, huptan nato pag-ayo ang atong pagtuo.
Kay ang atong labawng pangulong pari dili usa ka pari nga dili mobati ug kaluoy kanato sa atong mga kaluyahon, hinuon sa tanang paagi siya gitintal sama kanato, apan wala gayod makasala.
Akong mga anak, nagsulat ako kaninyo niining mga butanga aron kamo dili magpakasala. Apan kon may makasala man gayod, kita adunay Manlalaban nga mangatubang sa Amahan, si Jesu-Cristo, ang matarong.
Siya nga nahigugma sa iyang igsoon nagpabilin diha sa kahayag, ug diha kaniya walay bisan unsa nga kapandolan.
Apan siya nga nagdumot sa iyang igsoon, anaa sa kangitngit ug naglakaw diha sa kangitngit ug wala siya mahibalo kon asa siya padulong, kay ang kangitngit mibuta man sa iyang mga mata.
Nagsulat ako kaninyo, mga anak, kay ang inyong mga sala gipasaylo na tungod sa iyang ngalan.
Ako nagsulat kaninyo, mga amahan, kay kamo nakaila man kaniya nga diha na sukad pa sa sinugdan. Nagsulat ako kaninyo, mga batan-on, kay inyo na mang gibuntog ang daotan. Nagsulat ako kaninyo, mga anak, kay kamo nakaila man sa Amahan.
Gisulatan ko kamo, mga amahan, kay kamo nakaila man kaniya nga diha na sukad pa sa sinugdan. Gisulatan ko kamo, mga batan-on, kay kamo kusgan man, ug ang pulong sa Dios nagpabilin diha kaninyo, ug inyo nang nabuntog ang daotan.
Ayaw ninyo higugmaa ang kalibotan o ang mga butang diha sa kalibotan. Kon may nahigugma sa kalibotan, ang gugma sa Amahan wala diha kaniya.
Kay ang tanan nga anaa sa kalibotan, ang pangibog sa unod ug ang pangibog sa mga mata ug ang garbo sa kinabuhi, dili gikan sa Amahan kondili sa kalibotan.
Ug ang kalibotan mahanaw ug ang pangibog niini apan siya nga nagtuman sa kabubut-on sa Dios magpabilin hangtod sa kahangtoran.
Mga anak, kini karon mao na ang kataposang takna ug sumala sa inyo nang nadungog nga moabot ang kaaway ni Cristo, bisan karon daghan man ang mga kaaway ni Cristo nga nanungha, busa kita nahibalo nga karon mao na ang kataposang takna.
Sila namiya gikan kanato, apan sila dili kauban nato kay kon sila kauban pa nato, magpabilin unta sila uban kanato apan namahawa sila aron makita nga silang tanan dili diay kauban nato.
Ug siya mao ang halad sa pasig-uli alang sa atong mga sala ug dili lamang sa atong mga sala kondili sa mga sala usab sa tibuok kalibotan.
Tan-awa, nagtindog ako sa pultahan ug nagtuktok, kon may magpatalinghog sa akong tingog ug moabli sa pultahan, kaniya mosulod ako ug makigsalo ako uban kaniya, ug siya uban kanako.
Apan sa pagkadungog ni Jesus niini siya miingon, “Ang mga maayo ug lawas wala magkinahanglan ug mananambal kondili ang mga masakiton.
Lakaw ug tun-i ninyo ang kahulogan niini, ‘Kaluoy ang gitinguha nako, dili ang halad’ kay ako mianhi dili sa pagtawag sa mga matarong, kondili sa mga makasasala.”
Apan kon pinaagi sa Espiritu sa Dios ako nagpagula sa mga demonyo, ang gingharian sa Dios miabot na diha kaninyo.
Apan siya mitubag nga nag-ingon, “Ako gipadala ngadto lamang sa mga nangawalang karnero sa banay ni Israel.”
Siya miingon kanila, “Mangadto kita sa ubang dapit sa mga silingang kalungsoran aron magwali usab ako didto kay mao kanay hinungdan ngano nga mianhi ako.”
Sa pagkawas ni Jesus, nakita niya ang usa ka dakong panon sa mga tawo ug siya naluoy kanila kay sila sama man sa mga karnero nga walay tigbantay, ug siya misugod sa pagtudlo kanila ug daghang mga butang.
Human niini, miadto siya sa mga kalungsoran ug kabalangayan, nagwali ug nagsangyaw sa Maayong Balita mahitungod sa gingharian sa Dios. Mikuyog kaniya ang napulo ug duha,
“Ayaw kahadlok, gamayng panon, kay gikahimuot sa inyong Amahan ang paghatag kaninyo sa gingharian.
Sa pagkasunod nga adlaw iyang nakita si Jesus nga nagpaingon kaniya ug siya miingon, “Tan-awa, ang Nating Karnero sa Dios, ang nagkuha sa sala sa kalibotan!
Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo nga ang namati sa akong pulong ug nagtuo kaniya nga nagpadala kanako may kinabuhi nga dayon ug dili na hukman, apan nakalatas na siya gikan sa kamatayon ngadto sa kinabuhi.
Ug gidala namo kaninyo ang maayong balita nga ang gisaad sa Dios ngadto sa atong mga katigulangan
iya nang natuman nganhi kanato nga ilang mga anak pinaagi sa pagbanhaw kang Jesus ingon nga nasulat usab kini sa ikaduhang salmo, ‘Ikaw akong Anak, karong adlawa ako nahimo nga imong Amahan.’