Kategorya
DOMINGO ADLAW SA GINOO
Dominggo, ang adlaw nga atong gi-gahin para mosimba ug modayeg sa atong Ginoo. Didto, magkatapok kita uban sa atong mga igsoon, pareho og kasingkasing ug hunahuna. Usa gyud kini ka adlaw sa pagsaulog.
Nalipay ang Dios nga magkatapok kita aron mosimba Kaniya. Sama sa gisulat sa Salmo 133:1, "Pagkaanindot ug pagkahayahay nga ang mga igsoon magpuyo nga may panaghiusa!"
Kinahanglan gyud nga magtigom kita pirmi. Ang Iyang pulong nag-ingon nga dili nato biyaan ang atong panagtigom, sama sa naandan sa uban. Busa, paningkamotan gyud nato nga moadto sa balay sa Ginoo ug magbantay sa Dominggo.
Kay mas maayo pa ang usa ka adlaw sa Iyang mga sawang kay sa usa ka libo sa gawas niini, sama sa giingon sa Salmo 84:10. Mas gipili nako nga magtindog sa pultahan sa balay sa akong Dios kay sa mopuyo sa mga balay sa kadautan.
Ayaw kamo pagtinapolan, hinuon pagmainiton kamo diha sa Espiritu. Alagari ninyo ang Ginoo.
Kon ang usa ka tawo mag-alagad kanako, kinahanglan nga mosunod siya kanako ug kon asa gani ako, ang akong alagad atua usab didto. Kon ang usa ka tawo mag-alagad kanako, ang Amahan magpasidungog kaniya.
Kay kami mga kauban nga magbubuhat nga iya sa Dios, kamo ang uma sa Dios, ang balay sa Dios.
Busa, hinigugma kong mga igsoon, pagmalig-on kamo, dili matarog, magmadagayaon kanunay sa buluhaton sa Ginoo, kay nasayod man kamo nga diha sa Ginoo ang inyong paghago dili makawang.
Kahadloki lamang ang Ginoo ug alagari siya nga matinud-anon uban sa tibuok ninyong kasingkasing, kay hunahunaa kon unsa ka dako ang mga butang nga iyang gihimo alang kaninyo.
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba.
Ug milingkod siya ug gitawag ang napulo ug duha ug siya miingon kanila, “Kon adunay buot mahimong una, kinahanglang magpaulahi siya sa tanan ug mahimong sulugoon sa tanan.”
Ug kon ako nga inyong Ginoo ug Magtutudlo naghugas man sa inyong mga tiil, kamo usab kinahanglang maghinugasay sa inyong mga tiil.
“Ug ikaw, Solomon nga akong anak, ilha ang Dios sa imong amahan ug alagari siya uban ang tibuok nimong kasingkasing ug uban sa usa ka masinugtanon nga kasingkasing, kay ang Ginoo nagsusi sa tanang mga kasingkasing, ug nakasabot sa tanang mga laraw ug mga hunahuna. Kon imo siyang pangitaon, imo siyang makit-an, apan kon imo siyang biyaan, isalikway ikaw niya hangtod sa kahangtoran.
Unya ang katawhan nangalipay tungod kay nanghatag man sila nga kinabubut-on uban sa tibuok nga kasingkasing, nanghatag sila sa kinabubut-on ngadto sa Ginoo. Si David nga hari nalipay usab pag-ayo.
Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’
Sunda ninyo ang Ginoo nga inyong Dios ug kahadloki ninyo siya ug tumana ang iyang mga sugo ug pamatia ang iyang tingog, ug pag-alagad kamo kaniya ug ayaw kamo pagbulag kaniya.
Sa tibuok nakong kasingkasing nangita ako kanimo; ayaw itugot nga ako mahisalaag gikan sa imong kasugoan!
Kay kamo, mga igsoon, gitawag ngadto sa kagawasan. Apan lamang ayaw ninyo gamita ang inyong kagawasan ingon nga kahigayonan sa unod, kondili pinaagi sa gugma alagari ninyo ang usa ug usa.
Ug siya mitubag, “Higugmaa ang Ginoo nga imong Dios sa tibuok nimong kasingkasing ug sa tibuok nimong kalag ug sa tibuok nimong kusog ug sa tibuok nimong hunahuna, ug ang imong silingan sama sa imong kaugalingon.”
Kinahanglan nga mag-alagad kamo sa Ginoo nga inyong Dios ug ako magpanalangin sa inyong pan ug sa inyong tubig ug kuhaon nako ang sakit gikan kaninyo.
Unya akong nadungog ang tingog sa Ginoo nga nag-ingon, “Kinsa man ang akong ipadala, ug kinsay moadto alang kanamo?” Unya miingon ako, “Ania ako, paadtoa ako.”
“Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.
Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios.
Kay ang Dios dili daotan nga tungod niana kalimtan na lamang niya ang inyong buhat ug ang gugma nga inyong gipadayag alang kaniya pinaagi sa inyong pag-alagad sa mga balaan, sama sa inyo pa gihapong gibuhat.
Ug si bisan kinsa kaninyo nga buot mahimong hawod kinahanglang mahimo siyang ulipon ninyo, sama nga ang Anak sa Tawo mianhi dili aron alagaran kondili aron sa pag-alagad ug sa paghatag sa iyang kinabuhi ingon nga lukat alang sa daghan.”
Kay gigutom ako ug inyo akong gipakaon, giuhaw ako ug inyo akong gipainom, dumuduong ako ug inyo akong giabiabi, hubo ako ug inyo akong gibistihan, nasakit ako ug inyo akong giduaw, nabilanggo ako ug inyo akong giadto.’ Unya motubag kaniya ang mga matarong nga mag-ingon, ‘Ginoo, kanus-a ba kami makakita kanimo nga gigutom ug amo kang gipakaon, o giuhaw ug amo kang gipainom? Ug kanus-a ba kami makakita kanimo nga dumuduong ug amo kang giabiabi, o hubo ug amo kang gibistihan? Ug kanus-a ba kami makakita kanimo nga nasakit o nabilanggo ug amo kang giduaw?’ apan ang mga maalamon nagbalon ug lana sinulod sa laing sudlanan uban sa ilang mga lampara. Unya sa pagtubag ang Hari moingon kanila, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, ingon nga gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa labing ubos niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako.’
Ug kon dili kamo buot moalagad sa Ginoo, pagpili kamo niining adlawa kon kinsa ang inyong alagaran, ang mga dios ba nga gialagaran sa inyong katigulangan didto sa unahan sa Suba o ang mga dios ba sa mga Amorihanon nga ang yuta mao ang inyong gipuy-an. Apan alang kanako ug sa akong panimalay, mag-alagad kami sa Ginoo.”
Pagmatngon lamang kamo sa pagtuman sa sugo ug sa Balaod nga gisugo kaninyo ni Moises nga alagad sa Ginoo, sa paghigugma sa Ginoo nga inyong Dios, ug sa paglakaw diha sa tanan niyang mga dalan, ug sa pagtuman sa iyang mga sugo, ug sa pagpabilin diha kaniya ug sa pag-alagad kaniya sa tibuok ninyong kasingkasing ug sa tibuok ninyong kalag.”
Pangalagad kamo uban sa maayong kabubut-on ingon nga alang sa Ginoo ug dili alang sa mga tawo
Kay ang Anak sa Tawo wala moanhi aron alagaran kondili aron sa pag-alagad ug sa paghatag sa iyang kinabuhi ingon nga lukat alang sa daghan.”
aron sa pagtugot kanato, ingon nga mga linuwas gikan sa kamot sa atong mga kaaway, sa pag-alagad kaniya sa walay kahadlok, diha sa kabalaan ug katarong diha sa iyang atubangan sa tanang mga adlaw sa atong kinabuhi.
Ang Ginoo nagluwas sa kalag sa iyang mga sulugoon; walay bisan usa niadtong modangop kaniya nga hukman sa silot.
Ug si Jesus mitubag kaniya, “Nasulat kini, ‘Simbahon nimo ang Ginoo nga imong Dios, ug siya lamang ang imong alagaran.’”
nag-alagad ako sa Ginoo uban sa dakong pagpaubos ug uban sa mga luha ug sa mga pagsulay nga miabot kanako tungod sa laraw sa mga Judio.
Kay ang usa ka adlaw diha sa imong mga hawanan maayo pa kay sa usa ka libo sa gawas niini. Palabihon nako nga mahimong tigbantay sa pultahan sa balay sa akong Dios, kay sa pagpuyo diha sa mga tolda sa pagkadaotan.
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba. Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa. Ayaw kamo pagtinapolan, hinuon pagmainiton kamo diha sa Espiritu. Alagari ninyo ang Ginoo. Paglipay kamo diha sa paglaom, pailob diha sa kasakitan, pag-ampo kanunay. Hatag kamo alang sa mga panginahanglan sa mga balaan; batasana ninyo ang pagkamaabiabihon. Panalangini kadtong mga naglutos kaninyo; pag-ampo ug ayaw panunglo. Paglipay kamo duyog sa mga nalipay, hilak duyog sa mga nanghilak. Pagsinabtanay kamo sa usa ug usa; ayaw pagmapahitas-on, hinuon pakig-uban sa mga ubos ug kahimtang; ayaw pagpakamaalamon diha sa inyong kaugalingon. Ayaw balosi ug daotan ang daotan, buhata hinuon ang maayo sa atubangan sa tanang tawo. Kon mahimo, sumala sa inyong maarangan, pagpuyo nga makidaiton uban sa tanang tawo. Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.” Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
Salig sa Ginoo, ug buhata ang maayo; aron magpuyo ikaw sa yuta ug mahilayo sa kadaotan. Ang baba sa matarong magsulti ug kaalam, ug ang iyang dila maglitok ug hustisya. Ang balaod sa iyang Dios anaa sa iyang kasingkasing; ang iyang mga lakang dili madakin-as. Ang daotan magbantay sa mga matarong ug magtinguha sa pagpatay kaniya. Ang Ginoo dili mobiya kaniya diha sa iyang gahom, o pasagdan nga silotan siya sa dihang hukman siya. Paghulat sa Ginoo, ug subay sa iyang dalan, ug siya magbayaw kanimo sa pagpanag-iya sa yuta; sa diha nga laglagon ang mga makasasala, ikaw makakita niini. Nakita nako ang daotan nga anaa sa dakong gahom, ug mituybo sama sa cedro sa Lebanon. Apan ako miagi ug, tan-awa, siya wala na; gipangita nako siya, apan wala siya makit-i. Timan-i ang tawong dili masaway, ug tan-awa ang matarong, kay ang sangpotanan nianang tawhana kauswagan. Apan ang mga malapason laglagon sa tingob; ang mga kaliwat sa daotan puohon. Ang kaluwasan sa mga matarong gikan sa Ginoo; siya mao ang ilang dalangpanan panahon sa kalisdanan. Paglipay diha sa Ginoo, ug siya maghatag kanimo sa mga tinguha sa imong kasingkasing.
Kay kita iyang mga binuhat, gihimo diha kang Cristo Jesus alang sa mga maayong buhat nga giandam nang daan sa Dios aron nga niini magkinabuhi kita.
Pangalagad kamo uban sa maayong kabubut-on ingon nga alang sa Ginoo ug dili alang sa mga tawo kay kamo nasayod nga ang tanang maayo nga gibuhat ni bisan kinsa, mao usab ang balos nga iyang madawat gikan sa Ginoo, ulipon man siya o gawasnon.
Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon. kay hapit siya mamatay alang sa buluhaton ni Cristo, nagtahan sa iyang kinabuhi aron sa paghulip sa inyong pag-alagad kanako. Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
kay ang Dios mao ang naglihok diha kaninyo, sa pagbuot ug sa pagbuhat alang sa iyang ikahimuot.
Bisan unsa ang inyong buluhaton, buhata kini sa kinasingkasing ingon nga alang sa Ginoo ug dili sa tawo, kay nasayod man kamo nga gikan sa Ginoo madawat ninyo ang panulundon ingon nga maoy inyong ganti, kay kamo nag-alagad man sa Cristo nga Ginoo.
Kay sila gayod ang nagbalita kaninyo mahitungod kanamo, kon giunsa ninyo kami pag-abi-abi ug giunsa ninyo pagdangop sa Dios gikan sa mga diosdios, aron sa pag-alagad sa buhi ug matuod nga Dios,
Paglipay kamo sa kanunay, pag-ampo kamo sa walay paghunong, pagpasalamat kamo sa tanang higayon kay kini mao ang kabubut-on sa Dios diha kang Cristo Jesus alang kaninyo.
Nagpasalamat ako sa nagpalig-on kanako, si Cristo Jesus nga atong Ginoo, kay siya nag-ila man kanako nga matinumanon, nagtudlo kanako ngadto sa pagpangalagad,
Paningkamoti pag-ayo ang pagpakita sa imong kaugalingon ngadto sa Dios ingon nga iyang nahimut-an, usa ka magbubuhat nga dili maulaw, nga sa hustong paagi magpasabot sa pulong sa kamatuoran.
labaw pa gayod ang mahimo sa dugo ni Cristo, nga pinaagi sa Espiritu nga dayon mihalad sa iyang kaugalingon nga walay buling ngadto sa Dios aron sa paghinlo sa atong tanlag gikan sa mga patayng binuhatan aron mag-alagad sa Dios nga buhi.
Busa magpasalamat kita tungod sa atong pagkadawat sa gingharian nga dili matarog ug tungod niana ihalad nato ngadto sa Dios ang makapahimuot nga pagsimba, nga inubanan sa pagtahod ug kahadlok,
Apan kinahanglan nga magbuhat kamo sa pulong ug dili kay tigpaminaw lamang nga sa ingon gilimbongan ninyo ang inyong kaugalingon. Kay kon adunay tawo nga naminaw sa pulong ug dili mobuhat niini, mahisama siya sa usa ka tawo nga nagsud-ong sa iyang nawong diha sa salamin, kay siya misud-ong sa iyang kaugalingon ug milakaw ug dihadiha nakalimot lang dayon kon unsa ang iyang panagway. Apan siya nga nagtutok sa hingpit nga balaod, ang balaod sa kagawasan, ug nagpadayon, kay dili man siya tigpaminaw nga makalimot kondili tigbuhat nga naglihok, siya mabulahan diha sa iyang pagbuhat.
Sumala sa hiyas nga nadawat sa matag usa, gamita ninyo kini alang sa usa ug usa ingon nga mga maayong piniyalan sa nagkalainlaing grasya sa Dios. Ang magsulti, kinahanglan magsulti ingon sa pulong sa Dios; ang mag-alagad, kinahanglan mag-alagad sumala sa katakos nga gihatag sa Dios, aron nga sa tanang butang ang Dios mahimaya pinaagi kang Jesu-Cristo. Iya ang himaya ug ang paggahom hangtod sa kahangtoran. Amen.
Tungod niining butanga, himoa ninyo ang tanang paningkamot aron nga sa inyong pagtuo modugang ang kaligdong, ug sa kaligdong ang kahibalo, ug sa kahibalo ang pagpugong sa kaugalingon, ug sa pagpugong sa kaugalingon ang pagkamalahutayon, ug sa pagkamalahutayon ang pagkadiosnon, ug sa pagkadiosnon ang pagbati nga inigsoon, ug sa pagbati nga inigsoon ang gugma. Kay kon kining mga butanga inyong mabatonan ug magtubo, dili kamo mahimong walay hinungdan o dili mabungahon diha sa inyong kahibalo sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
Mga anak, kinahanglan nga maghigugma kita dili lamang pinaagi sa pulong o sa sulti, kondili pinaagi sa buhat ug sa kamatuoran.
“ ‘Nasayod ako sa imong mga buhat, sa imong gugma ug pagtuo ug pag-alagad ug paglahutay, ug nga ang imong ulahing mga buhat milabaw pa sa una.
“ ‘Nasayod ako sa imong mga buhat. Tan-awa, gibutang nako sa imong atubangan ang usa ka pultahan nga binuksan nga walay bisan kinsa nga makatak-op niini tungod kay gamay lamang ang imong gahom apan gituman nimo ang akong pulong ug wala nimo ilimod ang akong ngalan.
Tungod niini anaa sila sa atubangan sa trono sa Dios, ug nag-alagad kaniya sa adlaw ug sa gabii sulod sa iyang Templo, ug ang naglingkod sa trono magbuklad sa iyang tolda ibabaw kanila.