Kategorya
61 Mga Bersikulo sa Biblia Mahitungod sa Pagbalik ni Kristo
Hinumdumi nato kada adlaw ang pagbalik ni Kristo. Aron maandam kita, importante nga magkinabuhi kita sa atong pagtuo uban sa ubang mga Kristohanon, magdinasay ug mag-aghat sa usag usa sa pagsunod sa Pulong sa Dios.
Wala kita masayod kanus-a mobalik si Hesus, busa kinahanglan andam kita kanunay nga makigkita Kaniya. Ang gugma mao ang mopahawa sa atong kahadlok sa Iyang pag-anhi ug magpuno kanato sa paglaum nga makaupod ang Dios.
Sa unang pag-anhi ni Hesukristo, natuman Niya ang daghang mga propesiya, apan aduna pay pipila nga nahabilin. Ang ikaduhang pag-anhi ni Hesukristo mao ang atong paglaum, nagsalig nga ang Dios ang nagkontrol sa tanan ug matinud-anon sa Iyang mga saad.
Sama sa giingon sa Juan 14:1-4, "Ayaw kamo kabalaka. Salig kamo sa Dios, ug salig usab kamo Kanako. Daghan ug lawak ang balay sa akong Amahan. Kon wala pa, giasoy ko na unta kini kaninyo. Moadto ako aron sa pag-andam ug dapit alang kaninyo."
Tungod sa grasya sa Dios, bisan dili kita takos, aduna kitay paglaum nga maluwas ug mabuhi uban Kaniya.
mao usab si Cristo, human makahalad sa makausa aron sa pagkuha sa mga sala sa daghan motungha sa ikaduhang higayon, dili mahitungod sa sala, kondili sa pagluwas kanila nga mainitong nagpaabot kaniya.
Ang Dios sa pakigdait magbalaan unta kaninyo sa kinatibuk-an, ug ang inyong bug-os nga espiritu, kalag ug lawas magpabilin unta nga dili masaway inig-abot sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
“Tan-awa, moabot ako sa dili madugay, magdala sa akong igbabalos, sa pagbayad ngadto sa matag usa sumala sa iyang binuhatan.
Ug unya ilang makita ang Anak sa Tawo nga moabot diha sa panganod uban sa gahom ug dakong himaya.
Moanha na ako sa dili madugay. Kupti pag-ayo ang anaa kanimo aron walay makailog sa imong purongpurong.
“Inig-abot unya sa Anak sa Tawo uban sa iyang himaya ug sa tanang mga anghel kuyog kaniya, siya molingkod diha sa iyang mahimayaong trono.
Busa kamo usab kinahanglang mangandam kay ang Anak sa Tawo moabot sa takna nga wala ninyo dahoma.
Tan-awa, siya moabot uban sa mga panganod; ug makita siya sa tanang mata, sa tanang miduslak kaniya; ug ang tanang kabanayan sa yuta magminatay tungod kaniya. Oo. Amen.
Ug karon, mga anak ko, pabilin kamo diha kaniya aron nga sa dihang ipadayag na unya siya, makabaton kita ug pagsalig ug dili maulaw kaniya inig-abot niya.
Ug ako masaligon nga siya nga nagsugod ug maayong buhat diha kaninyo maghingpit niini hangtod sa adlaw ni Jesu-Cristo.
“Ako mao ang Alfa ug ang Omega,” nag-ingon ang Ginoong Dios nga mao karon ug mao kaniadto ug mao ang umaabot, ang Makagagahom sa Tanan.
Apan kita mga lumulupyo sa langit, ug gikan niini atong gipaabot ang Manluluwas, ang Ginoong Jesu-Cristo.
Ang nagpamatuod mahitungod niining mga butanga nag-ingon, “Sa pagkatinuod, ako moabot gayod sa dili madugay.” Amen. Dali na, Ginoong Jesus!
“Apan mahitungod sa maong adlaw ug takna, walay usa nga nasayod, bisan pa ang mga anghel sa langit, bisan pa ang Anak, kondili ang Amahan lamang.
Kay ang Anak sa Tawo moanhi uban sa iyang mga anghel, diha sa himaya sa iyang Amahan, ug unya gantihan niya ang matag usa sumala sa iyang mga binuhatan.
Unya magpakita diha sa langit ang ilhanan sa Anak sa Tawo ug unya ang tanang kabanayan sa yuta magminatay ug ilang makita ang Anak sa Tawo nga moabot nga sinapwang sa mga panganod sa langit uban sa gahom ug dakong himaya. Ug ipadala niya ang iyang mga anghel uban sa kusog nga tingog sa trumpeta ug ilang tigomon ang iyang mga pinili gikan sa upat ka suok sa kalibotan, gikan sa usa ka tumoy sa langit ngadto sa pikas.
Ug samtang nagtutok pa sila sa langit sa dihang nagpaingon siya sa itaas, dihay duha ka lalaki nga nagtindog duol kanila, nagbisti ug puti, ug miingon, “Mga tawong Galileanhon, nganong nagtindog man kamo nga nagtutok sa langit? Kining maong Jesus nga gikuha gikan kaninyo ngadto sa langit, mobalik ra unya sa samang paagi nga siya inyong nakita nga nagpaingon sa langit.”
Kay si bisan kinsa nga maulaw tungod kanako ug sa akong mga pulong, ikaulaw sa Anak sa Tawo inig-abot niya diha sa iyang himaya ug sa himaya sa Amahan ug sa mga balaang anghel.
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat, sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
Busa mga igsoon, pagpailob kamo hangtod sa pag-anhi sa Ginoo. Tan-awa, ang mag-uuma nagpaabot sa bililhong abot sa yuta. Siya nagpailob niini hangtod kini makadawat sa sayo ug sa ulahing ulan.
Ang kataposan sa tanang butang nagkaduol na, busa batoni ninyo ang maayong panghunahuna ug maayong panimuot alang sa mga pag-ampo.
Kay ang Ginoo gayod mao ang manaog gikan sa langit uban sa pagmando, ug uban sa tingog sa pangulong anghel, ug uban sa tingog sa trumpeta sa Dios. Ug unya ang mga nangamatay diha kang Cristo mouna sa pagpamangon. Ug kita nga mga buhi pa nga nahibilin, sakgawon unya ngadto sa mga panganod uban kanila sa pagsugat sa Ginoo diha sa kahanginan. Ug sa ingon niini kita makig-uban na kanunay sa Ginoo.
“Inig-abot unya sa Anak sa Tawo uban sa iyang himaya ug sa tanang mga anghel kuyog kaniya, siya molingkod diha sa iyang mahimayaong trono. Ug diha sa iyang atubangan tigomon ang tanang kanasoran ug iyang lainon ang usa gikan sa usa, sama nga ang tigbantay sa mga hayop maglain sa mga karnero gikan sa mga kanding.
Busa, kon sila moingon kaninyo, ‘Tan-awa, atua siya sa kamingawan,’ ayaw kamo pag-adto didto. Ug kon sila moingon, ‘Tan-awa, anaa siya sa tinagong mga lawak,’ ayaw kamo pagtuo niini. Kay sama nga ang kilat mokilab gikan sa sidlakan ug makita hangtod sa kasadpan, mao usab unya niana ang pag-abot sa Anak sa Tawo.
Apan mga hinigugma, ayaw ninyo ibaliwala kining butanga, nga alang sa Ginoo ang usa ka adlaw ingon sa usa ka libo ka tuig, ug ang usa ka libo ka tuig ingon sa usa ka adlaw.
Ug ayaw ninyo pasub-a ang Espiritu Santo sa Dios, nga pinaagi kaniya gipatikan kamo alang sa adlaw sa pagtubos.
nga tungod niini wala kamo makulangi sa bisan unsang gasa nga espirituhanon, samtang nagpaabot kamo sa pagpadayag sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
samtang magpaabot kita sa atong bulahan nga paglaom ug pagpadayag sa himaya ni Jesu-Cristo nga atong dakong Dios ug Manluluwas.
Apan ang adlaw sa Ginoo moabot sama sa usa ka kawatan, ug unya ang mga langit mahanaw uban sa dakong dahunog, ug ang mga butang sa kinaiyahan mangatunaw tungod sa hilabihang kainit ug ang yuta ug ang mga buhat nga anaa niini mabutyag.
Ug sa makaadto na ako ug makaandam na ug dapit alang kaninyo, moanhi ako pag-usab ug kuhaon nako kamo aron nga asa ako atua usab kamo.
“Apan mahitungod sa maong adlaw ug takna, walay usa nga nasayod, bisan pa ang mga anghel sa langit, bisan pa ang Anak, kondili ang Amahan lamang. Sama sa mga adlaw ni Noe kaniadto, mao usab unya ang pag-abot sa Anak sa Tawo. Kay sama niadtong mga adlawa, sa wala pa ang lunop, ang katawhan nangaon ug nanginom, nangasawa ug namana, hangtod sa adlaw nga misulod si Noe sa arka, apan sila wala masayod hangtod nga miabot ang lunop ug gianod silang tanan, mao usab unya niana ang pag-abot sa Anak sa Tawo.
Pamati, isulti nako kaninyo ang usa ka tinago. Dili kitang tanan mangamatay, apan kitang tanan mangausab, sa kalit, sa usa ka pagpamilok, inigtingog na sa kataposang trumpeta kay ang trumpeta patingogon, ug ang mga patay banhawon nga dili na madunot, ug kita mangausab.
Makita unya ang Anak sa Tawo nga magsingabot nga sinapwang sa mga panganod uban sa dakong gahom ug himaya. Ug sugoon niya ang mga anghel, ug tigomon nila ang iyang mga pinili gikan sa upat ka hangin, gikan sa kinatumyan sa yuta hangtod sa kinatumyan sa langit.
Unya ang Ginoo moasdang ug makig-away batok niadtong mga nasod sama sa iyang pagpakig-away panahon sa gubat. Nianang adlawa, ang iyang mga tiil motindog diha sa Bukid sa mga Olibo nga anaa atbang sa Jerusalem sa silangan, ug ang Bukid sa mga Olibo mapikas gikan sa silangan ug ngadto sa kasadpan pinaagi sa dako kaayong walog, nga tungod niana ang katunga sa bukid mosibog ngadto sa amihanan ug ang laing katunga ngadto sa habagatan.
Ug siya miingon kanako, “Ayaw ug silyohi ang mga pulong sa propesiya niining basahona, kay ang panahon duol na.
Mga hinigugma, kita karon mga anak sa Dios, kon maunsa unya kita, kini wala pa ipadayag, apan kita nasayod nga sa dihang ipadayag na siya, kita mahisama kaniya kay makita man unya nato siya sa iyang pagkamao.
sa kalit, sa usa ka pagpamilok, inigtingog na sa kataposang trumpeta kay ang trumpeta patingogon, ug ang mga patay banhawon nga dili na madunot, ug kita mangausab.
Ug gawas pa niini, kamo nahibalo sa takna, nga panahon na alang kaninyo sa pagmata gikan sa pagkatulog kay karon duol na kanato ang kaluwasan kay sa dihang mituo kita. Ang kagabhion hapit na matapos ug ang adlaw nagsingabot na. Busa isalikway nato ang mga buhat sa kangitngit ug isul-ob nato ang mga hinagiban sa kahayag.
Apan kita mga lumulupyo sa langit, ug gikan niini atong gipaabot ang Manluluwas, ang Ginoong Jesu-Cristo. Siya mao ang mag-usab sa atong kabos nga lawas aron kini mahisama sa iyang mahimayaong lawas, pinaagi sa gahom nga nakahimo kaniyang takos bisan sa pagpailalom sa tanang butang sa iyang kaugalingon.
Sa atubangan sa Dios ug ni Cristo Jesus nga mao ang maghukom sa mga buhi ug sa mga patay, ug pinaagi sa iyang pagpadayag ug sa iyang gingharian, ako magtugon kanimo niini:
Unya nakita nako nga nabukas ang langit, ug dihay usa ka puti nga kabayo! Ang nagkabayo niini ginganlan ug Kasaligan ug Matuod ug pinaagi sa pagkamatarong siya naghukom ug nakiggubat. Ang iyang mga mata daw kalayo nga nagdilaab, ug sa iyang ulo dihay daghang mga purongpurong, ug siya may sinulat nga ngalan nga walay bisan kinsa nga nasayod gawas sa iyang kaugalingon. Siya nagsul-ob ug bisti nga gituslob sa dugo, ug ang ngalan nga gitawag kaniya, Ang Pulong sa Dios. Ug ang mga panon sa kasundalohan sa langit nga nagbisti ug pino nga lino, puti nga pagkahinlo, nagsunod kaniya, nagsakay ug mga puting kabayo. Gikan sa iyang baba migula ang usa ka hait nga espada nga maoy iyang itigbas sa kanasoran, ug siya magmando kanila pinaagi sa bunal nga puthaw, magpigis siya sa pigsanan sa bangis nga kapungot sa Dios nga Makagagahom sa Tanan. Diha sa iyang bisti ug diha sa iyang paa siya may ngalan nga napatik: Hari sa mga hari ug Ginoo sa mga ginoo.
Nianang adlawa, ang iyang mga tiil motindog diha sa Bukid sa mga Olibo nga anaa atbang sa Jerusalem sa silangan, ug ang Bukid sa mga Olibo mapikas gikan sa silangan ug ngadto sa kasadpan pinaagi sa dako kaayong walog, nga tungod niana ang katunga sa bukid mosibog ngadto sa amihanan ug ang laing katunga ngadto sa habagatan.
Ug unya ilang makita ang Anak sa Tawo nga moabot diha sa panganod uban sa gahom ug dakong himaya. Sa dihang magsugod na pagkahitabo kining mga butanga, tan-aw kamo sa itaas ug ihangad ninyo ang inyong mga ulo, kay ang inyong kaluwasan nagkaduol na.”
Kamo usab kinahanglang mag-andam kay ang Anak sa Tawo moabot sa takna nga wala ninyo paabota.”
Ug inigpadayag unya sa pangulong Magbalantay, kamo makadawat unya sa mahimayaong purongpurong nga dili malawos.
Busa pagtukaw kamo kay wala kamo mahibalo unsang adlawa moabot ang inyong Ginoo. Apan hibaloi ninyo nga kon ang pangulo sa panimalay nasayod pa unsang taknaa sa kagabhion moabot ang kawatan, magtukaw unta siya ug dili niya itugot nga lungkabon ang iyang balay. Busa kamo usab kinahanglang mangandam kay ang Anak sa Tawo moabot sa takna nga wala ninyo dahoma.
Mga hinigugma, kita karon mga anak sa Dios, kon maunsa unya kita, kini wala pa ipadayag, apan kita nasayod nga sa dihang ipadayag na siya, kita mahisama kaniya kay makita man unya nato siya sa iyang pagkamao. sa diha nga sudyaan kita sa atong mga kasingkasing, kay ang Dios labaw pa kay sa atong mga kasingkasing ug siya nahibalo sa tanan. Mga hinigugma, kon ang atong mga kasingkasing dili magsudya kanato, may pagsalig kita diha sa atubangan sa Dios, ug gikan kaniya makadawat kita sa bisan unsa nga atong pangayoon kay kita nagtuman man sa iyang mga sugo ug nagbuhat sa makapahimuot kaniya. Ug ang iyang sugo mao kini, nga kinahanglang mosalig kita sa ngalan sa iyang Anak nga si Jesu-Cristo ug maghigugmaay kita sa usa ug usa, sumala sa iyang gisugo kanato. Ang nagtuman sa iyang kasugoan nagpabilin diha kaniya, ug siya diha kanila. Ug pinaagi niini nahibalo kita nga siya nagpabilin kanato pinaagi sa Espiritu nga iyang gihatag kanato. Ug ang tanan nga nagbaton sa maong paglaom diha kaniya nagputli sa ilang kaugalingon ingon nga siya putli man.
Kay ang tibuok kabuhatan nagpaabot nga mahinamon sa pagpadayag sa mga anak sa Dios, Kay ang balaod sa Espiritu sa kinabuhi diha kang Cristo Jesus nagpalingkawas kanako gikan sa balaod sa sala ug sa kamatayon. kay ang kabuhatan nailalom sa kakawangan, dili tungod sa kaugalingong pagbuot niini, kondili tungod sa pagbuot niya nga mao ang nagpahimutang niini ilalom sa paglaom aron nga ang kabuhatan gayod ipagawas unya gikan sa kaulipnan sa pagkadunot ngadto sa mahimayaong kagawasan sa mga anak sa Dios.
Sa dihang ipadayag na unya si Cristo nga mao ang inyong kinabuhi, kamo usab ipadayag uban kaniya sa himaya.
Busa mga igsoon, pagpailob kamo hangtod sa pag-anhi sa Ginoo. Tan-awa, ang mag-uuma nagpaabot sa bililhong abot sa yuta. Siya nagpailob niini hangtod kini makadawat sa sayo ug sa ulahing ulan. Pagpailob usab kamo. Lig-ona ang inyong mga kasingkasing, kay nagkaduol na ang pag-anhi sa Ginoo.
Ug kinahanglang dili kita maluya sa pagbuhat ug maayo, kay sa tukma nga panahon kita mag-ani kon kita dili maluya.
Busa paghinulsol kamo ug balik kamo kaniya aron mapapas ang inyong mga sala, aron ang mga panahon sa kahayahay moabot gikan sa presensiya sa Ginoo Didtoy usa ka lalaki nga bakol sukad pa sa iyang pagkatawo nga sa matag adlaw gibutang didto sa Templo, sa pultahan nga ginganlan ug Matahom aron mangayo ug limos kanila nga mosulod sa Templo. ug aron iyang ipadala si Jesus, ang Cristo nga gitudlo alang kaninyo. Siya sumala sa tanang gisulti sa Dios pinaagi sa baba sa iyang mga balaang propeta sukad pa sa unang panahon.
Ug sa pagbukas niya sa ikaunom nga silyo, akong nakita nga dihay usa ka kusog nga linog, ug ang adlaw miitom sama sa sako nga hinimo gikan sa balhibo, ang tibuok nga bulan nahimong daw dugo, ug ang mga bituon sa langit nangatagak sa yuta sama sa pagpangatagak sa mga hilaw nga bunga sa kahoyng igera sa diha nga kusokusohon na kini sa kusog nga hangin. Ang langit nahanaw sama sa usa ka basahon nga gilukot, ug ang tanang kabukiran ug kapuloan nangabalhin gikan sa ilang matag usa ka dapit. Unya ang mga hari sa yuta ug ang mga bantogang tawo ug ang mga heneral ug ang mga dato ug ang mga kusgan, ug ang matag usa, ulipon ug tawong gawasnon, nanago sa mga langob ug sa mga pangpang sa kabukiran, ug nag-ingon ngadto sa mga bukid ug mga pangpang, “Tumpagi ug taboni kami gikan sa nawong sa naglingkod sa trono, ug gikan sa kapungot sa Nating Karnero, kay miabot na ang dakong adlaw sa ilang kapungot, ug kinsa bay makasugakod niini?”
Una sa tanan kinahanglan nga inyong mahibaloan nga sa ulahing mga adlaw adunay mga mabiaybiayon nga manungha, magkinabuhi sumala sa ilang kaugalingong kahidlaw ug mag-ingon, “Hain na man ang saad sa iyang pag-anhi? Kay sukad sa pagkamatay sa atong mga katigulangan, ang tanang mga butang nagpabilin man nga mao ra gihapon gikan sa sinugdanan sa pagbuhat sa kalibotan.”
Kay kamo nasayod na pag-ayo nga ang adlaw sa Ginoo moabot ra unya sama sa kawatan sa kagabhion. ayaw ninyo tamaya ang mga pagpropesiya, sutaa ninyo ang tanang butang, hupti ninyo ang maayo, likayi ang tanang matang sa daotan. Ang Dios sa pakigdait magbalaan unta kaninyo sa kinatibuk-an, ug ang inyong bug-os nga espiritu, kalag ug lawas magpabilin unta nga dili masaway inig-abot sa atong Ginoong Jesu-Cristo. Siya nga nagtawag kaninyo kasaligan ug siya magbuhat gayod niini. Mga igsoon, pag-ampo kamo alang kanamo. Ipangumosta kami sa tanang mga igsoon pinaagi sa balaang halok. Ako magtugon kaninyo, pinaagi sa Ginoo, nga kining sulata basahon ngadto sa tanang kaigsoonan. Ang grasya sa atong Ginoong Jesu-Cristo mag-uban kaninyo. Sa diha nga ang mga tawo mag-ingon, “Kalinaw ug kasigurohan,” unya sa kalit moabot kanila ang pagkalaglag sama sa kasakit sa babaye nga nagbati, ug sila dili makaikyas.
Karon mahitungod sa pag-anhi sa atong Ginoong Jesu-Cristo ug sa atong panagtigom ngadto kaniya, naghangyo kami kaninyo, mga igsoon, ug uban sa tanang limbong sa pagkadili matarong nila nga nagkalaglag, tungod kay sila nagdumili sa paghigugma sa kamatuoran aron unta mangaluwas sila. Tungod niini, ang Dios nagpadala kanila ug gahom sa pagkamalimbongon aron sila motuo sa bakak, aron hukman sa silot ang tanang wala motuo sa kamatuoran, hinuon nahimuot sa pagkadili matarong. Apan kinahanglan nga magpasalamat kami kanunay ngadto sa Dios mahitungod kaninyo, mga igsoon nga hinigugma sa Ginoo, kay gipili kami sa Dios ingon nga unang bunga aron kamo mangaluwas pinaagi sa pagbalaan kaninyo sa Espiritu ug sa inyong pagtuo sa kamatuoran. Alang niini siya nagtawag kaninyo pinaagi sa among Maayong Balita aron kamo makabaton sa himaya sa atong Ginoong Jesu-Cristo. Busa, mga igsoon, barog kamo nga lig-on ug hupti ang mga lagda nga gitudlo kaninyo pinaagi sa pulong nga gisulti o pinaagi sa among sulat. Karon hinaot nga ang atong Ginoong Jesu-Cristo ug ang Dios nga atong Amahan nga nahigugma kanato ug naghatag kanato sa walay kataposang paglipay ug maayong paglaom pinaagi sa grasya, maglipay unta sa inyong mga kasingkasing ug magpalig-on niini diha sa tanang maayong buhat ug pulong. nga dili unta kamo makuyawan dayon sa hunahuna o makulbaan, bisan pinaagi sa espiritu o sa pulong, o pinaagi sa sulat sa pahayag nga daw kami mao ang nag-ingon, nga ang adlaw sa Ginoo miabot na.
Unya nakita nako ang usa ka dakong trono nga puti ug ang naglingkod niini, gikan sa iyang atubangan mipahawa ang yuta ug ang langit, ug walay dapit nga nakaplagan alang kanila. Ug nakita nako ang mga nangamatay, mga dagko ug mga gagmay, nga nagtindog sa atubangan sa trono, ug dihay mga basahon nga gibukhad. May laing basahon usab nga gibukhad nga mao ang basahon sa kinabuhi. Ug ang mga nangamatay gipanghukman pinasikad sa nasulat diha sa mga basahon, sumala sa ilang mga binuhatan. Ug ang dagat mitugyan sa mga nangamatay nga diha niini; ang Kamatayon ug ang Hades mitugyan sa mga nangamatay nga diha kanila, ug ang tanan gipanghukman sumala sa ilang binuhatan. Unya ang Kamatayon ug ang Hades gitambog ngadto sa linaw nga kalayo. Mao kini ang ikaduhang kamatayon, ang linaw nga kalayo. Ug si bisan kinsa nga wala makaplagi nga nasulat diha sa basahon sa kinabuhi, siya itambog ngadto sa linaw nga kalayo.
Sa dihang magsugod na pagkahitabo kining mga butanga, tan-aw kamo sa itaas ug ihangad ninyo ang inyong mga ulo, kay ang inyong kaluwasan nagkaduol na.”