Kategorya
MGA BERSIKULIS LISOD SABOT
Naa gyuy pipila ka mga bersikulo nga lisod sabton, pero kadaghanan sa Bibliya, sayon ra kaayo. Sa tinuod lang, akong nasinati nga pareho ning tinuod: sayon sabton ang Bibliya, pero kon naay lisod, grabe gyud kalalom. Maayo na lang, 99% sa Pulong sa Ginoo dili komplikado… ug kinahanglan nato kining sundon.
Klaro kaayo nga ang mensahe sa Bibliya, ang pulong sa Dios, sayon ra sabton para sa tanan. Apan, usahay, kita nga mga tumutuo makasugat gyud ta og mga bersikulo nga medyo ngitngit ug lisod masabtan. Bisan pa man karon daghan na tag mga komentaryo ug mga libro nga makatabang nato, bisan ang mga teologo mo-ingon nga naay mga bersikulo gyud nga lisod sabton.
Uban sa tabang sa Ginoo ug sa mga pagtuon nga atong makit-an sa internet, masabtan ra nato kining mga bersikulo nga lisod. Ang Ginoo mohatag gyud nato og kaalam aron masabtan nato kini.
Walay nakasaka ngadto sa langit gawas kaniya nga nanaog gikan sa langit, nga mao ang Anak sa Tawo
Unya ang tawong kabos namatay ug gidala sa mga anghel ngadto sa sabakan ni Abraham. Unya ang tawong dato namatay usab ug gilubong.
Kay ang mga buhi nasayod nga sila mangamatay, apan ang mga patay wala mahibalo sa bisan unsa, ug wala na silay ganti; apan ang ilang handomanan nawala.
Siya mituaw nga nag-ingon, ‘Amahan kong Abraham, kaluy-i intawon ako, ug sugoa si Lazaro sa pagtuslob sa tumoy sa iyang tudlo diha sa tubig aron ipabugnaw sa akong dila kay ania ako sa kasakit niining nagdilaab nga kalayo.’
Ang tawo nga kalibotanon dili modawat sa mga butang sa Espiritu sa Dios, kay alang kaniya kini mga binuang, ug siya dili makahimo pagsabot niini tungod kay kini matugkad lamang sa espirituhanon nga paagi.
Sa dihang misugod sa pagdaghan ang mga tawo sa ibabaw sa yuta ug may nangatawo kanila nga mga anak nga babaye, Ug si Noe may tulo ka anak nga lalaki: si Sem, si Ham ug si Japhet. Ug ang kalibotan nahimong daotan, nagkadunot sa atubangan sa Dios ug ang yuta napuno sa kabangis. Ug nakita sa Dios nga ang kalibotan nahimong daotan, nagkadunot kini kay ang tanang tawo daotan man sa ilang pamaagi diha sa kalibotan. Ug ang Dios miingon kang Noe, “Nakahukom na ako sa pagtapos sa tanan nga unod kay ang yuta napuno sa kadaotan tungod kanila, busa laglagon nako sila uban sa kalibotan. Pagbuhat ug usa ka arka gikan sa kahoy nga sipre ug mga lawak sa sulod sa arka ug buliti ug aspalto ang sulod ug gawas niini. Ug buhata kini sa ingon niini nga paagi: ang gitas-on sa arka 300 ka maniko, ang iyang gilapdon 50 ka maniko, ug ang iyang gihabogon 30 ka maniko. Pagbuhat ug atop sa arka, ug palabwa kini ug usa ka maniko diha sa ibabaw ug himoa diha sa kilid ang pultahan sa arka, ug himoa kini nga may ubos, ikaduha ug ikatulo nga andana. Ug tan-awa, ako magdala ug baha sa mga tubig nganha sa yuta aron sa paglaglag sa tanang unod nga may kinabuhi ubos sa langit, ang tanan nga anaa sa yuta mangamatay. Apan buhaton nako ang akong kasabotan uban kanimo ug mosulod ikaw sa arka, ikaw ug ang imong mga anak nga lalaki, ug ang imong asawa ug ang mga asawa sa imong mga anak nga uban kanimo. Ug gikan sa tanang buhing butang sa tanan nga unod, duha sa matag matang, sila ipasulod nimo sa arka aron mabuhi uban kanimo. Kinahanglan nga sila laki ug baye. ang mga anak nga lalaki sa Dios nakakita nga ang mga anak nga babaye sa mga tawo maanyag ug nangasawa sila sumala sa ilang napili. Sa matag matang sa langgam ug sa matag matang sa mga hayop ug tanang mga butang nga nagkamang sa yuta sumala sa ilang matang, duha sa matag matang, sila mosulod uban kanimo aron mabuhi sila. Ug pagdala usab uban kanimo sa tanan nga pagkaon nga kaonon ug tigoma kini. Ug kini mahimo nga pagkaon alang kanimo ug alang kanila.” Ug kini gibuhat ni Noe, gibuhat niya ang tanan nga gisugo sa Dios kaniya. Ug ang Ginoo miingon, “Ang akong espiritu dili angay nga magpabilin uban sa tawo hangtod sa kahangtoran, kay siya unod apan ang iyang mga adlaw mahimo nga 120 ka tuig.” Niadtong mga adlawa ang mga Nefilim diha sa yuta, ug bisan sa panahon human niini, sa dihang ang mga lalaking anak sa Dios misulod ngadto sa mga babayeng anak sa mga tawo, ug sila nanganak alang kanila. Kini mao ang kusgan nga mga tawo sa karaang panahon, ang mga tawo nga bantogan.
Ayaw kamo pagyukbo kanila o pag-alagad kanila, kay ako, ang Ginoo nga inyong Dios, abubhoan nga Dios, nga nagsilot sa mga sala sa mga ginikanan diha sa mga anak ngadto sa ikatulo ug sa ikaupat nga kaliwatan niadtong mga nagdumot kanako.
Walay bisan usa sa mga pangulo niining panahona nga nakasabot niini kay kon nakasabot pa sila, dili unta nila ilansang sa krus ang Ginoo sa himaya.
Apan sa mga mananap nga nag-usap sa ilang kinaon o may kuko nga pikas, ayaw ninyog kaona ang kamilyo kay bisan ug mousap kini sa kinaon, dili pikas ang kuko niini, hugaw kini alang kaninyo, Ug ang magkaon sa patayng lawas niini, kinahanglan nga manglaba sa iyang mga bisti ug hugaw siya hangtod sa pagkakilomkilom. Ang magpas-an usab sa patayng lawas niini, kinahanglang manglaba sa iyang mga bisti ug hugaw siya hangtod sa pagkakilomkilom. “Ang tanan nga mananap nga nagkamang sa yuta dulumtanan, kini dili kaonon. Ang tanan nga nagkamang pinaagi sa iyang tiyan ug ang tanan nga nagkamang pinaagi sa upat ka tiil o ang tanan nga adunay daghang mga tiil, ang tanan nga mananap nga nagkamang sa yuta, ayaw kamo pagkaon niana kay kini dulumtanan. Ayaw ninyo himoang dulumtanan ang inyong mga kaugalingon pinaagi sa bisan unsa nga mananap nga nagkamang, ayaw usab ninyo bulingi ang inyong kaugalingon pinaagi niini aron dili kamo mahugawan. Kay ako mao ang Ginoo nga inyong Dios. Balaana ninyo ang inyong kaugalingon ug pagbalaan kamo kay ako balaan man. Ayaw ninyo hugawi ang inyong kaugalingon sa bisan unsa nga mananap nga nagkamang sa ibabaw sa yuta. Kay ako ang Ginoo nga nagkuha kaninyo gikan sa yuta sa Ehipto aron mahimong inyong Dios. Busa pagbalaan kamo kay ako balaan man.” Kini mao ang balaod mahitungod sa mga mananap ug sa mga langgam ug sa tanan nga buhing binuhat nga naglihok sa mga tubig, ug sa tanan nga mananap nga nagkamang ibabaw sa yuta, aron sa paghimo ug kalainan sa hugaw ug sa hinlo, ug sa mga buhing binuhat nga mahimong kaonon ug sa mga buhing binuhat nga dili mahimong kaonon. ug ang koneho kay bisan ug mousap kini sa kinaon, dili pikas ang kuko niini, hugaw kini alang kaninyo, ang liebre kay bisan ug mousap kini sa kinaon, dili pikas ang kuko niini, hugaw kini alang kaninyo, ug ang baboy kay bisan ug pikas ang kuko niini ug buak ang tiil, wala kini mag-usap sa kinaon, hugaw kini alang kaninyo. Ayaw kamo pagkaon sa unod niini ug ayaw kamo paghikap sa patayng lawas niining mga mananapa, hugaw kini alang kaninyo.
Ug ang Ginoo miingon kang Moises, “Pagbuhat ug usa ka bitin nga mapintas ug ibutang kini sa ibabaw sa usa ka tukon ug si bisan kinsa nga paakon, sa diha nga motan-aw niini, mabuhi siya.” Busa si Moises nagbuhat ug usa ka bitin nga bronsi ug gibutang niya sa ibabaw sa tukon ug mahitabo nga kon adunay bitin nga mopaak kang bisan kinsa, sa diha nga siya makatan-aw sa bitin nga bronsi mabuhi siya.
“Apan kon kamo dili motuman sa tingog sa Ginoo nga inyong Dios o magbantay sa pagbuhat sa tanan niyang mga sugo ug sa iyang mga lagda nga akong gisugo kaninyo niining adlawa, kining tanang tunglo moabot kaninyo ug modangat kaninyo. Matinunglo kamo didto sa lungsod ug matinunglo kamo didto sa kaumahan. Matinunglo ang inyong bukag ug ang inyong masahan. Matinunglo ang bunga sa inyong lawas ug ang bunga sa inyong yuta, ang tubo sa inyong mga baka ug ang mga nati sa panon sa inyong mga karnero. Matinunglo kamo sa dihang kamo mosulod ug matinunglo kamo sa dihang kamo mogula. Ug kining tanang mga panalangin moabot kaninyo ug modangat kaninyo kon inyong tumanon ang tingog sa Ginoo nga inyong Dios. “Ang Ginoo magpadala nganha kaninyo ug mga tunglo, kalibog ug kapakyasan sa tanan ninyong gihimo hangtod nga kamo malaglag ug mawala sa kalit tungod sa pagkadaotan sa inyong mga buhat tungod kay mibiya kamo kanako. Ang Ginoo maghimo nga ang kamatay magpabilin kaninyo hangtod nga mapuo kamo didto sa yuta nga inyong adtoan aron sa pagpanag-iya niini. Ang Ginoo magpahamtang ug tisis, hilanat, hubag, ug kainit nga daw kalayo ug hulaw, ug sakit sa mga tanom ug maglutos sila kaninyo, hangtod nga mangamatay kamo. Ug ang kalangitan nga ibabaw sa inyong mga ulo mahimo nga bronsi ug ang yuta sa ubos ninyo mahimo nga puthaw. Himoon sa Ginoo nga abog ug abo ang ulan sa inyong yuta; gikan sa langit moulan kini nganha kaninyo hangtod nga mangalaglag kamo. “Ipabuntog kamo sa Ginoo sa atubangan sa inyong mga kaaway. Manggula kamo batok kanila sa usa ka dalan ug gikan kanila mangagiw kamo sa pito ka dalan ug mahimo kamong kahadlokan sa tanang mga gingharian sa yuta. Ug ang inyong mga patayng lawas mahimong pagkaon sa tanang mga langgam sa langit ug sa mga mananap sa yuta ug walay bisan kinsa nga makapahadlok kanila. Ang Ginoo maghampak kaninyo pinaagi sa mga hubag didto sa Ehipto ug sa mga kabahong, mga nuka ug mga katol nga dili gayod maayo. Ang Ginoo maghampak kaninyo pinaagi sa pagkabuang, sa pagkabuta ug sa pagkalibog sa hunahuna. Ug masukarap kamo sa udtong tutok sama sa buta nga magsukarap sa kangitngit ug dili kamo mouswag sa inyong mga paagi ug daogdaogon kamo, pangawatan sa kanunay ug walay bisan kinsa nga motabang kaninyo. Mabulahan kamo didto sa lungsod ug mabulahan kamo sa inyong kaumahan. Mangasawa kamo apan laing lalaki ang modulog kaniya. Magtukod kamo ug balay apan dili kamo makapuyo niini. Magtanom kamo ug parasan apan dili kamo makapahimulos sa bunga niini. Ang inyong mga baka patyon sa atubangan sa inyong mga mata ug dili kamo makakaon niini. Ang inyong mga asno ilogon sa inyong atubangan ug kini dili iuli kaninyo. Ang inyong mga karnero ihatag ngadto sa inyong mga kaaway ug walay si bisan kinsa nga motabang kaninyo. Ang inyong mga anak nga lalaki ug ang inyong mga anak nga babaye itugyan ngadto sa laing katawhan samtang ang inyong mga mata magtan-aw ug mangaluya tungod sa paghandom kanila sa tibuok nga adlaw ug dili mahimo sa gahom sa inyong mga kamot ang pagsanta niini. Ang nasod nga wala ninyo mailhi maoy magkaon sa abot sa inyong yuta ug sa tanan ninyong hinagoan, ug daogdaogon kamo ug paantoson sa kanunay, nga tungod niana mabuang kamo tungod sa talan-awon nga inyong makita sa inyong mga mata. Hampakon kamo sa Ginoo diha sa inyong mga tuhod ug sa mga paa pinaagi sa usa ka makalilisang nga hubag nga niini dili gayod kamo maayo sukad sa lapalapa sa inyong tiil hangtod sa inyong alimpulo. “Ang Ginoo magdala kaninyo ug sa inyong hari nga inyong ibutang sa ibabaw kaninyo ngadto sa nasod nga wala mailhi ninyo o sa inyong mga ginikanan. Ug didto mag-alagad kamo sa laing mga dios nga hinimo sa kahoy ug sa bato. Ug mahimo kamo nga kahadlokan, usa ka sanglitanan ug usa ka pagya taliwala sa tanang katawhan diin adto kamo dad-on sa Ginoo. Magdala kamo ug daghang binhi ngadto sa uma ug makatigom kamo ug diyotay kay ang dulon magkaon niini. Magtanom kamo ug parasan ug alimahan ninyo kini apan dili kamo makainom ug bino o makatigom sa paras kay ang ulod magkaon niini. Mabulahan ang bunga sa inyong lawas ug ang bunga sa inyong yuta ug ang bunga sa inyong mga mananap, ang tubo sa inyong mga baka ug ang mga nati sa inyong panon sa karnero. Aduna kamoy mga kahoy nga olibo sa tibuok sa tanan ninyong kayutaan apan dili kamo magdihog ug lana sa inyong kaugalingon kay ang inyong mga olibo mangatagak. Manganak kamo ug mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye apan dili sila mainyo kay mangabihag man unya sila. Ang tanan ninyong mga kakahoyan ug ang bunga sa inyong yuta panag-iyahon sa dulon. Ang langyaw nga anaa uban kaninyo mag-anam ug uswag ibabaw kaninyo ug kamo mag-anam ug us-os. Siya magpahulam kaninyo ug kamo dili magpahulam kaniya. Siya mahimong ulo ug kamo mahimong ikog. Kining tanang tunglo moabot kaninyo ug maglutos kaninyo ug modangat kaninyo hangtod nga kamo malaglag tungod kay wala kamo motuman sa tingog sa Ginoo nga inyong Dios, sa pagtuman sa iyang mga sugo ug sa iyang mga lagda nga iyang gisugo kaninyo. Mahimo kini nga usa ka ilhanan ug kahibulongan alang kaninyo ug sa inyong mga kaliwatan hangtod sa kahangtoran. “Tungod kay wala kamo mag-alagad sa Ginoo nga inyong Dios uban sa kalipay ug kahinangop sa kasingkasing tungod sa kadagaya sa tanang butang busa mag-alagad kamo sa inyong mga kaaway nga ipadala sa Ginoo batok kaninyo, sa kagutom, sa kauhaw, sa kahubo ug sa pagkakulang sa tanang butang. Ug siya magbutang ug yugo nga puthaw sa inyong liog hangtod nga kamo iyang malaglag. Ang Ginoo magdala batok kaninyo ug usa ka nasod gikan sa layo, gikan sa kinatumyan sa kalibotan, sama ka tulin sa lupad sa agila, usa ka nasod nga ang sinultihan dili ninyo masabtan, Mabulahan ang inyong bukag ug ang inyong masahanan. usa ka nasod nga bangis ug nawong, nga dili motahod sa tigulang o magpakita ug kaluoy ngadto sa batan-on, ug magkaon sa bunga sa inyong kahayopan ug sa bunga sa inyong yuta, hangtod nga kamo malaglag. Ug dili siya magbilin kaninyo ug trigo, bino o lana, sa abot sa inyong mga baka o sa nati sa inyong mga karnero, hangtod nga kamo malaglag nila. Ug sila mosulong kaninyo sa tanan ninyong mga lungsod, hangtod nga mapukan ang inyong mga tag-as ug lig-on nga mga kuta nga inyong gisaligan sa tibuok ninyong yuta. Ug sila mosulong kaninyo sa tanan ninyong mga lungsod, sa tibuok ninyong yuta nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios. Ug magkaon kamo sa bunga sa inyong kaugalingong lawas, sa unod sa inyong mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios, sa panahon sa pagsulong kaninyo ug sa kalisod nga ipahamtang kaninyo sa inyong mga kaaway. Ang tawo nga labing lumo ug luho kaninyo dili mohatag ug pagkaon bisan sa iyang igsoon, sa asawa nga iyang gihigugma, sa mahibilin sa iyang mga anak nga magpabilin kaniya, tungod niana siya dili manghatag ngadto sa usa kanila sa unod sa iyang mga anak nga iyang gikaon, kay walay mahibilin kaniya sa panahon sa pagsulong ug sa kalisod nga ipahamtang kaninyo sa inyong mga kaaway sa tanan ninyong mga lungsod. Ang labing lumo ug luho nga babaye uban kaninyo nga dili gayod magtunob sa lapalapa sa iyang tiil sa yuta tungod kay siya huyang ug lumo, dili manghatag ngadto sa iyang minahal nga bana, sa iyang anak nga lalaki ug sa iyang anak nga babaye sa inunlan nga migula gikan sa taliwala sa iyang mga tiil ug sa iyang mga anak nga iyang gipanganak kay sila kaonon niya sa tago tungod sa pagkakulang sa tanang mga butang panahon sa pagsulong ug sa kalisod nga gipahamtang kaninyo sa inyong kaaway didto sa inyong mga lungsod. “Kon ikaw dili magmatngon sa pagbuhat sa tanang pulong niini nga Balaod nga gisulat niini nga basahon, aron ikaw mahadlok niining mahimayaon ug makalilisang nga ngalan, si Yahweh nga inyong Dios, ang Ginoo magpadala ug talagsaon nga kasakitan nganha kaninyo ug sa inyong mga kaliwatan, dagkong kasakitan nga molungtad ug dugay ug mga lisod nga balatian nga molungtad ug dugay. Mabulahan kamo sa dihang mosulod kamo ug mabulahan kamo sa dihang mogula kamo. Ug siya magpadala kaninyo pag-usab sa tanan nga mga sakit sa Ehipto nga inyong gikahadlokan ug kini motakboy kaninyo. Ang tanang sakit usab ug ang tanang kasakitan nga wala masulat sa basahon niini nga Balaod, ipadala sa Ginoo kaninyo hangtod nga kamo mangalaglag. Bisan ug sama kamo ka daghan sa mga bituon sa langit, magpabilin kamo nga diyotay ang gidaghanon kay wala kamo magtuman sa tingog sa Ginoo nga inyong Dios. Ug ingon nga ang Ginoo nalipay sa pagbuhat ug kaayohan nganha kaninyo, ug sa pagpadaghan kaninyo, ang Ginoo usab nalipay sa pagdala ug kadaot nganha kaninyo ug sa paglaglag kaninyo. Ug ibton kamo gikan sa yuta nga inyong adtoan aron panag-iyahon. Ug ang Ginoo magpatibulaag kaninyo sa taliwala sa tanang katawhan, gikan sa usa ka tumoy sa yuta ngadto sa pikas ug didto mag-alagad kamo sa lain nga mga dios nga hinimo sa kahoy ug bato nga wala mailhi ninyo o sa inyong katigulangan. Ug sa taliwala niining maong mga nasod dili kamo makakita ug kasayon, ug didto walay kapahulayan sa lapalapa sa inyong tiil apan ang Ginoo maghatag kaninyo didto ug kasingkasing nga talawan ug nagkaluya nga mata ug nagkaluya nga kalag. Ug ang inyong kinabuhi magbitay sa pagduhaduha diha sa inyong atubangan ug kamo mahadlok sa gabii ug sa adlaw ug walay kasigurohan sa inyong kinabuhi. Sa pagkabuntag kamo moingon, ‘Maayo unta kon hapon na!’ ug sa pagkagabii kamo moingon, ‘Maayo unta kon buntag na!’ tungod sa makalilisang nga kahadlokan sa inyong mga kasingkasing ug tungod sa talan-awon nga makita sa inyong mga mata. Ug ang Ginoo magdala kaninyo pagbalik ngadto sa Ehipto sakay sa sakayan, usa ka panaw nga akong gisaad nga dili na ninyo buhaton pag-usab. Ug didto ibaligya ninyo ang inyong mga kaugalingon ngadto sa mga kaaway ingon nga mga ulipon nga lalaki ug babaye apan walay tawo nga mopalit kaninyo.”
Apan mitubag kanila si Jesus nga nag-ingon, “Nangasayop kamo kay wala kamo mahibalo sa kasulatan o sa gahom sa Dios.
Si Jesus mitubag kanila, “Dili ba mao kini ang hinungdan nganong nangasayop kamo, nga kamo wala makasabot sa kasulatan o sa gahom sa Dios?
Ug si Jefta naghimo ug usa ka panaad ngadto sa Ginoo ug miingon, “Kon imong itugyan ang mga Amonihanon nganhi sa akong kamot, si bisan kinsa nga mogula sa pultahan sa akong balay aron sa pagsugat kanako, sa diha nga ako mopauli nga madaogon gikan sa mga Amonihanon maiya sa Ginoo ug ako maghalad kaniya alang sa usa ka halad nga sunogon.”
Mao kini ang giingon sa Ginoo sa mga panon, ‘Ako magsilot sa gibuhat ni Amalek ngadto sa Israel tungod sa ilang pagpakigbatok kanila didto sa dalan sa ilang paggula gikan sa Ehipto. Ug si Saul miingon kang Samuel, “Ako nagtuman sa tingog sa Ginoo, ako naglakaw sa dalan tungod sa gipabuhat sa Ginoo kanako, akong nadala si Agag nga hari sa Amalek ug akong nalaglag paghurot ang mga Amalekanhon. Apan ang katawhan nanguha gikan sa inilog, mga karnero ug baka, ang labing maayo sa mga butang nga laglagonon aron ihalad ngadto sa Ginoo nga imong Dios didto sa Gilgal.” Ug si Samuel miingon, “Aduna bay dakong kalipay ang Ginoo diha sa mga halad nga sunogon ug sa mga inihaw kay sa pagtuman sa tingog sa Ginoo? Timan-i, ang pagtuman labaw pang maayo kay sa inihaw, ug ang pagpamati kay sa tambok sa mga laking karnero. Kay ang pagsupil sama sa sala sa pagpanag-an, ug ang pagkagahig ulo sama sa sala sa pagsimba sa mga diosdios. Tungod kay imong gisalikway ang pulong sa Ginoo, siya usab magsalikway kanimo sa imong pagkahari.” Unya si Saul miingon kang Samuel, “Ako nakasala kay ako nakalapas sa sugo sa Ginoo ug sa iyang mga pulong, tungod kay ako nahadlok sa katawhan ug nagtuman sa ilang tingog. Busa karon, ako nag-ampo, pasayloa ang akong sala, ug balik uban kanako aron ako mosimba sa Ginoo.” Ug si Samuel miingon kang Saul, “Ako dili mobalik uban kanimo kay ikaw nagsalikway sa pulong sa Ginoo, ug ang Ginoo nagsalikway kanimo gikan sa pagkahari ibabaw sa Israel.” Sa dihang molakaw na unta si Samuel, gikuptan ni Saul ang sidsid sa iyang bisti ug nagisi kini. Ug si Samuel miingon kaniya, “Ang Ginoo naggisi sa gingharian sa Israel gikan kanimo niining adlawa ug naghatag niini sa usa ka silingan nimo nga maayo pa kay kanimo. Ug usab ang Himaya sa Israel dili magbakak o magbasol kay dili siya usa ka tawo nga kinahanglang magbasol.” Busa lakaw ug tigbasa si Amalek ug hutda paglaglag ang tanan nga anaa kanila, ug ayaw sila palingkawasa, hinuon patya ang lalaki ug babaye, bata ug masuso, baka ug karnero, kamilyo ug asno.’ ”
Sa diha nga miabot sila sa giukanan sa Nacon, gibutang ni Uza ang iyang kamot sa sudlanan sa kasabotan sa Dios ug gikuptan kini, kay nalup-og man ang mga baka. Ug ang kasuko sa Ginoo misilaob batok kang Uzza ug ang Dios naglaglag kaniya didto tungod kay iyang gibutang ang iyang kamot sa sudlanan sa kasabotan ug didto namatay siya tupad sa sudlanan sa kasabotan sa Dios.
Si Jesus mitubag kaniya, “Ang akong gibuhat dili pa nimo masabtan karon, apan makasabot ra unya ikaw niini.”
Ug sa diha nga sila nagpadayon ug nagsulti, dihay usa ka karwahi nga kalayo ug mga kabayo nga kalayo nga mibulag kanilang duha. Ug si Elias mikayab ngadto sa langit pinaagi sa usa ka alimpulos.
kay wala man sila makasabot mahitungod sa pan, hinuon ang ilang mga kasingkasing nagmagahi.
Siya nagdahom nga ang iyang kaigsoonan nakasabot nga ang Dios naghatag kanila ug kaluwasan pinaagi sa iyang kamot, apan wala sila makasabot.
Ayaw tubaga ang usa ka buangbuang sumala sa iyang binuang, kay tingali unya ug ikaw mahisama usab kaniya. Tubaga ang usa ka buangbuang sumala sa iyang binuang, kay tingali unya ug mahimo siyang maalamon sa iyang kaugalingong mga mata.
Kay ang dangatan sa mga anak sa mga tawo ug ang dangatan sa mga mananap managsama; ingon nga mamatay ang usa, mamatay usab ang usa. Silang tanan managsama ug gininhawa, ug ang tawo dili labaw sa mga mananap; kay ang tanan kakawangan man. panahon sa pagkatawo, ug panahon sa pagkamatay; panahon sa pagtanom, ug panahon sa pag-ibot niadtong natanom; Ang tanan moadto sa usa lamang ka dapit; ang tanan gikan sa abog, ug sa abog ang tanan mopauli pag-usab.
Sa tuig nga namatay si hari Uzias, nakita nako ang Ginoo nga naglingkod sa usa ka trono, taas ug tinuboy; ug ang iyang mga bisti milukop sa Templo. Pakubali ang kasingkasing niining katawhan, ug sampongi ang ilang mga dalunggan, ug tak-opi ang ilang mga mata; tingali unya ug makakita sila pinaagi sa ilang mga mata, ug makadungog pinaagi sa ilang mga dalunggan, ug makasabot sila pinaagi sa ilang kasingkasing, ug mangakabig ug mamaayo sila.”
Apan siya gisamaran tungod sa atong kalapasan, napangos siya tungod sa atong mga kasal-anan, diha kaniya ang silot nga naghimo kanato nga bug-os, ug pinaagi sa iyang mga labod kita nangaayo.
Kay ako nahibalo sa akong mga laraw alang kaninyo, nag-ingon ang Ginoo, mga laraw sa kaayohan ug dili sa kadaotan, sa paghatag kaninyo ug kaugmaon ug paglaom.
Ang kamot sa Ginoo diha ibabaw kanako, ug gidala niya ako pinaagi sa Espiritu sa Ginoo ug gipahimutang ako taliwala sa walog, ug kini puno sa mga bukog. Busa ako nagpropesiya sumala sa iyang gisugo kanako, ug ang gininhawa misulod kanila, ug sila nangabuhi ug nanindog, usa ka dako kaayo nga panon sa kasundalohan. Unya siya miingon kanako, “Anak sa tawo, kining mga bukog mao ang tibuok nga balay sa Israel. Tan-awa, sila nag-ingon, ‘Ang among mga bukog nangauga, ug ang among paglaom nahanaw, kami gipahimulag sa hingpit.’ Busa pagpropesiya ug ingna sila, Kini ang gisulti sa Ginoong Dios: Tan-awa, ablihan nako ang inyong mga lubnganan ug pabangonon ko kamo gikan sa inyong mga lubnganan, O akong katawhan, ug dad-on kamo nako ngadto sa yuta sa Israel. Ug kamo makaila nga ako mao ang Ginoo, sa diha nga ablihan na nako ang inyong mga lubnganan ug pabangonon kamo gikan sa inyong mga lubnganan, O akong katawhan. Ug ibutang nako sulod kaninyo ang akong Espiritu ug kamo mangabuhi, ug ipahiluna ko kamo sa inyong kaugalingong yuta. Unya kamo makaila nga ako, ang Ginoo, nagsulti ug maghimo niini, nag-ingon ang Ginoo.”
Ang gisugo mahitungod sa imong katawhan ug sa imong balaang siyudad, sa paghuman sa kalapasan ug sa pagtapos sa mga sala, ug sa paghimo sa pagtabon alang sa kasal-anan, ug sa pagdala sa walay kataposang pagkamatarong, ug sa pagmatuod sa panan-awon ug sa propeta, ug pagdihog sa labing balaan nga dapit, 70 ka pito ka tuig. Busa hibaloi ug sabta, nga gikan sa paggula sa pulong sa pagpasig-uli ug sa pagtukod sa Jerusalem ngadto sa pag-abot sa dinihogan, usa ka pangulo, adunay pito ka pito ka tuig. Ug sa 62 ka pito ka tuig tukoron kini pag-usab uban ang hawan nga dapit ug ang kanal, apan diha sa samok nga panahon. Ug human sa 62 ka pito ka tuig, ang dinihogan patyon ug walay mabatonan bisan unsa, ug ang katawhan sa pangulo nga moabot maoy molaglag sa siyudad ug sa balaang dapit. Ang kataposan niini moabot sama sa baha ug hangtod sa kataposan adunay gubat, ang pagkagun-ob gitakda na. Siya maghimo ug lig-on nga kasabotan uban sa daghan sulod sa pito ka tuig, ug sa katunga sa pito ka tuig iyang pahunongon ang mga paghalad, ug ibabaw sa pako sa mga dulumtanan moabot ang maglumpag hangtod nga ang gitakda nga kataposan ibubo ngadto sa tiggun-ob.”
Sa unang higayon nga ang Ginoo misulti pinaagi kang Hosea, ang Ginoo miingon kang Hosea, “Lakaw, pangasawa ug usa ka babaye nga makihilawason ug pagbaton ug mga anak sa pagkamaluibon kay ang yuta nakasala sa dakong pagluib pinaagi sa pagbiya sa Ginoo.” Busa siya milakaw ug iyang gipangasawa si Gomer nga anak ni Diblaim ug siya nagsamkon, ug nanganak ug lalaki alang kaniya.
Gipatingog ba ang trumpeta diha sa siyudad, ug ang katawhan wala mahadlok? Mahiagom ba sa kadaotan ang usa ka siyudad gawas kon ang Ginoo ang naghimo niini?
Gipakita na niya kanimo, O tawo, kon unsa ang maayo; unsa ba ang gikinahanglan sa Ginoo kanimo kondili ang pagbuhat sa hustisya ug ang gugmang walay paglubad ug ang paglakaw nga mapaubsanon uban sa imong Dios?
“Pagmata na, O espada, batok sa akong tigbantay sa karnero, batok sa tawo nga nagtindog sunod kanako,” nag-ingon ang Ginoo sa mga panon. “Tigbasa ang tigbantay aron ang mga karnero magkatibulaag; pabalikon nako ang akong kamot batok sa mga gagmay. Sa tibuok nga yuta, nag-ingon ang Ginoo, ang duha ka bahin sa tulo puohon ug mangamatay, apan ang ikatulo nga bahin mahibilin nga buhi. Ug itambog nako kining ikatulong bahin ngadto sa kalayo, ug lunsayon kini sama sa usa ka tawo nga maglunsay ug plata, ug magsulay kanila sama sa pagsulay sa bulawan. Sila magsangpit sa akong ngalan ug ako motubag kanila. Ako moingon, ‘Sila akong katawhan,’ ug sila moingon, ‘Ang Ginoo mao ang akong Dios.’ ”
Busa kon ang imong tuo nga mata mao ang makaingon sa imong pagpakasala, lugita ug isalibay kini kay maayo pa nga mawad-an ikaw ug usa ka bahin sa imong lawas kay sa ibanlod ang tibuok nimong lawas ngadto sa imperno. “Bulahan ang mga kabos sa espiritu kay ila ang gingharian sa langit. Ug kon ang imong tuo nga kamot mao ang makaingon sa imong pagpakasala, putla ug isalibay kini kay maayo pa nga mawad-an ikaw ug usa ka bahin sa imong lawas kay sa itambog ang tibuok nimong lawas ngadto sa imperno.
“Ayaw kamo pagdahom nga mianhi ako aron sa pagdala ug kalinaw dinhi sa kalibotan, wala ako moanhi aron sa pagdala ug kalinaw kondili espada. Kay mianhi ako aron ang tawo makigbingkil batok sa iyang amahan ug ang anak nga babaye batok sa iyang inahan ug ang umagad nga babaye batok sa iyang ugangang babaye, ug ang mga kaaway sa tawo anaa ra sa sulod sa iyang kaugalingong panimalay.
Ug kon ang imong kamot o tiil maoy makaangin kanimo sa pagpakasala, putla kini ug ilabay kay maayo pa alang kanimo nga mosulod sa kinabuhi bisan pungkol o bakol, kay sa duha ang imong kamot o duha ang imong tiil apan itambog ikaw ngadto sa kalayo nga dayon. Ug kon ang imong mata maoy makaangin kanimo sa pagpakasala, lugita kini ug isalibay kay maayo pa alang kanimo nga mosulod sa kinabuhi bisan usa na lang ang imong mata, kay sa adunay duha apan itambog ikaw ngadto sa kalayo sa imperno.
Ug sultihan ko pa gayod kamo, sayon pa sa kamilyo ang paglusot sa lungag sa dagom kay sa usa ka dato sa pagsulod sa gingharian sa Dios.”
Ug sa mga ikatulo nga takna sa hapon, si Jesus mituaw sa kusog nga tingog nga nag-ingon, “Eli, Eli, lema sabachthani?” nga sa ato pa, “Dios ko, Dios ko, nganong gibiyaan mo ako.”
Ug siya miingon kanila, “Kaninyo gihatag ang tinago mahitungod sa gingharian sa Dios apan kanila nga anaa sa gawas, ang tanan ipaagi sa mga sambingay, aron nga sa ilang pagtan-aw makakita sila apan dili makasabot ug nga sa ilang pagpaminaw makabati sila apan dili makatugkad, kay basin unya ug mamalik sila ug pasayloon.”
“Kon adunay tawo nga moari kanako ug dili siya magdumot sa iyang kaugalingong amahan ug inahan ug asawa ug mga anak ug mga igsoong lalaki ug mga igsoong babaye, oo, ug bisan sa iyang kaugalingong kinabuhi, dili siya mahimong akong tinun-an.
“Simon, Simon, tan-awa! Si Satanas nangayo nga kamo iyang ayagon sama sa trigo, apan nag-ampo ako alang kanimo, nga unta dili maluya ang imong pagtuo, apan sa dihang mahibalik na ikaw, lig-ona ang imong mga igsoon.”
Busa si Jesus miingon kanila, “Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo, gawas kon mangaon kamo sa unod sa Anak sa Tawo ug manginom sa iyang dugo, wala kamoy kinabuhi diha kaninyo. Ang mokaon sa akong unod ug moinom sa akong dugo adunay kinabuhi nga dayon ug banhawon nako siya sa kataposan nga adlaw. Kay ang akong unod tinuod nga pagkaon ug ang akong dugo tinuod nga imnonon. Ang mokaon sa akong unod ug moinom sa akong dugo magpabilin kanako ug ako diha kaniya. Ingon nga ang buhing Amahan nagpadala kanako ug ako buhi tungod sa Amahan, ang mokaon kanako mabuhi usab tungod kanako. Mao kini ang pan nga nanaog gikan sa langit, dili sama niadtong gikaon sa inyong mga katigulangan, ug nangamatay sila. Siya nga mokaon niining maong pan mabuhi sa dayon.”
Apan dihay usa ka tawo nga ginganlan ug Ananias, nga uban sa iyang asawa nga si Safira, nagbaligya ug katigayonan, Ug dihadiha natumba siya sa tiilan ni Pedro ug namatay. Sa pagsulod sa mga batan-ong lalaki, ilang nakita siya nga patay na ug giyayongan nila siya paingon sa gawas ug gilubong tupad sa iyang bana. Ug giabot ug dakong kahadlok ang tibuok iglesia ug ang tanan nakadungog niining mga butanga.
apan gipili sa Dios ang binuang alang sa kalibotan aron sa pagpakaulaw sa mga maalamon, ug ang huyang alang sa kalibotan gipili sa Dios aron sa pagpakaulaw sa mga kusgan. Ang mga ubos ug kahimtang ug ang mga sinalikway sa kalibotan gipili sa Dios, bisan ang mga walay bili aron ang mga bililhon nga butang mahimong walay kapuslanan, aron dili makapasigarbo ang tanang tawo diha sa atubangan sa Dios.
Kay si bisan kinsa nga mokaon ug moinom sa walay pag-ila sa lawas sa Ginoo, nagkaon ug nag-inom ug hukom batok sa iyang kaugalingon.
Maayo pa unta hinuon nga kadtong nagpalibog kaninyo magkapon sa ilang kaugalingon!
Kay ang atong pagpakig-away dili man sa unod ug dugo, kondili batok sa mga nagmando, batok sa mga kagamhanan, batok sa mga makagagahom sa kalibotan nga gingitngitan, batok sa mga daotan nga espirituhanong panon diha sa mga langitnong dapit.
Kay gitugot kaninyo nga tungod kang Cristo dili lamang kay igo ra kamong motuo kaniya kondili kamo mag-antos usab tungod ug alang kaniya,
Ayaw kamo pagpahisalaag niadtong buot magpakaubos ug nagsimba ug mga anghel, nagbarog diha sa iyang mga panan-awon, nga sa walay katarongan nagpasigarbo tungod sa iyang unodnon nga mga panghunahuna. Ang maong tawo wala madugtong sa Ulo, nga gikan niini ang tibuok nga lawas gibuhi ug gisumpay diha sa mga lutahan ug mga kaugatan, nagtubo diha sa pagtubo nga gikan sa Dios.
Apan ang babaye maluwas pinaagi sa iyang pagpanganak kon siya magpadayon diha sa pagtuo ug gugma ug pagkabalaan inubanan sa kaligdong.
Ang tibuok nga Kasulatan gisulat uban sa lamdag sa Dios ug mapuslanon alang sa pagpanudlo, alang sa pagpamadlong, alang sa pagpanul-id ug alang sa pagmatuto diha sa pagkamatarong,
Kay dili gayod mahimo sa pagpabalik pag-usab ngadto sa paghinulsol niadtong mga nalamdagan na, ug nakatilaw na sa langitnong gasa, ug nakaambit na sa Espiritu Santo, ug nakatagamtam na sa pagkamaayo sa pulong sa Dios ug sa mga gahom sa kapanahonan nga umaabot, kon sila mobiya kay gilansang man nila pag-usab ang Anak sa Dios ug gipakaulawan siya sa dayag.
Nakita ninyo nga ang tawo gihimong matarong pinaagi sa iyang binuhatan ug dili pinaagi sa pagtuo lamang.
Ug niini siya miadto ug nagwali ngadto sa mga espiritu nga gibilanggo, sa diha nga makita nila ang inyong matinahoron ug putli nga gawi. nga kaniadto wala magtuman sa diha nga ang pailob sa Dios nagpaabot kanila niadtong mga adlaw ni Noe, sa pagbuhat sa arka. Diyotay lamang, walo ka kalag, ang naluwas niadto pinaagi sa tubig.
Kon may makakita nga ang iyang igsoon nakahimo ug sala nga dili makamatay, kinahanglan nga maghangyo siya ug ang Dios maghatag kaniya ug kinabuhi ngadto kanila nga nakahimo ug sala nga dili makamatay. Adunay sala nga makamatay; wala ako mag-ingon nga mag-ampo siya alang niini.
“ ‘Nasayod ako sa imong mga buhat, nga ikaw dili bugnaw ug dili usab init. Maayo unta ug bugnaw ka pa o init! Ug kay ikaw dagaang man lamang, dili bugnaw ug dili usab init, iluwa ko ikaw gikan sa akong baba.
Ug magsimba kaniya ang tanang nagpuyo sa kalibotan, silang tanan nga ang mga ngalan wala masulat sa basahon sa kinabuhi nga iya sa gipatay nga Nating Karnero, sa wala pa mahimo ang tanang butang.
nagpadayon sa gugmang walay paglubad ngadto sa mga linibo, nagpasaylo sa pagkadaotan ug sa pagkamalapason ug sa sala, apan dili magpalingkawas sa sad-an, nagsilot sa mga sala sa mga ginikanan diha sa mga anak ug sa mga anak sa mga anak ngadto sa ikatulo ug ikaupat nga kaliwatan.”
‘Ang Ginoo hinay sa kasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad, nagpasaylo sa kasal-anan ug sa kalapasan ug nga dili gayod magpakamatarong sa tawong sad-an, naghinumdom siya sa sala sa mga amahan diha sa mga anak, diha sa ikatulo ug diha sa ikaupat nga kaliwatan.’
“Kon ang usa ka tawo adunay anak nga lalaki nga gahi ug ulo ug masupilon, nga dili motuman sa tingog sa iyang amahan o sa tingog sa iyang inahan ug bisan ilang gipanton siya dili siya mamati kanila, kuptan siya sa iyang amahan ug sa iyang inahan ug dad-on siya ngadto sa mga kadagkoan sa iyang siyudad, sa ganghaan sa dapit diin didto siya magpuyo. ang inyong mga kadagkoan ug ang inyong mga maghuhukom manggula ug sukdon nila ang gilay-on sa mga siyudad nga naglibot kaniya nga gipatay. Ug moingon sila sa mga kadagkoan sa siyudad, ‘Kining among anak nga lalaki gahi ug ulo ug masupilon, dili siya motuman sa among tingog, siya palakaon ug palahubog.’ Ug ang tanan nga mga tawo sa iyang siyudad magbato kaniya ngadto sa kamatayon. Sa ingon niini puohon ninyo ang daotan gikan sa inyong taliwala ug ang tibuok nga Israel mamati ug mahadlok.
Apan ang mga tawo wala mamati kaniya, busa gikuha sa tawo ang iyang puyopuyo, ug gidala siya sa gawas ngadto kanila ug sila nakighilawas kaniya ug ilang gipanamastamasan siya sa tibuok gabii hangtod sa kabuntagon, ug sa pagkabanagbanag na, gibuhian nila siya. Unya sa pagkabuntag na, ang babaye miabot ug natumba sa pultahan sa balay sa tawo diin didto ang iyang agalon hangtod nga mihayag na. Ug ang iyang agalon mibangon sa pagkabuntag ug sa dihang nangabli kini sa mga pultahan sa balay ug migula aron sa pagpadayon sa panaw, ang babaye nga iyang puyopuyo nagbuy-od didto sa pultahan sa balay ug ang iyang mga kamot diha sa lusaranan. Ug siya miingon kaniya, “Tindog ug mangadto na kita.” Apan walay tubag, unya gibutang niya ang iyang puyopuyo sa ibabaw sa asno ug ang tawo nangandam ug mipadulong sa iyang dapit. Ug sa pagsulod niya sa iyang balay, mikuha siya ug usa ka kutsilyo ug gikuptan ang iyang puyopuyo ug iyang gihiwahiwa kini sumala sa iyang kabukogan, sa napulo ug duha ka bahin, ug gipadala kini ngadto sa tibuok kayutaan sa Israel. Ug ang iyang bana milakaw ug miapas kaniya, aron makigsulti ug minaayo kaniya ug dad-on siya pagbalik. Uban kaniya ang iyang sulugoon ug duha ka asno. Ug miabot siya sa balay sa amahan sa babaye ug sa pagkakita kaniya sa amahan sa babaye nalipay siya sa pagsugat kaniya. Ug ang tanan nga nakakita niini miingon, “Wala pa gayod mahitabo ang ingon nga butang o makita, sukad nga ang katawhan sa Israel migula gikan sa yuta sa Ehipto hangtod niining adlawa. Palandonga kini, pakitambag ug sulti kamo.”
Nahitabo nga sa usa ka hapon niana, sa dihang mibangon sa David gikan sa iyang higdaanan ug naglakawlakaw sa ibabaw sa atop sa balay sa hari, iyang nakita ang usa ka babaye nga naligo ug ang babaye maanyag kaayo. unya, kon ang kasuko sa hari mosamot, ug kon siya moingon kanimo, ‘Nganong miadto kamo nga duol kaayo sa siyudad sa pagpakig-away? Wala ba kamo makahibalo nga sila mopana gikan sa kuta? Kinsa ang nagpatay kang Abimelek, nga anak ni Jerubaal? Dili ba usa ka babaye ang naghulog ug usa ka bato sa galingan sa ibabaw niya gikan sa kuta, mao nga siya namatay didto sa Tebes? Nganong nagpaduol man kamo pag-ayo sa kuta?’ Unya ikaw moingon, ‘Ang imong sulugoon nga si Uria nga Hitihanon namatay usab.’ ” Busa ang sinugo miadto ug miabot ug misugilon kang David sa tanan nga gitugon ni Joab kaniya nga isulti. Ang sulugoon miingon kang David, “Ang mga tawo nakabintaha batok kanamo ug miasdang paingon kanamo ngadto sa kapatagan, apan amo silang naabog balik ngadto sa agianan sa ganghaan. Ug ang mga tigpana mipana sa imong mga sulugoon gikan sa kuta, ug ang uban sa mga sulugoon sa hari nangamatay, ug ang imong sulugoon nga si Uria nga Hitihanon namatay usab.” Unya si David miingon sa sulugoon, “Kini mao ang imong isulti kang Joab, ‘Dili nimo angay nga ikaguol kining butanga kay ang espada molamoy sa usa ingon man sa lain. Dugangi pa ang kakusog sa inyong pag-asdang sa siyudad ug gun-oba kini.’ Ug dasiga siya” Sa pagkadungog sa asawa ni Uria nga si Uria nga iyang bana namatay, siya nagbangutan alang sa iyang bana. Ug sa diha nga nahuman na ang pagbangutan, si David nagpasugo ug gipadala siya ngadto sa iyang balay, ug siya nahimo nga iyang asawa ug siya nanganak kaniya ug usa ka anak nga lalaki. Apan ang butang nga gihimo ni David wala makapahimuot sa Ginoo. Ug si David nagpasugo ug nagpakisusi mahitungod sa babaye. Ug ang usa miingon, “Dili ba kana mao si Batseba nga anak ni Eliam, ang asawa ni Uria nga Hitihanon?” Busa si David nagpadala ug mga sinugo, ug gikuha siya, ug siya miadto kaniya ug si David nakigdulog kaniya. (Niadtong tungora si Batseba nahinloan na gikan sa iyang pagkahugaw.) Unya siya mipauli sa iyang balay. Ug ang babaye nagsamkon, ug siya nagpasugo ug gipasuginlan si David, “Nagsabak ako.”
Unya miadto sa hari ang duha ka babayeng nagbaligya sa ilang dungog ug mitindog sa iyang atubangan. Ang usa ka babaye miingon, “O akong agalon, ako ug kining babayhana nagpuyo sa usa ka balay ug ako nanganak samtang diha siya sa balay. Unya sa ikatulo nga adlaw human ako manganak, kining babayhana nanganak usab ug kami rang duha ug walay lain nga uban kanamo sa balay, gawas lamang kanamong duha. Ug ang anak niining babayhana namatay sa pagkagabii, kay iya kining nadat-ogan. Apan ang katawhan naghalad pa gihapon didto sa habog nga mga dapit, kay walay balay nga gibuhat alang sa ngalan sa Ginoo hangtod niadtong mga adlawa. Ug siya mibangon sa tungang gabii ug iyang gikuha ang akong anak sa akong kilid, samtang ang imong sulugoon natulog, ug gibutang kini sa iyang kiliran ug gibutang ang iyang patay nga bata sa akong kiliran. Ug sa pagbangon nako pagkabuntag aron magpasuso sa akong anak, akong nakita nga kini patay na, apan sa pagtan-aw nako niini pag-ayo sa pagkabuntag, dili kini mao ang bata nga akong gipanganak.” Ug ang usa ka babaye miingon, “Dili! Ang buhi nga bata akoa ug ang patay nga bata, imoha.” Ug ang una kini miingon, “Dili! Ang patay nga bata imoha ug ang buhi nga bata, akoa.” Mao kini ang ilang gisulti sa atubangan sa hari. Unya ang hari miingon, “Ang usa miingon, ‘Mao kini ang akong anak nga buhi ug ang imong anak mao ang patay.’ Ug ang usa miingon, ‘Dili! Hinuon ang imong anak mao ang patay ug ang akoa mao ang buhi.’ ” Ug ang hari miingon, “Dad-i akog espada.” Ug gidala nila ang usa ka espada sa atubangan sa hari. Ug ang hari miingon, “Bahina sa duha ang buhing bata ug ihatag ang katunga sa usa ug ang katunga ngadto sa usa.” Unya ang babaye nga tag-iya sa buhing bata misulti sa hari kay ang iyang kasingkasing nangandoy sa iyang anak, “O akong agalon, ihatag kaniya ang buhing bata ug ayaw intawon kini patya.” Apan ang usa miingon, “Kana dili maako o maimo. Bahina kana!” Unya ang hari mitubag ug miingon, “Ihatag sa unang babaye ang buhing bata ug ayaw gayod kana patya. Siya maoy inahan niana.” Ug ang tibuok Israel nakadungog sa hukom nga gihatag sa hari ug sila nangahadlok sa hari kay nakita nila ang kaalam sa Dios diha kaniya sa paghatag ug hustisya.
Mitungas siya gikan didto ngadto sa Betel, ug sa nagpaingon pa siya diha sa dalan, may mga batang lalaki nga nanggula gikan sa siyudad ug nagbugalbugal kaniya ug miingon, “Tungas, upaw! Tungas, upaw!” Ug siya milingi ug sa pagkakita niya kanila, gitunglo niya sila sa ngalan sa Ginoo. Unya migula ang duha ka oso nga baye gikan sa kakahoyan ug mikunis-kunis sa 42 ka batang lalaki.
“Ang tawo nga nahimugso gikan sa usa ka babaye, diyotay ra ug mga adlaw ug puno sa kasamok. Apan ang tawo mamatay ug ilubong, ang tawo moginhawa sa iyang kataposan, ug hain na man siya? Ingon nga ang katubigan mobiya gikan sa usa ka linaw ug ang suba mohubas ug mauga, ang tawo usab mamatay ug dili na mobangon; hangtod nga mawala ang kalangitan, siya dili na mahigmata, o mapukaw sa iyang pagkatulog. O tagoan unta nimo ako didto sa Sheol, nga imo unta akong tagoan hangtod nga ang imong kaligutgot molabay, nga imo unta akong tagalan ug panahon, ug hinumdoman ako! Kon ang tawo mamatay, mabuhi ba siya pag-usab? Sa tanang adlaw sa akong pagpangalagad, ako magpaabot, hangtod nga ang akong kagawasan moabot. Ikaw motawag ug ako motubag kanimo; ikaw mangandoy sa buhat sa imong mga kamot. Kay unya imong ihapon ang akong mga lakang, ikaw dili magbantay sa akong sala; ang akong kalapasan tak-opan sulod sa usa ka bag, ug imong tabonan ang akong kadaotan. “Apan ang bukid mangapukan ug mangatumpag, ug ang bato mangakuha gikan sa nahimutangan niini; hilison sa katubigan ang mga bato; ibanlas sa mga baha ang yuta; sa ingon, imong gilaglag ang paglaom sa tawo. Siya mobuswak sama sa usa ka bulak ug malaya; siya molabay sama sa usa ka anino ug dili molungtad.
Ang mga daotan nahisalaag sukad pa sa taguangkan; nakasala sila sukad sa ilang pagkahimugso, nagsulti ug bakak.
Sa dihang nasakit ang akong kalag, sa dihang mibati ug kangutngot ang akong kasingkasing, ako buangbuang ug walay alamag, sama ako sa usa ka mananap nganha kanimo.
Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga sulod nga bahin; ikaw ang naghulma kanako diha sa tagoangkan sa akong inahan. Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Ang sinugdanan sa kaalam mao kini: Batoni ang kaalam, ug bisan unsay imong makuha, batoni ang pagpanabot.
Kakawangan sa mga kakawangan, nag-ingon ang Magwawali, kakawangan sa mga kakawangan! Ang tanan kakawangan. Unsay makuha sa tawo gikan sa tanan niyang paghago, diin naghago siya ilalom sa adlaw?
apan bisan ug siya naghatag ug kaguol, siya maluoy sumala sa kadagaya sa iyang gugmang walay paglubad; kay siya dili magsakit nga kinabubut-on o magpasubo sa mga anak sa katawhan.
Ang gisugo mahitungod sa imong katawhan ug sa imong balaang siyudad, sa paghuman sa kalapasan ug sa pagtapos sa mga sala, ug sa paghimo sa pagtabon alang sa kasal-anan, ug sa pagdala sa walay kataposang pagkamatarong, ug sa pagmatuod sa panan-awon ug sa propeta, ug pagdihog sa labing balaan nga dapit, 70 ka pito ka tuig.
Alaot kamo nga nagtinguha sa adlaw sa Ginoo! Ngano man nga buot kamo nga moabot ang adlaw sa Ginoo? Kini kangitngit ug dili kahayag; ingon sa usa ka tawo nga midagan gikan sa usa ka liyon ug usa ka oso ang mitagbo kaniya; o misulod sa usa ka balay ug misandig nga ang iyang kamot diha sa bungbong, ug ang usa ka bitin mipaak kaniya. “Napukan, dili na makabangon ang ulay nga Israel; gipasagdan diha sa iyang yuta nga walay bisan usa nga mobangon kaniya.” Dili ba nga ang adlaw sa Ginoo kangitngit ug dili kahayag, ug kangiob nga walay kahayag niini?
“Dihay usa ka tawong dato nga nagbisti ug mahalong panapton nga tapol ug pino nga lino ug nagkaon sa makabuhong nga pagkaon matag adlaw. Ug kini iyang gipatawag ug giingnan, ‘Unsa ba kining akong nadungog mahitungod kanimo? Hatagi ako ug husay sa imong pagkapiniyalan kay dili ka na mahimong piniyalan.’ Sa gawas sa iyang pultahan gibutang ang usa ka tawong kabos nga ginganlan ug Lazaro, nga nalukop sa kabahong. Ug gipangandoy ni Lazaro nga makakaon unta siya sa mga mumho nga nangatagak gikan sa lamisa sa tawong dato, ug nanuol pa gayod kaniya ang mga iro ug ilang gitilapan ang iyang mga kabahong. Unya ang tawong kabos namatay ug gidala sa mga anghel ngadto sa sabakan ni Abraham. Unya ang tawong dato namatay usab ug gilubong. Ug didto sa Hades, sa nag-antos siya sa mga kasakit, giyahat niya ang iyang mga mata ug iyang nakita si Abraham didto sa layo ug si Lazaro diha sa iyang kiliran. Siya mituaw nga nag-ingon, ‘Amahan kong Abraham, kaluy-i intawon ako, ug sugoa si Lazaro sa pagtuslob sa tumoy sa iyang tudlo diha sa tubig aron ipabugnaw sa akong dila kay ania ako sa kasakit niining nagdilaab nga kalayo.’ Apan si Abraham mitubag kaniya, ‘Anak, hinumdomi nga sa buhi pa ikaw nakadawat ka sa mga maayo nimong butang ug si Lazaro usab nakadawat sa dili maayong mga butang, apan siya gilipay karon diri, samtang ikaw anaa diha sa kasakit. Ug gawas pa niining tanan, taliwala kanamo ug kaninyo adunay usa ka dakong bung-aw aron nga sila nga buot molabang gikan diri nganha kaninyo dili makahimo ug nga walay si bisan kinsa nga makalabang gikan diha ngari kanamo.’ Ug ang dato miingon, ‘Kon mao kana, mohangyo ako kanimo, amahan, nga imo siyang paadtoon sa balay sa akong amahan, kay aduna akoy lima ka igsoong lalaki, aron iyang pasidan-an sila, basin unya ug mahianhi sila niining dapita sa kasakit.’ Apan si Abraham mitubag kaniya, ‘Atua na kanila si Moises ug ang mga propeta; papamatia sila kanila.’ Ug ang piniyalan miingon sa iyang kaugalingon, ‘Unsa may akong buhaton, kay gikuhaan na man ako sa akong agalon sa katungdanan sa pagkapiniyalan? Wala akoy igong kusog aron sa pagbugwal, ug maulaw ako sa pagpakilimos. Ug siya miingon, ‘Dili, amahan kong Abraham, apan kon adunay moadto kanila nga gikan sa mga nangamatay, maghinulsol gayod sila.’ Si Abraham mitubag kaniya, ‘Kon sila dili man mamati kang Moises ug sa mga propeta, dili usab sila mamati bisan kon may mabanhaw pa gikan sa mga patay.’ ”
Kay gihigugma sa Dios ang kalibotan sa ingon nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak aron nga ang tanang motuo kaniya dili malaglag kondili makabaton sa kinabuhing dayon. Kay wala ipadala sa Dios ang iyang Anak nganhi sa kalibotan aron sa paghukom sa kalibotan kondili aron nga ang kalibotan maluwas pinaagi kaniya. Ang nagtuo kaniya dili na hinukman sa silot apan ang wala magtuo hinukman na sa silot, kay wala man siya motuo sa ngalan sa bugtong Anak sa Dios.
Siya nagbuhat sa tanang nasod sa katawhan gikan sa usa ka tawo aron mopuyo sa tanang dapit sa yuta, human niya maandam ang mga gitakda nga kapanahonan ug ang mga utlanan sa mga dapit nga ilang puy-an,
bisan sa wala pa mahimugso ang mga bata ug sa wala pa makahimo ug bisan unsa nga maayo o daotan, aron matuman gayod ang tuyo sa Dios sa pagpili dili pinaagi sa mga buhat kondili pinaagi sa iyang pagtawag. Si Rebeca giingnan, “Ang magulang mag-alagad sa manghod.” Sumala sa nasulat, “Si Jacob akong gihigugma, apan si Esau akong gikasilagan.”
O, pagkalalom sa kadagaya ug sa kaalam ug kahibalo sa Dios! Pagkadili matugkad sa iyang mga hukom ug pagkadili matukib sa iyang mga paagi! “Kay kinsa bay nasayod sa hunahuna sa Ginoo, o kinsa bay iyang magtatambag?” “O kinsa bay miuna paghatag kaniya aron iyang balosan?” Kay gikan kaniya ug pinaagi kaniya ug ngadto kaniya mao ang tanang mga butang. Kaniya ang himaya hangtod sa kahangtoran. Amen.
Apan ingon sa nasulat, “Unsay wala makita sa mata, o madungog sa dalunggan, o wala mosantop sa kasingkasing sa tawo, maoy gitagana sa Dios alang kanila nga nahigugma kaniya.”
Kon dili pa, unsa may mahimo sa mga tawo sa ilang pagpabautismo alang sa mga patay? Kon ang mga patay dili man gayod banhawon, nganong bautismohan man ang mga tawo alang kanila?
Walay Judio o Grego, walay ulipon o gawasnon, walay lalaki o babaye, kay kamong tanan usa ra diha kang Cristo Jesus.
Sa wala pa matukod ang kalibotan, ang Dios nagpili kanato diha kang Cristo aron kita mabalaan ug dili masaway diha sa iyang atubangan. Pinaagi sa gugma,
Sa pagkatinuod ang tanan akong giisip nga kapildihan tungod sa labaw ka bililhon nga pagkaila kang Cristo Jesus nga akong Ginoo. Tungod kaniya nawad-an ako sa tanang butang ug kini giisip nako nga basura aron maako si Cristo ug makaplagan diha kaniya, dili nga nagbaton ako sa pagkamatarong pinasikad sa Balaod, kondili ang pagkamatarong nga pinaagi sa pagtuo kang Cristo, ang pagkamatarong nga gikan sa Dios nga nagsukad sa pagtuo.
Kay diha kaniya nahimuot sa pagpuyo ang tibuok nga kahingpitan sa Dios, Alang sa mga balaan ug kasaligang mga igsoon diha kang Cristo nga anaa sa Colosas: Ang grasya ug kalinaw maanaa kaninyo gikan sa Dios nga atong Amahan. ug pinaagi kaniya mipasig-uli nganha sa iyang kaugalingon ang tanang mga butang sa kayutaan o sa kalangitan, ug naghimo sa pakigdait pinaagi sa iyang dugo diha sa krus.
Sa diha nga ang mga tawo mag-ingon, “Kalinaw ug kasigurohan,” unya sa kalit moabot kanila ang pagkalaglag sama sa kasakit sa babaye nga nagbati, ug sila dili makaikyas.
Ug dili malalis nga dako gayod ang misteryo sa pagkadiosnon: Siya nadayag diha sa lawas, namatud-an nga matarong diha sa Espiritu, nakita sa mga anghel, gisangyaw taliwala sa kanasoran, gituohan dinhi sa kalibotan, gibayaw ngadto sa himaya.
Paningkamoti pag-ayo ang pagpakita sa imong kaugalingon ngadto sa Dios ingon nga iyang nahimut-an, usa ka magbubuhat nga dili maulaw, nga sa hustong paagi magpasabot sa pulong sa kamatuoran.
Kay daghan ang mga tawong masukihon, mga tigsulti ug walay hinungdan ug mga limbongan, ilabina sa mga tawo nga mga tinuli nga kinahanglang pahilomon kay sila nangguba ug tibuok nga mga panimalay pinaagi sa pagpanudlo ug mga butang nga dili angay, aron sa pagpanapi.
Kay si bisan kinsa nga nagtuman sa tibuok balaod apan naglapas sa usa, nahimo siyang sad-an sa tanan.
Apan kamo mao ang usa ka pinili nga kaliwat, harianong pagkapari, ang balaan nga nasod, ang katawhan nga iya sa Dios, aron kamo magmantala sa kahibulongang mga buhat niya nga nagtawag kaninyo gikan sa kangitngit ngadto sa iyang katingalahang kahayag.
Kon kita mag-ingon nga wala kitay sala, gilimbongan nato ang atong kaugalingon ug wala kanato ang kamatuoran.
Ang magmadaogon sul-oban ug mga bisti nga puti, ug ang iyang ngalan dili nako papason gikan sa basahon sa kinabuhi, hinuon akong ipahayag ang iyang ngalan sa atubangan sa akong Amahan ug sa atubangan sa iyang mga anghel.
Unya nakita nako ang usa ka dakong trono nga puti ug ang naglingkod niini, gikan sa iyang atubangan mipahawa ang yuta ug ang langit, ug walay dapit nga nakaplagan alang kanila. Ug nakita nako ang mga nangamatay, mga dagko ug mga gagmay, nga nagtindog sa atubangan sa trono, ug dihay mga basahon nga gibukhad. May laing basahon usab nga gibukhad nga mao ang basahon sa kinabuhi. Ug ang mga nangamatay gipanghukman pinasikad sa nasulat diha sa mga basahon, sumala sa ilang mga binuhatan. Ug ang dagat mitugyan sa mga nangamatay nga diha niini; ang Kamatayon ug ang Hades mitugyan sa mga nangamatay nga diha kanila, ug ang tanan gipanghukman sumala sa ilang binuhatan. Unya ang Kamatayon ug ang Hades gitambog ngadto sa linaw nga kalayo. Mao kini ang ikaduhang kamatayon, ang linaw nga kalayo. Ug si bisan kinsa nga wala makaplagi nga nasulat diha sa basahon sa kinabuhi, siya itambog ngadto sa linaw nga kalayo.
Iyang pahiran ang tanang luha gikan sa ilang mga mata, ug ang kamatayon wala na, ug wala na usab unyay pagminatay o paghilak o kasakit kay ang unang mga butang nangagi na.”
Akong pasidan-an ang tanang mamati sa mga pulong sa propesiya niining basahona: kon adunay magdugang niini ug bisan unsa, kaniya idugang sa Dios ang mga katalagman nga gihisgotan niining basahona. Ug kon adunay magkuha ug mga pulong gikan sa mga pulong sa basahon niining propesiya, kuhaon sa Dios ang iyang bahin diha sa kahoy sa kinabuhi ug diha sa balaang siyudad nga gihisgotan niining basahona.