Kategorya
BERSIKULO BAHIN SA KASAKIT UG KALISOD
Naka agi ta og mga panahon sa atong kinabuhi nga murag lisod kaayo lampasan. Pagkamatay sa atong minahal, problema sa kwarta, sakit… daghan kaayo tang gi atubang nga kalisod sa paglabay sa mga katuigan. Apan nindot hunahunaon nga ang Ginoo kanunay natong kauban ug motabang kanato.
Sa Biblia, dunay mga bersikulo nga nagpahinumdom nga dili ta niya biyaan, nga kanunay siyang anaa para nato, nga dili ta angay mahadlok kay siya ang nakig-away para nato. Makahupay gyud nga ang Ginoo moabot sa hustong panahon.
Uban sa tabang sa Ginoo, makapadayon ka nga puno sa pagsalig Kaniya, ang makagagahum sa tanan ug naghatag sa Iyang bugtong Anak tungod sa Iyang gugma nato.
Sa pagkatinuod, ang tanan nga nagtinguha sa pagkinabuhi nga diosnon diha kang Cristo Jesus lutoson gayod.
“Bulahan ang mga gilutos tungod sa pagkamatarong kay ila ang gingharian sa langit. “Bulahan kamo sa diha nga panamastamasan kamo sa mga tawo, lutoson ug butangbutangan sa tanang matang sa kadaotan tungod kanako. Pagmaya ug paglipay kamo kay dako ang inyong ganti didto sa langit, kay sa ingon niini gilutos sa mga tawo ang mga propeta nga nag-una kaninyo.
Busa tungod kang Cristo ikalipay nako ang mga kaluyahon, mga pagbugalbugal, mga kalisdanan, mga paglutos ug mga kasakitan kay sa diha nga luya ako, lig-on hinuon ako.
Hinumdomi ang pulong nga akong gisulti kaninyo, ‘Ang ulipon dili labaw sa iyang agalon.’ Kon sila naglutos kanako, sila maglutos usab kaninyo. Kon sila nagtuman sa akong pulong, sila motuman usab sa inyong pulong.
“Bulahan kamo sa dihang dumtan kamo sa mga tawo, ug sa dihang isalikway kamo nila ug bugalbugalan, ug isalikway ang inyong ngalan ingon nga daotan tungod sa Anak sa Tawo!
Mga hinigugma, ayaw kamo kahibulong sa nagdilaab nga pagsulay nga mahitabo kaninyo, ingon nga usa ka talagsaong butang ang nahitabo kaninyo. Paglipay hinuon kamo sa inyong pag-ambit sa mga kasakit ni Cristo, aron kamo maglipay usab ug magsadya inigpadayag na unya sa iyang himaya.
Kinsa ba ang makapahimulag kanato gikan sa gugma ni Cristo? Ang pag-antos ba o ang kasakitan o ang paglutos o ang gutom o ang kahubo o ang katalagman o ang espada ba? Ingon sa nasulat, “Tungod kanimo gipamatay kami sa tibuok nga adlaw; giisip kami nga daw mga karnero nga ihawonon.”
Kinsa ba ang makapahimulag kanato gikan sa gugma ni Cristo? Ang pag-antos ba o ang kasakitan o ang paglutos o ang gutom o ang kahubo o ang katalagman o ang espada ba? Ingon sa nasulat, “Tungod kanimo gipamatay kami sa tibuok nga adlaw; giisip kami nga daw mga karnero nga ihawonon.” Dili! Hinuon diha niining tanang mga butang kita labaw pa sa mga mananaog pinaagi kaniya nga nahigugma kanato.
Daghan ang mga kagul-anan sa matarong; apan ang Ginoo magluwas kaniya gikan nianang tanan.
“Bulahan kamo sa diha nga panamastamasan kamo sa mga tawo, lutoson ug butangbutangan sa tanang matang sa kadaotan tungod kanako.
Ang akong mga panahon anaa sa imong kamot; luwasa ako gikan sa kamot sa akong mga kaaway, ug sa mga naglutos kanako!
“Bulahan kamo sa dihang dumtan kamo sa mga tawo, ug sa dihang isalikway kamo nila ug bugalbugalan, ug isalikway ang inyong ngalan ingon nga daotan tungod sa Anak sa Tawo! Paglipay kamo nianang adlawa ug pagluksolukso kamo sa kasadya kay dako ang inyong ganti didto sa langit, kay ingon usab niana ang gibuhat sa ilang katigulangan ngadto sa mga propeta.
nga naglig-on sa mga kalag sa mga tinun-an, nagdasig kanila sa pagpadayon diha sa pagtuo, ug nagsulti nga kinahanglang mosulod kita ngadto sa gingharian sa Dios latas sa daghang mga kasakit.
Bisan ug maglakaw ako latas sa walog sa landong sa kamatayon, dili ako mahadlok sa bisan unsang daotan; kay ikaw uban man kanako; ang imong bunal ug sungkod, naghupay kanako.
Apan kon paantoson man kamo tungod sa inyong pagbuhat ug matarong, bulahan kamo. Ayaw kamo kahadlok sa ilang pagpanghadlok o ayaw kahasol.
Kay ako nahibalo sa akong mga laraw alang kaninyo, nag-ingon ang Ginoo, mga laraw sa kaayohan ug dili sa kadaotan, sa paghatag kaninyo ug kaugmaon ug paglaom.
Ang tanan nimong kasugoan matuod gayod; sila naglutos kanako sa paagi nga dili matarong; tabangi ako!
O Ginoo nga akong Dios, diha kanimo midangop ako; luwasa ako gikan sa tanan nga naggukod kanako ug ilikay ako, Ang akong taming anaa sa Dios, nga nagluwas sa mga matarong sa kasingkasing. Ang Dios matarong nga maghuhukom ug usa ka Dios nga may kaligutgot matag adlaw. Kon ang usa ka tawo dili magbasol, bairon sa Dios ang iyang espada; gibawog niya ang iyang pana ug giandam kini; giandam niya ang iyang mga hinagiban sa kamatayon, gihimo niya nga magsiga ang iyang mga udyong. Tan-awa, nagsamkon siya ug daotan, ug nagsabak ug limbong, ug nagpahimugso ug bakak. Nagbuhat siya ug gahong ug nagkalot niini, ug siya nahulog ngadto sa lungag nga iyang gibuhat. Ang iyang daotang buhat mobalik sa ibabaw sa iyang ulo, ug ang iyang kabangis mahulog sa iyang alimpulo. Magpasalamat ako sa Ginoo sumala sa iyang pagkamatarong, ug mag-awit ako ug pagdayeg sa ngalan sa Ginoo nga Labing Halangdon. kay tingali unya ug sama sa liyon wataswatason nila ako, guyoron ako nga walay si bisan kinsa nga makaluwas.
Hapit na ako nila maut-ot dinhi sa ibabaw sa yuta; apan wala nako biyai ang imong mga lagda.
Dumtan kamo sa tanang tawo tungod sa akong ngalan. Apan ang molahutay hangtod sa kataposan maluwas.
Kay gitugot kaninyo nga tungod kang Cristo dili lamang kay igo ra kamong motuo kaniya kondili kamo mag-antos usab tungod ug alang kaniya,
“Unya itugyan nila kamo ngadto sa kalisdanan ug ipapatay kamo ug dumtan sa tanang kanasoran tungod sa akong ngalan.
ug naghago, nagbuhat pinaagi sa among kaugalingong mga kamot. Sa dihang bugalbugalan, kami magpanalangin; sa dihang lutoson, kami moantos;
Gisulti nako kini kaninyo aron nga dinhi kanako makabaton kamo ug kalinaw. Dinhi sa kalibotan aduna kamoy kalisdanan. Apan pagmadasigon, gibuntog na nako ang kalibotan.”
Tungod niini, kami gayod nagpasigarbo kaninyo ngadto sa mga iglesia sa Dios tungod sa inyong pakamalahutayon ug pagtuo taliwala sa tanang mga paglutos ug mga kasakitan nga inyong gisagubang.
Pagpailob usab kamo. Lig-ona ang inyong mga kasingkasing, kay nagkaduol na ang pag-anhi sa Ginoo.
Kon kamo pakaulawan tungod sa ngalan ni Cristo, bulahan kamo kay ang espiritu sa himaya ug sa Dios anaa kaninyo.
Sukol kamo kaniya ingon nga kamo lig-on sa inyong pagtuo, sa nahibaloan ninyo nga ang samang mga pag-antos kinahanglan gayod masinati ninyong tanan nga kaigsoonan nga ania sa kalibotan.
Nasayod ako nga ikaw naglahutay ug nagpailob tungod sa akong ngalan, ug nga ikaw wala abota ug kapuol.
Apan sultihan ko kamo, higugmaa ninyo ang inyong mga kaaway ug pag-ampo alang sa mga naglutos kaninyo
Ang mga pangulo naglutos kanako nga walay gipasikaran, apan ang akong kasingkasing nagbarog nga may kahadlok sa imong mga pulong.
Ug gikan sa atubangan sa Sanhedrin, sila mibiya nga nagmalipayon kay giisip sila nga takos nga moantos sa kaulawan tungod sa iyang ngalan.
walay hinagiban nga gibuhat batok kanimo nga magmalamposon, ug imong pamatud-an nga sayop ang matag dila nga maghukom batok kanimo. Kini mao ang panulundon sa mga sulugoon sa Ginoo, ug ang ilang pagkamatarong nga gikan kanako, nag-ingon ang Ginoo.”
Gikalipay nako karon ang akong mga pag-antos tungod ug alang kaninyo, ug dinhi sa akong lawas akong gihingpit ang mga kasakit nga nakulang sa mga pag-antos ni Cristo alang sa iyang lawas nga mao ang iglesia
Sila nga nagtinguha sa paghimo ug maayong pagpasundayag sa unod mao ang buot magpugos kaninyo sa pagpatuli ug kini aron lamang nga sila dili lutoson tungod sa krus ni Cristo.
Kay dalaygon kon ang usa ka tawo, tungod sa iyang kahibalo sa Dios, moantos sa mga kasakitan nga ipahamtang kaniya nga dili subay sa kaangayan. sama sa mga bata nga bag-o pang nahimugso, tinguhaa ninyo ang espirituhanong gatas nga walay sagol, aron nga pinaagi niini kamo motubo ngadto sa kaluwasan, Unsa may makuha ninyo kon sa dihang nakasala kamo ug gibun-og ug milahutay kamo niini? Apan kon nag-antos kamo tungod sa pagbuhat ug maayo ug kamo milahutay niini, kini dalaygon ngadto sa Dios.
Magmalipayon kamo niini bisan tuod ug masubo kamo sa makadiyot diha sa nagkalainlaing mga pagsulay,
Ayaw ninyo kahadloki kadtong mopatay sa lawas apan dili makahimo pagpatay sa kalag apan kahadloki hinuon ninyo ang makahimo paglaglag sa kalag ug lawas didto sa imperno.
Giluwas niya ako gikan sa akong kusgan nga kaaway, ug gikan niadtong mga nagdumot kanako; kay sila hilabihan man ka kusgan alang kanako. Sila misulong kanako sa adlaw sa akong katalagman; apan ang Ginoo mao ang akong sandiganan. Gidala ako niya ngadto sa lapad nga dapit; giluwas niya ako, kay siya nahimuot kanako.
Unya si Saulo miuyon sa pagpatay kang Esteban. Ug niadtong adlawa nahitabo ang dakong paglutos batok sa iglesia sa Jerusalem ug silang tanan nagkabulagbulag sa tibuok kayutaan sa Judea ug Samaria, gawas sa mga apostoles.
Giisip nako nga ang mga pag-antos niining panahona karon dili takos itandi sa himaya nga ipadayag ra unya kanato.
Labaw pa niini, nagmalipayon kita bisan sa atong mga kasakit, kay nasayod man kita nga ang pag-antos mobunga ug pagkamalahutayon, ug ang pagkamalahutayon mobunga ug kalig-on, ug ang kalig-on mobunga ug paglaom,
Apan hinumdomi ninyo ang nangaging mga adlaw nga human kamo malamdagi, giantos ninyo ang lisod nga pagpakigbisog sa mga kasakitan. Dihay mga higayon nga dayag ngadto sa katawhan, kamo gipasipalahan ug gisakit, ug usab sa laing higayon ingon nga mga kauban niadtong gibuhatan sa ingon. Kay kamo may kaluoy man sa mga binilanggo, ug gikalipay ninyo nga sakmitan sa inyong katigayonan, kay inyo mang nahibaloan nga kamo adunay usa ka labaw pa ka maayong bahandi ug nga kini molungtad.
Kay ingon nga nagdagaya dinhi kanamo ang mga pag-antos ni Cristo, mao usab nga pinaagi kang Cristo ang paglipay nagdagaya dinhi kanamo. Bisan kon kami sakiton, kini alang sa paglipay kaninyo ug sa inyong kaluwasan ug kon kami lipayon, kini alang sa paglipay kaninyo nga masinati ninyo diha sa inyong paglahutay sa samang mga kasakit nga among giantos. Ang among paglaom alang kaninyo dili matarog kay nasayod kami nga ingon nga kamo nakig-ambit sa among mga pag-antos, kamo makig-ambit usab sa among kalipay.
Pagmaigmat, pagbantay kanunay. Ang inyong kaaway nga mao ang yawa naglibotlibot sama sa liyon nga nagngulob ug nangita ug iyang matukob. Sukol kamo kaniya ingon nga kamo lig-on sa inyong pagtuo, sa nahibaloan ninyo nga ang samang mga pag-antos kinahanglan gayod masinati ninyong tanan nga kaigsoonan nga ania sa kalibotan.
Apan sa dili pa mahitabo kining tanan, ila kamong dakpon ug lutoson, itugyan kamo ngadto sa mga sinagoga ug sa mga bilanggoan, ug kamo dad-on ngadto sa atubangan sa mga hari ug sa mga gobernador tungod sa akong ngalan. Kini mao unyay panahon alang kaninyo sa pagpamatuod.
Daghan ang naglutos kanako ug mibatok kanako, apan wala ako motipas gikan sa imong mga pagpamatuod.
Kay wala niya tamaya o kasilagi ang kagul-anan sa sinakit; wala usab niya tagoa ang iyang nawong gikan kaniya, apan nagpatalinghog siya sa diha nga nagtuaw siya ngadto kaniya.
Apan nahitabo kining tanan aron matuman ang mga sinulat sa mga propeta.” Unya mitalikod kaniya ang tanan nga mga tinun-an ug mipalayo.
Ug samtang gibato nila si Esteban, siya nag-ampo nga nag-ingon, “Ginoong Jesus, dawata ang akong espiritu.” Ug ang Dios misulti niini, nga ang iyang kaliwatan mahimong langyaw sa yuta nga ila sa laing mga tawo nga mag-ulipon kanila ug magdaogdaog kanila sulod sa upat ka gatos ka tuig. Ug siya miluhod ug misinggit sa kusog nga tingog, “Ginoo, ayaw paningla kining salaa diha kanila.” Ug sa nakasulti na siya niini, siya namatay.
Mga igsoon ko, isipa nga tumang kalipay sa dihang makasugat kamo ug nagkalainlaing mga pagsulay, kay ang kasuko sa tawo dili magbuhat sa pagkamatarong sa Dios. Busa isalikway ang tanang kahugawan ug ang naghingapin nga pagkadaotan, ug dawata ninyo sa kaaghop ang gitisok nga pulong nga makaluwas sa inyong mga kalag. Apan kinahanglan nga magbuhat kamo sa pulong ug dili kay tigpaminaw lamang nga sa ingon gilimbongan ninyo ang inyong kaugalingon. Kay kon adunay tawo nga naminaw sa pulong ug dili mobuhat niini, mahisama siya sa usa ka tawo nga nagsud-ong sa iyang nawong diha sa salamin, kay siya misud-ong sa iyang kaugalingon ug milakaw ug dihadiha nakalimot lang dayon kon unsa ang iyang panagway. Apan siya nga nagtutok sa hingpit nga balaod, ang balaod sa kagawasan, ug nagpadayon, kay dili man siya tigpaminaw nga makalimot kondili tigbuhat nga naglihok, siya mabulahan diha sa iyang pagbuhat. Kon adunay naghunahuna nga siya matinuohon apan wala magpugong sa iyang dila hinuon naglimbong sa iyang kaugalingong kasingkasing, ang iyang tinuohan kawang. Ang relihiyon nga putli ug walay buling sa atubangan sa Dios nga atong Amahan mao kini: ang pagtabang sa mga ilo ug mga biyuda diha sa ilang kalisdanan ug ang pag-amping sa kaugalingon nga dili mabulingan sa kalibotan. kay nasayod man kamo nga ang pagsulay sa inyong pagtuo mosangpot sa pagkamalahutayon. Ug kinahanglan nga ang pagkamalahutayon maghingpit sa iyang buhat aron kamo mahingpit ug masangkap nga walay makulang.
Pakigbatok, O Ginoo, niadtong mga nakigbatok kanako; pakig-away batok niadtong nakig-away kanako! Ang tanan nakong kabukogan mag-ingon, “O Ginoo, kinsa ba ang sama kanimo, ikaw nga nagluwas sa mga huyang gikan kaniya nga kusgan ra kaayo alang kaniya, ang kabos ug ang huyang gikan niadtong nagtulis kaniya?” Ang daotang mga saksi namarog; nangutana sila kanako mahitungod sa mga butang nga wala nako mahibaloi. Gibalosan nila ako ug daotan alang sa maayo; ang akong kalag naguol. Apan ako, sa dihang nasakit sila, nagbisti ako ug sako, gisakit nako ang akong kalag pinaagi sa pagpuasa, Nag-ampo ako nga nagduko ang ulo, ingon nga daw nasubo ako alang sa akong higala o sa akong igsoon; nagsubo ako sama sa usa nga nagbangutan tungod sa iyang inahan, nagduko ug nagbangutan. Apan diha sa akong pagkapukan sila naglipay, nagtigom sila batok kanako, mga talamayon nga tawo nga wala nako mailhi magbutangbutang kanako sa walay hunong; sila nagbugalbugal pag-ayo, nagpakagot sa ilang mga ngipon batok kanako. Hangtod kanus-a ba, O Ginoo, nga ikaw magsud-ong niini? Luwasa ako gikan sa ilang mga paglaglag, ang akong kinabuhi gikan sa mga liyon! Unya magpasalamat ako kanimo diha sa dako nga katilingban; dayegon ko ikaw taliwala sa daghang katawhan. Ayaw itugot nga sila nga akong mga kaaway mangalipay batok kanako diha sa bakak, ug ayaw itugot nga sila nga nagdumot kanako sa walay hinungdan magkidhat sa ilang mata. Kupti ang taming ug ang sagang, ug tindog aron sa pagtabang kanako! Kay wala sila magsulti ug pakigdait, kondili batok sa mga mapaubsanon sa yuta naglaraw sila ug mga malimbongong mga pulong. Ginganga nila ug dako ang ilang baba batok kanako; nag-ingon sila, “Aha, Aha! ang among mga mata nakakita niini!” Ikaw nakakita, O Ginoo; ayaw pagpakahilom! O Ginoo, ayaw pagpalayo kanako! Lihok na, ug pagmata aron sa paglaban kanako, alang sa akong katungod, akong Dios ug akong Ginoo! Hukmi ako, O Ginoo nga akong Dios, sumala sa imong pagkamatarong; ug ayaw itugot nga maglipay sila batok kanako! Ayaw itugot nga moingon sila sa ilang kaugalingon, “Aha, among naangkon ang gitinguha sa among kasingkasing!” Ayaw itugot nga moingon sila, “Nalamoy na namo siya.” Himoa nga mabutang sila sa kaulawan ug sa kagubot, sila nga nangalipay sa akong katalagman! Himoa nga magsul-ob sila sa kaulawan ug pagkawalay dungog, kadtong nagpadako sa ilang kaugalingon batok kanako! Himoa nga kadtong nagtinguha sa akong katarong magsinggit sa kalipay ug magmaya ug mag-ingon sa kanunay, “Gamhanan ang Ginoo, nga nahimuot sa kauswagan sa iyang sulugoon!” Unya ang akong dila magsulti mahitungod sa imong pagkamatarong ug sa pagdayeg kanimo sa tibuok nga adlaw. Bakyawa ang bangkaw ug wasay alang sa gubat batok sa mga naggukod kanako! Sultihi ang akong kalag, “Ako mao ang imong kaluwasan!”
Hinuon buhata ninyo kini uban sa kalumo ug pagtahod, ug pagbaton kamo ug hinlo nga tanlag aron nga sa dihang magsulti sila ug daotan kaninyo, maulawan hinuon sila nga nagbugalbugal sa inyong maayong kagawian diha kang Cristo.
Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.”
“Tan-awa, ako nagpadala kaninyo ingon nga daw mga karnero taliwala sa mga lobo, busa pagmaalamon kamo sama sa mga bitin ug lumo sama sa mga salampati. Pagbantay kamo sa mga tawo kay itugyan kamo nila ngadto sa mga hukmanan, ug bunalan sa sulod sa ilang mga sinagoga, ug tungod kanako dad-on kamo ngadto sa atubangan sa mga pangulo ug sa mga hari aron kamo mosaksi ngadto kanila ug sa mga Gentil.
Siya gitamay ug gisalikway sa mga tawo; usa ka tawo sa mga kasub-anan, ug sinati sa kasakitan, ug ingon sa usa ka tawo nga ang mga tawo magtago sa ilang nawong gikan kaniya, siya gibiaybiay ug siya wala nato hatagi ug bili.
ug nga dili kamo malisang sa bisan unsa sa inyong mga kaaway. Alang kanila kini usa ka timailhan sa ilang kalaglagan apan alang sa inyong kaluwasan, ug kini gikan sa Dios.
Nadungog nako ang paghuhungihong sa daghan— kahadlok sa matag daplin!— samtang naghiusa sila sa pagsabot batok kanako, samtang naglaraw sila sa pagkuha sa akong kinabuhi.
Sila natingala nga kamo karon dili na makig-uban kanila sa samang pagpatuyang, ug kamo ila nang bugalbugalan.
Ang panon sa katawhan mihasmag kanila ug ang mga maghuhukom migisi sa ilang mga bisti ug misugo sa pagpabunal kanila. Ug sa nabunalan na sila sa makadaghan, gisulod nila sila sa bilanggoan ug gitugon ang bantay sa bilanggoan nga kinahanglang bantayan sila pag-ayo. Sa pagkadawat niya sa maong sugo, iyang gibutang sila sa kinasuokan sa bilanggoan ug ang ilang mga tiil iyang gibalhog diha sa giakob nga kahoy.
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
Naglaraw ang daotan batok sa matarong, ug nagkagot ang iyang mga ngipon tungod kaniya; apan ang Ginoo nagkatawa sa daotan kay siya nakakita nga umaabot ang iyang adlaw.
Patalinghogi ang akong pag-ampo, O Dios; ug ayaw itago ang imong kaugalingon gikan sa akong pangaliyupo! Adlaw ug gabii sila naglibot niini ibabaw sa mga kuta niini; mga binuang ug kagubot anaa usab sa taliwala niini; ang pagkagun-ob anaa sa taliwala niini; ang pagpangdaogdaog ug pagpanglimbong dili mobulag gikan sa kadalanan niini. Kay dili kaaway ang nagtamay kanako, makaantos ako niini; dili usab kabatok nako ang nagpahitaas batok kanako, busa makatago ako gikan kaniya. Apan ikaw kini, ang sama kanako, akong kauban, akong suod nga higala. Tam-is ang atong pagsultihanay; sa balay sa Dios nagkuyog kita sa pagpanglakaw uban sa panon. Padalia ang kamatayon sa pag-abot kanila; pakanaoga sila nga buhi ngadto sa Sheol; kay ang kadaotan anaa sa ilang panimalay, sa taliwala nila. Apan ako magtawag sa Dios ug ang Ginoo magluwas kanako. Sa gabii ug sa buntag ug sa udto ako magmulo ug mag-agulo, ug pamation niya ang akong tingog. Luwason niya ang akong kalag ngadto sa kalinaw gikan sa gubat batok kanako, kay daghan ang nakigbatok kanako Ang Dios magpatalinghog ug magbuntog kanila, siya nga naglungtad gikan pa sa kakaraanan; Selah tungod kay sila wala mag-usab ug walay kahadlok sa Dios. Pamatia ug tubaga ako; ako nahasol sa akong kabalaka. Nalisang ako tungod Ang akong kauban nagbakyaw sa kamot batok sa iyang mga higala, naglapas siya sa ilang kasabotan. Ang iyang pagpanulti hapsay pa sa mantikilya, apan gubat ang anaa sa iyang kasingkasing; ang iyang mga pulong lumo pa sa lana, apan diay inandam nga mga espada. Itugyan ngadto sa Ginoo ang imong palas-anon, ug siya mag-agak kanimo; dili gayod niya itugot nga matarog ang matarong. Apan ikaw, O Dios, magtambog kanila ngadto sa gahong sa pagkalaglag; ang mga madugoon ug limbongan dili mabuhi sa katunga sa ilang mga adlaw. Apan ako mosalig kanimo. sa kagahob sa kaaway, tungod sa pagpangdaogdaog sa mga daotan. Kay gipasangil nila kanako ang kadaotan, ug sa kasuko gidumtan nila ako.
Sa kataposan, mga igsoon, pag-ampo kamo alang kanamo aron ang pulong sa Ginoo motulin unta ug mapasidunggan sama sa nahimo diha kaninyo Kay bisan gani sa diha pa kami uban kaninyo, among gihatag kaninyo kining maong sugo: Kon adunay dili buot mobuhat, ayaw siya pakan-a. Kay nakadungog kami nga ang uban kaninyo nagkinabuhi sa pagkatapolan, walay laing nahimo kondili ang pagpanghilabot sa buhat sa uban. Karon ang maong mga tawo among gisugo ug gitambagan diha sa Ginoong Jesu-Cristo, nga kinahanglan magbuhat sila nga malinawon aron makakaon sila sa ilang kaugalingong pagkaon. Mga igsoon, ayaw kamo kaluya sa pagbuhat ug maayo. Kon aduna may magdumili sa pagtuman sa among gisulti niining sulata, timan-i ninyo kanang tawhana ug ayaw pakig-uban kaniya aron siya mobati ug kaulaw. Hinuon ayaw siya isipa nga kaaway, kondili tambagi siya ingon nga igsoon. Karon ang Ginoo sa kalinaw maghatag kaninyo ug kalinaw sa tanang panahon sa tanang paagi. Ang Ginoo mag-uban kaninyong tanan. Ako, si Pablo nagsulat niini pinaagi sa akong kaugalingong kamot. Mao kini ang ilhanan sa tanan nakong sulat. Mao kini ang akong sinulatan. Ang grasya sa atong Ginoong Jesu-Cristo mag-uban kaninyong tanan. ug aron luwason kami gikan sa mga tawong sukwahi ug daotan, kay dili ang tanan may pagtuo.
Apan may mga Judio nga nangabot didto gikan sa Antioquia ug sa Iconio. Ug sa nadani na nila ang mga tawo, ilang gibato si Pablo ug giguyod paingon sa gawas sa siyudad, sa pagdahom nga siya patay na. Apan ang mga Judio nga wala motuo misamok ug midaot sa hunahuna sa mga Gentil batok sa mga kaigsoonan. Apan sa dihang gialirongan siya sa mga tinun-an, mibangon siya ug misulod sa siyudad, ug sa pagkasunod adlaw siya milakaw uban kang Bernabe padulong sa Derbe.
Apan sama kaniadto nga kadtong natawo sumala sa unod milutos niadtong natawo sumala sa Espiritu, mao usab kini karon.
Sila iya sa kalibotan, busa ang ilang gisulti iya sa kalibotan ug ang kalibotan namati kanila.
Busa unsa may atong isulti mahitungod niini? Kon ang Dios dapig kanato, kinsa man ang mobatok kanato? Siya nga wala mohikaw sa iyang kaugalingong Anak kondili mitugyan hinuon kaniya alang kanatong tanan, dili ba ihatag usab niya kanato ang tanang mga butang uban kaniya?
Bisan ug ang mga bitik sa mga daotan migapos kanako, wala nako kalimti ang imong Balaod.
Gilibotan ako sa daghang torong baka, kusgan nga mga torong baka sa Basan ang naglibot kanako; ginganga nila ug dako ang ilang baba ngari kanako, sama sa kumakaon ug nagngulob nga liyon.
Magmalipayon kamo niini bisan tuod ug masubo kamo sa makadiyot diha sa nagkalainlaing mga pagsulay, aron nga ang pagkatinuod sa inyong pagtuo, nga labaw pa ka bililhon kay sa bulawan nga madugta nga sulayan pinaagi ug kalayo, mosangpot ngadto sa pagdayeg ug paghimaya ug pagpasidungog inigpadayag unya kang Jesu-Cristo.
apan kadtong naghulat sa Ginoo magbag-o sa ilang kusog, sila manglupad pinaagi sa mga pako sama sa mga agila, sila managan ug dili kapoyon, sila manglakaw ug dili mangaluya.
Busa kay gilibotan man kita sa ingon ka baga nga panganod sa mga saksi, sinalikway ang tanang pagkamalahutayon ug ang sala nga daling mobalikos kanato, managan kita uban sa lahutay sa lumba nga gibutang sa atong atubangan, Kay sila nagpanton kanato sulod sa mubong panahon lamang sumala sa ilang gipakamaayo, apan siya nagpanton kanato alang sa atong kaayohan, aron kita makaambit sa iyang pagkabalaan. Sa pagkakaron, ang tanang pagpanton daw dili makalipay, hinuon makaguol kini, apan sa kaulahian kini mamunga ug kalinaw ug katarong ngadto kanila nga namatuto pinaagi niini. Busa iisa ang inyong gikapoy nga mga kamot ug lig-ona ang inyong nagkurog nga mga tuhod, ug tul-ira ang dalan sa inyong mga tiil, aron ang mga nabakol dili mainutil, kondili mamaayo hinuon. Tinguhaa ang pagpakigdait uban sa tanang tawo ug ang pagkabalaan nga kon wala kini walay si bisan kinsa nga makakita sa Ginoo. Tan-awa ninyo nga walay si bisan kinsa nga mapakyas sa pagkab-ot sa grasya sa Dios, nga walay “gamot sa kapaitan” nga maghimo ug kasamok ug tungod niini, daghan ang mahugaw, nga walay bisan kinsa nga mahimong makihilawason o dili diosnon sama kang Esau, nga ang katungod sa pagkapanganay gipabayloan ug pagkaon. Kay kamo nasayod nga sa kaulahian, sa dihang gitinguha na niya ang pagpanunod sa panalangin, siya gisalikway, kay wala na siya makakita ug higayon sa paghinulsol bisan pa nga gipangita unta niya kini nga inubanan sa mga luha. Kay kamo wala modangat ngadto sa mahikap, sa nagdilaab nga kalayo ug sa kangitngit ug sa kangiob ug sa bagyo ug sa tunog sa trumpeta ug sa tingog nga ang mga pulong nag-aghat sa mga naminaw sa pagpangamuyo nga unta dili na sila sultihan ug dugang nga mga pulong. nga magtutok kang Jesus, ang nagpasiugda ug ang mohingpit sa atong pagtuo. Tungod sa kalipay nga gibutang sa iyang atubangan, giantos niya ang krus sa walay pagsapayan sa kaulaw niini ug karon naglingkod siya diha sa tuo sa trono sa Dios.
“Alaot kamo sa diha nga ang tanang mga tawo magsulti ug maayo mahitungod kaninyo kay ingon usab niini ang gibuhat sa ilang katigulangan ngadto sa mga mini nga propeta.
Busa, hinigugma kong mga igsoon, pagmalig-on kamo, dili matarog, magmadagayaon kanunay sa buluhaton sa Ginoo, kay nasayod man kamo nga diha sa Ginoo ang inyong paghago dili makawang.
Mao kini ang naghupay kanako sa akong kagul-anan, kay ang imong pulong naghatag kanako ug kinabuhi.
Patalinghogi ang akong pagtuaw; kay gipaubos ako pag-ayo! Luwasa ako gikan sa mga naglutos kanako; kay sila hilabihan ka kusgan alang kanako!
Busa bisan kinsa kadtong moila kanako sa atubangan sa mga tawo, ilhon usab nako sa atubangan sa akong Amahan nga anaa sa langit, apan bisan kinsa kadtong molimod kanako sa atubangan sa mga tawo, ilimod usab nako atubangan sa akong Amahan nga anaa sa langit.
Buot akong makaila kaniya ug sa gahom sa iyang pagkabanhaw ug sa pagpakig-ambit sa iyang mga kasakit, nga mahisama kaniya sa iyang kamatayon
Busa niini karon, sultihan ko kamo, ayaw ninyo hilabti kining mga tawhana ug pasagdi lamang sila. Kay kon kining katuyoan o gimbuhaton iya ra sa mga tawo, mapakyas kini apan kon kini iya man sa Dios, dili gayod kamo makapugong kanila. Makita pa hinuon kamo nga nakigbatok sa Dios!”
Apan hibaloi kini nga sa kataposang mga adlaw mangabot ang mga panahon sa kalisdanan. Apan ikaw nakasunod pag-ayo sa akong pagpanudlo, sa paggawi, sa tumong sa kinabuhi, sa pagtuo, sa pagkamainantoson, sa gugma, sa pagkamalahutayon, sa mga paglutos, sa mga pag-antos, sa mga nahitabo kanako didto sa Antioquia, sa Iconio ug sa Listra, unsa nga mga paglutos nga akong giantos, ug giunsa sa Ginoo sa pagpalingkawas kanako gikan niining tanan. Sa pagkatinuod, ang tanan nga nagtinguha sa pagkinabuhi nga diosnon diha kang Cristo Jesus lutoson gayod. Apan ang mga tawong daotan ug ang mga tigpakaaron-ingnon mosamot pa sa pagkadaotan, manglimbong ug malimbongan. Apan ikaw, padayon diha sa imong nakat-onan ug gituohan pag-ayo, nga nahibalo kon kinsa ang imong nakat-onan niini, ug nga sukad sa imong pagkabata nakahibalo ikaw sa balaan nga kasulatan nga takos sa pagtudlo kanimo ngadto sa kaluwasan pinaagi sa pagtuo kang Cristo Jesus. Ang tibuok nga Kasulatan gisulat uban sa lamdag sa Dios ug mapuslanon alang sa pagpanudlo, alang sa pagpamadlong, alang sa pagpanul-id ug alang sa pagmatuto diha sa pagkamatarong, aron ang tawo sa Dios mahimong hingpit, sangkap alang sa tanang maayong buluhaton. Kay ang mga tawo unya mahigugmaon sa ilang kaugalingon, mahigugmaon sa salapi, mapahitas-on, hambogiro, bugalbugalon, masinupakon sa mga ginikanan, walay igabalos, dili diosnon, walay pagbati, walay kaluoy, tigbutangbutang, mapatuyangon, bangis, madinumtanon sa maayo, mabudhion, madalidalion, garboso, mahigugmaon sa kahilayan inay mahigugmaon sa Dios, nagbaton ug dagway sa pagkadiosnon apan naglimod sa gahom niini. Likayi kini sila.
Ang mga tawo nga giuhaw ug dugo nagdumot kaniya nga dili masaway, ug ang daotan nangita sa iyang kinabuhi.
Hangtod kanus-a ba, O Ginoo? Masuko ba ikaw hangtod sa kahangtoran? Magdilaab ba ang imong pangabubho sama sa kalayo?
Kay bisan unsay nasulat kaniadto, gisulat alang sa pagtudlo kanato aron nga pinaagi sa pailob ug pinaagi sa pagdasig gikan sa kasulatan, makabaton unta kita ug paglaom.
Ug daghan unya ang mapandol sa ilang pagsunod kanako ug magbudhiay ug magdumtanay ang usa ug usa. Ug motungha ang daghang mini nga mga propeta ug magpasaag sa daghan. Ug kay mosanay man ang kadaotan, mobugnaw ang gugma sa kadaghanan.
Kay dili nako ikaulaw ang Maayong Balita, kay kini mao ang gahom sa Dios alang sa kaluwasan sa matag usa nga nagtuo, ngadto sa Judio una sa tanan ug unya ngadto sa Grego usab.
Hangtod kanus-a ba kamo maghulga sa usa ka tawo aron mapukan siya ninyong tanan, sama sa kuta nga nagharag, sama sa usa ka koral nga nagkaguba?
ang Ginoo nahibalo gayod unsaon sa pagluwas sa mga tawong diosnon gikan sa mga pagsulay ug sa pagbutang sa mga dili matarong ilalom sa silot hangtod sa adlaw sa paghukom,
Apan kon ako, mga igsoon, nagwali pa gihapon mahitungod sa pagtuli, ngano nga gilutos pa man gihapon ako? Kon ingon niana, nawagtang na diay ang kapandolan tungod sa krus.
Kay ang akong mga kaaway nagsulti mahitungod kanako; kadtong naniid sa akong kinabuhi nag-usa sa paglaraw, nga nag-ingon, “Ang Dios mibiya kaniya; gukda ug dakpa siya kay walay bisan usa nga moluwas kaniya.”
Unya si Jesus miingon kanila, “Karong gabhiona kamong tanan mamiya tungod kanako kay nasulat kini, ‘Hampakon nako ang tigbantay ug magkatibulaag ang mga karnero sa panon.’
Ug kon kita mga anak, mga manununod kita, mga manununod sa Dios ug isigkamanununod uban kang Cristo, kay kon mag-antos man kita uban kaniya, kini aron himayaon kita uban kaniya. Giisip nako nga ang mga pag-antos niining panahona karon dili takos itandi sa himaya nga ipadayag ra unya kanato.
Sa walay pagsibog pangusgan nato pagkupot ang paglaom sa atong tinuohan, kay kasaligan siya nga nagsaad kanato.
Tagoa ako gikan sa tinago nga laraw sa mga daotan, gikan sa kagubot sa mga tigbuhat ug daotan, nga nagbaid sa ilang dila sama sa mga espada, nga nagtion sa ilang mga pait nga pulong sama sa mga udyong,
Kay ako naghunahuna nga ang Dios nagbutang kanamong mga apostoles nga iwit, ingon nga mga patyonon tungod kay kami nahimo man nga mga talan-awon alang sa kalibotan, sa mga anghel ug sa mga tawo.
Kay gikan sa langit gipadayag ang kapungot sa Dios batok sa tanang pagkadili diosnon ug pagkadaotan sa mga tawo nga nagpugong sa kamatuoran pinaagi sa ilang pagkadaotan.
Itumong ang inyong mga hunahuna diha sa mga butang nga anaa sa itaas ug dili sa mga butang dinhi sa yuta.
Ug kinahanglang dili kita maluya sa pagbuhat ug maayo, kay sa tukma nga panahon kita mag-ani kon kita dili maluya.
Bulahan ang tawo nga milahutay sa mga pagsulay kay human siya makaantos sa pagsulay, iyang madawat ang purongpurong sa kinabuhi nga gisaad sa Dios ngadto sa mga nahigugma kaniya.
“Ang tinun-an dili labaw sa iyang magtutudlo o ang ulipon labaw sa iyang agalon. Igo na alang sa tinun-an nga mahisama sa iyang magtutudlo ug sa ulipon nga mahisama sa iyang agalon. Kon ang pangulo sa panimalay ilang ginganlan ug Beelzebul, unsa pa kaha ka ngil-ad sa ilang ingalan sa mga sakop sa iyang panimalay!
Ug human kamo makaantos sa makadiyot, ang Dios sa tanang grasya nga nagtawag kaninyo ngadto sa iyang dayon nga himaya diha kang Cristo, mao gayod ang mangunay sa pagpahiuli, paglig-on, pagpabaskog ug pagpahimutang kaninyo.
Apan hinumdomi ninyo ang nangaging mga adlaw nga human kamo malamdagi, giantos ninyo ang lisod nga pagpakigbisog sa mga kasakitan.
Labaw pa niini, nagmalipayon kita bisan sa atong mga kasakit, kay nasayod man kita nga ang pag-antos mobunga ug pagkamalahutayon,
Ang Ginoo maglikay kanimo gikan sa tanan nga kadaotan; siya magbantay sa imong kinabuhi. Ang Ginoo magbantay sa imong paggula ug sa imong pagsulod sukad niining panahona hangtod sa kahangtoran.
Ang among paglaom alang kaninyo dili matarog kay nasayod kami nga ingon nga kamo nakig-ambit sa among mga pag-antos, kamo makig-ambit usab sa among kalipay.
Ug si Jesus miingon sa iyang mga tinun-an, “Kon adunay buot mosunod kanako, kinahanglang magdumili siya sa iyang kaugalingon ug magpas-an sa iyang krus, ug magsunod kanako.
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon.
Ang kahadlok sa tawo nagbutang ug usa ka lit-ag, apan siya nga nagsalig sa Ginoo layo sa kakuyaw.
Tungod sa pagtuo si Moises, sa dihang dako na siya, wala mosugot nga tawgon siya nga anak sa anak nga babaye sa Paraon. Gipalabi hinuon niya ang pag-antos sa mga pagdagmal kauban sa mga tawo sa Dios kay sa pagpahimulos sa lumalabayng kalipay sa sala. Iyang giisip nga ang pasipala nga antoson alang kang Cristo labaw pa ka dakong bahandi kay sa mga bahandi sa Ehipto, kay siya nagtutok man ngadto sa ganti.
Kay ang akong kalag napuno sa mga kagul-anan, ug ang akong kinabuhi nagkaduol na ngadto sa Sheol.
Kami gipiit sa tanang paagi apan wala mapugngi; gilisodlisod apan wala kawad-i ug paglaom; gilutos apan wala talikdi; nangatumba apan wala mangalaglag.
kay tan-awa, ang mga daotan nagbingat sa pana, giandam na nila ang ilang mga udyong diha sa pisi, aron gikan sa kangitngit panaon ang mga matarong ug kasingkasing; kon ang mga patukoranan gub-on, unsa man ang mahimo sa matarong”?
Apan ingon sa nasulat, “Unsay wala makita sa mata, o madungog sa dalunggan, o wala mosantop sa kasingkasing sa tawo, maoy gitagana sa Dios alang kanila nga nahigugma kaniya.”
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan. Kay sila nga mga nailhan niyang daan gitakda usab niyang daan nga mahisama sila sa dagway sa iyang Anak, aron siya mahimong panganay sa daghang mga magsoon.
“Sa makadaghan gisakit nila ako sukad pa sa akong pagkabatan-on,” —pasultia ang Israel karon— “Sa makadaghan gisakit nila ako sukad pa sa akong pagkabatan-on, apan sila wala mopatigbabaw batok kanako.
Sa diha nga ikaw molatas sa katubigan ako mag-uban kanimo, ug sa mga kasapaan, kini dili makalapaw kanimo; sa diha nga ikaw maglakaw latas sa kalayo, ikaw dili masunog ug ang kalayo dili maglamoy kanimo.
Sa Dios lamang naghulat sa hilom ang akong kalag; gikan kaniya ang akong kaluwasan. Ayaw pagsalig diha sa pagpanglupig, ayaw paglaom diha sa pagpangawat; kon ang mga bahandi modaghan, ayaw ibutang ang imong kasingkasing niana. Ang Dios nagsulti sa makausa; makaduha ako makadungog niini: nga ang gahom iya sa Dios; ug nganha kanimo, O Ginoo, imo ang gugmang walay paglubad. Kay ikaw nagbalos sa tawo sumala sa iyang buhat. Siya lamang mao ang akong bato ug ang akong kaluwasan, ang akong salipdanan; dili gayod ako matarog.
Kay ang tanan nga maggikan sa Dios magbuntog sa kalibotan ug ang pagdaog nga nagbuntog sa kalibotan mao kini, ang atong pagtuo. Kinsa ba ang magbuntog sa kalibotan kondili siya lamang nga nagtuo nga si Jesus mao ang Anak sa Dios?
Susiha ako, O Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing! Sulayi ako ug hibaloi ang akong mga hunahuna! Ug tan-awa kon aduna bay daotan nga pamaagi dinhi kanako, Ug tultoli ako sa dalan nga walay kataposan!
Busa ayaw ikaulaw ang pagpamatuod sa atong Ginoo, o alang kanako nga iyang binilanggo, hinuon pakig-ambit sa mga pag-antos alang sa Maayong Balita pinaagi sa gahom sa Dios
Sa panahon nga mahadlok ako, magsalig ako kanimo. Sa Dios nga ang pulong akong gidayeg, diha sa Dios ako nagsalig nga walay kahadlok. Unsay mabuhat sa unod ngari kanako?
Ug kon walay pagtuo dili gayod mahimo ang pagpahimuot kaniya. Kay si bisan kinsa nga moduol sa Dios kinahanglang motuo nga siya anaa ug nga siya magganti sa mga nangita kaniya.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon,
Kay ang gingharian sa Dios dili pagkaon o ilimnon, kondili pagkamatarong ug pakigdait ug kalipay diha sa Espiritu Santo.
Hangtod kanus-a ba, O Ginoo? Kalimtan ba ako nimo sa dayon? Hangtod kanus-a ba ikaw magtago sa imong nawong gikan kanako? Hangtod kanus-a ba ako mag-antos sa kasakit sa akong kalag, ug magbaton ug kaguol sa akong kasingkasing sa tibuok nga adlaw? Hangtod kanus-a ba ang pagbayaw sa akong kaaway ibabaw nako?
“Tan-awa, ako nagpadala kaninyo ingon nga daw mga karnero taliwala sa mga lobo, busa pagmaalamon kamo sama sa mga bitin ug lumo sama sa mga salampati.
Asa ba ako paingon gikan sa imong Espiritu? O asa ba ako mopalayo gikan sa imong presensiya?
Luwasa ako, O akong Dios, gikan sa kamot sa daotan, gikan sa kamot sa dili matarong ug walay puangod nga tawo.
Siya naghatag ug gahom niadtong naluya, ug kaniya nga walay kabaskog nagdugang siya ug kusog.
Sa iyang saad ang Ginoo dili langaylangayan, nianang paglangaylangay nga gihunahuna sa uban. Apan siya mapailobon hinuon kaninyo, dili buot nga adunay mahanaw kondili nga ang tanan makakab-ot unta sa paghinulsol.
Ang imong mga kamot maoy nagbuhat ug nag-umol kanako; hatagi ako ug salabotan aron ako makakat-on sa imong kasugoan.
Hinaot unta nga malig-on kamo sa tanang kusog, sumala sa iyang mahimayaong gahom, alang sa tanang paglahutay ug pagpailob uban sa kalipay,
Ang ngalan sa Ginoo maoy usa ka lig-ong tore; ang matarong modagan ngadto niini ug maluwas.
Kay dili kaaway ang nagtamay kanako, makaantos ako niini; dili usab kabatok nako ang nagpahitaas batok kanako, busa makatago ako gikan kaniya. Apan ikaw kini, ang sama kanako, akong kauban, akong suod nga higala. Tam-is ang atong pagsultihanay; sa balay sa Dios nagkuyog kita sa pagpanglakaw uban sa panon.
Busa ayaw ninyo wad-a ang inyong pagsalig, nga adunay dakong ganti. Kay kamo nagkinahanglan ug pailob, aron kamo makatuman sa kabubut-on sa Dios ug makadawat sa gisaad.
Busa tungod kay gihimo man kitang matarong pinaagi sa pagtuo, kita may pagkigdait na uban sa Dios pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo. Kay kon sa dihang mga kaaway pa kita sa Dios, kita gipasig-uli ngadto sa Dios pinaagi sa kamatayon sa iyang Anak, labaw pa karon nga napasig-uli na kita, luwason kita pinaagi sa iyang kinabuhi. Ug dili lamang kay kini ra, kondili nga nagmalipayon usab kita diha sa Dios pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga pinaagi kaniya nadawat nato karon ang pasig-uli. Busa ingon nga ang sala misulod sa kalibotan pinaagi sa usa ka tawo ug ang kamatayon pinaagi sa sala, nga tungod niini ang kamatayon mikuyanap ngadto sa tanang tawo kay ang tanan nakasala man— hinuon ang sala diha na sa kalibotan sa wala pa ang Balaod, apan ang sala dili isipon diin wala ang Balaod. Hinuon, sukad kang Adan hangtod kang Moises, ang kamatayon naghari sa katawhan, bisan pa sa mga tawo nga ang mga sala dili sama sa paglapas ni Adan, nga maoy usa ka sumbanan kaniya nga umaabot. Apan ang gasa nga walay bayad dili sama sa kalapasan. Kay kon daghan ang nangamatay tungod sa sala sa usa ka tawo, labaw pa nga midagaya ngadto sa daghan ang grasya sa Dios ug ang gasa diha sa maong grasya niadtong usa ka tawo nga si Jesu-Cristo. Ug ang gasa nga walay bayad dili sama sa sangpotan sa sala niadtong usa ka tawo. Kay ang hukom niadtong usa ka paglapas nagdala ug silot, apan ang walay bayad nga gasa alang sa daghang kasal-anan nagdala ug pagmatarong. Kon tungod sa paglapas sa usa ka tawo naghari ang kamatayon tungod sa maong tawo, labaw pang maghari diha sa kinabuhi kadtong makadawat sa madagayaong grasya ug sa gasa sa katarong pinaagi kang Jesu-Cristo. Busa ingon nga ang sala sa usa ka tawo misangpot sa pagkahinukman sa tanang mga tawo, mao usab ang matarong nga buhat sa usa ka tawo misangpot sa paghimong matarong sa kinabuhi alang sa tanan. Kay ingon nga pinaagi sa pagkamasinupakon sa usa ka tawo daghan ang nahimong makasasala, mao usab nga pinaagi sa pagkamasinugtanon sa usa ka tawo daghan ang gihimong matarong. Pinaagi kaniya nakabaton kita ug kaagian pinaagi sa pagtuo paingon niining maong grasya nga atong gibarogan ug kita nagmalipayon sa atong paglaom sa pag-ambit sa himaya sa Dios.