Kategorya
106 Mga Bersikulo bahin kang Kristo, ang Hataas nga Pari
Sa Hebreo, gipakita si Jesus nato nga mao ang hingpit nga Hataas nga Pari, labaw pa sa uban. Ang trabaho sa hataas nga pari mao ang pagkonektar sa Dios ug sa mga tawo, pinaagi sa paghatag og mga halad para sa mga sala sa katawhan. Pero si Jesus, labaw pa niini kay siya mismo ang hingpit nga halad para sa atong mga sala, sa iyang kaugalingon nga pagsakripisyo sa krus.
Ang iyang kamatayon ug pagkabanhaw nagbukas sa dalan para sa hingpit ug walay katapusan nga pakigpanaghiusa sa Dios. Si Jesus, isip Hataas nga Pari, nangamuyo para kanato sa Amahan. Nasabtan niya ang atong mga kahuyangan ug mga kalisdanan kay naagian man pud niya ang kinabuhi dinhi sa kalibutan. Walay kinutuban ang iyang kalooy ug kaluoy, ug andam siya kanunay nga mopasaylo ug mohatag sa iyang gugma nga walay kondisyon.
Pinaagi sa iyang sakripisyo, gihatagan kita ni Jesus sa grasya para sa kaluwasan ug kagawasan gikan sa sala. Trabaho pud sa hataas nga pari ang pagtudlo ug paggiya sa mga tawo. Gibuhat kini ni Jesus sa talagsaon nga paagi, pinaagi sa pagbilin og mga pagtulon-an nga magdala nato ngadto sa kinabuhi nga puno sa kahulogan ug suod nga relasyon sa Dios. Siya ang dalan, ang kamatuoran, ug ang kinabuhi, ug siya ang atong ehemplo sa pagkinabuhi subay sa mga prinsipyo sa Gingharian sa Langit.
sumala sa giingon usab niya sa laing dapit, “Ikaw pari hangtod sa kahangtoran, sumala sa laray ni Melquisedek.”
diin didto si Jesus misulod nga maoy nag-una alang kanato ug nahimong labawng pari hangtod sa kahangtoran sumala sa laray ni Melquisedek.
Kay aduna man kitay dako nga labawng pangulong pari nga nakalatas sa kalangitan, si Jesus, ang Anak sa Dios, huptan nato pag-ayo ang atong pagtuo.
Ang Ginoo nanumpa ug dili mousab sa iyang hunahuna, “Ikaw mao ang pari hangtod sa kahangtoran subay sa laray ni Melkisedek.”
Kini milabi pa gayod ka tin-aw sa diha nga mibarog ang laing pari nga sama kang Melquisedek,
Sa ingon niana, uban sa pagsalig manuol kita ngadto sa trono sa grasya, aron makadawat ug kaluoy ug makakaplag ug grasya nga makatabang kanato sa panahon sa pagpanginahanglan.
Kay angay alang kanato ang maong labawng pangulong pari, balaan, walay sala, walay lama, linain gikan sa mga makasasala, tinuboy ngadto sa kahitas-an labaw pa sa kalangitan.
Kay ang matag labawng pangulong pari nga gipili gikan sa mga tawo gitudlo aron mag-alagad sa Dios alang sa mga tawo, sa paghalad ug mga gasa ug mga halad alang sa mga sala.
Busa si Cristo usab wala magtuboy sa iyang kaugalingon aron mahimong labawng pangulong pari, apan gitudlo siya sa nag-ingon kaniya, “Ikaw akong Anak, karong adlawa ako nahimo nimong Amahan”; sumala sa giingon usab niya sa laing dapit, “Ikaw pari hangtod sa kahangtoran, sumala sa laray ni Melquisedek.”
Siya matinumanon sa nagpili kaniya, sama kang Moises diha sa tibuok nga balay sa Dios.
Lahi sa uban nga mga labawng pangulong pari, siya wala magkinahanglan sa adlaw-adlaw nga paghimo ug mga paghalad, una alang sa iyang kaugalingong mga sala ug unya alang sa mga sala sa katawhan. Kini gihimo niya sa makausa lamang alang sa tanang panahon sa paghalad niya sa iyang kaugalingon.
labaw pa gayod ang mahimo sa dugo ni Cristo, nga pinaagi sa Espiritu nga dayon mihalad sa iyang kaugalingon nga walay buling ngadto sa Dios aron sa paghinlo sa atong tanlag gikan sa mga patayng binuhatan aron mag-alagad sa Dios nga buhi.
Kay kini si Melquisedek nga hari sa Salem, pari sa labing halangdon nga Dios, misugat kang Abraham nga mipauli gikan sa pagpamatay sa mga hari ug mipanalangin kaniya, kay si Levi didto pa man sa lawas sa iyang amahan sa dihang nagkakita si Melquisedek ug si Abraham. Karon kon ang kahingpitan nakab-ot pa pinaagi sa pagkapari nga ila ni Levi, kay ubos niini gidawat man sa mga tawo ang Balaod, nganong kinahanglan pa man ang pagpabarog sa laing pari sumala sa laray ni Melquisedek ug dili sumala sa laray ni Aaron? Kay kon aduna may pag-ilis sa pagkapari kinahanglan usab nga adunay pag-ilis sa Balaod. Kay bahin kaniya nga kining mga butanga gihisgotan, siya sakop sa laing banay nga gikan niini walay bisan usa nga nakaalagad sa halaran. Kay tin-aw man kaayo nga ang atong Ginoo natawo gikan kang Juda ug mahitungod niining banaya si Moises wala maghisgot ug pagkapari. Kini milabi pa gayod ka tin-aw sa diha nga mibarog ang laing pari nga sama kang Melquisedek, nga nahimong pari dili sumala sa lagda sa lawasnon nga kaliwatan, kondili pinaagi sa gahom sa kinabuhi nga walay pagkalaglag. Kay kini gipamatud-an, “Ikaw pari hangtod sa kahangtoran, sumala sa laray ni Melquisedek.” Kay sa unang bahin, ang unang kasugoan gihiklin tungod sa kahuyang ug kawalay kapuslanan niini, kay walay nahingpit sa Balaod, ug sa laing bahin gipasulod ang usa ka labaw pa ka maayong paglaom nga pinaagi niini kita nakaduol sa Dios. ug gibahinan siya ni Abraham ug ikapulo sa tanan. Sumala sa hubad sa iyang ngalan, siya hari sa pagkamatarong, ug unya hari usab siya sa Salem, nga sa ato pa, hari sa kalinaw. Ug kini dili ingon nga walay pagpanumpa. Ang uban nahimong mga pari nga walay panumpa, apan kini siya gisultihan uban ang panumpa nga nag-ingon, “Ang Ginoo nanumpa ug dili niya usbon ang iyang hunahuna, ‘Ikaw pari hangtod sa kahangtoran.’ ” Kini naghimo kang Jesus nga usa ka pasalig sa labaw pa ka maayong kasabotan. Ang unang mga pari daghan, kay dili man sila molungtad sa katungdanan tungod sa kamatayon, apan siya naghupot sa iyang pagkapari sa dayon, kay siya molungtad man hangtod sa kahangtoran. Busa sa tanang panahon siya makaluwas sa mga moduol sa Dios pinaagi kaniya, kay buhi man siya sa kanunay aron sa pagpangamuyo alang kanila. Kay angay alang kanato ang maong labawng pangulong pari, balaan, walay sala, walay lama, linain gikan sa mga makasasala, tinuboy ngadto sa kahitas-an labaw pa sa kalangitan. Lahi sa uban nga mga labawng pangulong pari, siya wala magkinahanglan sa adlaw-adlaw nga paghimo ug mga paghalad, una alang sa iyang kaugalingong mga sala ug unya alang sa mga sala sa katawhan. Kini gihimo niya sa makausa lamang alang sa tanang panahon sa paghalad niya sa iyang kaugalingon. Sa pagkatinuod, ang Balaod nagtudlo ug mga tawo nga may kaluyahon ingon nga mga labawng pangulong pari, apan ang pulong sa panumpa, nga miabot human sa Balaod, nagtudlo ug Anak nga nahimong hingpit hangtod sa kahangtoran. Siya walay amahan o inahan o kagikan, ug wala usab siyay sinugdanan sa mga adlaw o kataposan sa kinabuhi, apan sama sa Anak sa Dios, siya magpabilin nga pari hangtod sa kahangtoran.
Busa kinahanglan nga mahimo siya nga sama sa iyang mga igsoon sa tanang kahimtang, sa tuyo nga mahimo siyang labawng pangulong pari nga maluluy-on ug kasaligan diha sa pagpangalagad sa Dios alang sa kapasayloan sa mga sala sa katawhan.
Karon kon ang kahingpitan nakab-ot pa pinaagi sa pagkapari nga ila ni Levi, kay ubos niini gidawat man sa mga tawo ang Balaod, nganong kinahanglan pa man ang pagpabarog sa laing pari sumala sa laray ni Melquisedek ug dili sumala sa laray ni Aaron?
siya sa makausa ug sa wala nay pagsubli misulod sa Balaang Dapit, nga nagdala dili sa dugo sa mga kanding ug sa mga nating baka kondili sa iyang kaugalingong dugo ug sa ingon niana nahimo niya ang pagtubos nga dayon.
Apan sa nakahimo na si Cristo sa usa ra ka paghalad tungod sa sala alang sa tanang kapanahonan, siya milingkod sa tuo sa Dios,
Kini milabi pa gayod ka tin-aw sa diha nga mibarog ang laing pari nga sama kang Melquisedek, nga nahimong pari dili sumala sa lagda sa lawasnon nga kaliwatan, kondili pinaagi sa gahom sa kinabuhi nga walay pagkalaglag. Kay kini gipamatud-an, “Ikaw pari hangtod sa kahangtoran, sumala sa laray ni Melquisedek.”
Kay ingon nga siya gayod nag-antos ug gitintal, makahimo siya sa pagtabang kanila nga gitintal.
Kini naghimo kang Jesus nga usa ka pasalig sa labaw pa ka maayong kasabotan. Ang unang mga pari daghan, kay dili man sila molungtad sa katungdanan tungod sa kamatayon, apan siya naghupot sa iyang pagkapari sa dayon, kay siya molungtad man hangtod sa kahangtoran.
Kay ang atong labawng pangulong pari dili usa ka pari nga dili mobati ug kaluoy kanato sa atong mga kaluyahon, hinuon sa tanang paagi siya gitintal sama kanato, apan wala gayod makasala.
Kay angay alang kanato ang maong labawng pangulong pari, balaan, walay sala, walay lama, linain gikan sa mga makasasala, tinuboy ngadto sa kahitas-an labaw pa sa kalangitan. Lahi sa uban nga mga labawng pangulong pari, siya wala magkinahanglan sa adlaw-adlaw nga paghimo ug mga paghalad, una alang sa iyang kaugalingong mga sala ug unya alang sa mga sala sa katawhan. Kini gihimo niya sa makausa lamang alang sa tanang panahon sa paghalad niya sa iyang kaugalingon.
Busa sa tanang panahon siya makaluwas sa mga moduol sa Dios pinaagi kaniya, kay buhi man siya sa kanunay aron sa pagpangamuyo alang kanila.
Karon ang tumong niining tanan namong gisulti mao kini: aduna kita niining labawng pangulong pari nga naglingkod sa tuo sa trono sa Halangdon didto sa kalangitan,
usa ka alagad sulod sa dapit nga balaan ug sa tinuod nga tolda nga gipatindog sa Ginoo ug dili sa tawo.
Apan karon, si Cristo nakaangkon ug usa ka pagpangalagad nga labaw ka maayo kay sa daan, sama nga ang kasabotan nga iyang gipataliwad-an labaw nga maayo, kay nahimo man kini pinasikad sa labaw pa ka maayong mga saad.
Apan sa dihang miabot na si Cristo ingon nga labawng pari sa maayong mga butang nga nangabot na, agi sa labaw ka dako ug labaw ka hingpit nga tolda, nga dili hinimo ug kamot, sa ato pa, dili iya sa yutan-ong kabuhatan,
Busa siya mao ang tigpataliwala sa usa ka bag-ong kasabotan, aron ang mga gipanawag makadawat sa gisaad nga panulundon nga dayon, kay nahitabo man ang usa ka kamatayon nga nagtubos kanila gikan sa mga kalapasan nga nahimo ilalom sa unang kasabotan.
Kay si Cristo misulod dili ngadto sa usa ka balaang dapit nga hinimo ug mga kamot, nga hulagway lamang sa matuod, kondili ngadto sa langit gayod, sa pagpangatubang karon alang kanato ngadto sa Dios.
Kay kon mao pa, kinahanglan unta nga magsublisubli siya sa pag-antos sukad sa pagkatukod sa kalibotan. Apan karon siya nagpakita sa makausa sa kataposan sa kapanahonan aron sa pagpapas sa sala pinaagi sa paghalad sa iyang kaugalingon.
Ug pinaagi sa maong kabubut-on kita nangahinlo gikan sa sala pinaagi sa makausa lamang nga paghalad sa lawas ni Jesu-Cristo.
Kay pinaagi sa usa lamang ka paghalad iyang gihingpit alang sa tanang kapanahonan sila nga mga gibalaan.
Mga igsoon, kay aduna man kitay pagsalig nga makasulod sa Dapit nga Balaan pinaagi sa dugo ni Jesus, Kon mao pa, dili ba gihunong na unta ang paghalad niini? Kon ang mga magsisimba nahinlo pa sa makausa ug sa dayon, wala na unta silay pagbati sa pagkaanaa pa sa ilang mga sala. pinaagi sa bag-o ug buhi nga agianan nga iyang gibuksan alang kanato lahos sa tabil, nga sa ato pa, pinaagi sa iyang lawas,
Busa, mga igsoong balaan, nga mga mag-aambit sa langitnon nga pagtawag, hunahuna ninyo si Jesus, ang apostol ug labawng pangulong pari sa atong pagtuo.
Tungod niini kinahanglan siyang maghalad dili lamang alang sa mga sala sa maong mga tawo, kondili alang usab sa iyang kaugalingong mga sala.
“Unya paduola kanimo si Aaron nga imong igsoon ug ang iyang mga anak nga lalaki uban kaniya gikan sa katawhan sa Israel aron sa pag-alagad kanako ingon nga mga pari, si Aaron ug ang iyang mga anak nga lalaki nga si Nadab ug si Abihu, si Eleasar ug si Itamar.
Ang pari nga dinihogan ug nga gigahin ingon nga pari puli sa iyang amahan maghimo sa pagtabon sa sala ug magsul-ob siya sa mga balaang bisti nga lino. Maghimo siya sa pagtabon sa sala sa balaang dapit ug maghimo siya sa pagtabon sa sala alang sa tolda nga tagboanan ug alang sa halaran ug maghimo siya sa pagtabon sa sala alang sa mga pari ug alang sa tibuok nga katawhan sa katilingban. Kini mahimong lagda nga walay kataposan alang kaninyo, sa paghimo sa pagtabon sa sala alang sa katawhan sa Israel tungod sa tanan nilang mga sala, makausa sa matag tuig.” Ug gibuhat kini ni Moises sumala sa gisugo kaniya sa Ginoo.
“Ang labawng pari taliwala sa iyang mga igsoon, nga ang ulo gibuboan ug lana nga igdidihog ug nga gibalaan aron magsul-ob sa mga balaang bisti, dili magpadunghay sa buhok sa iyang ulo o maggisi sa iyang mga bisti.
Sa pagkatinuod, ang Balaod nagtudlo ug mga tawo nga may kaluyahon ingon nga mga labawng pangulong pari, apan ang pulong sa panumpa, nga miabot human sa Balaod, nagtudlo ug Anak nga nahimong hingpit hangtod sa kahangtoran.
Kay ang matag labawng pangulong pari gitudlo man aron sa paghalad ug mga gasa ug mga halad nga inihaw, tungod niana, kinahanglan nga ang maong pari usab adunay iyang ihalad.
Ug tungod kanila ako nagbalaan sa akong kaugalingon aron sila usab mahimong balaan diha sa kamatuoran.
Kinsa man ang mopakanaog sa hukom? Si Cristo Jesus nga namatay apan nabanhaw gikan sa mga patay, nga anaa karon sa tuo sa Dios, nga nangamuyo gayod alang kanato.
Akong mga anak, nagsulat ako kaninyo niining mga butanga aron kamo dili magpakasala. Apan kon may makasala man gayod, kita adunay Manlalaban nga mangatubang sa Amahan, si Jesu-Cristo, ang matarong.
Kay adunay usa ka Dios ug adunay usa ka tigpataliwala sa Dios ug sa mga tawo nga mao ang tawo nga si Cristo Jesus
Apan siya gisamaran tungod sa atong kalapasan, napangos siya tungod sa atong mga kasal-anan, diha kaniya ang silot nga naghimo kanato nga bug-os, ug pinaagi sa iyang mga labod kita nangaayo.
Tungod niini hatagan nako siya ug usa ka bahin uban sa bantogan, ug siya magbahin sa inilog uban sa kusgan; tungod kay iyang gibubo ang iyang kalag ngadto sa kamatayon, ug giisip uban sa mga malapason; bisan pa niini gipas-an niya ang sala sa daghan ug naghimo ug pagpangamuyo alang sa mga malapason.
Siya mao ang magtukod sa Templo sa Ginoo, ug dad-on niya ang dungog, ug molingkod ug magmando diha sa iyang trono. Ug adunay pari tupad sa iyang trono, ug ang malinawong pagsinabtanay anaa sa taliwala nilang duha.” ’
Kay ang mga lawas sa mga mananap nga ang dugo gidala sa labawng pangulong pari ngadto sa dapit nga balaan ingon nga halad alang sa sala, gisunog didto sa gawas sa kampo. Sa ingon niini si Jesus usab nag-antos didto sa gawas sa ganghaan aron sa pagbalaan sa katawhan pinaagi sa kaugalingon niyang dugo.
Si Jesus mitubag kaniya, “Ako mao ang dalan ug ang kamatuoran ug ang kinabuhi, walay si bisan kinsa nga makaadto sa Amahan, kon dili pinaagi kanako.
Ug bisan unsay inyong pangayoon pinaagi sa akong ngalan, buhaton nako kini aron ang Amahan mapasidunggan diha sa Anak. Kon mangayo kamo ug bisan unsa pinaagi sa akong ngalan, kini akong buhaton.
Amahan, buot unta nako nga kon asa ako atua usab uban kanako sila nga imong gitugyan kanako, aron makakita sila sa akong himaya nga imong gihatag kanako tungod kay nahigugma man ikaw kanako bisan sa wala pa buhata ang kalibotan.
Ako mao ang maayong magbalantay sa karnero. Ang maayong magbalantay sa karnero nagtahan sa iyang kinabuhi alang sa karnero.
mao usab si Cristo, human makahalad sa makausa aron sa pagkuha sa mga sala sa daghan motungha sa ikaduhang higayon, dili mahitungod sa sala, kondili sa pagluwas kanila nga mainitong nagpaabot kaniya.
ug kang Jesus, ang tigpataliwala sa usa ka bag-ong kasabotan, ug sa binisibis nga dugo nga nagsulti sa labi pa ka maayong pulong kay sa dugo ni Abel.
Karon hinaot nga ang Dios sa kalinaw nga nagbanhaw sa atong Ginoong Jesus, ang dakong magbalantay sa mga karnero, pinaagi sa dugo sa dayon nga kasabotan, magsangkap unta kaninyo sa tanang maayong butang aron kamo makatuman sa iyang kabubut-on. Magbuhat unta siya diha kaninyo sa makapahimuot sa iyang pagtan-aw, pinaagi kang Jesu-Cristo, nga kaniya anaa ang himaya hangtod sa kahangtoran. Amen.
kay kini mao ang akong dugo sa kasabotan, nga iula alang sa daghan aron sa pagpasaylo sa mga sala.
Siya gayod mao ang midala sa atong mga sala diha sa iyang lawas ngadto sa kahoy, aron kita mamatay ngadto sa sala ug mabuhi ngadto sa pagkamatarong. Pinaagi sa iyang mga samad kamo nangaayo.
Kay si Cristo usab namatay sa makausa tungod sa mga sala, ang matarong alang sa mga dili matarong, aron kamo iyang madala ngadto sa Dios, ingon nga gipatay siya diha sa lawas apan gibuhi diha sa espiritu.
Niini ania ang gugma, dili nga kita nahigugma sa Dios kondili nga siya nahigugma kanato ug nagpadala sa iyang Anak nga halad sa pasig-uli alang sa atong mga sala.
Bisan tuod ug siya Anak, siya nakakat-on sa pagkamasinugtanon pinaagi sa mga butang nga iyang giantos. Ug sa nahimo siyang hingpit, siya nahimong tuboran sa dayong kaluwasan alang sa tanang magtuman kaniya,
Ug kay karon nahimo na man kitang matarong pinaagi sa iyang dugo, labi pang luwason kita pinaagi kaniya gikan sa kapungot sa Dios.
Diha kang Cristo naangkon nato ang pagkatinubos pinaagi sa iyang dugo, ang kapasayloan alang sa atong mga kalapasan, sumala sa kadato sa grasya sa Dios
Kay gitugyan nako kaninyo ingon nga labing mahinungdanon sa tanan ang unsay nadawat nako, nga si Cristo namatay alang sa atong mga sala sumala sa kasulatan,
ug pinaagi kaniya mipasig-uli nganha sa iyang kaugalingon ang tanang mga butang sa kayutaan o sa kalangitan, ug naghimo sa pakigdait pinaagi sa iyang dugo diha sa krus.
tungod kay pinaagi kaniya kita nakaduol na ngadto sa Amahan pinaagi sa usa ra ka Espiritu.
siya nagpaubos sa iyang kaugalingon ug nahimong masinugtanon hangtod sa kamatayon, bisan pa sa kamatayon diha sa krus. Busa ang Dios mibayaw kaniya sa kahitas-an ug gihatag kaniya ang ngalan nga labaw sa tanang ngalan,
nga nahimong pari dili sumala sa lagda sa lawasnon nga kaliwatan, kondili pinaagi sa gahom sa kinabuhi nga walay pagkalaglag.
Ako nangamuyo alang kanila. Wala ako mangamuyo alang sa kalibotan, kondili alang kanila nga imong gitugyan kanako kay sila imo man.
Ang Ginoo miingon sa akong Ginoo, “Lingkod sa akong tuong kamot, hangtod nga ang imong mga kaaway himoon nakong imong tumbanan.”
kondili pinaagi sa bililhong dugo ni Cristo, sama sa dugo sa nating karnero nga walay buling o mansa. nga gipili sumala sa nahibaloan nang daan sa Dios nga Amahan ug gibalaan sa Espiritu ngadto sa pagkamasinugtanon kang Jesu-Cristo ug pagbisibis sa iyang dugo: Ang grasya ug kalinaw modagaya unta diha kaninyo. Gigahin na siyang daan bisan sa wala pa mabuhat ang kalibotan, apan gipadayag niining ulahing mga panahon tungod ug alang kaninyo.
Apan nakita nato karon si Jesus, nga sa makadiyot gihimo nga ubos sa mga anghel, gipurongpurongan sa himaya ug dungog tungod sa iyang pag-antos sa kamatayon, aron nga pinaagi sa grasya sa Dios makatilaw siya ug kamatayon alang sa matag usa.
Gibatonan nato kini ingon nga usa ka kasaligan ug lig-on nga angkla sa kalag, usa ka paglaom nga molatas ngadto sa kinasulorang bahin sa templo luyo sa tabil,
Ug walay tawo nga mangunay sa pagtudlo sa iyang kaugalingon nganha sa maong katungdanan, kondili tawgon siya sa Dios alang niini sama kang Aaron.
Kay kon ang dugo sa mga kanding ug sa mga laking baka, ug ang mga agiw sa bayeng baka, sa ikasablig na kini ngadto sa mga nahugawan, makabalaan man gani alang sa pagkaputli sa unod, labaw pa gayod ang mahimo sa dugo ni Cristo, nga pinaagi sa Espiritu nga dayon mihalad sa iyang kaugalingon nga walay buling ngadto sa Dios aron sa paghinlo sa atong tanlag gikan sa mga patayng binuhatan aron mag-alagad sa Dios nga buhi.
Walay si bisan kinsa nga adunay gugma nga labaw pa niini, nga ang usa ka tawo magtahan sa iyang kinabuhi alang sa iyang mga higala.
nga gitanyag sa Dios ingon nga halad aron mapasaylo ang sala pinaagi sa iyang dugo, halad nga dawaton pinaagi sa pagtuo. Kini maoy pagpakita sa pagkamatarong sa Dios, kay tungod sa pagkamainantoson sa Dios gisayloan niya ang kasal-anan nga nahimo kaniadto;
Ug pagkinabuhi kamo diha sa gugma ingon nga si Cristo nahigugma kanato ug alang kanato, mitugyan sa iyang kaugalingon ingon nga humot nga halad ug halad nga inihaw ngadto sa Dios.
nga mitugyan sa iyang kaugalingon alang sa atong mga sala aron sa pagluwas kanato gikan niining daotan nga kapanahonan karon, sumala sa kabubut-on sa atong Dios ug Amahan.
Karon ang tumong niining tanan namong gisulti mao kini: aduna kita niining labawng pangulong pari nga naglingkod sa tuo sa trono sa Halangdon didto sa kalangitan, Kay mao kini ang kasabotan nga akong himoon uban sa balay ni Israel human niadtong mga adlawa, nag-ingon ang Ginoo: Ibutang nako ang akong mga balaod sulod sa ilang mga salabotan, ug isulat nako kini diha sa ilang mga kasingkasing, ug ako mahimo nga ilang Dios, ug sila mahimo nga akong katawhan. Ug ang matag usa kanila dili na magtudlo pa sa iyang isigkatawo, o ang matag usa pa sa iyang igsoon, nga mag-ingon, ‘Ilha ang Ginoo,’ kay ang tanan makaila na man unya kanako, sukad sa labing gamay kanila hangtod sa labing dako. Kay ako magmaluluy-on sa ilang kalapasan, ug ang ilang kasal-anan dili na nako hinumdoman.” Sa iyang paghisgot ug bag-ong kasabotan, giisip niya ang una ingon nga karaan na. Ug bisan unsa nga karaan ug tigulang na, hapit nang mahanaw. usa ka alagad sulod sa dapit nga balaan ug sa tinuod nga tolda nga gipatindog sa Ginoo ug dili sa tawo.
Ug ang pagpamatuod mao kini, nga ang Dios naghatag kanato sa kinabuhing dayon, ug kining kinabuhia anaa sa iyang Anak.
Sa walay pagsibog pangusgan nato pagkupot ang paglaom sa atong tinuohan, kay kasaligan siya nga nagsaad kanato.
Tungod kanato si Cristo nga wala makasinati ug sala gihimo niya nga sala, aron diha kang Cristo mahimo kitang pagkamatarong sa Dios.
siya makakita sa bunga sa kasakit sa iyang kalag ug matagbaw; pinaagi sa iyang kahibalo, ang matarong nga akong sulugoon, maghimo sa daghan nga isipong matarong ug pas-anon niya ang ilang kasal-anan.
Sa iyang pagkamatay, siya namatay ngadto sa sala sa makausa lamang, apan ang kinabuhi nga iyang gikinabuhi, iyang gikinabuhi ngadto sa Dios.
Siya ang dan-ag sa himaya sa Dios ug tukma nga hulagway sa iyang kinaiya, nagsapnay sa tanang mga butang pinaagi sa gamhanan nga pagpamulong niya. Sa nahimo na niya ang paghinlo sa mga sala, siya milingkod sa tuo sa Halangdon sa kahitas-an,
Balaana sila diha sa kamatuoran. Ang imong pulong mao ang kamatuoran. Ingon nga ikaw nagpadala kanako nganhi sa kalibotan, ako usab nagpadala kanila nganhi sa kalibotan. Ug tungod kanila ako nagbalaan sa akong kaugalingon aron sila usab mahimong balaan diha sa kamatuoran.
Ug siya mikuha ug pan, ug sa nakapasalamat na siya, kini iyang gipikaspikas ug gihatag kanila nga nag-ingon, “Kini mao ang akong lawas nga gihatag alang kaninyo. Buhata ninyo kini sa paghinumdom kanako.” Ug ang mga pangulong pari ug mga eskriba nagtinguha kon unsaon nila pagpatay si Jesus kay nahadlok man sila sa mga tawo. Ug sa samang paagi, human sa panihapon, ang kupa gikuha niya nga nag-ingon, “Kining kupa nga giula alang kaninyo mao ang bag-ong kasabotan diha sa akong dugo.
Ug unya ang tabil sa Templo nagisi gikan sa taas ngadto sa ubos ug ang yuta mikurog ug ang mga batong tiunay nangliki.
Sa inyong paghunahuna, unsa pa kaha ka bug-at sa silot nga mahiagoman sa tawo nga miyatak sa Anak sa Dios, ug nagpakawalay bili sa dugo sa kasabotan nga pinaagi niini siya gibalaan, ug nanamastamas sa Espiritu sa grasya?
Sa ibabaw sa mga sungaysungay kinahanglan nga si Aaron maghimo ug pagtabon sa mga sala makausa sa matag tuig. Pinaagi sa dugo sa halad tungod sa sala alang sa pagtabon sa mga sala, siya maghimo ug pagtabon sa mga sala alang niini makausa sa matag tuig sa tanan ninyong kaliwatan. Kini labing balaan alang sa Ginoo.”
Mao kini ang iyang buhaton sa torong baka, sama sa iyang gibuhat sa torong baka nga halad tungod sa sala, busa buhaton usab niya kini. Ang pari maghimo sa pagtabon sa sala alang kanila ug pasayloon sila.
Kay gihigugma sa Dios ang kalibotan sa ingon nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak aron nga ang tanang motuo kaniya dili malaglag kondili makabaton sa kinabuhing dayon.
Ako mao ang buhing pan nga nanaog gikan sa langit. Si bisan kinsa nga mokaon niining maong pan, mabuhi sa dayon ug ang pan nga akong ihatag alang sa kinabuhi sa kalibotan mao ang akong unod.”
Sa iyang paghisgot ug bag-ong kasabotan, giisip niya ang una ingon nga karaan na. Ug bisan unsa nga karaan ug tigulang na, hapit nang mahanaw.
Kamo nasayod nga kamo gilukat gikan sa walay hinungdan nga paggawi nga inyong napanunod gikan sa inyong mga ginikanan, dili pinaagi sa mga butang nga madugta sama sa plata o bulawan, kondili pinaagi sa bililhong dugo ni Cristo, sama sa dugo sa nating karnero nga walay buling o mansa.
Sa luyo sa ikaduhang tabil diha ang tolda nga gitawag ug Dapit nga Labing Balaan, diin didto gibutang ang bulawan nga halaran sa insenso ug ang sudlanan sa kasabotan, nga gisapawan ug bulawan sa tanang bahin niini diin gibutang ang tibod nga bulawan nga gisudlan sa mana ug ang sungkod ni Aaron nga nanalingsing ug ang mga papan nga gisulatan sa kasabotan.
karon iya nang napasig-uli ngadto kaniya diha sa iyang lawas nga unodnon pinaagi sa iyang kamatayon, aron iya kamong ikapaatubang nga balaan ug putli ug walay ikasaway diha sa iyang atubangan,
ug makaplagan diha kaniya, dili nga nagbaton ako sa pagkamatarong pinasikad sa Balaod, kondili ang pagkamatarong nga pinaagi sa pagtuo kang Cristo, ang pagkamatarong nga gikan sa Dios nga nagsukad sa pagtuo.
nga nagsimbolo sa kapanahonan karon. Sumala niining maong paghan-ay, gihalad ang mga gasa ug mga halad nga inihaw nga dili makahingpit sa tanlag sa magsisimba,
Apan karon, diha kang Cristo Jesus, kamo nga kaniadto layo, karon gipaduol na pinaagi sa dugo ni Cristo.