Grabe gyud kaayo ang kasakit ug kaulaw sa kamatayon ni Hesus. Apan bisan pa sa iyang pag-antos, duna gyuy nahitabo nga talagsaon nga nagpamatuod nga dili ordinaryo nga tawo si Hesus. Sama pananglit, ang iyang mga pulong: “Amahan, pasayloa sila kay wala sila masayod sa ilang gibuhat.” (Lucas 23:34)
Namatay si Hesukristo sa krus human sa grabeng pagsakit. Ang silot nga iyang nadawat para nato, hilabihan ka-grabe. Lawom ang iyang mga samad ug daghan ang iyang nawala nga dugo, ang dugo nga nagluwas ug nagtubos nato gikan sa sala.
Base sa mga Ebanghelyo, namatay si Hesus pipila ka oras human siya gilansang sa krus. Para masiguro gyud nga patay na siya, gidunggab siya sa usa ka sundalo sa iyang kilid.
Tungod niini nga mga panghitabo, importante gyud nga atong hinumdoman kini ug maningkamot kita nga magkinabuhi nga matarong sa atubangan sa Dios. Atong pabilhan ang sakripisyo ni Hesus, kinsa nagluwas ug nagpahilayo nato gikan sa silot nga atong angay unta nga madawat. Kinahanglan nato siyang simbahon ug pasalamatan sa iyang walay kinutuban nga gugma.
Sa nakainom na si Jesus sa suka, siya miingon, “Natapos na.” Ug giduko niya ang iyang ulo ug gitugyan ang iyang espiritu.
Ang Dios sa atong mga katigulangan nagbanhaw kang Jesus nga inyong gipatay pinaagi sa pagbitay kaniya sa kahoy.
Ug siya namatay alang sa tanan, aron sila nga mga buhi magkinabuhi dili na alang sa ilang kaugalingon, kondili alang kaniya nga namatay ug nabanhaw tungod kanila.
“Kamo nahibalo nga human sa duha ka adlaw mao na ang Kasaulogan sa Pagsaylo ug ang Anak sa Tawo itugyan na aron ilansang sa krus.”
Gibuhat niya ang iyang mahimo, ang akong lawas gihaplasan niyang daan alang sa paglubong.
Sa iyang pagkamatay, siya namatay ngadto sa sala sa makausa lamang, apan ang kinabuhi nga iyang gikinabuhi, iyang gikinabuhi ngadto sa Dios.
kay kini mao ang akong dugo sa kasabotan, nga iula alang sa daghan aron sa pagpasaylo sa mga sala.
Unya misugod siya sa pagtudlo nga ang Anak sa Tawo kinahanglang mag-antos sa daghang mga butang ug isalikway siya sa mga pangulo ug sa mga pangulong pari ug sa mga eskriba ug patyon siya ug tapos sa tulo ka adlaw mabanhaw siya.
Sa kanunay giantos dinhi sa among lawas ang kamatayon ni Jesus, aron ang kinabuhi ni Jesus mapadayag usab dinhi sa among mga lawas.
Apan sa diha na sila kang Jesus, ug ilang nakita nga siya patay na, wala na lang nila balia ang iyang mga bitiis.
Ug unya ang tabil sa Templo nagisi gikan sa taas ngadto sa ubos ug ang yuta mikurog ug ang mga batong tiunay nangliki.
Ug sa mga ikatulo nga takna sa hapon, si Jesus mituaw sa kusog nga tingog nga nag-ingon, “Eli, Eli, lema sabachthani?” nga sa ato pa, “Dios ko, Dios ko, nganong gibiyaan mo ako.”
Ug sa dihang nakita sa kapitan nga nagtindog atbang kaniya, nga sa maong paagi nabugtoan siya sa ginhawa, ang kapitan miingon, “Tinuod gayod nga kining tawhana anak sa Dios!”
Gisulti niya kini dili gikan sa iyang kaugalingon kondili ingon nga siya ang labawng pangulong pari niadtong tuiga, siya nagpropesiya nga si Jesus mamatay alang sa nasod,
si Jose nga taga-Arimatea nga usa ka tinahod nga sakop sa Sanhedrin, ug nagpaabot usab sa gingharian sa Dios, nangahas sa pag-adto kang Pilato ug gipangayo niya ang lawas ni Jesus.
Karon, sa diha nga ang kapitan ug ang iyang mga kauban nga nagbantay kang Jesus nakakita sa linog ug sa mga nahitabo, sila nalisang pag-ayo ug miingon, “Sa pagkatinuod kining tawhana anak sa Dios!”
ug pinaagi kaniya mipasig-uli nganha sa iyang kaugalingon ang tanang mga butang sa kayutaan o sa kalangitan, ug naghimo sa pakigdait pinaagi sa iyang dugo diha sa krus.
“Tan-awa, nagtungas kita padulong sa Jerusalem ug ang Anak sa Tawo itugyan ngadto sa mga pangulong pari ug sa mga eskriba, ug hukman nila siya sa kamatayon ug itugyan ngadto sa mga Gentil aron bugalbugalan ug bunalan ug ilansang sa krus apan sa ikatulo nga adlaw banhawon siya.”
Ug samtang nagkatigom sila sa Galilea, si Jesus miingon kanila, “Ang Anak sa Tawo itugyan ngadto sa mga kamot sa mga tawo ug patyon nila siya ug sa ikatulo nga adlaw siya banhawon.” Ug nasubo sila pag-ayo.
Ug siya mikuha ug pan, ug sa nakapasalamat na siya, kini iyang gipikaspikas ug gihatag kanila nga nag-ingon, “Kini mao ang akong lawas nga gihatag alang kaninyo. Buhata ninyo kini sa paghinumdom kanako.” Ug ang mga pangulong pari ug mga eskriba nagtinguha kon unsaon nila pagpatay si Jesus kay nahadlok man sila sa mga tawo. Ug sa samang paagi, human sa panihapon, ang kupa gikuha niya nga nag-ingon, “Kining kupa nga giula alang kaninyo mao ang bag-ong kasabotan diha sa akong dugo.
Unya si Jesus misinggit sa kusog nga tingog nga nag-ingon, “Amahan, nganha sa imong mga kamot itugyan nako ang akong espiritu!” Ug sa nakasulti siya niini, nabugto ang iyang gininhawa.
nga ang Anak sa Tawo kinahanglang itugyan ngadto sa mga kamot sa mga tawong makasasala ug ilansang sa krus, ug sa ikatulong adlaw mabanhaw.”
Unya si Jesus miingon, “Amahan, pasayloa sila, kay wala sila masayod sa ilang gibuhat.” Ug ilang giripahan ang iyang mga bisti aron sa pagbahin niini.
Kay sultihan ko kamo, nga dinhi kanako kinahanglang matuman kining bahina sa kasulatan nga nag-ingon, ‘Ug siya giisip nga kauban sa mga malapason,’ kay ang nasulat mahitungod kanako adunay katumanan.”
Sa pagkasunod nga adlaw iyang nakita si Jesus nga nagpaingon kaniya ug siya miingon, “Tan-awa, ang Nating Karnero sa Dios, ang nagkuha sa sala sa kalibotan!
Ako mao ang maayong magbalantay sa karnero. Ang maayong magbalantay sa karnero nagtahan sa iyang kinabuhi alang sa karnero.
sama nga ang Amahan nakaila kanako ug ako nakaila sa Amahan. Ug gitahan nako ang akong kinabuhi alang sa karnero.
Ug ako, sa maisa na gikan sa yuta, magkabig sa tanang tawo ngari kanako.” Kini gisulti niya aron sa pagpadayag sa paagi sa kamatayon nga iyang kamatyan.
Apan usa sa mga sundalo miduslak ug bangkaw sa iyang kilid ug dihadiha mibuhagay ang dugo ug tubig.
Kining maong Jesus nga gitugyan sumala sa gitakda nga plano ug sa nahibaloan nang daan sa Dios, inyong gilansang sa krus ug gipatay pinaagi sa mga kamot sa mga tawong wala magtamod sa balaod.
Apan gibanhaw siya sa Dios, gipalingkawas gikan sa kasakit sa kamatayon, kay dili man gayod mahimo alang kaniya nga kapugngan kini.
Busa pahibaloa gayod ang tibuok banay sa Israel nga ang Dios naghimo kaniya nga Ginoo ug Mesias, kining maong Jesus nga inyong gilansang sa krus.”
kinahanglang mahibaloan ninyong tanan ug sa tanang katawhan sa Israel nga pinaagi sa ngalan ni Jesu-Cristo nga Nazaretnon nga inyong gilansang sa krus, nga gibanhaw sa Dios gikan sa mga patay, pinaagi kaniya kining tawhana nagtindog nga maayo na sa inyong atubangan.
Apan ang Dios nagpadayag sa iyang gugma alang kanato pinaagi niini, nga bisan sa mga makasasala pa kita, si Cristo nagpakamatay alang kanato.
Kita nasayod nga ang atong karaang pagkatawo gilansang sa krus uban kang Cristo aron malaglag ang lawas sa sala ug dili na kita maulipon sa sala.
Kay alang niining maong tuyo si Cristo namatay ug nabuhi pag-usab aron mahimo siyang Ginoo sa mga patay ug sa mga buhi.
Kay gitugyan nako kaninyo ingon nga labing mahinungdanon sa tanan ang unsay nadawat nako, nga si Cristo namatay alang sa atong mga sala sumala sa kasulatan,
Tungod kanato si Cristo nga wala makasinati ug sala gihimo niya nga sala, aron diha kang Cristo mahimo kitang pagkamatarong sa Dios.
Gilansang ako sa krus uban kang Cristo, dili na ako ang nabuhi, kondili si Cristo ang nabuhi sa sulod nako, ug ang kinabuhi nga karon akong gikinabuhi sa unod akong gikinabuhi diha sa akong pagtuo sa Anak sa Dios nga nahigugma kanako ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.
Apan dili lang unta mahitabo kanako ang pagpasigarbo gawas sa krus sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga pinaagi niini, ang kalibotan gilansang sa krus alang kanako, ug ako alang sa kalibotan.
Diha kang Cristo naangkon nato ang pagkatinubos pinaagi sa iyang dugo, ang kapasayloan alang sa atong mga kalapasan, sumala sa kadato sa grasya sa Dios
ingon nga napapas niya ang sulat nga nagbabag batok kanato pinaagi sa mga tulumanon niini ug kini iyang gikuha gikan kanato ug gilansang kini sa krus.
Siya gayod mao ang midala sa atong mga sala diha sa iyang lawas ngadto sa kahoy, aron kita mamatay ngadto sa sala ug mabuhi ngadto sa pagkamatarong. Pinaagi sa iyang mga samad kamo nangaayo.
Kay si Cristo usab namatay sa makausa tungod sa mga sala, ang matarong alang sa mga dili matarong, aron kamo iyang madala ngadto sa Dios, ingon nga gipatay siya diha sa lawas apan gibuhi diha sa espiritu.
Ug siya mao ang halad sa pasig-uli alang sa atong mga sala ug dili lamang sa atong mga sala kondili sa mga sala usab sa tibuok kalibotan.
ug gikan kang Jesu-Cristo, ang kasaligan nga saksi, ang panganay gikan sa mga nangamatay, ug ang pangulo sa mga hari sa yuta. Kaniya nga nahigugma kanato ug nagpahigawas kanato gikan sa atong mga sala pinaagi sa iyang dugo
Ug nag-awit sila sa usa ka bag-ong awit nga nag-ingon, “Takos ikaw sa pagkuha sa basahong linukot ug sa pagbukas sa mga silyo niini, kay ikaw mao man ang gipatay ug pinaagi sa imong dugo gilukat nimo ang mga tawo alang sa Dios, gikan sa tanang kabanayan ug pinulongan ug katawhan ug kanasoran,
Ako miingon kaniya, “Akong Ginoo, nasayod ikaw.” Ug siya miingon kanako, “Mao kini sila ang mga nakalabang sa dagkong kasakitan, ang ilang mga tag-as nga bisti gilabhan nila ug gipaputi diha sa dugo sa Nating Karnero.
Apan ang anghel miingon sa mga babaye, “Ayaw kamo kahadlok! Nasayod ako nga nangita kamo kang Jesus nga gilansang sa krus. Wala siya dinhi, kay nabanhaw siya sumala sa iyang giingon. Dali kamo, tan-awa ninyo ang dapit diin siya nahimutang.
Ug sa nakalakaw siya sa unahan ug diyotay, siya mihapa ug nag-ampo, “Amahan ko, kon mahimo, isaylo kanako kining kupa apan dili sumala sa akong pagbuot kondili sa imo.”
Ug siya miingon, “Abba, Amahan, ang tanang mga butang mahimo nimo, kuhaa kanako kining kupa; hinuon dili sumala sa akong pagbuot, kondili sa imo.”
“Amahan, kon buot nimo, kuhaa kining kupa gikan kanako, apan dili ang akong pagbuot maoy matuman kondili ang imo.” [
Ug sama nga ang bitin giisa ni Moises didto sa kamingawan, kinahanglan usab nga iisa ang Anak sa Tawo, aron ang tanan nga motuo kaniya makabaton ug kinabuhing dayon.”
Ako mao ang buhing pan nga nanaog gikan sa langit. Si bisan kinsa nga mokaon niining maong pan, mabuhi sa dayon ug ang pan nga akong ihatag alang sa kinabuhi sa kalibotan mao ang akong unod.”
Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo, nga ang usa ka lugas nga trigo kinahanglang mahulog sa yuta ug mamatay, kay kon dili, magpabilin kini nga mag-inusara. Apan kon kini mamatay, mamunga kini ug daghan.
Busa mao kini ang gibuhat sa mga sundalo. Apan sa duol sa krus ni Jesus nagtindog ang iyang inahan, ug ang igsoon nga babaye sa iyang inahan, ug si Maria nga asawa ni Clopas, ug si Maria Magdalena. Sa pagkakita ni Jesus sa iyang inahan ug sa tinun-an nga iyang pinalangga nga nagtindog sa duol, siya miingon sa iyang inahan, “Babaye, tan-awa ang imong anak!” Unya miingon siya sa tinun-an, “Tan-awa ang imong inahan!” Ug sukad niadtong tungora gipapuyo siya sa kaugalingong balay sa tinun-an.
Unya sa nakalukong sila ug korona nga tunokon, ila kining gisul-ob sa iyang ulo ug gipakupot siya ug baston nga bagakay sa iyang tuo nga kamot. Nagluhod sila sa iyang atubangan sa pagbugalbugal kaniya, ug nag-ingon, “Mabuhi ang Hari sa mga Judio!”
Ug sa gikalansang na nila siya sa krus, gibahinbahin nila ang iyang mga bisti pinaagi ug ripa.
Ug laing duha usab ka mga kriminal gidala aron patyon uban kaniya. Ug sa pag-abot nila sa dapit nga ginganlan ug Ang Kalabera, didto ilang gilansang siya sa krus, ug ang mga kriminal, ang usa sa iyang tuo ug ang usa sa iyang wala.
Unya usa sa mga kriminal nga gibitay mibugalbugal kaniya sa pagsulti nga nag-ingon, “Dili ba ikaw man ang Cristo? Luwasa ang imong kaugalingon ug kami!” Ug si Pilato miingon sa mga pangulong pari ug sa pundok sa katawhan, “Wala akoy nakitang sala niining tawhana.” Apan ang usa mitubag sa pagbadlong kaniya, “Wala ba ikaw mahadlok sa Dios, nga anaa ka man unta sa mao rang silot? Kining atong kahimtang makatarunganon gayod kay kita nagdawat man sa angay nga balos sa atong mga binuhatan, apan kining tawhana walay nabuhat nga daotan.” Ug siya miingon, “Jesus, hinumdomi ako inig-abot nimo sa imong gingharian.” Ug si Jesus mitubag kaniya, “Sa pagkatinuod, sultihan ko ikaw, nga karong adlawa adto ikaw sa Paraiso uban kanako.”
Unya ang mga sundalo, sa dihang gilansang na nila si Jesus, mikuha sa iyang mga bisti ug ila kining gibahin sa upat, usa alang sa matag sundalo. Apan ang iyang kamisola walay tinahian, dayon kini gikan sa taas hangtod sa ubos. Ug sila miingon sa usa ug usa, “Dili nato kini tabastabason kondili ripahon nato kon kinsay makapanag-iya niini.” Kini aron matuman ang kasulatan nga nag-ingon, “Ilang gibahinbahin ang akong mga bisti alang sa ilang kaugalingon, ug ang akong sapot ilang giripahan.”
Ug ang labawng pangulong pari migisi sa iyang mga bisti ug miingon, “Nagsulti siya ug pasipala! Nganong magkinahanglan pa kita ug mga saksi? Nakadungog kamo karon sa iyang pagpasipala. Unsay inyong hukom?” Sila mitubag nga nag-ingon, “Siya angay sa kamatayon.”
Ug sa pagkabuntag na, ang tanang mga pangulong pari ug ang mga kadagkoan sa katawhan nagkasabot batok kang Jesus aron pahamtangan siya sa kamatayon. ug gibaylo nila kini sa yuta sa magkukulon sumala sa gimando kanako sa Ginoo.” Si Jesus nagtindog sa atubangan sa gobernador ug ang gobernador nangutana kaniya, “Ikaw ba ang Hari sa mga Judio?” Si Jesus miingon, “Gipamulong nimo.” Apan sa diha nga gipasakaan na siya ug sumbong sa mga pangulong pari ug sa mga kadagkoan, wala siya motubag. Unya si Pilato miingon kaniya, “Wala ba ikaw makadungog sa daghan nilang gisumbong batok kanimo?” Apan wala gayod siya motubag, bisan na lamang ug batok sa usa ka sumbong, ug tungod niana ang gobernador nahibulong kaayo. Sa panahon sa Kasaulogan, nabatasan sa gobernador ang pagbuhi alang sa katawhan ug bisan kinsa nga binilanggo, si bisan kinsa nga ilang pangayoon. Ug niadtong panahona dihay usa ka bantogang binilanggo nga ginganlan ug Barabas. Busa, sa nagkatigom na ang katawhan, si Pilato miingon kanila, “Kinsa may buot ninyo nga akong buhian alang kaninyo, si Barabas ba o si Jesus nga gitawag ug Cristo?” Kay nasayod man siya nga tungod sa kasina gitugyan nila si Jesus nganha kaniya. Ug samtang naglingkod siya didto sa hukmanan, gipadad-an siya sa iyang asawa ug tugon, “Ayaw pangilabot nianang tawo nga matarong kay karong adlawa nahasol ako pag-ayo tungod sa akong damgo mahitungod kaniya.” Ug sa nagapos na nila siya, gidala nila siya ug gitugyan ngadto kang Pilato nga gobernador.
Dihadiha, sa pag-abot na sa kabuntagon, ang mga pangulong pari nakigsabot uban sa mga kadagkoan ug sa mga eskriba ug sa tibuok Sanhedrin. Ug gigapos nila si Jesus ug gidala ug gitugyan ngadto kang Pilato.
Unya sa nadakop na nila siya, ilang gihatod ug gidala siya ngadto sa balay sa labawng pangulong pari. Ug si Pedro misunod nga nagpalayo.
Ug si Pilato miingon sa mga pangulong pari ug sa pundok sa katawhan, “Wala akoy nakitang sala niining tawhana.”
Unya gipatigom ni Pilato ang mga pangulong pari ug ang mga pangulo ug ang katawhan, ug miingon siya kanila, “Gidad-an ninyo ako niining tawhana sa sumbong nga siya nagpahisalaag sa mga tawo. Ug human nako siya masukitsukit sa inyong atubangan, wala nako makita nga siya sad-an sa inyong mga gisumbong batok kaniya. Wala usab si Herodes, kay iya mang giuli siya kanato. Tan-awa, walay bisan unsa nga nabuhat niya nga angay sa kamatayon; busa akong ipakastigo siya ug unya buhian.”
Tungod niini si Pilato naninguha sa pagbuhi kaniya apan ang mga Judio naninggit nga nag-ingon, “Kon imong buhian kining tawhana, dili ikaw higala ni Cesar. Ang tanan nga magpakahari nakigbatok kang Cesar.”
ug inyong gipatay ang Tigmugna sa kinabuhi, ang gibanhaw sa Dios gikan sa mga patay, ug kami mga saksi niini.
Ug kami mga saksi sa tanang butang nga gibuhat niya sulod sa kayutaan sa mga Judio ug sa Jerusalem. Ug siya ilang gipatay pinaagi sa pagbitay kaniya diha sa kahoy.
nga gitanyag sa Dios ingon nga halad aron mapasaylo ang sala pinaagi sa iyang dugo, halad nga dawaton pinaagi sa pagtuo. Kini maoy pagpakita sa pagkamatarong sa Dios, kay tungod sa pagkamainantoson sa Dios gisayloan niya ang kasal-anan nga nahimo kaniadto;
Siya nga wala mohikaw sa iyang kaugalingong Anak kondili mitugyan hinuon kaniya alang kanatong tanan, dili ba ihatag usab niya kanato ang tanang mga butang uban kaniya?
Kay ang mensahe sa krus binuang alang sa mga nagkalaglag apan alang kanato nga nangaluwas, kini ang gahom sa Dios.
Kay gituyo nako nga dili mahibalo sa bisan unsa gawas lamang kang Jesu-Cristo ug nga siya gilansang sa krus.
nga mitugyan sa iyang kaugalingon alang sa atong mga sala aron sa pagluwas kanato gikan niining daotan nga kapanahonan karon, sumala sa kabubut-on sa atong Dios ug Amahan.
Ug kini aron ang duha iyang mapasig-uli ngadto sa Dios diha sa usa ka lawas pinaagi sa krus, ug sa ingon gitapos ang panagbingkil.
siya nagpaubos sa iyang kaugalingon ug nahimong masinugtanon hangtod sa kamatayon, bisan pa sa kamatayon diha sa krus.
Kay kamo nangamatay ug ang inyong kinabuhi natago uban kang Cristo diha sa Dios.
nga namatay alang kanato aron nga bisan nagmata kita o natulog, kita mabuhi uban kaniya.
Apan nakita nato karon si Jesus, nga sa makadiyot gihimo nga ubos sa mga anghel, gipurongpurongan sa himaya ug dungog tungod sa iyang pag-antos sa kamatayon, aron nga pinaagi sa grasya sa Dios makatilaw siya ug kamatayon alang sa matag usa.
Kay kon mao pa, kinahanglan unta nga magsublisubli siya sa pag-antos sukad sa pagkatukod sa kalibotan. Apan karon siya nagpakita sa makausa sa kataposan sa kapanahonan aron sa pagpapas sa sala pinaagi sa paghalad sa iyang kaugalingon.
mao usab si Cristo, human makahalad sa makausa aron sa pagkuha sa mga sala sa daghan motungha sa ikaduhang higayon, dili mahitungod sa sala, kondili sa pagluwas kanila nga mainitong nagpaabot kaniya.
Ug pinaagi sa maong kabubut-on kita nangahinlo gikan sa sala pinaagi sa makausa lamang nga paghalad sa lawas ni Jesu-Cristo.
Kamo nasayod nga kamo gilukat gikan sa walay hinungdan nga paggawi nga inyong napanunod gikan sa inyong mga ginikanan, dili pinaagi sa mga butang nga madugta sama sa plata o bulawan, kondili pinaagi sa bililhong dugo ni Cristo, sama sa dugo sa nating karnero nga walay buling o mansa.
Kay alang niini gitawag kamo, tungod kay si Cristo nag-antos usab alang kaninyo, nga nagbilin kaninyo ug usa ka panag-ingnan aron kamo magsunod sa iyang mga tunob.
Busa ingon nga si Cristo nag-antos diha sa lawas, sangkapi ninyo ang inyong kaugalingon sa samang hunahuna, kay siya nga mag-antos diha sa lawas makahunong na sa pagpakasala,
Ug sila nagmadaogon batok kaniya pinaagi sa dugo sa Nating Karnero ug sa pulong sa ilang pagpamatuod, tungod kay wala man sila mahigugma sa ilang mga kinabuhi bisan ngadto sa kamatayon.
Kay sama nga si Jonas didto sa tiyan sa dakong isda sulod sa tulo ka adlaw ug tulo ka gabii, ang Anak sa Tawo usab adto sa kahiladman sa yuta sulod sa tulo ka adlaw ug tulo ka gabii.
Ug siya miingon, “Ang Anak sa Tawo kinahanglang mag-antos sa daghang mga butang, ug isalikway siya sa mga kadagkoan ug sa mga pangulong pari ug sa mga eskriba, ug patyon, ug sa ikatulo nga adlaw mabanhaw siya.”
Tungod niini naninguha sila sa pagdakop kaniya apan walay midakop kaniya kay wala pa man moabot ang iyang panahon.
Tungod niini namunit sila ug mga bato aron ilabay kaniya apan si Jesus mitago ug migula sa Templo.
Apan usa kanila, si Caifas, nga mao ang labawng pangulong pari niadtong tuiga, miingon kanila, “Kamo mga walay alamag. Gihigugma ni Jesus si Marta ug ang iyang igsoong babaye ug si Lazaro. Wala gani kamo makasabot nga maoy maayo alang kaninyo nga usa lamang ka tawo ang mamatay alang sa katawhan, ug dili ang tibuok nasod maoy laglagon.” Gisulti niya kini dili gikan sa iyang kaugalingon kondili ingon nga siya ang labawng pangulong pari niadtong tuiga, siya nagpropesiya nga si Jesus mamatay alang sa nasod, ug dili alang sa nasod lamang, kondili sa pagtigom usab aron magkahiusa ang nagkatibulaag nga mga anak sa Dios. Busa sukad niadtong adlawa nagsabot sila sa pagpatay kaniya.
Ug si Jesus nga nahibalo na sa tanang mahitabo kaniya, misugat ug miingon kanila, “Kinsay inyong gipangita?” Ug sila naninggit pag-usab nga miingon, “Dili kanang tawhana, kondili si Barabas!” Apan kini si Barabas usa ka tulisan. Sila mitubag kaniya, “Si Jesus nga taga-Nazaret.” Si Jesus miingon kanila, “Ako mao siya.” Si Judas, nga mao ang nagbudhi kaniya, nagtindog uban kanila. Sa pag-ingon ni Jesus kanila, “Ako mao siya,” sila nanibog ug nangatumba sa yuta.
Si Jesus mitubag kaniya, “Wala ka untay kagahom ibabaw kanako kon wala pa ikaw hatagi niini gikan sa kahitas-an, busa ang nagtugyan kanako nganha kanimo dako pa ug sala.”
Human sa iyang pag-antos, mipakita siya kanila nga buhi pinaagi sa daghang mga pagpamatuod, nagpakita ngadto kanila sulod sa 40 ka adlaw ug nagsulti kanila mahitungod sa gingharian sa Dios.
Busa ingon nga usa ka propeta ug nahibalo nga ang Dios nanumpa kaniya ug usa ka pakigsaad nga usa sa iyang mga kaliwat ipahimutang diha sa iyang trono.
Busa ingon nga ang sala misulod sa kalibotan pinaagi sa usa ka tawo ug ang kamatayon pinaagi sa sala, nga tungod niini ang kamatayon mikuyanap ngadto sa tanang tawo kay ang tanan nakasala man—
Kay ingon nga pinaagi sa usa ka tawo miabot ang kamatayon, pinaagi usab sa usa ka tawo miabot ang pagkabanhaw sa mga patay. Kay ingon nga diha kang Adan ang tanan nangamatay, ingon usab diha kang Cristo ang tanan mangabuhi.
Si Cristo milukat kanato gikan sa tunglo sa Balaod sa diha nga nahimo siyang tunglo alang kanato—kay nasulat, “Tinunglo ang matag usa nga gibitay diha sa kahoy”—
Ug pagkinabuhi kamo diha sa gugma ingon nga si Cristo nahigugma kanato ug alang kanato, mitugyan sa iyang kaugalingon ingon nga humot nga halad ug halad nga inihaw ngadto sa Dios.
Sa pagkatinuod, ubos sa Balaod hapit ang tanang butang hinloan ug dugo, ug kon walay pag-ula ug dugo walay mahimong pagpasaylo sa mga sala.
Iyang pahiran ang tanang luha gikan sa ilang mga mata, ug ang kamatayon wala na, ug wala na usab unyay pagminatay o paghilak o kasakit kay ang unang mga butang nangagi na.”