Kategorya
MGA BERSIKULO SA PAG-EBANGHELYO
Naay misyon kita isip tumutuo, ug mao kana ang pagsangyaw sa tanan, pag-adto sa tibuok kalibutan dala ang pulong sa Ginoo. “Ug siya miingon kanila: Panglakaw kamo sa tibuok kalibutan, ug iwali ninyo ang Maayong Balita ngadto sa tanang binuhat.” (Marcos 16:15).
Busa pangandam aron matuman nimo kining matahum nga misyon nga gibilin sa Ginoo kanato. Isulti ang mahitungod sa Ginoo ngadto sa tanan nga wala pa makaila Kaniya. Mahinangpon sa pagbasa sa Iyang pulong, ug mahibal-an nimo unsaon pagsulti niadtong mga tawong gibutang sa Ginoo sa imong dalan. Pagmaisugon ug ayaw kahadlok pagdala niining matahum nga mensahe sa kaluwasan ug kinabuhing walay katapusan nga gihatag na sa Ginoo kanimo.
Ang Ginoo mohatag kanimo og gahum, bansayon ka Niya matag adlaw pinaagi sa Iyang pulong. Apan gipakita sa Dios ang iyang gugma alang kanato, nga samtang mga makasasala pa kita, si Cristo namatay alang kanato. (Roma 5:8).
Si Jesus mitubag kaniya, “Ako mao ang dalan ug ang kamatuoran ug ang kinabuhi, walay si bisan kinsa nga makaadto sa Amahan, kon dili pinaagi kanako.
Tultoli ako diha sa imong kamatuoran, ug tudloi ako, kay ikaw mao ang Dios sa akong kaluwasan; kanimo naghulat ako sa tibuok nga adlaw.
Salig sa Ginoo sa tibuok nimong kasingkasing ug ayaw pagsalig sa imong kaugalingong salabotan. Sa tanan nimong mga dalan ilha siya, ug siya magtul-id sa imong mga agianan.
Tudloi ako sa imong dalan, O Ginoo, aron ako maglakaw diha sa imong kamatuoran; bug-osa ang akong kasingkasing sa pagkahadlok sa imong ngalan.
Ang kinatibuk-an sa imong pulong kamatuoran, ug ang matag usa sa imong matarong nga mga tulumanon molungtad hangtod sa kahangtoran.
Ang tibuok nga Kasulatan gisulat uban sa lamdag sa Dios ug mapuslanon alang sa pagpanudlo, alang sa pagpamadlong, alang sa pagpanul-id ug alang sa pagmatuto diha sa pagkamatarong, aron ang tawo sa Dios mahimong hingpit, sangkap alang sa tanang maayong buluhaton.
Akong gipili ang dalan sa pagkamatinumanon; gibutang nako ang imong mga tulumanon sa akong atubangan.
Sa dihang moabot ang Espiritu sa kamatuoran, siya ang magtultol kaninyo ngadto sa tanan nga kamatuoran, kay siya dili magsulti gikan sa iyang kaugalingon apan unsay iyang nadungog iyang isulti, ug ang mga butang nga umaabot iyang ipahibalo kaninyo.
Hinuon sa magsulti kita sa kamatuoran uban sa gugma, magtubo unta kita sa tanang paagi ngadto kang Cristo, nga mao ang ulo.
Ang balaod sa Ginoo hingpit, nagpahiuli sa kalag; ang pagpamatuod sa Ginoo tinuod, naghimong maalamon sa mga walay alamag; ang mga lagda sa Ginoo matarong, naglipay sa kasingkasing; ang kasugoan sa Ginoo lunsay, nagdan-ag sa mga mata;
Ang bakakon nga mga ngabil dulumtanan alang sa Ginoo, apan kadtong nagbuhat nga matinumanon maoy iyang kalipay.
Ug si Pilato miingon kaniya, “Busa ikaw hari diay?” Si Jesus mitubag kaniya, “Ikaw nagsulti nga ako hari. Ug alang niini ako natawo, ug alang niini ako mianhi sa kalibotan aron sa pagpadayag sa kamatuoran. Ang tanan nga iya sa kamatuoran namati sa akong tingog.”
Gitipigan nako ang imong pulong sulod sa akong kasingkasing, aron dili ako makasala batok kanimo.
Wala na akoy kalipay nga molabaw pa niini, nga makadungog ako nga ang akong mga anak nagkinabuhi diha sa kamatuoran.
Kon aduna man kaninyoy nakulangan ug kaalam, papangayoa siya sa Dios nga naghatag nga madagayaon ngadto sa tanang tawo ug sa walay pagpamuyboy, ug kini ihatag kaniya.
Mga anak, kinahanglan nga maghigugma kita dili lamang pinaagi sa pulong o sa sulti, kondili pinaagi sa buhat ug sa kamatuoran.
Siya nga naglakaw nga dili masaway ug nagbuhat sa matarong, ug nagsulti sa kamatuoran gikan sa iyang kasingkasing;
Ug kita nasayod nga ang Anak sa Dios mianhi ug mihatag kanato ug salabotan aron kita makaila kaniya nga mao ang matuod ug kita anaa kaniya nga mao ang matuod, diha sa iyang Anak nga si Jesu-Cristo. Kini mao ang matuod nga Dios ug kinabuhi nga dayon.
Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
Ang Dios espiritu ug ang mga magsimba kaniya kinahanglang magsimba diha sa espiritu ug sa kamatuoran.”
Kay nahinloan na man ninyo ang inyong mga kalag pinaagi sa inyong pagkamasinugtanon sa kamatuoran ngadto sa matinud-anon nga paghigugma nga inigsoon gikan sa putli nga kinasingkasing, paghigugmaay kamo sa usa ug usa nga mainiton gayod.
Paningkamoti pag-ayo ang pagpakita sa imong kaugalingon ngadto sa Dios ingon nga iyang nahimut-an, usa ka magbubuhat nga dili maulaw, nga sa hustong paagi magpasabot sa pulong sa kamatuoran.
Kay ang pulong sa Dios buhi ug naglihok, hait pa kay sa espada nga duhay sulab, modulot lahos ngadto sa nag-ulang sa kalag ug espiritu, sa mga lutahan ug sa mga kauyokan ug motugkad sa mga hunahuna ug katuyoan sa kasingkasing.
Busa, barog kamo, binaksan ang inyong mga hawak sa kamatuoran ug sinul-ob ang taming sa dughan nga mao ang pagkamatarong,
O ipadan-ag ang imong kahayag ug ang imong kamatuoran; pamandoa sila kanako; ipahatod ako nila ngadto sa imong bungtod nga balaan, ug ngadto sa imong puluy-anan!
Kon kita mag-ingon nga may pakig-ambitay kita uban kaniya apan naglakaw kita diha sa kangitngit, namakak kita ug wala magsubay sa kamatuoran.
kay ang akong baba maglitok sa kamatuoran; ang kadaotan dulumtanan sa akong mga ngabil.
Mao kini ang mga butang nga inyong buhaton: Isulti ang kamatuoran ngadto sa usa ug usa, ihatag diha sa inyong mga ganghaan ang mga hukom nga matuod ug pagbuhat alang sa kalinaw.
Ug gisalikway namo ang mga tinago nga makauulaw, wala mangilad o magtuis sa pulong sa Dios. Hinuon, pinaagi sa dayag nga pagsulti sa kamatuoran, kami nagpaila sa among kaugalingon ngadto sa tanlag sa tanang tawo sa atubangan sa Dios.
Siya nga nag-ingon, “Ako nakaila kaniya,” apan wala magtuman sa iyang mga sugo, kini siya bakakon, ug wala kaniya ang kamatuoran;
Ang matarong nga mga ngabil maoy kalipay sa mga hari; ug siya nahigugma kaniya nga nagsulti sa matarong.
Ang Ginoo duol sa tanan nga nagsangpit kaniya, sa tanan nga nagsangpit kaniya sa kamatuoran.
Ug ang Pulong nahimong tawo ug mipuyo uban kanato ug atong nakita ang iyang himaya, ang himaya nga iyang nadawat gikan sa Amahan ingon nga bugtong Anak, puno sa grasya ug kamatuoran.
Kay sultihan ko kamo nga si Cristo nahimong alagad ngadto sa mga tinuli aron pagpakita sa pagkamatinud-anon sa Dios, aron sa paglig-on sa mga saad nga gihatag ngadto sa mga patriarka,
Busa himoon nato ang kasaulogan, dili pinaagi sa daan nga patubo, dili pinaagi sa patubo nga mao ang pagkangil-ad ug pagkadaotan, kondili pinaagi sa walay patubo nga pan sa pagkamatinud-anon ug sa kamatuoran.
Ang kaligdong sa matarong maggiya kanila, apan ang pagkabaliko sa maluibon maglaglag kanila.
kay ang kamatuoran mahitungod sa Dios ilang gipulihan ug bakak ug mao na hinuoy ilang gisimba ug gialagaran ang binuhat ug wala nila simbaha ug alagara ang Magbubuhat nga dalaygon hangtod sa kahangtoran! Amen.
Kay kami walay mahimo batok sa kamatuoran, kondili ang pagdapig lamang sa kamatuoran.
Kita iya sa Dios. Ang nakaila sa Dios mamati kanato ug siya nga dili iya sa Dios dili mamati kanato. Pinaagi niini mailhan nato ang espiritu sa kamatuoran ug ang espiritu sa kasaypanan.
Apan kadtong nagbuhat sa matuod moadto sa kahayag aron ikapadayag nga ang iyang mga binuhatan nahimo diha sa Dios.
kon tinuod man nga kamo nakadungog mahitungod kaniya ug gitudloan diha kaniya, ingon nga ang kamatuoran anaa kang Jesus.
Tan-awa, ikaw nagtinguha ug kamatuoran sa mga sulod nga bahin; busa tudloi ako sa kaalam diha sa tinago nakong kasingkasing.
Tabonan ikaw niya sa iyang mga dagang, ug sa ilalom sa iyang mga pako, magpasilong ikaw; ang iyang pagkamatinumanon mao ang taming ug panalipod.
Ako wala mosulti sa tago, diha sa usa ka yuta sa kangitngit. Ako wala mag-ingon sa kaliwat ni Jacob, ‘Pangitaa ninyo ako sa kasamok.’ Ako, ang Ginoo, nagsulti sa kamatuoran, ako nagpahayag sa matarong.
Unsaon man sa usa ka batan-on nga magpabiling hinlo ang iyang dalan? Pinaagi sa pagmatngon niini sumala sa imong pulong.
ayaw kalimot ug ayaw pagtipas gikan sa mga pulong sa akong baba. Batoni ang kaalam; batoni ang pagpanabot. Ayaw siya biyai ug siya manalipod kanimo; higugma siya, ug siya magbantay kanimo. Ang sinugdanan sa kaalam mao kini: Batoni ang kaalam, ug bisan unsay imong makuha, batoni ang pagpanabot.
Si bisan kinsa nga magsulti sa kinaugalingon lamang nangita sa iyang kaugalingong dungog apan si bisan kinsa nga nangita sa dungog sa nagpadala kaniya, matinud-anon ug wala diha kaniya ang pagkabakakon.
Ingon nga ang kamatuoran ni Cristo ania kanako, kining maong pagpasigarbo nako dili mahunong didto sa mga kayutaan sa Acaya.
Sa kataposan, mga igsoon, bisan unsang butang nga matuod, bisan unsang butang nga dungganan, bisan unsang butang nga matarong, bisan unsang butang nga putli, bisan unsang butang nga matahom, bisan unsang butang nga maayo ug dungog, kon aduna may labing maayo, kon aduna may pagdayeg, hunahunaa ninyo kining mga butanga.
Pahimatngonan nako ikaw ug tudloan sa dalan nga imong laktan; tambagan nako ikaw uban ang akong mga mata nganha kanimo.
Gisugo nimo ang imong mga pagpamatuod diha sa pagkamatarong ug sa bug-os nga pagkamatinumanon.
Kay bisan tuod ang inyong pagkamasinugtanon naabot ngadto sa tanan, nga tungod niana nalipay ako tungod kaninyo, buot nako nga magmaalamon kamo mahitungod sa maayo, apan mga walay alamag mahitungod sa daotan.
Bantayi ninyo nga walay si bisan kinsa nga magbihag kaninyo pinaagi sa pilosopiya ug sa malimbongon nga pagpatuotuo sumala sa tawhanong kalagdaan nga gikabilinbilin, sumala sa mga gahom sa kalibotan ug dili sumala ni Cristo.
Siya nga naglakaw diha sa kaligdong ipalingkawas, apan siya nga hiwi ang mga pamaagi kalit rang mahulog.
Ang mga lakang sa tawo gimandoan sa Ginoo, ug siya naglig-on kaniya nga ang dalan iyang gikahimut-an; bisan ug matumba siya, dili siya malukapa, kay ang Ginoo mao ang magkupot sa iyang kamot.
kon malangan man ako, ikaw mahibalo na unsaon sa paggawi diha sa sulod sa panimalay sa Dios nga mao ang iglesia sa buhi nga Dios, ang haligi ug patukoranan sa kamatuoran.
nga mao ang Espiritu sa kamatuoran, nga ang kalibotan dili makadawat tungod kay ang kalibotan dili man makakita kaniya o makaila kaniya. Kamo nakaila na kaniya kay siya nagpuyo man uban kaninyo ug maanaa sa sulod ninyo.
Ug ang imong dalunggan makadungog sa usa ka pulong sa luyo nimo, nga nag-ingon, “Kini mao ang dalan, lakaw diha niini,” sa diha nga molingi ikaw sa tuo o sa diha nga molingi ikaw sa wala.
Ang iyang diosnong gahom naghatag kanato sa tanang butang mahitungod sa kinabuhi ug pagkadiosnon, pinaagi sa atong kahibalo kaniya nga nagtawag kanato ngadto sa iyang kaugalingong himaya ug pagkadalaygon,
Ang tanang agianan sa Ginoo gugmang walay paglubad ug pagkamatinud-anon, alang niadtong nagtuman sa iyang kasabotan ug sa iyang mga pagpamatuod.
Apan kini gisugo nako kanila, ‘Tumana ang akong tingog ug ako mahimong inyong Dios, ug kamo mahimong akong katawhan, ug lakaw kamo sa tanang mga dalan nga akong gisugo kaninyo, aron kini mamaayo alang kaninyo.’
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
Ako wala magsulat kaninyo tungod kay wala kamo mahibalo sa kamatuoran, kondili tungod kay kamo nahibalo na niini ug nga walay bakak nga naggikan sa kamatuoran.
Pasunda ang akong mga lakang sa imong saad, ug ayaw itugot nga may bisan unsa nga kadaotan nga maggahom kanako.
“Pangitaa ang Ginoo samtang makaplagan pa siya, sangpita siya samtang anaa pa siya sa duol; pabiyaa sa daotan sa iyang dalan, ug ang tawo nga dili matarong sa iyang mga hunahuna; ug pabalika siya sa Ginoo, aron siya maluoy kaniya, ug sa atong Dios, kay siya mopasaylo sa madagayaon gayod.
Kon kamo magpabilin kanako ug ang akong mga pulong magpabilin kaninyo, pangayo kamo ug bisan unsa nga buot ninyo, ug himoon kini alang kaninyo.
Malipayon ang tawo nga makakaplag ug kaalam ug ang tawo nga makakab-ot ug pagpanabot,
apan kadtong naghulat sa Ginoo magbag-o sa ilang kusog, sila manglupad pinaagi sa mga pako sama sa mga agila, sila managan ug dili kapoyon, sila manglakaw ug dili mangaluya.
Kon kita mag-ingon nga wala kitay sala, gilimbongan nato ang atong kaugalingon ug wala kanato ang kamatuoran. Kon isugid nato ang atong mga sala, siya kasaligan ug matarong nga mopasaylo kanato sa atong mga sala ug maghinlo kanato gikan sa tanang pagkadili matarong.
sama sa mga bata nga bag-o pang nahimugso, tinguhaa ninyo ang espirituhanong gatas nga walay sagol, aron nga pinaagi niini kamo motubo ngadto sa kaluwasan,
Anak ko, kon imong dawaton ang akong mga pulong ug tipigan ang akong mga sugo diha kanimo, kay ang kaalam mosulod sa imong kasingkasing, ug ang kahibalo makapahimuot sa imong kalag; ang maayong panghukom magbantay kanimo; ang pagpanabot magpanalipod kanimo; magpalingkawas kini kanimo gikan sa dalan sa daotan, gikan sa mga tawong nagsulti ug mga daotan nga pulong, nga mibiya sa mga agianan sa pagkamatarong aron maglakaw diha sa mga dalan sa kangitngit, nga nalipay sa pagbuhat ug daotan, ug nahimuot sa pagkasukwahi sa daotan; mga tawo nga hiwi ang mga agianan, ug sukwahi diha sa ilang mga pamaagi. Maluwas ikaw gikan sa babayeng mananapaw, gikan sa asawa sa laing tawo pinaagi sa iyang maayo nga mga pulong, nga nagbiya sa kauban sa iyang pagkabatan-on ug nalimot sa kasabotan sa iyang Dios; kay ang iyang balay nagharag ngadto sa kamatayon, ug ang iyang mga agianan ngadto sa mga patay; walay miadto kaniya nga mibalik o mibalik sa mga agianan sa kinabuhi. maghimo sa imong dalunggan nga matinagdanon sa kaalam ug magkiling sa imong kasingkasing ngadto sa pagpanabot; Busa ikaw maglakaw sa dalan sa mga maayong tawo, ug magsubay sa mga agianan sa mga matarong. Kay ang mga matarong magpuyo sa yuta ug ang ligdong nga mga tawo magpabilin diha niini; apan ang mga daotan hinginlan gikan sa yuta, ug ang mabudhion ibton gikan niini. Oo, kon ikaw magsinggit alang sa kaalam, ug magpatugbaw sa imong tingog alang sa pagpanabot, kon ikaw mangita niini sama sa plata ug mangita niini sama sa tinagoan nga mga bahandi, ikaw makasabot sa pagkahadlok sa Ginoo ug makaplagan nimo ang kahibalo sa Dios.
nga unta ang Dios sa atong Ginoong Jesu-Cristo, ang mahimayaong Amahan, maghatag kaninyo sa espiritu sa kaalam ug sa pagpadayag diha sa kahibalo mahitungod kaniya, ingon nga gilamdagan ang mga mata sa inyong kasingkasing, aron inyong masayran kon unsa ang paglaom diha sa iyang pagtawag kaninyo, kon unsa ang mga bahandi sa iyang mahimayaong panulundon diha sa mga balaan,
Ako mao ang punoan sa paras, kamo mao ang mga sanga. Ang magpabilin kanako ug ako diha kaniya, siya mamunga ug daghan, kay kon kamo bulag kanako wala gayod kamoy mahimo.
Ug ako masaligon nga siya nga nagsugod ug maayong buhat diha kaninyo maghingpit niini hangtod sa adlaw ni Jesu-Cristo.
Apan ang agianan sa matarong sama sa kahayag sa kaadlawon, nga nag-anam ug kahayag ang pagdan-ag hangtod sa pag-abot sa kabuntagon.
Tudloi ako sa imong dalan, O Ginoo, ug tultoli ako sa patag nga agianan tungod sa akong mga kaaway.
Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo.
Ang balaod sa iyang Dios anaa sa iyang kasingkasing; ang iyang mga lakang dili madakin-as.
Ingon nga anaa sa kahayag, magkinabuhi kita nga ligdong, dili sa pagpatuyang ug sa paghubog, dili sa mga salawayong pakighilawas ug mga kalaw-ayan, dili sa pagpakig-away ug kasina.
Siya nga naglakaw sa kaligdong naglakaw sa kasigurohan, apan siya nga nagbalit-ad sa iyang mga pamaagi masakpan.
Apan kinahanglan nga magbuhat kamo sa pulong ug dili kay tigpaminaw lamang nga sa ingon gilimbongan ninyo ang inyong kaugalingon.
Tinguhaa ang pagpakigdait uban sa tanang tawo ug ang pagkabalaan nga kon wala kini walay si bisan kinsa nga makakita sa Ginoo.
Busa pinaagi sa bautismo gilubong kita uban kaniya ngadto sa kamatayon, aron ingon nga si Cristo gibanhaw gikan sa mga patay pinaagi sa himaya sa Amahan, kita usab maglakaw diha sa kabag-o sa kinabuhi.
aron kamo magkinabuhi nga takos sa Ginoo, hingpit nga kahimut-an niya, magmabungahon sa tanang mga maayong buhat ug magtubo sa kahibalo mahitungod sa Dios.
Busa kon mokaon kamo o moinom o magbuhat sa bisan unsa, buhata ninyo kining tanan aron sa paghimaya sa Dios.
Kay ang Ginoo maghatag ug kaalam; gikan sa iyang baba mogula ang kahibalo ug pagpanabot; siya magtigom ug husto nga kaalam alang sa mga matarong; siya usa ka taming alang kanila nga naglakaw diha sa kaligdong, nagbantay sa mga agianan sa hustisya ug nag-atiman sa dalan sa iyang mga balaan.
Apan ikaw, O Ginoo, Dios nga maluluy-on ug puno sa grasya, hinay sa pagkasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad ug sa pagkamatinumanon.
Apan ang kaalam nga gikan sa kahitas-an una sa tanan putli, unya makidaiton, malumo, mamati ug katarongan, puno sa kaluoy ug sa mga maayong bunga, walay pinalabi ug dili tigpakaaron-ingnon.
Bulahan ang tawo nga wala maglakaw subay sa tambag sa mga daotan, o magtindog diha sa dalan sa mga makasasala, o maglingkod sa mga lingkoranan sa mga mayubiton; hinuon ang iyang kalipay anaa sa Balaod sa Ginoo, ug sa Balaod niya namalandong siya adlaw ug gabii.
Ug ang Ginoo maggiya kanimo sa kanunay, ug magtagbaw sa imong tinguha pinaagi sa mga maayong butang, ug maghimo sa imong mga bukog nga lig-on; ug ikaw mahimong sama sa usa ka tanaman nga gipatubigan, sama sa usa ka tubod sa tubig, nga ang mga katubigan walay paghubas.
aron paghatag ug kahayag ngadto sa mga naglingkod diha sa kangitngit ug sa landong sa kamatayon, aron sa pagtultol sa atong mga tiil ngadto sa dalan sa pakigdait.”
Sa pagkatinuod, ang tanan nga nagtinguha sa pagkinabuhi nga diosnon diha kang Cristo Jesus lutoson gayod.
Ayaw pagmaalamon sa imong kaugalingong mga mata; kahadloki ang Ginoo, ug palayo gikan sa daotan.
ug sa pagsul-ob sa bag-ong pagkatawo nga gibuhat sumala sa dagway sa Dios diha sa matuod nga pagmakatarong ug pagkabalaan.
Pagmaigmat, pagbantay kanunay. Ang inyong kaaway nga mao ang yawa naglibotlibot sama sa liyon nga nagngulob ug nangita ug iyang matukob. Sukol kamo kaniya ingon nga kamo lig-on sa inyong pagtuo, sa nahibaloan ninyo nga ang samang mga pag-antos kinahanglan gayod masinati ninyong tanan nga kaigsoonan nga ania sa kalibotan.
Kay ang paghigugma alang sa Dios mao kini, nga tumanon nato ang iyang kasugoan. Ug ang iyang kasugoan dili bug-at.
gipalig-on niya ang akong kalag. Gimandoan niya ako diha sa mga dalan sa pagkamatarong tungod ug alang sa iyang ngalan.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon. Walay balaod nga batok niining mga butanga.
Ilikay ang akong mga mata gikan sa pagtan-aw sa kakawangan; hatagi ako ug kadasig diha sa imong mga dalan.
dili nga kami takos sa among kaugalingon sa pag-angkon sa bisan unsa ingon nga gikan sa among kaugalingon apan ang among katakos gikan sa Dios
Sa kataposan, paglig-on kamo diha sa Ginoo ug sa kusog sa iyang gahom. Isul-ob ninyo ang tibuok kahimanan sa gubat nga gikan sa Dios aron makabarog kamo batok sa mga pagpanglimbong sa yawa.
Ug kon walay pagtuo dili gayod mahimo ang pagpahimuot kaniya. Kay si bisan kinsa nga moduol sa Dios kinahanglang motuo nga siya anaa ug nga siya magganti sa mga nangita kaniya.
Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
Tudloi ako sa pagbuhat sa imong kabubut-on, kay ikaw mao ang akong Dios! Himoa nga ang imong maayong Espiritu magtultol kanako sa patag nga agianan.
Kay ang Dios wala magtawag kanato alang sa kahugawan, kondili sa pagkabalaan.
Kay bisan unsay nasulat kaniadto, gisulat alang sa pagtudlo kanato aron nga pinaagi sa pailob ug pinaagi sa pagdasig gikan sa kasulatan, makabaton unta kita ug paglaom.
Kay ang sugo maoy usa ka lampara, ug ang pagtudlo usa ka suga, ug ang mga pagbadlong aron sa pagpanton maoy dalan sa kinabuhi,
Busa, ako nga binilanggo diha sa Ginoo, naghangyo kaninyo nga unta magkinabuhi kamo nga takos gayod sa tawag nga alang niini gitawag kamo, Siya nga nanaog, siya usab ang misaka sa ibabaw, saylo pa sa tanang kalangitan, aron mapuno niya ang tanang mga butang. Ug ang iyang mga gasa mao nga ang uban mahimong mga apostoles, ang uban mga propeta, ang uban mga ebanghilista, ang uban mga pastor ug mga magtutudlo, aron sa pagsangkap sa mga balaan alang sa buhat sa pagpangalagad, alang sa paglig-on sa lawas ni Cristo, hangtod makakab-ot kitang tanan ngadto sa pagkahiniusa sa pagtuo ug sa kahibalo mahitungod sa Anak sa Dios, ug ngadto sa kahamtong sa pagkatawo, sa sukod sa gidak-on sa kahingpitan ni Cristo, aron kita dili magpabilin nga mga bata nga mapadpad ngadto nganhi ug madala sa matag hangin sa doktrina pinaagi sa kaigmat ug lipatlipat sa mga tawo nga batid sa pagmugnag kasaypanan. Hinuon sa magsulti kita sa kamatuoran uban sa gugma, magtubo unta kita sa tanang paagi ngadto kang Cristo, nga mao ang ulo. Gikan kaniya ang tibuok lawas, ingon nga natakdo ug nasumpay pinaagi sa matag lutahan nga nagdugtong niini; sumala sa paglihok sa matag bahin, motubo ang lawas ngadto sa paglig-on sa iyang kaugalingon diha sa gugma. Busa ako moingon ug magpamatuod niini tungod sa Ginoo, nga kinahanglan dili na kamo magkinabuhi sama sa mga Gentil diha sa pagkawalay hinungdan sa ilang panghunahuna, kay gingitngitan man ang ilang pagpanabot, nahimulag gikan sa kinabuhi sa Dios tungod sa pagkawalay kahibalo nila, tungod sa kagahi sa ilang kasingkasing. Sila nawad-an na sa pagbati ug mitugyan sa ilang kaugalingon ngadto sa pagpatuyang, hangol sa pagbuhat sa tanang matang sa kahugawan. uban ang tanang pagpaubos ug kaaghop, uban sa pailob, mag-inantosay sa usa ug usa diha sa gugma,
“Pangayo ug kamo hatagan, pangita ug kamo makakaplag, panuktok, ug ang pultahan ablihan alang kaninyo.
Bulahan sila nga nagtamod sa iyang mga pagpamatuod, nga sa tibuok nga kasingkasing nangita kaniya,
Ang imong mga pagpanamtuod matarong hangtod sa kahangtoran; hatagi ako ug pagpanabot aron ako mabuhi.
“Dili ba mao kini ang pagpuasa nga akong gipili, ang paghubad sa mga higot sa pagkadaotan, ang pagtangtang sa mga pisi sa yugo, ang pagpagawas sa mga dinaogdaog, ug ang pagbali sa tanang mga yugo? Dili ba kini mao ang pagpaambit sa imong pan ngadto sa gigutom, ug pagdala sa kabos nga walay balay ngadto sa imong balay; sa diha nga ikaw makakita sa hubo, imo siyang bistihan, ug nga ikaw dili magtago gikan sa imong kaugalingon nga kadugo?
“Busa bisan kinsa nga mamati niining akong mga pulong ug magbuhat niini, mahisama sa usa ka tawong maalamon nga nagtukod sa iyang balay ibabaw sa bato.
magsangkap unta kaninyo sa tanang maayong butang aron kamo makatuman sa iyang kabubut-on. Magbuhat unta siya diha kaninyo sa makapahimuot sa iyang pagtan-aw, pinaagi kang Jesu-Cristo, nga kaniya anaa ang himaya hangtod sa kahangtoran. Amen.
Pagmaya diha sa Ginoo ug paglipay, kamong mga matarong ug paninggit kamo sa kalipay, kamong tanan nga matarong ug kasingkasing!
Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang imong Manunubos, ang Balaan sa Israel: “Ako mao ang Ginoo nga imong Dios, nga nagtudlo kanimo alang sa imong kaayohan, nga nagmando kanimo sa dalan nga angay nimong agian.
Busa tungod kay gihimo man kitang matarong pinaagi sa pagtuo, kita may pagkigdait na uban sa Dios pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
Si Jesus miingon kanila, “Ang kahayag anaa pa uban kaninyo sa mubo nga panahon. Panglakaw kamo samtang anaa pa kaninyo ang kahayag, kay tingali unya ug maapsan kamo sa kangitngit. Siya nga maglakaw sa kangitngit dili mahibalo kon asa siya padulong.
Ang kaalam sa maalamon nga tawo mao ang pagsabot sa iyang pamaagi, apan ang binuang sa mga buangbuang pagpanglimbong.
Apan sa sulod sa inyong mga kasingkasing gahina ninyo si Cristo ingon nga Ginoo, andam kamo kanunay sa pagtubag kang bisan kinsa nga mangutana sa hinungdan sa paglaom nga anaa kaninyo.
Busa kay gilibotan man kita sa ingon ka baga nga panganod sa mga saksi, sinalikway ang tanang pagkamalahutayon ug ang sala nga daling mobalikos kanato, managan kita uban sa lahutay sa lumba nga gibutang sa atong atubangan, Kay sila nagpanton kanato sulod sa mubong panahon lamang sumala sa ilang gipakamaayo, apan siya nagpanton kanato alang sa atong kaayohan, aron kita makaambit sa iyang pagkabalaan. Sa pagkakaron, ang tanang pagpanton daw dili makalipay, hinuon makaguol kini, apan sa kaulahian kini mamunga ug kalinaw ug katarong ngadto kanila nga namatuto pinaagi niini. Busa iisa ang inyong gikapoy nga mga kamot ug lig-ona ang inyong nagkurog nga mga tuhod, ug tul-ira ang dalan sa inyong mga tiil, aron ang mga nabakol dili mainutil, kondili mamaayo hinuon. Tinguhaa ang pagpakigdait uban sa tanang tawo ug ang pagkabalaan nga kon wala kini walay si bisan kinsa nga makakita sa Ginoo. Tan-awa ninyo nga walay si bisan kinsa nga mapakyas sa pagkab-ot sa grasya sa Dios, nga walay “gamot sa kapaitan” nga maghimo ug kasamok ug tungod niini, daghan ang mahugaw, nga walay bisan kinsa nga mahimong makihilawason o dili diosnon sama kang Esau, nga ang katungod sa pagkapanganay gipabayloan ug pagkaon. Kay kamo nasayod nga sa kaulahian, sa dihang gitinguha na niya ang pagpanunod sa panalangin, siya gisalikway, kay wala na siya makakita ug higayon sa paghinulsol bisan pa nga gipangita unta niya kini nga inubanan sa mga luha. Kay kamo wala modangat ngadto sa mahikap, sa nagdilaab nga kalayo ug sa kangitngit ug sa kangiob ug sa bagyo ug sa tunog sa trumpeta ug sa tingog nga ang mga pulong nag-aghat sa mga naminaw sa pagpangamuyo nga unta dili na sila sultihan ug dugang nga mga pulong. nga magtutok kang Jesus, ang nagpasiugda ug ang mohingpit sa atong pagtuo. Tungod sa kalipay nga gibutang sa iyang atubangan, giantos niya ang krus sa walay pagsapayan sa kaulaw niini ug karon naglingkod siya diha sa tuo sa trono sa Dios.
Susiha ang inyong kaugalingon kon anaa ba kamo sa pagtuo. Sulayi ang inyong kaugalingon. Wala ba ninyo masinati nga si Jesu-Cristo anaa kaninyo?—gawas kon nangapakyas kamo.
Siya nga magsunod sa pagkamatarong ug sa pagkamaluluy-on makakaplag sa kinabuhi ug kadungganan.
Ako maggiya sa mga buta diha sa usa ka dalan nga wala nila mahibaloi, sa mga agianan nga wala nila mahibaloi giyahan nako sila. Ako maghimo sa kangitngit nga kahayag sa ilang atubangan, ug ang mga gansanggansangon nga mga dapit mapatag. Mao kining mga butanga ang akong buhaton, ug dili nako sila biyaan.