Kategorya
158 Mga Bersikulo sa Biblia: Pagsidlak sa Kangitngit
Ang Biblia nagtudlo nato nga gitawag kita aron mahimong kahayag sa kalibutan. Pagka-kahayag nagpasabot sa pag-iwag, paggiya, ug pagdala og katin-awan niadtong anaa sa kangitngit.
Isip mga magtutuo, kinahanglan natong ipakita ang kinaiya sa Dios ug dad-on ang Iyang kamatuoran ug gugma sa tanang suok sa kalibutan. Daghan og gahom ang kahayag. Una, ang kahayag nagdala og paglaum. Kon gilibutan kita sa kangitngit ug kalibog, ang kahayag nagpakita kanato sa saktong dalan.
Niining kalibutan nga puno sa kangitngit, ang atong kahayag mahimong tinubdan sa inspirasyon ug kadasig niadtong nawad-an og paglaum. Isip mga anak sa Dios, responsibilidad nato ang pagdala og paglaum sa kinabuhi sa mga tawo sa atong palibot.
Ang pagka-kahayag nagpasabot nga dili nato sundon ang uso sa kalibutan, kondili pangitaon nato ang kamatuoran ug magkinabuhi subay niini. Isip mga sumusunod ni Jesus, gitawag kita aron ipakita ang kahayag ni Kristo sa tanan natong mga lihok ug pulong. Nagpasabot kini nga mahimong tigdala og katin-awan taliwala sa kangitngit, tiglipay sa panahon sa pag-antos, ug tinubdan sa gugma sa kalibutan nga kanunay puno sa pagdumot.
Importante kaayo nga hinumdoman nga ang kahayag dili lang moiwag, kondili mopadayag usab sa mga tinago. Kon kita kahayag, ang atong kinabuhi kinahanglan nga tin-aw nga hulagway sa kamatuoran ug sa pagkamatarong. Kinahanglan likayan nato ang pagpakaaron-ingnon ug magkinabuhi nga nahiuyon sa atong gituohan.
Ang atong pagpamatuod kinahanglan nga usa ka imbitasyon para sa uban nga makaila sa Dios, pinaagi sa atong mga pulong ug, labaw sa tanan, sa atong mga binuhatan.
Ang Biblia nagtudlo kanato sa Mateo 5:14-16: “Kamo mao ang kahayag sa kalibutan. Ang siyudad nga nahimutang sa ibabaw sa bukid dili mahimo nga matago. Wala usay tawo nga modagkot og suga ug ibutang kini ilalom sa taklob, kondili ibutang kini sa sugaanan aron mohatag og kahayag sa tanan nga anaa sa sulod sa balay. Pasigaa ang inyong kahayag ngadto sa mga tawo aron makita nila ang inyong maayong mga buhat ug daygon nila ang inyong Amahan nga anaa sa langit.”
“Kamo mao ang kahayag sa kalibotan. Ang siyudad nga mahimutang sa ibabaw sa bungtod dili gayod matago.
“Kamo mao ang kahayag sa kalibotan. Ang siyudad nga mahimutang sa ibabaw sa bungtod dili gayod matago. Ang mga tawo dili usab magdagkot ug suga aron ibutang kini sa ilalom sa gantangan kondili sa ibabaw sa tungtonganan ug kini moiwag kanilang tanan nga anaa sa sulod sa balay. Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
Kay sa ingon niini gisugo kami sa Ginoo nga nag-ingon, ‘Gipahimutang ko ikaw nga kahayag sa mga Gentil, aron dad-on nimo ang kaluwasan hangtod sa kinatumyan sa yuta.’ ”
Ang mga tawo dili usab magdagkot ug suga aron ibutang kini sa ilalom sa gantangan kondili sa ibabaw sa tungtonganan ug kini moiwag kanilang tanan nga anaa sa sulod sa balay. Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
Ang pagpadayag sa imong mga pulong naghatag ug kahayag, naghatag kini ug salabotan alang sa mga yano.
aron mahimo kamong putli ug dili masaway, mga anak sa Dios nga walay buling taliwala sa usa ka hiwi ug sukihan nga kaliwatan, nga sa taliwala nila kamo magsidlak ingon nga mga kahayag dinhi sa kalibotan,
Apan kon kita naglakaw diha sa kahayag, ingon nga siya anaa sa kahayag, kita may pakig-ambitay sa usa ug usa, ug ang dugo ni Jesus nga iyang Anak naghinlo kanato gikan sa tanang sala.
“Walay tawo nga human ug dagkot sa suga tabonan kini sa sudlanan o ibutang kini ilalom sa katre, kondili ibutang hinuon kini ibabaw sa tungtonganan aron kadtong mosulod makakita sa kahayag.
Tindog, sidlak; kay ang imong kahayag miabot na, ug ang himaya sa Ginoo misubang nganha kanimo. Ang mga langyaw magtukod sa imong mga kuta, ug ang ilang mga hari mag-alagad kanimo; kay diha sa akong kaligutgot gisamaran ko ikaw, apan tungod sa akong maayong kabubut-on gikaluy-an ko ikaw. Ang imong mga ganghaan ablihan sa kanunay; sa adlaw ug sa gabii kini dili tak-opan, aron ang mga tawo maghatod kanimo sa bahandi sa kanasoran, uban sa ilang mga hari nga nangulo sa panon. Kay ang nasod ug ang gingharian nga dili moalagad kanimo mangalaglag; kadtong mga nasora gun-obon gayod. Ang himaya sa Lebanon modangat kanimo, ang mga kahoy nga sipre, ang platano ug ang mga aguho, aron sa pagpatahom sa dapit sa akong balaang puluy-anan, ug himoon nako nga mahimayaon ang dapit sa akong mga tiil. Ang mga anak nga lalaki niadtong nagsakit kanimo manganhi nga magyukbo kanimo; ug silang tanan nga nagbiaybiay kanimo mangyukbo diha sa imong tiilan; ikaw tawgon nila nga Siyudad sa Ginoo, ang Zion sa Balaan sa Israel. Bisan ug ikaw gisalikway ug gikasilagan, nga walay bisan usa nga mohapit kanimo, himoon ko ikaw nga halangdon hangtod sa kahangtoran, kalipay sa daghang mga kaliwatan. Ikaw magsuso sa gatas sa mga nasod, ikaw magsuso sa dughan sa mga hari; ug ikaw makaila nga ako, ang Ginoo, mao ang imong Manluluwas, ug imong Manunubos, ang Gamhanan ni Jacob. Inay bronsi ako magdala ug bulawan, ug inay puthaw ako magdala ug plata; inay kahoy, bronsi inay mga bato, puthaw. Himoon nako nga imong mga tinugyanan ang pakigdait, ug imong mga kapatas ang pagkamatarong. Ang kabangis dili na madungog diha sa imong yuta, ang kadaot o kalaglagan sulod sa imong mga utlanan; apan tawgon nimo ang imong mga kuta nga Kaluwasan, ug ang imong mga ganghaan Pagdayeg. Ang adlaw dili na mao ang imong kahayag panahon sa adlaw, o ingon nga kahayag modan-ag ang bulan kanimo sa gabii; apan ang Ginoo mao ang imong kahayag nga walay kataposan, ug ang imong Dios mao ang imong himaya. Kay tan-awa, ang kangitngit motabon sa yuta ug ang baga nga kangitngit sa mga katawhan; apan ang Ginoo mosidlak nganha kanimo, ug ang iyang himaya makita sa ibabaw nimo. Ang imong adlaw dili na mosalop, o ang imong bulan moawop, kay ang Ginoo mao ang imong kahayag nga walay kataposan, ug ang mga adlaw sa imong pagbangutan taposon. Ang imong katawhan mahimong matarong; sila makapanag-iya sa yuta hangtod sa kahangtoran, ang salingsing sa akong tinanom, ang buhat sa akong mga kamot, aron ako himayaon. Ang labing ubos mahimong usa ka banay, ug ang labing gamay mahimo nga usa ka gamhanang nasod; ako mao ang Ginoo; diha sa panahon niini dalion nako kini. Ug ang kanasoran moduol sa imong kahayag, ug ang mga hari nganha sa kasilaw sa imong pagsubang.
Unya misulti pag-usab si Jesus kanila nga nag-ingon, “Ako mao ang kahayag sa kalibotan. Siya nga magsunod kanako dili gayod maglakaw sa kangitngit, hinuon makabaton siya sa kahayag sa kinabuhi.”
Ang imong mata mao ang suga sa imong lawas, kon maayo ang imong mata ang tibuok nimong lawas puno sa kahayag; apan kon kini masakiton, ang imong lawas puno sa kangitngit. Busa pagmatngon, kay tingali unya ug ang kahayag nga anaa kanimo kangitngit diay. Kon ang tibuok nimong lawas puno sa kahayag, ug walay bahin niini nga ngitngit, ang tibuok nimong lawas hayag kaayo, sama nga ang kahayag sa usa ka suga modan-ag kanimo.”
Maayo man o daotan, tumanon namo ang tingog sa Ginoo nga among Dios, diin ngadto kaniya gipadala ikaw namo; aron magmaayo kini alang kanamo sa diha nga motuman kami sa tingog sa Ginoo nga among Dios.”
Kini mao ang mensahe nga among nadungog gikan kaniya ug among gisangyaw kaninyo nga ang Dios kahayag ug diha kaniya wala gayoy kangitngit.
Ako mianhi sa kalibotan ingon nga kahayag aron ang tanan nga motuo kanako dili na magpabilin sa kangitngit.
Ang kagabhion hapit na matapos ug ang adlaw nagsingabot na. Busa isalikway nato ang mga buhat sa kangitngit ug isul-ob nato ang mga hinagiban sa kahayag.
Kay ang Dios nga nag-ingon, “Gikan sa kangitngit mosidlak ang kahayag,” mao ang nagsidlak dinhi sa among mga kasingkasing aron paghatag sa kahayag sa kahibalo sa himaya sa Dios diha sa nawong ni Jesu-Cristo.
Si Jesus miingon kanila, “Ang kahayag anaa pa uban kaninyo sa mubo nga panahon. Panglakaw kamo samtang anaa pa kaninyo ang kahayag, kay tingali unya ug maapsan kamo sa kangitngit. Siya nga maglakaw sa kangitngit dili mahibalo kon asa siya padulong.
Siya mao ang nagluwas kanato gikan sa gahom sa kangitngit ug nagbalhin kanato ngadto sa gingharian sa iyang pinalanggang Anak,
Daghan ang mga nag-ingon, “Makakita unta kami ug maayo! Ibanwag ang kahayag sa imong nawong ngari kanamo, O Ginoo!”
Diha kaniya ang kinabuhi, ug ang kinabuhi mao ang kahayag alang sa mga tawo. Usa sa duha nga nakadungog sa pagsulti ni Juan ug misunod kang Jesus, mao si Andres nga igsoon ni Simon Pedro. Ug iyang nakaplagan pag-una ang iyang igsoon nga si Simon ug giingnan, “Nakaplagan namo ang Mesias” (nga sa ato pa, Cristo). Gidala niya siya ngadto kang Jesus. Ug si Jesus mitan-aw kaniya ug miingon, “Ikaw si Simon nga anak ni Juan. Tawgon na ikaw ug Cefas” (nga sa ato pa, Pedro). Sa pagkasunod nga adlaw si Jesus buot moadto sa Galilea. Ug gikahibalag niya si Felipe ug giingnan, “Sunod kanako.” Ug si Felipe taga-Betsaida, ang lungsod nila ni Andres ug Pedro. Unya gikahibalag ni Felipe si Natanael, ug giingnan siya, “Among gikahibalag siya nga gihisgotan sa gisulat ni Moises diha sa Balaod ug sa mga Propeta usab. Siya si Jesus nga Nazaretnon, ang anak ni Jose.” Ug si Natanael miingon kaniya, “Aduna bay maayo nga naggikan sa Nazaret?” Si Felipe miingon kaniya, “Dali ug tan-awa.” Ug nakita ni Jesus si Natanael nga nagpaingon kaniya ug miingon mahitungod kaniya, “Tan-awa, aniay usa ka tinuod nga Israelinhon nga diha kaniya walay pagpanglimbong!” Ug si Natanael miingon kaniya, “Giunsa man nimo pagkaila kanako?” Si Jesus mitubag kaniya, “Sa wala pa ikaw tawga ni Felipe, samtang nagpasilong ikaw sa kahoyng igera, nakita ko ikaw.” Ug si Natanael mitubag kaniya, “Rabi, ikaw mao ang Anak sa Dios! Ikaw mao ang Hari sa Israel!” Ug ang kahayag nagdan-ag diha sa kangitngit ug ang kangitngit wala makabuntog niini.
siya miingon, “Gaan ra kaayo nga butang nga ikaw mahimong akong sulugoon aron sa pagbangon sa mga banay ni Jacob, ug sa pagpabalik sa salin sa Israel; ako maghatag kanimo ngadto sa kanasoran ingon nga suga, aron ang akong kaluwasan moabot ngadto sa kinatumyan sa yuta.”
“Kamo mao ang asin sa yuta apan kon ang asin kawad-an sa iyang lami, unsaon pa man sa pagpabalik sa kaparat niini? Kini wala na gayoy kapuslanan ug angay na lang kining isalibay sa gawas aron tunobtunoban sa mga tawo.
kay bisan tuod kangitngit kamo kaniadto, karon kahayag na kamo tungod sa Ginoo. Pagkinabuhi kamo ingon nga mga anak sa kahayag,
Ang Ginoo mao ang akong kahayag ug ang akong kaluwasan; kinsa man ang akong kahadlokan? Ang Ginoo mao ang salipdanan sa akong kinabuhi; kinsa man ang akong kalisangan?
Kay giluwas nimo ang akong kalag gikan sa kamatayon, ang akong mga tiil gikan sa pagkahulog, aron ako maglakaw sa atubangan sa Dios diha sa kahayag sa kinabuhi.
Apan kamo mao ang usa ka pinili nga kaliwat, harianong pagkapari, ang balaan nga nasod, ang katawhan nga iya sa Dios, aron kamo magmantala sa kahibulongang mga buhat niya nga nagtawag kaninyo gikan sa kangitngit ngadto sa iyang katingalahang kahayag.
Bulahan ang katawhan nga nahibalo sa malipayong singgit, nga naglakaw, O Ginoo, diha sa kahayag sa imong nawong;
Si Jesus miingon kanila, “Ang kahayag anaa pa uban kaninyo sa mubo nga panahon. Panglakaw kamo samtang anaa pa kaninyo ang kahayag, kay tingali unya ug maapsan kamo sa kangitngit. Siya nga maglakaw sa kangitngit dili mahibalo kon asa siya padulong. Samtang anaa pa kaninyo ang kahayag, salig kamo sa kahayag aron mahimo kamong mga anak sa kahayag.” Sa nakasulti na si Jesus niini, siya mibiya ug mitago gikan kanila.
Ang katawhan nga naglakaw sa kangitngit nakakita ug usa ka dakong kahayag, kadtong nagpuyo diha sa yuta nga hilabihan kangitngit, sa ibabaw nila misidlak ang kahayag.
Ngadto sa mga matarong mosiga ang kahayag diha sa kangitngit, ang Ginoo puno sa grasya, maluluy-on ug matarong.
Tindog, sidlak; kay ang imong kahayag miabot na, ug ang himaya sa Ginoo misubang nganha kanimo.
“Ako mao ang Ginoo, ako nagtawag kanimo diha sa pagkamatarong, ako nagkupot sa imong kamot ug nagbantay kanimo; ako naghatag kanimo ngadto sa katawhan ingon nga usa ka kasabotan, usa ka suga ngadto sa kanasoran,
“Ako mao ang Ginoo, ako nagtawag kanimo diha sa pagkamatarong, ako nagkupot sa imong kamot ug nagbantay kanimo; ako naghatag kanimo ngadto sa katawhan ingon nga usa ka kasabotan, usa ka suga ngadto sa kanasoran, aron sa pagpabuka sa mga mata nga buta, aron sa pagpagula sa mga binilanggo gikan sa bilanggoan, gikan sa bilanggoan niadtong naglingkod diha sa kangitngit.
apan kon masakiton ang imong mata, ang tibuok nimong lawas mapuno sa kangitngit. Busa kon ang kahayag nga anaa kanimo kangitngit diay, pagkadako gayod sa maong kangitngit!
Apan ang agianan sa matarong sama sa kahayag sa kaadlawon, nga nag-anam ug kahayag ang pagdan-ag hangtod sa pag-abot sa kabuntagon.
kon ibubo nimo ang imong kalag ngadto sa gigutom ug tagbawon ang tinguha sa mga sinakit, ang imong kahayag mosubang sa kangitngitan, ug ang imong kadulom mahimong sama sa kaudtohan.
usa ka kahayag alang sa pagpadayag ngadto sa mga Gentil ug sa himaya alang sa imong katawhan, ang Israel.”
Ug napamatud-an pa gayod ang pulong sa propesiya nga among gibatonan. Maayo nga inyong himoon ang pagtagad niini sama sa usa ka suga nga nagsiga sa ngitngit nga dapit, hangtod magsingabot na ang adlaw ug mosubang ang bituon nga kabugason diha sa inyong mga kasingkasing.
Busa sa inyong pagpanglakaw himoang mga tinun-an ang tanang kanasoran, nga magbautismo kanila sa ngalan sa Amahan ug sa Anak ug sa Espiritu Santo, Ug didtoy usa ka dakong linog kay dihay anghel sa Ginoo nga mikunsad gikan sa langit ug miadto ug iyang giligid ang bato ug milingkod niini. nga magtudlo kanila sa pagtuman sa tanan nga akong gisugo kaninyo, ug tan-awa, ako mag-uban kaninyo kanunay hangtod sa kataposan sa kapanahonan.”
sa pagpabuka sa ilang mga mata aron sila mobalhin gikan sa kangitngit ngadto sa kahayag ug gikan sa gahom ni Satanas ngadto sa Dios, aron makadawat sila ug kapasayloan sa ilang mga sala ug usa ka dapit uban sa mga gibalaan pinaagi sa pagtuo kanako.’
Kay kamong tanan mga anak sa kahayag ug mga anak sa adlaw. Dili kita iya sa kagabhion o sa kangitngit,
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon. Walay balaod nga batok niining mga butanga.
Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom.
Kay ang Ginoo nga Dios adlaw ug taming; ang Ginoo mohatag ug grasya ug himaya. Walay maayo nga butang nga ihikaw niya gikan niadtong mga naglakaw nga matarong.
Itumong ang inyong mga hunahuna diha sa mga butang nga anaa sa itaas ug dili sa mga butang dinhi sa yuta.
ang mga tawo nga nagpuyo taliwala sa kangitngit nakakita ug dakong kahayag, ug kanila nga nagpuyo sa yuta ug sa landong sa kamatayon midan-ag ang kahayag.”
Sa kataposan, paglig-on kamo diha sa Ginoo ug sa kusog sa iyang gahom. Isul-ob ninyo ang tibuok kahimanan sa gubat nga gikan sa Dios aron makabarog kamo batok sa mga pagpanglimbong sa yawa.
Apan bag-o usab kining sugoa nga akong gisulat kaninyo, nga tinuod diha kaniya ug kaninyo, kay ang kangitngit milabay na ug ang tinuod nga kahayag nagdan-ag na.
Ug ang hukom mao kini, nga ang kahayag mianhi sa kalibotan apan ang kangitngit maoy gihigugma sa mga tawo labaw kay sa kahayag kay daotan man ang ilang mga binuhatan. Kini siya miadto kang Jesus sa gabii ug miingon kaniya, “Rabi, nasayod kami nga ikaw usa ka magtutudlo nga gikan sa Dios, kay wala gayoy makahimo niining mga milagro nga imong gihimo gawas lamang kon ang Dios anaa uban kaniya.” Kay ang tanan nga nagbuhat ug daotan nagdumot sa kahayag, ug dili moduol sa kahayag, kay tingali unya ug madayag ang ilang mga binuhatan. Apan kadtong nagbuhat sa matuod moadto sa kahayag aron ikapadayag nga ang iyang mga binuhatan nahimo diha sa Dios.
Kay ang tanang mga saad sa Dios “Oo” diha kaniya. Mao kanay hinungdan ngano nga kita naglitok sa “Amen” pinaagi kaniya alang sa himaya sa Dios.
Maila ninyo sila pinaagi sa ilang mga bunga. Pupoon ba ang paras gikan sa kasampinitan o ang mga igos gikan sa kasagbotan? Busa ang matag kahoy nga maayo mobunga ug mga maayong bunga apan ang walay pulos nga kahoy mobunga ug mga daotang bunga. Ang maayong kahoy dili makabunga ug mga daotang bunga ug usab ang kahoyng walay pulos dili makabunga ug mga maayong bunga. Ang matag kahoy nga wala mamunga ug mga maayong bunga putlon ug itambog ngadto sa kalayo. Kay ang hukom nga inyong ipakanaog mao usab ang ihukom kaninyo, ug ang takos nga inyong ihatag mao usab ang takos nga inyong madawat. Sa ingon niana, maila ninyo sila pinaagi sa ilang mga bunga.
Apan hinumdomi ninyo ang nangaging mga adlaw nga human kamo malamdagi, giantos ninyo ang lisod nga pagpakigbisog sa mga kasakitan. Dihay mga higayon nga dayag ngadto sa katawhan, kamo gipasipalahan ug gisakit, ug usab sa laing higayon ingon nga mga kauban niadtong gibuhatan sa ingon. Kay kamo may kaluoy man sa mga binilanggo, ug gikalipay ninyo nga sakmitan sa inyong katigayonan, kay inyo mang nahibaloan nga kamo adunay usa ka labaw pa ka maayong bahandi ug nga kini molungtad.
Siya mianhi ingon nga saksi aron sa pagpamatuod mahitungod sa kahayag, aron ang tanan motuo pinaagi kaniya. Dili siya mao ang gihisgotan nga kahayag apan mianhi siya aron sa pagpamatuod mahitungod sa maong kahayag. Ang matuod nga kahayag nga nagdan-ag sa tanang tawo moanhi sa kalibotan.
Unya ang imong kahayag mosidlak sama sa kabuntagon, ug ang imong kaayohan modangat pagdali; ang imong pagkamatarong mag-una kanimo; ang himaya sa Ginoo maoy magbantay sa imong likod.
Siya magpadayag sa imong pagkamatarong ingon sa kahayag, ug sa imong katungod ingon sa udtong tutok.
Ayaw itugyan ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa sala ingon nga galamiton sa pagkadili matarong, hinuon itugyan ang inyong kaugalingon ngadto sa Dios ingon nga mga tawo nga nabuhi gikan sa kamatayon ug ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa Dios ingon nga mga galamiton sa pagkamatarong.
Busa ako moingon ug magpamatuod niini tungod sa Ginoo, nga kinahanglan dili na kamo magkinabuhi sama sa mga Gentil diha sa pagkawalay hinungdan sa ilang panghunahuna, kay gingitngitan man ang ilang pagpanabot, nahimulag gikan sa kinabuhi sa Dios tungod sa pagkawalay kahibalo nila, tungod sa kagahi sa ilang kasingkasing. Sila nawad-an na sa pagbati ug mitugyan sa ilang kaugalingon ngadto sa pagpatuyang, hangol sa pagbuhat sa tanang matang sa kahugawan.
Ayaw kamo pagpakighiusa uban sa dili magtutuo. Kay unsa may anaa sa panag-abin sa pagkamatarong ug sa pagkadaotan? O unsa may panag-ambitan sa kahayag ug sa kangitngit?
nga mibiya sa mga agianan sa pagkamatarong aron maglakaw diha sa mga dalan sa kangitngit, nga nalipay sa pagbuhat ug daotan, ug nahimuot sa pagkasukwahi sa daotan; mga tawo nga hiwi ang mga agianan, ug sukwahi diha sa ilang mga pamaagi.
Ang adlaw dili na mao ang imong kahayag panahon sa adlaw, o ingon nga kahayag modan-ag ang bulan kanimo sa gabii; apan ang Ginoo mao ang imong kahayag nga walay kataposan, ug ang imong Dios mao ang imong himaya. Kay tan-awa, ang kangitngit motabon sa yuta ug ang baga nga kangitngit sa mga katawhan; apan ang Ginoo mosidlak nganha kanimo, ug ang iyang himaya makita sa ibabaw nimo. Ang imong adlaw dili na mosalop, o ang imong bulan moawop, kay ang Ginoo mao ang imong kahayag nga walay kataposan, ug ang mga adlaw sa imong pagbangutan taposon.
Pagbaton kamo ug ligdong nga pagkinabuhi uban sa mga Gentil, aron nga bisan kon moingon sila nga kamo mga tigbuhat ug daotan, tungod sa ilang pagkakita sa inyong mga maayong binuhatan, sila maghimaya sa Dios unya sa adlaw sa iyang pag-anhi.
Pagkinabuhi kamo nga maalamon ngadto sa mga anaa sa gawas, pahimusli ninyo ang panahon.
Apan ako mag-ingon, pagkinabuhi kamo diha sa Espiritu ug ayaw ninyo tumana ang mga tinguha sa unod.
nga nagpadayon sa pagtanyag sa pulong alang sa kinabuhi, aron nga sa adlaw unya ni Cristo ako mapasigarbohon nga ako wala diay magdagan nga walay pulos o maghago nga walay pulos.
Ang Ginoo mao ang imong magbalantay; ang Ginoo mao ang imong landong sa imong tuong kamot. Ang adlaw dili makadaot kanimo panahon sa adlaw, o ang bulan panahon sa kagabhion.
Ang imong mga patay mangabuhi; ang ilang mga lawas mabanhaw. O mga nagpuyo sa abog, pagmata kamo ug pag-awit tungod sa kalipay! Kay ang imong yamog maingon sa yamog sa kahayag, ug ang yuta magpahimugso pag-usab sa dugay nang nangamatay.
Apan nianang pagkatungang gabii, si Pablo ug si Silas nag-ampo ug nag-awit ug mga alawiton ngadto sa Dios ug ang mga binilanggo naminaw kanila.
Ang Ginoo nahibalo sa mga adlaw sa mga dili masaway, ug ang ilang panulundon magpabilin hangtod sa kahangtoran;
Ako maggiya sa mga buta diha sa usa ka dalan nga wala nila mahibaloi, sa mga agianan nga wala nila mahibaloi giyahan nako sila. Ako maghimo sa kangitngit nga kahayag sa ilang atubangan, ug ang mga gansanggansangon nga mga dapit mapatag. Mao kining mga butanga ang akong buhaton, ug dili nako sila biyaan.
Patindoga ang Dios, patibulaaga ang iyang mga kaaway; pakagiwa usab gikan sa iyang atubangan kadtong nagdumot kaniya! ang imong panon nakakaplag ug puluy-anan didto; ikaw, O Dios, nagtagana gikan sa imong kaayo alang sa mga kabos. Ang Ginoo naghatag sa mando; dako ang panon sa mga nagsangyaw sa balita: “Ang mga hari sa kasundalohan, nangagiw sila, nangagiw sila!” Ang kababayen-an nga nahibilin sa balay nagbahin sa inilog, bisan ug nagpabilin sila sa mga toril sa karnero, ang mga pako sa salampati nga gisapawan ug plata ang mga dagang niini sa dalag nga bulawan. Sa dihang gipatibulaag sa Labing Gamhanan ang mga hari didto, nag-ulan ug yelo sa Zalmon. O gamhanang bukid, bukid sa Basan; bukid nga daghan ug mga bungtod, ang bukid sa Basan! Ngano nga nagtan-aw kamo uban ang kasina, O bukid nga daghan ug mga bungtod, sa bukid nga gitinguha sa Dios alang sa iyang puluy-anan, diin ang Ginoo magpuyo niini hangtod sa kahangtoran? Uban sa gamhanang karwahi, 20,000, liboan ka libo, ang Ginoo miabot gikan sa Sinai ngadto sa balaang puluy-anan. Ikaw miadto sa itaas, mipagula sa mga binihag, nagdawat ka ug mga gasa gikan sa mga tawo, bisan gikan sa mga masinupakon, aron ang Ginoo nga Dios magpuyo uban kanila. Dalaygon ang Ginoo, nga sa matag adlaw nagpas-an kanato; ang Dios mao ang atong kaluwasan. Selah Ingon nga ang aso mapalid, papahawaa sila; ingon nga ang talo matunaw atubangan sa kalayo, wagtanga ang mga daotan gikan sa atubangan sa Dios.
Ang agianan sa maalamon nga tawo nagpadulong sa itaas ngadto sa kinabuhi, aron siya makalikay sa Sheol sa ubos.
Ang gisulti nako kaninyo diha sa ngitngit, isulti ninyo kini diha sa hayag ug ang inyong nadungog nga gihunghong kaninyo, isinggit ninyo ibabaw sa mga atop.
Mihukom ang Dios sa pagpaila ngadto kanila unsa ka dako sa himaya sa maong misteryo alang sa mga Gentil, nga si Cristo nga mao ang paglaom sa himaya anaa kaninyo.
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Sa panahon nga kahimut-an mitubag ako kanimo, sa adlaw sa kaluwasan ako nagtabang kanimo; ako nagbantay kanimo ug naghatag kanimo ingon nga usa ka kasabotan ngadto sa katawhan, aron sa pagpahiluna sa yuta, aron sa pagbahin sa biniyaan nga mga kabilin;
Apan ingon nga kita iya man sa adlaw, magmaugdang kita ug magsul-ob kita sa taming sa dughan nga mao ang pagtuo ug paghigugma, ug sa helmet nga mao ang paglaom sa kaluwasan.
Ang kahayag gipadan-ag alang sa mga matarong, ug ang kalipay alang sa mga ligdong ug kasingkasing.
Kon kamo dili dawaton ni bisan kinsa ug dili pamation ang inyong mga pulong, itaktak ang mga abog gikan sa inyong mga tiil sa pagbiya ninyo sa maong balay o lungsod. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sa adlaw sa paghukom arang-arang pa unya alang sa yuta sa Sodoma ug sa Gomora kay sa maong lungsod.
nga nagluwas kanato ug nagtawag kanato sa balaanong pagtawag, dili sumala sa atong mga binuhatan kondili sumala sa iyang kaugalingong katuyoan ug grasya nga gihatag kanato diha kang Cristo Jesus sa wala pa ang mga kapanahonan nga walay kataposan,
Unya ang napulo ug duha iyang gitigom, ug gihatagan niya sila ug gahom ug katungod ibabaw sa tanang mga demonyo ug sa pag-ayo sa mga sakit. Sa pagbalik na sa mga apostoles, ilang gisugilon kaniya ang ilang mga nabuhat. Ug gidala niya sila ug mipahilit ngadto sa usa ka lungsod nga ginganlan ug Betsaida. Sa pagkahibalo niini sa mga panon sa katawhan, sila miapas kaniya, ug gidawat niya sila ug iyang gisultihan mahitungod sa gingharian sa Dios ug giayo niya ang mga nagkinahanglan ug kaayohan. Apan ang adlaw misugod na sa pagsalop ug ang napulo ug duha miduol ug miingon kaniya, “Palakta na ang panon sa katawhan aron moadto sila sa mga kabalangayan ug sa mga kasikbit nga kayutaan aron sila makapahulay ug makakita ug pagkaon, kay ania kita sa dapit nga awaaw.” Apan siya miingon kanila, “Kamo ang maghatag kanila ug pagkaon.” Ug sila mitubag kaniya, “Aduna lamang kitay lima ka pan ug duha ka buok isda, gawas hinuon kon molakaw kami aron sa pagpalit ug pagkaon alang niining tanang mga tawo.” Didtoy mga lima ka libo ka lalaki. Ug siya miingon sa iyang mga tinun-an, “Palingkora sila nga magpundokpundok, mga tag-50 ang matag pundok.” Ug gihimo nila kini, ug ilang gipalingkod ang tanan. Sa iyang pagkuha sa lima ka pan ug sa duha ka buok isda, siya mihangad sa langit ug nagpasalamat, ug kini iyang gipikaspikas ug gihatag ngadto sa iyang mga tinun-an aron ihatag ngadto sa panon sa katawhan. Ug ang tanan nangaon ug nangabusog. Ug ilang gihipos ang salin nga napulo ug duha ka bukag sa mga pinikaspikas. Sa diha nga nag-ampo siya nga nag-inusara, ang iyang mga tinun-an didto uban kaniya. Siya nangutana kanila, “Sumala sa sulti sa mga tawo, kinsa man ako?” Ug sila mitubag, “Si Juan nga Tigbautismo, apan ang uban miingon nga si Elias, ug ang uban, nga usa sa unang mga propeta nga nabanhaw.” Ug gipadala niya sila aron sa pagsangyaw sa gingharian sa Dios ug sa pagpang-ayo.
Si Juan usa ka suga nga nagsiga ug nagdan-ag, ug sulod sa usa ka panahon gikahimut-an ninyo ang pagkalipay diha sa iyang kahayag.
Ug ayaw kuhaa sa hingpit ang pulong sa kamatuoran gikan sa akong baba; kay ang akong paglaom anaa sa imong mga tulumanon.
Ug kinahanglang dili kita maluya sa pagbuhat ug maayo, kay sa tukma nga panahon kita mag-ani kon kita dili maluya.
Karon ang pagtuo mao ang kasigurohan sa mga butang nga atong gilaoman ug ang hugot nga pagsalig sa mga butang nga dili nato makita.
“Dili ba mao kini ang pagpuasa nga akong gipili, ang paghubad sa mga higot sa pagkadaotan, ang pagtangtang sa mga pisi sa yugo, ang pagpagawas sa mga dinaogdaog, ug ang pagbali sa tanang mga yugo? Dili ba kini mao ang pagpaambit sa imong pan ngadto sa gigutom, ug pagdala sa kabos nga walay balay ngadto sa imong balay; sa diha nga ikaw makakita sa hubo, imo siyang bistihan, ug nga ikaw dili magtago gikan sa imong kaugalingon nga kadugo?
Kay ang sugo maoy usa ka lampara, ug ang pagtudlo usa ka suga, ug ang mga pagbadlong aron sa pagpanton maoy dalan sa kinabuhi,
Kay ang iyang kasuko makadiyot lamang, ug ang iyang kaluoy alang sa tibuok kinabuhi. Ang paghilak mopabilin sa kagabhion, apan ang kalipay moabot uban sa kabuntagon.
Unya miadto si Jesus uban sa iyang mga tinun-an sa usa ka dapit nga ginganlan ug Getsemani ug siya miingon kanila, “Panglingkod kamo dinhi samtang adto ako sa unahan aron mag-ampo.” Ug iyang gidala sila si Pedro ug ang duha ka anak ni Zebedeo. Ug siya misugod sa pagbati ug kaguol ug kabalisa. Ug siya miingon kanila, “Ang akong kasingkasing natugob sa kasubo nga ikamatay. Pabilin kamo dinhi ug pagtukaw uban kanako.”
Tungod niini ang hustisya layo kanamo, ug ang pagkamatarong wala makaapas kanamo; kami nangita sa kahayag, apan tan-awa, kangitngit, ug sa kasanag, apan kami naglakaw sa kadulom.
Busa, pagbantay kamo pag-ayo sa inyong pagkinabuhi, dili ingon nga mga walay kaalam kondili ingon nga mga maalamon, magpahimulos sa panahon kay ang mga adlaw karon daotan man. Busa ayaw kamo pagpakabuang, kondili sabta hinuon ninyo kon unsa ang kabubut-on sa Ginoo.
Ang pulong ni Cristo papuy-a nga madagayaon gayod diha kaninyo, magtudlo ug magtambag kamo sa usa ug usa pinaagi sa tanang kaalam, ug mag-awit kamo ug mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon uban ang pagkamapasalamaton diha sa inyong mga kasingkasing ngadto sa Dios.
Ang tanang maayong paghatag ug ang tanang hingpit nga gasa gikan sa kahitas-an, gikan sa Amahan sa mga kahayag, kinsa walay pagkausab o anino sa pagkabalhin.
Gikiling nako ang akong kasingkasing sa pagbuhat sa imong mga lagda kanunay, hangtod sa kataposan.
ug ang paglaom dili mopakyas kanato kay ang gugma sa Dios gikabubo man nganhi sa atong mga kasingkasing pinaagi sa Espiritu Santo nga gikahatag nganhi kanato.
Patalinghogi ang akong tingog sumala sa imong gugmang walay paglubad; panalipdi ang akong kinabuhi, O Ginoo, sumala sa imong hustisya.
nga magtudlo kanila sa pagtuman sa tanan nga akong gisugo kaninyo, ug tan-awa, ako mag-uban kaninyo kanunay hangtod sa kataposan sa kapanahonan.”
Busa kon mokaon kamo o moinom o magbuhat sa bisan unsa, buhata ninyo kining tanan aron sa paghimaya sa Dios.
sa paghatag ngadto sa nagsubo didto sa Zion— sa paghatag kanila ug purongpurong nga bulak inay abo, lana sa kalipay inay pagsubo, bisti sa pagdayeg inay luya nga espiritu; aron sila tawgon nga mga dagkong kahoy sa pagkamatarong, ang gitanom sa Ginoo, aron siya himayaon.
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba. Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa. Ayaw kamo pagtinapolan, hinuon pagmainiton kamo diha sa Espiritu. Alagari ninyo ang Ginoo. Paglipay kamo diha sa paglaom, pailob diha sa kasakitan, pag-ampo kanunay. Hatag kamo alang sa mga panginahanglan sa mga balaan; batasana ninyo ang pagkamaabiabihon. Panalangini kadtong mga naglutos kaninyo; pag-ampo ug ayaw panunglo. Paglipay kamo duyog sa mga nalipay, hilak duyog sa mga nanghilak. Pagsinabtanay kamo sa usa ug usa; ayaw pagmapahitas-on, hinuon pakig-uban sa mga ubos ug kahimtang; ayaw pagpakamaalamon diha sa inyong kaugalingon. Ayaw balosi ug daotan ang daotan, buhata hinuon ang maayo sa atubangan sa tanang tawo. Kon mahimo, sumala sa inyong maarangan, pagpuyo nga makidaiton uban sa tanang tawo. Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.” Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
“Ang mata mao ang suga sa lawas. Busa kon maayo ang imong mata, ang tibuok nimong lawas mapuno sa kahayag; apan kon masakiton ang imong mata, ang tibuok nimong lawas mapuno sa kangitngit. Busa kon ang kahayag nga anaa kanimo kangitngit diay, pagkadako gayod sa maong kangitngit!
Sa tungang gabii mobangon ako sa pagdayeg kanimo tungod sa imong mga tulumanon nga matarong.
Apan ang agianan sa matarong sama sa kahayag sa kaadlawon, nga nag-anam ug kahayag ang pagdan-ag hangtod sa pag-abot sa kabuntagon. Ang dalan sa daotan sama sa hilabihan nga kangitngit; sila dili mahibalo kon unsa ang ilang napandolan.
Ang magsulti, kinahanglan magsulti ingon sa pulong sa Dios; ang mag-alagad, kinahanglan mag-alagad sumala sa katakos nga gihatag sa Dios, aron nga sa tanang butang ang Dios mahimaya pinaagi kang Jesu-Cristo. Iya ang himaya ug ang paggahom hangtod sa kahangtoran. Amen.
Pasidlaka ang imong nawong diha sa imong sulugoon; luwasa ako sa imong gugmang walay paglubad!
Kon ang tibuok nimong lawas puno sa kahayag, ug walay bahin niini nga ngitngit, ang tibuok nimong lawas hayag kaayo, sama nga ang kahayag sa usa ka suga modan-ag kanimo.”
Ug ngadto kaniya, nga pinaagi sa gahom nga naglihok sulod kanato makahimo ug labaw pa gayod kay sa tanan natong gipangayo ug gihunahuna,
Ikaw nagbantay kaniya diha sa hingpit nga pakigdait, nga ang hunahuna nagpabilin diha kanimo, tungod kay siya nagsalig kanimo.
Dayegon ko ikaw, O Ginoo nga akong Dios, uban sa tibuok nako nga kasingkasing, ug himayaon nako ang imong ngalan hangtod sa kahangtoran.
Kon gibanhaw man kamo uban kang Cristo, pangitaa ninyo ang mga butang nga atua sa itaas diin anaa si Cristo, naglingkod sa tuo sa Dios.
Apan kinahanglan nga magbuhat kamo sa pulong ug dili kay tigpaminaw lamang nga sa ingon gilimbongan ninyo ang inyong kaugalingon. Kay kon adunay tawo nga naminaw sa pulong ug dili mobuhat niini, mahisama siya sa usa ka tawo nga nagsud-ong sa iyang nawong diha sa salamin, kay siya misud-ong sa iyang kaugalingon ug milakaw ug dihadiha nakalimot lang dayon kon unsa ang iyang panagway. Apan siya nga nagtutok sa hingpit nga balaod, ang balaod sa kagawasan, ug nagpadayon, kay dili man siya tigpaminaw nga makalimot kondili tigbuhat nga naglihok, siya mabulahan diha sa iyang pagbuhat.
Ayaw itugot nga adunay magtamay sa imong pagkabatan-on, hinuon alang sa mga magtutuo, pagkinabuhi ingon nga panag-ingnan diha sa sinultihan, sa paggawi, sa gugma, sa pagtuo, sa kaputli.
Kay sa Dios lamang maghulat sa hilom ang akong kalag, kay gikan kaniya ang akong paglaom. Siya lamang mao ang akong bato ug ang akong kaluwasan, ang akong salipdanan; dili ako matarog.
Siya naghatag ug gahom niadtong naluya, ug kaniya nga walay kabaskog nagdugang siya ug kusog.
Busa kay gilibotan man kita sa ingon ka baga nga panganod sa mga saksi, sinalikway ang tanang pagkamalahutayon ug ang sala nga daling mobalikos kanato, managan kita uban sa lahutay sa lumba nga gibutang sa atong atubangan, Kay sila nagpanton kanato sulod sa mubong panahon lamang sumala sa ilang gipakamaayo, apan siya nagpanton kanato alang sa atong kaayohan, aron kita makaambit sa iyang pagkabalaan. Sa pagkakaron, ang tanang pagpanton daw dili makalipay, hinuon makaguol kini, apan sa kaulahian kini mamunga ug kalinaw ug katarong ngadto kanila nga namatuto pinaagi niini. Busa iisa ang inyong gikapoy nga mga kamot ug lig-ona ang inyong nagkurog nga mga tuhod, ug tul-ira ang dalan sa inyong mga tiil, aron ang mga nabakol dili mainutil, kondili mamaayo hinuon. Tinguhaa ang pagpakigdait uban sa tanang tawo ug ang pagkabalaan nga kon wala kini walay si bisan kinsa nga makakita sa Ginoo. Tan-awa ninyo nga walay si bisan kinsa nga mapakyas sa pagkab-ot sa grasya sa Dios, nga walay “gamot sa kapaitan” nga maghimo ug kasamok ug tungod niini, daghan ang mahugaw, nga walay bisan kinsa nga mahimong makihilawason o dili diosnon sama kang Esau, nga ang katungod sa pagkapanganay gipabayloan ug pagkaon. Kay kamo nasayod nga sa kaulahian, sa dihang gitinguha na niya ang pagpanunod sa panalangin, siya gisalikway, kay wala na siya makakita ug higayon sa paghinulsol bisan pa nga gipangita unta niya kini nga inubanan sa mga luha. Kay kamo wala modangat ngadto sa mahikap, sa nagdilaab nga kalayo ug sa kangitngit ug sa kangiob ug sa bagyo ug sa tunog sa trumpeta ug sa tingog nga ang mga pulong nag-aghat sa mga naminaw sa pagpangamuyo nga unta dili na sila sultihan ug dugang nga mga pulong. nga magtutok kang Jesus, ang nagpasiugda ug ang mohingpit sa atong pagtuo. Tungod sa kalipay nga gibutang sa iyang atubangan, giantos niya ang krus sa walay pagsapayan sa kaulaw niini ug karon naglingkod siya diha sa tuo sa trono sa Dios.
Kita nahibalo ug nagtuo sa gugma nga gibatonan sa Dios alang kanato. Ang Dios gugma ug ang nagpabilin sa gugma nagpabilin sa Dios ug ang Dios nagpabilin diha kaniya.
Alang sa kagawasan kita gipahigawas ni Cristo. Barog kamo nga lig-on ug ayaw na kamo pagpasangon pag-usab sa yugo sa pagkaulipon.
Ug ako masaligon nga siya nga nagsugod ug maayong buhat diha kaninyo maghingpit niini hangtod sa adlaw ni Jesu-Cristo.
Ug unsaon man nila pagwali kon dili sila ipadala? Ingon sa nasulat, “Katahom gayod sa mga tiil sa mga nagwali sa Maayong Balita!”
Bisan ug maglakaw ako latas sa walog sa landong sa kamatayon, dili ako mahadlok sa bisan unsang daotan; kay ikaw uban man kanako; ang imong bunal ug sungkod, naghupay kanako.
Unya miingon siya sa iyang mga tinun-an, “Daghan ang anihonon, apan diyotay ra ang mga mamumuo. Busa pag-ampo kamo sa Ginoo sa anihonon nga magpadala unta siya ug mga mamumuo ngadto sa iyang anihon.”
kay ang among Maayong Balita miabot kaninyo dili diha sa pulong lamang, kondili diha usab sa gahom ug sa Espiritu Santo ug sa dakong pagsalig. Kamo nasayod unsa kaming matanga diha sa inyong taliwala tungod kaninyo.
Busa ingon nga inyong gidawat kaniadto si Cristo Jesus nga Ginoo, pagkinabuhi kamo diha kaniya,
Kay kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan apan kon dili man kamo mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, ang inyong Amahan dili usab mopasaylo sa inyong mga kalapasan.
Ang Dios sa pailob ug pagdasig maghatag unta kaninyong tanan ug pagsinabtanay sa usa ug usa sumala kang Cristo Jesus, aron diha sa hiniusa nga tingog magdungan kamo sa paghimaya sa Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
ayaw kahadlok, kay ania ako uban kanimo, ayaw kabalaka, kay ako mao ang imong Dios; lig-onon ko ikaw ug tabangan ko ikaw, ituboy ko ikaw pinaagi sa akong madaogon nga tuong kamot.
Diha sa dalan sa pagkamatarong anaa ang kinabuhi, ug diha sa dalan niini walay kamatayon.
Kay imong giluwas ang akong kalag gikan sa kamatayon, ang akong mga mata gikan sa mga luha, ug ang akong mga tiil gikan sa pagkapandol.
Ang Ginoo puno sa grasya ug matarong; ang atong Dios maluluy-on! Ang Ginoo nanalipod sa mga yano; sa dihang gipaubos ako, iya akong giluwas.
Siya maglig-on kaninyo hangtod sa kataposan, aron dili kamo masaway unya sa adlaw sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
Busa kon aduna may pagdasig diha kang Cristo, kon aduna may pagkadinasig sa gugma, kon aduna may pakig-ambitay diha sa Espiritu, kon aduna may pagbinatiay ug pagkinaluy-anay, aron nga diha sa ngalan ni Jesus ang tanang tawo moluhod didto sa langit, dinhi sa yuta ug sa ilalom sa yuta, ug ang tanang dila magsugid nga Ginoo si Jesu-Cristo alang sa pagdayeg sa Dios nga Amahan. Busa, akong mga hinigugma, ingon nga kamo sa kanunay mituman, dili lamang sa panahon nga anaa ako kaninyo, kondili labaw pa gani sa panahon usab nga wala ako diha kaninyo, panglimbasogi ninyo ang inyong kaugalingong kaluwasan uban ang kahadlok ug pagkurog, kay ang Dios mao ang naglihok diha kaninyo, sa pagbuot ug sa pagbuhat alang sa iyang ikahimuot. Buhata ninyo ang tanang butang sa walay pagbagulbol o pagpakiglalais, aron mahimo kamong putli ug dili masaway, mga anak sa Dios nga walay buling taliwala sa usa ka hiwi ug sukihan nga kaliwatan, nga sa taliwala nila kamo magsidlak ingon nga mga kahayag dinhi sa kalibotan, nga nagpadayon sa pagtanyag sa pulong alang sa kinabuhi, aron nga sa adlaw unya ni Cristo ako mapasigarbohon nga ako wala diay magdagan nga walay pulos o maghago nga walay pulos. Apan kon ibubo ako diha sa inyong halad nga inihaw ug sa halad sa inyong pagtuo, ikalipay ko kini ug ako maglipay uban kaninyong tanan. Sa ingon, kinahanglang maglipay usab kamo ug maglipay uban kanako. Naglaom ako diha sa Ginoong Jesus nga sa dili madugay akong ipadala si Timoteo nganha kaninyo aron malipay usab ako sa pagkahibalo sa mga butang mahitungod kaninyo. hingpita ninyo ang akong kalipay pinaagi sa samang hunahuna, ingon nga nagbaton ug samang gugma, nga anaa sa hingpit nga panagkauyon ug usa ka hunahuna.
Apan kinahanglan nga motubo kamo diha sa grasya ug sa kahibalo sa atong Ginoo ug Manluluwas nga si Jesu-Cristo. Kaniya ang himaya karon ug hangtod sa kahangtoran. Amen.
Sa diha nga ikaw molatas sa katubigan ako mag-uban kanimo, ug sa mga kasapaan, kini dili makalapaw kanimo; sa diha nga ikaw maglakaw latas sa kalayo, ikaw dili masunog ug ang kalayo dili maglamoy kanimo.
Ang imong pagkamatinumanon naglungtad ngadto sa tanang mga kaliwatan; imong gipahiluna ang yuta ug kini magpabilin.
“Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat. “Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti. Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat. Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing.