Kategorya
72 Mga Bersikulo bahin sa Kinabuhi ni Jesus
Samtang dinhi pa sa yuta si Hesus, atong gihigugma, nagtudlo ug nag-ayo Siya. Gigamit gyud Niya ang Iyang panahon sa pagsangyaw sa kaluwasan ug sa mga butang nga moabot pa.
Siya ang atong ehemplo sa pagkabalaan ug sa pagpabiling lig-on sa atong pagtuo ug pakig-uban sa Amahan. Hunahunaa, bisan bata pa Siya, grabe na ang Iyang gugma sa Ginoo!
Tuod man, paglabay sa tulo ka adlaw, nakit-an Siya didto sa templo, naglingkod uban sa mga magtutudlo sa Balaod, naminaw ug nangutana kanila. Ug ang tanan nga nakadungog Kaniya, natingala gyud sa Iyang kaalam ug mga tubag. (Lucas 2:46-47)
Mao nang dasiga ta, higala, nga sundogon nato Si Hesus. Bisan unsa pa atong edad o kahimtang, importante nga magpabilin tang duol sa Ginoo ug magkat-on pa gyud bahin Kaniya. Kay dako ang Iyang plano para nato, sama sa Iyang gihimo para kang Hesus.
Human sa tulo ka adlaw, nakit-an nila siya sulod sa Templo, naglingkod taliwala sa mga magtutudlo, naminaw ug nangutana kanila. Ug ang tanan nga nakadungog kaniya natingala sa iyang pagpanabot ug sa iyang mga tubag.
Mao kini ang una sa mga milagro ni Jesus. Kini nahitabo didto sa Cana sa Galilea, ug nagpadayag sa iyang himaya, ug ang iyang mga tinun-an mituo kaniya.
Sa milabay na ang walo ka adlaw, sa dihang gituli siya, ilang ginganlan siya ug Jesus, ang ngalan nga gihatag kaniya sa anghel sa wala pa siya isamkon.
Manganak siya ug usa ka batang lalaki, ug siya imong nganlan ug Jesus, kay siya mao ang moluwas sa iyang katawhan gikan sa ilang mga sala.”
Apan usa sa mga sundalo miduslak ug bangkaw sa iyang kilid ug dihadiha mibuhagay ang dugo ug tubig.
Sa pagkabanhaw niya nianang kaadlawon sa unang adlaw sa semana, siya mipakita pag-una ngadto kang Maria Magdalena nga iyang gipagulaan ug pito ka demonyo.
Unya si Jesus gidakop sa panon sa mga sundalo ug sa ilang kapitan ug sa mga tinugyanan sa mga Judio ug gigapos nila siya.
Ug sa nagkupot siya sa lima ka pan ug duha ka isda, miyahat siya sa langit ug nagpasalamat. Ug gipikaspikas niya ang mga pan ug gihatag ngadto sa iyang mga tinun-an aron idulot ngadto sa katawhan ug iyang gibahinbahin ang duha ka isda alang kanilang tanan. Ug nangaon silang tanan ug nangabusog. Ug ilang nahipos ang napulo ug duha ka bukag nga puno sa mga tipik sa pan ug sa isda. Ang mga nangaon sa pan mga lima ka libo ka lalaki.
Ug nanganak siya sa iyang panganay nga usa ka lalaki ug iya kining giputos sa mga bakbak ug gipahigda sa pasongan kay wala na may dapit alang kanila sa balay nga abotanan.
Unya ang Ginoong Jesus, human siya makasulti kanila, gibayaw ngadto sa langit ug milingkod dapit sa tuo sa Dios.
Unya gikuha nila ang lawas ni Jesus ug gibugkosan kini ug mga panapton nga lino, lakip ang mga pahumot, sumala sa naandan sa mga Judio sa paglubong.
Gipas-an gayod niya ang atong kasakitan ug gipas-an ang atong mga kasub-anan; apan siya giila nato nga binunalan, gihampak sa Dios ug sinakit.
Ug ang Pulong nahimong tawo ug mipuyo uban kanato ug atong nakita ang iyang himaya, ang himaya nga iyang nadawat gikan sa Amahan ingon nga bugtong Anak, puno sa grasya ug kamatuoran.
Si bisan kinsa nga magsugid nga si Jesus mao ang Anak sa Dios, ang Dios magpabilin diha kaniya, ug siya diha sa Dios.
Ug siya giduol ug gipukaw nila nga nag-ingon, “Agalon, Agalon, hapit na kita mangamatay!” Ug siya mimata ug iyang gibadlong ang hangin ug ang bangis nga mga balod, ug kini mihunong ug miabot ang kalinaw.
Apan siya gisamaran tungod sa atong kalapasan, napangos siya tungod sa atong mga kasal-anan, diha kaniya ang silot nga naghimo kanato nga bug-os, ug pinaagi sa iyang mga labod kita nangaayo.
Ug sa gibautismohan na si Jesus, siya mihaw-as dayon gikan sa tubig, ug unya naabli ang kalangitan ug iyang nakita ang Espiritu sa Dios nga mikunsad daw salampati, ug mitugdon kaniya. Ug dihay usa ka tingog gikan sa langit nga nag-ingon, “Kini mao ang akong Anak nga pinalangga, kaniya nalipay ako pag-ayo.”
Ang gugma sa Dios gipadayag dinhi kanato pinaagi niini, nga gipadala sa Dios ang iyang bugtong Anak nganhi sa kalibotan aron kita mabuhi pinaagi kaniya.
Unya si Jesus gidala sa Espiritu ngadto sa kamingawan aron tintalon sa yawa. Unya si Jesus miingon kaniya, “Pahawa, Satanas! Kay nasulat kini, ‘Maoy simbaha ang Ginoo nga imong Dios, ug siya lamang ang alagara.’ ” Unya ang yawa mibiya kaniya ug dihay mga anghel nga miabot ug mialagad kaniya. Ug sa pagkadungog niya nga si Juan gidakop, mipalayo siya ngadto sa Galilea. Mibiya siya sa Nazaret ug mipuyo sa Capernaum sa daplin sa lanaw, sa kayutaan sa Zabulon ug Neftali. Sa ingon natuman ang gisulti pinaagi sa propeta nga si Isaias nga nag-ingon, “Ang yuta sa Zabulon ug yuta sa Neftali, padulong sa dagat, tabok sa Jordan, Galilea sa mga Gentil— ang mga tawo nga nagpuyo taliwala sa kangitngit nakakita ug dakong kahayag, ug kanila nga nagpuyo sa yuta ug sa landong sa kamatayon midan-ag ang kahayag.” Sukad niadtong higayona si Jesus misugod sa pagwali nga nag-ingon, “Paghinulsol kamo kay ang gingharian sa langit duol na.” Samtang naglakaw siya sa daplin sa Lanaw sa Galilea, nakita niya ang duha ka magsoon, si Simon nga ginganlan ug Pedro ug si Andres nga iyang igsoon nga namukot sa lanaw kay mga mananagat man sila. Ug siya miingon kanila, “Sunod kamo kanako ug himoon ko kamong mga mananagat ug tawo.” Ug siya nagpuasa sulod sa 40 ka adlaw ug 40 ka gabii ug human niini siya gigutom.
Ug pagkinabuhi kamo diha sa gugma ingon nga si Cristo nahigugma kanato ug alang kanato, mitugyan sa iyang kaugalingon ingon nga humot nga halad ug halad nga inihaw ngadto sa Dios.
Sa pagkakita niya sa mga panon sa katawhan, mitungas siya sa bungtod, ug sa nakalingkod na siya, ang iyang mga tinun-an miduol kaniya. “Bulahan ang mga gilutos tungod sa pagkamatarong kay ila ang gingharian sa langit. “Bulahan kamo sa diha nga panamastamasan kamo sa mga tawo, lutoson ug butangbutangan sa tanang matang sa kadaotan tungod kanako. Pagmaya ug paglipay kamo kay dako ang inyong ganti didto sa langit, kay sa ingon niini gilutos sa mga tawo ang mga propeta nga nag-una kaninyo. “Kamo mao ang asin sa yuta apan kon ang asin kawad-an sa iyang lami, unsaon pa man sa pagpabalik sa kaparat niini? Kini wala na gayoy kapuslanan ug angay na lang kining isalibay sa gawas aron tunobtunoban sa mga tawo. “Kamo mao ang kahayag sa kalibotan. Ang siyudad nga mahimutang sa ibabaw sa bungtod dili gayod matago. Ang mga tawo dili usab magdagkot ug suga aron ibutang kini sa ilalom sa gantangan kondili sa ibabaw sa tungtonganan ug kini moiwag kanilang tanan nga anaa sa sulod sa balay. Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit. “Ayaw kamo paghunahuna nga mianhi ako aron sa pagsalikway sa Balaod o sa mga Propeta. Wala ako moanhi sa pagsalikway kondili sa pagtuman niini. Kay sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, hangtod nga mahanaw ang langit ug ang yuta, wala gayoy bisan usa na lang ka kudlit o usa ka tulbok nga sayloan diha sa Balaod hangtod nga ang tanan matuman. Tungod niini, si bisan kinsa nga maglapas bisan sa labing gamay niining mga sugo ug magtudlo sa mga tawo sa pagbuhat sa ingon, kini siya isipon nga iwit didto sa gingharian sa langit apan si bisan kinsa nga magbuhat ug magtudlo niini, siya isipon nga dako didto sa gingharian sa langit. Unya misugod siya sa pagtudlo kanila nga nag-ingon:
nga magtutok kang Jesus, ang nagpasiugda ug ang mohingpit sa atong pagtuo. Tungod sa kalipay nga gibutang sa iyang atubangan, giantos niya ang krus sa walay pagsapayan sa kaulaw niini ug karon naglingkod siya diha sa tuo sa trono sa Dios.
Ug si Jesus milibot sa tanang mga lungsod ug mga balangay, nagtudlo sulod sa ilang mga sinagoga ug nagwali sa Maayong Balita mahitungod sa gingharian ug nag-ayo sa tanang mga sakit ug balatian.
Ang kawatan moanhi aron lamang sa pagpangawat ug sa pagpatay ug sa paglaglag. Ako mianhi aron sila makabaton ug kinabuhi ug magbaton niini sa madagayaon gayod.
Batoni kining hunahunaa diha kaninyo nga nabatonan ninyo diha kang Cristo Jesus,
Kay adunay usa ka Dios ug adunay usa ka tigpataliwala sa Dios ug sa mga tawo nga mao ang tawo nga si Cristo Jesus
Kay ang Anak sa Tawo wala moanhi aron alagaran kondili aron sa pag-alagad ug sa paghatag sa iyang kinabuhi ingon nga lukat alang sa daghan.”
Kay kita iyang mga binuhat, gihimo diha kang Cristo Jesus alang sa mga maayong buhat nga giandam nang daan sa Dios aron nga niini magkinabuhi kita.
“Ang Espiritu sa Ginoo ania kanako, iya akong gidihogan aron sa pagwali sa Maayong Balita ngadto sa mga kabos. Gipadala niya ako aron sa pagpahibalo sa kagawasan alang sa mga binilanggo ug sa pagpahiuli sa panan-aw sa mga buta, sa paghatag ug kagawasan ngadto sa mga dinaogdaog, sa pagpahibalo sa tuig nga gikahimut-an sa Ginoo.”
Duol kanako, kamong tanan nga nagbudlay ug nabug-atan ug papahulayon ko kamo. Pas-ana ninyo ang akong yugo ug pagtuon kamo gikan kanako kay ako maaghop ug mapaubsanon sa kasingkasing ug makakaplag kamo ug pahulay alang sa inyong mga kalag. aron sa pag-ingon kaniya, “Ikaw ba kadtong moanhi, o magpaabot pa ba kami ug lain?” Kay sayon ang akong yugo ug gaan ang akong palas-anon.”
Unya misulti pag-usab si Jesus kanila nga nag-ingon, “Ako mao ang kahayag sa kalibotan. Siya nga magsunod kanako dili gayod maglakaw sa kangitngit, hinuon makabaton siya sa kahayag sa kinabuhi.”
Sa ikatulong adlaw dihay kasal didto sa Cana sa Galilea ug didto ang inahan ni Jesus. ug miingon kaniya, “Ang tanang tawo magdalit pag-una sa maayong bino, ug unya sa diha nga ang mga tawo makainom na pag-ayo, mao pay pagdalit sa dili maayo nga bino. Apan ikaw, imo hinuong gitagoan ang maayong bino hangtod karon.” Mao kini ang una sa mga milagro ni Jesus. Kini nahitabo didto sa Cana sa Galilea, ug nagpadayag sa iyang himaya, ug ang iyang mga tinun-an mituo kaniya.
Sa pagbalik na sa mga apostoles, ilang gisugilon kaniya ang ilang mga nabuhat. Ug gidala niya sila ug mipahilit ngadto sa usa ka lungsod nga ginganlan ug Betsaida.
Kay gihigugma sa Dios ang kalibotan sa ingon nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak aron nga ang tanang motuo kaniya dili malaglag kondili makabaton sa kinabuhing dayon.
Kay wala ipadala sa Dios ang iyang Anak nganhi sa kalibotan aron sa paghukom sa kalibotan kondili aron nga ang kalibotan maluwas pinaagi kaniya.
Si Jesus mitubag kanila, “Ako mao ang pan sa kinabuhi. Siya nga moari kanako dili gutomon, ug siya nga motuo kanako dili gayod uhawon.
Ug samtang nangaon sila, si Jesus mikuha ug pan ug sa nakapanalangin na siya, iya kining gipikaspikas ug gihatag ngadto sa mga tinun-an. “Pagkuha ug kaon kamo, kini mao ang akong lawas.” Ug nagkuha siya ug kupa ug sa nakapasalamat na siya, gihatag niya kini kanila ug siya miingon, “Inom kamong tanan niini kay kini mao ang akong dugo sa kasabotan, nga iula alang sa daghan aron sa pagpasaylo sa mga sala.
Hinuon sa magsulti kita sa kamatuoran uban sa gugma, magtubo unta kita sa tanang paagi ngadto kang Cristo, nga mao ang ulo.
Si Jesus mitubag kaniya, “Ako mao ang dalan ug ang kamatuoran ug ang kinabuhi, walay si bisan kinsa nga makaadto sa Amahan, kon dili pinaagi kanako.
Walay si bisan kinsa nga adunay gugma nga labaw pa niini, nga ang usa ka tawo magtahan sa iyang kinabuhi alang sa iyang mga higala.
Ug si Jesus mituaw pag-usab sa kusog nga tingog ug mitugyan sa iyang espiritu. Ug unya ang tabil sa Templo nagisi gikan sa taas ngadto sa ubos ug ang yuta mikurog ug ang mga batong tiunay nangliki.
Unya si Jesus miingon, “Amahan, pasayloa sila, kay wala sila masayod sa ilang gibuhat.” Ug ilang giripahan ang iyang mga bisti aron sa pagbahin niini.
Sa nakainom na si Jesus sa suka, siya miingon, “Natapos na.” Ug giduko niya ang iyang ulo ug gitugyan ang iyang espiritu.
Apan ang anghel miingon sa mga babaye, “Ayaw kamo kahadlok! Nasayod ako nga nangita kamo kang Jesus nga gilansang sa krus. Wala siya dinhi, kay nabanhaw siya sumala sa iyang giingon. Dali kamo, tan-awa ninyo ang dapit diin siya nahimutang.
Wala siya dinhi, kondili nabanhaw! Hinumdomi ang iyang gisulti kaninyo sa didto pa siya sa Galilea, nga ang Anak sa Tawo kinahanglang itugyan ngadto sa mga kamot sa mga tawong makasasala ug ilansang sa krus, ug sa ikatulong adlaw mabanhaw.”
Human sa iyang pag-antos, mipakita siya kanila nga buhi pinaagi sa daghang mga pagpamatuod, nagpakita ngadto kanila sulod sa 40 ka adlaw ug nagsulti kanila mahitungod sa gingharian sa Dios.
ug gipaila nga Anak sa Dios uban sa gahom sumala sa Espiritu sa pagkabalaan pinaagi sa iyang pagkabanhaw gikan sa mga patay, si Jesu-Cristo nga atong Ginoo.
Batoni kining hunahunaa diha kaninyo nga nabatonan ninyo diha kang Cristo Jesus, nga bisan tuod siya naglungtad diha sa kinaiya sa Dios, wala siya maghunahuna nga ang pagpakigtupong sa Dios usa ka butang nga huptan, apan gihaw-asan niya ang iyang kaugalingon diha sa kinaiya sa usa ka ulipon, diha sa iyang pagkasama sa mga tawo. Ug sa nakita diha sa tawhanon nga dagway, siya nagpaubos sa iyang kaugalingon ug nahimong masinugtanon hangtod sa kamatayon, bisan pa sa kamatayon diha sa krus.
Kay pinaagi kaniya gibuhat ang tanang mga butang, diha sa langit ug dinhi sa yuta, makita ug dili makita, mga trono o kamandoan o pamunoan o kagahom. Ang tanang mga butang gibuhat pinaagi kaniya ug alang kaniya. Siya mao na sa wala pa ang tanang mga butang, ug diha kaniya ang tanang mga butang nalangkob.
Si Jesus mitubag kanila, “Kadtong mga maayo ug panglawas wala magkinahanglan ug mananambal, kondili kadtong mga may sakit. Wala ako moanhi aron sa pagtawag sa mga matarong, kondili sa mga makasasala ngadto sa paghinulsol.”
Si Jesus miingon kaniya, “Ako mao ang pagkabanhaw ug ang kinabuhi. Ang nagtuo kanako, bisan siya mamatay, mabuhi siya ug ang tanan nga buhi ug nagtuo kanako dili na gayod mamatay. Motuo ba ikaw niini?”
Ug mibangon siya ug gibadlong ang hangin, ug miingon siya sa lanaw, “Kalinaw! Hunong!” Ug ang hangin milurang ug miabot ang dakong kalinaw.
Ug ang mga panon sa katawhan nga nag-una ug nagsunod kaniya naninggit nga nag-ingon, “Hosanna, sa Anak ni David! Dalaygon ang mianhi sa ngalan sa Ginoo! Hosanna sa kahitas-an!”
Unya sa kataposang adlaw nga mao ang labing dakong adlaw sa kasaulogan, si Jesus mitindog ug misinggit nga nag-ingon, “Kon adunay tawong giuhaw, paaria siya kanako aron siya moinom. Ang motuo kanako, sumala sa giingon sa Kasulatan, ‘Gikan sa iyang kasingkasing modagayday ang mga sapa sa tubig nga buhi.’”
Samtang nagsulti pa siya, dihay usa ka silaw nga panganod nga mitabon kanila ug gikan sa panganod dihay usa ka tingog nga nag-ingon, “Mao kini ang akong Anak nga pinalangga, diha kaniya nalipay ako, pamati kaniya.”
“Ayaw kahadlok, gamayng panon, kay gikahimuot sa inyong Amahan ang paghatag kaninyo sa gingharian.
Human sa unom ka adlaw, gipauban ni Jesus sila si Pedro ug si Santiago ug si Juan, ug gidala niya sila sa pagtungas sa usa ka habog nga bukid nga silasila ra. Ug didto sa ilang atubangan, nausab ang iyang dagway, Ug gidala nila ang bata ngadto kaniya, ug sa diha nga ang espiritu nakakita kang Jesus, dihadiha gipakurog niya pag-ayo ang bata, ug kini natumba sa yuta ug nagligidligid nga nagbula ang baba. Ug si Jesus nangutana sa amahan niini, “Unsa ba ka dugay ang iyang pagkaingon niini?” Siya miingon, “Sukad pa sa iyang pagkabata. Ug sa makadaghan miitsa kini kaniya ngadto sa kalayo ug ngadto sa tubig aron sa pagpatay kaniya, apan kon makahimo ikaw ug bisan unsa, kaluy-i intawon kami ug tabangi kami.” Si Jesus miingon kaniya, “Kon ikaw makahimo! Ang tanang butang mahimo alang kaniya nga nagtuo.” Dihadiha ang amahan sa bata misinggit nga nag-ingon, “Nagtuo ako, tabangi ang pagkawala nakoy pagtuo!” Sa pagkakita ni Jesus nga may panon sa katawhan nga nagdungan sa pagpangabot nga nagdagan, gibadlong niya ang hugaw nga espiritu ug iyang giingnan, “Ikaw espiritu nga amang ug bungol, nagsugo ako kanimo, gula gikan kaniya ug ayaw na pagsulod kaniya pag-usab.” Human sa kusog nga pagsiyagit ug sa pagpalimbaglimbag pag-ayo sa bata, ang espiritu migula kaniya, ug ang bata daw patay nga tungod niana ang kadaghanan kanila miingon, “Patay na siya.” Apan gigunitan siya ni Jesus ug gibangon ug siya mitindog. Sa dihang misulod si Jesus sa balay, ang iyang mga tinun-an nangutana kaniya sa tago, “Nganong wala man kami makapagula niadto?” Siya miingon kanila, “Kining matanga dili mahimo sa pagpagula pinaagi sa bisan unsa gawas lamang sa pag-ampo.” ug ang iyang mga bisti misilaw sa hilabihang kaputi nga walay tawo dinhi sa kalibotan nga makapaputi ug sama niini.
Ug si Jesus miduol ug miingon kanila, “Ang tanang kagahom sa langit ug sa yuta gihatag kanako.
“Mga tawo sa Israel, pamatia ninyo kining mga pulonga: si Jesus nga Nazaretnon, tawo nga gipamatud-an kaninyo sa Dios pinaagi sa gamhanang mga buhat ug mga kahibulongan ug mga ilhanan nga gihimo sa Dios pinaagi kaniya diha kaninyo, sumala sa inyo gayod nga nahibaloan. Kining maong Jesus nga gitugyan sumala sa gitakda nga plano ug sa nahibaloan nang daan sa Dios, inyong gilansang sa krus ug gipatay pinaagi sa mga kamot sa mga tawong wala magtamod sa balaod. Apan gibanhaw siya sa Dios, gipalingkawas gikan sa kasakit sa kamatayon, kay dili man gayod mahimo alang kaniya nga kapugngan kini.
Apan ang Dios nagpadayag sa iyang gugma alang kanato pinaagi niini, nga bisan sa mga makasasala pa kita, si Cristo nagpakamatay alang kanato.
Gilansang ako sa krus uban kang Cristo, dili na ako ang nabuhi, kondili si Cristo ang nabuhi sa sulod nako, ug ang kinabuhi nga karon akong gikinabuhi sa unod akong gikinabuhi diha sa akong pagtuo sa Anak sa Dios nga nahigugma kanako ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.
Apan karon, diha kang Cristo Jesus, kamo nga kaniadto layo, karon gipaduol na pinaagi sa dugo ni Cristo. Kay siya mao ang atong pakigdait nga naghiusa kanato ug pinaagi sa iyang lawas miguba sa nag-ulang nga paril sa panagbingkil. Iyang gihimong walay bili ang balaod sa mga kasugoan ug mga kalagdaan, aron ang duha mahimo niya nga usa ka bag-ong tawo pinaagi sa paghiusa kanila diha sa iyang kaugalingon ug sa ingon naghimo ug pakigdait. Ug kini aron ang duha iyang mapasig-uli ngadto sa Dios diha sa usa ka lawas pinaagi sa krus, ug sa ingon gitapos ang panagbingkil.
Ug ang pagpamatuod mao kini, nga ang Dios naghatag kanato sa kinabuhing dayon, ug kining kinabuhia anaa sa iyang Anak. Ang nakabaton sa Anak may kinabuhi, apan ang wala makabaton sa Anak sa Dios walay kinabuhi.