Kategorya
BERSIKULO MAHITUNGOD SA PAGHIGUGMA
Gilibutan si Jesus og mga higala ug nagbilin Siya nato og dakong ehemplo sa panaghigalaay. Importante gyud ang usa ka higala sa atong kinabuhi. Ang Biblia nag-ingon nga mas maayo ang duha kay sa usa, kay kon matumba ang usa, naa may motabang niya nga mobangon. Dako gyud nga grasya ug pribilehiyo ang dunay tinuod ug maayong higala.
Sama sa usa ka igsoon ang higala sa panahon sa kalisud. Motambag siya nimo, malipay sa imong mga kalampusan, ug mouban nimo sa imong mga pagsulay. Gusto gyud sa usa ka higala nga magmalampuson ka ug molambo, ug motabang siya nimo nga mas maduol sa Ginoo.
Sa lain-laing bahin sa atong kinabuhi, naa gyud tay mga higala nga mahimo natong pamilya. Mao nga importante gyud nga masayud ta nga naa tay higala nga tinuod ang panaghigalaay. "Walay gugma nga labaw pa niini, nga ang usa ka tawo mag-ula sa iyang kinabuhi alang sa iyang mga higala." (Juan 15:13)
Tan-awa, nagtindog ako sa pultahan ug nagtuktok, kon may magpatalinghog sa akong tingog ug moabli sa pultahan, kaniya mosulod ako ug makigsalo ako uban kaniya, ug siya uban kanako.
Busa naandan sa Ginoo ang pagpakigsulti kang Moises sa nawong ug nawong sama sa usa ka tawo nga makigsulti sa iyang higala. Sa diha nga si Moises mobalik ngadto sa kampo, ang iyang kaabag nga si Josue nga anak ni Nun, usa ka batan-on, dili mobiya sa Tolda.
Dili na nako kamo tawgon nga mga ulipon, kay ang ulipon wala masayod sa gibuhat sa iyang agalon. Apan ako nagtawag kaninyo nga mga higala kay ang tanan nga nadungog nako gikan sa akong Amahan gipahibalo nako kaninyo.
Apan ikaw, Israel, akong sulugoon, si Jacob nga akong gipili, ang kaliwat ni Abraham nga akong higala;
Ayaw ninyo higugmaa ang kalibotan o ang mga butang diha sa kalibotan. Kon may nahigugma sa kalibotan, ang gugma sa Amahan wala diha kaniya.
Ang kasulatan natuman nga nag-ingon, “Si Abraham mituo sa Dios, ug kini giisip kaniya nga pagkamatarong,” ug siya gitawag nga higala sa Dios.
Mga mananapaw! Wala ba kamo masayod nga ang pagpakighigala sa kalibotan pagpakigbatok sa Dios? Busa si bisan kinsa nga buot makighigala sa kalibotan naghimo sa iyang kaugalingon nga kaaway sa Dios.
Siya nga nahigugma sa putli nga kasingkasing ug nga ang iyang mga pulong maluluy-on, makapakighigala sa hari.
Wala ba nimo, O among Dios, papahawaa ang mga nagpuyo niining yutaa gikan sa atubangan sa imong katawhan nga Israel ug ihatag kini hangtod sa kahangtoran ngadto sa kaliwatan ni Abraham nga imong higala?
“Mao kini ang akong sugo, nga kinahanglang maghigugmaay kamo sa usa ug usa sama nga ako nahigugma kaninyo. Walay si bisan kinsa nga adunay gugma nga labaw pa niini, nga ang usa ka tawo magtahan sa iyang kinabuhi alang sa iyang mga higala.
“Pakig-uyon sa Dios ug pagpakigdait, sa ingon ang maayo moabot kanimo. Dawata ang pagtulun-an gikan sa iyang baba, ug ibutang ang iyang mga pulong sa imong kasingkasing. Kon ikaw mobalik ngadto sa Labing Gamhanan ikaw ipasig-uli, kon imong kuhaon ang pagkadili matarong gikan sa imong mga tolda, kon ibutang nimo ang bulawan diha sa abog, ug ang bulawan sa Ofir taliwala sa mga bato sa kasapaan, ug kon ang Labing Gamhanan mao ang imong bulawan, ug ang imong bililhon nga plata,
Ang nakabaton sa pangasaw-onon mao ang pamanhonon. Ang higala sa pamanhonon nga nagtindog ug namati kaniya nalipay pag-ayo tungod sa tingog sa pamanhonon busa kining akong kalipay hingpit na karon.
Walay si bisan kinsa nga adunay gugma nga labaw pa niini, nga ang usa ka tawo magtahan sa iyang kinabuhi alang sa iyang mga higala.
Tam-is ang atong pagsultihanay; sa balay sa Dios nagkuyog kita sa pagpanglakaw uban sa panon.
Ang pagpakighigala sa Ginoo ila niadtong may kahadlok kaniya, ug siya magpadayag kanila sa iyang kasabotan.
Kay si bisan kinsa nga nagbuhat sa kabubut-on sa akong Amahan nga anaa sa langit, mao ang akong igsoong lalaki ug akong igsoong babaye ug akong inahan.”
Usa ka butang ang akong gipangayo sa Ginoo, nga akong pangitaon; nga makapuyo ako sa balay sa Ginoo sa tanang mga adlaw sa akong kinabuhi, aron sa pagsud-ong sa katahom sa Ginoo, ug sa pagpakisayod diha sa iyang Templo.
O Dios, ikaw mao ang akong Dios, nangita ako kanimo, ang akong kalag giuhaw kanimo; ang akong unod nangandoy kanimo, sama sa usa ka yuta nga uga ug mingaw diin walay tubig. itugyan sila ngadto sa gahom sa espada, sila mangahimong tukbonon alang sa mga iro nga ihalas. Apan ang hari maglipay diha sa Dios; ang matag usa nga manumpa pinaagi kaniya maghimaya; kay ang baba sa mga bakakon patak-omon. Busa gitan-aw ko ikaw diha sa balaang puluy-anan, nagtan-aw sa imong gahom ug sa imong himaya. Tungod kay ang imong gugmang walay paglubad labaw pa ka maayo kay sa kinabuhi, ang akong mga ngabil magdayeg kanimo.
Apan alang kanako, maayo ang pagpaduol ngadto sa Dios; Ang Ginoo nga Dios gihimo nako nga akong dalangpanan, aron isugilon nako ang tanan nimong mga buhat.
“Dili ang tanan nga moingon kanako, ‘Ginoo, Ginoo,’ makasulod sa gingharian sa langit, kondili siya nga nagbuhat sa kabubut-on sa akong Amahan nga anaa sa langit.
Ako mao ang punoan sa paras, kamo mao ang mga sanga. Ang magpabilin kanako ug ako diha kaniya, siya mamunga ug daghan, kay kon kamo bulag kanako wala gayod kamoy mahimo.
Ang Ginoo duol sa tanan nga nagsangpit kaniya, sa tanan nga nagsangpit kaniya sa kamatuoran.
kay ang tawo nga sukwahi usa ka dulumtanan sa Ginoo, apan ang matarong anaa sa iyang pagsalig.
Tungod kay siya nagbutang sa iyang gugma kanako, luwason nako siya; ipahiluna nako siya sa itaas tungod kay nakaila siya sa akong ngalan. Sa diha nga magtawag siya kanako, ako motubag kaniya; ubanan nako siya diha sa kalisdanan, luwason nako siya ug akong pasidunggan.
Ang usa ka higala mahigugma sa tanang panahon, ug ang usa ka igsoon natawo alang sa kalisdanan.
Kay kon sa dihang mga kaaway pa kita sa Dios, kita gipasig-uli ngadto sa Dios pinaagi sa kamatayon sa iyang Anak, labaw pa karon nga napasig-uli na kita, luwason kita pinaagi sa iyang kinabuhi.
Adunay mga higala nga magpakaaron-ingnon nga mga higala, apan adunay usa ka higala nga magpabilin nga suod pa kay sa usa ka igsoon.
Ug kamo, nga kaniadto nahimulag ug mga kaaway diha sa panghunahuna pinaagi sa mga daotang buhat, karon iya nang napasig-uli ngadto kaniya diha sa iyang lawas nga unodnon pinaagi sa iyang kamatayon, aron iya kamong ikapaatubang nga balaan ug putli ug walay ikasaway diha sa iyang atubangan,
Ang Ginoo miingon, “Itago ba nako gikan kang Abraham ang akong buhaton, nga si Abraham mahimo man gayod nga usa ka dako ug lig-on nga nasod, ug diha kaniya panalanginan ang tanang mga nasod sa yuta? Dili, kay gipili nako siya aron magsugo sa iyang mga anak ug panimalay nga sunod kaniya aron magsubay sila sa dalan sa Ginoo, pinaagi sa pagbuhat sa pagkamatarong ug sa hustisya, aron ang Ginoo magpadangat kang Abraham niadtong gisaad kaniya.”
Mao kini ang giingon sa Ginoo: “Ayaw papasigarboha ang tawong maalamon diha sa iyang kaalam, ayaw papasigarboha ang tawong kusgan diha sa iyang kusog, ayaw papasigarboha ang tawong adunahan diha sa iyang mga bahandi. Apan siya nga nagpasigarbo, papasigarboha niini, nga siya nakasabot ug nakaila kanako, nga ako mao ang Ginoo nga nagbuhat sa gugmang walay paglubad, sa hustisya ug sa pagkamatarong dinhi sa yuta, kay niining mga butanga ako mahimuot, nag-ingon ang Ginoo.”
Gipakita na niya kanimo, O tawo, kon unsa ang maayo; unsa ba ang gikinahanglan sa Ginoo kanimo kondili ang pagbuhat sa hustisya ug ang gugmang walay paglubad ug ang paglakaw nga mapaubsanon uban sa imong Dios?
Ang nagbaton sa akong mga sugo ug nagtuman niini mao ang nahigugma kanako ug ang nahigugma kanako higugmaon sa akong Amahan ug ako mahigugma kaniya ug magpadayag sa akong kaugalingon nganha kaniya.”
Ug kon walay pagtuo dili gayod mahimo ang pagpahimuot kaniya. Kay si bisan kinsa nga moduol sa Dios kinahanglang motuo nga siya anaa ug nga siya magganti sa mga nangita kaniya.
Apan kamo mao ang usa ka pinili nga kaliwat, harianong pagkapari, ang balaan nga nasod, ang katawhan nga iya sa Dios, aron kamo magmantala sa kahibulongang mga buhat niya nga nagtawag kaninyo gikan sa kangitngit ngadto sa iyang katingalahang kahayag.
Walay si bisan kinsa nga adunay gugma nga labaw pa niini, nga ang usa ka tawo magtahan sa iyang kinabuhi alang sa iyang mga higala. Kamo akong mga higala kon magtuman kamo sa akong sugo kaninyo. Dili na nako kamo tawgon nga mga ulipon, kay ang ulipon wala masayod sa gibuhat sa iyang agalon. Apan ako nagtawag kaninyo nga mga higala kay ang tanan nga nadungog nako gikan sa akong Amahan gipahibalo nako kaninyo.
“Pangayo ug kamo hatagan, pangita ug kamo makakaplag, panuktok, ug ang pultahan ablihan alang kaninyo. Kay ang tanan nga mangayo makadawat ug ang mangita makakaplag ug alang kaniya nga manuktok ablihan ang pultahan.
Kay kon sa dihang mga kaaway pa kita sa Dios, kita gipasig-uli ngadto sa Dios pinaagi sa kamatayon sa iyang Anak, labaw pa karon nga napasig-uli na kita, luwason kita pinaagi sa iyang kinabuhi. Ug dili lamang kay kini ra, kondili nga nagmalipayon usab kita diha sa Dios pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga pinaagi kaniya nadawat nato karon ang pasig-uli.
Ang Dios kasaligan, pinaagi kaniya kamo gitawag ngadto sa pakig-ambitay sa iyang Anak nga si Jesu-Cristo nga atong Ginoo.
Sama sa usa ka amahan nga naluoy sa iyang mga anak, mao usab ang Ginoo nga maluoy niadtong may kahadlok kaniya.
Ug kining tanan gikan sa Dios, nga mao ang nagpasig-uli kanato ngadto kaniya pinaagi kang Cristo, ug naghatag kanamo sa buluhaton sa pagpasig-uli ingon nga ang Dios diha kang Cristo nagpasig-uli sa kalibotan ngadto sa iyang kaugalingon sa walay pag-isip batok kanila sa ilang kalapasan. Ug siya nagpiyal kanamo sa mensahe sa pagpasig-uli.
Apan karon, diha kang Cristo Jesus, kamo nga kaniadto layo, karon gipaduol na pinaagi sa dugo ni Cristo.
ug pinaagi kaniya kita may kaisog ug pagsalig sa pagduol sa Dios pinaagi sa atong pagtuo kaniya.
ug pinaagi kaniya mipasig-uli nganha sa iyang kaugalingon ang tanang mga butang sa kayutaan o sa kalangitan, ug naghimo sa pakigdait pinaagi sa iyang dugo diha sa krus. Ug kamo, nga kaniadto nahimulag ug mga kaaway diha sa panghunahuna pinaagi sa mga daotang buhat, karon iya nang napasig-uli ngadto kaniya diha sa iyang lawas nga unodnon pinaagi sa iyang kamatayon, aron iya kamong ikapaatubang nga balaan ug putli ug walay ikasaway diha sa iyang atubangan,
busa manuol kita sa Dios uban ang matinud-anon nga kasingkasing uban sa hingpit nga kasigurohan sa pagtuo, human mahinlo ang atong mga kasingkasing pinaagi sa pagbisibis gikan sa daotan nga tanlag ug human mahugasi ang atong mga lawas sa lunsay nga tubig.
Paduol kamo sa Dios ug siya mopaduol kaninyo. Mga makasasala, hugasi ang inyong mga kamot, ug putlia ang inyong mga kasingkasing, kamong mga maduhaduhaon!
unsay among nakita ug nadungog among gisangyaw kaninyo, aron kamo usab makabaton sa pakig-ambitay uban kanamo; ug ang atong pakig-ambitay uban sa Amahan ug sa iyang Anak nga si Jesu-Cristo.
Mga hinigugma, maghigugmaay kita sa usa ug usa kay ang gugma iya sa Dios, ug siya nga nahigugma gipakatawo sa Dios ug nakaila sa Dios. Ang wala mahigugma wala makaila sa Dios kay ang Dios gugma.