Катэгорыя
ВЕРШЫ ПРА ІСУСА
Ведаеш, Ісус — твой Збаўца. Ён палюбіў цябе так моцна, што аддаў сваё жыццё на крыжы. Ён — улюбёны Сын Божы, і дзякуючы Яму мы маем збаўленне і вечнае жыццё.
Ісус — Цар цароў і Гасподзь гаспадароў. Ён пацярпеў за твае грахі. Ён хоча, каб ты кожны дзень звяртаўся да Яго, каб ты пазнаў Яго і размаўляў з Ім. Ён хоча быць тваім найлепшым сябрам.
Яго любоў да цябе настолькі вялікая, што Ён вырашыў памерці, каб выратаваць цябе. Як сказана ў Лукі (19:10): «Бо Сын Чалавечы прыйшоў адшукаць і збавіць тое, што загінула».
Толькі праз Ісуса мы можам атрымаць збаўленне і вечнае жыццё, і вызваліцца ад ярма рабства гэтага мінучага свету. У Дзеях Апосталаў (4:12) напісана: «І няма ні ў кім іншым збаўлення; бо няма іншага імя пад небам, дадзенага людзям, якім належыць нам збавіцца».
Няхай, зьнішчаючы, зьнішчыць іх сьмерць! Няхай зыйдуць жывыя ў пекла, бо ліхота [жыве] ў вандраваньні іхнім, у нутры іхнім.
А Я буду клікаць да Бога, і ГОСПАД збавіць мяне.
Прагнуць праглынуць мяне ворагі мае ўвесь дзень, бо шмат іх ваюе супраць мяне, Найвышэйшы!
У дзень, калі я баюся, я спадзяюся на Цябе.
Як рана ў костках маіх, зьневажалі мяне ворагі мае, гаворачы мне ўвесь дзень: «Дзе Бог твой?»
Гэтак я ўглядаўся на Цябе ў сьвятасьці Тваёй, каб убачыць моц Тваю і славу Тваю.
Бо міласэрнасьць Твая лепшая за жыцьцё; вусны мае хваліць Цябе будуць.
Гэта сказаў Я вам, каб мелі супакой у-ва Мне. У гэтым сьвеце гора мець будзеце, але будзьце пэўныя, Я перамог сьвет».
Сіла мая і песьня — ГОСПАД, і Ён стаўся для мяне збаўленьнем. Ён — Бог мой, і я ўслаўляю Яго, [Ён —] Бог бацькі майго, і я вывышаю Яго.
[Псальм] Давіда, калі ён перад Абімэлехам удаваў вар’ята і быў выгнаны ім, і пайшоў сабе.
Ня бойся, бо Я з табою, не азірайся [па баках], бо Я — Бог твой! Я ўмацую цябе і дапамагу табе, і падтрымаю цябе правіцай праведнасьці Маёй.
Буду дабраслаўляць ГОСПАДА, Які радзіць мне, і ўначы ўшчуваюць мяне ныркі мае.
Маю я ГОСПАДА перад сабою заўсёды, бо Ён праваруч мяне, дык не пахіснуся.
Той, хто ў сьлёзах сеяў, жаць будзе са сьпяваньнем.
Тыя, што несьлі насеньне на пасеў, ішлі плачучы, але, вяртаючыся, вернуцца са сьпяваньнем, снапы свае несучы.
Госпад жа стаў перада мною і ўмацаваў мяне, каб пропаведзь праз мяне была выкананая і каб пачулі [яе] ўсе пагане; і я быў выбаўлены з ільвінае пашчы.
І выбавіць мяне Госпад ад усякага злога дзеяньня, і збавіць для Свайго Нябеснага Валадарства. Яму слава на вякі вякоў. Амэн.
Кіраўніку хору. Сыноў Караха. На аламот. Сьпеў.
Ён войны спыняе аж да краю зямлі, крышыць лукі і дзіды расьсякае, калясьніцы паліць у агні.
«Спыніцеся, пазнайце, што Я — Бог! Я буду ўзьвялічаны між народамі, буду ўзьвялічаны на зямлі!»
ГОСПАД Магуцьцяў з намі, умацаваны замак наш — Бог Якуба! (Сэлях)
Бог для нас — прыстанішча і моц, у бядзе ўспамога, якая заўсёды прыходзіць.
Прыліпла да пылу душа мая; ажыві мяне паводле слова Твайго.
Пра шляхі мае я апавядаў, і Ты адказаў мне; навучы мяне пастановам Тваім.
Той, які жыве пад заслонай Найвышэйшага і пад ценем Усемагутнага,
не спаткае цябе злое, і пакараньне не наблізіцца да намёту твайго.
Бо Ён анёлам Сваім загадае пра цябе, каб захоўвалі цябе на ўсіх шляхах тваіх.
На руках панясуць цябе, каб не спатыкнуўся аб камень нагою тваёю.
Па ільвах і гадзюках хадзіць будзеш, львянятаў і цмокаў патопчаш.
«За тое, што ён Мяне ўзьлюбіў, збаўлю яго; узвышу яго, бо імя Маё ведае.
Будзе клікаць Мяне, і Я адкажу яму; у бядзе Я буду з ім, выратую яго і ўшаную яго.
Доўгімі днямі насычу яго і дам убачыць збаўленьне Маё».
кажа да ГОСПАДА: «Ты — прыстанішча маё і цьвярдыня мая, Бог мой, на Якога я спадзяюся».
Уваходзьце ў брамы Ягоныя з падзякай, у панадворкі Ягоныя — з праслаўленьнем! Слаўце Яго, дабраслаўляйце імя Ягонае!
«Будзьце цвёрдыя і мужныя, ня бойцеся і не палохайцеся аблічча валадара Асірыі і аблічча ўсяго мноства, якое з ім, бо [Той, Хто] з намі, большы, чым [тыя, хто] з ім.
З ім рамяно цялеснае, а з намі ГОСПАД, Бог наш, каб дапамагаць нам і ваяваць у войнах нашых». І абаперся народ на словы Эзэкіі, валадара Юды.
Бо я ўпэўнены, што ані сьмерць, ані жыцьцё, ані анёлы, ані начальствы, ані сілы, ані цяперашняе, ані будучае,
ані вышыня, ані глыбіня, ані другое якое стварэньне ня зможа адлучыць нас ад любові Божае, што ў Хрысьце Ісусе, Госпадзе нашым.
Кіраўніку хору: на лад: “Не загубляй!” Залатая песьня Давіда, калі ён уцякаў ад аблічча Саўла ў пячору.
Псальм Давіда. Дабраславі, душа мая, ГОСПАДА, і ўсё нутро маё — імя Ягонае сьвятое!
Не паводле грахоў нашых нам Ён дае і не ўчыняе з намі паводле беззаконьняў нашых,
бо як высока неба над зямлёю, так вялікая міласэрнасьць Ягоная да тых, што баяцца Яго,
як далёкі ад захаду ўсход, так [далёка] Ён нашыя правіны ад нас аддаліў,
як літуецца бацька над сынамі, так ГОСПАД літуецца над тымі, што баяцца Яго.
Бо ведае Ён настаўленьне нашае, памятае, што мы — [толькі] пыл.
Дні чалавечыя — як трава; як кветка ў полі, так ён квітнее,
бо пройдзе над ім вецер, і няма яго, і ўжо месца ягонае больш не пазнае яго.
Але міласэрнасьць ГОСПАДА ад веку і на вякі над тымі, што баяцца Яго, і праведнасьць Ягоная — над сынамі сыноў
тых, якія захоўваюць запавет Ягоны і загады Ягоныя памятаюць, каб выконваць іх.
ГОСПАД умацаваў пасад Свой на нябёсах, і валадарства Ягонае над усім пануе.
Дабраславі, душа мая, ГОСПАДА і не забывайся пра ўсё, што Ён зрабіў!
Прыбежышча тваё — Бог спрадвечны, абарона твая — рамёны вечныя. Ён выганіць перад абліччам тваім ворага і скажа: “Зьнішчы”.
Якая вялікая добрасьць Твая, якую Ты захоўваеш для тых, што баяцца Цябе, і якую ўчыняеш тым, што маюць надзею ў Табе насуперак сынам чалавечым!
калі я на ложку маім пра Цябе ўспамінаю, калі ў часе варты [начной] пра Цябе разважаю.
Бо Ты быў успамогай мне, і ў ценю крылаў Тваіх буду весяліцца.
Ён — хвала твая і Бог твой, Ён учыніў дзеля цябе вялікія і жудасныя [рэчы], якія бачылі вочы твае.
Хвалеце ГОСПАДА, бо Ён добры; выслаўляйце Бога нашага, бо прыемна гэта. Хвала належыць Яму!
Буду славіць Цябе, Госпадзе, Божа мой, усім сэрцам маім, і буду ўшаноўваць імя Тваё на вякі.
Ніхто не сьвяты так як ГОСПАД, бо няма нікога іншага, апроч Цябе. Ніхто не магутны, як Бог наш.
разьвесяліць тых, якія плачуць на Сыёне, і даць ім дыядэму замест попелу, і алей радасьці замест смутку, адзеньне хвалы замест духу панурага, і назавуць іх дубамі праведнасьці, насаджэньнем ГОСПАДА для праслаўленьня Яго.
Магутны Ты, Госпадзе ГОСПАДЗЕ, і нікога няма падобнага да Цябе, і няма Бога, апрача Цябе, паводле ўсяго таго, што чулі вушы нашыя.
А мы ведаем, што тым, якія любяць Бога, пакліканым паводле [Яго] вызначэньня, усё дапамагае на дабро.
Ты ўзыйшоў на высачыню, паланіў палон, узяў дары для людзей; і нават бунтаўнікоў, каб жылі пры [Табе], ГОСПАДЗЕ Божа.
Не турбуйцеся ні пра што, але ў-ва ўсякай малітве і просьбе з падзякай няхай адкрываюцца жаданьні вашыя перад Богам,
і супакой Божы, які вышэй за ўсякі розум, няхай захавае сэрцы вашыя і думкі вашыя ў Хрысьце Ісусе.
Успамінаючы гэта, я душу маю выліваю, бо хадзіў я ў грамадзе шматлюднай, вядучы яе ў Дом Божы з голасам радасьці і падзякі мноства сьвяточнага.
Ён, атрымаўшы гэткі загад, кінуў іх ва ўнутраную вязьніцу і ногі іхнія паўшчамляў у калоду.
Каля паўночы Павал і Сіла, молячыся, сьпявалі Богу, а вязьні чулі іх.
Дык будзем праз Яго прыносіць Богу няспынна ахвяры хвалы, гэта ёсьць плод вуснаў, якія вызнаюць імя Ягонае.
Заўсёды радуйцеся.
Несупынна маліцеся.
За ўсё дзякуйце, бо такая для вас воля Божая ў Хрысьце Ісусе.
Давіда. ГОСПАД — сьвятло маё і збаўленьне маё. Каго мне баяцца? ГОСПАД — апора жыцьця майго. Каго мне палохацца?
Любіце ГОСПАДА, усе багабойныя Ягоныя! Верных захоўвае ГОСПАД, але тым, якія дзейнічаюць пыхліва, Ён адплочвае з лішкам.
гладкія, як тое масла, вусны ягоныя, а ў сэрцы — варожасьць; словы ягоныя лагаднейшыя за алей, але яны — мячы аголеныя.
Кіраўніку хору: на струнных інструмэнтах. Давіда.
Пачуй, Божа, галашэньне маё, зваж на малітву маю!
Ад краю зямлі да Цябе клічу, калі зьнемагае сэрца маё; на скалу, што ўзвышаецца нада мною, узьвядзі мяне!
Кіраўніку хору. Сьпеў. Псальм. Радасна гукай для Бога, уся зямля!
Бо Ты выспрабаваў нас, Божа! Ачысьціў нас, як ачышчаецца срэбра.
Ты ўвёў нас у пастку, сьціснуў цяжкімі путамі сьцёгны нашыя.
Ты пасадзіў чалавека на галовы нашыя; мы прайшлі праз агонь і ваду, і Ты вывеў нас на прастор.
Увайду ў Дом Твой з цэласпаленьнямі, споўню Табе абяцаньні мае,
якія прамовілі губы мае, і сказаў я вуснамі маімі ў бядзе маёй.
Цэласпаленьні з тлустых [авечак] прынясу Табе з дымам баранаў; дам [Табе] валоў і казлоў. (Сэлях)
Хадзеце, паслухайце, і я раскажу ўсім, хто Бога баіцца, што Ён учыніў для душы маёй.
Да Яго я клікаў вуснамі маімі, і ўзьвялічваньне было на языку маім.
Калі б я глядзеў на нягоднае ў сэрцы маім, Госпад мяне б не пачуў!
Але Бог пачуў і зьвярнуў увагу [Сваю] на голас малітвы маёй.
Сьпявайце славу імя Ягонага, узносьце славу і хвалу Яму!
Ня будзе баяцца, чуючы вестку благую; моцнае сэрца ягонае, ён спадзяецца на ГОСПАДА.
Умацаванае сэрца ягонае, ён ня будзе баяцца, аж пакуль угледзіць [загубу] прыгнятальнікаў сваіх.
Люблю ГОСПАДА, бо Ён пачуў голас мой і маленьне маё,
Я веру, дык гавару: «Я моцна прыгнечаны».
Я сказаў у зьбянтэжанасьці маёй: «Усе людзі хлусяць!»
Што я вярну ГОСПАДУ за ўсе дабрадзействы Ягоныя для мяне?
Келіх збаўленьня ўзьніму і імя ГОСПАДА буду клікаць.
Абяцаньні мае ГОСПАДУ споўню перад усім народам Ягоным.
Каштоўная ў вачах ГОСПАДА сьмерць багабойных Ягоных.
О ГОСПАДЗЕ! Я ж — слуга Твой, я — слуга Твой, сын служкі Тваёй! Ты разьбіў кайданы мае.
Табе ахвярую ахвяру падзякі і імя ГОСПАДА буду клікаць.
Абяцаньні мае ГОСПАДУ споўню перад усім народам Ягоным,
у панадворках Дому ГОСПАДА, пасярод цябе, Ерусаліме! Альлелюя!
бо Ён прыхіліў да мяне вуха Сваё ў дзень, калі я клікаў [Яго].
Сьпеў узыходжаньня. З глыбіні я клічу Цябе, ГОСПАДЗЕ!
Госпадзе, пачуй голас мой! Няхай вушы Твае зважаюць на голас маленьня майго!
ГОСПАДЗЕ, Ты — Бог мой! Я буду ўзьвялічваць Цябе і хваліць імя Тваё, бо Ты ўчыніў цуды, выканаў намеры даўнейшыя, праўдзівыя.
Бо Я ведаю намеры, якія Я маю адносна вас, кажа ГОСПАД, намеры супакою, а ня гора, каб даць вам будучыню і надзею.
Гэта міласэрнасьць ГОСПАДА, што мы не загінулі, бо не спынілася літасьць Ягоная.
Яна аднаўляецца кожную раніцу; вялікая вернасьць Твая.
А Бог надзеі няхай напоўніць вас усякай радасьцю і супакоем у веры, каб памножыць у вас надзею моцаю Духа Сьвятога.
І, радзіўся ён з народам, і паставіў сьпевакоў для ГОСПАДА, тых, якія хваляць у велічы сьвятасьці, каб яны ішлі перад узброенымі і казалі: «Выслаўляйце ГОСПАДА, бо на вякі міласэрнасьць Ягоная!»
І ў той час, калі яны пачалі сьпевы і хвалу, ГОСПАД учыніў нязгоду ў сыноў Амона, Мааву і [жыхароў] гары Сэір, якія выйшлі супраць Юды, і яны былі пабітыя.
Прыйдзіце да Мяне ўсе спрацаваныя і абцяжараныя, і Я дам вам супачынак.
Вазьміце ярмо Маё на сябе і навучыцеся ад Мяне, бо Я — ціхі і пакорнага сэрца, і знойдзеце супачынак душам вашым.
сказаць Яму: «Ці Ты — Той, Які прыходзіць, ці чакаць нам іншага?»
Бо ярмо Маё добрае, і цяжар Мой лёгкі».
Бо [адзін] дзень на панадворку Тваім лепшы за тысячу [іншых]; я выбіраю стаяць каля парога ў Доме Божым, чым жыць у намётах беззаконьня.
Сьпеў узыходжаньня. Узьнімаю я вочы мае да гораў, адкуль прыйдзе да мяне дапамога.
Дапамога мая ад ГОСПАДА, Які стварыў неба і зямлю.
І ня толькі [гэтым], але хвалімся і ў прыгнётах, ведаючы, што прыгнёт робіць цярплівасьць,
а цярплівасьць — выпрабаванасьць, а выпрабаванасьць — надзею,
а надзея ня ганьбіць, бо любоў Божая вылілася ў сэрцы нашыя праз Духа Сьвятога, Які нам дадзены.
Маю я ГОСПАДА перад сабою заўсёды, бо Ён праваруч мяне, дык не пахіснуся.
Дзеля гэтага ўзьвесялілася сэрца маё і радуецца слава мая, нават цела маё супачыне бясьпечна,
Але я веру, што ўбачу добрасьць ГОСПАДА ў зямлі жывых.
Спадзявайся на ГОСПАДА! Будзь цьвёрды і сэрца тваё ўмацуй, і спадзявайся на ГОСПАДА!