2Makabeo 13 - Baiboly Katolika

Antiôkosy faha-5 sy i Lisiasy. Fampijaliana an’i Menelasa

¹ Tamin’ny taona faha-149, ren’i Jodasy sy ny namany fa tamy hamely an’i Jodea i Antiôkosy Eopatôra mitondra miaramila maro;

² ary i Lisiasy mpiahy ama-mpandraharahany koa, nanaraka azy; izy roa lahy samy nitarika tafika grika, izay nisy miaramila an-tongotra 110.000, an-tsoavaly 5.300, elefanta 22, ary kalesy misy antsy lava 300.

³ Nikambana tamin’izy ireo koa i Menelasa sady namporisika an’i Antiôkosy tamim-pihatsarambelatsihy lozan-tany, tsy mba ho famonjena ny tanindrazany anefa, fa noho ny fanantenany haverina amin’ny voninahiny indray.

⁴ Kanjo kosa, nampirehetin’ilay Mpanjakan’ny mpanjaka, tamin’io tsy misoro-doza io, ny fahatezeran’i Antiôkosa, fa nasehon’i Lisiasy tamin’ny mpanjaka fa i Menelasa no fototr’izao loza rehetra izao, ka nasain’i Antiôkosy nentina any Berea izy io, dia hovonoina any araka ny fanao amin’izany fitoerana izany.

⁵ Fa nisy tilikambo anankiray tao, 50 hakiho ny haavony, feno lavenona voaisy milina mihodina eny an-tampony, ka hatrizay hatrizay, dia nampisisika ao anaty lavenona.

⁶ Ao no famarinan’ny vahoaka ao Berea ny olo-meloka nanao halatra sakrilezy, na diso tamin’ny heloka bevava sasany hafa koa.

⁷ Toy izany no nahafatesan’i Menelasa, ilay mpivadika ny lalàna, ary rariny loatra ny tsy nandevenana azy.

⁸ Fa nanota imbetsaka tamin’ny ôtely izy, izay madio ny afo aman-davenona, ka tao anaty lavenona izy no tojo ny fahafatesana.

Vavaka sy fahombiazan’ny Jody nankany Modìna

⁹ Dia nandroso ny mpanjaka; feno hevitra barbarianina ny sainy, vonon-kamely mafy ny Jody mihoatra noho ny nataon-drainy izy.

¹⁰ Vao nahalala izany i Jodasa dia nandidy ny vahoaka hiantso ny Tompo andro aman’alina mba hovonjeny amin’izao indray koa ireto olona

¹¹ efa hoesorina amin’ny lalàna, amin’ny tanindrazany, amin’ny tempoly masina; ary mba tsy havelany ho latsaka eo am-pelatanan’ny firenena mankahala ny fivavahana ity vahoaka vao teo no nahita hiainana.

¹² Nony efa niara-nivavaka toy izany sy nitaraina tamin’ny Tompo mpamindra fo izy rehetra, nanao an-dranomaso sy nifady hanina, sady nandohalika tsy tapaka nandritra ny hateloana, dia namporisihin’i Jodasy izy ireo ary nasainy niomana mba ho vonona.

¹³ Ka niresaka manokana tamin’ny loholona izy aloha, dia nanapa-kevitra ny tsy hiandry ny mpanjaka, hitondra ny tafiny hiditra an’i Jodea, sy hahafaka an’i Jerosalema, fa hiroso miaraka amin’izay sy hamita ny raharaha amin’ny fanampian’ny Tompo.

¹⁴ Koa nankininy tamin’ny Nahary an’izao tontolo izao, izay ho anjara fiafaran’ny Jody, dia namporisihiny ny namany hiady amin-kerim-po hatramin’ny fahafatesana, ho an’ny lalàna, ho an’ny tempoly, ho an’ny tanàna masina ary ho an’ny tanindrazana amam-pirenena, dia notarihiny ho eo amin’ny manodidina an’i Modìna ny tafiny.

¹⁵ Izao aloha no baiko nomeny: «Fandresena amin’ny alalan’Andriamanitra,» vao nifidy ny matanjaka indrindra tamin’ireo zatovo mpiady izy, dia namely tamin’ny alina ny lain’ny mpanjaka, nahafaty 4.000 lahy izy tao an-toby; fanampin’ireo koa ny lehibe indrindra tamin’ny elefanta, mbamin’ny miaramila nentiny tao amin’ny tilikambo.

¹⁶ Hany ka nataony safotry ny fivadiham-po amam-pifanaritahana ny tao an-toby, vao nialany tamim-pahombiazana tanteraka.

¹⁷ Fa vita tomombana ny natao, vao nazava ratsy ny andro, noho ny fiarovana nomban’ny Tompo an’i Jodasy.

I Antiôkosy mandrary fihavanana amin’ny Jody

¹⁸ Nony nahatsapa ny herim-pon’ny Jody toy izany ny mpanjaka, dia izay hahazoana an-kafetsena ny tanàna indray no nandramany.

¹⁹ Niroso hamely an’i Betsora tanàna mimanda mafy an’ny Jody izy, kanjo voatosika, tsy nahomby, resy.

²⁰ Nandefasan’i Jodasy izay nilainy ireo nafahirano tamin’izany.

²¹ I Radôkôsa isan’ny tafiky ny Jody kosa anefa nilaza ny zava-miafina tamin’ny fahavalo; natao ny famotorana dia azo izy, ka natao an-tranomaizina.

²² Nifandrindra fanindroany tamin’ireo nafahirano ny mpanjaka, ka nanolotra tanana azy ireo, sy nandray ny azy, dia nihataka;

²³ namely ny mpiadin’i Jodasy izy fa resy. Nandre anefa izy fa nikomy any Antiôkia, i Filipo ilay navelan’i Epifana ho lohan’ny raharaha, ka niraviravy tanana izy; nomeny teny soa ny Jody, nekeny sy nianianany ny famarafaram-panekena ara-drariny rehetra, nihavana sy nanatitra sorona izy, nohajainy ny tempoly, noraharahainy tamin-kalemem-panahy ny fitoerana masina,

²⁴ ary noraisiny tsara i Makabeo sady napetrany ho governoran’ny miaramila hatrany Ptôlemaisa ka hatrany amin’ny Gerenianina.

²⁵ Kanjo nony tonga tao Ptôlemaisa ny mpanjaka, nasehon’ny mponina tao ny fahasosorany noho ny fanekena, fa nahatezitra azy izany, sy tsy tiany akory ny hanatanteraka ny zavatra tapaka ao aminy.

²⁶ Ka niakatra teo amin’ny fipetrahan’ny mpitsara i Lisiasy niaro ny fanekena araka izay azo atao, dia nitaona sy nandamina tsara ny fon’ny olona, vao niainga ho any Antiôkia. Toy izany no nalehan’ny famelezana sy fihatahan’ny mpanjaka.