Kategorya
64 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Sayop nga Paghatag
Kon magdesisyon ta nga molakaw nga wala ang Ginoo, dali ra nato makalimtan ang pagtahod Kaniya ug molihok ta nga supak sa Iyang kabubut-on. Basin wala pa gyud ta nakasinati sa tinuod nga pagpakighimamat Kaniya. Lisod sabton ang atong kasingkasing, dali ra madala sa atong kaugalingong mga tinguha, kay anaa man kanato ang kahuyang.
Ang bugtong paagi para magkinabuhi nga matarong mao ang pagtipig sa pulong sa Ginoo sa atong kasingkasing ug pagtuman sa Iyang kabubut-on. Mao ni ang tinuod nga kaputli, gikan mismo sa kaibuturan sa atong pagkatawo.
Dili malipay ang Ginoo kon ang atong mga halad gamiton sa sayop nga paagi. Ang atong mga halad kinahanglan motabang sa pagpalambo sa Iyang buhat ug pagsangyaw sa Maayong Balita ngadto sa tanan, sama sa Iyang gisugo kanato.
Importante gyud ang pag-ampo sa Ginoo aron magamit nato sa hustong paagi ang atong mga halad ug aron magiyahan kita sa Iyang kabubut-on.
Ug kamo nag-ingon, ‘Kon may manumpa tungod sa halaran, wala kanay bili apan kon may manumpa tungod sa halad nga anaa sa halaran nahigot siya sa iyang panumpa.’
Kamong mga buta! Kay hain bay labaw, ang halad o ang halaran nga maoy nagbalaan sa halad?
Ayaw kamo pagsubay sa mga pamatasan sa nasod nga gisalikway nako gikan sa inyong atubangan kay ilang gibuhat kining tanan ug tungod niini gidumtan nako sila.
Apan ako nag-ingon kaninyo, ‘Kamo makapanunod sa ilang yuta, ug ako maghatag kaninyo niini aron inyong mapanag-iya, usa ka yuta diin nag-agas ang gatas ug dugos.’ Ako mao ang Ginoo nga inyong Dios, nga naglain kaninyo gikan sa mga katawhan.
Busa kamo maghimo ug kalainan sa mananap nga hinlo ug sa hugaw, ug sa langgam nga hugaw ug sa hinlo. Ug ayaw ninyo himoang dulumtanan ang inyong mga kaugalingon pinaagi sa mga mananap o pinaagi sa mga langgam o pinaagi sa bisan unsa nga nagkamang sa yuta nga ipalain nako kaninyo ingon nga hugaw.
“Ayaw kamo paghalad ug baka o karnero nga adunay tatsa, ngadto sa Ginoo nga inyong Dios bisan unsa nga tatsa, kay kana butang nga dulumtanan sa Ginoo nga inyong Dios.
Ang matag usa maghatag sumala sa kabubut-on sa iyang kasingkasing, dili sa pagpanuko o ingon nga pinugos kay gihigugma sa Dios ang naghatag nga malipayon.
Mangawat ba ang tawo sa Dios? Apan kamo nangawat kanako ug kamo nag-ingon, ‘Giunsa namo pagpangawat kanimo?’ Sa inyong mga ikapulo ug sa mga halad.
Busa kon ikaw magdala sa imong halad ngadto sa halaran, ug didto mahinumdom ikaw nga ang imong igsoon may kasuko batok kanimo,
biyai ang imong halad sa atubangan sa halaran, unya adtoa una ang imong igsoon ug pakig-uli kaniya, unya balik ug ihalad ang imong halad.
kay silang tanan nanghulog gikan sa ilang naghingapin nga kaadunahan apan kini siya, gikan sa iyang kalisod mihatag sa tanan nga iyang panginabuhian.”
Ug si Abel nagdala usab sa mga kamagulangan sa iyang mga karnero ug sa mga tambok nga bahin niini ug gitagad sa Ginoo si Abel ug ang iyang halad.
Apan kang Cain ug sa iyang halad, wala siya magtagad. Busa nasuko pag-ayo si Cain, ug nagmug-ot ang iyang dagway.
“Ang usa ka anak nagtahod sa iyang amahan ug ang usa ka sulugoon, sa iyang agalon. Kon ako usa ka amahan, hain man ang akong dungog? Ug kon ako usa ka agalon hain man ang kahadlok kanako? nag-ingon ang Ginoo sa mga panon kaninyo, O mga pari nga nagtamay sa akong ngalan. Kamo nag-ingon, ‘Giunsa namo pagbugalbugal ang imong ngalan?’
Pinaagi sa paghalad ug hugaw nga pagkaon ibabaw sa akong halaran. Ug kamo miingon, ‘Giunsa namo paghugaw kini.’ Pinaagi sa paghunahuna nga ang lamisa sa Ginoo mabugalbugalan.
Sa dihang maghalad kamo ug mananap nga buta, dili ba kini daotan? Ug sa diha nga maghalad kamo ug piang ug masakiton, dili ba kini daotan? Ihatag ninyo kana sa inyong gobernador; mahimuot ba siya kaninyo o magpakita kaninyo ug kaluoy? nag-ingon ang Ginoo sa mga panon.
aron dawaton kinahanglang laki kini ug walay tatsa, baka man o karnero o kanding ba hinuon.
“Sultihi si Aaron ug ang iyang mga anak nga lalaki nga mag-amping sila sa mga butang nga balaan nga gikan sa katawhan sa Israel nga ilang gihalad alang kanako aron dili nila mapasipalahan ang akong balaan nga ngalan. Ako mao ang Ginoo.
Apan ayaw ninyo ihalad ang bisan unsa nga may tatsa kay kini dili dawaton alang kaninyo.
Ug sa paglabay sa panahon, nahitabo nga si Cain nagdala ngadto sa Ginoo sa iyang halad gikan sa mga abot sa yuta.
Ug si Abel nagdala usab sa mga kamagulangan sa iyang mga karnero ug sa mga tambok nga bahin niini ug gitagad sa Ginoo si Abel ug ang iyang halad.
Apan kang Cain ug sa iyang halad, wala siya magtagad. Busa nasuko pag-ayo si Cain, ug nagmug-ot ang iyang dagway.
Ug kon kini adunay tatsa, kon kini piang o buta, o adunay dakong tatsa, ayaw kini ihalad ngadto sa Ginoo nga imong Dios.
Apan ayaw ninyo ihalad ang bisan unsa nga may tatsa kay kini dili dawaton alang kaninyo.
Ug si bisan kinsa nga maghalad ug mga halad sa pakigdait alang sa Ginoo aron sa pagtuman ug usa ka panaad o kinabubut-on nga halad gikan sa panon sa baka o sa panon sa karnero, kinahanglan nga kini hingpit aron dawaton; kinahanglan nga walay tatsa.
Ang mananap nga buta o piang o samaron o may nag-agos o nukaon o may kabahong, ayaw kini ihalad sa Ginoo o maghimo gikan niini ug usa ka halad pinaagi sa kalayo ibabaw sa halaran alang sa Ginoo.
apan kinahanglan nga ang tanang mga butang himoon diha sa kaligdong ug kahusay.
Sa dihang maghalad kamo ug mananap nga buta, dili ba kini daotan? Ug sa diha nga maghalad kamo ug piang ug masakiton, dili ba kini daotan? Ihatag ninyo kana sa inyong gobernador; mahimuot ba siya kaninyo o magpakita kaninyo ug kaluoy? nag-ingon ang Ginoo sa mga panon.
Pinaagi sa paghalad ug hugaw nga pagkaon ibabaw sa akong halaran. Ug kamo miingon, ‘Giunsa namo paghugaw kini.’ Pinaagi sa paghunahuna nga ang lamisa sa Ginoo mabugalbugalan.
“Sa diha nga maghalad kamo ug mga halad sa pakigdait ngadto sa Ginoo, ihalad ninyo kini aron kamo dawaton niya.
‘Pagkakapoy ba niini,’ kamo nag-ingon ug nagkusmod kanako, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon. Inyong gidala ang nakuha pinaagi sa pagpanlupig o ang piang o masakiton ug kini inyong gidala ingon nga inyong halad! Dawaton ba nako kana gikan sa inyong kamot? nag-ingon ang Ginoo.
Tinunglo ang limbongan nga adunay laki sa iyang kahayopan ug gipanaad kini apan bisan pa niana naghalad ngadto sa Ginoo sa butang nga may tatsa, kay ako usa ka bantogang Hari, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, ug ang akong ngalan gikahadlokan taliwala sa kanasoran.
Ug si Samuel miingon, “Aduna bay dakong kalipay ang Ginoo diha sa mga halad nga sunogon ug sa mga inihaw kay sa pagtuman sa tingog sa Ginoo? Timan-i, ang pagtuman labaw pang maayo kay sa inihaw, ug ang pagpamati kay sa tambok sa mga laking karnero.
Ang halad sa daotan usa ka dulumtanan; unsa pa kaha kon dad-on niya kini uban sa tuyo nga daotan.
Ang inyong nating karnero kinahanglan nga walay tatsa, laki ug usa ka tuig ang kagulangon. Pilion ninyo kini gikan sa mga karnero o sa mga kanding
Dugang sa magpadayon nga halad nga sunogon ug sa halad nga pagkaon niini, maghalad kamo niini uban sa mga halad nga ilimnon. Susiha nga kini sila walay tatsa.
“Unsa man alang kanako ang gidaghanon sa inyong mga halad? nag-ingon ang Ginoo; nakabaton na ako ug igo nga mga halad nga sinunog nga mga laking karnero, ug tambok nga mga mananap nga pinakaon; dili ako mahimuot sa dugo sa mga torong baka, o sa mga nating karnero o sa mga laking kanding.
“Sa diha nga kamo manganhi aron sa pagpakita sa akong atubangan, kinsay nagsugo kaninyo niining pagtunob sa akong mga hawanan?
Ayaw na pagdala ug mga halad nga walay kapuslanan; ang insenso dulumtanan alang kanako. Ang bag-ong pagsubang sa bulan ug ang adlaw nga igpapahulay ug ang pagtawag sa mga panagtigom— dili ako makaantos sa kasal-anan ug sa balaang panagtigom.
Si Jesus mitan-aw ug iyang nakita ang mga adunahan nga nanghulog sa ilang mga halad ngadto sa sudlanan sa salapi.
Unya miingon siya kanila, “Maggubat ang nasod batok sa nasod, ug ang gingharian batok sa gingharian.
Mahitabo ang kusog nga mga linog, ug sa nagkalainlaing mga dapit adunay mga gutom ug mga kamatay, ug unya may mga makalilisang nga butang ug dagkong mga ilhanan gikan sa langit.
Apan sa dili pa mahitabo kining tanan, ila kamong dakpon ug lutoson, itugyan kamo ngadto sa mga sinagoga ug sa mga bilanggoan, ug kamo dad-on ngadto sa atubangan sa mga hari ug sa mga gobernador tungod sa akong ngalan.
Kini mao unyay panahon alang kaninyo sa pagpamatuod.
Busa ibutang sa inyong mga kasingkasing nga dili kamo maghunahunang daan kon unsay inyong ipanubag,
kay ako maghatag ra unya kaninyo ug baba ug kaalam nga walay kaaway ninyo nga makasukol o makasupak.
Itugyan kamo bisan gani sa inyong mga ginikanan ug mga igsoon, ug mga kaparyentihan ug mga kahigalaan, ug ang uban kaninyo ilang patyon.
Ug kamo dumtan sa tanang tawo tungod sa akong ngalan,
apan walay bisan usa ka buhok sa inyong ulo nga mawala.
Pinaagi sa inyong pagkamalahutayon, maangkon ninyo ang inyong mga kinabuhi.
Ug iyang nakita ang usa ka kabos nga biyuda nga mihulog ug duha ka sinsilyo.
“Apan sa diha nga makita ninyo ang Jerusalem nga libotan sa mga kasundalohan, hibaloi nga ang iyang pagkapukan nagkaduol na.
Unya sila nga anaa sa Judea, paadtoa ninyo sa kabukiran, ug sila nga anaa sa sulod sa siyudad, papahawaa sila, ug sila nga atua sa gawas sa siyudad, ayaw na pasudla.
Kay kini mao ang mga adlaw sa panimalos aron matuman ang tanang nasulat.
Pagkamakaluluoy gayod sa mga mabdos ug sa mga may masuso niadtong mga adlawa! Kay ang dakong kagul-anan moabot sa ibabaw sa yuta ug ang kapungot batok niining katawhan.
Sila mangamatay sa sulab sa espada ug bihagon sila ngadto sa tanang kanasoran, ug ang Jerusalem tamakan sa mga Gentil hangtod matuman na ang mga panahon sa mga Gentil.
“Ug aduna unyay mga ilhanan diha sa adlaw ug sa bulan ug sa kabituonan, ug diha sa yuta adunay kagul-anan ang kanasoran, maglibog tungod sa dinahunog sa dagat ug sa mga balod.
Ang mga tawo panguyapan sa kahadlok ug sa pagpaabot sa mahitabo sa kalibotan, kay mauyog man unya ang mga gahom sa kalangitan.
Ug unya ilang makita ang Anak sa Tawo nga moabot diha sa panganod uban sa gahom ug dakong himaya.
Sa dihang magsugod na pagkahitabo kining mga butanga, tan-aw kamo sa itaas ug ihangad ninyo ang inyong mga ulo, kay ang inyong kaluwasan nagkaduol na.”
Ug siya misugilon kanila ug usa ka sambingay: “Tan-awa ninyo ang kahoyng igera, ug ang tanang mga kahoy.
Ug siya miingon, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, nga kining kabos nga biyuda naghulog ug labaw pa kay kanilang tanan,
Sa dihang mosalingsing na kini, inyong makita ug mahibaloan nga nagkaduol na ang ting-init.
Sa samang paagi, sa pagkakita ninyo niining mga butang nga mahitabo, inyong mahibaloan nga nagkaduol na ang gingharian sa Dios.
Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, nga kining kaliwatana dili mawala hangtod nga mahitabo ang tanan.
Ang langit ug ang yuta mahanaw, apan ang akong mga pulong dili gayod mahanaw.
“Apan kinahanglang magbantay kamo sa inyong kaugalingon, basin ug ang inyong mga kasingkasing mapuno sa pagpatuyang ug sa pagkahubog ug sa mga kabalaka niining kinabuhia, ug unya kadtong adlawa moabot kaninyo sa kalit,
kay ingon sa lit-ag, kini moabot gayod unya sa tanang nagpuyo ibabaw sa tibuok kalibotan.
Apan pagbantay kamo sa tanang panahon, nga mag-ampo nga unta makabaton kamo ug kalig-on aron sa pag-ikyas gikan niining tanang mga butang nga mahitabo ug sa pagbarog sa atubangan sa Anak sa Tawo.”
Ug sa matag-adlaw nagtudlo siya sulod sa templo, apan sa gabii molakaw siya aron sa pagpahulay diha sa bungtod nga ginganlan ug Olibo.
Ug ang tanang mga tawo sayong mangadto kaniya sulod sa templo aron sa pagpamati kaniya.
kay silang tanan nanghulog gikan sa ilang naghingapin nga kaadunahan apan kini siya, gikan sa iyang kalisod mihatag sa tanan nga iyang panginabuhian.”
Ug ang Ginoo miingon, “Tungod kay kini nga katawhan nagpaduol kanako pinaagi sa ilang baba ug nagpasidungog kanako pinaagi sa ilang mga ngabil, apan gipalayo nila ang ilang kasingkasing gikan kanako, ug ang ilang kahadlok kanako usa ka sugo sa mga tawo nga naandang gitudlo;
Sa unsang tuyo nga midangat kanako ang insenso gikan sa Seba, o ang tam-is nga tubo gikan sa layong dapit? Ang inyong halad nga sunogon dili madawat, o ang inyong mga halad makapahimuot kanako.
‘Kining mga tawhana nagpasidungog kanako pinaagi sa ilang mga ngabil, apan ang ilang kasingkasing layo kanako.
Kawang lamang ang ilang pagsimba kanako kay ilang gitudlo ingon nga doktrina ang mga lagda sa tawo.’ ”
Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios.
“Ako nasilag, ako nagtamay sa inyong mga kasaulogan ug ako dili malipay sa inyong mga balaan nga panagtigom.
Bisan pa ug kamo magtanyag kanako sa inyong mga halad nga sunogon, ug mga halad nga pagkaon, dili nako dawaton kini, ug ang halad sa pakigdait gikan sa inyong mga pinatambok nga mananap dili nako tan-awon.
Ipalayo kanako ang kabanha sa inyong mga awit; dili ako mamati sa huni sa inyong mga alpa.
Ang halad sa daotan usa ka dulumtanan sa Ginoo, apan ang pag-ampo sa matarong maoy iyang kalipay.
“Uban sa unsa man nga ako maodto sa atubangan sa Ginoo, ug moyukbo sa atubangan sa halangdon nga Dios? Moduol ba ako kaniya uban sa mga halad nga sunogon, ug uban sa mga nating baka nga tagsa ka tuig ang kagulangon?
Mahimuot ba ang Ginoo sa mga linibo ka laking karnero, uban sa napulo ka libo ka suba sa lana? Ihatag ba nako ang akong kamagulangang anak tungod sa akong kasal-anan, ang bunga sa akong lawas tungod sa sala sa akong kalag?”
Gipakita na niya kanimo, O tawo, kon unsa ang maayo; unsa ba ang gikinahanglan sa Ginoo kanimo kondili ang pagbuhat sa hustisya ug ang gugmang walay paglubad ug ang paglakaw nga mapaubsanon uban sa imong Dios?
“Pagmatngon kamo nga ang inyong maayong binuhatan dili ninyo himoon atubangan sa mga tawo aron lamang makita nila kini, kay sa ingon niana wala kamoy ganti gikan sa inyong Amahan nga anaa sa langit.
Moabot unta ang imong gingharian, matuman unta ang imong kabubut-on dinhi sa yuta maingon sa langit.
Ihatag kanamo karon ang pagkaon namo sa matag adlaw
ug pasayloa kami sa among mga utang sama nga gipasaylo usab namo ang mga nakautang kanamo,
ug ayaw kami itugyan sa pagsulay kondili luwasa kami gikan sa daotan.
Kay kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan
apan kon dili man kamo mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, ang inyong Amahan dili usab mopasaylo sa inyong mga kalapasan.
“Ug sa dihang magpuasa kamo, ayaw pagpakita nga nasubo kamo, sama sa mga tigpakaaron-ingnon kay gipasagdan nila nga nagkagidlay ang ilang mga nawong aron ang mga tawo makakita kanila nga nagpuasa. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti.
Apan ikaw, sa dihang magpuasa ka, panghiso sa imong ulo ug panghilam-os sa imong nawong
aron ang imong pagpuasa dili makita sa mga tawo kondili sa imong Amahan nga anaa sa tago, ug ang imong Amahan nga nagtan-aw kanimo sa tago magganti kanimo.
“Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat.
“Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti.
Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat.
Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing.
“Ang mata mao ang suga sa lawas. Busa kon maayo ang imong mata, ang tibuok nimong lawas mapuno sa kahayag;
apan kon masakiton ang imong mata, ang tibuok nimong lawas mapuno sa kangitngit. Busa kon ang kahayag nga anaa kanimo kangitngit diay, pagkadako gayod sa maong kangitngit!
“Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.
“Busa, sultihan ko kamo, ayaw kabalaka mahitungod sa inyong kinabuhi kon unsay inyong kaonon o unsay inyong imnon, o mahitungod sa inyong lawas kon unsay inyong ibisti. Dili ba ang kinabuhi labaw pa man kay sa pagkaon ug ang lawas labaw pa kay sa bisti?
Tan-awa ninyo ang mga langgam sa kalangitan; wala sila magpugas o mag-ani o maghipos ngadto sa mga kamalig apan ang inyong langitnong Amahan nagpakaon kanila. Dili ba labaw pa man kamo ug bili kay kanila?
Ug kinsa man kaninyo ang makadugang ug diyotay sa gitas-on sa iyang kinabuhi pinaagi sa pagkabalaka?
Ug nganong mabalaka man kamo mahitungod sa bisti? Palandonga ninyo ang mga lirio sa kaumahan, giunsa nila pagtubo, wala sila maghago o magkalinyas.
Apan sultihan ko kamo nga bisan pa si Solomon sa tibuok niyang himaya wala gani makabisti sama sa usa kanila.
Apan kon maghatag ikaw ug limos, ayaw pahibaloa ang wala nimong kamot sa gibuhat sa tuo nimong kamot
Ug kon sa ingon gibistihan sa Dios ang mga tanom sa kaumahan nga karon buhi pa apan ugma ilabay na ngadto sa hudno, dili ba labaw pa kamong bistihan niya, O mga tawo nga diyotay ug pagsalig?
Busa ayaw na kamo kabalaka nga mag-ingon, ‘Unsay among kaonon?’ o ‘Unsay among imnon?’ o ‘Unsay among ibisti?’
Kay ang mga Gentil nagtinguha niining tanan ug ang inyong langitnong Amahan nasayod nga kamo nagkinahanglan niining tanan.
Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo.
“Busa ayaw na kamo kabalaka mahitungod sa ugma, kay ang ugma may kabalaka sa iyang kaugalingon. Igo na alang sa usa ka adlaw ang iyang kaugalingong suliran.
aron matago ang imong limos ug ang imong Amahan nga nagtan-aw kanimo sa tago magganti kanimo.
Kay ikaw dili malipay sa halad nga inihaw; kon ako maghalad ug halad nga sunogon dili ikaw mahimuot.
Ang halad nga dawaton sa Dios mao ang espiritu nga mapaubsanon; ang usa ka mapaubsanon ug mahinulsolon nga kasingkasing, O Dios, dili nimo isalikway.
“Alaot kamong mga eskriba ug mga Pariseo, mga tigpakaaron-ingnon! Kay naghatag kamo ug ikapulo sa mga lamas, sa herbabuyna, sa anis ug sa kumino, apan wala kamo magtagad sa labaw pang mahinungdanong mga butang sa Balaod, ang hustisya, kaluoy, ug pagtuo. Kining mga butanga kinahanglan gayod unta nga inyong buhaton, sa walay pagpabaya sa uban.
Gikan kaninyo pagkuha kamo ug usa ka halad alang sa Ginoo. Si bisan kinsa nga manggihatagon ug kasingkasing, padad-a siya alang sa Ginoo ug halad nga bulawan, plata, bronsi,
Unya si Jesus milingkod atbang sa panudlanan ug iyang gipanid-an ang panon sa mga tawo nga nanghulog ug salapi ngadto sa panudlanan. Ug daghan ang mga dato nga nanghulog ug dagkong kantidad.
Dihay usa ka kabos nga biyuda nga miabot ug mihulog ug duha ka gagmayng sensilyo nga mibili ug usa ka kodrante.
Unya gitawag ni Jesus ang iyang mga tinun-an ngadto kaniya ug miingon siya kanila, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga kining kabos nga biyuda nakahulog ug labaw pa kay sa tanan kanila nga nanghulog ngadto sa panudlanan.
Kay silang tanan mihatag gikan sa ilang naghingapin nga kahamugaway, apan kini siya, gikan sa iyang kakabos mihatag sa tanan nga anaa kaniya, sa tanan nga iyang kabuhian.”
Ug ang inyong kaugalingon usab, ingon nga mga buhi nga bato, ipahimo ninyong espirituhanon nga balay, alang sa balaan nga pagkapari, aron sa paghalad ug espirituhanong mga halad nga kahimut-an sa Dios pinaagi kang Jesu-Cristo.
Hukmi ako, O Ginoo, kay naglakaw ako diha sa akong kaligdong, ug ako misalig sa Ginoo sa walay pagduhaduha.
mga tawo nga ang mga kamot anaa ang kadaotan, ug ang ilang tuong kamot napuno sa mga suborno.
Apan alang kanako, maglakaw ako diha sa akong kaligdong; luwasa ako ug kaluy-i ako.
Ang akong tiil nagtindog sa dapit nga patag; diha sa dakong katilingban magdayeg ako sa Ginoo.
Susiha ako, O Ginoo, ug sulayi ako; sulayi ang akong kasingkasing ug ang akong hunahuna.
Kon akong ipanghatag ang tanan nakong katigayonan ug kon itahan nako ang akong lawas aron sunogon apan walay gugma, dili kini magpulos kanako.
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba.
Tinunglo ang limbongan nga adunay laki sa iyang kahayopan ug gipanaad kini apan bisan pa niana naghalad ngadto sa Ginoo sa butang nga may tatsa, kay ako usa ka bantogang Hari, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, ug ang akong ngalan gikahadlokan taliwala sa kanasoran.
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon.
Kay ang magpugas diha sa iyang kaugalingong unod, gikan sa unod mag-ani ug pagkadunot apan ang magpugas diha sa Espiritu, gikan sa Espiritu mag-ani ug kinabuhing dayon.
Nangayo kamo apan wala makadawat niini tungod kay sayop man ang inyong pagpangayo, aron lamang usik-usikan alang sa inyong mga pangibog.
Kay ang paghigugma sa salapi mao ang gamot sa tanang pagkadaotan ug tungod sa maong pangibog may mga tawo nga nahisalaag gikan sa pagtuo ug ilang giduslak ang ilang kaugalingon sa daghang kasakit.
Kay ang mga tinguha sa unod supak sa Espiritu, ug ang Espiritu supak sa unod, kay kini silang duha nagkasumpaki sa usa ug usa, aron dili kamo makahimo sa buot ninyong buhaton.
Bantayi ang imong mga lakang kon ikaw moadto sa balay sa Dios; ang pagduol aron sa pagpamati maayo pa kay sa paghalad ug inihaw sa mga buangbuang, kay wala sila masayod nga sila nagbuhat ug daotan.
Siya nga nahigugma sa salapi dili matagbaw sa salapi o siya nga nahigugma sa bahandi dili matagbaw sa tubo. Kini kakawangan usab.
Sa diha nga ang mga kabtangan modaghan, mouswag ang magkaon niini. Ug unsa may pulos niini ngadto sa tag-iya gawas sa pagtan-aw niini sa iyang mga mata?
Tam-is ang pagkatulog sa usa ka mamumuo, mokaon man siya ug diyotay o daghan, apan ang pagkabuhong sa adunahan dili motugot kaniya sa pagkatulog.
Adunay usa ka hilabihan nga pagkadaotan nga akong nakita ilalom sa adlaw: ang mga bahandi nga gitipigan sa tag-iya niini alang sa iyang kadaotan,
ug ang maong mga bahandi nawala pinaagi sa daotan nga pagpatigayon; ug siya amahan sa usa ka anak nga lalaki, apan walay bisan unsa diha sa iyang kamot.
Sama sa iyang paggula gikan sa taguangkan sa iyang inahan, mobalik siya nga hubo ingon sa iyang paggula, ug walay madala bisan unsa sa iyang paghago, nga madala unta niya diha sa iyang kamot.
Kini usab usa ka hilabihan nga pagkadaotan, sama sa iyang pag-anhi, mao usab ang iyang pag-adto. Ug unsay makuha niya nga siya naghago man alang sa hangin,
ug sa tanan niyang mga adlaw nagkaon diha sa kangitngit ug kagul-anan uban ang dakong kasamok, kasakit ug kasuko?
Tan-awa, ang akong nakita nga maayo ug angay mao ang pagkaon ug pag-inom ug pagpangita sa kalipay diha sa tanang paghago, diin ang usa naghago ilalom sa adlaw sa pipila lamang ka adlaw sa iyang kinabuhi nga gihatag sa Dios kaniya kay kini mao man ang iyang bahin.
Ang matag tawo usab nga gihatagan sa Dios ug mga bahandi ug katigayonan ug gahom aron makapahimulos niini, ug sa pagdawat sa iyang bahin ug pagpahimulos diha sa iyang paghago—kini mao ang gasa sa Dios.
Ayaw pagdalidali sa imong baba, o padalidalion ang imong kasingkasing sa pagsulti ug usa ka pulong atubangan sa Dios, kay ang Dios atua sa langit, ug ikaw anaa sa yuta, busa diyotaya lamang ang imong mga pulong.
Kinsa ang motungas sa bungtod sa Ginoo? Ug kinsa ang motindog sa iyang balaan nga dapit?
Siya nga hinlo ug mga kamot ug adunay putli nga kasingkasing, siya nga wala magbayaw sa iyang kalag ngadto sa kabakakan, ug wala manumpa ug bakak.
ang nagmaymay, sa iyang pagpangmaymay; ang nag-amot, diha sa pagkamadagayaon; ang nangulo, diha sa kadasig; ang naghimo ug mga buhat sa kaluoy, diha sa kasaya.
Kay kon anaa ang pagkamatinguhaon, kini kahimut-an sumala sa unsay anaa sa tawo, dili sumala sa unsay wala kaniya.
Wala ako magpasabot nga ang uban mahamugaway ug kamo magkalisod.
Apan agig pagpakig-angay kinahanglan nga ang inyong pagkaadunahan karon magsangkap sa ilang kawad-on aron nga unya ang ilang kaadunahan magsangkap usab sa inyong kawalad-on, ug sa ingon niana adunay kaangayan.
Sumala sa nasulat, “Siya nga nagtigom ug daghan wala maghingapin ug siya nga nagtigom ug diyotay wala makulangi.”
Apan dihay usa ka tawo nga ginganlan ug Ananias, nga uban sa iyang asawa nga si Safira, nagbaligya ug katigayonan,
Ug dihadiha natumba siya sa tiilan ni Pedro ug namatay. Sa pagsulod sa mga batan-ong lalaki, ilang nakita siya nga patay na ug giyayongan nila siya paingon sa gawas ug gilubong tupad sa iyang bana.
Ug giabot ug dakong kahadlok ang tibuok iglesia ug ang tanan nakadungog niining mga butanga.
Ug pinaagi sa mga kamot sa mga apostoles, daghan ang mga ilhanan ug mga kahibulongan nga nahimo diha sa mga tawo. Ug silang tanan didto magtigom sa Portico ni Solomon.
Ug walay bisan usa sa mga dili nila kauban nga nangahas sa pagtipon kanila bisan tuod gitahod sila pag-ayo sa mga tawo.
Ug misamot ka daghan ang mga magtutuo nga nadugang ngadto sa Ginoo, mga pundok sa mga lalaki ug sa mga babaye,
nga tungod niana ilang gidala ang mga masakiton ngadto sa kadalanan ug gibutang sa mga lantay ug mga higdaanan aron nga sa pag-agi ni Pedro bisan sa iyang anino na lamang malandongan unta ang uban kanila.
Ug gikan sa kalungsoran nga kasikbit sa Jerusalem nagpundok usab ang daghang mga tawo nga nagdala sa mga masakiton ug mga gisakit sa mga hugaw nga espiritu ug silang tanan nangaayo.
Apan ang labawng pangulong pari ug ang tanang uban niya, nga mao ang pundok sa mga Saduceo, mitindog nga puno sa kasina
ug ilang gidakop ang mga apostoles ug gibutang sa bilanggoan sa lungsod.
Apan sa pagkagabii, usa ka anghel sa Ginoo miabli sa mga pultahan sa bilanggoan ug gidala sila sa gawas ug giingnan,
ug uban sa kasayoran sa iyang asawa, iyang gikuhaan ang halin, ug bahin lamang sa halin ang iyang gidala ug gibutang sa tiilan sa mga apostoles.
“Lakaw ug tindog sulod sa Templo ug sultihi ang katawhan sa tanang pulong mahitungod niining maong kinabuhi.”
Sa pagkadungog nila niini, sila misulod sa Templo sa pagkakaadlawon ug nanudlo. Unya miabot ang labawng pangulong pari ug ang mga kauban niya ug ilang gipatawag ang Sanhedrin ug ang tibuok kadagkoan sa Israel ug nagsugo sila ngadto sa bilanggoan aron sa pagkuha sa mga apostoles.
Apan sa pag-abot sa mga tinugyanan, wala nila sila makita didto sa bilanggoan, busa namalik sila ug misugilon nga nag-ingon,
“Nakita namo ang bilanggoan nga maayo gayod nga pagkatrangka ug ang mga bantay nga nagtindog sa mga pultahan. Apan sa among pag-abli niini, walay tawo nga among nakita sa sulod.”
Unya sa pagkadungog sa kapitan sa Templo ug sa mga pangulong pari niining pulonga, nangalibog sila pag-ayo mahitungod kanila kon unsay sangpotan niini.
Ug may miabot nga nagsugilon kanila, “Tan-awa, ang mga tawo nga inyong gibutang sa bilanggoan nagtindog sulod sa Templo ug nanudlo sa mga tawo.”
Busa ang kapitan uban sa mga tinugyanan miadto ug mikuha kanila apan sa walay paggamit ug kusog kay nahadlok man sila nga batoon sa mga tawo.
Unya sa nadala na nila sila, gipaatubang nila sila sa Sanhedrin. Ug nangutana kanila ang labawng pangulong pari
nga nag-ingon, “Dili ba higpit man kamong gipahimangnoan namo sa dili pagpanudlo pinaagi niining ngalana? Apan tan-awa, ang Jerusalem gilukop ninyo sa inyong pagpanudlo, ug maoy inyong tuyo nga kami ang paninglan sa dugo niining tawhana.”
Apan si Pedro ug ang mga apostoles mitubag nga nag-ingon, “Kinahanglan among tumanon ang Dios kay sa mga tawo.
Apan si Pedro miingon, “Ananias, ngano bang gisudlan man ni Satanas ang imong kasingkasing aron ikaw mamakak sa Espiritu Santo ug ikaw manguha sa halin sa yuta?
Ang Dios sa atong mga katigulangan nagbanhaw kang Jesus nga inyong gipatay pinaagi sa pagbitay kaniya sa kahoy.
Ang Dios nagtuboy kaniya ngadto sa iyang tuo ingon nga Pangulo ug Manluluwas, aron sa paghatag ug paghinulsol ngadto sa Israel ug kapasayloan sa mga sala.
Ug kami mga saksi niining mga butanga ug ingon man usab ang Espiritu Santo nga gihatag sa Dios ngadto sa mga nagtuman kaniya.”
Sa pagkadungog nila niini, sila nangasuko ug buot nga mopatay kanila.
Apan sa Sanhedrin, dihay usa ka Pariseo nga ginganlan ug Gamaliel, magtutudlo sa balaod ug tinahod sa tanang tawo, mitindog ug misugo nga pagulaon una sa makadiyot ang mga apostoles.
Ug siya miingon kanila, “Katawhan sa Israel, pagmatngon kamo sa inyong buot buhaton niining mga tawhana.
Kay sa unang mga adlaw, si Teudas mitungha nga nagpaila sa iyang kaugalingon nga bantogang tawo ug may mga tawo nga misunod kaniya nga mga upat ka gatos. Apan siya gipatay ug ang tanang misunod kaniya nagkabulagbulag ug nangahanaw.
Human niini si Judas nga Galileanhon mitungha sa mga adlaw sa pagpanglista ug nakadani ug mga tawo sa pagsunod kaniya. Siya usab nalaglag ug ang tanang misunod kaniya nagkabulagbulag.
Busa niini karon, sultihan ko kamo, ayaw ninyo hilabti kining mga tawhana ug pasagdi lamang sila. Kay kon kining katuyoan o gimbuhaton iya ra sa mga tawo, mapakyas kini
apan kon kini iya man sa Dios, dili gayod kamo makapugong kanila. Makita pa hinuon kamo nga nakigbatok sa Dios!”
Sa wala pa kini ikabaligya, dili ba imo man kining kaugalingon? Ug human kini ikabaligya, dili ba imo man ang pagbuot niini? Naunsa ba nga nasulod man sa imong kasingkasing kining buhata? Wala ikaw mamakak sa tawo kondili sa Dios.”
“Dili ang tanan nga moingon kanako, ‘Ginoo, Ginoo,’ makasulod sa gingharian sa langit, kondili siya nga nagbuhat sa kabubut-on sa akong Amahan nga anaa sa langit.
Himoa ang imong kasingkasing nga mabinantayon kanunay; kay gikan niini nag-agas ang mga tubod sa kinabuhi.
Ug siya miingon kanila, “Pagbantay kamo ug likayi ninyo ang tanang kahakog, kay ang kinabuhi sa tawo wala diha sa kadaghan sa iyang mga katigayonan.”
Tungod sa pagtuo si Abel mihalad ngadto sa Dios sa labaw ka maayo nga halad kay sa kang Cain, nga pinaagi niini siya gipamatud-an ingon nga tawong matarong. Ang Dios nagmatuod niini diha sa pagdawat sa iyang mga halad. Apan tungod niini, bisan ug siya patay na, siya nagsulti pa gihapon.
Sa unang adlaw sa matag semana, ang matag usa kaninyo kinahanglang maggahin ug magtigom sumala sa iyang pag-uswag, aron nga inig-abot nako diha dili na kinahanglan mag-amot pa.
Kay ang tanan nga nagsalig sa mga buhat sa Balaod nailalom sa tunglo, kay nasulat kini, “Tinunglo ang tanan nga wala magsubay sa tanang nasulat sa basahon sa Balaod aron sa pagtuman niini.”
Ipaduol ang akong kasingkasing ngadto sa imong mga pagpamatuod, ug dili ngadto sa pagpausbaw sa kaugalingon.
Ilikay ang akong mga mata gikan sa pagtan-aw sa kakawangan; hatagi ako ug kadasig diha sa imong mga dalan.
Si Jesus miingon kaniya, “Kon buot kang mahingpit, lakaw, ibaligya ang imong kabtangan ug ang halin ihatag sa mga kabos ug makabaton ikaw ug bahandi didto sa langit; unya balik ug sunod kanako.”
Sa mga dato niining panahona karon, sugoa sila nga dili magpataas sa ilang kaugalingon o magbutang sa ilang paglaom diha sa walay kasigurohan nga mga bahandi, kondili diha sa Dios nga madagayaong naghatag kanato sa tanang butang alang sa atong kalipay.
Kinahanglan nga magbuhat sila ug maayo, magpadato sa mga maayong binuhatan, andam sa pagtabang ug manggihatagon.
Sa ingon niini nagtigom sila ug bahandi alang sa ilang kaugalingon nga usa ka maayong patukoranan alang sa umaabot, aron ilang mahuptan ang tinuod nga kinabuhi.