Sa Biblia, ang halad usa ka pagpasalamat sa Ginoo. Panahon ni Moises, gitudloan sa Ginoo ang mga Israelita bahin sa mga halad. Kinahanglan silang mohalad og bahin sa ilang bahandi isip pasalamat sa yuta nga gihatag sa Ginoo kanila. Kining mga halad kasagaran mga abot sa umahan sama sa trigo, sebada, lana, ug mga hayop, nga katumbas sa ikanapulo sa ilang kinitaan, ang gitawag nato nga ikapulo.
Sumala sa Levitico, ang Ginoo nagsugo og halad kung adunay limbong sa gitipigan nga butang o kabtangan, pagpangawat, pagpangilad, bakak nga pag-angkon sa nawala nga kabtangan, ug bakak nga panumpa. Adunay lima ka klase sa halad: ang halad nga sinunog, ang halad nga pagkaon, ang halad sa pakigdait, ang halad alang sa sala, ug ang halad alang sa paglapas.
Sa pulong sa Ginoo, atong makita ang nagkalain-laing paagi sa paghalad, para man kini sa pagbayad sa kadaot nga nahimo sa uban o para lang sa pagpasalamat ug pagpangayo sa grasya sa atong Magbubuhat. Makita nato nga managlahi ang mga sitwasyon ug katuyoan, apan ang tinuod nga katuyoan ug putli nga kasingkasing mao ang labing importante aron malipay ang Ginoo kanato.
Busa pinaagi kaniya himoon nato sa kanunay ang halad sa pagdayeg ngadto sa Dios, sa ato pa, sa bunga sa mga ngabil nga nag-ila sa iyang ngalan.
Ang halad nga dawaton sa Dios mao ang espiritu nga mapaubsanon; ang usa ka mapaubsanon ug mahinulsolon nga kasingkasing, O Dios, dili nimo isalikway.
“Sa diha nga maghalad kamo ug mga halad sa pakigdait ngadto sa Ginoo, ihalad ninyo kini aron kamo dawaton niya.
“Pangadto kamo sa Betel, ug paglapas; ngadto sa Gilgal ug padaghana ang paglapas; dad-a ang inyong mga halad nga inihaw matag buntag, ang inyong mga ikapulo matag tulo ka adlaw;
Busa si Jacob mibangon sayo sa pagkabuntag ug gikuha niya ang bato nga iyang gibutang ilalom sa iyang ulo ug kini gipatindog niya ingon nga usa ka haligi ug iyang gibuboan ug lana ang ibabaw niini. Ug kadtong dapita ginganlan niya ug Betel apan sa sinugdan ang ngalan niadtong lungsora Luz. Tindog ug lakaw ngadto sa Padan-aram, sa balay ni Betuel nga amahan sa imong inahan ug pangasawa didto gikan sa mga anak ni Laban nga igsoon sa imong inahan. Ug si Jacob naghimo ug usa ka panumpa, nga nag-ingon, “Kon ang Dios mag-uban kanako ug magbantay kanako niining dalana nga akong gilaktan ug maghatag kanako ug kan-onon ug bisti nga isul-ob, ug nga ako makabalik nga malinawon ngadto sa balay sa akong amahan, ang Ginoo mahimo nga akong Dios. Unya kining batoha nga akong gipatindog ingon nga usa ka haligi mahimong balay sa Dios. Ug sa tanan nga imong gihatag kanako, ihatag gayod nako ang ikapulo kanimo.”
unya ngadto sa dapit nga pilion sa Ginoo nga inyong Dios aron sa pagpapuyo sa iyang ngalan didto, dad-a ninyo didto ang tanan nga gisugo nako kaninyo, ang inyong mga halad nga sunogon ug ang inyong mga halad nga inihaw, ang inyong mga ikapulo ug ang mga halad nga binayaw sa inyong mga kamot ug ang tanan ninyong mga halad nga gisaad, nga inyong gisaad sa Ginoo.
Pagbantay kamo nga dili kamo maghalad sa inyong halad nga sunogon sa matag dapit nga inyong makita
Unya si Noe nagbuhat ug usa ka halaran alang sa Ginoo, ug nagkuha siya gikan sa tanan nga mananap nga hinlo ug sa tanan nga langgam nga hinlo ug naghalad siya ug mga halad nga sunogon didto sa halaran. Sa diha nga ang Ginoo nakapanimaho sa kahumot, ang Ginoo miingon diha sa iyang kasingkasing, “Dili na nako tunglohon pag-usab ang yuta tungod sa tawo, kay ang tuyo sa kasingkasing sa tawo daotan sukad sa iyang pagkabata, ug dili na nako laglagon pag-usab ang tanang butang nga buhi sama sa akong gihimo.
Paghimo kamo ug usa ka halaran nga yuta alang kanako, ug ihalad sa ibabaw niini ang inyong mga halad nga sunogon ug ang inyong mga halad sa pakigdait, ang inyong mga karnero, ug ang inyong mga baka. Sa bisan diing dapit diin himoon nako nga mahinumdoman ang akong ngalan, moanha ako kaninyo, ug panalanginan ko kamo.
“Sultihi ang katawhan sa Israel nga magdala sila ug halad alang kanako. Gikan sa tanang tawo nga naghatag sa kinabubut-on, dawata ang halad alang kanako.
“Sa makatulo sa usa ka tuig ang tanan ninyong mga lalaki kinahanglang magpakita sa atubangan sa Ginoo nga inyong Dios, sa dapit nga pilion niya: sa Kasaulogan sa mga Pan nga Walay Patubo, sa Kasaulogan sa mga Semana ug sa Kasaulogan sa mga Balongbalong. Ug kinahanglang dili sila magpakita nga walay dala sa atubangan sa Ginoo. Ang matag tawo kinahanglang maghatag sumala sa iyang mahimo sumala sa panalangin sa Ginoo nga inyong Dios nga gihatag kaninyo.
Ug nagdala sila sa ilang mga halad sa atubangan sa Ginoo, unom ka karomata nga tinabonan ug napulo ug duha ka baka, usa ka karomata sa duha ka pangulo ug tagsa ka baka sa matag usa kanila. Ilang gidala kini sa atubangan sa Tolda.
“Si bisan kinsa nga maghalad ngadto sa bisan unsang dios gawas sa Ginoo lamang kinahanglang laglagon.
“Sultihi ang katawhan sa Israel, ug ingna sila: Sa diha nga ang usa kaninyo magdala ug halad ngadto sa Ginoo, pagdala kamo sa inyong halad gikan sa kahayopan, gikan sa panon sa mga baka o gikan sa panon sa karnero.
Ang Ginoo mitawag kang Moises ug misulti kaniya gikan sa tolda nga tagboanan, nga nag-ingon, “Kon ang iyang halad alang sa halad nga sunogon gikan sa panon, sa mga karnero o sa mga kanding, ang iyang ihalad laki nga walay tatsa. Patyon niya kini dapit sa amihanan nga kilid sa halaran sa atubangan sa Ginoo ug ang mga pari nga mga anak ni Aaron magsablig sa dugo niini libot sa halaran. Ug hiwahiwaon niya kini uban ang ulo ug ang tambok niini ug ang pari maoy magpahimutang niini ibabaw sa sugnod ibabaw sa kalayo nga anaa ibabaw sa halaran. Apan hugasan niya ug tubig ang sulod sa ginhawaan ug ang mga paa, ug ihalad sa pari ang tibuok ug sunogon kini niya ibabaw sa halaran. Kini mao ang halad nga sinunog, halad pinaagi sa kalayo, usa ka kahumot alang sa Ginoo. “Kon ang iyang halad alang sa Ginoo usa ka halad nga sunogon nga mga langgam, kinahanglan nga ang iyang ihalad tukmo o mga kuyabog sa salampati. Ug dad-on kini sa pari ngadto sa halaran, ug lungison ang ulo niini, ug sunogon kini diha sa halaran, ug ang dugo niini patuloon sa kilid sa halaran. Ug iyang kuhaon ang pabalonan ug ang mga balhibo niini, ug ilabay niya kini duol sa halaran, dapit sa silangan, sa dapit sa mga abo. Laksion niya kini diha sa mga pako, apan dili na kini bahinon pa. Ug sunogon kini sa pari ibabaw sa halaran ibabaw sa sugnod diha sa kalayo. Kini mao ang halad nga sinunog, halad pinaagi sa kalayo, usa ka kahumot alang sa Ginoo.
Ug sunoga ang tibuok nga laking karnero ibabaw sa halaran. Mao kini ang halad nga sunogon alang sa Ginoo. Kini maoy usa ka kahumot, ang halad ngadto sa Ginoo pinaagi sa kalayo.
“Kon ang usa sa mga nagpuyo sa lungsod makasala nga wala tuyoa sa bisan unsa sa mga butang nga gisugo sa Ginoo nga dili buhaton, ug sad-an siya, kon ang sala nga iyang nabuhat gipahibalo na kaniya, magdala siya alang sa iyang halad ug usa ka baye nga kanding nga walay tatsa ingon nga iyang halad alang sa iyang sala nga nabuhat. Ibutang niya ang iyang kamot sa ibabaw sa ulo sa halad tungod sa sala ug patyon niya kini sa dapit sa halad nga sunogon. kon ang dinihogan nga pari maoy makasala unya makaangin sa katawhan sa pagpakasala tungod sa sala nga iyang nabuhat, pahalara siya ngadto sa Ginoo ug usa ka torong baka nga nati nga walay tatsa alang sa halad tungod sa sala. Ug ang pari magkuha ug diyotay nga dugo pinaagi sa iyang tudlo ug ibutang niya sa ibabaw sa mga sungaysungay sa halaran sa halad nga sunogon ug ibubo niya ang nahibilin nga dugo niini diha sa tungtonganan sa halaran. Ug iyang kuhaon gikan niini ang tanang tambok sama sa pagkuha sa tambok sa inihaw nga halad sa pakigdait, ug ang pari magsunog niini sa ibabaw sa halaran ingon nga usa ka kahumot alang sa Ginoo, ug ang pari maghimo ug pagtabon sa sala alang sa maong tawo ug pasayloon siya.
Ug sa matag adlaw paghalad ug torong baka ingon nga halad tungod sa sala, alang sa pagtabon sa mga sala. Paghalad usab ug halad tungod sa sala alang sa halaran sa diha nga maghimo ikaw ug pagtabon sa mga sala, ug dihogi kini aron sa pagbalaan niini. Sulod sa pito ka adlaw himoa ang pagtabon sa mga sala alang sa halaran ug balaana kini, ug ang halaran mahimo nga labing balaan. Bisan unsang butang nga madapat sa halaran, mahimong balaan.
Paghalad ngadto sa Dios ug halad sa pasalamat, ug ihatag ang imong mga gipanaad ngadto sa Labing Halangdon;
“Kon ang iyang halad usa ka halad nga sunogon nga gikan sa mga baka, ihalad niya ang usa ka laki nga walay tatsa, ihalad niya kini didto sa pultahan sa tolda nga tagboanan aron siya dawaton sa atubangan sa Ginoo. Iyang ibutang ang iyang kamot sa ibabaw sa ulo sa halad nga sunogon ug kini dawaton alang kaniya aron sa pagtabon sa sala alang kaniya.
Kon sad-an siya sa usa niini, isugid niya ang sala nga iyang nahimo, ug dad-on niya ang iyang halad tungod sa paglapas ngadto sa Ginoo alang sa sala nga iyang nabuhat, usa ka baye gikan sa mga panon, nating karnero o kanding alang sa halad tungod sa sala, ug ang pari maghimo sa pagtabon sa sala alang kaniya, alang sa iyang sala.
“Unsa man alang kanako ang gidaghanon sa inyong mga halad? nag-ingon ang Ginoo; nakabaton na ako ug igo nga mga halad nga sinunog nga mga laking karnero, ug tambok nga mga mananap nga pinakaon; dili ako mahimuot sa dugo sa mga torong baka, o sa mga nating karnero o sa mga laking kanding.
Apan hugasan niya ug tubig ang mga sulod sa ginhawaan ug ang mga paa niini. Ug sunogon sa pari ang tibuok ibabaw sa halaran ingon nga usa ka halad nga sinunog, usa ka halad pinaagi sa kalayo, usa ka kahumot alang sa Ginoo.
Tungod niana, sa pag-anhi ni Cristo sa kalibotan, siya miingon, “Ang mga halad nga inihaw ug mga gasa wala nimo tinguhaa, apan usa ka lawas ang imong gitagana alang kanako;
Ug ang kalayo sa ibabaw sa halaran kinahanglang kanunay nga magdilaab sa ibabaw niini, dili kini palongon. Ug ang pari magbutang niini ug sugnod matag buntag ug ipahimutang niya sa ibabaw niini ang halad nga sunogon ug iyang sunogon sa ibabaw sa halaran ang tambok sa mga halad sa pakigdait. Ang kalayo magdilaab gayod kanunay sa ibabaw sa halaran; kini dili palongon.
“Kini mahimong usa ka lagda hangtod sa kahangtoran alang kaninyo. Sa ikapito nga bulan, sa ikanapulo nga adlaw sa bulan, hikawi ninyo ang inyong mga kaugalingon ug ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa, lumad man o dumuduong nga nagpuyo sa taliwala kaninyo, Ingon niini ang pagsulod ni Aaron sa dapit nga labing balaan: dala ang usa ka nating baka nga laki alang sa halad tungod sa sala ug usa ka laking karnero alang sa halad nga sunogon. kay niining adlawa himoon ang pagtabon sa sala alang kaninyo aron sa paghinlo kaninyo. Mahinlo kamo gikan sa tanan ninyong mga sala sa atubangan sa Ginoo.
Unya ligoon niya ang iyang lawas sa tubig didto sa dapit nga balaan ug isul-ob niya ang iyang mga bisti ug mogula siya ug ihalad niya ang iyang halad nga sunogon ug ang halad nga sunogon sa katawhan ug maghimo siya sa pagtabon sa sala alang sa iyang kaugalingon ug alang sa katawhan.
Kay ang kinabuhi sa unod anaa sa dugo, ug ako naghatag kaninyo niana aron sa pagtabon sa sala sa inyong mga kalag diha sa ibabaw sa halaran, kay ang dugo mao ang naghimo sa pagtabon sa sala tungod sa kinabuhi.
Dayegon nako ang ngalan sa Dios uban sa usa ka awit; pasidunggan nako siya uban sa pagpasalamat. Makapahimuot kini sa Ginoo labaw kay sa usa ka baka o usa ka torong baka nga adunay mga sungay ug mga kuko.
Ug ihalad niya ang iyang halad sa Ginoo, usa ka nating karnero nga laki nga usa ka tuig ang kagulangon nga walay tatsa ingon nga halad nga sunogon ug usa ka nating karnero nga baye nga usa ka tuig ang kagulangon nga walay tatsa ingon nga halad tungod sa sala ug usa ka laking karnero nga walay tatsa ingon nga halad sa pakigdait,
Kay ingon nga ang balaod adunay anino lamang sa mga maayong butang nga umaabot, ug dili gayod ang matuod nga butang, kini dili makahimong hingpit sa mga moduol sa Dios pinaagi sa mao rang mga halad nga padayong gihalad matag tuig. Ug pinaagi sa maong kabubut-on kita nangahinlo gikan sa sala pinaagi sa makausa lamang nga paghalad sa lawas ni Jesu-Cristo. Ug ang matag pari sa adlaw-adlaw anaa sa iyang pagpangalagad, sa pagsubli sa paghimo sa mao rang mga halad nga inihaw nga dili gayod makawala sa mga sala. Apan sa nakahimo na si Cristo sa usa ra ka paghalad tungod sa sala alang sa tanang kapanahonan, siya milingkod sa tuo sa Dios, unya nagpaabot hangtod nga ang iyang mga kaaway himoon nga tumbanan sa iyang mga tiil. Kay pinaagi sa usa lamang ka paghalad iyang gihingpit alang sa tanang kapanahonan sila nga mga gibalaan. Ug ang Espiritu Santo usab nagmatuod kanato kay human niini siya miingon, “Kini mao ang kasabotan nga akong himoon uban kanila human niadtong mga adlawa, nag-ingon ang Ginoo: Ibutang nako ang akong mga sugo sulod sa ilang mga kasingkasing, ug isulat kini diha sa ilang mga salabotan.” Unya siya midugang, “Ang ilang mga sala ug mga kasaypanan dili na nako hinumdoman.” Kon aduna nay pagpasaylo niini, wala na usab kinahanglana ang halad tungod niini. Mga igsoon, kay aduna man kitay pagsalig nga makasulod sa Dapit nga Balaan pinaagi sa dugo ni Jesus, Kon mao pa, dili ba gihunong na unta ang paghalad niini? Kon ang mga magsisimba nahinlo pa sa makausa ug sa dayon, wala na unta silay pagbati sa pagkaanaa pa sa ilang mga sala. pinaagi sa bag-o ug buhi nga agianan nga iyang gibuksan alang kanato lahos sa tabil, nga sa ato pa, pinaagi sa iyang lawas, ug kay kita aduna may bantogang pari nga nagdumala sa balay sa Dios, busa manuol kita sa Dios uban ang matinud-anon nga kasingkasing uban sa hingpit nga kasigurohan sa pagtuo, human mahinlo ang atong mga kasingkasing pinaagi sa pagbisibis gikan sa daotan nga tanlag ug human mahugasi ang atong mga lawas sa lunsay nga tubig. Sa walay pagsibog pangusgan nato pagkupot ang paglaom sa atong tinuohan, kay kasaligan siya nga nagsaad kanato. Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat, sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na. Kay kon kita magpadayon sa tinuyo nga pagpakasala human nato madawat ang kahibalo sa kamatuoran, wala nay nahibilin pa nga halad nga inihaw alang sa mga sala, kondili ang usa ka makalilisang nga pagpaabot sa hukom ug kabangis sa kalayo nga maglamoy sa mga kaaway. Ang tawo nga makalapas sa Balaod ni Moises patyon sa walay kukaluoy pinasikad sa pagpamatuod sa duha o tulo ka saksi. Sa inyong paghunahuna, unsa pa kaha ka bug-at sa silot nga mahiagoman sa tawo nga miyatak sa Anak sa Dios, ug nagpakawalay bili sa dugo sa kasabotan nga pinaagi niini siya gibalaan, ug nanamastamas sa Espiritu sa grasya? Apan diha sa maong mga halad anaa ang pagpahinumdom mahitungod sa sala matag tuig. Kay kita nakaila kaniya nga nag-ingon, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad.” Ug usab, “Ang Ginoo maghukom sa iyang katawhan.” Makalilisang gayod ang pagkahulog ngadto sa mga kamot sa buhi nga Dios. Apan hinumdomi ninyo ang nangaging mga adlaw nga human kamo malamdagi, giantos ninyo ang lisod nga pagpakigbisog sa mga kasakitan. Dihay mga higayon nga dayag ngadto sa katawhan, kamo gipasipalahan ug gisakit, ug usab sa laing higayon ingon nga mga kauban niadtong gibuhatan sa ingon. Kay kamo may kaluoy man sa mga binilanggo, ug gikalipay ninyo nga sakmitan sa inyong katigayonan, kay inyo mang nahibaloan nga kamo adunay usa ka labaw pa ka maayong bahandi ug nga kini molungtad. Busa ayaw ninyo wad-a ang inyong pagsalig, nga adunay dakong ganti. Kay kamo nagkinahanglan ug pailob, aron kamo makatuman sa kabubut-on sa Dios ug makadawat sa gisaad. “Kay sulod sa diyotayng panahon, siya nga taliabot moabot na ug dili maglangan; apan ang akong tawo nga matarong magkinabuhi pinaagi sa pagtuo, ug kon siya mosibog man, kaniya walay kalipay ang akong kalag.” Apan dili kita uban sa mga nanibog ug nangalaglag, kondili uban sa mga may pagtuo ngadto sa pagluwas sa ilang mga kalag. Kay dili gayod mahimo nga ang dugo sa mga laking baka ug mga kanding makakuha sa mga sala.
ug maghimo kamo ug halad pinaagi sa kalayo alang sa Ginoo, usa ka halad nga inihaw nga sunogon o usa ka halad aron sa pagtuman sa usa ka panaad o ingon sa usa ka halad nga kinabubut-on o sa inyong gitakdang mga kasaulogan aron sa paghimo sa usa ka kahumot alang sa Ginoo gikan sa mga baka o gikan sa mga karnero,
Kay gikan sa pagsubang sa adlaw bisan hangtod sa pagsalop niini, ang akong ngalan bantogan taliwala sa kanasoran ug sa matag dapit ang insenso ihalad alang sa akong ngalan, ug ang ulay nga halad, kay ang akong ngalan bantogan taliwala sa kanasoran, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon.
ug ihalad ang inyong mga halad nga sunogon, ang unod ug ang dugo, sa ibabaw sa halaran sa Ginoo nga inyong Dios. Ang dugo sa inyong mga halad nga inihaw ibubo sa ibabaw sa halaran sa Ginoo nga inyong Dios apan ang unod kaona.
Ug si Samuel miingon, “Aduna bay dakong kalipay ang Ginoo diha sa mga halad nga sunogon ug sa mga inihaw kay sa pagtuman sa tingog sa Ginoo? Timan-i, ang pagtuman labaw pang maayo kay sa inihaw, ug ang pagpamati kay sa tambok sa mga laking karnero.
“Kon ang iyang halad usa ka inihaw nga halad sa pakigdait, kon siya maghalad gikan sa panon sa mga baka, laki o baye, maoy ihalad niya ang walay tatsa sa atubangan sa Ginoo. lakip ang duha ka amimislon ug ang tambok nga anaa sa ibabaw niini dapit sa hawak, ug ang habolhabol sa ibabaw sa atay nga kuhaon uban sa mga amimislon. Ug ang pari magsunog niini ibabaw sa halaran ingon nga pagkaon nga gihalad pinaagi sa kalayo ngadto sa Ginoo. “Kon kanding ang iyang halad, ihalad niya kini sa atubangan sa Ginoo. Ibutang niya ang iyang kamot sa ibabaw sa ulo niini ug patyon niya kini sa atubangan sa tolda nga tagboanan ug ang mga anak ni Aaron magsablig sa dugo niini libot sa halaran. Ug gikan niini, ingon nga iyang halad pinaagi sa kalayo ngadto sa Ginoo, ihalad niya ang tambok nga nagputos sa mga tinai, ug ang tanan nga tambok nga anaa sa sulod sa ginhawaan, ug ang duha ka amimislon, ug ang tambok nga anaa niini dapit sa hawak ug ang habolhabol sa atay nga kuhaon uban sa amimislon. Ug ang pari magsunog niini sa ibabaw sa halaran ingon nga pagkaon nga gihalad pinaagi sa kalayo ingon nga kahumot alang sa Ginoo. Ang tanan nga tambok iya sa Ginoo. Kini usa ka tulumanon nga dayon alang sa inyong mga kaliwatan, sa tanan ninyong mga puluy-anan, aron dili kamo magkaon ug tambok o dugo.”
Ug ingna sila, Kini mao ang halad nga pinaagi sa kalayo nga ihalad ninyo sa Ginoo: duha ka nating karnero nga laki nga walay tatsa nga usa ka tuig ang kagulangon sa matag adlaw ingon nga halad nga sunogon nga magpadayon. uban sa usa ka laking kanding alang sa paghimo sa pagtabon sa sala alang kaninyo. Dugang sa magpadayon nga halad nga sunogon ug sa halad nga pagkaon niini, maghalad kamo niini uban sa mga halad nga ilimnon. Susiha nga kini sila walay tatsa. Ang usa ka nating karnero ihalad nimo sa buntag, ug ang usa usab ka nating karnero ihalad nimo sa pagkakilomkilom.
Niadtong adlawa usab gihalad sa hari ang taliwala sa hawanan nga diha sa atubangan sa balay sa Ginoo, kay didto siya naghalad sa halad nga sunogon ug sa halad nga pagkaon ug sa tambok nga halad sa pakigdait tungod kay ang bronsi nga halaran nga diha sa atubangan sa Ginoo gamay ra kaayo aron sa pagdawat sa halad nga sunogon ug sa halad nga pagkaon ug sa tambok nga halad sa pakigdait.
Sa dihang nahuman si Solomon sa iyang pag-ampo, may kalayo nga miabot gikan sa langit, ug milamoy sa halad nga sunogon ug sa mga inihaw ug ang himaya sa Ginoo milukop sa Templo.
Halad ug gasa wala nimo tinguhaa, apan ikaw naghatag kanako ug bukas nga dalunggan. Halad nga sunogon, ug halad tungod sa sala wala nimo pangayoa. Unya miingon ako, “Ania karon mianhi ako; diha sa basahon nga linukot nasulat kini mahitungod kanako; ako nalipay sa pagbuhat sa imong kabubut-on, O akong Dios; ang imong balaod ania sulod sa akong kasingkasing.”
Hinumduman unta niya ang tanan nimong mga halad, ug dawaton ang imong halad nga sunogon! Selah
“Unsa man alang kanako ang gidaghanon sa inyong mga halad? nag-ingon ang Ginoo; nakabaton na ako ug igo nga mga halad nga sinunog nga mga laking karnero, ug tambok nga mga mananap nga pinakaon; dili ako mahimuot sa dugo sa mga torong baka, o sa mga nating karnero o sa mga laking kanding. “Sa diha nga kamo manganhi aron sa pagpakita sa akong atubangan, kinsay nagsugo kaninyo niining pagtunob sa akong mga hawanan? Ayaw na pagdala ug mga halad nga walay kapuslanan; ang insenso dulumtanan alang kanako. Ang bag-ong pagsubang sa bulan ug ang adlaw nga igpapahulay ug ang pagtawag sa mga panagtigom— dili ako makaantos sa kasal-anan ug sa balaang panagtigom.
Sa diha nga ang pangulo mag-andam ug usa ka halad nga kinabubut-on, usa ka halad nga sunogon o mga halad sa pakigdait ingon nga usa ka halad nga kinabubut-on ngadto sa Ginoo, ang ganghaan nga nag-atubang sa silangan buksan alang kaniya, ug siya maghalad sa iyang halad nga sunogon, o sa iyang mga halad sa pakigdait, sama sa iyang buhaton panahon sa adlawng igpapahulay. Unya mogula siya, ug human sa iyang paggula tak-opan ang ganghaan.
Halad ug gasa wala nimo tinguhaa, apan ikaw naghatag kanako ug bukas nga dalunggan. Halad nga sunogon, ug halad tungod sa sala wala nimo pangayoa.
Kay ikaw dili malipay sa halad nga inihaw; kon ako maghalad ug halad nga sunogon dili ikaw mahimuot. Ang halad nga dawaton sa Dios mao ang espiritu nga mapaubsanon; ang usa ka mapaubsanon ug mahinulsolon nga kasingkasing, O Dios, dili nimo isalikway.
Sa pagkatinuod, ubos sa Balaod hapit ang tanang butang hinloan ug dugo, ug kon walay pag-ula ug dugo walay mahimong pagpasaylo sa mga sala.
Ug pahalara sila ug mga halad sa pasalamat, ug ipasugilon ang iyang mga buhat uban ang awit sa kalipay.
Mosulod ako sa imong balay uban ang mga halad nga sunogon, magtuman ako kanimo sa akong mga panaad, kadtong gipamulong sa akong mga ngabil, ug gisulti sa akong baba samtang diha ako sa kalisdanan. Ihalad nako kanimo ang mga halad nga sunogon gikan sa mga pinatambok, uban sa aso sa mga halad nga laking karnero; Maghalad ako ug mga torong baka ug mga kanding. Selah
Ang Ginoo mao ang Dios, ug siya naghatag kanato ug kahayag. Bangana ang halad uban sa mga sanga, ngadto sa mga sungaysungay sa halaran!
Apan kabubut-on sa Ginoo ang pagsamad kaniya; gisakit niya siya; sa diha nga gihimo niya ang iyang kaugalingon nga usa ka halad alang sa sala, makita niya ang iyang kaliwat, siya maglugway sa iyang mga adlaw; ug ang kabubut-on sa Ginoo mouswag diha sa iyang kamot;
Ang pagbuhat sa pagkamatarong ug hustisya labaw nga dawaton sa Ginoo kay sa halad.
Kay sa adlaw nga gipagawas nako sila gikan sa yuta sa Ehipto, wala ako magsulti sa inyong mga katigulangan o magsugo kanila mahitungod sa mga halad nga sunogon o sa mga halad nga inihaw. Apan kini gisugo nako kanila, ‘Tumana ang akong tingog ug ako mahimong inyong Dios, ug kamo mahimong akong katawhan, ug lakaw kamo sa tanang mga dalan nga akong gisugo kaninyo, aron kini mamaayo alang kaninyo.’
Kay ako nagtinguha sa gugmang walay paglubad ug dili sa halad nga inihaw, sa kahibalo mahitungod sa Dios kay sa mga halad nga sunogon.
ug maghatag sila ug halad sumala sa giingon sa balaod sa Ginoo, “usa ka parisan nga tukmo, o duha ka salampati nga kuyabog.”
“Uban sa unsa man nga ako maodto sa atubangan sa Ginoo, ug moyukbo sa atubangan sa halangdon nga Dios? Moduol ba ako kaniya uban sa mga halad nga sunogon, ug uban sa mga nating baka nga tagsa ka tuig ang kagulangon? Mahimuot ba ang Ginoo sa mga linibo ka laking karnero, uban sa napulo ka libo ka suba sa lana? Ihatag ba nako ang akong kamagulangang anak tungod sa akong kasal-anan, ang bunga sa akong lawas tungod sa sala sa akong kalag?” Gipakita na niya kanimo, O tawo, kon unsa ang maayo; unsa ba ang gikinahanglan sa Ginoo kanimo kondili ang pagbuhat sa hustisya ug ang gugmang walay paglubad ug ang paglakaw nga mapaubsanon uban sa imong Dios?
Apan kon ibubo ako diha sa inyong halad nga inihaw ug sa halad sa inyong pagtuo, ikalipay ko kini ug ako maglipay uban kaninyong tanan.
Lakaw ug tun-i ninyo ang kahulogan niini, ‘Kaluoy ang gitinguha nako, dili ang halad’ kay ako mianhi dili sa pagtawag sa mga matarong, kondili sa mga makasasala.”
Ug kon nakasabot pa unta kamo sa kahulogan niini, ‘Kaluoy ang akong gitinguha, dili ang halad,’ dili unta ninyo pakasad-on ang mga walay sala.
Gilansang ako sa krus uban kang Cristo, dili na ako ang nabuhi, kondili si Cristo ang nabuhi sa sulod nako, ug ang kinabuhi nga karon akong gikinabuhi sa unod akong gikinabuhi diha sa akong pagtuo sa Anak sa Dios nga nahigugma kanako ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.
Ug ang paghigugma kaniya sa tibuok nga kasingkasing, ug sa tibuok nga salabotan, ug sa tibuok nga kusog, ug ang paghigugma sa silingan sama sa kaugalingon, kini labaw pa kaayo kay sa tanang mga halad nga sunogon ug ubang mga halad.”
Sa pagkasunod nga adlaw iyang nakita si Jesus nga nagpaingon kaniya ug siya miingon, “Tan-awa, ang Nating Karnero sa Dios, ang nagkuha sa sala sa kalibotan!
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba.
“Tigoma ang akong mga balaan nganhi kanako, kadtong mga naghimo ug kasabotan uban kanako pinaagi sa halad!”
Ug pagkinabuhi kamo diha sa gugma ingon nga si Cristo nahigugma kanato ug alang kanato, mitugyan sa iyang kaugalingon ingon nga humot nga halad ug halad nga inihaw ngadto sa Dios.
Kay kon mao pa, kinahanglan unta nga magsublisubli siya sa pag-antos sukad sa pagkatukod sa kalibotan. Apan karon siya nagpakita sa makausa sa kataposan sa kapanahonan aron sa pagpapas sa sala pinaagi sa paghalad sa iyang kaugalingon.
Apan ania na kanako ang tanang butang ug naghingapin pa gani. Nasangkapan na ako kay akong nadawat gikan kang Epafrodito ang mga butang gikan kaninyo, humot nga halad, usa ka halad nga inihaw nga hinangponon ug makapahimuot sa Dios.
Busa kon ikaw magdala sa imong halad ngadto sa halaran, ug didto mahinumdom ikaw nga ang imong igsoon may kasuko batok kanimo, biyai ang imong halad sa atubangan sa halaran, unya adtoa una ang imong igsoon ug pakig-uli kaniya, unya balik ug ihalad ang imong halad.
siya sa makausa ug sa wala nay pagsubli misulod sa Balaang Dapit, nga nagdala dili sa dugo sa mga kanding ug sa mga nating baka kondili sa iyang kaugalingong dugo ug sa ingon niana nahimo niya ang pagtubos nga dayon.
labaw pa gayod ang mahimo sa dugo ni Cristo, nga pinaagi sa Espiritu nga dayon mihalad sa iyang kaugalingon nga walay buling ngadto sa Dios aron sa paghinlo sa atong tanlag gikan sa mga patayng binuhatan aron mag-alagad sa Dios nga buhi.
Apan sa nakahimo na si Cristo sa usa ra ka paghalad tungod sa sala alang sa tanang kapanahonan, siya milingkod sa tuo sa Dios,
Busa pinaagi kaniya himoon nato sa kanunay ang halad sa pagdayeg ngadto sa Dios, sa ato pa, sa bunga sa mga ngabil nga nag-ila sa iyang ngalan. Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios.
Kamo nasayod nga kamo gilukat gikan sa walay hinungdan nga paggawi nga inyong napanunod gikan sa inyong mga ginikanan, dili pinaagi sa mga butang nga madugta sama sa plata o bulawan, kondili pinaagi sa bililhong dugo ni Cristo, sama sa dugo sa nating karnero nga walay buling o mansa.
Ug ang inyong kaugalingon usab, ingon nga mga buhi nga bato, ipahimo ninyong espirituhanon nga balay, alang sa balaan nga pagkapari, aron sa paghalad ug espirituhanong mga halad nga kahimut-an sa Dios pinaagi kang Jesu-Cristo.
Ug siya mao ang halad sa pasig-uli alang sa atong mga sala ug dili lamang sa atong mga sala kondili sa mga sala usab sa tibuok kalibotan.
Ug nag-awit sila sa usa ka bag-ong awit nga nag-ingon, “Takos ikaw sa pagkuha sa basahong linukot ug sa pagbukas sa mga silyo niini, kay ikaw mao man ang gipatay ug pinaagi sa imong dugo gilukat nimo ang mga tawo alang sa Dios, gikan sa tanang kabanayan ug pinulongan ug katawhan ug kanasoran,
Ug usa pa ka laing anghel mitungha ug mitindog dapit sa halaran nga nagbitbit ug bulawan nga sudlanan ug insenso, ug gihatagan siya ug daghang insenso aron iuban sa mga pag-ampo sa mga balaan ibabaw sa bulawan nga halaran atubangan sa trono. Ug ang aso sa insenso misulbong uban sa mga pag-ampo sa mga balaan gikan sa kamot sa anghel nga diha sa atubangan sa Dios.