Kategorya
115 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Paghatag sa mga Unang Bunga
Higala, ang mga unang bunga usa ka espesyal nga halad nga atong ihatag sa Ginoo, isip pasalamat ug pagsimba. Sa Biblia, kini kasagaran gisimbolo sa unang ani sa yuta ug sa unang mga anak sa atong mga hayop.
Ang importante sa unang bunga kay pag-ila nga ang tanan gikan sa Ginoo ug angay nato Siyang pasidunggan pinaagi sa paghatag sa una ug labing maayo Kaniya. Usa kini ka pag-ila nga Siya ang tag-iya ug tig-aman sa tanan, ug usa kini ka pagsalig nga Siya ang mag-atiman kanato.
Para nako, ang unang bunga nagpahinumdom nga unahon nato ang Ginoo sa tanang aspeto sa atong kinabuhi. Dili lang kini bahin sa paghatag og materyal nga butang, apan lakip na ang atong oras, talento, kahinguhaan, ug mga desisyon. Kon unahon nato ang Ginoo, gipakita nato nga nagsalig ta Kaniya ug gusto nato ang Iyang giya sa tanan natong buhaton.
Sama sa giingon sa Santiago 1:18, "Sumala sa iyang kaugalingong kabubut-on, siya nagpanganak kanato pinaagi sa pulong sa kamatuoran, aron kita mahimong unang mga bunga sa iyang mga linalang." Mao gyud ni, higala. Unta maamgohan nato ang kaimportante sa unang bunga sa atong kinabuhi isip mga Kristohanon.
Apan ang tinuod mao nga si Cristo nabanhaw gikan sa mga patay, ang unang bunga gikan sa mga nangamatay.
Kon nabalaan man ang gihalad nga tipik sa unang bunga nga minasa, mao usab ang tibuok minasa, ug kon nabalaan man ang gamot, mao usab ang mga sanga.
“Sultihi ang katawhan sa Israel: Sa dihang mosulod na kamo sa yuta nga akong ihatag kaninyo ug mag-ani kamo sa abot niini, dad-a ninyo ngadto sa pari ang usa ka bangan sa unang mga bunga sa inyong pag-ani. Bayawon niya ang binangan sa atubangan sa Ginoo, aron kini dawaton alang kaninyo. Sa pagkaugma, human sa adlaw nga igpapahulay ang pari magbayaw niini.
Sa iyang kaugalingong kabubut-on kita iyang gipahimugso pinaagi sa pulong sa kamatuoran aron kita mahimong sama sa mga unang bunga sa iyang mga binuhat.
“Sa dihang moadto kamo sa yuta nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios ingon nga panulundon ug mapanag-iya na kini ug magpuyo kamo niini, Ug tan-awa, karon nagdala ako sa una nga bunga sa yuta nga gihatag nimo kanako, O Ginoo.’ Ug ibutang nimo kini sa atubangan sa Ginoo nga imong Dios ug pagsimba sa atubangan sa Ginoo nga imong Dios. Ug maglipay ikaw sa tanang kaayohan nga gihatag kanimo sa Ginoo nga imong Dios ug sa imong balay, ikaw ug ang Levihanon ug ang langyaw nga anaa uban kaninyo. Sa dihang makahuman na ikaw paghatag sa tanang ikapulo sa imong mga abot sa ikatulong tuig nga mao ang tuig sa paghatag ug ikapulo nga ihatag nimo sa Levihanon, sa langyaw, sa wala nay amahan, ug sa biyuda aron sila makakaon sulod sa inyong mga lungsod ug mangabusog sila, unya isulti sa atubangan sa Ginoo nga imong Dios, ‘Gikuha sa akong balay ang mga balaang bahin ug dugang pa, gihatag kini nako ngadto sa Levihanon, sa langyaw ug sa wala nay amahan ug sa biyuda sumala sa tanan nimong mga sugo nga imong gisugo kanako. Wala ako maglapas sa bisan unsa sa imong mga sugo wala usab ako malimot niini. Wala ako mokaon sa ikapulo samtang ako nagbangutan o magkuha ug bisan usa gikan niini samtang ako hugaw o maghalad niini alang sa mga patay. Nagtuman ako sa tingog sa Ginoo nga akong Dios, nagbuhat ako sumala sa tanan nga gisugo nimo kanako. Tan-aw gikan sa imong balaang puluy-anan, gikan sa langit ug panalangini ang imong katawhan nga Israel ug ang yuta nga imong gihatag kanamo sumala sa imong gipanumpa sa among katigulangan, yuta diin nag-agas ang gatas ug dugos.’ “Niining adlawa ang Ginoo nga inyong Dios nagsugo kaninyo sa pagbuhat niining mga lagda ug mga tulumanon. Busa pagmatngon sa pagbuhat niini sa tibuok ninyong kasingkasing ug sa tibuok ninyong kalag. Nagsulti kamo niining adlawa mahitungod sa Ginoo nga siya inyong Dios ug nga kamo maglakaw sa iyang mga dalan ug magtuman sa iyang mga lagda ug sa iyang mga sugo ug sa iyang mga tulumanon ug magtuman sa iyang tingog. Ug ang Ginoo nagsulti niining adlawa nga kamo mao ang katawhan alang kaniya sumala sa iyang gisaad kaninyo ug nga kinahanglang magtuman kamo sa tanan niyang sugo aron ibutang kamo niya sa ibabaw sa tanang nasod nga iyang gibuhat, sa pagdayeg ug sa kabantog ug sa kadungganan ug nga kamo mahimong balaan nga katawhan ngadto sa Ginoo nga inyong Dios sumala sa iyang gisulti.” pagkuha kamo sa una sa tanang bunga sa yuta nga inyong makuha gikan sa inyong yuta nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios ug ibutang ninyo kini sa usa ka bukag ug pangadto kamo sa dapit nga pilion sa Ginoo nga inyong Dios aron papuy-on niya didto ang iyang ngalan.
Ug ang una sa tanang mga unang bunga sa bisan unsa matang, ug ang matag halad sa tanang matang, gikan sa tanan ninyong mga halad, maangkon sa mga pari. Ihatag usab ninyo sa mga pari ang una sa inyong minasa, aron ang panalangin magpabilin diha sa inyong balay.
Ug dili lamang ang kabuhatan kondili kita usab gayod nga nakabaton sa unang mga bunga sa Espiritu, nag-agulo sa sulod nato samtang nagpaabot nga sagopon ingon nga mga anak, ang paglukat sa atong mga lawas.
Ang tanan sa labing maayo nga lana ug ang tanan nga labing maayo gikan sa bino ug ang gikan sa trigo, ang unang abot niadtong ilang gihatag sa Ginoo, akong gihatag kanimo. Ang unang hinog nga mga bunga sa tanang mga butang sa ilang yuta nga dad-on nila sa Ginoo, kini imo usab, ang matag usa nga hinlo diha sa imong balay makakaon niini.
Ang unang mga abot sa inyong mga trigo ug sa inyong bino ug sa inyong mga lana, ug ang una sa mga balhibo sa inyong mga karnero, ihatag ninyo kaniya.
Si Jesus miingon kanila, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sa bag-ong kalibotan, sa diha nga ang Anak sa Tawo molingkod na sa iyang mahimayaong trono, kamo nga nagsunod kanako molingkod usab sa napulo ug duha ka trono ug inyong hukman ang napulo ug duha ka banay sa Israel.
Kinahanglan nga himoon ninyo ang Kasaulogan sa Pag-ani sa mga unang bunga sa inyong mga paghago, sa inyong gipugas sa uma. Ug himoa ninyo ang Kasaulogan sa Paghipos sa Abot sa kataposan sa tuig, sa dihang hiposon ninyo gikan sa uma ang bunga sa inyong mga paghago.
Ang matag usa maghatag sumala sa kabubut-on sa iyang kasingkasing, dili sa pagpanuko o ingon nga pinugos kay gihigugma sa Dios ang naghatag nga malipayon.
Ingon nga halad sa unang mga abot dad-a ninyo kini ngadto sa Ginoo, apan dili kini ihalad ibabaw sa halaran ingon nga usa ka kahumot.
Ug si Abel nagdala usab sa mga kamagulangan sa iyang mga karnero ug sa mga tambok nga bahin niini ug gitagad sa Ginoo si Abel ug ang iyang halad.
“Ihalad kanako ang tanang kamagulangan. Bisan unsa nga unang moabli sa taguangkan diha sa katawhan sa Israel, sa tawo ug sa mananap, akoa.”
Nanaad kami sa among kaugalingon sa pagdala sa unang mga bunga sa among yuta, ug sa unang mga bunga sa tanang nagkalainlaing mga kahoy, matag tuig ngadto sa balay sa Ginoo. Dad-on usab namo ngadto sa balay sa among Dios, ngadto sa mga pari nga nag-alagad sa balay sa among Dios, ang panganay sa among mga anak ug sa among mga baka, sumala sa nasulat sa balaod, ug ang panganay sa among mga hayop ug sa among mga karnero. Ug kami magdala sa una sa among minasa ug sa among mga amot, sa bunga sa matag kahoy, sa bino ug sa lana, ngadto sa mga pari, ngadto sa mga lawak sa balay sa among Dios ug dad-on ang mga ikapulo sa among yuta ngadto sa mga Levihanon kay ang mga Levihanon maoy maningil sa mga ikapulo diha sa tanang kalungsoran.
“Ayaw langana sa paghatag ang inyong mga halad gikan sa kadagaya sa inyong mga abot ug gikan sa mga inawas sa inyong mga pug-anan. “Ihatag ninyo kanako ang kamagulangan sa inyong mga anak.
“Sa makasulod na kamo sa yuta ug makatanom na kamo sa tanan nga matang sa kahoy nga makaon, isipa ninyo nga ang mga bunga niini dili mahimong kaonon; sa tulo ka tuig gidili kini kaninyo, ayaw ninyo kaona ang bunga niini. Sa ikaupat nga tuig ang tanan nga bunga niini balaan, usa ka halad sa pagdayeg alang sa Ginoo. Apan sa ikalima nga tuig, kaonon ninyo ang bunga niini aron kini mamunga ug daghan alang kaninyo. Ako mao ang Ginoo nga inyong Dios.
Nanaad kami sa among kaugalingon sa pagdala sa unang mga bunga sa among yuta, ug sa unang mga bunga sa tanang nagkalainlaing mga kahoy, matag tuig ngadto sa balay sa Ginoo.
Sa una ninyong minasa, maghalad kamo ug usa ka pan ingon nga usa ka halad, ingon nga halad gikan sa giukanan, mao kini ang inyong ihalad. Sa una ninyong mga minasa ihatag ninyo kini ngadto sa Ginoo ingon nga usa ka halad hangtod sa tanan ninyong kaliwatan.
“Ang una sa mga unang abot sa inyong yuta kinahanglang dad-on ngadto sa balay sa Ginoo nga inyong Dios. “Ayaw pabukali ang nating kanding diha sa gatas sa inahan niini.
Didto mangadto kamo, ug didto dad-on ninyo ang inyong mga halad nga sunogon, ug ang inyong mga halad nga inihaw, ug ang inyong mga ikapulo ug ang halad nga binayaw sa inyong mga kamot ug ang inyong mga halad nga gisaad ug ang inyong mga halad nga kinabubut-on ug ang mga kamagulangan sa inyong mga baka ug sa inyong mga karnero. Ug didto pangaon kamo sa atubangan sa Ginoo nga inyong Dios ug paglipay kamo ug ang inyong panimalay, diha sa tanan ninyong gimbuhaton nga gipanalangin kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios.
Tumana ang Kasaulogan sa mga Semana, ang unang mga abot sa trigo, ug ang Kasaulogan sa Pag-ani sa kataposan sa tuig.
Ang labing maayo sa mga unang abot sa inyong uma dad-on ninyo sa balay sa Ginoo nga inyong Dios. Ayaw pabukali ang nating kanding diha sa gatas sa inahan niini.”
“Kon maghalad ikaw ug halad nga pagkaon alang sa Ginoo gikan sa unang mga abot, ihalad nimo ingon nga halad nga pagkaon gikan sa imong mga unang abot ang mga dinugmok nga bag-ong lugas gikan sa mga bag-ong ani nga uhay nga gisangag sa kalayo.
“Kinahanglan nga maggahin kamo sa ikapulo sa tanang abot sa inyong tanom nga naggikan sa uma matag tuig. Ug sa atubangan sa Ginoo nga inyong Dios, sa dapit nga iyang pilion aron papuy-on didto ang iyang ngalan, kaona ninyo ang ikapulo sa inyong abot, sa inyong bino ug sa inyong lana ug ang mga kamagulangan sa inyong mga baka ug sa inyong mga karnero, aron makakat-on kamo sa pagkahadlok kanunay sa Ginoo nga inyong Dios.
Sa una ninyong mga minasa ihatag ninyo kini ngadto sa Ginoo ingon nga usa ka halad hangtod sa tanan ninyong kaliwatan.
“Sa adlaw sa unang mga bunga, sa diha nga maghalad kamo ug bag-o nga halad nga pagkaon alang sa Ginoo sa inyong Kasaulogan sa mga Semana, maghimo kamo ug usa ka balaan nga panagtigom, dili kamo magbuhat ug bug-at nga buluhaton.
Ang tanan sa labing maayo nga lana ug ang tanan nga labing maayo gikan sa bino ug ang gikan sa trigo, ang unang abot niadtong ilang gihatag sa Ginoo, akong gihatag kanimo.
Ug sa paglabay sa panahon, nahitabo nga si Cain nagdala ngadto sa Ginoo sa iyang halad gikan sa mga abot sa yuta. Ug si Abel nagdala usab sa mga kamagulangan sa iyang mga karnero ug sa mga tambok nga bahin niini ug gitagad sa Ginoo si Abel ug ang iyang halad. Apan kang Cain ug sa iyang halad, wala siya magtagad. Busa nasuko pag-ayo si Cain, ug nagmug-ot ang iyang dagway.
Didto mangadto kamo, ug didto dad-on ninyo ang inyong mga halad nga sunogon, ug ang inyong mga halad nga inihaw, ug ang inyong mga ikapulo ug ang halad nga binayaw sa inyong mga kamot ug ang inyong mga halad nga gisaad ug ang inyong mga halad nga kinabubut-on ug ang mga kamagulangan sa inyong mga baka ug sa inyong mga karnero.
“Ang tanan nga ikapulo sa yuta, gikan sa binhi sa yuta o sa bunga sa mga kahoy, iya sa Ginoo, kini butang nga balaan alang sa Ginoo.
pagkuha kamo sa una sa tanang bunga sa yuta nga inyong makuha gikan sa inyong yuta nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios ug ibutang ninyo kini sa usa ka bukag ug pangadto kamo sa dapit nga pilion sa Ginoo nga inyong Dios aron papuy-on niya didto ang iyang ngalan.
Ug tan-awa, karon nagdala ako sa una nga bunga sa yuta nga gihatag nimo kanako, O Ginoo.’ Ug ibutang nimo kini sa atubangan sa Ginoo nga imong Dios ug pagsimba sa atubangan sa Ginoo nga imong Dios.
Dad-a ninyo ang tibuok nga ikapulo ngadto sa balay nga tipiganan aron nga adunay pagkaon sa akong balay, ug pinaagi niini sulayi ninyo ako, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, kon dili ba nako buksan kaninyo ang mga tamboanan sa langit ug ibubo nako kaninyo ang nag-awas nga panalangin.
“Ug gihatag nako sa mga Levihanon ang tanang mga ikapulo sa Israel ingon nga panulondon nga bugti sa ilang pag-alagad, sa pag-alagad didto sa tolda nga tagboanan.
Dihay usa ka tawo nga gikan sa Baal-salisa nga nagdala sa mga unang bunga ngadto sa tawo sa Dios, 20 ka pan nga sebada ug bag-ong inani nga mga uhay sa trigo diha sa iyang sako. Ug si Eliseo miingon, “Hatagi ang katawhan aron sila makakaon.”
unya isulti sa atubangan sa Ginoo nga imong Dios, ‘Gikuha sa akong balay ang mga balaang bahin ug dugang pa, gihatag kini nako ngadto sa Levihanon, sa langyaw ug sa wala nay amahan ug sa biyuda sumala sa tanan nimong mga sugo nga imong gisugo kanako. Wala ako maglapas sa bisan unsa sa imong mga sugo wala usab ako malimot niini. Wala ako mokaon sa ikapulo samtang ako nagbangutan o magkuha ug bisan usa gikan niini samtang ako hugaw o maghalad niini alang sa mga patay. Nagtuman ako sa tingog sa Ginoo nga akong Dios, nagbuhat ako sumala sa tanan nga gisugo nimo kanako. Tan-aw gikan sa imong balaang puluy-anan, gikan sa langit ug panalangini ang imong katawhan nga Israel ug ang yuta nga imong gihatag kanamo sumala sa imong gipanumpa sa among katigulangan, yuta diin nag-agas ang gatas ug dugos.’
Sa diha nga ang sugo nasangyaw, ang katawhan sa Israel naghatag ug daghan sa mga unang abot sa trigo, sa bino, sa lana, sa dugos ug sa tanang abot sa uma, ug ilang gidala ang ikapulo nga bahin sa tanang mga butang.
Niadtong adlawa ang mga tawo gitudlo sa pag-atiman sa mga lawak nga tipiganan, sa mga amot, sa mga unang bunga ug sa mga ikapulo, aron tigomon ngadto niini ang mga bahin nga gisugo sa balaod alang sa mga pari ug sa mga Levihanon sumala sa kaumahan sa mga lungsod, kay ang Juda nalipay tungod sa mga pari ug sa mga Levihanon nga nag-alagad.
Siya nagsugo sa katawhan nga nagpuyo sa Jerusalem sa paghatag sa bahin sa mga pari ug sa mga Levihanon, aron sila maggahin sa ilang kaugalingon ngadto sa balaod sa Ginoo. Sa diha nga ang sugo nasangyaw, ang katawhan sa Israel naghatag ug daghan sa mga unang abot sa trigo, sa bino, sa lana, sa dugos ug sa tanang abot sa uma, ug ilang gidala ang ikapulo nga bahin sa tanang mga butang.
Gipamatay niya ang tanang mga panganay didto sa Ehipto, ang mga unang bunga sa ilang kusog didto sa mga tolda ni Ham.
Ug ako nagtagana alang sa halad nga sugnod sa mga panahon nga gikinahanglan ug alang sa unang mga bunga. Hinumdomi ako, O akong Dios, alang sa kaayohan.
Gikan kaninyo pagkuha kamo ug usa ka halad alang sa Ginoo. Si bisan kinsa nga manggihatagon ug kasingkasing, padad-a siya alang sa Ginoo ug halad nga bulawan, plata, bronsi,
Sila dili magbaligya bisan usa niini, o magbaylo niini. Dili sila maglain niining piniling bahin sa yuta, kay kini balaan man alang sa Ginoo.
Busa si Moises mihatag ug sugo ug gipahibalo kini sa tibuok nga kampo, “Walay lalaki o babaye nga maghimo pa ug dugang nga paghalad alang sa balaang puluy-anan.” Busa ang katawhan gipugngan sa pagdala ug mga halad. Kay ang galamiton nga diha kanila igo alang sa pagbuhat sa tanang buluhaton ug labaw pa.
Karon timan-i kini: siya nga nagpugas ug diyotay moani usab ug diyotay, siya nga nagpugas ug daghan moani usab ug daghan. Ang matag usa maghatag sumala sa kabubut-on sa iyang kasingkasing, dili sa pagpanuko o ingon nga pinugos kay gihigugma sa Dios ang naghatag nga malipayon.
Apan ang matag usa sa iyang kaugalingong panahon: si Cristo ang unang bunga ug unya sa iyang pag-anhi, sila nga mga iya ni Cristo.
Panghatag kamo ug kamo hatagan. Ang hustong takos, dinasok, tinantan ug nag-awas, ibutang ra unya diha sa inyong sabakan. Kay ang gidaghanon nga inyong ihatag mao usab unya ang gidaghanon nga inyong madawat.”
Apan ania na kanako ang tanang butang ug naghingapin pa gani. Nasangkapan na ako kay akong nadawat gikan kang Epafrodito ang mga butang gikan kaninyo, humot nga halad, usa ka halad nga inihaw nga hinangponon ug makapahimuot sa Dios.
Adunay naghatag nga walay pugongpugong apan midugang pa hinuon ang kaadunahan; adunay nagpugong sa iyang ihatag, ug nag-antos lamang hinuon sa kawalad-on. Ang tawo nga manggihatagon magmauswagon, ug ang nagbisibis bisibisan usab.
Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios.
Ipahinungod ngadto sa Ginoo ang himaya nga angay sa iyang ngalan; pagdala ug halad ug duol ngadto sa iyang mga hawanan!
“Alaot kamong mga eskriba ug mga Pariseo, mga tigpakaaron-ingnon! Kay naghatag kamo ug ikapulo sa mga lamas, sa herbabuyna, sa anis ug sa kumino, apan wala kamo magtagad sa labaw pang mahinungdanong mga butang sa Balaod, ang hustisya, kaluoy, ug pagtuo. Kining mga butanga kinahanglan gayod unta nga inyong buhaton, sa walay pagpabaya sa uban.
Ug ang tanan nga ikapulo sa mga baka o sa mga karnero, bisan unsa nga moagi ilalom sa sungkod, ang ikapulo niini balaan ngadto sa Ginoo. Dili siya magsusi kon maayo ba kini o dili, dili usab kini bayloan ug kon bayloan gayod kini niya, ang iyang ibaylo ug ang gibayloan mahimong balaan, kini dili malukat.”
Sa unang adlaw sa matag semana, ang matag usa kaninyo kinahanglang maggahin ug magtigom sumala sa iyang pag-uswag, aron nga inig-abot nako diha dili na kinahanglan mag-amot pa.
“Sa dihang moadto kamo sa yuta nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios ingon nga panulundon ug mapanag-iya na kini ug magpuyo kamo niini, Ug tan-awa, karon nagdala ako sa una nga bunga sa yuta nga gihatag nimo kanako, O Ginoo.’ Ug ibutang nimo kini sa atubangan sa Ginoo nga imong Dios ug pagsimba sa atubangan sa Ginoo nga imong Dios. Ug maglipay ikaw sa tanang kaayohan nga gihatag kanimo sa Ginoo nga imong Dios ug sa imong balay, ikaw ug ang Levihanon ug ang langyaw nga anaa uban kaninyo.
Si Jesus mitan-aw ug iyang nakita ang mga adunahan nga nanghulog sa ilang mga halad ngadto sa sudlanan sa salapi. Unya miingon siya kanila, “Maggubat ang nasod batok sa nasod, ug ang gingharian batok sa gingharian. Mahitabo ang kusog nga mga linog, ug sa nagkalainlaing mga dapit adunay mga gutom ug mga kamatay, ug unya may mga makalilisang nga butang ug dagkong mga ilhanan gikan sa langit. Apan sa dili pa mahitabo kining tanan, ila kamong dakpon ug lutoson, itugyan kamo ngadto sa mga sinagoga ug sa mga bilanggoan, ug kamo dad-on ngadto sa atubangan sa mga hari ug sa mga gobernador tungod sa akong ngalan. Kini mao unyay panahon alang kaninyo sa pagpamatuod. Busa ibutang sa inyong mga kasingkasing nga dili kamo maghunahunang daan kon unsay inyong ipanubag, kay ako maghatag ra unya kaninyo ug baba ug kaalam nga walay kaaway ninyo nga makasukol o makasupak. Itugyan kamo bisan gani sa inyong mga ginikanan ug mga igsoon, ug mga kaparyentihan ug mga kahigalaan, ug ang uban kaninyo ilang patyon. Ug kamo dumtan sa tanang tawo tungod sa akong ngalan, apan walay bisan usa ka buhok sa inyong ulo nga mawala. Pinaagi sa inyong pagkamalahutayon, maangkon ninyo ang inyong mga kinabuhi. Ug iyang nakita ang usa ka kabos nga biyuda nga mihulog ug duha ka sinsilyo. “Apan sa diha nga makita ninyo ang Jerusalem nga libotan sa mga kasundalohan, hibaloi nga ang iyang pagkapukan nagkaduol na. Unya sila nga anaa sa Judea, paadtoa ninyo sa kabukiran, ug sila nga anaa sa sulod sa siyudad, papahawaa sila, ug sila nga atua sa gawas sa siyudad, ayaw na pasudla. Kay kini mao ang mga adlaw sa panimalos aron matuman ang tanang nasulat. Pagkamakaluluoy gayod sa mga mabdos ug sa mga may masuso niadtong mga adlawa! Kay ang dakong kagul-anan moabot sa ibabaw sa yuta ug ang kapungot batok niining katawhan. Sila mangamatay sa sulab sa espada ug bihagon sila ngadto sa tanang kanasoran, ug ang Jerusalem tamakan sa mga Gentil hangtod matuman na ang mga panahon sa mga Gentil. “Ug aduna unyay mga ilhanan diha sa adlaw ug sa bulan ug sa kabituonan, ug diha sa yuta adunay kagul-anan ang kanasoran, maglibog tungod sa dinahunog sa dagat ug sa mga balod. Ang mga tawo panguyapan sa kahadlok ug sa pagpaabot sa mahitabo sa kalibotan, kay mauyog man unya ang mga gahom sa kalangitan. Ug unya ilang makita ang Anak sa Tawo nga moabot diha sa panganod uban sa gahom ug dakong himaya. Sa dihang magsugod na pagkahitabo kining mga butanga, tan-aw kamo sa itaas ug ihangad ninyo ang inyong mga ulo, kay ang inyong kaluwasan nagkaduol na.” Ug siya misugilon kanila ug usa ka sambingay: “Tan-awa ninyo ang kahoyng igera, ug ang tanang mga kahoy. Ug siya miingon, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, nga kining kabos nga biyuda naghulog ug labaw pa kay kanilang tanan, Sa dihang mosalingsing na kini, inyong makita ug mahibaloan nga nagkaduol na ang ting-init. Sa samang paagi, sa pagkakita ninyo niining mga butang nga mahitabo, inyong mahibaloan nga nagkaduol na ang gingharian sa Dios. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, nga kining kaliwatana dili mawala hangtod nga mahitabo ang tanan. Ang langit ug ang yuta mahanaw, apan ang akong mga pulong dili gayod mahanaw. “Apan kinahanglang magbantay kamo sa inyong kaugalingon, basin ug ang inyong mga kasingkasing mapuno sa pagpatuyang ug sa pagkahubog ug sa mga kabalaka niining kinabuhia, ug unya kadtong adlawa moabot kaninyo sa kalit, kay ingon sa lit-ag, kini moabot gayod unya sa tanang nagpuyo ibabaw sa tibuok kalibotan. Apan pagbantay kamo sa tanang panahon, nga mag-ampo nga unta makabaton kamo ug kalig-on aron sa pag-ikyas gikan niining tanang mga butang nga mahitabo ug sa pagbarog sa atubangan sa Anak sa Tawo.” Ug sa matag-adlaw nagtudlo siya sulod sa templo, apan sa gabii molakaw siya aron sa pagpahulay diha sa bungtod nga ginganlan ug Olibo. Ug ang tanang mga tawo sayong mangadto kaniya sulod sa templo aron sa pagpamati kaniya. kay silang tanan nanghulog gikan sa ilang naghingapin nga kaadunahan apan kini siya, gikan sa iyang kalisod mihatag sa tanan nga iyang panginabuhian.”
Walay tawo nga nakulangan diha kanila kay kutob sa may kayutaan o mga balay namaligya niini, ug ang halin ilang gidala ug gibutang sa tiilan sa mga apostoles. Ang pagpang-apod-apod gihimo ngadto sa matag usa sumala sa panginahanglan ni bisan kinsa.
Uban sa usa ka kinabubut-on nga halad, maghalad ako kanimo; magpasalamat ako sa imong ngalan, O Ginoo, kay kini maayo.
Ang tanang mga butang gipakita nako kaninyo nga ang mga maluyahon kinahanglang inyong tabangan pinaagi sa samang paghago nga maghinumdom sa pulong sa Ginoong Jesus nga iyang gisulti, ‘Labaw pang bulahan ang paghatag kay sa pagdawat.’ ”
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba.
“Apan kinsa man ako ug unsa ang akong katawhan, nga kami mahimong takos sa paghalad nga kinabubut-on sa ingon niini? Kay ang tanang butang gikan kanimo, ug gikan sa imong kaugalingon kami naghatag kanimo.
Kay kon anaa ang pagkamatinguhaon, kini kahimut-an sumala sa unsay anaa sa tawo, dili sumala sa unsay wala kaniya.
Iya sa Ginoo ang yuta ug ang tanan nga anaa niini, ang kalibotan ug ang mga nagpuyo niini;
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.
Paghalad ngadto sa Dios ug halad sa pasalamat, ug ihatag ang imong mga gipanaad ngadto sa Labing Halangdon;
Unya kining batoha nga akong gipatindog ingon nga usa ka haligi mahimong balay sa Dios. Ug sa tanan nga imong gihatag kanako, ihatag gayod nako ang ikapulo kanimo.”
Ayaw ihikaw ang maayo gikan kanila nga may katungod niini kon anaa sa imong gahom ang pagbuhat niini. Ayaw pag-ingon sa imong silingan, “Lakaw ug anhi pag-usab, ugma ihatag nako kini”—sa diha nga ikaw aduna na niini.
“Kay sa akong balaan nga bukid, sa habog nga bukid sa Israel, nag-ingon ang Ginoong Dios, didto ang tibuok nga balay sa Israel, silang tanan mag-alagad kanako didto sa yuta. Didto dawaton nako sila, ug didto kinahanglanon nako ang inyong mga halad ug ang labing maayo sa inyong mga gasa uban ang tanan ninyong mga balaan nga halad.
Sa mga dato niining panahona karon, sugoa sila nga dili magpataas sa ilang kaugalingon o magbutang sa ilang paglaom diha sa walay kasigurohan nga mga bahandi, kondili diha sa Dios nga madagayaong naghatag kanato sa tanang butang alang sa atong kalipay. Kinahanglan nga magbuhat sila ug maayo, magpadato sa mga maayong binuhatan, andam sa pagtabang ug manggihatagon.
Nangadto sila, ang mga lalaki ug mga babaye, ang tanan nga may mahinangpon nga mga kasingkasing nagdala ug mga dayandayan, mga ariyos, mga singsing ug mga pulseras, ug ang tanang matang sa butang nga bulawan, ang matag usa naghalad ug usa ka halad nga bulawan ngadto sa Ginoo.
Siya nga naghatag sa binhi ngadto sa magpupugas ug sa pan aron kaonon maghatag kaninyo ug binhi ug magpadaghan niini ug magpadaghan sa mga bunga sa inyong pagkamatarong. Sa tanang butang kamo iyang padatoon ngadto sa tumang pagkamahinatagon ug makapahimo sa mga tawo nga mapasalamaton sa Dios pinaagi kanamo.
Ibaligya ang inyong kabtangan, ug panghatag kamo ug limos; sangkapi ang inyong kaugalingon sa mga sudlanan sa salapi nga dili madunot, sa bahandi sa langit nga dili mahurot diin walay kawatan nga makaduol ug walay mananap nga mokutkot. Kay hain gani ang inyong bahandi, atua usab ang inyong kasingkasing.
Ug dalaygon ang Dios nga Labing Halangdon, nga nagtugyan sa imong mga kaaway nganha sa imong kamot!” Ug si Abram mihatag kaniya sa ikapulo sa tanan.
“Ang usa ka anak nagtahod sa iyang amahan ug ang usa ka sulugoon, sa iyang agalon. Kon ako usa ka amahan, hain man ang akong dungog? Ug kon ako usa ka agalon hain man ang kahadlok kanako? nag-ingon ang Ginoo sa mga panon kaninyo, O mga pari nga nagtamay sa akong ngalan. Kamo nag-ingon, ‘Giunsa namo pagbugalbugal ang imong ngalan?’ Pinaagi sa paghalad ug hugaw nga pagkaon ibabaw sa akong halaran. Ug kamo miingon, ‘Giunsa namo paghugaw kini.’ Pinaagi sa paghunahuna nga ang lamisa sa Ginoo mabugalbugalan. Sa dihang maghalad kamo ug mananap nga buta, dili ba kini daotan? Ug sa diha nga maghalad kamo ug piang ug masakiton, dili ba kini daotan? Ihatag ninyo kana sa inyong gobernador; mahimuot ba siya kaninyo o magpakita kaninyo ug kaluoy? nag-ingon ang Ginoo sa mga panon.
Ayoha ninyo ang mga masakiton, banhawa ang mga patay, hinloi ang mga sanlahon, pagulaa ang mga demonyo. Nakadawat kamo nga walay bayad, panghatag nga walay bayad.
Ang Ginoo maghimo sa tawo nga kabos ug dato; siya ang mopaubos sa tawo, siya usab ang motuboy. Siya magbangon sa kabos gikan sa abog; siya magtuboy sa timawa gikan sa tapok sa abo, aron palingkoron sila uban sa mga pangulo, ug manunod sa trono sa himaya. Kay ang mga haligi sa yuta iya sa Ginoo, ug diha niini iyang gipahimutang ang kalibotan.
Maayo alang sa tawo nga magpakita ug kalooy ug magpahulam, nga maghimo sa iyang mga buhat uban ang hustisya.
ug si Juana, ang asawa ni Cusa nga sinaligan ni Herodes, ug si Susana, ug daghan pa nga naghatag gikan sa ilang mga katigayonan alang sa mga gikinahanglan ni Jesus ug sa iyang mga tinun-an.
Unya si Israel nga ilang amahan miingon kanila, “Kon mao na gayod kini, buhata kana ninyo. Pagdala kamo sa labing maayong bunga sulod sa inyong mga sudlanan ug dad-i ninyo kadtong tawo ug usa ka gasa, diyotay nga haplas ug diyotay nga dugos, mga lamas humot nga tagok sa kahoy ug mira, mga pistasio ug mga almendras.
Ang tanang mga pangulo ug ang tibuok katawhan nangalipay ug nagdala sa ilang mga buhis ug gihulog kini sa kahon hangtod nga ilang napuno. Sa diha nga ang kahon dad-on ngadto sa mga tinugyanan sa hari pinaagi sa mga Levihanon, sa diha nga ilang makita nga adunay daghang salapi niini, ang sekretaryo sa hari ug ang tinugyanan sa pangulong pari moadto ug habwaon ang sulod sa kahon, ug dad-on kini ug iuli sa gibutangan niini. Ingon niini ang ilang gibuhat matag adlaw, ug nakatigom sila ug daghang salapi.
Ang matag usa nga maihap sa pagpanglista, sukad sa nagpanuigon ug 20 ug pataas kinahanglan nga maghatag ug halad sa Ginoo. Ang dato kinahanglan nga dili maghatag ug kapin ug ang kabos kinahanglan nga dili maghatag ug kulang sa tunga sa siklo, sa diha nga maghatag kamo ug halad ngadto sa Ginoo, aron sa paghimo ug pagtabon sa inyong kaugalingong mga sala.
Unya sauloga ninyo ang Kasaulogan sa mga Semana alang sa Ginoo nga inyong Dios uban ang halad nga kinabubut-on sa inyong kamot nga inyong ihatag, ingon nga gipanalanginan kamo sa Ginoo nga inyong Dios.
Kay ang katawhan sa Israel ug ang mga anak ni Levi magdala sa amot nga trigo, sa bino ug sa lana, ngadto sa mga lawak, diin didto ang mga sudlanan sa balaang puluy-anan, ug ang mga pari nga nag-alagad, ug ang mga tigbantay sa pultahan, ug ang mga mag-aawit. Dili namo pasagdan ang balay sa among Dios.
“Pangadto kamo sa Betel, ug paglapas; ngadto sa Gilgal ug padaghana ang paglapas; dad-a ang inyong mga halad nga inihaw matag buntag, ang inyong mga ikapulo matag tulo ka adlaw; paghalad ug usa ka halad sa pagpasalamat gikan niadtong may patubo, ug pagsangyaw ug mga halad nga kinabubut-on ug ipahibalo kini; kay mao kini ang buot ninyong buhaton, O katawhan sa Israel!” nag-ingon ang Ginoong Dios.
Ug adtoa ang pari nga maoy nangatungdanan niadtong panahona ug ingna siya, ‘Magpadayag ako niining adlawa ngadto sa Ginoo nga imong Dios nga ania na ako sa yuta nga gipanumpa sa Ginoo ngadto sa atong katigulangan nga ihatag kanato.’ Unya kuhaon sa pari ang bukag gikan sa imong kamot ug ibutang kini sa atubangan sa halaran sa Ginoo nga imong Dios.
Unya ang Ginoo miingon kang Aaron, “Ug tan-awa, akong gitugyan kanimo ang unsay mahibilin sa mga halad nga gihimo alang kanako, ang tanang mga butang nga gibalaan sa katawhan sa Israel, gihatag nako kini kanimo ingon nga imong bahin ug ngadto sa imong mga anak ingon nga bahin hangtod sa kahangtoran.
Ug sa diha nga ang inyong mga anak moingon kaninyo, ‘Unsa bay gipasabot niining maong tulumanon?’ Kamo moingon, ‘Mao kini ang halad sa Pagsaylo sa Ginoo kay misaylo siya sa mga balay sa katawhan sa Israel didto sa Ehipto, sa dihang gipamatay niya ang mga Ehiptohanon, apan gisayloan niya ang atong mga panimalay.’ ” Ug ang katawhan miduko ug misimba.
Kini mao ang balaod sa halad nga sunogon, sa halad nga pagkaon, sa halad tungod sa sala, sa halad sa paglapas, sa pagbalaan ug sa mga halad sa pakigdait
“Unsa man alang kanako ang gidaghanon sa inyong mga halad? nag-ingon ang Ginoo; nakabaton na ako ug igo nga mga halad nga sinunog nga mga laking karnero, ug tambok nga mga mananap nga pinakaon; dili ako mahimuot sa dugo sa mga torong baka, o sa mga nating karnero o sa mga laking kanding. “Sa diha nga kamo manganhi aron sa pagpakita sa akong atubangan, kinsay nagsugo kaninyo niining pagtunob sa akong mga hawanan? Ayaw na pagdala ug mga halad nga walay kapuslanan; ang insenso dulumtanan alang kanako. Ang bag-ong pagsubang sa bulan ug ang adlaw nga igpapahulay ug ang pagtawag sa mga panagtigom— dili ako makaantos sa kasal-anan ug sa balaang panagtigom. Ang inyong bag-ong pagsubang sa mga bulan ug ang inyong gitakda nga mga kasaulogan gikaligutgotan sa akong kalag; nangahimo sila nga kabug-at alang kanako, gikapoyan na ako sa pagpas-an niini. Sa diha nga bayawon ninyo ang inyong mga kamot, tagoon nako ang akong mga mata gikan kaninyo; bisan ug maghimo pa kamo ug daghang mga pag-ampo, dili ako mamati; ang inyong mga kamot puno sa dugo. Hugasi ang inyong kaugalingon; himoa ang inyong kaugalingon nga hinlo; kuhaa ang daotan sa inyong mga binuhatan gikan sa atubangan sa akong mga mata; hunonga ang pagbuhat ug daotan, tun-i ang pagbuhat ug maayo; pangitaa ang hustisya, badlonga ang pagpangdaogdaog, panalipdi ang wala nay amahan, labani ang biyuda.
“Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti. Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat. Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing. “Ang mata mao ang suga sa lawas. Busa kon maayo ang imong mata, ang tibuok nimong lawas mapuno sa kahayag; apan kon masakiton ang imong mata, ang tibuok nimong lawas mapuno sa kangitngit. Busa kon ang kahayag nga anaa kanimo kangitngit diay, pagkadako gayod sa maong kangitngit! “Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi. “Busa, sultihan ko kamo, ayaw kabalaka mahitungod sa inyong kinabuhi kon unsay inyong kaonon o unsay inyong imnon, o mahitungod sa inyong lawas kon unsay inyong ibisti. Dili ba ang kinabuhi labaw pa man kay sa pagkaon ug ang lawas labaw pa kay sa bisti? Tan-awa ninyo ang mga langgam sa kalangitan; wala sila magpugas o mag-ani o maghipos ngadto sa mga kamalig apan ang inyong langitnong Amahan nagpakaon kanila. Dili ba labaw pa man kamo ug bili kay kanila? Ug kinsa man kaninyo ang makadugang ug diyotay sa gitas-on sa iyang kinabuhi pinaagi sa pagkabalaka? Ug nganong mabalaka man kamo mahitungod sa bisti? Palandonga ninyo ang mga lirio sa kaumahan, giunsa nila pagtubo, wala sila maghago o magkalinyas. Apan sultihan ko kamo nga bisan pa si Solomon sa tibuok niyang himaya wala gani makabisti sama sa usa kanila. Apan kon maghatag ikaw ug limos, ayaw pahibaloa ang wala nimong kamot sa gibuhat sa tuo nimong kamot Ug kon sa ingon gibistihan sa Dios ang mga tanom sa kaumahan nga karon buhi pa apan ugma ilabay na ngadto sa hudno, dili ba labaw pa kamong bistihan niya, O mga tawo nga diyotay ug pagsalig? Busa ayaw na kamo kabalaka nga mag-ingon, ‘Unsay among kaonon?’ o ‘Unsay among imnon?’ o ‘Unsay among ibisti?’ Kay ang mga Gentil nagtinguha niining tanan ug ang inyong langitnong Amahan nasayod nga kamo nagkinahanglan niining tanan. Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo. “Busa ayaw na kamo kabalaka mahitungod sa ugma, kay ang ugma may kabalaka sa iyang kaugalingon. Igo na alang sa usa ka adlaw ang iyang kaugalingong suliran. aron matago ang imong limos ug ang imong Amahan nga nagtan-aw kanimo sa tago magganti kanimo.
Kay ikaw dili malipay sa halad nga inihaw; kon ako maghalad ug halad nga sunogon dili ikaw mahimuot. Ang halad nga dawaton sa Dios mao ang espiritu nga mapaubsanon; ang usa ka mapaubsanon ug mahinulsolon nga kasingkasing, O Dios, dili nimo isalikway.
Ug si Zaqueo mitindog ug miingon sa Ginoo, “Tan-awa, Ginoo, ang katunga sa akong katigayonan ihatag nako sa mga kabos, ug kon aduna man kanilay akong gilimbongan ug bisan unsa, ulian nako siya sa upat ka pilo.”
Apan si bisan kinsa nga adunay mga butang alang sa panginabuhi dinhi sa kalibotan, ug makakita sa iyang igsoon nga anaa sa kawalad-on ug unya magtak-op sa iyang kasingkasing, unsaon man sa pagpabilin diha kaniya sa gugma sa Dios?
Siya nga nagdaogdaog sa kabos nagtamay sa iyang Magbubuhat, apan siya nga may kaluoy sa nanginahanglan nagtahod kaniya.
Unya sa pagtubag ang Hari moingon kanila, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, ingon nga gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa labing ubos niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako.’
Ipahinungod ngadto sa Ginoo ang himaya nga angay sa iyang ngalan; pagdala ug usa ka halad ug duol sa iyang atubangan! Simbaha ang Ginoo diha sa balaang katahom;
Sa tibuok adlaw ang daotan mangibog, apan ang matarong maghatag ug dili mahinugon.
Ug akong buhaton gikan kanimo ang usa ka dako nga nasod, ug ikaw panalanginan nako ug himoong bantogan ang imong ngalan, aron ikaw mahimo nga usa ka panalangin.
Siya nga naghatag sa kabos dili makulangan, apan ang molingiw sa iyang mga mata makabaton ug daghang pagtunglo.
Apan siya nga hamili naghimo sa mga butang nga hamili ug pinaagi sa mga butang nga hamili siya magbarog.
Hatag kamo alang sa mga panginahanglan sa mga balaan; batasana ninyo ang pagkamaabiabihon.
Bulahan siya nga nagtagad sa mga kabos; ang Ginoo magluwas kaniya sa adlaw sa kalisdanan;
Ang matag tawo kinahanglang maghatag sumala sa iyang mahimo sumala sa panalangin sa Ginoo nga inyong Dios nga gihatag kaninyo.
Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
Ug pahalara sila ug mga halad sa pasalamat, ug ipasugilon ang iyang mga buhat uban ang awit sa kalipay.
“Sa dihang adunay magdala ug halad nga pagkaon alang sa Ginoo, kinahanglan nga ang iyang ihalad pinong harina, ug buboan niya kini ug lana ug butangan niya ug insenso ang ibabaw niini. Ug ang nahibilin sa halad nga pagkaon iya na ni Aaron ug sa iyang mga anak nga lalaki. Kini labing balaan sa mga halad pinaagi sa kalayo alang sa Ginoo. “Walay halad nga pagkaon nga ihalad ninyo sa Ginoo nga himoon uban ang patubo kay walay bisan unsang butang nga may patubo o may dugos nga ihalad pinaagi sa kalayo alang sa Ginoo. Ingon nga halad sa unang mga abot dad-a ninyo kini ngadto sa Ginoo, apan dili kini ihalad ibabaw sa halaran ingon nga usa ka kahumot. Kinahanglang timplahan nimo ug asin ang tanan nimong halad nga pagkaon ug ayaw kalimti pagbutang ang asin sa kasabotan uban sa inyong Dios diha sa inyong halad nga pagkaon. Uban sa tanan nimong halad, maghalad ikaw ug asin. “Kon maghalad ikaw ug halad nga pagkaon alang sa Ginoo gikan sa unang mga abot, ihalad nimo ingon nga halad nga pagkaon gikan sa imong mga unang abot ang mga dinugmok nga bag-ong lugas gikan sa mga bag-ong ani nga uhay nga gisangag sa kalayo. Buboi ug lana ang ibabaw niini ug butangi kini ug insenso. Kini usa ka halad nga pagkaon. Ug ang pari magsunog ug bahin sa mga lugas nga gidugmok ug bahin sa lana niini ingon nga handomanan niini, uban ang tanan nga insenso niini. Kini usa ka halad pinaagi sa kalayo alang sa Ginoo. Unya dad-on niya kini ngadto sa mga anak ni Aaron, ang mga pari. Unya ang pari magkuha ug usa ka hakop sa pinong harina ug sa lana, uban ang tanan nga insenso niini. Ug kini sunogon sa pari ingon nga handomanan niini ibabaw sa halaran, halad pinaagi sa kalayo, usa ka kahumot alang sa Ginoo. Ug ang nahibilin sa halad nga pagkaon iya na ni Aaron ug sa iyang mga anak nga lalaki. Kini labing balaan sa mga halad pinaagi sa kalayo alang sa Ginoo.
Ug ang tanang mituo nagkahiusa ug ang tanang butang gisalohan sa tanan. Ug gipamaligya nila ang ilang mga katigayonan ug mga kabtangan, ug kini ilang gibahinbahin sa tanan, sumala sa gikinahanglan ni bisan kinsa.
Busa, kon kamo, bisan sa inyong pagkadaotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, unsa pa kaha ang inyong Amahan nga anaa sa langit nga mohatag ug mga maayong butang ngadto sa mga nangayo kaniya!
Apan ingon nga milabaw kamo sa tanang butang, sa pagtuo, sa pagpamulong, sa kahibalo, sa hingpit nga pagkamatinud-anon, ug sa inyong gugma alang kanamo, molabaw usab unta kamo niining maong grasya.