Kategorya
77 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Putli nga Paghatig
Human sa matag selebrasyon, si Job magtigom sa iyang mga anak aron maghimo og seremonya diin mangayo siya sa Dios nga pasayloon ang bisan unsang sala nga ilang nahimo. Sayo siyang momata aron maghalad ngadto sa Dios alang sa matag usa sa iyang mga anak, kay naghunahuna siya nga basin nakasala sila sa Dios. Magsakripisyo sila og mga nati aron maangkon ang kapasayloan sa Dios.
Apan karon, ang bililhong dugo ni Cristo Hesus ang naglimpyo ug nagpasaylo nato. Busa, kinahanglan nga himuon nimo ang imong kinabuhi nga usa ka espesyal nga halad para sa Ginoo, kanunay magpasalamat sa Iyang kapasayloan ug sa Iyang pagtan-aw sa imong kasingkasing uban ang kalipay. Ang pagkinabuhi nga balaan, pagsunod sa kabubut-on sa Dios, sa pagkamasinugtanon ug gugma, mas labaw pa kay sa bisan unsang materyal nga butang nga imong mahatag.
Ang gusto sa Dios mao ang usa ka tinuod nga kalag atubangan Niya, nga kanunay nagahatag og maayong kahumot nga nagpuno sa Iyang presensya. Gipasaylo ka na sa Dios sa dihang gidawat nimo si Hesus isip imong manluluwas. Busa, likayi ang dautan, ug himoa ang maayo sa tanan nimong mga adlaw, aron ikaw mahimong usa ka halad nga dalawaton atubangan Niya nga nagtawag kanimo gikan sa kangitngit ngadto sa Iyang kahayag.
Ug sa matag adlaw paghalad ug torong baka ingon nga halad tungod sa sala, alang sa pagtabon sa mga sala. Paghalad usab ug halad tungod sa sala alang sa halaran sa diha nga maghimo ikaw ug pagtabon sa mga sala, ug dihogi kini aron sa pagbalaan niini.
Ug pagkinabuhi kamo diha sa gugma ingon nga si Cristo nahigugma kanato ug alang kanato, mitugyan sa iyang kaugalingon ingon nga humot nga halad ug halad nga inihaw ngadto sa Dios.
Ug sa matag higayon nga kamo motindog aron sa pag-ampo, kon aduna kamoy kayugot batok kang bisan kinsa, pasayloa siya aron ang inyong Amahan nga anaa sa langit mopasaylo usab kaninyo sa inyong mga kalapasan.”
ug pasayloa kami sa among mga utang sama nga gipasaylo usab namo ang mga nakautang kanamo,
kon ang dinihogan nga pari maoy makasala unya makaangin sa katawhan sa pagpakasala tungod sa sala nga iyang nabuhat, pahalara siya ngadto sa Ginoo ug usa ka torong baka nga nati nga walay tatsa alang sa halad tungod sa sala.
sa diha nga mahibaloan na ang sala nga ilang nabuhat, ang katilingban maghalad ug usa ka torong baka nga nati ingon nga halad tungod sa sala ug dad-on nila kini ngadto sa atubangan sa tolda nga tagboanan.
Ug iyang kuhaon gikan niini ang tanan nga tambok ug sunogon niya kini ibabaw sa halaran.
“Sultihi ang katawhan sa Israel: Kon ang usa ka tawo makasala nga wala tuyoa sa bisan unsa sa mga sugo sa Ginoo mahitungod sa mga butang nga dili angay nga buhaton, ug makabuhat sa usa niini—
Mao kini ang iyang buhaton sa torong baka, sama sa iyang gibuhat sa torong baka nga halad tungod sa sala, busa buhaton usab niya kini. Ang pari maghimo sa pagtabon sa sala alang kanila ug pasayloon sila.
Diha kang Cristo naangkon nato ang pagkatinubos pinaagi sa iyang dugo, ang kapasayloan alang sa atong mga kalapasan, sumala sa kadato sa grasya sa Dios
nga iyang gibubo nganhi kanato. Kay diha sa tanang kaalam ug pagpanabot,
Mao kini ang iyang buhaton sa torong baka, sama sa iyang gibuhat sa torong baka nga halad tungod sa sala, busa buhaton usab niya kini. Ang pari maghimo sa pagtabon sa sala alang kanila ug pasayloon sila.
Busa kon ikaw magdala sa imong halad ngadto sa halaran, ug didto mahinumdom ikaw nga ang imong igsoon may kasuko batok kanimo,
biyai ang imong halad sa atubangan sa halaran, unya adtoa una ang imong igsoon ug pakig-uli kaniya, unya balik ug ihalad ang imong halad.
“Sultihi ang katawhan sa Israel nga magdala sila ug halad alang kanako. Gikan sa tanang tawo nga naghatag sa kinabubut-on, dawata ang halad alang kanako.
Ug nagdala kami ug halad alang sa Ginoo, halad sa bisan unsa nga nakuha sa matag usa, mga alahas nga bulawan, mga baklaw sa kamot, mga pulseras, mga singsing, mga ariyos, ug mga kuwentas, aron sa paghimo sa pagtabon sa sala alang sa among kaugalingon sa atubangan sa Ginoo.”
Mangawat ba ang tawo sa Dios? Apan kamo nangawat kanako ug kamo nag-ingon, ‘Giunsa namo pagpangawat kanimo?’ Sa inyong mga ikapulo ug sa mga halad.
“Ayaw kamo panghukom ug dili kamo hukman. Ayaw pakasad-a ang uban, ug kamo dili pakasad-on. Pagpasaylo kamo ug kamo pasayloon.
Ang matag usa maghatag sumala sa kabubut-on sa iyang kasingkasing, dili sa pagpanuko o ingon nga pinugos kay gihigugma sa Dios ang naghatag nga malipayon.
Busa karon, pagkuha ug pito ka torong baka ug pito ka karnero, ug adto kang Job nga akong alagad, ug paghalad kamo ug halad nga sunogon alang sa inyong kaugalingon. Ug ang akong alagad nga si Job mag-ampo alang kaninyo, kay akong dawaton ang iyang pag-ampo, nga dili ako magbuhat alang kaninyo sumala sa inyong binuang, kay kamo wala magsulti sa matarong mahitungod kanako, ingon kang Job.”
Busa, mga igsoon, kinahanglan nga inyong mahibaloan nga pinaagi niining tawhana ang kapasayloan sa mga sala gisangyaw kaninyo,
“Kon magdala siya ug nating karnero ingon nga iyang halad alang sa halad tungod sa sala, kinahanglan nga baye nga walay tatsa ang iyang dad-on.
Ipahinungod ngadto sa Ginoo ang himaya nga angay sa iyang ngalan; pagdala ug halad ug duol ngadto sa iyang mga hawanan!
“Pagmatngon kamo nga ang inyong maayong binuhatan dili ninyo himoon atubangan sa mga tawo aron lamang makita nila kini, kay sa ingon niana wala kamoy ganti gikan sa inyong Amahan nga anaa sa langit.
Moabot unta ang imong gingharian, matuman unta ang imong kabubut-on dinhi sa yuta maingon sa langit.
Ihatag kanamo karon ang pagkaon namo sa matag adlaw
ug pasayloa kami sa among mga utang sama nga gipasaylo usab namo ang mga nakautang kanamo,
ug ayaw kami itugyan sa pagsulay kondili luwasa kami gikan sa daotan.
Kay kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan
apan kon dili man kamo mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, ang inyong Amahan dili usab mopasaylo sa inyong mga kalapasan.
“Ug sa dihang magpuasa kamo, ayaw pagpakita nga nasubo kamo, sama sa mga tigpakaaron-ingnon kay gipasagdan nila nga nagkagidlay ang ilang mga nawong aron ang mga tawo makakita kanila nga nagpuasa. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti.
Apan ikaw, sa dihang magpuasa ka, panghiso sa imong ulo ug panghilam-os sa imong nawong
aron ang imong pagpuasa dili makita sa mga tawo kondili sa imong Amahan nga anaa sa tago, ug ang imong Amahan nga nagtan-aw kanimo sa tago magganti kanimo.
“Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat.
“Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti.
Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat.
Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing.
“Ang mata mao ang suga sa lawas. Busa kon maayo ang imong mata, ang tibuok nimong lawas mapuno sa kahayag;
apan kon masakiton ang imong mata, ang tibuok nimong lawas mapuno sa kangitngit. Busa kon ang kahayag nga anaa kanimo kangitngit diay, pagkadako gayod sa maong kangitngit!
“Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.
“Busa, sultihan ko kamo, ayaw kabalaka mahitungod sa inyong kinabuhi kon unsay inyong kaonon o unsay inyong imnon, o mahitungod sa inyong lawas kon unsay inyong ibisti. Dili ba ang kinabuhi labaw pa man kay sa pagkaon ug ang lawas labaw pa kay sa bisti?
Tan-awa ninyo ang mga langgam sa kalangitan; wala sila magpugas o mag-ani o maghipos ngadto sa mga kamalig apan ang inyong langitnong Amahan nagpakaon kanila. Dili ba labaw pa man kamo ug bili kay kanila?
Ug kinsa man kaninyo ang makadugang ug diyotay sa gitas-on sa iyang kinabuhi pinaagi sa pagkabalaka?
Ug nganong mabalaka man kamo mahitungod sa bisti? Palandonga ninyo ang mga lirio sa kaumahan, giunsa nila pagtubo, wala sila maghago o magkalinyas.
Apan sultihan ko kamo nga bisan pa si Solomon sa tibuok niyang himaya wala gani makabisti sama sa usa kanila.
Apan kon maghatag ikaw ug limos, ayaw pahibaloa ang wala nimong kamot sa gibuhat sa tuo nimong kamot
Ug kon sa ingon gibistihan sa Dios ang mga tanom sa kaumahan nga karon buhi pa apan ugma ilabay na ngadto sa hudno, dili ba labaw pa kamong bistihan niya, O mga tawo nga diyotay ug pagsalig?
Busa ayaw na kamo kabalaka nga mag-ingon, ‘Unsay among kaonon?’ o ‘Unsay among imnon?’ o ‘Unsay among ibisti?’
Kay ang mga Gentil nagtinguha niining tanan ug ang inyong langitnong Amahan nasayod nga kamo nagkinahanglan niining tanan.
Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo.
“Busa ayaw na kamo kabalaka mahitungod sa ugma, kay ang ugma may kabalaka sa iyang kaugalingon. Igo na alang sa usa ka adlaw ang iyang kaugalingong suliran.
aron matago ang imong limos ug ang imong Amahan nga nagtan-aw kanimo sa tago magganti kanimo.
“Ang tanan nga ikapulo sa yuta, gikan sa binhi sa yuta o sa bunga sa mga kahoy, iya sa Ginoo, kini butang nga balaan alang sa Ginoo.
Ipahinungod ngadto sa Ginoo ang himaya nga angay sa iyang ngalan; pagdala ug usa ka halad ug duol sa iyang atubangan! Simbaha ang Ginoo diha sa balaang katahom;
Unya sauloga ninyo ang Kasaulogan sa mga Semana alang sa Ginoo nga inyong Dios uban ang halad nga kinabubut-on sa inyong kamot nga inyong ihatag, ingon nga gipanalanginan kamo sa Ginoo nga inyong Dios.
“Sa diha nga maghalad kamo ug mga halad sa pakigdait ngadto sa Ginoo, ihalad ninyo kini aron kamo dawaton niya.
Ang matag tawo kinahanglang maghatag sumala sa iyang mahimo sumala sa panalangin sa Ginoo nga inyong Dios nga gihatag kaninyo.
Matngoni ang pagbuhat sa gilitok sa imong mga ngabil kay kinabubut-on nimong gisaad sa Ginoo nga imong Dios ang imong gisaad pinaagi sa imong baba.
Apan ayaw ninyo ihalad ang bisan unsa nga may tatsa kay kini dili dawaton alang kaninyo.
Ug si bisan kinsa nga maghalad ug mga halad sa pakigdait alang sa Ginoo aron sa pagtuman ug usa ka panaad o kinabubut-on nga halad gikan sa panon sa baka o sa panon sa karnero, kinahanglan nga kini hingpit aron dawaton; kinahanglan nga walay tatsa.
Ang matag usa sa mga nahibilin, bisan diin man siya magpuyo, kinahanglang tabangan siya sa mga tawo sa iyang dapit pinaagi sa plata ug bulawan, sa mga kabtangan ug sa mga mananap, dugang sa mga halad nga kinabubut-on alang sa balay sa Dios nga anaa sa Jerusalem.”
Ang halad nga dawaton sa Dios mao ang espiritu nga mapaubsanon; ang usa ka mapaubsanon ug mahinulsolon nga kasingkasing, O Dios, dili nimo isalikway.
Ug si Kore nga anak nga lalaki ni Imna nga Levihanon, ang tigbantay sa silangan nga ganghaan, maoy tinugyanan sa mga kinabubut-ong mga halad ngadto sa Dios, sa pagbahinbahin sa mga halad nga gigahin alang sa Ginoo ug sa labing balaan nga mga halad.
Ug ang inyong kaugalingon usab, ingon nga mga buhi nga bato, ipahimo ninyong espirituhanon nga balay, alang sa balaan nga pagkapari, aron sa paghalad ug espirituhanong mga halad nga kahimut-an sa Dios pinaagi kang Jesu-Cristo.
Busa kamo usab magdala ug halad ngadto sa Ginoo gikan sa tanan ninyong mga ikapulo nga madawat gikan sa katawhan sa Israel ug gikan niini ihatag ninyo ang halad alang sa Ginoo ngadto kang Aaron, ang pari.
Panghatag kamo ug kamo hatagan. Ang hustong takos, dinasok, tinantan ug nag-awas, ibutang ra unya diha sa inyong sabakan. Kay ang gidaghanon nga inyong ihatag mao usab unya ang gidaghanon nga inyong madawat.”
Ang halad sa daotan usa ka dulumtanan; unsa pa kaha kon dad-on niya kini uban sa tuyo nga daotan.
“Apan kinsa man ako ug unsa ang akong katawhan, nga kami mahimong takos sa paghalad nga kinabubut-on sa ingon niini? Kay ang tanang butang gikan kanimo, ug gikan sa imong kaugalingon kami naghatag kanimo.
Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios.
“Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat.
“Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti.
Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat.
Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing.
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon.
Ug sa paglabay sa panahon, nahitabo nga si Cain nagdala ngadto sa Ginoo sa iyang halad gikan sa mga abot sa yuta.
Ug si Abel nagdala usab sa mga kamagulangan sa iyang mga karnero ug sa mga tambok nga bahin niini ug gitagad sa Ginoo si Abel ug ang iyang halad.
Sa mga dato niining panahona karon, sugoa sila nga dili magpataas sa ilang kaugalingon o magbutang sa ilang paglaom diha sa walay kasigurohan nga mga bahandi, kondili diha sa Dios nga madagayaong naghatag kanato sa tanang butang alang sa atong kalipay.
Kinahanglan nga magbuhat sila ug maayo, magpadato sa mga maayong binuhatan, andam sa pagtabang ug manggihatagon.
Sa ingon niini nagtigom sila ug bahandi alang sa ilang kaugalingon nga usa ka maayong patukoranan alang sa umaabot, aron ilang mahuptan ang tinuod nga kinabuhi.
Uban sa usa ka kinabubut-on nga halad, maghalad ako kanimo; magpasalamat ako sa imong ngalan, O Ginoo, kay kini maayo.
Pasidunggi ang Ginoo pinaagi sa imong katigayonan ug sa mga unang bunga sa tanan nimong abot;
“Mahimong himoon ninyong maayo ang kahoy, ug maayo ang bunga niini, o himoon ba ninyong walay pulos ang kahoy ug mawalay pulos ang bunga niini, kay ang kahoy maila pinaagi sa bunga niini.
Kamong mga kaliwat sa bitin! Unsaon man ninyo pagsultig maayo nga mga daotan man kamo? Kay gikan sa kapuno sa kasingkasing mosulti ang baba.
Ang maayong tawo magpagula ug maayo gikan sa iyang maayong bahandi apan ang daotang tawo magpagula ug daotan gikan sa iyang daotang bahandi.
Ug sila nagmatinumanon sa pagdala sa mga amot, sa mga ikapulo ug sa mga hinalad nga mga butang. Ang labawng pangulo nga nagdumala kanila mao si Conanias nga Levihanon, ug si Simei nga iyang igsoon maoy luyoluyo.
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba.
Kay kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan
apan kon dili man kamo mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, ang inyong Amahan dili usab mopasaylo sa inyong mga kalapasan.
“Unsa man alang kanako ang gidaghanon sa inyong mga halad? nag-ingon ang Ginoo; nakabaton na ako ug igo nga mga halad nga sinunog nga mga laking karnero, ug tambok nga mga mananap nga pinakaon; dili ako mahimuot sa dugo sa mga torong baka, o sa mga nating karnero o sa mga laking kanding.
“Sa diha nga kamo manganhi aron sa pagpakita sa akong atubangan, kinsay nagsugo kaninyo niining pagtunob sa akong mga hawanan?
Ayaw na pagdala ug mga halad nga walay kapuslanan; ang insenso dulumtanan alang kanako. Ang bag-ong pagsubang sa bulan ug ang adlaw nga igpapahulay ug ang pagtawag sa mga panagtigom— dili ako makaantos sa kasal-anan ug sa balaang panagtigom.
Ang inyong bag-ong pagsubang sa mga bulan ug ang inyong gitakda nga mga kasaulogan gikaligutgotan sa akong kalag; nangahimo sila nga kabug-at alang kanako, gikapoyan na ako sa pagpas-an niini.
Sa diha nga bayawon ninyo ang inyong mga kamot, tagoon nako ang akong mga mata gikan kaninyo; bisan ug maghimo pa kamo ug daghang mga pag-ampo, dili ako mamati; ang inyong mga kamot puno sa dugo.
mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo.
apan pagmaluluy-on kamo sa usa ug usa, ug lumo ug kasingkasing, mapinasayloon sa usa ug usa, ingon nga kamo gipasaylo sa Dios tungod kang Cristo.
Si Jesus mitan-aw ug iyang nakita ang mga adunahan nga nanghulog sa ilang mga halad ngadto sa sudlanan sa salapi.
Unya miingon siya kanila, “Maggubat ang nasod batok sa nasod, ug ang gingharian batok sa gingharian.
Mahitabo ang kusog nga mga linog, ug sa nagkalainlaing mga dapit adunay mga gutom ug mga kamatay, ug unya may mga makalilisang nga butang ug dagkong mga ilhanan gikan sa langit.
Apan sa dili pa mahitabo kining tanan, ila kamong dakpon ug lutoson, itugyan kamo ngadto sa mga sinagoga ug sa mga bilanggoan, ug kamo dad-on ngadto sa atubangan sa mga hari ug sa mga gobernador tungod sa akong ngalan.
Kini mao unyay panahon alang kaninyo sa pagpamatuod.
Busa ibutang sa inyong mga kasingkasing nga dili kamo maghunahunang daan kon unsay inyong ipanubag,
kay ako maghatag ra unya kaninyo ug baba ug kaalam nga walay kaaway ninyo nga makasukol o makasupak.
Itugyan kamo bisan gani sa inyong mga ginikanan ug mga igsoon, ug mga kaparyentihan ug mga kahigalaan, ug ang uban kaninyo ilang patyon.
Ug kamo dumtan sa tanang tawo tungod sa akong ngalan,
apan walay bisan usa ka buhok sa inyong ulo nga mawala.
Pinaagi sa inyong pagkamalahutayon, maangkon ninyo ang inyong mga kinabuhi.
Ug iyang nakita ang usa ka kabos nga biyuda nga mihulog ug duha ka sinsilyo.
“Apan sa diha nga makita ninyo ang Jerusalem nga libotan sa mga kasundalohan, hibaloi nga ang iyang pagkapukan nagkaduol na.
Unya sila nga anaa sa Judea, paadtoa ninyo sa kabukiran, ug sila nga anaa sa sulod sa siyudad, papahawaa sila, ug sila nga atua sa gawas sa siyudad, ayaw na pasudla.
Kay kini mao ang mga adlaw sa panimalos aron matuman ang tanang nasulat.
Pagkamakaluluoy gayod sa mga mabdos ug sa mga may masuso niadtong mga adlawa! Kay ang dakong kagul-anan moabot sa ibabaw sa yuta ug ang kapungot batok niining katawhan.
Sila mangamatay sa sulab sa espada ug bihagon sila ngadto sa tanang kanasoran, ug ang Jerusalem tamakan sa mga Gentil hangtod matuman na ang mga panahon sa mga Gentil.
“Ug aduna unyay mga ilhanan diha sa adlaw ug sa bulan ug sa kabituonan, ug diha sa yuta adunay kagul-anan ang kanasoran, maglibog tungod sa dinahunog sa dagat ug sa mga balod.
Ang mga tawo panguyapan sa kahadlok ug sa pagpaabot sa mahitabo sa kalibotan, kay mauyog man unya ang mga gahom sa kalangitan.
Ug unya ilang makita ang Anak sa Tawo nga moabot diha sa panganod uban sa gahom ug dakong himaya.
Sa dihang magsugod na pagkahitabo kining mga butanga, tan-aw kamo sa itaas ug ihangad ninyo ang inyong mga ulo, kay ang inyong kaluwasan nagkaduol na.”
Ug siya misugilon kanila ug usa ka sambingay: “Tan-awa ninyo ang kahoyng igera, ug ang tanang mga kahoy.
Ug siya miingon, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, nga kining kabos nga biyuda naghulog ug labaw pa kay kanilang tanan,
Sa dihang mosalingsing na kini, inyong makita ug mahibaloan nga nagkaduol na ang ting-init.
Sa samang paagi, sa pagkakita ninyo niining mga butang nga mahitabo, inyong mahibaloan nga nagkaduol na ang gingharian sa Dios.
Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, nga kining kaliwatana dili mawala hangtod nga mahitabo ang tanan.
Ang langit ug ang yuta mahanaw, apan ang akong mga pulong dili gayod mahanaw.
“Apan kinahanglang magbantay kamo sa inyong kaugalingon, basin ug ang inyong mga kasingkasing mapuno sa pagpatuyang ug sa pagkahubog ug sa mga kabalaka niining kinabuhia, ug unya kadtong adlawa moabot kaninyo sa kalit,
kay ingon sa lit-ag, kini moabot gayod unya sa tanang nagpuyo ibabaw sa tibuok kalibotan.
Apan pagbantay kamo sa tanang panahon, nga mag-ampo nga unta makabaton kamo ug kalig-on aron sa pag-ikyas gikan niining tanang mga butang nga mahitabo ug sa pagbarog sa atubangan sa Anak sa Tawo.”
Ug sa matag-adlaw nagtudlo siya sulod sa templo, apan sa gabii molakaw siya aron sa pagpahulay diha sa bungtod nga ginganlan ug Olibo.
Ug ang tanang mga tawo sayong mangadto kaniya sulod sa templo aron sa pagpamati kaniya.
kay silang tanan nanghulog gikan sa ilang naghingapin nga kaadunahan apan kini siya, gikan sa iyang kalisod mihatag sa tanan nga iyang panginabuhian.”
Pagbantay kamo sa inyong kaugalingon. Kon ang imong igsoon makasala, badlonga siya, ug kon siya maghinulsol, pasayloa siya.
Mao usab unya sa adlaw nga ipadayag na ang Anak sa Tawo.
Niadtong adlawa, siya nga atua sa atop ug ang iyang mga butang anaa sa sulod sa balay, ayaw pakanaoga aron sa pagkuha pa niini, ug mao man usab siya nga atua sa uma, ayaw na pabalika.
Hinumdomi ninyo ang asawa ni Lot.
Si bisan kinsa nga nagtinguha sa pagluwas sa iyang kinabuhi, mawad-an hinuon siya niini, apan si bisan kinsa nga mawad-an sa iyang kinabuhi, magpatunhay hinuon niini.
Sultihan ko kamo, nga niana unyang gabhiona adunay duha ka tawo sa usa ka higdaanan, ang usa kuhaon ug ang usa mahibilin.
Duha ka babaye maggaling, ang usa kuhaon ug ang usa mahibilin.”
Ug sila miingon kaniya, “Asa man, Ginoo?” Siya mitubag kanila, “Diin gani ang patay, atua usab didto magtapok ang mga agila.”
Ug kon sa usa ka adlaw makasala siya sa makapito batok kanimo, ug sa makapito moduol siya kanimo ug moingon, ‘Nagbasol ako,’ kinahanglang pasayloon nimo siya.”
Unya si Pedro miduol ug miingon kaniya, “Ginoo, makapila ba makasala ang akong igsoon batok kanako, ug pasayloon nako siya? Makapito ba?”
Si Jesus mitubag kaniya, “Wala ako mag-ingon kanimo nga makapito, kondili 70 ka pito.
Dad-a ninyo ang tibuok nga ikapulo ngadto sa balay nga tipiganan aron nga adunay pagkaon sa akong balay, ug pinaagi niini sulayi ninyo ako, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, kon dili ba nako buksan kaninyo ang mga tamboanan sa langit ug ibubo nako kaninyo ang nag-awas nga panalangin.
Dili siya magbuhat sumala sa atong mga kasal-anan, o magbalos kanato sumala sa atong mga kalapasan.
Kay ingon nga ang kalangitan anaa sa taas ibabaw sa yuta, mao usab kadako ang iyang gugmang walay paglubad ngadto kanila nga may kahadlok kaniya;
sama sa gilay-on sa silangan gikan sa kasadpan, mao usab ang gilay-on sa iyang pagpahimulag kanato gikan sa atong mga kalapasan.
Ug kon maghimo kamo alang kanako ug usa ka halaran nga bato, ayaw kini himoa gikan sa mga bato nga sinapsapan kay kon magbakyaw kamo sa inyong galamiton ibabaw niini, gihugawan ninyo kini.
Adunay naghatag nga walay pugongpugong apan midugang pa hinuon ang kaadunahan; adunay nagpugong sa iyang ihatag, ug nag-antos lamang hinuon sa kawalad-on.
Ang tawo nga manggihatagon magmauswagon, ug ang nagbisibis bisibisan usab.
“Dali ngari, maghusay kita, nag-ingon ang Ginoo; bisan ug ang inyong mga sala pula kaayo, himoon kining puti kaayo, bisan pa ug kini lutong pula, kini mahimong sama sa puting balhibo sa karnero.
Kon isugid nato ang atong mga sala, siya kasaligan ug matarong nga mopasaylo kanato sa atong mga sala ug maghinlo kanato gikan sa tanang pagkadili matarong.
Kon ikaw, O Ginoo, nagtimaan pa unta sa mga kasal-anan, O Ginoo, kinsa ba ang makasugakod?
Apan adunay pagpasaylo diha kanimo, aron ikaw takos nga kahadlokan.
Ug bisan unsay inyong buhaton, sa pulong o sa buhat, buhata ang tanan sa ngalan sa Ginoong Jesus, uban sa pagpasalamat ngadto sa Dios nga Amahan pinaagi kaniya.
Kay kon anaa ang pagkamatinguhaon, kini kahimut-an sumala sa unsay anaa sa tawo, dili sumala sa unsay wala kaniya.
Apan ang Dios nagpadayag sa iyang gugma alang kanato pinaagi niini, nga bisan sa mga makasasala pa kita, si Cristo nagpakamatay alang kanato.
Unya si Jesus miingon, “Amahan, pasayloa sila, kay wala sila masayod sa ilang gibuhat.” Ug ilang giripahan ang iyang mga bisti aron sa pagbahin niini.
Apan ania na kanako ang tanang butang ug naghingapin pa gani. Nasangkapan na ako kay akong nadawat gikan kang Epafrodito ang mga butang gikan kaninyo, humot nga halad, usa ka halad nga inihaw nga hinangponon ug makapahimuot sa Dios.
Busa paghinulsol kamo ug balik kamo kaniya aron mapapas ang inyong mga sala, aron ang mga panahon sa kahayahay moabot gikan sa presensiya sa Ginoo
Maayo alang sa tawo nga magpakita ug kalooy ug magpahulam, nga maghimo sa iyang mga buhat uban ang hustisya.
Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta.
Kay gikalipay man sa Macedonia ug Acaya ang paghatag ug amot alang sa mga kabos sa mga balaan didto sa Jerusalem.
Gikalipay nila ang paghimo niini, gani sila utangan kanila. Kay kon ang mga Gentil nakaambit man sa espirituhanong mga panalangin sa mga Judio, ila usab nga katungdanan ang pag-alagad sa mga Judio pinaagi sa ilang mga yutan-ong butang.
Sa unang adlaw sa matag semana, ang matag usa kaninyo kinahanglang maggahin ug magtigom sumala sa iyang pag-uswag, aron nga inig-abot nako diha dili na kinahanglan mag-amot pa.
Ang tanang mga butang gipakita nako kaninyo nga ang mga maluyahon kinahanglang inyong tabangan pinaagi sa samang paghago nga maghinumdom sa pulong sa Ginoong Jesus nga iyang gisulti, ‘Labaw pang bulahan ang paghatag kay sa pagdawat.’ ”
Busa pinaagi kaniya himoon nato sa kanunay ang halad sa pagdayeg ngadto sa Dios, sa ato pa, sa bunga sa mga ngabil nga nag-ila sa iyang ngalan.
Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios.