Kategorya
104 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Sugal
Higala, ang Biblia nagtudlo nato nga gamiton nato sa maalamon ang atong mga kabtangan para sa atong pamilya, imbes nga ibutang sa risgo sa sugal sa paglaom nga modaghan pa kini. Bisan wala direkta nga gihisgotan sa Kasulatan ang sugal, gihatagan kita niini og giya aron masabtan ang panan-aw sa Ginoo bahin niini.
Sa Lucas 12:15, gipahimangnoan kita: "Pagbantay kamo ug likayi ang tanang matang sa kadalo; kay ang kinabuhi sa tawo wala magdepende sa kadagaya sa iyang mga kabtangan." Hunahunaa kana, higala. Dili ang atong bahandi ang sukdanan sa atong kinabuhi.
Ug sa Lucas 12:42, gidasig kita nga mahimong maayong tinugyanan sa tanan nga gihatag kanato: "Kinsa man ang matinumanon ug maalamon nga tinugyanan nga itudlo sa iyang agalon sa pagdumala sa iyang panimalay, aron sa paghatag kanila sa ilang pagkaon sa hustong panahon?"
Kining tanan nagpasabot nga kinahanglan nato gamiton sa maalamon ang atong kabtangan sumala sa atong kapasidad, ug pabilhan ang tanan nga nadawat gikan sa Ginoo, aron dili nato kini mawala tungod sa mga desisyon nga wala nato gihunahuna og maayo. Para nako, importante gyud ni nga pahinumdom.
Kay ang paghigugma sa salapi mao ang gamot sa tanang pagkadaotan ug tungod sa maong pangibog may mga tawo nga nahisalaag gikan sa pagtuo ug ilang giduslak ang ilang kaugalingon sa daghang kasakit.
Ang tihik nga tawo nagdali nga madato, ug wala mahibalo nga ang kawalad-on moabot kaniya.
Siya nga nahigugma sa salapi dili matagbaw sa salapi o siya nga nahigugma sa bahandi dili matagbaw sa tubo. Kini kakawangan usab.
“Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.
Ang bahandi nga daling makuha magkawala, apan kadtong nagtigom sa hinayhinay magpadaghan niini.
sa pagtinguha sa pagpuyo nga malinawon, sa pagbuhat sa inyong kaugalingong mga buluhaton ug sa pagbudlay ginamit ang inyong mga kamot, sumala sa among pahimangno kaninyo,
“Ang tanang butang gitugot kanako,” apan dili ang tanang butang makaayo. “Ang tanang butang gitugot kanako,” apan dili ako magpaulipon sa bisan unsang butang.
“Ayaw kaibog sa balay sa imong isigkatawo. Ayaw kaibog sa asawa sa imong isigkatawo o sa iyang sulugoon nga lalaki o sa iyang sulugoon nga babaye o sa iyang baka o sa iyang asno o sa bisan unsang butang nga iya sa imong isigkatawo.”
“Ayaw daogdaoga ang imong isigkatawo, ayaw siya kawati. Ayaw hawiri ang suhol sa mamumuo sa tibuok nga gabii hangtod sa buntag.
“ ‘Ayaw usab kamo kaibog sa asawa sa inyong isigkatawo ug ayaw tinguhaa ang pag-angkon sa balay sa inyong isigkatawo o sa iyang yuta o sa iyang sulugoong lalaki o sa iyang sulugoong babaye o sa iyang baka o sa iyang asno o sa bisan unsang butang nga iya sa inyong isigkatawo.’
Ang mga bahandi nga nakuha pinaagi sa pagkadaotan dili magpulos, apan ang pagkamatarong magpalingkawas gikan sa kamatayon.
Sa kataposan, mga igsoon, bisan unsang butang nga matuod, bisan unsang butang nga dungganan, bisan unsang butang nga matarong, bisan unsang butang nga putli, bisan unsang butang nga matahom, bisan unsang butang nga maayo ug dungog, kon aduna may labing maayo, kon aduna may pagdayeg, hunahunaa ninyo kining mga butanga.
Ang kamot nga tapolan maoy hinungdan sa kakabos, apan ang kamot sa kugihan makapahimong adunahan.
Ang kadato dili magpulos sa adlaw sa kaligutgot, apan ang pagkamatarong magpalingkawas gikan sa kamatayon.
Ang nagsalig sa iyang mga bahandi mapukan, apan ang matarong magmauswagon sama sa lunhaw nga dahon.
Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta.
Siya nga hakog sa dili matarong nga ganansiya naghimo ug kasamok sa iyang panimalay, apan siya nga nagdumot sa mga suborno mabuhi.
Maayo pa ang diyotay nga pinaagi sa pagkamatarong, kay sa mga dagkong abot nga pinaagi sa dili matarong.
Ang usa ka panulundon nga nakuha sa dinalidali, dili mapanalanginan sa kataposan.
Ang mga laraw sa makugihon nagpadulong ngadto sa kadagaya, apan ang matag usa nga madalidalion mosangpot lamang sa kawalad-on.
Siya nga mahigugma sa kalingawan mahimong kabos nga tawo; siya nga mahigugma sa bino ug lana dili maadunahan.
Bililhon nga bahandi ug lana anaa sa puluy-anan sa tawong maalamon, apan ang usa ka tawong buangbuang maglamoy niini.
Ang usa ka maayong ngalan maoy pilion kay sa dagkong mga bahandi, ug ang kahimuot maayo pa kay sa plata o bulawan.
Siya nga nagdaogdaog sa kabos aron sa pagpadaghan sa iyang bahandi, o manghatag ngadto sa adunahan, modangat lamang ngadto sa kawalad-on.
Ayaw paghago aron sa pag-angkon ug bahandi; pagmaalamon sa pagpugong.
Sa diha nga ang imong mata magtan-aw niini, kini mawala; kay sa kalit kini makabaton ug mga pako, molupad sama sa usa ka agila paingon sa langit.
Maayo pa ang kabos nga tawo nga naglakaw diha sa iyang kaligdong, kay sa tawo nga dato nga sukwahi diha sa iyang mga pamaagi.
Siya nga nag-ugmad sa iyang yuta makabaton ug daghang pagkaon, apan siya nga nagsunod sa mga walay pulos nga tinguha mahiagom sa hilabihang kakabos.
Kon ang usa ka yuta makalapas, daghan kini ug mga pangulo; apan uban sa mga tawo nga may panabot ug kahibalo, ang kahimtang niini molungtad ug dugay.
Ang usa ka matinumanon nga tawo magmadagayaon sa mga panalangin, apan siya nga nagdali nga madato dili mahimong dili silotan.
Adunay usa ka hilabihan nga pagkadaotan nga akong nakita ilalom sa adlaw: ang mga bahandi nga gitipigan sa tag-iya niini alang sa iyang kadaotan,
ug ang maong mga bahandi nawala pinaagi sa daotan nga pagpatigayon; ug siya amahan sa usa ka anak nga lalaki, apan walay bisan unsa diha sa iyang kamot.
Sama sa iyang paggula gikan sa taguangkan sa iyang inahan, mobalik siya nga hubo ingon sa iyang paggula, ug walay madala bisan unsa sa iyang paghago, nga madala unta niya diha sa iyang kamot.
Nganong maggasto man kamo sa inyong salapi alang sa dili pan, ug sa inyong hinagoan alang niadtong dili makatagbaw? Pamati kamo pag-ayo kanako, ug kaona unsay maayo, ug palipaya ang inyong kaugalingon diha sa katambok.
Apan kamo nga nagsalikway sa Ginoo, nga nangalimot sa akong balaang bukid, nga nag-andam ug usa ka lamisa alang sa Kapalaran; ug nagtagay ug bino nga sinimbogan alang sa Kaugmaon;
itugyan nako kamo ngadto sa espada, ug kamong tanan moduko alang sa pag-ihaw; tungod kay sa diha nga ako mitawag, kamo wala motubag, sa diha nga ako misulti, kamo wala mamati, hinuon gihimo ninyo ang daotan diha sa akong mga mata, ug gipili kadtong wala nako kahimut-i.”
Sama sa buntog nga nagtapok sa mga piso nga wala niya lumlomi, mao usab siya nga nag-angkon ug mga bahandi apan dili pinaagi sa katarong; taliwala sa iyang mga adlaw, kini mobiya kaniya, ug sa iyang kataposan siya mahimong usa ka buangbuang.
Ilang ilabay ang ilang plata diha sa kadalanan ang ilang bulawan mahisama sa butang nga hugaw. Ang ilang plata ug ang ilang bulawan dili makaluwas kanila sa adlaw sa kaligutgot sa Ginoo. Kini dili makatagbaw sa ilang kagutom o makabusog sa ilang mga tiyan, tungod kay kini mao ang kapangdolan sa ilang pagkadaotan.
Alaot kadtong naglaraw ug kadaotan ug nagbuhat sa daotan diha sa ilang mga higdaanan! Sa pagkabuntag, sila magbuhat niini, tungod kay kini anaa sa gahom sa ilang kamot.
Tindog kamo ug lakaw, kay kini dili mao ang inyong pahulayanan; tungod sa kahugawan nga naglaglag uban sa hilabihan nga pagkalaglag.
Kon ang usa ka tawo magsuroysuroy nga magsulti ug walay hinungdan ug mga bakak, nga nag-ingon, “Ako magsangyaw kanimo mahitungod sa bino ug sa ilimnon,” siya mahimo nga tigsangyaw niini nga katawhan!
Tigomon gayod nako kamong tanan, O Jacob, tigomon nako ang mga salin sa Israel; tigomon nako sila sama sa mga karnero sa toril, sama sa panon sa karnero diha sa ilang sibsibanan, usa ka banha nga panon sa katawhan.
Siya nga magbukas ug agianan mosaka una kanila; sila molapos ug moagi sa ganghaan ug mogula pinaagi niini. Ang ilang hari molabay sa ilang atubangan, ang Ginoo nga nangulo kanila.
Gikaibgan nila ang mga kaumahan ug giilog kini; ug ang mga balay ug gisakmit kini; ilang gidaogdaog ang usa ka tawo ug giilog ang iyang balay, ang tawo ug ang iyang panulundon.
Malimtan ba nako ang mga bahandi sa kadaotan diha sa balay sa daotan, ug ang diyotayng taksanan nga dulumtanan?
Ipakamatarong ba nako ang tawo nga may tikasan nga mga timbangan, ug may bag sa mga malimbongon nga timbang?
Ang imong mga tawo nga adunahan napuno sa kabangis; ang imong mga lumulupyo nagsulti ug bakak, ug ang ilang dila limbongan sulod sa ilang baba.
“Alaot kadtong nagpaganansiya sa daotang pamaagi alang sa iyang balay, aron magpahimutang sa iyang salag sa itaas, aron malingkawas siya gikan sa kadaot!”
“Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat.
“Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti.
Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat.
Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing.
Kay unsa may kapuslanan alang sa usa ka tawo kon maangkon niya ang tibuok kalibotan apan kawad-an sa iyang kinabuhi? O unsa may ikahatag sa tawo ingon nga bugti sa iyang kinabuhi?
Si Jesus miingon kaniya, “Kon buot kang mahingpit, lakaw, ibaligya ang imong kabtangan ug ang halin ihatag sa mga kabos ug makabaton ikaw ug bahandi didto sa langit; unya balik ug sunod kanako.”
Apan sa pagkadungog sa batan-on niining pulonga, milakaw siya nga masulob-on kay daghan man siya ug katigayonan.
Unya si Jesus miingon sa iyang mga tinun-an, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, nga lisod sa usa ka dato ang pagsulod sa gingharian sa langit.
Ug sultihan ko pa gayod kamo, sayon pa sa kamilyo ang paglusot sa lungag sa dagom kay sa usa ka dato sa pagsulod sa gingharian sa Dios.”
“Alaot kamong mga eskriba ug mga Pariseo, mga tigpakaaron-ingnon! Kay gihinloan ninyo ang anaa sa gawas sa baso ug sa plato apan sa sulod napuno kini sa mga tinikas ug sinakmit.
“Kay ang gingharian sama sa usa ka tawo nga sa dayon na niyang langyaw, mitawag sa iyang mga ulipon ug mipiyal kanila sa iyang katigayonan.
Ang usa gihatagan niya ug lima ka talanton, ang usa duha, ug ang usa, usa ka talanton, ang matag usa sumala sa iyang katakos. Unya milakaw siya.
Ang nakadawat ug lima ka talanton milakaw dayon ug kini iyang gipamatigayon ug nakaganansya siya ug laing lima ka talanton.
Ang nakadawat ug duha ka talanton nakaganansya usab ug laing duha ka talanton.
Apan ang nakadawat ug usa ka talanton milakaw ug nagkalot sa yuta ug gilubong niya ang salapi sa iyang agalon.
Unya, human sa taas nga panahon, miabot ang agalon niadtong mga ulipon ug nangayo ug husay kanila.
Ang lima kanila mga buangbuang ug ang lima mga maalamon.
Ug ang nakadawat ug lima ka talanton miatubang kaniya ug nagdala ug laing lima ka talanton ug miingon, ‘Ginoo, gihatagan nimo ako ug lima ka talanton, ania, nakaganansya ako ug laing lima ka talanton.’
Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’
Ug ang nakadawat ug duha ka talanton miduol usab nga nag-ingon, ‘Ginoo, gihatagan nimo ako ug duha ka talanton, tan-awa, nakaganansya ako ug laing duha ka talanton.’
Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’
Ang nakadawat usab ug usa ka talanton miduol nga nag-ingon, ‘Ginoo, nakaila ako nga ikaw usa ka tig-a nga pagkatawo, nag-ani sa dili nimo pinugas ug nanghipos sa dili nimo pinaliran.
Busa nahadlok ako ug milakaw ug gilubong nako ang talanton diha sa yuta. Ania ra ang unsay imoha.’
Apan mitubag ang iyang agalon nga nag-ingon kaniya, ‘Daotan ug tapolan nga ulipon! Nasayod diay ikaw nga ako nag-ani gikan sa dili nako pinugas ug naghipos gikan sa dili nako pinaliran?
Imo untang gidiposito sa bangko ang akong salapi ug unya sa akong pagpauli madawat unta nako ang unsay akoa nga may tubo.
Busa kuhaa ninyo ang talanton gikan kaniya ug ihatag kana sa ulipon nga may napulo ka talanton.
Kay ang matag usa nga adunay iya hatagan ug dugang pa ug makabaton siya sa kadagaya. Apan siya nga walay iya, kuhaan sa bisan unsa nga anaa kaniya.
Kay ang mga buangbuang, sa pagdala nila sa ilang mga lampara, wala magbalon ug lana,
Ug ilabay ninyo ang walay pulos nga ulipon ngadto sa kangitngitan sa gawas, didto ang mga tawo manghilak ug magkagot ang ilang mga ngipon.’
Kay unsa may kapuslanan alang sa usa ka tawo sa pag-angkon niya sa tibuok kalibotan apan mawad-an sa iyang kinabuhi?
Ug kadtong nangahulog sa kasampinitan, mao kadtong nakadungog apan sa ilang pagpadayon gilumsan sila sa mga kabalaka ug sa mga bahandi ug sa mga kahilayan sa kinabuhi ug ang ilang mga bunga dili mahinog.
Ug siya miingon kanila, “Pagbantay kamo ug likayi ninyo ang tanang kahakog, kay ang kinabuhi sa tawo wala diha sa kadaghan sa iyang mga katigayonan.”
Ibaligya ang inyong kabtangan, ug panghatag kamo ug limos; sangkapi ang inyong kaugalingon sa mga sudlanan sa salapi nga dili madunot, sa bahandi sa langit nga dili mahurot diin walay kawatan nga makaduol ug walay mananap nga mokutkot.
Kay hain gani ang inyong bahandi, atua usab ang inyong kasingkasing.
Walay sulugoon nga makahimo pag-alagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon ang ikaduha o labanan niya ang usa ug tamayon ang ikaduha. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.”
Ug ang mga Pariseo nga mga mahigugmaon sa salapi, nakadungog niining tanan ug sila mibugalbugal kaniya.
“Dihay usa ka tawong dato nga nagbisti ug mahalong panapton nga tapol ug pino nga lino ug nagkaon sa makabuhong nga pagkaon matag adlaw.
Ug kini iyang gipatawag ug giingnan, ‘Unsa ba kining akong nadungog mahitungod kanimo? Hatagi ako ug husay sa imong pagkapiniyalan kay dili ka na mahimong piniyalan.’
Sa gawas sa iyang pultahan gibutang ang usa ka tawong kabos nga ginganlan ug Lazaro, nga nalukop sa kabahong.
Ug gipangandoy ni Lazaro nga makakaon unta siya sa mga mumho nga nangatagak gikan sa lamisa sa tawong dato, ug nanuol pa gayod kaniya ang mga iro ug ilang gitilapan ang iyang mga kabahong.
Unya ang tawong kabos namatay ug gidala sa mga anghel ngadto sa sabakan ni Abraham. Unya ang tawong dato namatay usab ug gilubong.
Ug didto sa Hades, sa nag-antos siya sa mga kasakit, giyahat niya ang iyang mga mata ug iyang nakita si Abraham didto sa layo ug si Lazaro diha sa iyang kiliran.
Siya mituaw nga nag-ingon, ‘Amahan kong Abraham, kaluy-i intawon ako, ug sugoa si Lazaro sa pagtuslob sa tumoy sa iyang tudlo diha sa tubig aron ipabugnaw sa akong dila kay ania ako sa kasakit niining nagdilaab nga kalayo.’
Apan si Abraham mitubag kaniya, ‘Anak, hinumdomi nga sa buhi pa ikaw nakadawat ka sa mga maayo nimong butang ug si Lazaro usab nakadawat sa dili maayong mga butang, apan siya gilipay karon diri, samtang ikaw anaa diha sa kasakit.
Ug gawas pa niining tanan, taliwala kanamo ug kaninyo adunay usa ka dakong bung-aw aron nga sila nga buot molabang gikan diri nganha kaninyo dili makahimo ug nga walay si bisan kinsa nga makalabang gikan diha ngari kanamo.’
Ug ang dato miingon, ‘Kon mao kana, mohangyo ako kanimo, amahan, nga imo siyang paadtoon sa balay sa akong amahan,
kay aduna akoy lima ka igsoong lalaki, aron iyang pasidan-an sila, basin unya ug mahianhi sila niining dapita sa kasakit.’
Apan si Abraham mitubag kaniya, ‘Atua na kanila si Moises ug ang mga propeta; papamatia sila kanila.’
Ug ang piniyalan miingon sa iyang kaugalingon, ‘Unsa may akong buhaton, kay gikuhaan na man ako sa akong agalon sa katungdanan sa pagkapiniyalan? Wala akoy igong kusog aron sa pagbugwal, ug maulaw ako sa pagpakilimos.
Ug siya miingon, ‘Dili, amahan kong Abraham, apan kon adunay moadto kanila nga gikan sa mga nangamatay, maghinulsol gayod sila.’
Si Abraham mitubag kaniya, ‘Kon sila dili man mamati kang Moises ug sa mga propeta, dili usab sila mamati bisan kon may mabanhaw pa gikan sa mga patay.’ ”
Sa pagkadungog ni Jesus niini, siya miingon kaniya, “Usa pa ka butang ang imong kulang. Ibaligya ang tanan nimong katigayonan ug ihatag sa mga kabos, ug makaangkon ikaw ug bahandi didto sa langit, ug unya anhi ug sunod kanako.”
Apan sa iyang pagkadungog niini, nasubo siya pag-ayo kay siya adunahan man kaayo.
Sa nakita ni Jesus nga ang tawo nasubo, siya miingon, “Pagkalisod gayod sa mga adunahan sa pagsulod sa gingharian sa Dios!
Kay sayon pa sa kamilyo ang paglusot sa mata sa dagom kay sa usa ka adunahan sa pagsulod sa gingharian sa Dios.”
Ug nagbuhat siya ug latigo nga pisi ug giabog niya silang tanan, lakip ang mga karnero ug mga baka, ngadto sa gawas sa Templo. Ug giyabo niya ang mga salapi sa mga tigpangilis ug iyang gipanglintuwad ang ilang mga lamisa.
Unya siya miingon sa mga namaligya ug mga salampati, “Kuhaa ninyo gikan dinhi kining mga butanga! Ayaw ninyo himoang taboan ang balay sa akong Amahan.”
Apan dihay usa ka tawo nga ginganlan ug Ananias, nga uban sa iyang asawa nga si Safira, nagbaligya ug katigayonan,
Ug dihadiha natumba siya sa tiilan ni Pedro ug namatay. Sa pagsulod sa mga batan-ong lalaki, ilang nakita siya nga patay na ug giyayongan nila siya paingon sa gawas ug gilubong tupad sa iyang bana.
Ug giabot ug dakong kahadlok ang tibuok iglesia ug ang tanan nakadungog niining mga butanga.
Ug pinaagi sa mga kamot sa mga apostoles, daghan ang mga ilhanan ug mga kahibulongan nga nahimo diha sa mga tawo. Ug silang tanan didto magtigom sa Portico ni Solomon.
Ug walay bisan usa sa mga dili nila kauban nga nangahas sa pagtipon kanila bisan tuod gitahod sila pag-ayo sa mga tawo.
Ug misamot ka daghan ang mga magtutuo nga nadugang ngadto sa Ginoo, mga pundok sa mga lalaki ug sa mga babaye,
nga tungod niana ilang gidala ang mga masakiton ngadto sa kadalanan ug gibutang sa mga lantay ug mga higdaanan aron nga sa pag-agi ni Pedro bisan sa iyang anino na lamang malandongan unta ang uban kanila.
Ug gikan sa kalungsoran nga kasikbit sa Jerusalem nagpundok usab ang daghang mga tawo nga nagdala sa mga masakiton ug mga gisakit sa mga hugaw nga espiritu ug silang tanan nangaayo.
Apan ang labawng pangulong pari ug ang tanang uban niya, nga mao ang pundok sa mga Saduceo, mitindog nga puno sa kasina
ug ilang gidakop ang mga apostoles ug gibutang sa bilanggoan sa lungsod.
Apan sa pagkagabii, usa ka anghel sa Ginoo miabli sa mga pultahan sa bilanggoan ug gidala sila sa gawas ug giingnan,
ug uban sa kasayoran sa iyang asawa, iyang gikuhaan ang halin, ug bahin lamang sa halin ang iyang gidala ug gibutang sa tiilan sa mga apostoles.
“Lakaw ug tindog sulod sa Templo ug sultihi ang katawhan sa tanang pulong mahitungod niining maong kinabuhi.”
Sa pagkadungog nila niini, sila misulod sa Templo sa pagkakaadlawon ug nanudlo. Unya miabot ang labawng pangulong pari ug ang mga kauban niya ug ilang gipatawag ang Sanhedrin ug ang tibuok kadagkoan sa Israel ug nagsugo sila ngadto sa bilanggoan aron sa pagkuha sa mga apostoles.
Apan sa pag-abot sa mga tinugyanan, wala nila sila makita didto sa bilanggoan, busa namalik sila ug misugilon nga nag-ingon,
“Nakita namo ang bilanggoan nga maayo gayod nga pagkatrangka ug ang mga bantay nga nagtindog sa mga pultahan. Apan sa among pag-abli niini, walay tawo nga among nakita sa sulod.”
Unya sa pagkadungog sa kapitan sa Templo ug sa mga pangulong pari niining pulonga, nangalibog sila pag-ayo mahitungod kanila kon unsay sangpotan niini.
Ug may miabot nga nagsugilon kanila, “Tan-awa, ang mga tawo nga inyong gibutang sa bilanggoan nagtindog sulod sa Templo ug nanudlo sa mga tawo.”
Busa ang kapitan uban sa mga tinugyanan miadto ug mikuha kanila apan sa walay paggamit ug kusog kay nahadlok man sila nga batoon sa mga tawo.
Unya sa nadala na nila sila, gipaatubang nila sila sa Sanhedrin. Ug nangutana kanila ang labawng pangulong pari
nga nag-ingon, “Dili ba higpit man kamong gipahimangnoan namo sa dili pagpanudlo pinaagi niining ngalana? Apan tan-awa, ang Jerusalem gilukop ninyo sa inyong pagpanudlo, ug maoy inyong tuyo nga kami ang paninglan sa dugo niining tawhana.”
Apan si Pedro ug ang mga apostoles mitubag nga nag-ingon, “Kinahanglan among tumanon ang Dios kay sa mga tawo.
Apan si Pedro miingon, “Ananias, ngano bang gisudlan man ni Satanas ang imong kasingkasing aron ikaw mamakak sa Espiritu Santo ug ikaw manguha sa halin sa yuta?
Sa pagkakita ni Simon nga ang Espiritu gikahatag man pinaagi sa pagpandong sa mga kamot sa mga apostoles, mitanyag siya kanila ug salapi.
Siya miingon, “Hatagi usab ako niining gahoma aron nga bisan kinsay akong pandongan sa akong mga kamot makadawat sa Espiritu Santo.”
Ang mga relihiyosong tawo maoy milubong kang Esteban ug nagbangutan sila alang kaniya.
Apan si Pedro miingon kaniya, “Ang imong salapi malaglag unta uban kanimo, kay ikaw naghunahuna nga mabatonan nimo ang gasa sa Dios pinaagi ug salapi!
Apan karon ako nagsulat kaninyo nga dili kamo makigkauban kang bisan kinsa nga nagpakaigsoon nga makihilawason o hakog o tigsimbag mga diosdios o tigpasipala o palahubog o tikasan, dili gayod bisan sa pagpakigsalo kaniya sa pagpangaon.
Wala untay maningkamot alang lamang sa iyang kaugalingong kaayohan, kondili sa kaayohan hinuon sa uban.
Busa kon mokaon kamo o moinom o magbuhat sa bisan unsa, buhata ninyo kining tanan aron sa paghimaya sa Dios.
Sa unang adlaw sa matag semana, ang matag usa kaninyo kinahanglang maggahin ug magtigom sumala sa iyang pag-uswag, aron nga inig-abot nako diha dili na kinahanglan mag-amot pa.
Ang matag usa maghatag sumala sa kabubut-on sa iyang kasingkasing, dili sa pagpanuko o ingon nga pinugos kay gihigugma sa Dios ang naghatag nga malipayon.
Ang kawatan kinahanglang dili na mangawat, kondili maghago hinuon, magbuhat sa mga maayong butang pinaagi sa iyang mga kamot aron may ikahatag siya ngadto sa mga nagkinahanglan.
Apan ang salawayong pakighilawas ug ang tanang kahugaw o kahakog, kinahanglan nga dili gani mahisgotan diha kaninyo kay dili man kini angay sa mga balaan,
kay mga bahin man kita sa iyang lawas.
“Tungod niining maong hinungdan, ang lalaki mobiya sa iyang amahan ug inahan ug makig-usa siya sa iyang asawa, ug silang duha mahimong usa ka unod.”
Kini usa ka dakong misteryo, apan ako nagsulti mahitungod kang Cristo ug sa iglesia.
Hinuon, alang sa matag usa ka lalaki diha kaninyo, kinahanglang mahigugma gayod sa iyang asawa sama sa iyang kaugalingon ug ang asawa kinahanglang magtahod sa iyang bana.
bisan ang binastos o sulting binuang o sulting law-ay, mga butang nga dili angay; apan mga pasalamat hinuon.
Kay nasayod kamo niini, nga ang tanang makihilawason o hugaw o hakog, nga sa ato pa, tigsimba ug mga diosdios, walay mapanunod sa gingharian ni Cristo ug sa Dios.
Busa patya ninyo ang unsay yutan-on diha sa sulod ninyo: salawayong pakighilawas, kahugaw, unodnong kaibog, daotang tinguha, ug ang kahakog nga maoy pagsimba ug mga diosdios.
sa pagtinguha sa pagpuyo nga malinawon, sa pagbuhat sa inyong kaugalingong mga buluhaton ug sa pagbudlay ginamit ang inyong mga kamot, sumala sa among pahimangno kaninyo,
aron kamo magkinabuhi nga takos ngadto sa mga tagagawas, aron wala kamoy panginahanglan.
dili palahubog, dili tigpangdapat hinuon lumo, dili palaaway, ug dili mahigugmaon ug salapi.
Sa mga dato niining panahona karon, sugoa sila nga dili magpataas sa ilang kaugalingon o magbutang sa ilang paglaom diha sa walay kasigurohan nga mga bahandi, kondili diha sa Dios nga madagayaong naghatag kanato sa tanang butang alang sa atong kalipay.
Kinahanglan nga magbuhat sila ug maayo, magpadato sa mga maayong binuhatan, andam sa pagtabang ug manggihatagon.
Sa ingon niini nagtigom sila ug bahandi alang sa ilang kaugalingon nga usa ka maayong patukoranan alang sa umaabot, aron ilang mahuptan ang tinuod nga kinabuhi.
Kay ang pangulo sa iglesia, ingon nga piniyalan sa Dios, kinahanglang dili masaway, dili magpahimuot sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon, dili hinginom ug bino, dili tigpangdapat, dili hinapi
Kay kamo may kaluoy man sa mga binilanggo, ug gikalipay ninyo nga sakmitan sa inyong katigayonan, kay inyo mang nahibaloan nga kamo adunay usa ka labaw pa ka maayong bahandi ug nga kini molungtad.
Bantayi ang inyong kinabuhi nga malikay sa pagkamahigugmaon sa salapi ug himoa nga matagbaw kamo sa inyong mga naangkon karon, kay siya gayod mao ang nag-ingon, “Dili ko gayod ikaw pasagdan o biyaan.”
Paminaw, hinigugma nakong mga igsoon. Dili ba gipili man sa Dios ang mga kabos dinhi sa kalibotan aron mahimong dato sa pagtuo ug mga manununod sa gingharian nga iyang gisaad sa mga nahigugma kaniya?
Apan inyong gipakaulawan ang kabos nga tawo. Dili ba ang mga dato mao man ang nagdaogdaog kaninyo? Dili ba sila mao man ang nagbanlod kaninyo ngadto sa mga hukmanan?
Tan-awa ra, kamo nga nag-ingon, “Karon o ugma mangadto kami nianang lungsora ug didto magpabilin kami ug usa ka tuig ug magpatigayon ug manapi,”
nga wala man kamo mahibalo mahitungod sa kaugmaon. Kay unsa ba ang inyong kinabuhi? Kamo sama lamang sa aso nga sa makadiyot nagpakita ug unya nahanaw lamang.
Moingon unta kamo, “Kon itugot sa Ginoo, kami mabuhi ug among buhaton kini o kana.”
Kamong, mga dato, panghilak ug paniyabaw kamo tungod sa mga kalisdanan nga taliabot kaninyo.
Mga igsoon, ingon nga sumbanan sa pag-antos ug pagpailob, palandonga ang mga propeta nga nagsulti diha sa ngalan sa Ginoo.
Tan-awa, giisip nato nga bulahan ang nag-antos. Nakadungog kamo mahitungod sa pagkamainantoson ni Job, ug nakita ninyo ang katuyoan kaniadto sa Ginoo, unsa gayod ka mapuanguron ug ka maluluy-on sa Ginoo.
Apan labaw sa tanan, mga igsoon, ayaw gayod kamo panumpa, bisan pinaagi sa langit o pinaagi sa yuta, o sa bisan unsang panumpa, hinuon ang inyong Oo himoa nga Oo, ug ang inyong dili himoa nga dili, aron dili kamo mahiagom sa paghukom.
Aduna ba kaninyoy nag-antos? Paampoa siya. Aduna bay malipayon? Paawita siyag pagdayeg.
Aduna ba kaninyoy nasakit? Ipatawag kaniya ang mga kadagkoan sa iglesia ug paampoa sila alang kaniya, maghaplas kaniya ug lana pinaagi sa ngalan sa Ginoo.
Ang pag-ampo sa pagtuo mag-ayo sa masakiton, ug siya pabangonon sa Ginoo, ug kon siya nakasala man, pasayloon siya.
Busa ngadto sa usa ug usa pagsinugiray kamo sa inyong mga sala ug pag-ampo kamo alang sa usa ug usa, aron kamo mangaayo. Ang pag-ampo sa tawong matarong dako ug kahimoan.
Si Elias usa ka tawo nga sama kanato ug kinaiya, ug sa iyang pag-ampo, siya nag-ampo nga dili unta mag-ulan, ug wala kini moulan sa yuta sulod sa tulo ka tuig ug unom ka bulan.
Unya siya nag-ampo pag-usab ug ang langit nagpaulan ug ang yuta naghatag sa mga abot niini.
Mga igsoon ko, kon aduna kaninyoy nahisalaag gikan sa kamatuoran ug may usa nga makapabalik kaniya,
Ang inyong kadato nangadunot ug ang inyong mga bisti gipangotkot sa mga mananap.
hibaloi nga si bisan kinsa nga makapabalik sa makasasala gikan sa pagkahisalaag niini sa iyang dalan magluwas sa kalag niini gikan sa kamatayon ug magtabon ug daghang mga sala.
Ang inyong bulawan ug salapi gitay-an, ug ang ilang taya mahimong saksi batok kaninyo, ug mag-ut-ot sa inyong unod sama sa kalayo. Kamo nagtigom ug bahandi alang sa kataposang mga adlaw.
Atimana ninyo ang panon sa Dios nga anaa diha kaninyo, nga ilalom sa inyong pagbantay, dili ingon nga gipugos kamo kondili sa kinabubut-on sumala sa pagbuot sa Dios gayod, dili alang sa makauulawng pagpanapi kondili inubanan hinuon sa kadasig,
Tungod sa ilang kahakog, ila kamong panapion pinaagi sa tinumotumo nga mga pulong. Sukad pa sa karaang panahon ang hukom kanila wala maghunong, ug ang ilang kalaglagan wala matulog.
Ayaw ninyo higugmaa ang kalibotan o ang mga butang diha sa kalibotan. Kon may nahigugma sa kalibotan, ang gugma sa Amahan wala diha kaniya.
Kay ang tanan nga anaa sa kalibotan, ang pangibog sa unod ug ang pangibog sa mga mata ug ang garbo sa kinabuhi, dili gikan sa Amahan kondili sa kalibotan.
Ug ang kalibotan mahanaw ug ang pangibog niini apan siya nga nagtuman sa kabubut-on sa Dios magpabilin hangtod sa kahangtoran.
Apan si bisan kinsa nga adunay mga butang alang sa panginabuhi dinhi sa kalibotan, ug makakita sa iyang igsoon nga anaa sa kawalad-on ug unya magtak-op sa iyang kasingkasing, unsaon man sa pagpabilin diha kaniya sa gugma sa Dios?
Kay ikaw nag-ingon, “Ako dato, ako mauswagon ug walay nakulang kanako;” ug wala ka mahibalo nga ikaw alaot, makaluluoy, kabos, buta ug hubo.
Busa tambagan ko ikaw nga gikan kanako magpalit ikaw ug bulawan nga gilunsay sa kalayo aron madato ikaw, ug mga puting bisti nga imong ikasul-ob aron dili madayag ang pagkamakauulaw sa imong pagkahubo, ug tambal nga idapat sa imong mga mata aron ikaw makakita.
Ang bahandi magdala ug daghang sa mga higala, apan ang kabos biyaan sa iyang mga higala.
Adunay tawong nagpakaaron-ingnon nga dato, apan walay bisan unsa; adunay lain nga nagpakaaron-ingnon nga kabos, apan adunay dakong bahandi.
Busa miingon siya, “Usa ka tawong dungganan milakaw ngadto sa layong dapit aron pagdawat alang sa iyang kaugalingon ug usa ka gingharian, ug unya mobalik siya.
Ug iyang gipatawag ang napulo sa iyang mga sulugoon, ug gihatagan niya sila ug napulo ka salapi nga plata ug giingnan sila, ‘Ipatigayon ninyo kini hangtod sa akong pagpauli.’
Apan ang iyang mga katagilungsod nagdumot kaniya, ug siya ilang gipasundan ug mga tawo aron sa pag-ingon, ‘Dili kami buot nga maoy maghari kanamo kining tawhana.’
Ug nahitabo nga sa pagpauli niya, human madawat ang gingharian, iyang gipasugoan ang maong mga sulugoon nga iyang gihatagan sa salapi sa pag-adto kaniya, aron iyang mahibaloan kon pilay ilang nakita sa pagpatigayon.
Ug ang una miduol sa iyang atubangan nga nag-ingon, ‘Ginoo, ang imong usa ka salapi nga plata nadugangan ug napulo ka salapi nga plata.’
Ug siya miingon kaniya, ‘Maayo, buotan nga sulugoon! Tungod kay kasaligan ikaw sa diyotay kaayo, ihatag nako kanimo ang katungod sa pagdumala sa napulo ka siyudad.’
Ug ang ikaduha miduol nga nag-ingon, ‘Ginoo, ang imong usa ka mina nadugangan ug lima ka mina.’
Ug siya miingon kaniya, ‘Ug ikaw usab magdumala sa lima ka siyudad.’
Ug didtoy usa ka tawo nga ginganlan ug Zaqueo. Siya pangulo sa mga tigpaningil ug buhis, ug adunahan siya.
Unya miduol ang usa nga nag-ingon, ‘Ginoo, ania ang imong mina, ako kining gitagoan ug giputos ug panyo
kay nahadlok ako kanimo, tungod kay ikaw higpit nga pagkatawo. Ikaw nagkuha sa dili nimo binutang ug nag-ani sa dili nimo pinugas.’
Ug siya miingon kaniya, ‘Daotan nga sulugoon, pinaagi sa kaugalingon nimong sulti hukman ko ikaw! Nahibalo ka man diay unta nga ako higpit nga pagkatawo nga nagkuha sa dili nako binutang ug nag-ani sa dili nako pinugas,
nganong wala man nimo idiposito ang akong salapi sa bangko, aron nga sa akong pag-uli makuha unta nako kini nga may tubo?
Ug siya miingon kanila nga nagtindog sa duol, “Kuhaa kaniya ang usa ka mina, ug ihatag kana kaniya nga may napulo ka mina!’
Ug sila miingon kaniya, ‘Ginoo, siya aduna nay napulo ka mina.’
‘Sultihan ko kamo, siya nga adunay iya hatagan ug labaw pa, apan siya nga walay iya, kuhaan sa bisan unsa nga anaa kaniya.
Mahitungod niadtong nahisabod diha sa kasampinitan, kini mao kadtong nakadungog sa pulong apan ang mga kabalaka niining kalibotana ug ang gugma sa bahandi magtuok sa pulong ug kini dili makapamunga.
Kay igo na kadtong nangaging panahon sa pagbuhat sumala sa kabubut-on sa mga Gentil, sa paggawi diha sa pagpatuyang, sa kaulag, sa paghuboghubog, sa mapatuyangong paghudyaka, sa walay hunong nga pag-inom ug dulumtanan nga pagsimba ug mga diosdios.
Sila natingala nga kamo karon dili na makig-uban kanila sa samang pagpatuyang, ug kamo ila nang bugalbugalan.
Apan kini sila maghatag ra unya ug husay ngadto kaniya nga andam sa paghukom sa mga buhi ug sa mga patay.
Busa dili na kita maghukom sa usa ug usa, apan tinguhaa hinuon ang dili gayod pagbutang ug kapandolan o babag diha sa dalan sa inyong igsoon.
Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
Apan ang biyuda nga nagkinabuhi diha sa pagpatuyang sa kaugalingon, patay na bisan buhi pa siya.
Ang tanan nga paghago sa tawo alang lamang sa iyang baba, apan bisan pa niana ang iyang kahinam dili matagbaw.
Kay unsay bintaha nga mabatonan sa tawong maalamon labaw sa buangbuang? Ug unsay anaa sa tawong kabos nga mahibalong manggawi sa iyang kaugalingon atubangan sa mga buhi?
Labaw nga maayo ang panan-aw sa mga mata kay sa pagpahisalaag sa tinguha. Kini kakawangan usab ug usa lamang ka paggukod sa hangin.
Gipalabi hinuon niya ang pag-antos sa mga pagdagmal kauban sa mga tawo sa Dios kay sa pagpahimulos sa lumalabayng kalipay sa sala.
Ingon niini ang mga pamaagi sa tanan nga hakog sa ganansiya; kini nagkuha sa kinabuhi sa mga tag-iya niini.
Ang nagmahal sa iyang kinabuhi mawad-an hinuon niini, apan ang nasilag sa iyang kinabuhi niining kalibotana magpatunhay niini alang sa kinabuhing dayon,
Kon ang usa ka tawo mag-alagad kanako, kinahanglan nga mosunod siya kanako ug kon asa gani ako, ang akong alagad atua usab didto. Kon ang usa ka tawo mag-alagad kanako, ang Amahan magpasidungog kaniya.
Ayaw kamo pagtinapolan, hinuon pagmainiton kamo diha sa Espiritu. Alagari ninyo ang Ginoo.
Unya sa pagtubag ang Hari moingon kanila, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, ingon nga gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa labing ubos niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako.’
Ayaw kamo pagpakighiusa uban sa dili magtutuo. Kay unsa may anaa sa panag-abin sa pagkamatarong ug sa pagkadaotan? O unsa may panag-ambitan sa kahayag ug sa kangitngit?
Ang pagbaton ug kaalam maayo pa kay sa bulawan; ang pagbaton ug salabotan maayo pa nga pilion kay sa plata.
Apan si Jesus miingon kanila, “Kamo mao ang mga nagpakamatarong sa inyong kaugalingon sa atubangan sa mga tawo, apan ang Dios nahibalo sa inyong mga kasingkasing kay ang gipakahalangdon sa mga tawo dulumtanan man sa atubangan sa Dios.
Kay unsa bay makuha sa tawo kon maangkon niya ang tibuok kalibotan ug malaglag o mapildi ang iyang kaugalingon?