Kategorya
101 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Alak
Higala, nasayod ka ba nga pinaagi sa gahom ni Jesus nga gipaambit nato, makabuntog ta sa sala ug sa tanang babag sa atong kinabuhi? Kay mianhi man Siya aron luwason ta ug Siya mismo nakabuntog sa tanang tentasyon nga wala’y sala.
Ang iyang sakripisyo naghatag nato og kapasayloan, ug ang iyang pagkabanhaw nagpamatuod sa iyang gahom labaw sa kamatayon. Dili lang kay matabangan ta nga makontrolar ang kauhaw sa ilimnon o bisan unsang bisyo, ang iyang gahom makawagtang gyud sa atong pagkaadik.
Gibatukan ni Jesus ang kaaway ug andam Siya nga luwason ta gikan sa kawalay paglaum ug kamatayon. Ang kinahanglan lang nato mao ang pagtugot sa Espiritu Santo nga mobag-o sa atong kinabuhi, walay alibi-alibi. Kay diha kang Cristo, atong makaplagan ang kusog aron malampusan ang bisan unsang kalisdanan.
Kaya nato ni! Pagsalig lang! Mahimo kang usa ka buhing pamatuod sa gahom ni Jesus nga mobag-o sa kinabuhi.
Ug ayaw kamo paghubog sa bino, kay kana maoy pagpatuyang; hinuon magpapuno kamo sa Espiritu.
Alang sa kagawasan kita gipahigawas ni Cristo. Barog kamo nga lig-on ug ayaw na kamo pagpasangon pag-usab sa yugo sa pagkaulipon.
“Ang tanang butang gitugot kanako,” apan dili ang tanang butang makaayo. “Ang tanang butang gitugot kanako,” apan dili ako magpaulipon sa bisan unsang butang.
o mga kawatan o mga hakog o mga palahubog o mga tigpasipala o mga tulisan nga makapanunod sa gingharian sa Dios.
Ang bino tigbugalbugal, ang isog nga ilimnon tighimo ug kasamok, ug si bisan kinsa nga mahisalaag tungod niini dili maalamon.
Ug si Noe nga usa ka mag-uuma, maoy unang nagtanom ug parasan, ug miinom siya sa bino ug nahubog siya, ug mihigda nga hubo sulod sa iyang tolda.
Kon isugid nato ang atong mga sala, siya kasaligan ug matarong nga mopasaylo kanato sa atong mga sala ug maghinlo kanato gikan sa tanang pagkadili matarong.
Pagmaigmat, pagbantay kanunay. Ang inyong kaaway nga mao ang yawa naglibotlibot sama sa liyon nga nagngulob ug nangita ug iyang matukob.
Dali, paimnon nato ug bino ang atong amahan ug mohigda kita uban kaniya, aron makapasanay kita ug mga kaliwat pinaagi sa atong amahan.” Ug ilang gipainom ug bino ang ilang amahan niadtong gabhiona ug misulod ang magulang ug midulog sa iyang amahan, apan wala masayod si Lot kanus-a kini midulog kaniya o kanus-a kini mibangon. Ug nianang sunod nga adlaw miingon ang magulang sa manghod, “Tan-awa, midulog ako sa akong amahan kagabii. Paimnon na usab nato siya ug bino karong gabii ug mosulod usab ikaw ug modulog kaniya aron makapasanay kita ug mga kaliwat pinaagi sa atong amahan.” Ug gipainom na usab nila ug bino ang ilang amahan niadtong gabhiona. Ug mibangon ang manghod ug midulog kaniya apan wala siya masayod kanus-a kini midulog kaniya o kanus-a kini mibangon.
Walay pagsulay nga miabot kaninyo nga wala masinati sa tawo. Ang Dios kasaligan, ug dili niya itugot nga kamo sulayon labaw sa inyong masarangan, apan uban sa pagsulay siya magtagana usab ug lutsanan, aron makasugakod kamo niini.
Maayo ang dili pagkaon ug karne o pag-inom ug bino o pagbuhat sa bisan unsa nga makapandol sa imong igsoon.
Ayaw kamo pagyukbo kanila o pag-alagad kanila, kay ako, ang Ginoo nga inyong Dios, abubhoan nga Dios, nga nagsilot sa mga sala sa mga ginikanan diha sa mga anak ngadto sa ikatulo ug sa ikaupat nga kaliwatan niadtong mga nagdumot kanako.
Pagtukaw ug pag-ampo kamo aron dili kamo mahisulod ngadto sa pagsulay. Sa pagkatinuod, matinguhaon ang espiritu apan luya ang lawas.”
“Ayaw pag-inom ug bino o isog nga ilimnon, ikaw ug ang imong mga anak nga lalaki uban kanimo sa dihang kamo mosulod sa tolda nga tagboanan aron kamo dili mamatay. Kini usa ka lagda hangtod sa kahangtoran sa tanan ninyong mga kaliwatan.
Kay kon nahiusa kita kaniya diha sa dagway sa iyang kamatayon, mahiusa usab kita kaniya diha sa pagkabanhaw. Kita nasayod nga ang atong karaang pagkatawo gilansang sa krus uban kang Cristo aron malaglag ang lawas sa sala ug dili na kita maulipon sa sala.
Ang grasya sa Dios gipadayag alang sa kaluwasan sa tanang tawo, nagtudlo kanato sa pagbiya sa pagkadili diosnon ug sa mga pangibog nga kalibotanon ug sa pagkinabuhi nga mapinugnganon sa kaugalingon, matarong ug diosnon niining panahona karon,
kinahanglan nga mobiya siya gikan sa bino ug sa isog nga ilimnon, dili siya moinom sa suka gikan sa bino o sa isog nga ilimnon, dili usab siya moinom ug bisan unsa nga duga sa paras o magkaon sa paras nga lab-as o binulad.
Wala kamo makakaon ug pan, wala usab kamo makainom ug bino o isog nga ilimnon, kini aron mahibalo kamo nga ako mao ang Ginoo nga inyong Dios.
Busa karon, pagmatngon ug ayaw na pag-inom ug bino o isog nga ilimnon, ug ayaw pagkaon sa mga hugaw nga pagkaon.
Apan siya miingon kanako, ‘Tan-awa, magsamkon ikaw ug manganak ug usa ka anak nga lalaki ug karon ayaw na pag-inom ug bino o isog nga ilimnon ug ayaw pagkaon sa hugaw nga pagkaon, kay ang bata mahimong usa ka Nazareo ngadto sa Dios sukad sa pagkatawo hangtod sa adlaw sa iyang kamatayon.’ ”
Busa si Eli miingon kaniya, “Hangtod kanus-a ba ikaw mahubog? Isalikway ang bino gikan kanimo.” Apan si Hana mitubag, “Dili, akong agalon. Ako usa ka babaye nga may gikagul-an pag-ayo. Wala ako makainom ug bino o isog nga ilimnon, kondili akong gibubo ang akong kagul-anan diha sa Ginoo.
Ug gidapit siya ni David ug siya mikaon ug miinom sa iyang atubangan ug iyang gihubog siya, ug sa pagkagabii migawas siya ug mihigda sa iyang higdaanan uban sa mga sulugoon sa iyang agalon apan wala manaog ngadto sa iyang balay.
Unya si Absalom misugo sa iyang mga sulugoon, “Timan-i ninyo sa diha nga ang kasingkasing ni Amnon magmalipayon tungod sa bino, ug sa diha nga ako moingon kaninyo, ‘Tigbasa si Amnon,’ patya siya. Ayaw kahadlok; wala ba ako magsugo kaninyo? Pagmalig-on kamo ug pagmaisogon.”
Apan ang iyang alagad nga si Zimri, ang tigmando sa katunga sa iyang mga karwahi, naglaraw batok kaniya. Sa diha nga didto siya sa Tirsa, miinom siya hangtod nga nahubog didto sa balay ni Arsa nga tinugyanan sa balay sa Tirsa,
Ug misulong sila sa pagkaudto samtang si Ben-hadad naghubog sa iyang kaugalingon didto sa mga kampo, siya ug ang 32 ka hari nga mitabang kaniya.
Ug sila didto uban kang David sulod sa tulo ka adlaw, nangaon ug nanginom kay ang ilang kaigsoonan nag-andam man alang kanila. si Ismaias nga taga-Gibeon, usa ka bantogan nga tawo sa 30 ug pangulo sa 30; si Jeremias, si Jahasiel, si Johanan, si Josabad nga taga-Gedera, Ang ilang mga silingan usab nga gikan sa Isacar ug Zabulon ug Neftali nangadto, nagdala ug pan diha sa ilang mga asno ug sa mga kamilyo ug sa mga mula, ug sa mga baka, daghang mga pagkaon, mga torta nga hinimo gikan sa igos, mga pungpong sa mga ubas, ug bino ug lana, mga baka ug mga karnero kay may kalipay man diha sa Israel.
Kay diha sa kamot sa Ginoo adunay usa ka kupa, nga may bino nga nagbula, maayong pagkasagol; ug gikan niini maghuwad siya ug kapaitan, ug ang tanan nga daotan sa kalibotan mohurot niini hangtod sa mga linugdang.
ug sa bino nga makalipay sa kasingkasing sa tawo, lana nga makapasinaw sa iyang nawong, ug pan nga makapalig-on sa kasingkasing sa tawo.
Siya nga mahigugma sa kalingawan mahimong kabos nga tawo; siya nga mahigugma sa bino ug lana dili maadunahan.
Pamati, anak ko, ug pagmaalamon, ug mandoi ang imong hunahuna diha sa dalan. ug butangi ug kutsilyo ang imong tutunlan, kon ikaw usa ka tawo nga kusog mokaon. Ayaw pagtipon sa mga palainom ug bino, o sa mga palakaon ug karne;
Kinsa ang adunay kaguol? Kinsa ang adunay kasubo? Kinsa ang adunay pakiglalis? Kinsa ang adunay pagbagulbol? Kinsa ang adunay mga samad nga walay hinungdan? Kinsa ang adunay mata nga nagpula? Ayaw tinguhaa ang iyang mga lamiang pagkaon, kay kini malimbongon nga pagkaon. Kadtong magpalabi sa bino, kadtong molakaw aron sa pagsulay ug sinagol nga bino.
Ayaw pagtan-aw sa bino kon pula kini, kon magkidlapkidlap kini diha sa kupa ug tanlas nga tunlon. Sa kataposan mopaak kini sama sa usa ka bitin, ug makahilo sama sa lala nga bitin.
Dili angay alang sa mga hari, O Lemuel, dili angay alang sa mga hari ang pag-inom sa bino, o alang sa mga pangulo ang pagtinguha ang isog nga ilimnon;
kay tingali unya ug manginom sila ug malimot unsay gimando, ug tuison ang mga katungod sa tanan nga gisakit. Hatagi ug isog nga ilimnon kadtong hapit na mamatay, ug bino kadtong anaa sa pait nga kagul-anan; paimna sila, ug malimtan nila ang ilang kakabos, ug dili na mahinumdom sa ilang pagkamakaluluoy.
Gisusi nako sulod sa akong kasingkasing unsaon paglingaw sa akong lawas pinaagi sa bino—ang akong kasingkasing naggiya gihapon kanako pinaagi sa kaalam—ug unsaon paghupot sa binuang, hangtod nga akong nakita kon unsay maayo alang sa mga anak sa mga tawo ubos sa langit sulod sa pipila ka adlaw sa ilang kinabuhi.
Lakaw, kan-a ang imong pan uban ang kalipay, ug imna ang imong bino uban ang malipayong kasingkasing, kay gidawat na sa Dios ang imong gibuhat.
Alaot kadtong mosayo pagbangon sa buntag, aron mag-apas sa isog nga ilimnon, kadtong magtukaw sa tibuok gabii, hangtod nga sila manginit sa bino!
Alaot kadtong kusog nga moinom ug bino, ug mga tawo nga hawod sa pagsagol sa isog nga ilimnon,
Sila wala na moinom ug bino uban ang pag-awit; ang isog nga ilimnon pait alang niadtong nanginom niini.
Alaot kadtong purongpurong sa garbo sa mga palahubog sa Efraim, ug sa nagkalawos nga bulak sa iyang mahimayaong kaanyag, nga anaa sa ulo sa tabunok nga walog niadtong nangapukan tungod sa bino!
Kini usab sila nagsamparay tungod sa bino ug nagsusapinday tungod sa isog nga ilimnon; ang pari ug ang propeta nagsamparay tungod sa isog nga ilimnon, sila nangalibog tungod sa bino, sila nagsusapinday tungod sa isog nga ilimnon; sila nangasayop diha sa panan-aw, sila nangapandol diha sa paghukom.
“Dali ngari,” nag-ingon sila, “magkuha kita ug bino, ug tagbawon nato ang atong kaugalingon sa isog nga ilimnon; ug ugma mahisama niining adlawa, dako nga dili masukod.”
Unya gidulot nako sa atubangan sa banay ni Rekab ang mga sudlanan nga puno sa bino ug ang mga kupa, ug miingon ako kanila, “Panginom kamo ug bino.” Apan sila mitubag, “Dili kami manginom ug bino, kay ang among amahan nga si Jonadab nga anak ni Rekab nagsugo kanamo, ‘Ayaw kamo pag-inom ug bino, kamo o ang inyong mga anak nga lalaki, hangtod sa kahangtoran;
Apan si Daniel mihukom nga dili niya hugawan ang iyang kaugalingon sa mga lamiang pagkaon sa hari, o sa bino nga giinom sa hari, busa iyang gihangyo ang pangulo sa mga yunoko nga tugotan siya sa dili paghugaw sa iyang kaugalingon.
Si Hari Belsasar naghimo ug usa ka dakong kombira alang sa usa ka libo nga iyang mga kadagkoan, ug miinom siyag bino sa atubangan sa usa ka libo. Ang rayna, tungod sa mga pulong sa hari ug sa iyang mga kadagkoan, misulod sa balay nga gikombirahan ug ang rayna miingon, “O hari, mabuhi ka hangtod sa kahangtoran! Ayaw pagpalisang sa imong hunahuna o paluspara ang imong nawong. Adunay usa ka tawo sa imong gingharian, nga kaniya anaa ang espiritu sa mga balaang dios. Sa mga adlaw sa imong amahan, ang kahayag ug salabotan ug kaalam nga sama sa kaalam sa mga dios nakita diha kaniya ug si Hari Nabucodonosor nga imong amahan naghimo kaniya nga pangulo sa mga tigsalamangka, sa mga tigpanglamat, sa mga Caldeanhon, ug sa mga tigpanagna pinaagi sa mga bituon, kay ang talagsaong katakos, ang kahibalo ug ang salabotan sa paghubad sa mga damgo, sa pagsaysay sa mga tigmo ug sa pagsulbad sa mga suliran nakita diha kang Daniel nga ginganlan sa hari ug Beltesasar. Karon ipatawag si Daniel ug siya magpadayag sa hubad.” Unya si Daniel gidala sa atubangan sa hari. Ang hari miingon kang Daniel, “Ikaw kadtong Daniel nga usa sa mga binihag gikan sa Juda nga gidala sa hari nga akong amahan gikan sa Juda. Ako nakadungog mahitungod kanimo nga ang espiritu sa mga balaang dios anaa kanimo ug nga ang kahayag ug salabotan ug labawng kaalam nakita diha kanimo. Karon ang mga maalamong tawo, ang mga tigpanglamat, gidala na sa akong atubangan aron sa pagbasa niining sinulat ug pagpadayag kanako sa hubad niini, apan wala sila makapadayag kanako sa hubad sa maong butang. Apan ako nakadungog nga ikaw makahatag ug mga hubad ug makasulbad sa mga suliran. Karon kon ikaw makabasa sa sinulat ug makapadayag kanako sa hubad niini, sul-oban ikaw ug mahalong bisti nga tapol ug makaangkon ug kuwentas nga bulawan sa imong liog ug mahimo nga ikatulong tinugyanan sa gingharian.” Unya si Daniel mitubag sa atubangan sa hari, “Imoha na lang ang mga gasa ug ihatag ang imong mga ganti ngadto sa uban, apan bisan pa niana, basahon nako ang sinulat alang sa hari ug ipadayag kaniya ang kahulogan. O hari, ang Labing Halangdon nga Dios naghatag kang Nabucodonosor nga imong amahan sa gingharian ug pagkabantogan ug himaya ug pagkahalangdon. Ug tungod sa pagkabantogan nga iyang gihatag kaniya, ang tanang mga katawhan, mga nasod ug mga pinulongan nagkurog ug nangahadlok sa iyang atubangan. Ang buot niyang patyon iyang gipatay, ang buot niyang mabuhi iyang gibuhi, ang buot niyang bayawon iyang gibayaw, ug ang buot niyang ipaubos iyang gipaubos. Si Belsasar, sa dihang makainom na sa bino, nagsugo nga dad-on ang mga kupa nga bulawan ug plata nga nakuha sa iyang amahan nga si Nabucodonosor gikan sa Templo sa Jerusalem aron ang hari ug ang iyang mga kadagkoan, ang iyang mga asawa ug ang iyang mga puyopuyo makainom gikan niini.
Apan nagmapahitas-on ikaw sa imong kaugalingon batok sa Ginoo sa langit ug ang mga galamiton sa iyang balay gidala nganhi sa imong atubangan ug ikaw ug ang imong mga kadagkoan, ang imong mga asawa ug ang imong mga puyopuyo nanginom sa bino gikan niini. Ug gidayeg nimo ang mga dios nga plata ug bulawan, bronsi, puthaw, kahoy ug bato nga dili makakita o makadungog o makaila, apan ang Dios nga sa iyang kamot anaa ang imong gininhawa ug iya ang tanan nimong mga pamaagi, wala nimo pasidunggi.
Pagmata, kamo nga mga palahubog, ug panghilak, ug pagminatay kamong tanan nga palainom ug bino, tungod sa tam-is nga bino kay kini gikuha gikan sa inyong baba.
sila nanghigda tupad sa matag halaran ibabaw sa mga bisti nga gitahan; ug diha sa balay sa ilang Dios sila nag-inom sa bino niadtong nakautang.
Kon ang usa ka tawo magsuroysuroy nga magsulti ug walay hinungdan ug mga bakak, nga nag-ingon, “Ako magsangyaw kanimo mahitungod sa bino ug sa ilimnon,” siya mahimo nga tigsangyaw niini nga katawhan!
“Dugang pa, ang bahandi mabudhion; ang tawo nga mapahitas-on dili magpabilin. Ang iyang kadalo sama ka dako sa Sheol; sama sa kamatayon siya dili matagbaw. Nagtigom siya alang sa iyang kaugalingon sa tanang mga nasod, ug nagtigom ingon nga iyang kaugalingon sa tanang katawhan.”
“Alaot kadtong nagpainom sa iyang isigkatawo sa kupa sa iyang kapungot, ug maghubog kanila, aron magsud-ong sa ilang kaulawan!”
Kay si Juan mianhi nga wala magkaon o mag-inom, apan sila nag-ingon, ‘Kana siya gidemonyohan!’ Ang Anak sa Tawo mianhi nga nagkaon ug nag-inom, apan sila nag-ingon, ‘Tan-awa, usa ka tawong dakog kaon, palainom ug higala sa mga tigpaningil ug buhis ug sa mga makasasala!’ Apan ang kaalam giila nga matarong pinaagi sa mga buhat niini.”
ug unya mosugod siya pagpamunal sa iyang isigkaulipon, ug magkaon ug mag-inom kauban sa mga palahubog,
kay siya mahimong bantogan sa atubangan sa Ginoo, dili siya moinom ug bino o isog nga ilimnon, ug siya mapuno sa Espiritu Santo, bisan sa diha pa siya sa tiyan sa iyang inahan.
Kay si Juan nga Tigbautismo mianhi nga wala magkaon ug pan o mag-inom ug bino, ug miingon kamo, ‘Gidemonyohan siya.’ Ang Anak sa Tawo mianhi nga nagkaon ug nag-inom, ug kamo miingon, ‘Tan-awa, usa ka tawong palakaon ug palahubog, higala sa mga tigpaningil ug buhis ug sa mga makasasala!’
Ug siya miduol kaniya ug gibugkosan ang iyang mga samad, gibuboan ug lana ug bino, unya iyang gipasakay sa iyang hayop ug gidala siya ngadto sa usa ka balay abotanan, ug giatiman niya siya.
Apan kon ang maong ulipon moingon sa iyang kaugalingon, ‘Dugay pang moabot ang akong agalon,’ ug unya mosugod siya sa pagpamunal sa mga sulugoong lalaki ug babaye, ug sa pagkaon ug pag-inom ug paghubog;
Ingon nga anaa sa kahayag, magkinabuhi kita nga ligdong, dili sa pagpatuyang ug sa paghubog, dili sa mga salawayong pakighilawas ug mga kalaw-ayan, dili sa pagpakig-away ug kasina.
Apan karon ako nagsulat kaninyo nga dili kamo makigkauban kang bisan kinsa nga nagpakaigsoon nga makihilawason o hakog o tigsimbag mga diosdios o tigpasipala o palahubog o tikasan, dili gayod bisan sa pagpakigsalo kaniya sa pagpangaon.
Busa kon mokaon kamo o moinom o magbuhat sa bisan unsa, buhata ninyo kining tanan aron sa paghimaya sa Dios.
Ug dayag kaayo ang mga buhat sa unod nga mao kini: salawayong pakighilawas, kahugaw, kaulag, Karon, ako, si Pablo, magsulti kaninyo nga kon magpatuli gani kamo, si Cristo dili magpulos kaninyo. pagsimba ug mga diosdios, pagsalamangka, pagdinumtanay, panagbingkil, pangabubho, kapungot, kahakog, pagkabahinbahin, pagpundokpundok, kasina, paghuboghubog, mapatuyangong hudyaka ug mga butang nga sama niini. Pasidan-an ko kamo sama sa akong pagpasidaan kaninyo kaniadto, nga ang mga nagbuhat sa maong mga butang dili makapanunod sa gingharian sa Dios.
Busa ayaw tugoti nga adunay maghukom kaninyo mahitungod sa pagkaon ug pag-inom o mahitungod sa kasaulogan o sa bag-ong subang sa bulan o sa adlaw nga igpapahulay.
busa, dili kita mangatulog, sama sa uban, hinuon magtukaw kita ug magmaugdang. Kay sila nga nangatulog nangatulog man sa kagabhion, ug sila nga nangahubog nangahubog man sa kagabhion. Apan ingon nga kita iya man sa adlaw, magmaugdang kita ug magsul-ob kita sa taming sa dughan nga mao ang pagtuo ug paghigugma, ug sa helmet nga mao ang paglaom sa kaluwasan.
Ang pangulo sa iglesia kinahanglan nga dili salawayon, bana sa usa ka asawa, mapinugnganon sa kaugalingon, buotan, ligdong, maabiabihon, maayo sa pagpanudlo, dili palahubog, dili tigpangdapat hinuon lumo, dili palaaway, ug dili mahigugmaon ug salapi.
Ang mga alagad usab sa iglesia kinahanglang magmaligdong, matinud-anon, dili tig-inom ug daghang bino, dili hakog sa salawayong pagpanapi.
Ayaw na pag-inom ug tubig lamang, kondili inom ug diyotay nga bino alang sa imong kutokuto ug sa imong kanunay nga pagsakit.
Kay ang pangulo sa iglesia, ingon nga piniyalan sa Dios, kinahanglang dili masaway, dili magpahimuot sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon, dili hinginom ug bino, dili tigpangdapat, dili hinapi
Mao usab ang hamtong nga mga babaye, kinahanglan nga diosnon sa ilang paggawi, dili tigpangdaot ug dili mga ulipon sa bino, mga magtutudlo sa maayo,
Busa andama ang inyong mga salabotan, pagmaugdang, laomi ninyo sa hingpit ang grasya nga ihatag kaninyo inigpadayag unya kang Jesu-Cristo.
Kay igo na kadtong nangaging panahon sa pagbuhat sumala sa kabubut-on sa mga Gentil, sa paggawi diha sa pagpatuyang, sa kaulag, sa paghuboghubog, sa mapatuyangong paghudyaka, sa walay hunong nga pag-inom ug dulumtanan nga pagsimba ug mga diosdios.
Ang Ginoo nagbubo sa sulod niya ug usa ka espiritu sa kalibog; ug gipasamparay niya ang Ehipto diha sa tanan niyang buluhaton, sama sa usa ka tawong hubog nga natumba diha sa iyang sinuka.
Gipaantos nimo ang imong katawhan sa mga kalisdanan; gipainom nimo kami sa bino nga makabarag kanamo.
“Unya ikaw moingon kanila, ‘Mao kini ang giingon sa Ginoo sa mga panon, ang Dios sa Israel: Panginom kamo ug paghubog ug pagsuka ug pangatumba, ug ayaw pagbangon tungod sa espada nga akong gipadala nganha kaninyo.’
Hatagi ug isog nga ilimnon kadtong hapit na mamatay, ug bino kadtong anaa sa pait nga kagul-anan;
Mibarag sila ug nagsusapinday, sama sa mga hubog ug nahubsan sa tanan nilang kinaadman.
Pakurati ang inyong kaugalingon ug kakugang, butai ang inyong kaugalingon ug pagpakabuta! Paghubog, apan dili sa bino; pagsusapinday, apan dili sa isog nga ilimnon!
Apan si Hana mitubag, “Dili, akong agalon. Ako usa ka babaye nga may gikagul-an pag-ayo. Wala ako makainom ug bino o isog nga ilimnon, kondili akong gibubo ang akong kagul-anan diha sa Ginoo.
Mangapkap sila diha sa kangitngit nga walay kahayag; himoon niya sila nga magsukarap sama sa tawong hubog.
Alaot kadtong kusog nga moinom ug bino, ug mga tawo nga hawod sa pagsagol sa isog nga ilimnon, nga nagpalingkawas sa sad-an tungod sa suborno, ug naghikaw sa matarong sa iyang katungod!
Nahimo akong hisgotanan sa mga naglingkod sa ganghaan, ug nahimong awit sa mga palahubog.
Hatagi ug isog nga ilimnon kadtong hapit na mamatay, ug bino kadtong anaa sa pait nga kagul-anan; paimna sila, ug malimtan nila ang ilang kakabos, ug dili na mahinumdom sa ilang pagkamakaluluoy.
Apan kon ang daotang ulipon moingon sa iyang kaugalingon, ‘Madugay pa kadtong akong agalon,’ ug unya mosugod siya pagpamunal sa iyang isigkaulipon, ug magkaon ug mag-inom kauban sa mga palahubog,
hinuon gihigpitan nako ang akong lawas ug giulipon kini, kay basin unya ug sa akong pagwali ngadto sa uban, mahimo akong sinalikway.
Busa, pagbantay kamo pag-ayo sa inyong pagkinabuhi, dili ingon nga mga walay kaalam kondili ingon nga mga maalamon, magpahimulos sa panahon kay ang mga adlaw karon daotan man. Busa ayaw kamo pagpakabuang, kondili sabta hinuon ninyo kon unsa ang kabubut-on sa Ginoo. Ug ayaw kamo paghubog sa bino, kay kana maoy pagpatuyang; hinuon magpapuno kamo sa Espiritu.
Bantayi ang imong kaugalingon ug ang imong pagpanudlo. Padayon niini, kay sa imong pagbuhat niini maluwas nimo ang imong kaugalingon ug ang mga namati kanimo.
Apan pagbantay kay basin unya ug ang imong kagawasan mahimong kapandolan sa mga huyang.
“Apan kinahanglang magbantay kamo sa inyong kaugalingon, basin ug ang inyong mga kasingkasing mapuno sa pagpatuyang ug sa pagkahubog ug sa mga kabalaka niining kinabuhia, ug unya kadtong adlawa moabot kaninyo sa kalit,
Ang Ginoo mao ang bahin nga akong panulundon ug ang akong kupa; ikaw nagkupot sa akong panulundon. Ang mga utlanan nahiluna kanako sa mga maayong dapit; Oo, ako adunay panulundon nga maayo.
Nag-andam ikaw ug pagkaon sa akong atubangan tinambongan sa akong mga kaaway; gidihogan nimo ug lana ang akong ulo; ang akong kupa nag-awas.
Bulahan ikaw, O yuta, kon ang imong hari anak sa mga tawong halangdon, ug ang imong mga pangulo mangaon sa tukma nga panahon, alang sa pagpabaskog, ug dili sa paghubog!
kay sultihan ko kamo nga sukad karon dili na ako moinom sa gikan sa bunga sa paras hangtod nga moabot ang gingharian sa Dios.”