Kategorya
150 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Pagpasaylo sa mga Kaaway
Apan sultihan ko kamo, higugmaa ninyo ang inyong mga kaaway ug pag-ampo alang sa mga naglutos kaninyo
“Apan sultihan ko kamong mga namati, Higugmaa ang inyong mga kaaway, buhati ug maayo kadtong mga nagdumot kaninyo.
Panalangini ang mga nagtunglo kaninyo ug pag-ampo alang sa mga nagdaogdaog kaninyo.
Hinuon, “kon gutomon ang imong kaaway, pakan-a siya; kon uhawon, paimna siya; kay sa imong pagbuhat niini magpundok ikaw ug mga baga diha sa ibabaw sa iyang ulo.”
Kay kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan
apan kon dili man kamo mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, ang inyong Amahan dili usab mopasaylo sa inyong mga kalapasan.
apan pagmaluluy-on kamo sa usa ug usa, ug lumo ug kasingkasing, mapinasayloon sa usa ug usa, ingon nga kamo gipasaylo sa Dios tungod kang Cristo.
mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo.
Unya si Jesus miingon, “Amahan, pasayloa sila, kay wala sila masayod sa ilang gibuhat.” Ug ilang giripahan ang iyang mga bisti aron sa pagbahin niini.
Unya si Pedro miduol ug miingon kaniya, “Ginoo, makapila ba makasala ang akong igsoon batok kanako, ug pasayloon nako siya? Makapito ba?”
Si Jesus mitubag kaniya, “Wala ako mag-ingon kanimo nga makapito, kondili 70 ka pito.
Ayaw balosi ug daotan ang daotan, buhata hinuon ang maayo sa atubangan sa tanang tawo.
Kon mahimo, sumala sa inyong maarangan, pagpuyo nga makidaiton uban sa tanang tawo.
dili magbalos ug daotan sa daotan o magbalos ug pasipala sa pagpasipala kondili magpanalangin hinuon kay alang niini kamo gitawag aron makaangkon ug panalangin.
Ayaw paglipay sa diha nga ang imong kaaway mapukan, ug ayaw pamayaa ang imong kasingkasing sa diha nga siya mapandol;
Kon ang imong kaaway gigutom, hatagi siya ug pan nga makaon; ug kon siya giuhaw, hatagi siya ug tubig nga mainom;
kay ikaw magtapok ug mga baga sa kalayo ibabaw sa iyang ulo, ug ang Ginoo magganti kanimo.
Apan ang Dios nagpadayag sa iyang gugma alang kanato pinaagi niini, nga bisan sa mga makasasala pa kita, si Cristo nagpakamatay alang kanato.
Kon adunay moingon, “Ako nahigugma sa Dios,” apan nagdumot sa iyang igsoon, bakakon siya. Kay siya nga wala mahigugma sa iyang igsoon nga iyang nakita, dili gayod makahimo sa paghigugma sa Dios nga wala niya makita.
Ug gikan kaniya nabatonan nato kining maong sugo, nga ang nahigugma sa Dios kinahanglan nga mahigugma usab sa iyang igsoon.
Apan higugmaa ang inyong mga kaaway ug buhata ang maayo ug pahulam sa walay pagpaabot ug bisan unsa, ug dako unya ang inyong ganti, ug kamo mahimong mga anak sa Labing Halangdon kay siya maluluy-on man bisan sa mga tawong dili mapasalamaton ug sa mga daotan.
Usa ka bag-ong sugo ang akong ihatag kaninyo, nga kamo maghigugmaay sa usa ug usa sama nga gihigugma ko kamo aron maghigugmaay usab kamo sa usa ug usa.
Tungod niini ang tanang tawo mahibalo nga kamo akong mga tinun-an kon kamo maghigugmaay sa usa ug usa.”
Ang gugma mapailobon ug maluluy-on. Ang gugma dili masinahon, dili manghambog.
Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon.
Ang gugma dili malipay sa daotan, apan malipay kini sa kamatuoran,
moantos sa tanang butang, motuo sa tanang butang, molaom sa tanang butang, molahutay sa tanang butang.
Busa sundog kamo sa Dios, ingon nga mga pinalanggang anak.
magpakita kon unsay kahimut-an sa Ginoo.
Ug ayaw kamo pag-ambit sa mga dili mabungahong buhat sa kangitngit, hinuon kinahanglang ibutyag ninyo kini.
Kay makauulaw man gani bisan ang paghisgot sa mga butang nga gibuhat nila sa tago;
apan ang tanang butang nga nabutyag pinaagi sa kahayag nadayag
kay ang tanang nadayag kahayag. Busa kini giingon: “Pagmata, ikaw nga natulog, ug bangon gikan sa mga patay, ug dan-agan ikaw ni Cristo.”
Busa, pagbantay kamo pag-ayo sa inyong pagkinabuhi, dili ingon nga mga walay kaalam kondili ingon nga mga maalamon,
magpahimulos sa panahon kay ang mga adlaw karon daotan man.
Busa ayaw kamo pagpakabuang, kondili sabta hinuon ninyo kon unsa ang kabubut-on sa Ginoo.
Ug ayaw kamo paghubog sa bino, kay kana maoy pagpatuyang; hinuon magpapuno kamo sa Espiritu.
Pagsinultihay kamo ginamit ang mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon, mag-awit ug magtugtog nga magdayeg sa Ginoo uban sa bug-os ninyong kasingkasing.
Ug pagkinabuhi kamo diha sa gugma ingon nga si Cristo nahigugma kanato ug alang kanato, mitugyan sa iyang kaugalingon ingon nga humot nga halad ug halad nga inihaw ngadto sa Dios.
Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.”
sama sa gilay-on sa silangan gikan sa kasadpan, mao usab ang gilay-on sa iyang pagpahimulag kanato gikan sa atong mga kalapasan.
Labaw sa tanan, pagmainiton kamo kanunay sa inyong gugma sa usa ug usa, kay ang gugma magtabon man sa daghang mga sala.
Ang pagdumot naghatag ug kasamok, apan ang gugma nagtabon sa tanang mga kalapasan.
Isalikway ninyo ang tanang kayugot ug kasuko ug kapungot ug mga pagsingka ug pagpasipala lakip ang tanang kadaotan,
apan pagmaluluy-on kamo sa usa ug usa, ug lumo ug kasingkasing, mapinasayloon sa usa ug usa, ingon nga kamo gipasaylo sa Dios tungod kang Cristo.
“Nakadungog kamo nga kini giingon, ‘Mata bayrag mata ug ngipon bayrag ngipon.’
Apan sultihan ko kamo, ayaw ninyo balosi ang daotan. Apan kon may mosagpa kanimo sa tuo nimong aping, itaon kaniya ang pikas usab,
Kon isugid nato ang atong mga sala, siya kasaligan ug matarong nga mopasaylo kanato sa atong mga sala ug maghinlo kanato gikan sa tanang pagkadili matarong.
ug pasayloa kami sa among mga utang sama nga gipasaylo usab namo ang mga nakautang kanamo,
Busa ngadto sa usa ug usa pagsinugiray kamo sa inyong mga sala ug pag-ampo kamo alang sa usa ug usa, aron kamo mangaayo. Ang pag-ampo sa tawong matarong dako ug kahimoan.
Tinguhaa ang pagpakigdait uban sa tanang tawo ug ang pagkabalaan nga kon wala kini walay si bisan kinsa nga makakita sa Ginoo.
Tan-awa ninyo nga walay si bisan kinsa nga mapakyas sa pagkab-ot sa grasya sa Dios, nga walay “gamot sa kapaitan” nga maghimo ug kasamok ug tungod niini, daghan ang mahugaw,
Kadtong magpasaylo sa usa ka kalapasan nangita ug gugma, apan kadtong magbalikbalik sa maong butang nagpabulag sa usa ka higala.
Pagbantay kamo sa inyong kaugalingon. Kon ang imong igsoon makasala, badlonga siya, ug kon siya maghinulsol, pasayloa siya.
Mao usab unya sa adlaw nga ipadayag na ang Anak sa Tawo.
Niadtong adlawa, siya nga atua sa atop ug ang iyang mga butang anaa sa sulod sa balay, ayaw pakanaoga aron sa pagkuha pa niini, ug mao man usab siya nga atua sa uma, ayaw na pabalika.
Hinumdomi ninyo ang asawa ni Lot.
Si bisan kinsa nga nagtinguha sa pagluwas sa iyang kinabuhi, mawad-an hinuon siya niini, apan si bisan kinsa nga mawad-an sa iyang kinabuhi, magpatunhay hinuon niini.
Sultihan ko kamo, nga niana unyang gabhiona adunay duha ka tawo sa usa ka higdaanan, ang usa kuhaon ug ang usa mahibilin.
Duha ka babaye maggaling, ang usa kuhaon ug ang usa mahibilin.”
Ug sila miingon kaniya, “Asa man, Ginoo?” Siya mitubag kanila, “Diin gani ang patay, atua usab didto magtapok ang mga agila.”
Ug kon sa usa ka adlaw makasala siya sa makapito batok kanimo, ug sa makapito moduol siya kanimo ug moingon, ‘Nagbasol ako,’ kinahanglang pasayloon nimo siya.”
Busa pagdinawatay kamo sa usa ug usa ingon nga si Cristo midawat kaninyo, alang sa himaya sa Dios.
Ug sa matag higayon nga kamo motindog aron sa pag-ampo, kon aduna kamoy kayugot batok kang bisan kinsa, pasayloa siya aron ang inyong Amahan nga anaa sa langit mopasaylo usab kaninyo sa inyong mga kalapasan.”
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob;
mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo.
Ang maayong pagpanabot sa usa ka tawo makahimo kaniya nga hinay sa pagkasuko, ug maoy iyang himaya ang pagpasaylo sa kalapasan.
Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa.
“Ayaw kamo panghukom aron dili kamo hukman.
O kon kini mangayo ug isda, hatagan hinuon niya ug bitin?
Busa, kon kamo, bisan sa inyong pagkadaotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, unsa pa kaha ang inyong Amahan nga anaa sa langit nga mohatag ug mga maayong butang ngadto sa mga nangayo kaniya!
Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta.
“Sulod kamo agi sa sigpit nga ganghaan kay lapad ang ganghaan ug sayon ang dalan nga padulong sa kalaglagan, ug daghan ang nanulod agi niini.
Apan sigpit ang ganghaan ug lisod ang dalan nga padulong sa kinabuhi ug diyotay ra ang mga nakatultol niini.
“Pagbantay kamo sa mga mini nga propeta nga moanha kaninyo nga magsul-ob ug bisti sa karnero apan sa sulod sila mga lobo nga manunukob.
Maila ninyo sila pinaagi sa ilang mga bunga. Pupoon ba ang paras gikan sa kasampinitan o ang mga igos gikan sa kasagbotan?
Busa ang matag kahoy nga maayo mobunga ug mga maayong bunga apan ang walay pulos nga kahoy mobunga ug mga daotang bunga.
Ang maayong kahoy dili makabunga ug mga daotang bunga ug usab ang kahoyng walay pulos dili makabunga ug mga maayong bunga.
Ang matag kahoy nga wala mamunga ug mga maayong bunga putlon ug itambog ngadto sa kalayo.
Kay ang hukom nga inyong ipakanaog mao usab ang ihukom kaninyo, ug ang takos nga inyong ihatag mao usab ang takos nga inyong madawat.
Kay ikaw, O Ginoo, maayo, ug mapasayloon, ug madagayaon sa gugmang walay paglubad alang sa tanan nga nagsangpit kanimo.
Matngoni nga wala kaninyoy magbalos ug daotan sa daotan, hinuon tinguhaa ninyo sa kanunay ang pagbuhat ug maayo ngadto sa usa ug usa ug ngadto sa tanan.
Pinaagi niini kita nahibalo sa gugma, nga siya mitahan sa iyang kinabuhi alang kanato ug kinahanglan nga kita usab magtahan sa atong kinabuhi alang sa mga igsoon.
Ang gugma dili maghimo ug daotan ngadto sa isigkatawo, busa ang gugma mao ang katumanan sa Balaod.
Ug sumala sa inyong buot nga buhaton sa mga tawo nganha kaninyo, buhata kini ngadto kanila.
Kon ang mga pamaagi sa usa ka tawo makapahimuot sa Ginoo, iyang himoon bisan ang iyang mga kaaway nga makigdait kaniya.
“Mao kini ang akong sugo, nga kinahanglang maghigugmaay kamo sa usa ug usa sama nga ako nahigugma kaninyo.
Dili ba nga angay usab unta ikaw nga maluoy sa imong isigkaulipon ingon nga ako naluoy kanimo?’
Ang tubag nga malumo makapahupay sa kasuko, apan ang pulong nga hait makapahagit sa kasuko.
Ayaw na pagkasuko, ug biyai ang kaligutgot! Ayaw na kaguol, kay kana nagpaingon sa buhat nga daotan.
Sa gisultihan siya ug pasipala, wala siya mobalos ug pasipala; sa nag-antos siya, wala siya manghulga; hinuon gitugyan niya ang iyang kaugalingon ngadto kaniya nga maghukom uban sa katarongan.
Kay ang atong pagpakig-away dili man sa unod ug dugo, kondili batok sa mga nagmando, batok sa mga kagamhanan, batok sa mga makagagahom sa kalibotan nga gingitngitan, batok sa mga daotan nga espirituhanong panon diha sa mga langitnong dapit.
Ug kining tanan gikan sa Dios, nga mao ang nagpasig-uli kanato ngadto kaniya pinaagi kang Cristo, ug naghatag kanamo sa buluhaton sa pagpasig-uli
ingon nga ang Dios diha kang Cristo nagpasig-uli sa kalibotan ngadto sa iyang kaugalingon sa walay pag-isip batok kanila sa ilang kalapasan. Ug siya nagpiyal kanamo sa mensahe sa pagpasig-uli.
Apan ang Dios nga dato sa kaluoy, tungod sa iyang dakong gugma alang kanato,
bisan sa dihang patay pa kita tungod sa atong mga kasal-anan, naghimo kanato nga buhi uban kang Cristo. Tungod sa grasya giluwas kamo.
Ingon usab niana ang buhaton kaninyo sa akong Amahan nga langitnon kon ang matag usa kaninyo dili mopasaylo sa inyong igsoon gikan sa inyong kasingkasing.”
Ug ang ulipon sa Ginoo kinahanglan nga dili palaaway kondili maaghop ngadto sa tanan, maayong motudlo, mainantoson.
Uban sa kalumo kinahanglang magbadlong siya sa nagsupak kaniya, kay basin ug itugot sa Dios nga sila maghinulsol ug modangat sa pag-ila sa kamatuoran,
“Ayaw kamo panghukom ug dili kamo hukman. Ayaw pakasad-a ang uban, ug kamo dili pakasad-on. Pagpasaylo kamo ug kamo pasayloon.
Kay kon sa dihang mga kaaway pa kita sa Dios, kita gipasig-uli ngadto sa Dios pinaagi sa kamatayon sa iyang Anak, labaw pa karon nga napasig-uli na kita, luwason kita pinaagi sa iyang kinabuhi.
Ug kay nagpadayon man gayod sila sa pagpangutana kaniya, siya mituyhad ug miingon kanila, “Kinsa kaninyo ang walay sala maoy paunaha paglabay kaniya ug bato.”
Pabiyai niya ang daotan ug ipabuhat kaniya ang maayo, ipapangita kaniya ang kalinaw ug ipakab-ot kini.
Ang kasuko sa usa ka buangbuang mahibaloan dayon, apan ang usa ka maalamong tawo dili manumbaling sa pagpakaulaw kaniya.
uban ang tanang pagpaubos ug kaaghop, uban sa pailob, mag-inantosay sa usa ug usa diha sa gugma,
Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon.
ug naghago, nagbuhat pinaagi sa among kaugalingong mga kamot. Sa dihang bugalbugalan, kami magpanalangin; sa dihang lutoson, kami moantos;
Ang Ginoo puno sa grasya ug maluluy-on, hinay sa pagkasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad.
Busa nganong maghukom ka man sa imong igsoon? O nganong magtamay ka man sa imong igsoon? Kitang tanan moatubang ra unya sa hukmanan sa Dios;
Kay ako magmaluluy-on sa ilang kalapasan, ug ang ilang kasal-anan dili na nako hinumdoman.”
Mga igsoon, kon ang usa ka tawo maligas ngadto sa kalapasan, kamong mga espirituhanon kinahanglan nga mopahiuli kaniya uban sa espiritu sa kalumo. Pagmatngon sa imong kaugalingon, basin ug matintal ka usab.
Lakaw ug tun-i ninyo ang kahulogan niini, ‘Kaluoy ang gitinguha nako, dili ang halad’ kay ako mianhi dili sa pagtawag sa mga matarong, kondili sa mga makasasala.”
Ang tawo nga maluluy-on nagbuhat ug maayo sa iyang kaugalingon, apan ang bangis nga tawo nagpasakit sa iyang kaugalingon.
Hinuon sa magsulti kita sa kamatuoran uban sa gugma, magtubo unta kita sa tanang paagi ngadto kang Cristo, nga mao ang ulo.
Apan karon isalikway usab ninyo kining tanan: kasuko, kapungot, pagpangdaot, pagpasipala ug ang law-ay nga sinultian sa inyong baba.
Ang maayong tawo gikan sa maayong bahandi sa iyang kasingkasing magpagula ug maayo, apan ang daotang tawo gikan sa iyang daotang bahandi magpagula ug daotan. Kay gikan sa kapuno sa kasingkasing mosulti ang iyang baba.
Siya nga magsunod sa pagkamatarong ug sa pagkamaluluy-on makakaplag sa kinabuhi ug kadungganan.
Sa iyang saad ang Ginoo dili langaylangayan, nianang paglangaylangay nga gihunahuna sa uban. Apan siya mapailobon hinuon kaninyo, dili buot nga adunay mahanaw kondili nga ang tanan makakab-ot unta sa paghinulsol.
Sabta ninyo kini, hinigugma kong mga igsoon. Kinahanglan nga ang matag tawo mag-inabtik sa pagpamati, maghinay sa pagsulti, maghinay sa pagkasuko,
Mga igsoon ko, isipa nga tumang kalipay sa dihang makasugat kamo ug nagkalainlaing mga pagsulay,
kay ang kasuko sa tawo dili magbuhat sa pagkamatarong sa Dios.
Walay si bisan kinsa nga adunay gugma nga labaw pa niini, nga ang usa ka tawo magtahan sa iyang kinabuhi alang sa iyang mga higala.
Diha kang Cristo naangkon nato ang pagkatinubos pinaagi sa iyang dugo, ang kapasayloan alang sa atong mga kalapasan, sumala sa kadato sa grasya sa Dios
Kay alang niini gitawag kamo, tungod kay si Cristo nag-antos usab alang kaninyo, nga nagbilin kaninyo ug usa ka panag-ingnan aron kamo magsunod sa iyang mga tunob.
Siya walay sala nga nahimo, walay nakit-ang limbong diha sa iyang baba.
Sa gisultihan siya ug pasipala, wala siya mobalos ug pasipala; sa nag-antos siya, wala siya manghulga; hinuon gitugyan niya ang iyang kaugalingon ngadto kaniya nga maghukom uban sa katarongan.
Busa wala ka gayoy ikapasangil, O tawo, si kinsa ka man nga naghukom, kay sa imong paghukom sa uban, naghukom ikaw sa imong kaugalingon, kay ikaw nga naghukom nagbuhat man usab sa samang mga butang.
“Tan-awa, ako nagpadala kaninyo ingon nga daw mga karnero taliwala sa mga lobo, busa pagmaalamon kamo sama sa mga bitin ug lumo sama sa mga salampati.
ug ang Ginoo magpatubo ug magpadato kaninyo diha sa gugma sa matag usa ug ngadto sa tanang tawo, sama sa among gibuhat nganha kaninyo,
aron iyang mapalig-on ang inyong mga kasingkasing aron dili masaway diha sa kabalaan sa atubangan sa atong Dios ug Amahan inig-abot unya sa atong Ginoong Jesus uban sa tanan niyang mga balaan.
Karon, una sa tanan, ako nag-awhag nga ang mga pangamuyo, mga pag-ampo, mga paghangyo, ug mga pagpasalamat kinahanglang himoon alang sa tanang tawo,
kondili pinaagi sa mga maayong buhat, ingon nga maoy angay sa mga babayeng nagpaila sa pagkadiosnon.
Ang babaye kinahanglang magkat-on diha sa kahilom uban sa tanang pagkamasinugtanon.
Dili ako motugot nga ang babaye magtudlo o magbuot sa mga lalaki, kinahanglang magpakahilom siya.
Kay si Adan mao ang una nga gibuhat, unya si Eva
ug si Adan wala malimbongi kondili ang babaye mao ang gilimbongan ug nahimong malinapason.
Apan ang babaye maluwas pinaagi sa iyang pagpanganak kon siya magpadayon diha sa pagtuo ug gugma ug pagkabalaan inubanan sa kaligdong.
alang sa mga hari ug sa tanang anaa sa taas nga katungdanan, aron kita magkinabuhi nga husay ug malinawon, diosnon ug matinahoron sa tanang paagi.
Kay “Siya nga buot mahigugma sa kinabuhi ug motan-aw sa maayong mga adlaw, papugngi niya ang iyang dila gikan sa daotan ug ang iyang mga ngabil gikan sa pagsulti ug limbong.
Pabiyai niya ang daotan ug ipabuhat kaniya ang maayo, ipapangita kaniya ang kalinaw ug ipakab-ot kini.
Ug bisan kinsa nga inyong gipasaylo, gipasaylo usab nako. Unsay akong gipasaylo, kon aduna man akoy gipasaylo, gihimo nako tungod ug alang kaninyo diha sa atubangan ni Cristo
aron dili kita pahimuslan ni Satanas kay kita nahibalo man sa iyang mga pamaagi.
Sultihan ko kamo nga sa ingon usab niana adunay labaw pa nga kalipay unya didto sa langit tungod sa usa ka makasasala nga maghinulsol kay sa 99 ka tawong matarong nga wala magkinahanglan ug paghinulsol.
Unya sa pagtubag ang Hari moingon kanila, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, ingon nga gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa labing ubos niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako.’
Busa kita nga mga lig-on kinahanglang motabang pagpas-an sa mga kaluyahon sa mga huyang, ug dili magpahimuot sa atong kaugalingon.
Ug miingon usab siya, “Paglipay kamo, O mga Gentil, uban sa iyang katawhan”;
ug usab, “Dayega ninyo ang Ginoo, kamong tanang mga Gentil, ug ipadayeg siya sa tanang katawhan”;
ug dugang pa, si Isaias miingon, “Motungha ang gamot ni Jesse, siya nga mobarog aron sa paghari sa mga Gentil; kaniya maglaom ang mga Gentil.”
Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom.
Nagtuo gayod ako mahitungod kaninyo, akong mga igsoon, nga kamo puno sa pagkamaayo, napuno sa tanang kahibalo ug may katakos sa pagtambag sa usa ug usa.
Apan mahitungod sa pipila ka butang nagsulat ako kaninyo nga maisogon agig pagpahinumdom kaninyo, tungod sa grasya nga gihatag kanako sa Dios
aron mahimo akong alagad ni Cristo Jesus ngadto sa mga Gentil diha sa pagpangalagad ingon nga pari sa Maayong Balita sa Dios aron ang halad sa mga Gentil dawaton ingon nga gibalaan sa Espiritu Santo.
Busa diha kang Cristo Jesus may ikapasigarbo ako sa akong buhat alang sa Dios.
Kay dili ako mangahas sa paghisgot ug bisan unsa gawas sa gibuhat ni Cristo pinaagi kanako aron magmasinugtanon ang mga Gentil, pinaagi sa pulong ug buhat.
Pinaagi sa gahom sa mga milagro ug sa mga katingalahan, pinaagi sa gahom sa Espiritu sa Dios, nga tungod niana, natapos nako pagwali ang Maayong Balita mahitungod kang Cristo sukad sa Jerusalem hangtod sa kayutaan libot sa Ilirico.
Ang matag usa kanato kinahanglang magpahimuot sa atong isigkatawo alang sa iyang kaayohan aron siya malig-on.
Sa kataposan, mga igsoon, bisan unsang butang nga matuod, bisan unsang butang nga dungganan, bisan unsang butang nga matarong, bisan unsang butang nga putli, bisan unsang butang nga matahom, bisan unsang butang nga maayo ug dungog, kon aduna may labing maayo, kon aduna may pagdayeg, hunahunaa ninyo kining mga butanga.
Ug siya mitubag, “Higugmaa ang Ginoo nga imong Dios sa tibuok nimong kasingkasing ug sa tibuok nimong kalag ug sa tibuok nimong kusog ug sa tibuok nimong hunahuna, ug ang imong silingan sama sa imong kaugalingon.”
Ug kon ako nga inyong Ginoo ug Magtutudlo naghugas man sa inyong mga tiil, kamo usab kinahanglang maghinugasay sa inyong mga tiil.
Kay usa ka panig-ingnan ang akong gihatag kaninyo, aron kamo kinahanglang magbuhat usab sama sa akong gibuhat kaninyo.
Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
Kamo usab nga mga batan-on, pagmasinugtanon kamo sa mga kadagkoan. Ug kamong tanan, pagsul-ob sa pagkamapaubsanon ngadto sa usa ug usa, kay “Ang Dios mobatok sa mga mapahitas-on, apan sa mga mapaubsanon siya maghatag ug grasya.”
Busa pagpaubos kamo ilalom sa gamhanang kamot sa Dios, aron kamo iyang ituboy unya sa gitakda nga panahon.
Padayon sa inyong inigsoon nga paghigugmaay.
Kita adunay usa ka halaran diin ang mga nag-alagad sa tolda walay katungod sa pagkaon.
Kay ang mga lawas sa mga mananap nga ang dugo gidala sa labawng pangulong pari ngadto sa dapit nga balaan ingon nga halad alang sa sala, gisunog didto sa gawas sa kampo.
Sa ingon niini si Jesus usab nag-antos didto sa gawas sa ganghaan aron sa pagbalaan sa katawhan pinaagi sa kaugalingon niyang dugo.
Busa mangadto kita kaniya sa gawas sa kampo, nga magpas-an sa mga pagtamay kaniya.
Kay dinhi sa kalibotan wala kitay siyudad nga molungtad, hinuon kita nangita niadtong siyudad nga umaabot.
Busa pinaagi kaniya himoon nato sa kanunay ang halad sa pagdayeg ngadto sa Dios, sa ato pa, sa bunga sa mga ngabil nga nag-ila sa iyang ngalan.
Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios.
Pagmasinugtanon kamo sa inyong mga pangulo, ug pagpailalom kamo kanila, kay sila nagtukaw alang sa inyong mga kalag, ingon nga sila mga tawo nga unya maghatag ug husay, aron ang ilang buluhaton himoon nila uban sa kalipay, dili uban sa kasubo, kay kini dili man makahatag kaninyo ug kaayohan.
Pag-ampo kamo alang kanamo, kay kami masaligon nga kami nagbaton ug maayong tanlag, nagtinguha sa pagkinabuhi nga dungganan sa tanang butang.
Giawhag ko kamo sa labaw pa ka mainiton nga inyo kining himoon aron ako mahibalik diha kaninyo sa labing madali.
Ayaw ninyo kalimti ang pag-abiabi sa mga dumuduong, kay pinaagi niini adunay nakaalagad ug mga anghel nga wala lang nila hibaloi.
Kay ang tibuok nga Balaod natingob diha sa usa ka sugo, “Higugmaa ang imong isigkatawo sama sa imong kaugalingon.”
Mga hinigugma, maghigugmaay kita sa usa ug usa kay ang gugma iya sa Dios, ug siya nga nahigugma gipakatawo sa Dios ug nakaila sa Dios.
Sa kataposan, mga igsoon, pagmalipayon kamo. Hingpita ang inyong kaugalingon, pagmadasigon kamo, pagsinabtanay kamo sa usa ug usa, pagpuyo kamo nga malinawon, ug ang Dios sa gugma ug kalinaw mag-uban kaninyo.
Kinsa ba ang makapahimulag kanato gikan sa gugma ni Cristo? Ang pag-antos ba o ang kasakitan o ang paglutos o ang gutom o ang kahubo o ang katalagman o ang espada ba?
Ingon sa nasulat, “Tungod kanimo gipamatay kami sa tibuok nga adlaw; giisip kami nga daw mga karnero nga ihawonon.”
Dili! Hinuon diha niining tanang mga butang kita labaw pa sa mga mananaog pinaagi kaniya nga nahigugma kanato.
Ayaw pag-ingon, “Ako mobalos sa doatan”; hulata ang Ginoo, ug siya motabang kanimo.
Akong mga anak, nagsulat ako kaninyo niining mga butanga aron kamo dili magpakasala. Apan kon may makasala man gayod, kita adunay Manlalaban nga mangatubang sa Amahan, si Jesu-Cristo, ang matarong.
Wala ba kamo masayod nga ang inyong lawas templo sa Espiritu Santo nga anaa kaninyo, nga inyong nabatonan gikan sa Dios? Kamo dili na inyo sa inyong kaugalingon,
Wala ba kamo masayod nga ang mga balaan maghukom man unya sa kalibotan? Ug kon ang kalibotan hukman ninyo, dili ba diay kamo takos sa paghusay sa gagmay nga mga panagsumpaki?
kay gipalit na kamo sa usa ka bili. Busa himayaa ninyo ang Dios pinaagi sa inyong lawas.
Ayaw ihikaw ang maayo gikan kanila nga may katungod niini kon anaa sa imong gahom ang pagbuhat niini.
Mga igsoon, wala ako mag-isip nga nakabaton na apan usa ka butang ang akong gibuhat, ang pagkalimot sa mga butang nga nangagi ug ang pagpadayon paingon sa unahan.
Nagpadayon ako paingon sa dag-anan alang sa ganti sa langitnong pagtawag sa Dios diha kang Cristo Jesus.
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
Gilansang ako sa krus uban kang Cristo, dili na ako ang nabuhi, kondili si Cristo ang nabuhi sa sulod nako, ug ang kinabuhi nga karon akong gikinabuhi sa unod akong gikinabuhi diha sa akong pagtuo sa Anak sa Dios nga nahigugma kanako ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.
Kay ang hukom walay kaluoy alang sa tawo nga wala magpakita ug kaluoy, apan ang kaluoy modaog batok sa hukom.
“Amahan, kon buot nimo, kuhaa kining kupa gikan kanako, apan dili ang akong pagbuot maoy matuman kondili ang imo.” [
Busa kay gilibotan man kita sa ingon ka baga nga panganod sa mga saksi, sinalikway ang tanang pagkamalahutayon ug ang sala nga daling mobalikos kanato, managan kita uban sa lahutay sa lumba nga gibutang sa atong atubangan,
Kay sila nagpanton kanato sulod sa mubong panahon lamang sumala sa ilang gipakamaayo, apan siya nagpanton kanato alang sa atong kaayohan, aron kita makaambit sa iyang pagkabalaan.
Sa pagkakaron, ang tanang pagpanton daw dili makalipay, hinuon makaguol kini, apan sa kaulahian kini mamunga ug kalinaw ug katarong ngadto kanila nga namatuto pinaagi niini.
Busa iisa ang inyong gikapoy nga mga kamot ug lig-ona ang inyong nagkurog nga mga tuhod,
ug tul-ira ang dalan sa inyong mga tiil, aron ang mga nabakol dili mainutil, kondili mamaayo hinuon.
Tinguhaa ang pagpakigdait uban sa tanang tawo ug ang pagkabalaan nga kon wala kini walay si bisan kinsa nga makakita sa Ginoo.
Tan-awa ninyo nga walay si bisan kinsa nga mapakyas sa pagkab-ot sa grasya sa Dios, nga walay “gamot sa kapaitan” nga maghimo ug kasamok ug tungod niini, daghan ang mahugaw,
nga walay bisan kinsa nga mahimong makihilawason o dili diosnon sama kang Esau, nga ang katungod sa pagkapanganay gipabayloan ug pagkaon.
Kay kamo nasayod nga sa kaulahian, sa dihang gitinguha na niya ang pagpanunod sa panalangin, siya gisalikway, kay wala na siya makakita ug higayon sa paghinulsol bisan pa nga gipangita unta niya kini nga inubanan sa mga luha.
Kay kamo wala modangat ngadto sa mahikap, sa nagdilaab nga kalayo ug sa kangitngit ug sa kangiob ug sa bagyo
ug sa tunog sa trumpeta ug sa tingog nga ang mga pulong nag-aghat sa mga naminaw sa pagpangamuyo nga unta dili na sila sultihan ug dugang nga mga pulong.
nga magtutok kang Jesus, ang nagpasiugda ug ang mohingpit sa atong pagtuo. Tungod sa kalipay nga gibutang sa iyang atubangan, giantos niya ang krus sa walay pagsapayan sa kaulaw niini ug karon naglingkod siya diha sa tuo sa trono sa Dios.
Ayaw kamo pagpahisalaag, “Ang daotang pakig-uban makadaot sa maayong pamatasan.”
Busa unsa may atong ikasulti? Magpadayon ba kita diha sa sala aron modagaya ang grasya?
Sa iyang pagkamatay, siya namatay ngadto sa sala sa makausa lamang, apan ang kinabuhi nga iyang gikinabuhi, iyang gikinabuhi ngadto sa Dios.
Busa kamo usab kinahanglan nga mag-isip sa inyong kaugalingon nga patay na ngadto sa sala apan kamo buhi ngadto sa Dios diha kang Cristo Jesus.
Busa, ayaw ninyo paharia ang sala diha sa inyong may kamatayon nga lawas, aron patumanon sa mga pangibog niini.
Ayaw itugyan ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa sala ingon nga galamiton sa pagkadili matarong, hinuon itugyan ang inyong kaugalingon ngadto sa Dios ingon nga mga tawo nga nabuhi gikan sa kamatayon ug ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa Dios ingon nga mga galamiton sa pagkamatarong.
Kay ang sala dili maggahom diha kaninyo, tungod kay dili man kamo ilalom sa Balaod kondili ilalom sa grasya.
Busa unsa man? Magpakasala ba kita kay dili man kita ilalom sa Balaod kondili ilalom sa grasya? Dili gayod!
Wala ba kamo masayod nga kon itugyan ninyo ang inyong kaugalingon ingon nga mga masinugtanong ulipon ngadto kang bisan kinsa, kamo mga ulipon niya nga inyong gituman, mahimong ngadto sa sala nga maghatod ngadto sa kamatayon o ngadto sa pagkamasinugtanon nga maghatod ngadto sa pagkamatarong?
Apan salamat sa Dios nga kamo nga kaniadto ulipon sa sala, karon kinasingkasing na nga nagtuman sa pagtulun-an nga inyong gidawat.
Ug sa dihang gipalingkawas kamo gikan sa sala, kamo nahimong mga ulipon sa pagkamatarong.
Nagsulti ako sa tawhanong paagi tungod sa inyong tawhanong kakulangan. Kay ingon nga kaniadto inyong gitugyan ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa kahugawan ug gikan sa usa ka kalapasan ngadto sa lain pang kalapasan, busa karon kinahanglang itugyan ninyo ang mga bahin sa inyong lawas ingon nga ulipon sa pagkamatarong ngadto sa pagkabalaan.
Dili gayod! Kita nga namatay na ngadto sa sala, unsaon pa man nato sa pagkinabuhi diha niana?
Ug ako masaligon nga siya nga nagsugod ug maayong buhat diha kaninyo maghingpit niini hangtod sa adlaw ni Jesu-Cristo.
aron nga sumala sa iyang naghingapin nga himaya, itugot unta niya nga malig-on kamo sa gahom pinaagi sa iyang Espiritu diha sa kinasuloran sa inyong pagkatawo,
ug aron si Cristo magpuyo diha sa inyong mga kasingkasing pinaagi sa pagtuo, aron kamo, ingon nga mga pinagamot ug pinasukad diha sa gugma,
Karon, sa imong paghunahuna, hain man niining tulo ang nagpakita nga silingan sa tawo nga nahulog ngadto sa mga kamot sa mga tulisan?”
Siya mitubag, “Kadtong nagpakita ug kaluoy.” Ug si Jesus miingon kaniya, “Lakaw ug buhata usab kana.”
Tungod kanato si Cristo nga wala makasinati ug sala gihimo niya nga sala, aron diha kang Cristo mahimo kitang pagkamatarong sa Dios.
“Kamo mao ang asin sa yuta apan kon ang asin kawad-an sa iyang lami, unsaon pa man sa pagpabalik sa kaparat niini? Kini wala na gayoy kapuslanan ug angay na lang kining isalibay sa gawas aron tunobtunoban sa mga tawo.
“Kamo mao ang kahayag sa kalibotan. Ang siyudad nga mahimutang sa ibabaw sa bungtod dili gayod matago.
Nakigbisog na ako sa maayong pakigbisog, natapos ko na ang lumba, gituman nako ang pagtuo.
Sukad karon adunay gitagana alang kanako nga purongpurong sa pagkamatarong nga niadto unyang adlawa iganti kanako sa Ginoo, ang matarong nga maghuhukom, ug dili lamang kanako ra kondili usab sa tanang mga nahigugma sa iyang pagpadayag.
Ug ang atong nabatonang pagsalig kaniya mao kini, nga kon mangayo kita ug bisan unsa sumala sa iyang kabubut-on, siya mamati gayod kanato.
Ug kon nasayod man kita nga siya mamati gayod kanato bisan unsay atong pangayoon, kita nasayod nga ato nang nabatonan ang gipangayo kaniya.
Ang Ginoo mao ang akong magbalantay, walay makulang kanako.
Gipahigda niya ako diha sa lunhawng sibsibanan; gitultolan niya ako sa daplin sa mga tubig nga linaw;
gipalig-on niya ang akong kalag. Gimandoan niya ako diha sa mga dalan sa pagkamatarong tungod ug alang sa iyang ngalan.
Kay nahinloan na man ninyo ang inyong mga kalag pinaagi sa inyong pagkamasinugtanon sa kamatuoran ngadto sa matinud-anon nga paghigugma nga inigsoon gikan sa putli nga kinasingkasing, paghigugmaay kamo sa usa ug usa nga mainiton gayod.
matinguhaon sa pagpatunhay sa espirituhanong panaghiusa pinaagi sa bugkos sa panagdait.
Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo.
kay ang Dios mao ang naglihok diha kaninyo, sa pagbuot ug sa pagbuhat alang sa iyang ikahimuot.
Apan sa sulod sa inyong mga kasingkasing gahina ninyo si Cristo ingon nga Ginoo, andam kamo kanunay sa pagtubag kang bisan kinsa nga mangutana sa hinungdan sa paglaom nga anaa kaninyo.
Ug didto ilang gidala kaniya ang usa ka paralitiko nga naghigda sa iyang higdaanan. Ug sa pagkakita ni Jesus sa ilang pagsalig, siya miingon sa paralitiko, “Anak, ayaw kaguol, ang imong mga sala gipasaylo na.”
Ang Dios espiritu ug ang mga magsimba kaniya kinahanglang magsimba diha sa espiritu ug sa kamatuoran.”
aron kamo magkinabuhi nga takos sa Ginoo, hingpit nga kahimut-an niya, magmabungahon sa tanang mga maayong buhat ug magtubo sa kahibalo mahitungod sa Dios.
Kita nahibalo nga ang gipakatawo gikan sa Dios dili magpakasala, apan ang gipakatawo gikan sa Dios nagbantay kaniya, ug ang daotan dili makahilabot kaniya.
kay bisan tuod kangitngit kamo kaniadto, karon kahayag na kamo tungod sa Ginoo. Pagkinabuhi kamo ingon nga mga anak sa kahayag,
kay ang bunga sa kahayag makita diha sa tanang maayo ug matarong ug matuod,
Labaw pa niini, nagmalipayon kita bisan sa atong mga kasakit, kay nasayod man kita nga ang pag-antos mobunga ug pagkamalahutayon,
ug ang pagkamalahutayon mobunga ug kalig-on, ug ang kalig-on mobunga ug paglaom,
Kon aduna man kaninyoy nakulangan ug kaalam, papangayoa siya sa Dios nga naghatag nga madagayaon ngadto sa tanang tawo ug sa walay pagpamuyboy, ug kini ihatag kaniya.
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.
Ang kalinaw ibilin nako kaninyo, ang akong kalinaw ihatag nako kaninyo. Ihatag nako kini kaninyo, dili sama sa paghatag sa kalibotan. Ayaw kamo kaguol diha sa inyong kasingkasing, ayaw kamo pagtalaw.
Ang Ginoo duol niadtong mga magul-anon ug kasingkasing, ug nagluwas niadtong naluya ang espiritu.
Ikaw nagbantay kaniya diha sa hingpit nga pakigdait, nga ang hunahuna nagpabilin diha kanimo, tungod kay siya nagsalig kanimo.
Salig sa Ginoo sa tibuok nimong kasingkasing ug ayaw pagsalig sa imong kaugalingong salabotan.
Sa tanan nimong mga dalan ilha siya, ug siya magtul-id sa imong mga agianan.
Apan ako naghangyo kaninyo, mga igsoon, pinaagi sa ngalan sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga unta kamong tanan magkauyon ug diha kaninyo walay pagkabahin, kondili mausa unta hinuon kamo diha sa samang hunahuna ug samang panabot.