Kategorya
124 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Pagpasakit ug Kasuko
Kon makaatubang tag mga kasakit gikan sa uban, makakaplag tag kalinaw ug giya diha sa Balaang Kasulatan. Ang pulong sa Ginoo nagtudlo nato nga Siya ang atong dalangpanan ug kusog sa panahon sa kalisdanan.
Kon atong atubangon ang mga kasakit nga mapainubsanon ug andam mopasaylo, mamaayo ang atong mga samad ug mabalik ang maayong relasyon. Ug labing importante, ang paghigugma sa atong isigkatawo usa ka importante nga sugo. Lisod higugmaon ang atong mga kaaway ug panalanginan kadtong naglutos nato, apan kabahin kini sa tawag sa Ginoo kanato isip mga sumusunod ni Kristo.
Ang Biblia nagtudlo nga dili gyud malikayan ang mga kasakit dinhi sa kalibutan. Apan, giawhag kita nga atubangon kini sa paagi nga nagapasidungog sa Ginoo ug nagdala og panag-uli.
Sa Mateo 18:21-22, si Jesus naghatag nato og importante nga leksyon bahin sa pagpasaylo: “Unya miduol si Pedro kaniya ug miingon, ‘Ginoo, kapila ko man pasayloon ang akong igsoon nga nakasala kanako? Hangtod ba sa makapito?’ Si Jesus mitubag kaniya, ‘Dili ko moingon kanimo, hangtod sa makapito, kondili hangtod sa kapitoag-pito.’”
Busa, gusto ni Jesus nga ang atong kasingkasing dili magtipig og kayugot o kasuko, kondili mopasaylo sa mga nakasala nato, sama sa pagpasaylo sa atong Langitnong Amahan kanato.
Kay bisan si Cristo wala magpahimuot sa iyang kaugalingon, hinuon, sumala sa nasulat, “Ang mga pagbugalbugal sa mga nagbugalbugal kanimo nahan-ok kanako.”
Busa kon ikaw magdala sa imong halad ngadto sa halaran, ug didto mahinumdom ikaw nga ang imong igsoon may kasuko batok kanimo, biyai ang imong halad sa atubangan sa halaran, unya adtoa una ang imong igsoon ug pakig-uli kaniya, unya balik ug ihalad ang imong halad.
Pamati, O among Dios, kay kami gibugalbugalan. Isumbalik sa ilang kaugalingong ulo ang ilang pagbugalbugal ug itugyan sila aron kuhaan sa ilang kabtangan diha sa yuta diin sila nangabihag.
ug dili na ikaw nako padunggon sa pagpakaulaw sa mga nasod, o mag-antos pa ikaw sa pagtamay sa mga katawhan, o papandolon pa nimo ang imong nasod, nag-ingon ang Ginoong Dios.”
apan pagmaluluy-on kamo sa usa ug usa, ug lumo ug kasingkasing, mapinasayloon sa usa ug usa, ingon nga kamo gipasaylo sa Dios tungod kang Cristo.
Ang iyang baba napuno sa pagpanunglo ug mga bakak ug pagpanaogdaog; sa ilalom sa iyang dila anaa ang kabuang ug ang kasal-anan.
mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo.
Unya ang mga anak ni Jacob miabot gikan sa kapatagan. Sa dihang nahibaloan nila kini, nangasuko ang mga lalaki ug napungot kay gibinuangan ni Sekem ang Israel pinaagi sa paglugos sa anak nga babaye ni Jacob, kay ang maong butang dili angay nga buhaton.
Si David miingon sa mga tawo nga nagtindog tupad kaniya, “Unsay buhaton sa tawo nga makapatay niining Filistihanon, ug makakuha sa pagkatalamayon sa Israel? Kay kinsa ba kining dili tinuli nga Filistihanon nga siya naghagit man sa mga panon sa kasundalohan sa buhing Dios?”
Sa diha nga si David nakadungog nga si Nabal namatay, siya miingon, “Bulahan ang Ginoo nga nanimalos sa kaulawan nga akong nadawat gikan sa kamot ni Nabal, ug nagpugong sa iyang sulugoon gikan sa daotan, ug ang daotang buhat ni Nabal gipasumbalik sa Ginoo ngadto sa iyang ulo.” Ug si David nagpasugo ug mihangyo kang Abigail, aron himoon siya nga iyang asawa.
Sama sa usa ka makamatay nga samad sa akong lawas, ang akong mga kaaway nagtamay kanako, samtang nagpadayon sila sa pag-ingon kanako, “Hain man ang imong Dios?”
“Kon ang imong igsoon makasala batok kanimo, lakaw, sultihi siya sa iyang sayop tali kanimo ug kaniya lamang. Kon maminaw siya kanimo, nadani nimo siya.
Naglingkod ikaw ug nagsulti batok sa imong igsoon; nagbutangbutang ikaw batok sa anak nga lalaki sa imong inahan.
Kay kini tungod ug alang kanimo nga ako nag-antos sa pagtamay, ang kaulaw mitabon sa akong nawong.
dili magbalos ug daotan sa daotan o magbalos ug pasipala sa pagpasipala kondili magpanalangin hinuon kay alang niini kamo gitawag aron makaangkon ug panalangin.
Kay ang pagkamainiton alang sa imong balay milukop kanako, ug ang mga pagpakaulaw nila nga nagpakaulaw kanimo ania madakdak kanako.
Ikaw nahibalo sa pagpakaulaw kanako, ug sa akong kaulawan, ug sa akong pagkatinamay; ang tanan nakong mga kaaway anaa sa imong atubangan.
Kay kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan apan kon dili man kamo mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, ang inyong Amahan dili usab mopasaylo sa inyong mga kalapasan.
Busa dili na kita maghukom sa usa ug usa, apan tinguhaa hinuon ang dili gayod pagbutang ug kapandolan o babag diha sa dalan sa inyong igsoon.
Ang pagpakaulaw nakadugmok sa akong kasingkasing, busa ako nagmagul-anon. Nangita ako ug kaluoy, apan wala; ug mga tiglipay, apan wala akoy nakit-an.
Pagbantay kamo sa inyong kaugalingon. Kon ang imong igsoon makasala, badlonga siya, ug kon siya maghinulsol, pasayloa siya. Mao usab unya sa adlaw nga ipadayag na ang Anak sa Tawo. Niadtong adlawa, siya nga atua sa atop ug ang iyang mga butang anaa sa sulod sa balay, ayaw pakanaoga aron sa pagkuha pa niini, ug mao man usab siya nga atua sa uma, ayaw na pabalika. Hinumdomi ninyo ang asawa ni Lot. Si bisan kinsa nga nagtinguha sa pagluwas sa iyang kinabuhi, mawad-an hinuon siya niini, apan si bisan kinsa nga mawad-an sa iyang kinabuhi, magpatunhay hinuon niini. Sultihan ko kamo, nga niana unyang gabhiona adunay duha ka tawo sa usa ka higdaanan, ang usa kuhaon ug ang usa mahibilin. Duha ka babaye maggaling, ang usa kuhaon ug ang usa mahibilin.” Ug sila miingon kaniya, “Asa man, Ginoo?” Siya mitubag kanila, “Diin gani ang patay, atua usab didto magtapok ang mga agila.” Ug kon sa usa ka adlaw makasala siya sa makapito batok kanimo, ug sa makapito moduol siya kanimo ug moingon, ‘Nagbasol ako,’ kinahanglang pasayloon nimo siya.”
Ibalik sa pito ka pilo ngadto sa sabakan sa among silingan ang pagpakaulaw nga ilang gihimo kanimo, O Ginoo!
Sabta ninyo kini, hinigugma kong mga igsoon. Kinahanglan nga ang matag tawo mag-inabtik sa pagpamati, maghinay sa pagsulti, maghinay sa pagkasuko, Mga igsoon ko, isipa nga tumang kalipay sa dihang makasugat kamo ug nagkalainlaing mga pagsulay, kay ang kasuko sa tawo dili magbuhat sa pagkamatarong sa Dios.
kuhaa gikan kanako ang ilang kaulawan ug pagkatalamayon, kay ako nagtuman sa imong pagpamatuod.
Kuhaa gikan kanako ang kaulawan nga akong gikahadlokan, kay maayo ang imong mga tulumanon.
“Ayaw kamo panghukom aron dili kamo hukman. O kon kini mangayo ug isda, hatagan hinuon niya ug bitin? Busa, kon kamo, bisan sa inyong pagkadaotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, unsa pa kaha ang inyong Amahan nga anaa sa langit nga mohatag ug mga maayong butang ngadto sa mga nangayo kaniya! Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta. “Sulod kamo agi sa sigpit nga ganghaan kay lapad ang ganghaan ug sayon ang dalan nga padulong sa kalaglagan, ug daghan ang nanulod agi niini. Apan sigpit ang ganghaan ug lisod ang dalan nga padulong sa kinabuhi ug diyotay ra ang mga nakatultol niini. “Pagbantay kamo sa mga mini nga propeta nga moanha kaninyo nga magsul-ob ug bisti sa karnero apan sa sulod sila mga lobo nga manunukob. Maila ninyo sila pinaagi sa ilang mga bunga. Pupoon ba ang paras gikan sa kasampinitan o ang mga igos gikan sa kasagbotan? Busa ang matag kahoy nga maayo mobunga ug mga maayong bunga apan ang walay pulos nga kahoy mobunga ug mga daotang bunga. Ang maayong kahoy dili makabunga ug mga daotang bunga ug usab ang kahoyng walay pulos dili makabunga ug mga maayong bunga. Ang matag kahoy nga wala mamunga ug mga maayong bunga putlon ug itambog ngadto sa kalayo. Kay ang hukom nga inyong ipakanaog mao usab ang ihukom kaninyo, ug ang takos nga inyong ihatag mao usab ang takos nga inyong madawat.
Kasuko kamo apan ayaw pagpakasala tungod niini, ayaw pasalopi sa adlaw ang inyong kasuko,
Mga samad ug kaulawan maoy iyang makuha, ug ang iyang kaulawan dili na gayod mapapas.
Ang kasuko sa usa ka buangbuang mahibaloan dayon, apan ang usa ka maalamong tawo dili manumbaling sa pagpakaulaw kaniya.
Ang tubag nga malumo makapahupay sa kasuko, apan ang pulong nga hait makapahagit sa kasuko.
Ayaw na pagkasuko, ug biyai ang kaligutgot! Ayaw na kaguol, kay kana nagpaingon sa buhat nga daotan.
Kadtong magpasaylo sa usa ka kalapasan nangita ug gugma, apan kadtong magbalikbalik sa maong butang nagpabulag sa usa ka higala.
Ang maayong pagpanabot sa usa ka tawo makahimo kaniya nga hinay sa pagkasuko, ug maoy iyang himaya ang pagpasaylo sa kalapasan.
Papahawaa ang mayubiton, ug ang panaglalis mobiya, ug ang panag-away ug pagpakaulaw mohunong.
Maayo ang dili pagkaon ug karne o pag-inom ug bino o pagbuhat sa bisan unsa nga makapandol sa imong igsoon.
“Kon ang usa ka lalaki makigbulag sa iyang asawa ug kini mobiya kaniya ug mahimong asawa sa laing lalaki, mobalik ba siya niini? Dili ba kanang yutaa mahugaw pag-ayo? Ikaw nakighilawas uban sa daghang mga hinigugma; ug mobalik ba ikaw kanako? nag-ingon ang Ginoo.
Ayaw ninyo hatagi ug kapandolan ang mga Judio o ang mga Grego o ang iglesia nga iya sa Dios,
“Ug ang hari magbuhat sumala sa iyang kabubut-on, siya magpasidungog sa iyang kaugalingon ug magpadako sa iyang kaugalingon labaw sa tanang dios ug magsulti ug mga katingalahang butang batok sa Dios sa mga dios. Siya magmauswagon hangtod nga ang kayugot matuman kay unsa ang gitakda kinahanglang tumanon.
Ang makalipay nga mga pulong sama sa dugos, tam-is alang sa kalag ug makapalig-on sa mga bukog.
Nadungog nako ang pagtamay sa Moab ug ang mga pagbiaybiay sa mga Amonihanon, giunsa nila sa pagtamay ang akong katawhan, ug sa pagpasigarbo batok sa ilang utlanan.
Ug ang labawng pangulong pari migisi sa iyang mga bisti ug miingon, “Nagsulti siya ug pasipala! Nganong magkinahanglan pa kita ug mga saksi? Nakadungog kamo karon sa iyang pagpasipala.
Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon. kay hapit siya mamatay alang sa buluhaton ni Cristo, nagtahan sa iyang kinabuhi aron sa paghulip sa inyong pag-alagad kanako. Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
Labaw sa tanan, pagmainiton kamo kanunay sa inyong gugma sa usa ug usa, kay ang gugma magtabon man sa daghang mga sala.
Ang mga Judio mitubag kaniya, “Batoon ikaw namo dili tungod sa imong pagbuhat ug maayo kondili tungod sa imong pagpasipala batok sa Dios kay ikaw nga tawo lamang nagpaka-Dios.”
Adunay tawo nga ang mga hinanali nga pulong sama sa pagduslak sa usa ka espada, apan ang dila sa maalamon magdala ug kaayohan.
Unya si Pedro miduol ug miingon kaniya, “Ginoo, makapila ba makasala ang akong igsoon batok kanako, ug pasayloon nako siya? Makapito ba?” Si Jesus mitubag kaniya, “Wala ako mag-ingon kanimo nga makapito, kondili 70 ka pito.
Isalikway ninyo ang tanang kayugot ug kasuko ug kapungot ug mga pagsingka ug pagpasipala lakip ang tanang kadaotan,
Ang usa ka tawo nga masuk-anon naghagit ug panag-away, apan siya nga hinay sa pagkasuko nagpahilom sa panagbingkil.
Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob; mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo.
Ang pagdumot naghatag ug kasamok, apan ang gugma nagtabon sa tanang mga kalapasan.
Busa, biniyaan ang tanang pagkadaotan ug ang tanang panglimbong ug pagpakaaron-ingnon ug kasina ug ang tanang pagpangdaot sa dungog,
Ang sinugdanan sa panagbingkil sama sa paghuwad ug tubig; busa hunong sa dili pa magsugod ang panag-away.
Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta.
Apan kon kamo magpinahitay ug magtinukbanay sa usa ug usa, pagbantay kamo nga dili kamo mahurot pinaagi sa usa ug usa.
Ug pagkinabuhi kamo diha sa gugma ingon nga si Cristo nahigugma kanato ug alang kanato, mitugyan sa iyang kaugalingon ingon nga humot nga halad ug halad nga inihaw ngadto sa Dios.
Ug sumala sa inyong buot nga buhaton sa mga tawo nganha kaninyo, buhata kini ngadto kanila.
Tinguhaa ang pagpakigdait uban sa tanang tawo ug ang pagkabalaan nga kon wala kini walay si bisan kinsa nga makakita sa Ginoo.
Matngoni nga wala kaninyoy magbalos ug daotan sa daotan, hinuon tinguhaa ninyo sa kanunay ang pagbuhat ug maayo ngadto sa usa ug usa ug ngadto sa tanan.
Ug ang ulipon sa Ginoo kinahanglan nga dili palaaway kondili maaghop ngadto sa tanan, maayong motudlo, mainantoson.
Kadungganan alang sa usa ka tawo ang paglikay gikan sa pakigbingkil, apan ang tanang buangbuang makig-away.
Mga hinigugma, maghigugmaay kita sa usa ug usa kay ang gugma iya sa Dios, ug siya nga nahigugma gipakatawo sa Dios ug nakaila sa Dios. Ang wala mahigugma wala makaila sa Dios kay ang Dios gugma.
Busa kita nga mga lig-on kinahanglang motabang pagpas-an sa mga kaluyahon sa mga huyang, ug dili magpahimuot sa atong kaugalingon. Ug miingon usab siya, “Paglipay kamo, O mga Gentil, uban sa iyang katawhan”; ug usab, “Dayega ninyo ang Ginoo, kamong tanang mga Gentil, ug ipadayeg siya sa tanang katawhan”; ug dugang pa, si Isaias miingon, “Motungha ang gamot ni Jesse, siya nga mobarog aron sa paghari sa mga Gentil; kaniya maglaom ang mga Gentil.” Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom. Nagtuo gayod ako mahitungod kaninyo, akong mga igsoon, nga kamo puno sa pagkamaayo, napuno sa tanang kahibalo ug may katakos sa pagtambag sa usa ug usa. Apan mahitungod sa pipila ka butang nagsulat ako kaninyo nga maisogon agig pagpahinumdom kaninyo, tungod sa grasya nga gihatag kanako sa Dios aron mahimo akong alagad ni Cristo Jesus ngadto sa mga Gentil diha sa pagpangalagad ingon nga pari sa Maayong Balita sa Dios aron ang halad sa mga Gentil dawaton ingon nga gibalaan sa Espiritu Santo. Busa diha kang Cristo Jesus may ikapasigarbo ako sa akong buhat alang sa Dios. Kay dili ako mangahas sa paghisgot ug bisan unsa gawas sa gibuhat ni Cristo pinaagi kanako aron magmasinugtanon ang mga Gentil, pinaagi sa pulong ug buhat. Pinaagi sa gahom sa mga milagro ug sa mga katingalahan, pinaagi sa gahom sa Espiritu sa Dios, nga tungod niana, natapos nako pagwali ang Maayong Balita mahitungod kang Cristo sukad sa Jerusalem hangtod sa kayutaan libot sa Ilirico. Ang matag usa kanato kinahanglang magpahimuot sa atong isigkatawo alang sa iyang kaayohan aron siya malig-on.
Siya nga nagtamay sa iyang isigkatawo walay kaalam, apan ang tawo nga may panabot naghilom.
Apan ang kaalam nga gikan sa kahitas-an una sa tanan putli, unya makidaiton, malumo, mamati ug katarongan, puno sa kaluoy ug sa mga maayong bunga, walay pinalabi ug dili tigpakaaron-ingnon. Ug ang bunga sa pagkamatarong diha sa pakigdait, gipugas alang sa mga nagbuhat ug kalinaw.
Siya nga magbantay sa iyang baba ug sa iyang dila mahikay sa iyang kaugaligon gikan sa kasamok.
Ayaw balosi ug daotan ang daotan, buhata hinuon ang maayo sa atubangan sa tanang tawo. Kon mahimo, sumala sa inyong maarangan, pagpuyo nga makidaiton uban sa tanang tawo. Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.”
Ang igsoon nga nahiubos sama sa usa ka lig-ong siyudad nga lisod sudlon, apan ang panag-away sama sa mga trangka sa usa ka palasyo.
“Nakadungog kamo nga kini giingon, ‘Mata bayrag mata ug ngipon bayrag ngipon.’ Apan sultihan ko kamo, ayaw ninyo balosi ang daotan. Apan kon may mosagpa kanimo sa tuo nimong aping, itaon kaniya ang pikas usab,
Ayaw pag-ingon, “Buhaton nako kaniya ang sama sa iyang gibuhat kanako; akong bayaran ang tawo sumala sa iyang nabuhat.”
Kinahanglang walay sulting daotan nga manggula gikan sa inyong baba, kondili kanang maayo lamang nga makapalig-on ug angay sa higayon, aron makahatag kini ug kaayohan ngadto sa mga naminaw.
Apan sa sulod sa inyong mga kasingkasing gahina ninyo si Cristo ingon nga Ginoo, andam kamo kanunay sa pagtubag kang bisan kinsa nga mangutana sa hinungdan sa paglaom nga anaa kaninyo. Hinuon buhata ninyo kini uban sa kalumo ug pagtahod, ug pagbaton kamo ug hinlo nga tanlag aron nga sa dihang magsulti sila ug daotan kaninyo, maulawan hinuon sila nga nagbugalbugal sa inyong maayong kagawian diha kang Cristo.
ug pasayloa kami sa among mga utang sama nga gipasaylo usab namo ang mga nakautang kanamo,
Tungod sa pagkamapahitas-on, ang gahi ug ulo maghimo ug kasamok, apan kanila nga magpatambag anaa ang kaalam.
Himoa kanunay nga madanihon ang inyong pagpamulong, tinimplahan ug asin, aron inyong mahibaloan kon unsaon ninyo pagtubag kang bisan kinsa.
Mga igsoon, kon ang usa ka tawo maligas ngadto sa kalapasan, kamong mga espirituhanon kinahanglan nga mopahiuli kaniya uban sa espiritu sa kalumo. Pagmatngon sa imong kaugalingon, basin ug matintal ka usab.
Ug bisan kinsa nga inyong gipasaylo, gipasaylo usab nako. Unsay akong gipasaylo, kon aduna man akoy gipasaylo, gihimo nako tungod ug alang kaninyo diha sa atubangan ni Cristo aron dili kita pahimuslan ni Satanas kay kita nahibalo man sa iyang mga pamaagi.
Pinaagi sa pagpailob ang pangulo malukmay, ug ang malumo nga dila makadugmok sa bukog.
Apan sultihan ko kamo, higugmaa ninyo ang inyong mga kaaway ug pag-ampo alang sa mga naglutos kaninyo
Ang dila nga malumo usa ka kahoy sa kinabuhi, apan ang pagkasukwahi niini magbungkag sa espiritu.
Kon adunay naghunahuna nga siya matinuohon apan wala magpugong sa iyang dila hinuon naglimbong sa iyang kaugalingong kasingkasing, ang iyang tinuohan kawang.
Siya nga hinay sa pagkasuko maayo pa kay sa tawong gamhanan, ug ang naggahom sa iyang espiritu kay sa nakailog ug usa ka siyudad.
Kay “Siya nga buot mahigugma sa kinabuhi ug motan-aw sa maayong mga adlaw, papugngi niya ang iyang dila gikan sa daotan ug ang iyang mga ngabil gikan sa pagsulti ug limbong. Pabiyai niya ang daotan ug ipabuhat kaniya ang maayo, ipapangita kaniya ang kalinaw ug ipakab-ot kini.
“Alaot ang kalibotan tungod sa mga pagtintal sa paghimo ug sala! Ang mga pagtintal moabot gayod apan alaot ang tawo nga pinaagi kaniya moabot ang pagtintal!
Mahitungod sa tawo nga luya ug pagtuo, dawata ninyo siya, dili sa pakiglalis bahin sa mga katarongan.
Ang usa ka gasa sa tago maghupay sa kasuko; ug ang suborno diha sa sabakan, sa hilabihan nga kasuko.
Apan pagbantay kay basin unya ug ang imong kagawasan mahimong kapandolan sa mga huyang.
Ug si Jesus miingon sa iyang mga tinun-an, “Dili gayod mahitabo nga dili moabot ang mga pagpanintal sa pagpakasala, apan alaot ang tawo nga pinaagi kaniya moabot kini!
Busa, kon ang pagkaon makapandol sa akong igsoon, dili gayod ako mokaon ug karni aron dili ako makaangin sa pagkapandol sa akong igsoon.
Apan si bisan kinsa nga makaangin aron makasala ang usa niining mga gagmay nga nagsalig kanako, maayo pa alang kaniya nga higtan siya ug dakong galingan nga bato diha sa iyang liog ug lumsan sa kahiladman sa dagat.
Ang Ginoo puno sa grasya ug maluluy-on, hinay sa pagkasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad.
Ang tawo nga dako ang kasuko magbayad sa silot; kay kon ikaw magpalingkawas kaniya, ikaw nagbuhat lamang niini pag-usab
Sultihan ko kamo, nga sa adlaw sa paghukom ang mga tawo maghatag unya ug husay alang sa matag pulong nga walay pulos nga ilang gilitok, kay pinasikad sa imong mga pulong ikaw ilhong matarong ug pinasikad sa imong mga pulong ikaw hukman sa silot.”
Busa karon kamong tanan nangapakyas gayod, tungod kay kamo aduna may mga kiha batok sa usa ug usa. Ngano man diay ug kahimoan kamo ug sayop? Nganong dili man lang ninyo antoson nga kamo malimbongan? Apan kamo naghimo ug sayop ug nanglimbong bisan pa gani sa mga igsoon.
Ug kamong mga amahan, ayaw ninyo hagita sa pagkasuko ang inyong mga anak, kondili matutoa hinuon ninyo sila diha sa pagpanton ug pagtulun-an sa Ginoo.
Mga amahan, ayaw pasuk-a ang inyong mga anak aron dili sila mawad-an sa kadasig.
“Bulahan kamo sa diha nga panamastamasan kamo sa mga tawo, lutoson ug butangbutangan sa tanang matang sa kadaotan tungod kanako.
Mga igsoon, ayaw kamo pagbagulbol sa usa ug usa aron dili kamo hukman sa silot. Tan-awa, ang Maghuhukom nagtindog sa mga ganghaan.
Siya nga hinay sa pagkasuko adunay dakong pagpanabot, apan ang madalidalion sa pagkasuko nagpasidungog sa kabuang.
Kasuko apan ayaw pagpakasala; pakigsulti kamo sa inyong kaugalingong kasingkasing diha sa inyong higdaanan, ug paghilom kamo. Selah
uban ang tanang pagpaubos ug kaaghop, uban sa pailob, mag-inantosay sa usa ug usa diha sa gugma, Apan si Cristo wala ninyo makat-oni sa ingon niana, kon tinuod man nga kamo nakadungog mahitungod kaniya ug gitudloan diha kaniya, ingon nga ang kamatuoran anaa kang Jesus. Gitudloan kamo sa paghukas sa inyong daang pagkatawo nga iya pa sa inyong karaang pamatasan nga nadunot tungod sa mga malimbongong kaibog, sa pagbag-o diha sa espiritu sa inyong mga salabotan, ug sa pagsul-ob sa bag-ong pagkatawo nga gibuhat sumala sa dagway sa Dios diha sa matuod nga pagmakatarong ug pagkabalaan. Tungod niini, sa mahukas na ninyo ang bakak, ang matag usa kaninyo kinahanglang magsulti sa kamatuoran ngadto sa iyang isigkatawo, kay kita mga bahin man sa usa ug usa. Kasuko kamo apan ayaw pagpakasala tungod niini, ayaw pasalopi sa adlaw ang inyong kasuko, ug ayaw ninyo hatagi ug higayon ang yawa. Ang kawatan kinahanglang dili na mangawat, kondili maghago hinuon, magbuhat sa mga maayong butang pinaagi sa iyang mga kamot aron may ikahatag siya ngadto sa mga nagkinahanglan. Kinahanglang walay sulting daotan nga manggula gikan sa inyong baba, kondili kanang maayo lamang nga makapalig-on ug angay sa higayon, aron makahatag kini ug kaayohan ngadto sa mga naminaw. matinguhaon sa pagpatunhay sa espirituhanong panaghiusa pinaagi sa bugkos sa panagdait.
Kon daghan ang mga pulong, dili mawala ang kalapasan, apan siya nga nagpugong sa iyang mga ngabil maalamon.
“Ang tanang butang gitugot,” apan dili ang tanang butang makaayo. “Ang tanang butang gitugot,” apan dili ang tanang butang mopalig-on. Wala untay maningkamot alang lamang sa iyang kaugalingong kaayohan, kondili sa kaayohan hinuon sa uban.
Busa nganong maghukom ka man sa imong igsoon? O nganong magtamay ka man sa imong igsoon? Kitang tanan moatubang ra unya sa hukmanan sa Dios;
Sa gisultihan siya ug pasipala, wala siya mobalos ug pasipala; sa nag-antos siya, wala siya manghulga; hinuon gitugyan niya ang iyang kaugalingon ngadto kaniya nga maghukom uban sa katarongan.
Ang usa ka buangbuang magpahungaw sa hingpit sa iyang kasuko, apan ang maalamon nga tawo hilom nga nagpugong niini.
Kon ang mga pamaagi sa usa ka tawo makapahimuot sa Ginoo, iyang himoon bisan ang iyang mga kaaway nga makigdait kaniya.
Gitipigan nako ang imong pulong sulod sa akong kasingkasing, aron dili ako makasala batok kanimo.
Ang kamatayon ug ang kinabuhi anaa sa gahom sa dila, ug kadtong mahigugma niini magkaon sa mga bunga niini.
Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa.
Usa ka bag-ong sugo ang akong ihatag kaninyo, nga kamo maghigugmaay sa usa ug usa sama nga gihigugma ko kamo aron maghigugmaay usab kamo sa usa ug usa. Tungod niini ang tanang tawo mahibalo nga kamo akong mga tinun-an kon kamo maghigugmaay sa usa ug usa.”
Siya nga nahigugma sa iyang igsoon nagpabilin diha sa kahayag, ug diha kaniya walay bisan unsa nga kapandolan.
Ang paghatag ug angay nga tubag kalipay sa usa ka tawo, ug ang usa ka pulong nga angay sa panahon, pagkaayo niana!