Kategorya
BERSIKULO BAHIN SA KASAKIT UG KALISOD
Naka agi ta og mga panahon sa atong kinabuhi nga murag lisod kaayo lampasan. Pagkamatay sa atong minahal, problema sa kwarta, sakit… daghan kaayo tang gi atubang nga kalisod sa paglabay sa mga katuigan. Apan nindot hunahunaon nga ang Ginoo kanunay natong kauban ug motabang kanato.
Sa Biblia, dunay mga bersikulo nga nagpahinumdom nga dili ta niya biyaan, nga kanunay siyang anaa para nato, nga dili ta angay mahadlok kay siya ang nakig-away para nato. Makahupay gyud nga ang Ginoo moabot sa hustong panahon.
Uban sa tabang sa Ginoo, makapadayon ka nga puno sa pagsalig Kaniya, ang makagagahum sa tanan ug naghatag sa Iyang bugtong Anak tungod sa Iyang gugma nato.
Ipadala sa Ginoo ang panalangin nganha kaninyo, sa inyong mga kamalig ug sa tanan nga inyong buhaton ug siya magpanalangin kaninyo didto sa yuta nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios.
Ayaw ibulag kining basahon sa Balaod gikan sa imong baba, hinuon pamalandongi kini sa adlaw ug sa gabii aron magmatngon ikaw sa pagbuhat sumala sa tanan nga nasulat niini, kay sa ingon niana, himoon nimo ang imong dalan nga mauswagon ug unya makaangkon ikaw ug maayo nga kalamposan.
Ang among mga anak nga lalaki diha sa ilang kabatan-on, mahisama unta sa mga tanom nga hingpit nga pagkatubo, ang among mga anak nga babaye mahisama unta sa mga haligi sa daplin nga gitabas alang sa pagtukod sa balay sa hari;
ug tumana ang sugo sa Ginoo nga imong Dios, magsubay sa iyang mga dalan ug magtuman sa iyang mga lagda, sa iyang mga sugo, sa iyang mga tulumanon ug sa iyang mga pagpamatuod, sumala sa nasulat sa Balaod ni Moises, aron ikaw magmauswagon sa tanan nimong buhaton ug sa bisan asa ikaw moadto,
pinaagi sa Dios sa imong amahan nga motabang kanimo, ug sa Dios nga Labing Gamhanan nga magpanalangin kanimo, sa mga panalangin nga gikan sa langit sa itaas, sa mga panalangin sa kahiladman nga anaa sa ilalom, mga panalangin sa dughan ug sa taguangkan.
“Bulahan ang tawo nga nagsalig sa Ginoo nga ang pagsalig mao ang Ginoo.
Siya sama sa kahoy nga gitanom sa daplin sa tubig, nga nagpakatay sa mga gamot niini sa daplin sa suba, ug dili mahadlok kon moabot ang kainit, kay ang mga dahon niini nagpabilin nga lunhaw, ug dili mabalaka sa tuig nga hulaw, kay dili kini mohunong sa pagpamunga.”
Tan-awa, ang mga anak mao ang panulundon gikan sa Ginoo, ang bunga sa taguangkan mao ang ganti.
Kay iyang gilig-on ang mga trangka sa imong mga ganghaan; iyang gipanalanginan ang imong mga anak nga anaa kanimo.
Ang Ginoo magpanalangin kanimo gikan sa Zion! Makita unta nimo ang kauswagan sa Jerusalem sa tanang mga adlaw sa imong kinabuhi!
Makita unta nimo ang mga anak sa imong mga anak! Ang kalinaw maanaa sa Israel!
“Tahora ang imong amahan ug inahan,” kini mao ang unang sugo nga may saad,
Tungod niini ako nahimong usa ka tinugyanan nga kinadenahan aron pinaagi niini ako magmaisogon, ingon nga gikinahanglan sa akong pagsulti.
Ug aron kamo usab mahibalo sa akong kahimtang, ug kon unsa ang akong gibuhat, si Tiquico, ang hinigugmang igsoon ug kasaligan nga sulugoon sa Ginoo, maoy mosulti kaninyo sa tanan.
Gipadala nako siya kaninyo alang niining maong tuyo aron masayod kamo sa among kahimtang, ug aron siya makadasig sa inyong mga kasingkasing.
Ang kalinaw maanaa unta sa mga kaigsoonan, ug ang gugma uban sa pagtuo gikan sa Dios nga Amahan ug sa Ginoong Jesu-Cristo.
Ang grasya maanaa unta sa tanan nga nahigugma sa Ginoong Jesu-Cristo uban sa gugmang walay kamatayon.
“aron mahimong maayo ang tanan alang kanimo ug aron taas ang imong kinabuhi dinhi sa yuta.”
Dayega ang Ginoo, O Jerusalem! Dayega ang imong Dios, O Zion!
Kay iyang gilig-on ang mga trangka sa imong mga ganghaan; iyang gipanalanginan ang imong mga anak nga anaa kanimo.
Ang iyang kaliwatan mahimong gamhanan sa ibabaw sa yuta, ang kaliwatan sa matarong mahimong bulahan.
Kay magbubo ako ug tubig diha sa giuhaw nga yuta, ug mga sapa diha sa uga nga yuta; ako magbubo sa akong Espiritu sa ibabaw sa imong kaliwatan, ug sa akong panalangin sa imong kaliwat.
Ug kining tanang mga panalangin moabot kaninyo ug modangat kaninyo kon inyong tumanon ang tingog sa Ginoo nga inyong Dios.
Ang Ginoo magpanalangin kanimo gikan sa Zion! Makita unta nimo ang kauswagan sa Jerusalem sa tanang mga adlaw sa imong kinabuhi!
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.
Bansaya ang bata diha sa dalan nga iyang laktan, ug sa diha nga matigulang siya, dili siya mobiya gikan niini.
Ang Ginoo magpanalangin kaninyo ug magbantay kaninyo;
Ang Ginoo magdan-ag sa iyang nawong ibabaw kaninyo, ug magmaluluy-on kaninyo;
Ang Ginoo magbantay sa imong paggula ug sa imong pagsulod sukad niining panahona hangtod sa kahangtoran.
Kamong mga anak, kinahanglang tumanon ninyo ang inyong mga ginikanan diha sa Ginoo, kay kini maoy matarong.
Sa kataposan, paglig-on kamo diha sa Ginoo ug sa kusog sa iyang gahom.
Isul-ob ninyo ang tibuok kahimanan sa gubat nga gikan sa Dios aron makabarog kamo batok sa mga pagpanglimbong sa yawa.
Kay ang atong pagpakig-away dili man sa unod ug dugo, kondili batok sa mga nagmando, batok sa mga kagamhanan, batok sa mga makagagahom sa kalibotan nga gingitngitan, batok sa mga daotan nga espirituhanong panon diha sa mga langitnong dapit.
Tungod niini, dad-a ninyo ang tibuok kahimanan sa gubat nga gikan sa Dios aron makasukol kamo inig-abot na sa daotan nga adlaw, ug sa mahimo na ninyo ang tanan, kamo magbarog gihapon.
Busa, barog kamo, binaksan ang inyong mga hawak sa kamatuoran ug sinul-ob ang taming sa dughan nga mao ang pagkamatarong,
ug sinul-oban ang inyong mga tiil sa kaandam sa pagsangyaw sa Maayong Balita sa pakigdait.
Ug uban niining tanan, dad-a ninyo ang taming nga mao ang pagtuo nga pinaagi niini makapalong kamo sa tanang mga nagdilaab nga udyong sa daotan.
Ug dad-a ninyo ang helmet nga mao ang kaluwasan, ug ang espada sa Espiritu nga mao ang pulong sa Dios.
Pinaagi sa bug-os nga pag-ampo ug pagpangamuyo, pag-ampo diha sa Espiritu sa tanang panahon. Alang niini, kinahanglang magtukaw kamo uban sa bug-os nga pagkamapadayonon ug sa pangamuyo alang sa tanang mga balaan
ug alang kanako usab aron unta ihatag ngari kanako ang mga igsusulti aron mosulti ako uban sa kaisog, aron ipahibalo ang misteryo sa Maayong Balita.
“Tahora ang imong amahan ug inahan,” kini mao ang unang sugo nga may saad,
Tungod niini ako nahimong usa ka tinugyanan nga kinadenahan aron pinaagi niini ako magmaisogon, ingon nga gikinahanglan sa akong pagsulti.
Ug aron kamo usab mahibalo sa akong kahimtang, ug kon unsa ang akong gibuhat, si Tiquico, ang hinigugmang igsoon ug kasaligan nga sulugoon sa Ginoo, maoy mosulti kaninyo sa tanan.
Gipadala nako siya kaninyo alang niining maong tuyo aron masayod kamo sa among kahimtang, ug aron siya makadasig sa inyong mga kasingkasing.
Ang kalinaw maanaa unta sa mga kaigsoonan, ug ang gugma uban sa pagtuo gikan sa Dios nga Amahan ug sa Ginoong Jesu-Cristo.
Ang grasya maanaa unta sa tanan nga nahigugma sa Ginoong Jesu-Cristo uban sa gugmang walay kamatayon.
“aron mahimong maayo ang tanan alang kanimo ug aron taas ang imong kinabuhi dinhi sa yuta.”
Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga si bisan kinsa nga dili modawat sa gingharian sa Dios sama sa pagdawat sa usa ka gagmayng bata, dili gayod siya makasulod niini.”
Ug gikugos niya sila ug gipanalanginan samtang gipandongan niya sila sa iyang mga kamot.
Ang Ginoo magpanalangin kaninyo ug magbantay kaninyo;
Ang Ginoo magdan-ag sa iyang nawong ibabaw kaninyo, ug magmaluluy-on kaninyo;
Ang Ginoo magyahat sa iyang nawong nganha kaninyo ug maghatag kaninyo ug kalinaw.
Kay ako nahibalo sa akong mga laraw alang kaninyo, nag-ingon ang Ginoo, mga laraw sa kaayohan ug dili sa kadaotan, sa paghatag kaninyo ug kaugmaon ug paglaom.
Ang grasya sa Ginoong Jesu-Cristo ug ang gugma sa Dios ug ang pakig-ambit sa Espiritu Santo mag-uban kaninyong tanan.
Bulahan ang tanan nga may kahadlok sa Ginoo, nga naglakaw subay sa iyang mga dalan!
Magkaon ikaw sa bunga sa kabudlay sa imong mga kamot; magmalipayon ikaw, ug magmaayo kini alang kanimo.
Ang imong asawa mahisama sa mabungahon nga paras, sulod sa imong panimalay Ang imong mga anak mahisama sa mga saha nga olibo, libot sa imong lamisa.
Tan-awa, sa ingon niini panalanginan ang tawo nga may kahadlok sa Ginoo.
Kay ang Ginoo nga inyong Dios magpanalangin kaninyo sumala sa iyang gisaad kaninyo, ug pagpahulam kamo sa daghang mga nasod apan ayaw kamo panghulam. Ug magmando kamo sa daghang mga nasod apan sila dili magmando kaninyo.
Ug kining mga pulonga nga gisugo nako kaninyo niining adlawa maanaa sa inyong kasingkasing.
Itudlo ninyo kini sa makugihon ngadto sa inyong mga anak, ug hisgoti ninyo kini sa dihang maglingkod kamo diha sa inyong balay ug sa dihang maglakaw kamo sa dalan ug sa inyong paghigda ug sa inyong pagbangon.
“Kon maglakaw kamo diha sa akong mga lagda ug tumanon ninyo ang akong mga sugo ug buhaton ninyo kini,
Ug gub-on nako ang inyong mga habog nga dapit ug tumpagon nako ang inyong mga halaran sa insenso ug ibutang nako ang inyong mga lawas nga patay ibabaw sa patay nga lawas sa inyong mga diosdios ug ang akong kalag magdumot kaninyo.
Ang inyong mga lungsod himoon nako nga kamingawan ug gub-on nako ang inyong mga balaang dapit ug dili nako panimahoon ang kahumot sa inyong humot nga halad.
Laglagon usab nako ang yuta ug mahibulong ang inyong mga kaaway nga magpuyo niini.
Patibulaagon kamo nako taliwala sa mga nasod ug laniton nako ang espada ug gukdon kamo ug ang inyong yuta mangatumpag ug mangalaglag ang inyong mga lungsod.
“Unya ang yuta makapahimulos sa iyang mga tuig nga igpapahulay samtang kini magpabilin nga biniyaan ug samtang kamo atua sa yuta sa inyong mga kaaway. Unya makapahulay ang yuta ug makapahimulos sa iyang mga tuig nga igpapahulay.
Samtang magpabilin kini nga biniyaan, kini may pahulay, ang pahulay nga wala mapahimusli niini sa inyong mga tuig nga igpapahulay sa nagpuyo pa kamo niini.
Mahitungod sa mga nahabilin kaninyo, luyahon nako ang ilang mga kasingkasing didto sa yuta sa ilang mga kaaway ug ang kinanaas sa usa ka dahon magpakagiw kanila ingon sa usa nga mokagiw gikan sa espada ug mangapukan sila bisan walay maggukod kanila.
Mangapandol sila ibabaw sa usa ug usa nga daw miikyas gikan sa espada, bisan walay maggukod kanila, dili kamo makahimo sa pagsukol atubangan sa inyong mga kaaway.
Ug mangalaglag kamo taliwala sa mga nasod ug ang yuta sa inyong mga kaaway molamoy kaninyo.
Ang mga mahibilin kaninyo mangaut-ot didto sa mga yuta sa inyong mga kaaway tungod sa ilang kasal-anan, ug tungod usab sa pagkadaotan sa ilang mga katigulangan mangaut-ot sila sama kanila.
ako maghatag kaninyo ug mga ulan sa ilang panahon ug ang yuta maghatag sa iyang mga abot ug ang mga kahoy sa kapatagan maghatag sa ilang bunga.
“Tahora ang imong amahan ug ang imong inahan aron mataas ang imong mga adlaw sa yuta nga gihatag kanimo sa Ginoo nga imong Dios.
apan kadtong naghulat sa Ginoo magbag-o sa ilang kusog, sila manglupad pinaagi sa mga pako sama sa mga agila, sila managan ug dili kapoyon, sila manglakaw ug dili mangaluya.
Kay ikaw magpanalangin sa mga matarong, O Ginoo, ikaw magtabon kaniya uban sa kaluoy ingon sa usa ka taming.
Ang babaye, sa dihang siya magbati, siya mag-antos sa kasakit kay miabot na man ang iyang takna. Apan sa dihang mahimugso na ang iyang anak, dili na siya mahinumdom sa kasakit tungod sa kalipay nga nahimugso sa kalibotan ang usa ka tawo.
Mga amahan, ayaw pasuk-a ang inyong mga anak aron dili sila mawad-an sa kadasig.
Apan gitawag sila ni Jesus ngadto kaniya nga nag-ingon, “Paduola kanako ang mga bata ug ayaw ninyo sila pugngi, kay ang gingharian sa Dios ila sa mga sama kanila.
Ug gikugos niya sila ug gipanalanginan samtang gipandongan niya sila sa iyang mga kamot.
Salig sa Ginoo sa tibuok nimong kasingkasing ug ayaw pagsalig sa imong kaugalingong salabotan.
Sa tanan nimong mga dalan ilha siya, ug siya magtul-id sa imong mga agianan.
Ang usa ka kaliwatan magdayeg sa imong mga buhat ngadto sa laing kaliwatan, ug magpahayag sa imong mga gamhanang buhat.
Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom.
Dayega ang Ginoo! Bulahan ang tawo nga may kahadlok sa Ginoo, nga nalipay sa hilabihan diha sa iyang mga sugo!
Ang daotan makakita niini ug masuko, magpakagot siya sa iyang mga ngipon ug dayon matunaw; mangahanaw ang tinguha sa mga daotan.
Ang iyang kaliwatan mahimong gamhanan sa ibabaw sa yuta, ang kaliwatan sa matarong mahimong bulahan.
Mga bahandi ug katigayonan anaa sa iyang balay ug ang iyang pagkamatarong molungtad hangtod sa kahangtoran.
Batan-on ako kaniadto ug karon tigulang na ako, apan wala ako makakita sa matarong nga gibiyaan, o ang iyang anak magpakilimos ug pan.
Kanunay siyang maluluy-on ug nagpahulam, ug ang iyang kaliwat mahimong bulahan.
apan si Jesus miingon, “Paduola kanako ang gagmayng kabataan ug ayaw ninyo sila pugngi kay ang gingharian sa langit ila sa mga sama kanila.”
Tan-awa ninyo unsang gugmaha ang gihatag kanato sa Amahan nga kita tawgon nga mga anak sa Dios, ug kita mao. Ang hinungdan ngano nga ang kalibotan wala makaila kanato mao nga kini wala makaila kaniya.
Ang sinugdanan sa kaalam mao kini: Batoni ang kaalam, ug bisan unsay imong makuha, batoni ang pagpanabot.
Karon ang pagtuo mao ang kasigurohan sa mga butang nga atong gilaoman ug ang hugot nga pagsalig sa mga butang nga dili nato makita.
Ang tanang maayong paghatag ug ang tanang hingpit nga gasa gikan sa kahitas-an, gikan sa Amahan sa mga kahayag, kinsa walay pagkausab o anino sa pagkabalhin.
Ang Ginoo maglikay kanimo gikan sa tanan nga kadaotan; siya magbantay sa imong kinabuhi.
Ang Ginoo magbantay sa imong paggula ug sa imong pagsulod sukad niining panahona hangtod sa kahangtoran.
“Ug kon inyong tumanon ang tingog sa Ginoo nga inyong Dios, nga magmatngon sa pagbuhat sa tanan niyang kasugoan nga gisugo nako kaninyo niining adlawa, ang Ginoo nga inyong Dios magbutang kaninyo ibabaw sa tanang nasod sa yuta.
Ug ang tanang mga katawhan sa kalibotan makakita nga kamo gitawag pinaagi sa ngalan sa Ginoo, ug sila mangahadlok kaninyo.
Ug ang Ginoo magpadagaya kaninyo diha sa kauswagan, sa bunga sa inyong lawas, sa bunga sa inyong kahayopan, sa mga bunga sa inyong yuta, sa yuta nga gipanumpa sa Ginoo ngadto sa inyong katigulangan nga ihatag niya kaninyo.
Buksan sa Ginoo alang kaninyo ang iyang maayong tipiganan, ang kalangitan, aron sa paghatag ug ulan alang sa inyong yuta sa panahon niini ug aron sa pagpanalangin sa tanang buhat sa inyong mga kamot, ug magpahulam kamo ngadto sa daghang mga nasod apan dili kamo manghulam.
Ug ang Ginoo maghimo kaninyo nga ulo ug dili ikog. Ug kamo maibabaw lamang ug dili mailalom kon kamo motuman sa mga sugo sa Ginoo nga inyong Dios nga gisugo nako kaninyo niining adlawa, nga magmatngon sa pagbuhat niini,
ug kon dili kamo motipas gikan sa bisan unsa sa mga pulong nga gisugo nako kaninyo niining adlawa, ngadto sa tuo o sa wala, aron sa pagsunod sa laing mga dios sa pag-alagad kanila.
“Apan kon kamo dili motuman sa tingog sa Ginoo nga inyong Dios o magbantay sa pagbuhat sa tanan niyang mga sugo ug sa iyang mga lagda nga akong gisugo kaninyo niining adlawa, kining tanang tunglo moabot kaninyo ug modangat kaninyo.
Matinunglo kamo didto sa lungsod ug matinunglo kamo didto sa kaumahan.
Matinunglo ang inyong bukag ug ang inyong masahan.
Matinunglo ang bunga sa inyong lawas ug ang bunga sa inyong yuta, ang tubo sa inyong mga baka ug ang mga nati sa panon sa inyong mga karnero.
Matinunglo kamo sa dihang kamo mosulod ug matinunglo kamo sa dihang kamo mogula.
Ug kining tanang mga panalangin moabot kaninyo ug modangat kaninyo kon inyong tumanon ang tingog sa Ginoo nga inyong Dios.
Siya magpasibsib sa iyang panon sama sa usa ka tigbantay sa karnero, siya nagtigom sa mga nating karnero diha sa iyang bukton, magkugos kanila diha sa iyang dughan, ug malumong maggiya niadtong adunay mga gagmay.
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
kay diha kang Cristo Jesus kamong tanan nahimo na man nga mga anak sa Dios pinaagi sa pagtuo.
Kay ang tanan kaninyo nga gibautismohan ngadto kang Cristo nagsul-ob kang Cristo.
Walay Judio o Grego, walay ulipon o gawasnon, walay lalaki o babaye, kay kamong tanan usa ra diha kang Cristo Jesus.
Ug kon kamo mga iya ni Cristo, kaliwat kamo ni Abraham, mga manununod sumala sa saad.
Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga sulod nga bahin; ikaw ang naghulma kanako diha sa tagoangkan sa akong inahan.
Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Dayegon nato ang Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga pinaagi kang Cristo nagpanalangin kanato sa tanang mga espirituhanong panalangin diha sa mga langitnong dapit.
Diha sa pagkahadlok sa Ginoo ang tawo adunay lig-on nga pagsalig, ug ang iyang mga anak adunay dalangpanan.
Nahinumdom ako sa imong matinud-anong pagtuo nga sa sinugdan diha sa imong apohang babaye nga si Loida ug sa imong inahan nga si Eunice ug nga karon, nagtuo ako nga anaa usab kanimo.
Ang Ginoo nagbantay sa mga dumuduong, siya nagtuboy sa mga biyuda ug sa mga wala nay amahan; apan ang dalan sa mga daotan iyang gilaglag.
Kinsa ba ang tawo nga may kahadlok sa Ginoo? Kaniya itudlo niya ang dalan nga iyang pilion.
Ang akong unod ug ang akong kasingkasing maluya, apan ang Dios mao ang kalig-on sa akong kasingkasing ug ang akong bahin hangtod sa kahangtoran.
Busa, kon kamo, bisan sa inyong pagkadaotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, unsa pa kaha ang inyong Amahan nga anaa sa langit nga mohatag ug mga maayong butang ngadto sa mga nangayo kaniya!
Gitipigan nako ang imong pulong sulod sa akong kasingkasing, aron dili ako makasala batok kanimo.