Kategorya
SIKAT NGA BERSIKULO
Gamhanan gyud ang pulong sa Ginoo ug makausab kini sa atong kinabuhi. Daghan kaayong mga bersikulo sa Bibliya nga atong madungog ug makahatag ug kusog ug kausaban. Makausab kini sa atong panghuna-huna ug sa atong pagkinabuhi. Kining mga bersikulo, atong tun-an ug ipadapat sa matag sitwasyon nga atong atubangon.
"Masarangan ko ang tanan pinaagi kang Cristo nga nagapalig-on kanako." (Filipos 4:13) Mao kini ang usa sa mga bersikulo nga atong kanunayng gipanghawiran, ilabi na sa mga panahon nga daw maluya na ta. Gamhanan gyud ni nga saad gikan sa Ginoo.
"Kay gihigugma pag-ayo sa Dios ang kalibutan nga gihatag niya ang iyang bugtong Anak, aron ang tanan nga mosalig kaniya dili mawala, kondili may kinabuhing dayon." (Juan 3:16) Usa kini sa labing importante nga bersikulo, ug kasagaran, mao kini ang unang ipangtudlo kanato sa dihang gipaila-ila ta kang Hesus. Daghan pa gyud kaayong uban pang mga bersikulo nga importante, ug makita nimo kini dinhi.
Panalanginan nako ang nagpanalangin kanimo ug ang nagtunglo kanimo tunglohon usab nako ug pinaagi kanimo panalanginan ang tanang kabanayan sa yuta.”
panalangin, kon tumanon ninyo ang mga sugo sa Ginoo nga inyong Dios, nga akong gitudlo kaninyo niining adlawa;
“Tan-awa, niining adlawa sa inyong atubangan ako nagbutang ug panalangin ug tunglo:
Ug ingon nga nahimo kamong sanglitanan sa pagtunglo sa mga nasod, O balay sa Juda ug balay sa Israel, luwason usab nako kamo, ug kamo mahimong panalangin. Ayaw kamo kahadlok, hinuon lig-ona ang inyong mga kamot.”
Unya iyang gibasa ang tanang mga pulong sa Balaod, ang panalangin ug ang tunglo, sumala sa tanang nasulat sa basahon sa Balaod.
Gikan sa mao rang usa ka baba nanggula ang pagdayeg ug pagpanunglo. Mga igsoon ko, kining butanga dili angayng buhaton.
Pinaagi sa dila gidayeg nato ang Ginoo ug Amahan, ug pinaagi niini gitunglo nato ang mga tawo nga binuhat sumala sa dagway sa Dios.
Si Cristo milukat kanato gikan sa tunglo sa Balaod sa diha nga nahimo siyang tunglo alang kanato—kay nasulat, “Tinunglo ang matag usa nga gibitay diha sa kahoy”—
Ang pagtunglo sa Ginoo anaa sa balay sa daotan, apan iyang panalanginan ang puluy-anan sa matarong.
tungod kay wala nila tagboa ang katawhan sa Israel uban sa pan ug tubig, hinuon misuhol kang Balaam batok kanila aron sa pagtunglo kanila, apan ang among Dios naghimo sa tunglo ngadto sa usa ka panalangin.
“Ug kon inyong tumanon ang tingog sa Ginoo nga inyong Dios, nga magmatngon sa pagbuhat sa tanan niyang kasugoan nga gisugo nako kaninyo niining adlawa, ang Ginoo nga inyong Dios magbutang kaninyo ibabaw sa tanang nasod sa yuta.
Ug ang tanang mga katawhan sa kalibotan makakita nga kamo gitawag pinaagi sa ngalan sa Ginoo, ug sila mangahadlok kaninyo.
Ug ang Ginoo magpadagaya kaninyo diha sa kauswagan, sa bunga sa inyong lawas, sa bunga sa inyong kahayopan, sa mga bunga sa inyong yuta, sa yuta nga gipanumpa sa Ginoo ngadto sa inyong katigulangan nga ihatag niya kaninyo.
Buksan sa Ginoo alang kaninyo ang iyang maayong tipiganan, ang kalangitan, aron sa paghatag ug ulan alang sa inyong yuta sa panahon niini ug aron sa pagpanalangin sa tanang buhat sa inyong mga kamot, ug magpahulam kamo ngadto sa daghang mga nasod apan dili kamo manghulam.
Ug ang Ginoo maghimo kaninyo nga ulo ug dili ikog. Ug kamo maibabaw lamang ug dili mailalom kon kamo motuman sa mga sugo sa Ginoo nga inyong Dios nga gisugo nako kaninyo niining adlawa, nga magmatngon sa pagbuhat niini,
ug kon dili kamo motipas gikan sa bisan unsa sa mga pulong nga gisugo nako kaninyo niining adlawa, ngadto sa tuo o sa wala, aron sa pagsunod sa laing mga dios sa pag-alagad kanila.
“Apan kon kamo dili motuman sa tingog sa Ginoo nga inyong Dios o magbantay sa pagbuhat sa tanan niyang mga sugo ug sa iyang mga lagda nga akong gisugo kaninyo niining adlawa, kining tanang tunglo moabot kaninyo ug modangat kaninyo.
Matinunglo kamo didto sa lungsod ug matinunglo kamo didto sa kaumahan.
Matinunglo ang inyong bukag ug ang inyong masahan.
Matinunglo ang bunga sa inyong lawas ug ang bunga sa inyong yuta, ang tubo sa inyong mga baka ug ang mga nati sa panon sa inyong mga karnero.
Matinunglo kamo sa dihang kamo mosulod ug matinunglo kamo sa dihang kamo mogula.
Ug kining tanang mga panalangin moabot kaninyo ug modangat kaninyo kon inyong tumanon ang tingog sa Ginoo nga inyong Dios.
“Apan kon kamo dili motuman sa tingog sa Ginoo nga inyong Dios o magbantay sa pagbuhat sa tanan niyang mga sugo ug sa iyang mga lagda nga akong gisugo kaninyo niining adlawa, kining tanang tunglo moabot kaninyo ug modangat kaninyo.
Ako magtawag sa langit ug sa yuta sa pagsaksi batok kaninyo niining adlawa, nga gibutang nako sa inyong atubangan ang kinabuhi ug ang kamatayon, ang panalangin ug ang tunglo. Busa pilia ang kinabuhi aron kamo ug ang inyong kaliwatan mabuhi,
ug mobalik ngadto sa Ginoo nga inyong Dios, kamo ug ang inyong mga anak, ug tumanon ang iyang tingog diha sa tanan nga gisugo nako kaninyo niining adlawa sa tibuok ninyong kasingkasing ug sa tibuok ninyong kalag,
mahigugma sa Ginoo nga inyong Dios, motuman sa iyang tingog ug dili mobulag kaniya. Kay kini nagkahulogan ug kinabuhi nganha kaninyo ug gitas-on sa mga adlaw aron kamo makapuyo didto sa yuta nga gipanumpa sa Ginoo ngadto sa inyong katigulangan, kang Abraham, kang Isaac ug kang Jacob aron ihatag kanila.”
Kay kadtong gipanalanginan sa Ginoo manag-iya sa yuta, aron kadtong gitunglo niya laglagon.
“Sa diha nga moabot kaninyo kining tanang mga butang, ang panalangin ug ang tunglo nga gibutang nako sa inyong atubangan, ug mahinumdoman ninyo kini taliwala sa tanang nasod diin giabog kamo sa Ginoo nga inyong Dios,
ug naghago, nagbuhat pinaagi sa among kaugalingong mga kamot. Sa dihang bugalbugalan, kami magpanalangin; sa dihang lutoson, kami moantos;
“Tan-awa, niining adlawa sa inyong atubangan ako nagbutang ug panalangin ug tunglo:
panalangin, kon tumanon ninyo ang mga sugo sa Ginoo nga inyong Dios, nga akong gitudlo kaninyo niining adlawa;
ug tunglo, kon kamo dili motuman sa mga sugo sa Ginoo nga inyong Dios apan motipas hinuon kamo gikan sa dalan nga gisugo ko kaninyo niining adlawa, sa pagsunod sa lain nga mga dios nga wala ninyo mailhi.
Ug kining tanang mga panalangin moabot kaninyo ug modangat kaninyo kon inyong tumanon ang tingog sa Ginoo nga inyong Dios.
Ug miingon siya kang Adan, “Tungod kay namati man ikaw sa tingog sa imong asawa ug mikaon sa bunga sa kahoy nga niini ako nagsugo kanimo, ‘Ayaw pagkaon niini,’ tinunglo ang yuta tungod kanimo. Pinaagi sa pagbudlay makakaon ikaw gikan niini sa tanang mga adlaw sa imong kinabuhi.
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon.
Ako magtawag sa langit ug sa yuta sa pagsaksi batok kaninyo niining adlawa, nga gibutang nako sa inyong atubangan ang kinabuhi ug ang kamatayon, ang panalangin ug ang tunglo. Busa pilia ang kinabuhi aron kamo ug ang inyong kaliwatan mabuhi,
Naglaraw lamang sila sa pagpukan kaniya gikan sa iyang pagkahalangdon. Nangalipay sila sa mga kabakakan. Nagpanalangin sila pinaagi sa ilang baba, apan sa sulod sila nagtunglo. Selah
Busa dali ngari, tungloha kining maong katawhan alang kanako kay sila gamhanan kaayo kay kanako, basin na lamang ug mabuntog nako sila ug maghingilin kanila gikan sa yuta; kay ako nahibalo nga ang imong panalanginan mabulahan ug ang imong tunglohon matinunglo.”
Nakakita ba ikaw ug usa ka tawo nga maalamon sa iyang kaugalingong mga mata? Aduna pay paglaom ang buangbuang kay kaniya.
Kay ang tanan nga nagsulti ug pasipala sa iyang amahan o sa iyang inahan, patyon gayod. Kay gipasipad-an man niya ang iyang amahan o ang iyang inahan, siya ra ang sad-an sa iyang kamatayon.
Kon dili kamo mamati, kon dili ninyo kini ibutang sa inyong kasingkasing aron sa paghatag ug himaya sa akong ngalan, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, ipadala nako ang tunglo kaninyo ug tunglohon nako ang inyong mga panalangin. Sa pagkatinuod, gitunglo na nako kini tungod kay wala ninyo kini ibutang sa inyong kasingkasing.
Ang Ginoo magpanalangin kaninyo ug magbantay kaninyo;
Ang Ginoo magdan-ag sa iyang nawong ibabaw kaninyo, ug magmaluluy-on kaninyo;
Ang Ginoo magyahat sa iyang nawong nganha kaninyo ug maghatag kaninyo ug kalinaw.
Bulahan ang tawo nga wala maglakaw subay sa tambag sa mga daotan, o magtindog diha sa dalan sa mga makasasala, o maglingkod sa mga lingkoranan sa mga mayubiton;
hinuon ang iyang kalipay anaa sa Balaod sa Ginoo, ug sa Balaod niya namalandong siya adlaw ug gabii.
Siya sama sa kahoy nga gitanom daplin sa kasapaan sa tubig, nga naghatag sa iyang bunga sa iyang panahon, ug ang iyang dahon dili malaya. Sa tanan niyang gibuhat siya nagmauswagon.
Kinahanglang walay sulting daotan nga manggula gikan sa inyong baba, kondili kanang maayo lamang nga makapalig-on ug angay sa higayon, aron makahatag kini ug kaayohan ngadto sa mga naminaw.
Si Cristo milukat kanato gikan sa tunglo sa Balaod sa diha nga nahimo siyang tunglo alang kanato—kay nasulat, “Tinunglo ang matag usa nga gibitay diha sa kahoy”—
aron nga pinaagi kang Cristo Jesus ang panalangin kang Abraham mahiadto sa mga Gentil, aron nga pinaagi sa pagtuo kita makadawat sa gisaad nga Espiritu.
Dayega ang Ginoo! Bulahan ang tawo nga may kahadlok sa Ginoo, nga nalipay sa hilabihan diha sa iyang mga sugo!
Ang daotan makakita niini ug masuko, magpakagot siya sa iyang mga ngipon ug dayon matunaw; mangahanaw ang tinguha sa mga daotan.
Ang iyang kaliwatan mahimong gamhanan sa ibabaw sa yuta, ang kaliwatan sa matarong mahimong bulahan.
Mga bahandi ug katigayonan anaa sa iyang balay ug ang iyang pagkamatarong molungtad hangtod sa kahangtoran.
“Ug kon inyong tumanon ang tingog sa Ginoo nga inyong Dios, nga magmatngon sa pagbuhat sa tanan niyang kasugoan nga gisugo nako kaninyo niining adlawa, ang Ginoo nga inyong Dios magbutang kaninyo ibabaw sa tanang nasod sa yuta.
Ug ang tanang mga katawhan sa kalibotan makakita nga kamo gitawag pinaagi sa ngalan sa Ginoo, ug sila mangahadlok kaninyo.
Ug ang Ginoo magpadagaya kaninyo diha sa kauswagan, sa bunga sa inyong lawas, sa bunga sa inyong kahayopan, sa mga bunga sa inyong yuta, sa yuta nga gipanumpa sa Ginoo ngadto sa inyong katigulangan nga ihatag niya kaninyo.
Buksan sa Ginoo alang kaninyo ang iyang maayong tipiganan, ang kalangitan, aron sa paghatag ug ulan alang sa inyong yuta sa panahon niini ug aron sa pagpanalangin sa tanang buhat sa inyong mga kamot, ug magpahulam kamo ngadto sa daghang mga nasod apan dili kamo manghulam.
Ug ang Ginoo maghimo kaninyo nga ulo ug dili ikog. Ug kamo maibabaw lamang ug dili mailalom kon kamo motuman sa mga sugo sa Ginoo nga inyong Dios nga gisugo nako kaninyo niining adlawa, nga magmatngon sa pagbuhat niini,
ug kon dili kamo motipas gikan sa bisan unsa sa mga pulong nga gisugo nako kaninyo niining adlawa, ngadto sa tuo o sa wala, aron sa pagsunod sa laing mga dios sa pag-alagad kanila.
Ang kamatayon ug ang kinabuhi anaa sa gahom sa dila, ug kadtong mahigugma niini magkaon sa mga bunga niini.
Ipasumbalik niya ngadto kanila ang ilang kasal-anan, ug magpuo kanila diha sa ilang kaugalingong kadaotan; ang Ginoo nga atong Dios magpuo kanila.
Ug siya miingon, “Hubo ako nga migula gikan sa tiyan sa akong inahan ug hubo ako nga mobalik; ang Ginoo naghatag ug ang Ginoo nagkuha. Bulahan ang ngalan sa Ginoo.”
Gikan sa mao rang usa ka baba nanggula ang pagdayeg ug pagpanunglo. Mga igsoon ko, kining butanga dili angayng buhaton.
Nagpadagayday ba ang tubod sa tam-is ug pait gikan sa mao rang tuboran?
Mga igsoon ko, makapamunga ba ug mga olibo ang kahoyng igira, o ang paras makapamunga ba ug mga igos? Busa ang tubod nga parat dili usab makahatag ug tam-is nga tubig.
dili magbalos ug daotan sa daotan o magbalos ug pasipala sa pagpasipala kondili magpanalangin hinuon kay alang niini kamo gitawag aron makaangkon ug panalangin.
Kay ang iyang kasuko makadiyot lamang, ug ang iyang kaluoy alang sa tibuok kinabuhi. Ang paghilak mopabilin sa kagabhion, apan ang kalipay moabot uban sa kabuntagon.
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon.
Kay ang magpugas diha sa iyang kaugalingong unod, gikan sa unod mag-ani ug pagkadunot apan ang magpugas diha sa Espiritu, gikan sa Espiritu mag-ani ug kinabuhing dayon.
Bulahan ang tawo nga imong gipili ug paduolon kanimo aron magpuyo diha sa imong hawanan! Mangabusog kami sa kaayohan sa imong balay, ang imong balaan nga Templo!
Unya ang Hari moingon kanila nga diha sa iyang tuo, ‘Duol ngari, kamong mga dinayeg sa akong Amahan, dawata ninyo ang gingharian nga gitagana alang kaninyo sukad pa sa pagkatukod sa kalibotan.
Tungod sa iyang panalangin sila modaghan pag-ayo, ug dili niya kuhaan ang ilang kahayopan.
Dayega ang Ginoo! Bulahan ang tawo nga may kahadlok sa Ginoo, nga nalipay sa hilabihan diha sa iyang mga sugo!
Ayaw kamo pagyukbo kanila o pag-alagad kanila, kay ako, ang Ginoo nga inyong Dios, abubhoan nga Dios, nga nagsilot sa mga sala sa mga ginikanan diha sa mga anak ngadto sa ikatulo ug sa ikaupat nga kaliwatan niadtong mga nagdumot kanako.
Kinahanglan nga mag-alagad kamo sa Ginoo nga inyong Dios ug ako magpanalangin sa inyong pan ug sa inyong tubig ug kuhaon nako ang sakit gikan kaninyo.
Walay babaye nga makuhaan sa iyang gisabak o dili makaanak diha sa inyong yuta ug tumanon nako ang gidaghanon sa inyong mga adlaw.
Siya nga maayo ngadto sa kabos nagpahulam sa Ginoo, ug siya mobayad kaniya sa iyang nabuhat.
Panghatag kamo ug kamo hatagan. Ang hustong takos, dinasok, tinantan ug nag-awas, ibutang ra unya diha sa inyong sabakan. Kay ang gidaghanon nga inyong ihatag mao usab unya ang gidaghanon nga inyong madawat.”
Bulahan ang tanan nga may kahadlok sa Ginoo, nga naglakaw subay sa iyang mga dalan!
Magkaon ikaw sa bunga sa kabudlay sa imong mga kamot; magmalipayon ikaw, ug magmaayo kini alang kanimo.
Ug ako nahibalo nga inig-anha nako diha kaninyo, moanha ako diha sa kapuno sa panalangin ni Cristo.
Ug kon walay pagtuo dili gayod mahimo ang pagpahimuot kaniya. Kay si bisan kinsa nga moduol sa Dios kinahanglang motuo nga siya anaa ug nga siya magganti sa mga nangita kaniya.
Pinaagi sa panalangin sa matarong, ang siyudad gipasidunggan, apan gipukan kini pinaagi sa baba sa daotan.
ug nga kini gasa sa Dios ngadto sa tawo nga ang matag usa kinahanglang mokaon ug moinom, ug maglipay diha sa tanan niyang paghago.
pagkuha kamo sa una sa tanang bunga sa yuta nga inyong makuha gikan sa inyong yuta nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios ug ibutang ninyo kini sa usa ka bukag ug pangadto kamo sa dapit nga pilion sa Ginoo nga inyong Dios aron papuy-on niya didto ang iyang ngalan.
Siya nga manggihatagon panalanginan, kay nagpaambit siya sa iyang pan ngadto sa kabos.
Ang Ginoo mao ang bahin nga akong panulundon ug ang akong kupa; ikaw nagkupot sa akong panulundon.
Ang mga utlanan nahiluna kanako sa mga maayong dapit; Oo, ako adunay panulundon nga maayo.
Sa ingon niana, siya nga nagpanalangin sa iyang kaugalingon diha sa yuta magpanalangin sa iyang kaugalingon diha sa Dios sa kamatuoran, ug siya nga maghimo ug panaad diha sa yuta manumpa pinaagi sa Dios sa kamatuoran, tungod kay ang unang mga kalisdanan nalimtan na, ug gitago gikan sa akong mga mata.
“Bulahan ang tawo nga nagsalig sa Ginoo nga ang pagsalig mao ang Ginoo.
Siya sama sa kahoy nga gitanom sa daplin sa tubig, nga nagpakatay sa mga gamot niini sa daplin sa suba, ug dili mahadlok kon moabot ang kainit, kay ang mga dahon niini nagpabilin nga lunhaw, ug dili mabalaka sa tuig nga hulaw, kay dili kini mohunong sa pagpamunga.”
Dalaygon ang Ginoo, nga sa matag adlaw nagpas-an kanato; ang Dios mao ang atong kaluwasan. Selah
Siya nga magsunod sa pagkamatarong ug sa pagkamaluluy-on makakaplag sa kinabuhi ug kadungganan.
Ang sinugdanan sa kaalam mao kini: Batoni ang kaalam, ug bisan unsay imong makuha, batoni ang pagpanabot.
Ug akong buhaton gikan kanimo ang usa ka dako nga nasod, ug ikaw panalanginan nako ug himoong bantogan ang imong ngalan, aron ikaw mahimo nga usa ka panalangin.
Unya misugo ang Paraon sa iyang mga tawo mahitungod kaniya, ug ilang gihatod siya sa dalan uban ang iyang asawa ug ang tanan nga iyaha.
Panalanginan nako ang nagpanalangin kanimo ug ang nagtunglo kanimo tunglohon usab nako ug pinaagi kanimo panalanginan ang tanang kabanayan sa yuta.”