Kategorya
68 Mga Bersikulo sa Bibliya nga Makapahingangha
Higala, ang tibuok Biblia gikan gyud sa Dios, busa importante ang matag pulong niini. Apan naa gyuy mga bersikulo nga kon atong tun-an pag-ayo, pamalandungan, ug pangayuan sa Ginoo nga Iyang ipadayag ang kahulogan niini, makausab gyud kini sa atong kinabuhi sa paagi nga makapa-impluwensya pod sa uban. Dili masukod ang bili niini kay pinaagi sa Biblia, ang Ginoo nagatuytoy, nagadasig, ug nagapalig-on kanato.
Importante kaayo nga atong tun-an ang mga bersikulo aron makapangatarungan kita sa atong pagtuo kon pangutan-on ta bahin sa atong paglaum, ug bisan sa pagpanalipod sa atong kaugalingon gikan sa mga pagsulay sa kaaway. Dili lang pagbasa ang atong buhaton kon magbasa ta sa Kasulatan, kondili pagpamati pod sa tingog sa Espiritu Santo.
Kay gihigugma sa Dios ang kalibotan sa ingon nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak aron nga ang tanang motuo kaniya dili malaglag kondili makabaton sa kinabuhing dayon.
Ug si Jesus misud-ong kanila ug miingon, “Sa mga tawo dili gayod kini mahimo, apan sa Dios mahimo, kay sa Dios mahimo man ang tanan.”
Kay tungod sa grasya kamo nangaluwas pinaagi sa pagtuo ug kini dili gikan kaninyo, kini gasa sa Dios—
Kay kon pinaagi sa imong baba magsugid ikaw nga si Jesus mao ang Ginoo, ug magtuo diha sa imong kasingkasing nga siya gibanhaw sa Dios gikan sa mga patay, maluwas ikaw.
Itugyan ngadto sa Ginoo ang imong palas-anon, ug siya mag-agak kanimo; dili gayod niya itugot nga matarog ang matarong.
o kahabogon, o giladmon, o bisan unsa diha sa tibuok kabuhatan, dili makapahimulag kanato gikan sa gugma sa Dios, sa gugma nga anaa kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.
Mga anak, kamo iya sa Dios, ug sila inyo nang gibuntog, kay siya nga anaa kaninyo labaw pa kay kaniya nga ania sa kalibotan.
Ang kawatan moanhi aron lamang sa pagpangawat ug sa pagpatay ug sa paglaglag. Ako mianhi aron sila makabaton ug kinabuhi ug magbaton niini sa madagayaon gayod.
Apan sultihan ko kamo, higugmaa ninyo ang inyong mga kaaway ug pag-ampo alang sa mga naglutos kaninyo
Ug si Pedro mitubag kanila, “Paghinulsol kamo, ug pagpabautismo ang matag usa kaninyo sa ngalan ni Jesu-Cristo alang sa kapasayloan sa inyong mga sala, ug madawat ninyo ang gasa sa Espiritu Santo.
Usa ka bag-ong sugo ang akong ihatag kaninyo, nga kamo maghigugmaay sa usa ug usa sama nga gihigugma ko kamo aron maghigugmaay usab kamo sa usa ug usa.
Siya gayod mao ang midala sa atong mga sala diha sa iyang lawas ngadto sa kahoy, aron kita mamatay ngadto sa sala ug mabuhi ngadto sa pagkamatarong. Pinaagi sa iyang mga samad kamo nangaayo.
Ang nakabaton sa Anak may kinabuhi, apan ang wala makabaton sa Anak sa Dios walay kinabuhi.
Kay ako nahibalo sa akong mga laraw alang kaninyo, nag-ingon ang Ginoo, mga laraw sa kaayohan ug dili sa kadaotan, sa paghatag kaninyo ug kaugmaon ug paglaom.
Ang tibuok nga Kasulatan gisulat uban sa lamdag sa Dios ug mapuslanon alang sa pagpanudlo, alang sa pagpamadlong, alang sa pagpanul-id ug alang sa pagmatuto diha sa pagkamatarong, aron ang tawo sa Dios mahimong hingpit, sangkap alang sa tanang maayong buluhaton.
Ug siya miingon kanila, “Tungod sa kagamay sa inyong pagtuo. Kay sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, nga kon may pagtuo kamo nga sama sa liso sa mustasa, inyong ingnon kining bukira, ‘Balhin ngadto,’ ug kini mobalhin, ug walay dili mahimo alang kaninyo.”
Busa gibuhat sa Dios ang tawo sumala sa iyang kaugalingong dagway, sumala sa dagway sa Dios gibuhat niya sila, lalaki ug babaye iyang gibuhat sila.
Kay ang pulong sa Dios buhi ug naglihok, hait pa kay sa espada nga duhay sulab, modulot lahos ngadto sa nag-ulang sa kalag ug espiritu, sa mga lutahan ug sa mga kauyokan ug motugkad sa mga hunahuna ug katuyoan sa kasingkasing.
Apan karon gipalingkawas na kita gikan sa Balaod, mga patay na kita ngadto sa nag-ulipon kanato aron mag-alagad kita diha sa pagkabag-o diha sa Espiritu ug dili ilalom sa karaang sinulat.
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
Ug si Jesus miduol ug miingon kanila, “Ang tanang kagahom sa langit ug sa yuta gihatag kanako. Busa sa inyong pagpanglakaw himoang mga tinun-an ang tanang kanasoran, nga magbautismo kanila sa ngalan sa Amahan ug sa Anak ug sa Espiritu Santo, Ug didtoy usa ka dakong linog kay dihay anghel sa Ginoo nga mikunsad gikan sa langit ug miadto ug iyang giligid ang bato ug milingkod niini. nga magtudlo kanila sa pagtuman sa tanan nga akong gisugo kaninyo, ug tan-awa, ako mag-uban kaninyo kanunay hangtod sa kataposan sa kapanahonan.”
Kay tungod sa grasya kamo nangaluwas pinaagi sa pagtuo ug kini dili gikan kaninyo, kini gasa sa Dios— dili tungod sa mga binuhatan aron walay bisan kinsa nga magpasigarbo.
Kay pinaagi kaniya gibuhat ang tanang mga butang, diha sa langit ug dinhi sa yuta, makita ug dili makita, mga trono o kamandoan o pamunoan o kagahom. Ang tanang mga butang gibuhat pinaagi kaniya ug alang kaniya.
Kay ang bayad sa sala mao ang kamatayon apan ang gasa gikan sa Dios mao ang kinabuhing dayon diha kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.
“Hilom kamo ug ilha ninyo nga ako mao ang Dios. Gibayaw ako taliwala sa mga nasod, gibayaw ako dinhi sa yuta!”
Salig sa Ginoo sa tibuok nimong kasingkasing ug ayaw pagsalig sa imong kaugalingong salabotan. Sa tanan nimong mga dalan ilha siya, ug siya magtul-id sa imong mga agianan.
ayaw kahadlok, kay ania ako uban kanimo, ayaw kabalaka, kay ako mao ang imong Dios; lig-onon ko ikaw ug tabangan ko ikaw, ituboy ko ikaw pinaagi sa akong madaogon nga tuong kamot.
Siya nga nagpuyo diha sa panalipod sa Labing Halangdon, nga nagpahulay ilalom sa landong sa Labing Gamhanan, dili moabot kanimo ang kadaot, o magpaduol ang katalagman sa imong tolda. Kay siya magsugo sa iyang mga anghel sa pag-atiman kanimo, sa pagbantay kanimo sa tanan nimong mga dalan. Sapnayon ikaw nila sa ilang mga kamot, aron ang imong mga tiil dili mapandol sa bato. Imong tumban ang liyon ug ang bitin nga malala; yatakan nimo ang batan-on nga liyon ug ang bitin. Tungod kay siya nagbutang sa iyang gugma kanako, luwason nako siya; ipahiluna nako siya sa itaas tungod kay nakaila siya sa akong ngalan. Sa diha nga magtawag siya kanako, ako motubag kaniya; ubanan nako siya diha sa kalisdanan, luwason nako siya ug akong pasidunggan. Tagbawon nako siya sa taas nga kinabuhi, ug akong ipakita kaniya ang akong kaluwasan. moingon ngadto sa Ginoo, “Akong dalangpanan ug akong kuta, akong Dios nga akong gisaligan.”
Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
kay ang Dios wala maghatag kanato ug espiritu sa katalaw kondili sa gahom ug sa gugma ug sa pagpugong sa kaugaligon.
Si Jesus mitubag kaniya, “Ako mao ang dalan ug ang kamatuoran ug ang kinabuhi, walay si bisan kinsa nga makaadto sa Amahan, kon dili pinaagi kanako.
Gilansang ako sa krus uban kang Cristo, dili na ako ang nabuhi, kondili si Cristo ang nabuhi sa sulod nako, ug ang kinabuhi nga karon akong gikinabuhi sa unod akong gikinabuhi diha sa akong pagtuo sa Anak sa Dios nga nahigugma kanako ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.
Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo.
Apan ang Dios nagpadayag sa iyang gugma alang kanato pinaagi niini, nga bisan sa mga makasasala pa kita, si Cristo nagpakamatay alang kanato.
Apan makadawat kamo ug gahom sa diha nga mokunsad na kaninyo ang Espiritu Santo ug kamo mao unya ang akong mga saksi sa Jerusalem ug sa tibuok Judea ug Samaria ug hangtod sa kinatumyan sa kalibotan.”
Ang gugma mapailobon ug maluluy-on. Ang gugma dili masinahon, dili manghambog. Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon. Ang gugma dili malipay sa daotan, apan malipay kini sa kamatuoran, moantos sa tanang butang, motuo sa tanang butang, molaom sa tanang butang, molahutay sa tanang butang.
Iyang pahiran ang tanang luha gikan sa ilang mga mata, ug ang kamatayon wala na, ug wala na usab unyay pagminatay o paghilak o kasakit kay ang unang mga butang nangagi na.”
Apan siya gisamaran tungod sa atong kalapasan, napangos siya tungod sa atong mga kasal-anan, diha kaniya ang silot nga naghimo kanato nga bug-os, ug pinaagi sa iyang mga labod kita nangaayo.
Duol kanako, kamong tanan nga nagbudlay ug nabug-atan ug papahulayon ko kamo. Pas-ana ninyo ang akong yugo ug pagtuon kamo gikan kanako kay ako maaghop ug mapaubsanon sa kasingkasing ug makakaplag kamo ug pahulay alang sa inyong mga kalag. aron sa pag-ingon kaniya, “Ikaw ba kadtong moanhi, o magpaabot pa ba kami ug lain?” Kay sayon ang akong yugo ug gaan ang akong palas-anon.”
Wala ba ako magsugo kanimo? Pagmalig-on ug pagmaisogon; ayaw kahadlok o kaluya kay ang Ginoo nga imong Dios anaa uban kanimo bisan asa ikaw moadto.”
Gisulti nako kini kaninyo aron nga dinhi kanako makabaton kamo ug kalinaw. Dinhi sa kalibotan aduna kamoy kalisdanan. Apan pagmadasigon, gibuntog na nako ang kalibotan.”
apan kadtong naghulat sa Ginoo magbag-o sa ilang kusog, sila manglupad pinaagi sa mga pako sama sa mga agila, sila managan ug dili kapoyon, sila manglakaw ug dili mangaluya.
Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga sulod nga bahin; ikaw ang naghulma kanako diha sa tagoangkan sa akong inahan. Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Ug ngadto kaniya, nga pinaagi sa gahom nga naglihok sulod kanato makahimo ug labaw pa gayod kay sa tanan natong gipangayo ug gihunahuna,
Unya misulti pag-usab si Jesus kanila nga nag-ingon, “Ako mao ang kahayag sa kalibotan. Siya nga magsunod kanako dili gayod maglakaw sa kangitngit, hinuon makabaton siya sa kahayag sa kinabuhi.”
Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
Ang Ginoo mao ang akong kahayag ug ang akong kaluwasan; kinsa man ang akong kahadlokan? Ang Ginoo mao ang salipdanan sa akong kinabuhi; kinsa man ang akong kalisangan?
Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom.
Bantayi ang inyong kinabuhi nga malikay sa pagkamahigugmaon sa salapi ug himoa nga matagbaw kamo sa inyong mga naangkon karon, kay siya gayod mao ang nag-ingon, “Dili ko gayod ikaw pasagdan o biyaan.”
Kon isugid nato ang atong mga sala, siya kasaligan ug matarong nga mopasaylo kanato sa atong mga sala ug maghinlo kanato gikan sa tanang pagkadili matarong.
“Pangayo ug kamo hatagan, pangita ug kamo makakaplag, panuktok, ug ang pultahan ablihan alang kaninyo. Kay ang tanan nga mangayo makadawat ug ang mangita makakaplag ug alang kaniya nga manuktok ablihan ang pultahan.
Ang ngalan sa Ginoo maoy usa ka lig-ong tore; ang matarong modagan ngadto niini ug maluwas.
Si Jesus miingon kaniya, “Ako mao ang pagkabanhaw ug ang kinabuhi. Ang nagtuo kanako, bisan siya mamatay, mabuhi siya ug ang tanan nga buhi ug nagtuo kanako dili na gayod mamatay. Motuo ba ikaw niini?”
Pagmalig-on kamo ug pagmadasigon. Ayaw kamo kahadlok ug ayaw kamo kalisang kanila kay ang Ginoo nga inyong Dios mao ang mag-uban kaninyo, dili siya mopakyas kaninyo o mobiya kaninyo.”
Itugot nga ang mga pulong sa akong baba ug ang pagpamalandong sa akong kasingkasing, mahimong kahimut-an diha sa imong panan-aw, O Ginoo, akong bato ug akong manunubos.
Kon aduna man kaninyoy nakulangan ug kaalam, papangayoa siya sa Dios nga naghatag nga madagayaon ngadto sa tanang tawo ug sa walay pagpamuyboy, ug kini ihatag kaniya.
Kay ang akong mga hunahuna dili mao ang inyong mga hunahuna, o ang inyong mga pamaagi akong mga pamaagi, nag-ingon ang Ginoo. Kay ingon nga ang kalangitan habog kay sa yuta, mao usab ang akong mga pamaagi habog kay sa inyong mga pamaagi, ug ang akong mga hunahuna kay sa inyong mga hunahuna.
Tan-awa, nagtindog ako sa pultahan ug nagtuktok, kon may magpatalinghog sa akong tingog ug moabli sa pultahan, kaniya mosulod ako ug makigsalo ako uban kaniya, ug siya uban kanako.