24 Вершы з Бібліі пра дар моў

Чуеш, пра "гаварыць на мовах"? Гэта такая цудоўная здольнасць, якую мелі першыя хрысціяне – гаварыць на мовах, якіх ніколі не вучылі. Лічыцца, што гэта мова нябёсаў, знак таго, што Дух Святы дзейнічае ў нашым жыцці. Гэта як пячатка, якая паказвае, што ў чалавеку жыве Дух Святы. Упершыню гэтае цуда адбылося ў Ерусаліме, раніцай на свята Пяцідзесятніцы, як апісана ў кнізе Дзеяў Апосталаў.

Калі хтосьці гаворыць на мовах, то ён звяртаецца не да людзей, а да Бога, і такім чынам умацоўваецца ў веры. Гэта сапраўдны прывілей – гаварыць на мовах, бо гэта не проста эмоцыі, а сам дух, які звязваецца з Духам Божым. Такія праявы – гэта знак для няверуючых, а не для тых, хто ўжо верыць.

Можна падмануць з цудам, прароцтвам ці словам веды, але немагчыма зрабіць выгляд, што гаворыш на невядомых табе мовах, каб гэта не было відавочна. Калі ты яшчэ не хрышчаны Духам Святым, звярніся да Яго і папрасі, каб Ён сышоў на цябе, бо гэты дар не толькі для нейкай асобнай групы людзей, а для ўсіх, хто верыць у імя Ісуса.

(Дзеі 2:4) "І ўсе напоўніліся Духам Святым і пачалі гаварыць іншымі мовамі, як Дух даваў ім гаварыць".

І напоўніліся ўсе Духам Сьвятым, і пачалі гаварыць іншымі мовамі, як Дух даваў ім прамаўляць.

А тым, што павераць, будуць такія знакі: у імя Маё выганяць будуць дэманаў, новымі мовамі гаварыць будуць,

Калі я гавару мовамі чалавечымі і анёльскімі, а любові ня маю, я — медзь, якая зьвініць, ці цымбалы, якія гудуць.

Так што мовы ёсьць на знак не для тых, якія вераць, але для бязьверных; а прароцтва не для бязьверных, але для тых, якія вераць.

Так што, браты, рупцеся, каб прарочыць, і не забараняйце гаварыць мовамі.

іншаму — рабіць цуды, іншаму — прароцтва, іншаму — распазнаваньне духаў, іншаму — разнастайныя мовы, а іншаму — тлумачэньне моваў.

Калі хто гаворыць [незнаёмай] моваю, [гаварыце] па двое ці, найбольш, па трое, і па чарзе, і адзін няхай тлумачыць.

І, як усклаў Павал рукі на іх, зыйшоў на іх Дух Сьвяты, і гаварылі мовамі, і прарочылі.

Дзеля гэтага той, хто гаворыць [незнаёмай] моваю, няхай моліцца, каб тлумачыць.

бо чулі іх, як гаварылі мовамі і ўзьвялічвалі Бога. Тады адказаў Пётар:

Бо хто гаворыць [незнаёмай] моваю, той гаворыць ня людзям, але Богу; бо ніхто ня чуе, [як] ён тайны духам гаворыць.

Любоў ніколі ня зьнікне, калі нават прароцтвы зьнікнуць, калі мовы змоўкнуць, калі веданьне зьнішчыцца.

Хто гаворыць [незнаёмай] моваю, збудоўвае сябе; а хто прарочыць, царкву збудоўвае.

А як стаўся голас гэты, зыйшлося мноства і ўстрывожылася, бо кожны чуў, што яны гавораць ягонай мовай.

але ў царкве хачу лепш сказаць пяць словаў розумам маім, каб і другіх навучыць, чым дзясяткі тысячаў словаў на [незнаёмай] мове.

Хачу, каб вы ўсе гаварылі мовамі, але больш, каб вы прарочылі, бо той, хто прарочыць, большы за таго, хто гаворыць мовамі, хіба што ён будзе і тлумачыць, каб царква атрымала збудаваньне.

І адных Бог паставіў у царкве, па-першае, апосталамі, па-другое, прарокамі, па-трэцяе, настаўнікамі; пасьля — [тых, хто мае] сілы, пасьля — дары аздараўленьня, дапамаганьня, гаспадараваньня, разнастайныя мовы.

Ці ўсе маюць дары аздараўленьня? Ці ўсе гавораць мовамі? Ці ўсе тлумачаць?

Бо, калі я малюся [незнаёмай] моваю, дух мой моліцца, а розум мой бяз плоду.

А вы, улюбёныя, будуючы сябе найсьвяцейшай верай вашаю, молячыся ў Духу Сьвятым,

Дзякую Богу майму, больш за ўсіх вас гаворачы мовамі,

Дык калі ўся царква зыйдзецца разам, і ўсе будуць гаварыць мовамі, а ўвойдуць да вас [людзі] простыя ці бязьверныя, ці ня скажуць яны, што вы вар’яцееце?

Дык што, браты? Калі вы зыходзіцеся, кожны з вас мае псальм, мае навучаньне, мае [незнаёмую] мову, мае адкрыцьцё, мае тлумачэньне; усё няхай будзе на збудаваньне.

Калі хто гаворыць [незнаёмай] моваю, [гаварыце] па двое ці, найбольш, па трое, і па чарзе, і адзін няхай тлумачыць.

А калі няма тлумача, няхай маўчыць у царкве, а гаворыць сабе і Богу.

Гэтаксама і Дух дапамагае ў слабасьцях нашых, бо мы ня ведаем, пра што маліцца, як трэба, але Сам Дух заступаецца за нас стагнаньнямі невымоўнымі.

Малітва да Бога