Біблія онлайн

Аб'явы


Усю біблію Стары Запавет Новы Запавет




ЁВА 6:4 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

Бо стрэлы Усемагутнага ўва мне, і атруту іх п’е дух мой, і страхі Божыя ваююць супраць мяне.

Глядзіце раздзел

Біблія (пераклад А.Бокуна)

Бо стрэлы Усемагутнага ў-ва мне, і атруту іхнюю п’е дух мой, і страхі Божыя ваююць супраць мяне.

Глядзіце раздзел

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

Бо стрэлы Ўсемагутнага ўва мне; яд іх п'е дух мой; жудасьці Божыя паўсталі супроць мяне.

Глядзіце раздзел



ЁВА 6:4
30 Крыжаваныя спасылкі  

Гнеў Яго разрывае мяне, і супрацівіцца мне, і скрыгоча зубамі сваімі на мяне. Вораг мой утаропіў вочы свае на мяне.


І прыбылі разам дружыны Яго, і праклалі сабе дарогу супраць мяне, і акружылі аблогаю палатку маю.


Піў ён атруту змяіную — і заб’е яго язык гадзюкі.


Убачаць вочы яго пагібель сваю, і нап’ецца ён гневу Усемагутнага.


Жахі павярнуліся да мяне; як вецер, прамінае веліч мая; і шчасце маё праляцела, як воблака.


бо страх для мяне — няшчасце ад Бога і супраць велічы Яго ніяк мне не здужаць!


У судзе ж маім — падман. Вялікая рана мая, а я без ніякага граху”.


Зграшыў я, дык што маю зрабіць для Цябе, о Вартаўнік над людзьмі? Чаму ўчыніў Ты мяне непрыязным Табе і сам сабе я зрабіўся нязносны?


Бо Ён знішчыць віхурай мяне і павялічыць раны мае нават без прычыны.


Хутчэй выслухай мяне, Госпадзе; змарнеў дух мой. Не хавай аблічча Твайго ад мяне, каб не стаў я падобным да сыходзячых у магілу.


І загрымеў на нябёсах Госпад, і Найвышэйшы даў пачуць голас Свой: град і агністае вуголле.


Бо яны задумалі супраць Цябе ліхое, учынілі нараду, — але яны не змогуць нічога.


Госпадзе, не ўшчувай мяне ў абурэнні Тваім і не карай мяне ў гневе Тваім.


Бо стрэлы Твае працялі мяне і апусцілася на мяне рука Твая,


У красе тваёй выйдзі наперад, узыдзі на калясніцу дзеля праўды, літасцівасці і справядлівасці, і хай кіруе табою мужная твая правіца,


Ці не агаліў Ён ізноў меч Свой, ці не нацягнуў лук Свой і не падрыхтаваў яго?


Сэрца ведае гаркоту душы сваёй, і ў радасць яго не ўмяшаецца чужы.


Дух чалавечы пераносіць немач сваю, але хто зможа падтрымаць зруйнаваны дух?


Колькі раз пройдзе, будзе зносіць вас, бо будзе праходзіць кожную раніцу, і днём, і ноччу, і будзе толькі жахліва ўсвядоміць гэтую вестку.


Напяў лук Свой, як непрыяцель, умацаваў руку Сваю, як вораг, і забіў усё, што прыгожым было на віду ў палатцы дачкі Сіёна; выліў, быццам агонь, гнеў Свой.


Толькі на мяне ўвесь дзень звяртаў руку Сваю.


І а дзевятай гадзіне Ісус закрычаў моцным голасам: «Гэлёі, Гэлёі! Лама сабахтані», што значыць: «Божа Мой, Божа Мой, чаму Ты Мяне пакінуў?»


Дык, ведаючы страх Госпадаў, мы пераконваем людзей, а перад Богам мы адкрытыя. Спадзяюся, што і для сумленняў вашых мы адкрытыя.


Насычу кроўю стрэлы Мае, і меч Мой паглынаць будзе целы, кроў забітых і палонных, галовы варожых правадыроў!”


Яна казала ім: «Не называйце мяне Наомі, але называйце мяне Мара, бо Усемагутны напоўніў мяне горыччу занадта.