ЁВА 16 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹ У адказ сказаў Ёў:

² «Часта я чуў такія рэчы! Усе вы нікчэмныя пацяшыцелі.

³ Ці ж будзе канец пустым словам, або што так раздражняе цябе, што ты [так] адказваеш?

⁴ Мог і я гаварыць падобна, як вы, ды няхай бы душа ваша была на месцы маёй душы. Распачаў бы я да вас прамову і ківаў бы на вас галавою сваёй,

⁵ падбадзёрваў бы вас вуснамі сваімі і не стрымліваў бы руху вуснаў маіх.

⁶ Калі гаварыць буду, не суцішыцца боль мой; і калі замаўчу, не адыдзе ён ад мяне;

⁷ а цяпер змардаваў мяне боль мой і Ты спустошыў усю сям’ю маю.

⁸ Маршчыны мае сведчаць супраць мяне, і паўстае змардаванасць перад абліччам маім, пярэчачы мне.

⁹ Гнеў Яго разрывае мяне, і супрацівіцца мне, і скрыгоча зубамі сваімі на мяне. Вораг мой утаропіў вочы свае на мяне.

¹⁰ Яны разявілі на мяне пашчы свае, і, наракаючы, б’юць мяне ў сківіцу, і, сабраўшыся разам, — супраць мяне.

¹¹ Замыкае мяне Бог у несправядлівага і перадае мяне ў рукі бязбожнікаў.

¹² Я, той самы задаволены калісьці, знянацку раструшчаны стаўся. Схапіў Ён мяне за шыю, зламаў мяне і паставіў мяне перад Сабою, быццам на знак.

¹³ Акружыў Ён мяне дзідамі Сваімі, разарваў клубы мае, не пашкадаваў; ды расцярушыў па зямлі печань маю.

¹⁴ Ён раздзірае мяне, рвучы і катуючы, абрушыўся на мяне, быццам волат.

¹⁵ Пашыў я радно сабе на скуру і схіліў да зямлі рог мой.

¹⁶ Твар мой пачырванеў ад плачу, а павекі мае пацямнелі,

¹⁷ хоць без правіннасці рукі мае, бо малітвы мае былі чыстыя.

¹⁸ О зямля! Не закрый крыві маёй, і хай крык мой не знойдзе ў табе месца, дзе б сціх.

¹⁹ Бо вось на небе Сведка мой і Той, Хто ведае мяне, — на вышынях.

²⁰ Вешчуны мае — думкі мае: да Бога струменіцца вока маё.

²¹ О, каб чалавек мог так судзіцца з Богам, як судзіцца сын чалавечы са сваім прыяцелем,

²² бо вось, прамінуць кароткія гады, і я пайду шляхам, з якога не вярнуся!