ВЫСЛОЎІ 14 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹ Мудрая жонка будуе дом свой, а неразумная разбурыць яго сваімі рукамі.

² Таго, хто ідзе вернай дарогай, адцураецца той, хто ідзе ганебным шляхам.

³ У вуснах бязглуздага — дубец пыхлівасці, а вусны мудрых берагуць іх.

⁴ Дзе няма быкоў, там стойла пустое; і шмат выгод — у моцы быка.

⁵ Праўдзівы сведка не лжэ, а хітры сведка пашырае хлусню.

⁶ Насмешнік шукае мудрасці і не знаходзіць, а для разважлівых веды даступныя.

⁷ Ад бязглуздага чалавека адыдзі, бо не знойдзеш вуснаў разважлівых.

⁸ Мудрасць разумнага — пазнанне свайго шляху, а неразумнасць бязглуздых — блуканне.

⁹ Бязглуздыя не звяртаюць увагі на грэх, а сярод справядлівых застанецца ласка.

¹⁰ Сэрца ведае гаркоту душы сваёй, і ў радасць яго не ўмяшаецца чужы.

¹¹ Дом бязбожнікаў разваліцца, а хорамы справядлівых будуць расці.

¹² Ёсць дарога, што здаецца чалавеку справядлівай, але ўрэшце рэшт вядзе яна да смерці.

¹³ Сэрца змешваецца з сумам нават у час смеху, а смутак захоплівае канец радасці.

¹⁴ Шляхамі сваімі будзе задаволены бязглузды, а чалавек добры будзе вышэй за іх.

¹⁵ Легкаверны верыць кожнаму слову, а разважлівы абдумвае крокі свае.

¹⁶ Мудры баіцца і пазбягае зла, а бязглузды злоўжывае і разлічвае на сябе.

¹⁷ Нецярплівы зробіць бязглуздасць, а чалавек хітры — нявідны.

¹⁸ Легкаверныя авалодваюцца бязглуздасцю, а разважлівыя вызначаюцца ведамі.

¹⁹ Ліхія схіляюцца перад добрымі, а бязбожнікі — перад дзвярамі справядлівых.

²⁰ Бедны будзе нявідны нават для свайго самага блізкага, а ў багатых — шмат сяброў.

²¹ Хто адцураецца блізкага свайго — грашыць, а хто шкадуе бедных — шчасны.

²² Ці не блукаюць тыя, што чыняць ліха? Міласэрнасць і праўда — для тых, хто робіць дабро.

²³ Ва ўсялякай працы будзе прыбытак, а слова вуснаў накіроўвае толькі да беднасці.

²⁴ Вянок мудрых — іх багацце, а неразумнасць бязглуздых — глупства.

²⁵ Верны сведка вызваляе душы, а крывадушнік — пашырае хлусню.

²⁶ У шанаванні Госпада — цвёрдая ўпэўненасць, і сынам Яго будзе надзея.

²⁷ Шанаванне Госпада — крыніца жыцця, што ўхіляецца ад путаў смерці.

²⁸ У мностве народа — годнасць цара, у невялікай колькасці народа — пагібель валадара.

²⁹ Хто цярплівы, тым кіруе вялікая разважлівасць; хто нецярплівы — павялічвае бязглуздасць.

³⁰ Жыццё для цела — здароўе сэрца, зайздрасць — гніенне касцей.

³¹ Хто гоніць беднага — той упікае яго Творцу; шануе Яго той, хто шкадуе бедных.

³² Уласнай сапсаванасцю будзе забіты бязбожнік, а справядлівы спадзяецца на несапсаванасць сваю.

³³ У сэрцы разважлівага знаходзіцца мудрасць, а сярод бязглуздых яна знойдзецца?

³⁴ Справядлівасць узвышае народ, а несправядлівасць — грэх народаў.

³⁵ Дапушчаны да цара — разумны слуга, а гнеў выклікае той, хто дзейнічае ганебна.