ЭКЛЕЗІЯСТА 6:12 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

Бо хто ведае, што добра для чалавека ў жыцці, у нямногіх днях марнасці сваёй, якія пражывае, як цень? Або хто зможа выявіць яму, што будзе пасля яго пад сонцам?

Біблія (пераклад А.Бокуна)

Бо хто ведае, што добра для чалавека ў жыцьці, у палічаных днях марнага жыцьця, якое праходзіць, як цень? І хто распавядзе чалавеку, што будзе пасьля яго пад сонцам?

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

Бо хто ведае, што чалавеку добра ў жыцьці, у безьлічы дзён марнага веку яго, якія праходзяць, бы цень? І хто чалавеку скажа, што будзе пад сонцам пасьля яго?

ЭКЛЕЗІЯСТА 6:12 Крыжаваныя спасылкі

1 ЛЕТАПІСАЎ 29:15

Пілігрымы мы перад Табою і чужынцы, як былі ўсе бацькі нашыя; дні нашыя, як цень над зямлёю, і няма надзеі.

ЁВА 14:2

ён расце, быццам кветка, і вяне, і мінае, як цень, і не застаецца.

ЁВА 14:21

Ці годна жывуць яго дзеці, ён не ведае, ці ў ганьбе — ён не разумее.

ЁВА 8:9

Мы — учарашнія і нічога не ведаем, бо дні нашыя на зямлі, быццам цень.

ПСАЛТЫР 102:11

з прычыны гневу і раздражнёнасці Тваёй, бо, узнёсшы, Ты скінуў мяне.

ПСАЛТЫР 109:23

Як цень, калі схіляецца, прамінуў я, трасуць мяне, як саранчу.

ПСАЛТЫР 144:4

Чалавек стаўся падобны да марнасці, дні яго мінаюць, як цень.

ПСАЛТЫР 16:5

Госпад — доля спадчыны маёй і келіха майго: Ты той, Хто трымае лёс мой.

ПСАЛТЫР 17:15

А я ў справядлівасці буду бачыць твар Твой, калі абуджуся ад сну, насычуся абліччам Тваім.

ПСАЛТЫР 4:6

Складзіце ахвяру праўды і майце надзею ў Богу.

ПСАЛТЫР 47:4

Ён падначальвае нам народы і плямёны пад нашы ногі.

ПСАЛТЫР 89:47

Як доўга, Госпадзе, ці вечна будзеш хавацца? [Як доўга,] быццам агонь, будзе палымнець Твой гнеў?

ЭКЛЕЗІЯСТА 10:14

Неразумны шмат гаворыць: «Не ведае чалавек, што будзе потым, і, што па ім станецца, хто можа яму паказаць?»

ЭКЛЕЗІЯСТА 12:13

Калі ўсё выслухана, канец прамовы [такі]: шануй Бога і спаўняй Яго запаветы, бо ў гэтым — усё для чалавека.

ЭКЛЕЗІЯСТА 2:24

Няма нічога лепшага для чалавека, як есці і піць і прапаноўваць душы сваёй даброты працы сваёй. А гэта, бачыў я, з рукі Божай паходзіць.

ЭКЛЕЗІЯСТА 2:3

Вырашыў я ў сэрцы сваім прывабліваць цела сваё віном, хоць сэрца маё кіравалася мудрасцю, і аддацца дурноце, аж пакуль не ўбачу, што ёсць карыснае для сыноў чалавечых, што належыць ім рабіць пад сонцам у нямногія дні жыцця свайго.

ЭКЛЕЗІЯСТА 3:22

І ўцяміў я, што нічога няма лепшага для чалавека, як цешыцца працай сваёй; бо такі лёс яго. Бо хто ж прывядзе яго, каб ён даведаўся, што будзе пасля яго?

ЭКЛЕЗІЯСТА 6:11

Дзе шмат слоў, там яны памнажаюць марнасць, і што за карысць мае [з гэтага] чалавек?

ЭКЛЕЗІЯСТА 7:15

Усё я бачыў у дні марнасці маёй: ёсць справядлівы, які гіне ў справядлівасці сваёй, ёсць і бязбожнік, які доўгі час жыве ў нягоднасці сваёй.

ЭКЛЕЗІЯСТА 8:13

Не будзе добра бязбожніку, не падоўжыць дзён сваіх, быццам цень, той, хто не шануе аблічча Госпада.

ЭКЛЕЗІЯСТА 8:7

бо не ведае ён, што станецца потым, бо хто ж яму абвесціць, што адбудзецца?

ЭКЛЕЗІЯСТА 9:6

Таксама любоў іх, і нянавісць, і зайздрасць адначасова згінулі, і не маюць ужо яны ўдзелу ў гэтым свеце і ў дзеях, што адбываюцца пад сонцам.

ЭКЛЕЗІЯСТА 9:9

Цешся жыццём з жонкаю, якую кахаеш, ва ўсе дні жыцця няўстойлівасці тваёй, якія дадзены табе пад сонцам на ўвесь час марнасці тваёй: бо гэта ёсць доля ў жыцці і працы тваёй, якою займаешся пад сонцам.

МІХЕЯ 6:8

Сказана было табе, чалавеча, што добрае і што патрабуе ад цябе Госпад: каб ты чыніў справядлівасць, і любіў міласэрнасць, і з пакораю хадзіў з Богам сваім.

ЯКАВА 4:14

вы не ведаеце, якім будзе заўтра жыццё ваша. Бо яно – пара, што на хвіліну з’яўляецца, а потым прападае.