ЭКЛЕЗІЯСТА 3 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹ Усё мае [свой] час, і свая пара кожнай справе пад небам;

² час нараджацца і час паміраць, час садзіць і час вырываць тое, што пасаджана;

³ час забіваць і час лячыць, час нішчыць і час будаваць;

⁴ час плакаць і час смяяцца, час галасіць і час скакаць;

⁵ час кідаць камяні і час збіраць іх, час абдымаць і час пазбягаць абдымкаў;

⁶ час шукаць і час губляць, час берагчы і час адкідаць;

⁷ час раздзіраць і час сшываць, час маўчаць і час гаварыць;

⁸ час любіць і час ненавідзець, час вайны і час міру.

⁹ Што за карысць мае з працы сваёй той, хто працуе?

¹⁰ Паглядзеў я на заняткі, якія даў Бог сынам чалавечым, каб займаліся імі.

¹¹ Усё добрае зрабіў Ён у свой час; і перадаў сусвет разважнасці іх, ды не спасцігне чалавек справы, якую ўчыніў Бог, ад пачатку да канца.

¹² Спазнаў я, што няма для іх нічога лепшага, як весяліцца і чыніць дабро ў сваім жыцці.

¹³ Бо кожны чалавек, які есць і п’е і бачыць дабро ад працы сваёй, — гэта дар Божы.

¹⁴ Пераканаўся я, што ўсе справы, якія чыніць Бог, трываюць вечна; мы не можам ані дадаць да гэтага штосьці, ані адняць [ад таго], што ўчыніў Бог, каб шанавалі [Яго].

¹⁵ Тое, што ўжо было, — тое самае і ёсць; і што будзе — ужо было; і Бог даследуе тое, што прамінула.

¹⁶ І яшчэ ўбачыў я пад сонцам: на месцы суда там бязбожнасць, і на месцы справядлівасці там несправядлівасць;

¹⁷ Дык сказаў я ў сэрцы маім: «Справядлівага і бязбожнага будзе судзіць Бог, бо [прыйдзе] час на кожную рэч і на кожную справу».

¹⁸ Сказаў я ў сэрцы маім адносна сыноў чалавечых, што Бог будзе іх выпрабоўваць і пакажа, што яны самі па сабе — падобныя да звяроў.

¹⁹ Бо доля сыноў чалавечых і жывёлы такая ж самая: як памірае чалавек, так і яны паміраюць; і тое ж самае дыханне ва ўсіх: нічога не мае чалавек болей за жывёлу, бо ўсё — марнасць.

²⁰ І ўсё ідзе ў адно месца: з зямлі ўсё створана і ў зямлю ўсё падобным чынам вяртаецца.

²¹ Хто ведае, ці дух сыноў чалавечых падымаецца ўверх і ці дух жывёлін сыходзіць уніз, у зямлю?

²² І ўцяміў я, што нічога няма лепшага для чалавека, як цешыцца працай сваёй; бо такі лёс яго. Бо хто ж прывядзе яго, каб ён даведаўся, што будзе пасля яго?