Біблія онлайн

Аб'явы


Усю біблію Стары Запавет Новы Запавет




ЯКАВА 1:26 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

Калі сярод вас хто думае, што ён пабожны, а не трымае языка свайго, ашукваючы сэрца сваё, таго пабожнасць пустая.

Глядзіце раздзел

Біблія (пераклад А.Бокуна)

Калі хто сярод вас думае, што ён пабожны, і не цугляе язык свой, але падманвае сэрца сваё, у таго пабожнасьць марная.

Глядзіце раздзел

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

Калі ж хто з вас думае, што ён пабожны, і не таймуе свайго языка, а ашуквае сваё сэрца, у таго пустая пабожнасьць.

Глядзіце раздзел



ЯКАВА 1:26
37 Крыжаваныя спасылкі  

Што ты кіруеш супраць Бога дух твой і прамаўляеш з вуснаў тваіх такія словы?


бо Ён раскрыў калчан Свой, і паразіў мяне, і акілзаў вусны мае.


Пастаў варту, Госпадзе, для вуснаў маіх, сторажаў ля дзвярэй вуснаў маіх.


Не будзьце, як конь або мул, якія разумення не маюць; якім сківіцы трэба акілзаць аброццю і цуглямі, каб яны падышлі да цябе.


МЭМ. Што гэта за чалавек, які хоча жыць, шануе дзень, каб пабачыць добрае?


У шматслоўнасці не будзе недахопу ў грахах, а той, хто ўтрымлівае вусны свае, — самы разважлівы.


Вусны справядлівага спараджаюць мудрасць, язык крывадушны будзе вырваны.


Ёсць дарога, што здаецца чалавеку справядлівай, але ўрэшце рэшт вядзе яна да смерці.


Язык мудрых лье веды, вусны бязглуздых выкрыкваюць бязглуздасць.


На вуснах цара — натхненне, не памыляцца вусны яго ў прыказанні.


Ёсць дарога, якая здаецца чалавеку вернай, а ўрэшце рэшт вядзе да смерці.


Лепшы бедны, што ходзіць у чыстасардэчнасці сваёй, чым той, хто крывіць вусны, і той, хто неразумны.


увесь дзень ён жадае і прагне; а справядлівы — той, хто раздае і не шкадуе.


Не складайце больш ахвяры пустой! Каджэнне абрыдла Мне, свята маладзіка, шабат, урачысты сход; не магу вытрываць злачынства побач са святочным зборышчам;


Такі вось жывіцца попелам; неразумнае сэрца звяло яго, ды не вызваліць ён душы сваёй і не скажа: «Ці ж не падман у правіцы маёй?»


Вы кажаце: “Надарма служыць Богу! Бо якую карысць мы мелі з таго, што пільнавалі прыказанні Яго і што хадзілі сумныя перад Госпадам Магуццяў?


ды дарэмна ўшаноўваюць Мяне, выкладаючы вучэнні і прыказанні людскія”».


Дарэмна, аднак, славяць Мяне, выкладаючы вучэнне пастаноў чалавечых”.


Глядзіце ж, як вы слухаеце. Бо хто мае, будзе яму дададзена, а хто не мае, у таго нават тое, што, яму здаецца, ён мае, будзе аднята».


А мы аказаліся б фальшывымі сведкамі Бога, бо мы сведчым пра Бога, што Ён уваскрасіў Хрыста, Якога не ўваскрашаў, калі мёртвыя не ўваскрасаюць.


і праз якое збаўляецеся, калі яго захаваеце такім, якім я вясціў вам, інакш уверылі вы надарма.


Няхай ніхто сябе не падманвае; калі хто з вас думае, што ён мудры ў гэтым веку, дык хай станецца неразумным, каб быць мудрым.


Адносна ж да тых, што выдаюць сябе за некага, якімі б яны ні былі калісьці, для мяне ўсё роўна: Бог не ўзіраецца на важнасць асобы. А тыя, што лічацца за кагосьці, мне не пярэчылі.


і калі пазналі, што і мне дадзена гэтая ласка, дык Якуб, Кіфа і Ян, якіх лічылі стаўпамі, падалі мне і Барнабе руку лучнасці, каб мы ішлі да паганаў, а яны да абрэзаных,


Столькі вы нацярпеліся, і безвынікова? Дый калі б безвынікова!


Бо калі хто думае, што ён штосьці, хоць ён нішто, той самога сябе ашуквае.


Усякае ліхое слова хай не выходзіць з вуснаў вашых, але толькі добрае на збудаванне, каб давала ласку тым, што слухаюць.


і разбэшчанасць ці брыдкаслоўе, ці насмешка непрыстойная – неадпаведаюць, але лепш падзяка.


Сцеражыцеся, каб не ашукалася сэрца ваша, каб не адышлі вы ад Госпада і не служылі чужым багам ды не пакланяліся ім,


Слова ваша хай будзе заўсёды ласкавае, прыпраўленае соллю, каб вы ведалі, як што каму належыць адказаць.


Ведайце, браты мае дарагія: хай кожны чалавек будзе хуткі да слухання, павольны да гутаркі ды няскоры да злосці.


Будзьце выканаўцамі слова, а не толькі слухачамі, якія саміх сябе ашукваюць.


Хочаш ведаць, нікчэмны чалавеча, што вера без учынкаў мёртвая?


«Бо чалавек, які любіць жыццё і хоча ўбачыць добрыя дні, хай стрымлівае язык свой ад ліхога і вусны, каб не гавораць падступна;