МЭМ. Што гэта за чалавек, які хоча жыць, шануе дзень, каб пабачыць добрае?
Хто ёсьць чалавек, якому даспадобы жыцьцё, які любіць [доўгія] дні, каб убачыць добрае?
А як былі хварэлі яны, я апранаўся ў вярэту, душу маю таміў пастом, і малітва мая вярталася ў нетру маю.
Што ты кіруеш супраць Бога дух твой і прамаўляеш з вуснаў тваіх такія словы?
Пастаў варту, Госпадзе, для вуснаў маіх, сторажаў ля дзвярэй вуснаў маіх.
Кіраўніку хору. Ідытун. Псальм Давідаў.
Днём і ноччу ходзяць яны наўкол па мурах яго, несправядлівасць, прыгнёт і злачынства пасярод яго;
Вусны праўды будуць трывалымі ў вечнасці, а язык хлуслівы — у моманце.
Агіднасць для Госпада — вусны лжывыя, а тыя, што робяць сумленна, — падабаюцца Яму.
Знішчаюцца бязбожнікі — і ўжо няма іх, а дом справядлівых застанецца.
Хто вусны свае беражэ — беражэ душу сваю, а хто летуценны ў размове, — таму бяда.
Смерць і жыццё ў руцэ языка; хто яго любіць — будзе есці плады яго.
Ілжэсведка не будзе беспакараны, а хто гаворыць ману — загіне.
Хто беражэ вусны свае і язык свой, той беражэ душу сваю ад бед.
І сказаў Ён: «Напэўна, гэта Мой народ, сыны, якія Мяне не падмануць! І стаў Я ім Збаўцам».
Шукайце дабра, а не ліхоты, каб жылі так, каб быў з вамі Госпад, Бог Магуццяў, так, як вы казалі.
Не хлусіце адзін аднаму вы, што скінулі з сябе старога чалавека з яго ўчынкамі
Ведайце, браты мае дарагія: хай кожны чалавек будзе хуткі да слухання, павольны да гутаркі ды няскоры да злосці.
Калі сярод вас хто думае, што ён пабожны, а не трымае языка свайго, ашукваючы сэрца сваё, таго пабожнасць пустая.
Бо ўсе мы шмат у чым грашым. Калі хто словам не грашыць, той дасканалы чалавек, які можа таксама ўтаймаваць усё цела сваё.
Дык адкінуўшы ўсякае ліха і ўсякую падступнасць, і крывадушнасць, зайздрасць ды ўсякае ачарненне,
Ён не ўчыніў граху, і ў Яго вуснах не знойдзена подступу.