Міктам Давіда. Захавай мяне, Божа, бо я на Цябе спадзяюся.
Залатая песьня Давіда. Захавай мяне, Божа, бо я ў Табе маю надзею.
Малітва Давідава. Пачуй, Госпадзе, праўду маю, уважы скарзе маёй, прымі мальбу з вуснаў неманлівых!
Сцеражэ Госпад малых; быў я прыніжаны, а Ён даў мне збаўленне.
Песня ўзыходжання. Тыя, што здавераны ў Госпадзе, падобныя да гары Сіён: яна не зварухнецца, трывае на век.
Шчасны той, каму Бог Якубаў успаможца, чыя надзея ў Госпадзе Богу сваім,
Утрымай крокі мае на сцяжынах Тваіх, каб не хісталіся стопы мае.
Сцеражы мяне, як зрэнку вока, у засені крылаў Тваіх захавай мяне
Усе, якія бачылі мяне, блюзнілі на мяне, крывячы вусны, ківалі галавою.
СІН. Пільнуй душу маю і вырві мяне; не пасаромлюся, бо я ўсклаў надзею на Цябе.
А я казаў у збянтэжанні маім: «Адрынуты я ад вачэй Тваіх». Але Ты выслухаў голас малення майго, калі я ўсклікаў да Цябе.
Бо Госпад любіць справядлівасць і не пакіне сваіх святых. АЙН. А несправядлівыя загінуць навечна, і нашчадкі бязбожнікаў будуць знішчаны.
Кіраўніку хору. Паводле «Галубка далёкіх тэрэбінітаў». Давідаў. Міктам. Калі яго філістынцы затрымалі ў Геце.
Кіраўніку хору. Паводле «Лілея закону». Міктам. Давідаў. Дзеля павучання.
Жальба Давіда, якую выспеваў перад Богам дзеля Куша Бэньямінава.
Госпадзе, Божа мой, на Цябе спадзяюся; уратуй мяне ад усіх тых, што чыняць мне пераследы, і вызвалі мяне,
Бо Госпад Бог ёсць сонца і шчыт; ласку і славу дасць Госпад; Ён не забярэ дабра ў тых, што жывуць у бязвіннасці.
ВАЎ. І будзе Госпад прыстанішчам для прыгнеценага, прыстанішчам у час тугі, у трывозе.
Любіць Госпад тых, што ненавідзяць ліха; сцеражэ Ён душы святых, — з рукі грэшніка вызваліць іх.
захоўваючы сцежкі справядлівасці і пільнуючы дарогі святых.
Але мы самі ў сабе мелі прысуд смерці, каб не пакладаліся на саміх сябе, але на Бога, Які ўваскрашае мёртвых.
З гэтай прычыны пераношу цярпенні, але не саромеюся, бо ведаю, Каму паверыў, і маю пэўнасць, што Ён мае моц захаваць уклад мой на той дзень.