Біблія онлайн

Аб'явы


Усю біблію Стары Запавет Новы Запавет




ЁВА 18:18 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

Прагоняць яго са святла ў цемру і прагоняць яго са свету.

Глядзіце раздзел

Біблія (пераклад А.Бокуна)

Прагоняць яго са сьвятла ў цемру, і ўвесь сьвет будзе гнаць яго.

Глядзіце раздзел

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

Прагоняць яго зь сьвятла ў цемру і сатруць яго з улоньня зямлі.

Глядзіце раздзел



ЁВА 18:18
17 Крыжаваныя спасылкі  

у зямлю змроку і цемры [смяротнай], дзе засень смерці і ніякага ладу, але дзе вечны жах пасяліўся”».


калі несправядлівасць, што ў руцэ тваёй, ты адкінеш ад сябе і не застанецца няпраўды ў тваёй палатцы,


Адусюль палохаюць яго жахі і агортваюць ногі яго.


уся цемра, скрытая ў сховішчах яго; паглыне яго агонь, якога не запальваюць; будзе знішчаны ён, калі застанецца ў палатцы сваёй.


Як сон, што адлятае, ён не знойдзецца, праміне ён, як начное марыва.


Падхопіць яго вецер гарачы і панясе, ды, быццам віхура, сарве яго з месца яго.


Будзе пляскаць над ім Сваімі рукамі і асвішча яго са Свайго месца.


Навошта беднаму даецца святло і жыццё тым, што жывуць у горычы душы?


Днём яны забягуць у цемру і, быццам уночы, будуць навобмацак ісці апоўдні.


Уласнай сапсаванасцю будзе забіты бязбожнік, а справядлівы спадзяецца на несапсаванасць сваю.


і, калыхаючы, скруціць цябе ў клубок, і кіне цябе, як мяч, на зямлю прасторную і шырокую: там памрэш, і там будуць калясніцы славы тваёй, ганьба дому гаспадара твайго».


У той самы час вярнуўся да мяне розум мой, і на гонар царства майго і бляск мой вярнуўся ён да мяне; і магнаты мае, і намеснікі мае адшукалі мяне ды вярнулі мне царскую ўладу, ды далі мне яшчэ большую ўладу.


і быў выгнаны ён з паміж людзей, але і яго сэрца памешчана было сярод звяроў, і пражываў ён з дзікімі асламі, таксама еў ён траву, як валы, і цела яго наталялася расой з неба, аж пакуль не пазнаў, што Узвышні Бог валадарыць над царствам людзей і што Ён, каго хоча, ставіць над імі.


раз’юшаныя віры марскія, што пеняцца сваёю брыдотаю, блукаючыя зоркі, для якіх бясконцасць цемрадзі навек захавана.


Зберажэ Ён ногі святых Сваіх, бязбожнікі ж у цемры сціхаюць, бо не сваёю сілаю чалавек дужы.