ЁВА 10 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹ Абцяжарвае душу маю жыццё маё, распачну я прамову маю супраць сябе і буду гаварыць у горычы душы маёй!

² Скажу я Богу: “Не асуджай мяне, а пакажы мне, за што Ты мяне так судзіш?

³ Ці добрым Табе здаецца тое, каб прыгнятаць і ганьбіць мяне, стварэнне рук Тваіх, а радзе бязбожнікаў спрыяць?

⁴ Ці ж і Ты маеш вочы цялесныя або, як чалавек бачыць, так і Ты будзеш бачыць?

⁵ Ці ж Твае дні, як дні чалавечыя, і гады Твае, як тэрмін чалавека,

⁶ што Ты шукаеш несправядлівасць маю і выведваеш грахі мае,

⁷ хоць Ты ведаеш, што я нічога бязбожнага не зрабіў, ды няма нікога, хто б з рукі Тваёй мог вырваць?

⁸ Рукі Твае зрабілі мяне і ўфармавалі мяне ўсяго цалкам, і так раптоўна Ты губіш мяне?

⁹ Успомні, прашу, што Ты апрацоўваў мяне, як гліну, і вернеш мяне ў парахно?

¹⁰ Ці Ты не выдаіў мяне, як малако, ды, як сыр, не зляпіў мяне?

¹¹ У скуру і цела Ты апрануў мяне, умацаваў мяне касцямі і жыламі;

¹² абдарыў Ты мяне жыццём і любоўю, і наведванне Тваё сцерагло дух мой.

¹³ Хоць хаваеш Ты гэта ў сэрцы Сваім, аднак ведаю я, што гэта было ў душы Тваёй.

¹⁴ Ты сочыш за мною, калі я зграшыў, і не паказваешся, каб я быў чысты ад правіннасці маёй.

¹⁵ Гора мне, калі я буду бязбожным, але хоць бы і быў справядлівы, дык і тады не падыму галавы, накормлены пакутамі і няшчасцем.

¹⁶ Калі б я ўзняўся ў ганарыстасці, Ты схапіў бы мяне, як ільвяня, і зноў пакажашся дзівосным ува мне.

¹⁷ Ты ставіш сведкаў Сваіх супраць мяне і павялічваеш гнеў Твой на мяне, і кары Твае будуць ваяваць са мною.

¹⁸ Навошта вывеў Ты мяне з улоння? Няхай бы я прапаў, каб вока не бачыла мяне!

¹⁹ Хай бы я быццам не быў, з улоння пайшоўшы ў магілу.

²⁰ Ці ж нешматлікасць дзён маіх не скончыцца хутка? Адпусці ж мяне, каб троху суцішылася пакута мая,

²¹ перш чым я пайду ды не вярнуся ў зямлю цемры і засені смерці,

²² у зямлю змроку і цемры [смяротнай], дзе засень смерці і ніякага ладу, але дзе вечны жах пасяліўся”».