Tôbita 4 - Baiboly Katolika

4. I Tobia

¹ Nataon’i Tobia fa nekena ny fangatahany ka dia efa ho faty izy; koa nantsoiny hankeo aminy i Tobia zanany,

² dia hoy izy taminy: «Henoy ny teny aloaky ny vavako, anaka, ary alatsaho ho toy ny fototra mafy ao am-ponao izy.

³ Raha avy izay handraisan’Andriamanitra ny fanahiko, dia aleveno ny vatako, hajao amin’ny andro rehetra iainanao ny reninao;

⁴ fa tsy maintsy tsarovanao ny fijaliana niaretany sy ny loza lehibe nila hanjò azy noho ny aminao, fony izy nitondra anao tao an-kibony.

⁵ Ary raha avy koa izay hahatapitra ny andro iainany, dia aleveno eo akaikiko izy.

⁶ Amin’ny andro rehetra iainanao, manàna an’Andriamanitra tsy miala ao an-tsainao, mitandrema tena mba tsy hinia hanao fahotana na oviana na oviana, na handika ny didin’ny Tompo Andriamanitrao.

⁷ Manaova fiantrana amin’ny anananao, aoka tsy havilinao tsy hijery ny mahantra na dia iray aza ny tavanao, dia tsy hiamboho anao koa amin’izany ny Tavan’Andriamanitra.

⁸ Aoka ho mpiantra, araka izay azonao atao ianao;

⁹ raha manam-be ianao manomeza be, ary raha manan-kely mitandrema tsara mba hizara izany kely izany, an-kazavam-po;

¹⁰ fa izany no hanangonanao rakitra be ho anao, rehefa avy izay andro fahaporetana.

¹¹ Fa manafaka amin’ny fahotana rehetra sy amin’ny fahafatesana ny fiantrana, ary tsy hamela ny fanahy hidina any anatin’ny maizina.

¹² Ho zary toky lehibe eo anatrehan’Andriamanitra ambony indrindra ny fiantrana, ho an’izay rehetra nanao azy.

¹³ Fadio avokoa, anaka, rehefa mety ho fahalotoana, ary afa-tsy amin’ny vadinao, dia aoka tsy hisy asa mahameloka haninian’ny fieritreretanao anao.

¹⁴ Aza avela hanjaka ao am-ponao, na amin’ny teninao, na oviana na oviana, ny fiavonavonana, fa io no fototra niandohan’ny ratsy rehetra.

¹⁵ Raha misy olona miasa ho anao, aloavy miaraka amin’izay ny karamany, fa aza tanana izay karaman’ny mpikarama hijanona ao aminao na dia tapak’andro kely aza.

¹⁶ Mitandrema tsara mba tsy hanao amin’ny hafa izay mahatezitra anao raha atao aminao.

¹⁷ Iaraho homana amin’ny noana sy ny mahantra ny haninao, ary ampitafio amin’izay fitafianao ny tsy mitafy.

¹⁸ Asaovy aroso ny mofo aman-divainao, amin’ny fandevenana ny olo-marina, fa aza mihinana izany na misotro akory miaraka amin’ny mpanota.

¹⁹ Milà hevitra mandrakariva amin’ny olon-kendry.

²⁰ Misaora an’Andriamanitra amin’ny andro rehetra; mangataha Azy hitari-dalana anao, hanambina anao amin’izay kasainao hatao rehetra.

²¹ Mampahalala anao koa aho, anaka, fa fony ianao mbola zazakely, dia nanome vola talenta folo an’i Gabelosa, any Ragesa tanànan’ny Meda aho, ary eto an-tanako izao ny rosia taminy.

²² Ka noho izany, miomàna faingana mba handeha mankany aminy haka izany vola izany, dia avereno aminy ny rosia taminy.

²³ Aza manan-tahotra, anaka. Marina fa fivelomana mahantrahantra no antsika izao, nefa hanan-karem-be isika, raha matahotra an’Andriamanitra sy mandositra ny fahotana rehetra ary manao asa soa.»