Genesisy 41 - Baiboly Katolika

Ireo nofin’i Faraôna sy ny fisandratan’i Josefa

¹ Nony afaka roa taona nipaka dia nanonofy i Faraôna: Indro nitsangana teo amoron’ny ony izy;

² ary indro nisy omby vavy fito mahafinaritra sady matavy, niakatra avy ao amin’ny ony sy lasa niraotra tao amin’ny ahi-maitso.

³ Nanaraka ireo indray dia indreto omby vavy fito hafa ratsy tarehy, mahia niakatra avy ao amin’ny ony, dia nankeo anilan’iretsy omby vavy efa teo amoron’ny ony rahateo.

⁴ Ary nohanin’ireo ombivavy ratsy tarehy sady mahia iretsy omby vavy mahafinaritra sady matavy. Dia nahatsiaro i Faraôna.

⁵ Fa natory indray izy dia nanonofy fanindroany; ary indreo nisy salohim-bary fito sady vaventy no tsara tarehy, nisondrotra avy amin’ny tahony iray ihany.

⁶ Nanaraka ireo indray nisy salohim-bary fito naniry sady mahia no main’ny rivotra avy any atsinanana.

⁷ Ary natelin’ireto salohim-bary mahia, iretsy salohim-bary vaventy sady feno tsara. Dia nahatsiaro i Faraôna; ka indro nofy izany.

⁸ Nitebiteby ny fanahin’i Faraôna nony maraina ka nampiantso ny mpanoratra sy ny olon-kendry rehetra tao Ejipta izy. Notantarainy tamin’ireo ny nofiny; nefa tsy nisy nahalaza ny heviny tamin’i Faraôna.

⁹ Izay ilay lehiben’ny mpandroso divay vao niteny ka nilaza tamin’i Faraôna nanao hoe: «Ndeha hampahatsiaro ny fahadisoako taloha aho anio.

¹⁰ Fony Faraôna tezitra tamin’ny mpanompony ka nandatsaka ahy an-tranomaizina, tao an-tranon’ny lehiben’ny mpiambina, izaho sy ilay lehiben’ny mpitantana mofo,

¹¹ dia nanonofy izahay, indray alina, ka samy nanana ny nofiny izaho sy izy, samy araka ny hevitry ny nofiny avy.

¹² Niaraka taminay kosa, dia nisy tao zatovo Hebrio, mpanompon’ny lehiben’ny mpiambina, nitantarànay ny nofinay, ka nambarany taminay ny heviny, samy nilazany ny hevitry ny azy avy izahay,

¹³ ary tanteraka ny zavatra, araka ny hevitra nambarany, fa izaho moa, naverin’i Faraôna amin’ny raharahako; izy kosa nahantona.»

¹⁴ Dia nampiantsoin’i Faraôna i Josefa, ka navoaka hiala faingana tao an-tranomaizina. Ary niharatra sy niova fitafiana izy, dia nankany amin’i Faraôna.

¹⁵ Ary hoy i Faraôna tamin’i Josefa: «Nanonofy aho, ka tsy nisy nahalaza ny heviny, ary nandre fa hoe mahalaza ny hevitry ny nofy ambara aminao ianao.»

¹⁶ Dia hoy ny navalin’i Josefa tamin’i Faraôna: «Tsy izaho fa Andriamanitra no hilaza izay valiny hiadanan’i Faraôna.»

¹⁷ Ka hoy i Faraôna tamin’i Josefa: «Nofiko nitsangana teo amoron’ny ony aho;

¹⁸ ary nisy omby vavy fito matavy sady tsara tarehy, niakatra avy ao amin’ny ony ka lasa niraotra tao amin’ny ahi-maitso.

¹⁹ Nanaraka ireo, dia indreo omby vavy fito hafa koa, mahia, ratsy tarehy, sady kaozatra erỳ, tsy mbola hitako izay ratsy toy izany teto amin’ny tany Ejipta rehetra.

²⁰ Nohanin’ireo omby vavy mahia sady ratsy tarehy iretsy omby vavy nialoha azy, dia ireo matavy,

²¹ ka tafiditra tao an-kibony ireo; nefa tsy fantatra ho mby ao an-kibony akory, fa mbola ratsy toy ny taloha ihany ny fijery azy. Izay dia nahatsiaro aho.

²² Fa nanonofy indray aho, ka indreo nisy salohim-bary fito feno voa sady tsara tarehy nisondrotra avy amin’ny tahony iray ihany.

²³ Ary indreo kosa nisy salohim-bary fito botry, mahia sady main’ny rivotra avy any atsinanana, izay naniry nanaraka an’ireny.

²⁴ Ary natelin’ireto salohim-bary mahia iretsy salohim-bary tsara tarehy. Nambarako tamin’ny mpanoratra izany, fa tsy misy mahalaza ny heviny.»

²⁵ Dia hoy i Josefa tamin’i Faraôna: «Iray ihany ny nofin’i Faraôna, ary izay efa hataon’Andriamanitra no nambarany tamin’i Faraôna.

²⁶ Ny omby vavy fito tsara tarehy dia fito taona; ny salohim-bary fito tsara tarehy dia fito taona koa; nofy iray ihany izany.

²⁷ Ny omby vavy fito saozanina sy ratsy tarehy niakatra nanaraka ireny, dia fito taona; ny salohim-bary foana sy main’ny rivotra avy any atsinanana koa, dia ho fito taona mosarena.

²⁸ Koa izany no teny nataoko tamin’i Faraôna: izay efa hataon’Andriamanitra no nasehony tamin’ny Faraôna.

²⁹ Indro hisy fito taona zina indrindra eran’ny tany Ejipta rehetra.

³⁰ Manaraka izany, hisy kosa fito taona mosarena, ka amin’ny tany Ejipta ho hadino izany fahavokaram-be rehetra izany, ary ny mosary handevona ny tany.

³¹ Tsy ho fantatra intsony ny nisian’ilay fahavokarana, noho ny mosary hanaraka izany ao amin’ny tany, fa ho mafy erỳ.

³² Ary ny nofin’i Faraôna no naverina indroa, dia satria zavatra naraikitr’Andriamanitra izany sady hotanterahin’Andriamanitra faingana.

³³ Koa ankehitriny aoka i Faraôna hizaha lehilahy manan-tsaina sy hendry, ka hanendry azy hanapaka ny tany Ejipta.

³⁴ Aoka koa i Faraôna hanendry mpikarakara hitandrina ny tany, hanangona ny ampahadimin’ny vokatra ao amin’ny tany Ejipta mandritra ny fito taon-jina.

³⁵ Aoka hovorin’ireo ny vokatra rehetra azony amin’ireo taona tsara ho avy; aoka hangoniny be dia be ny vary hapetraka eo am-pelatanan’i Faraôna ary hatao fitaovana amin’ny tanàna ka hotahirizina.

³⁶ Dia izany hanina tahirizina izany, no ho fitaovana amin’ny fito taona mosarena ho tonga amin’ny tany Ejipta; dia tsy ho levon’ny mosary ny tany.»

Nasandratra i Josefa

³⁷ «Sitrak’i Faraôna sy ny mpanompony rehetra izany teny izany.»

³⁸ Ka hoy i Faraôna tamin’ny mpanompony: «Hahita lehilahy tahaka an’ity indray va isika, izay manana ny fanahin’Andriamanitra ao aminy?»

³⁹ Dia hoy i Faraôna tamin’i Josefa: «Rehefa ianao no efa nampahafantarin’Andriamanitra izany rehetra izany, dia tsy hisy olona hanan-tsaina sy hendry tahaka anao indray.

⁴⁰ Koa dia ianao no hanapaka ny momba ny tranoko, ary ny vahoaka rehetra hanaraka ny teninao; ny seza fiandrianana ihany no haha-ambony ahy noho ianao.»

⁴¹ Ary hoy i Faraôna tamin’i Josefa: «Indro atsangako hanapaka ny tany Ejipta rehetra ianao.»

⁴² Dia nalain’i Faraôna ny peratra tamin’ny tanany, ka nataony tamin’ny tanan’i Josefa; sady nampitafîny rongony fotsy madinika izy, ary nasiany rojo volamena ny vozony.

⁴³ Nampitaingeniny ny kalesiny faharoa izy, ary nisy niantso teo alohany hoe: «Mandohaliha.» Toy izany no nananganana azy ho mpanapaka ny tany Ejipta.

⁴⁴ Ary hoy i Faraôna tamin’i Josefa: «Izaho no Faraôna, ary raha tsy teninao, tsy hisy hanainga ny tanany na ny tongony eto amin’ny tany Ejipta rehetra.»

⁴⁵ Nomen’i Faraôna anarana hoe Tsafnata-Paneaka i Josefa; ary natolony ho vadiny i Aseneta zanaka vavin’i Potifara, mpisorona tao Ona. Dia niainga i Josefa hamangy ny tany Ejipta.

⁴⁶ Efa telopolo taona i Josefa raha niseho teo anatrehan’i Faraôna, mpanjakan’i Ejipta. Ary niala teo anatrehan’i Faraôna izy handeha hitety ny tany Ejipta rehetra.

⁴⁷ Nahavokatra tsy omby fampana ny tany, nandritra ny taon-jina fito.

⁴⁸ Ka i Josefa namory ny vokatry ny tany rehetra tamin’izany fito taona izany tany Ejipta, nanangona fitaovana tamin’ny tanàna izy, fa isan-tanàna dia samy nampidirany ny vokatry ny tany manodidina azy avy.

⁴⁹ Koa nahangona vary hoatra ny fasika any an-dranomasina i Josefa; ary noho ny fahabetsahany mihoa-pampana dia najanona ny fanisana azy, fa efa tsy tambo hisaina intsony.

Ireo zanak’i Josefa

⁵⁰ Talohan’ny nahatongavan’ny taona mosarena, dia niteraka roa lahy i Josefa, izay naterak’i Aseneta, zanaka vavin’i Potifara mpisorona tao Ona, taminy.

⁵¹ Ka ny lahy matoa nataon’i Josefa hoe Manase, fa hoy izy: «Efa nampanadinoin’Andriamanitra ahy ny fahoriako rehetra sy ny tranon’ikaky rehetra»;

⁵² ary ny zandriny nataony hoe Efraima, fa hoy izy: «Efa nampitombo ahy Andriamanitra aty amin’ny tany nijaliako.»

⁵³ Nony tapitra ny taon-jina fito tamin’ny tany Ejipta,

⁵⁴ dia niandoha kosa ny fiavian’ny taona fito mosarena, araka ny voalazan’i Josefa. Ny tany rehetra dia nisy mosary, fa ny tany Ejipta kosa dia nanan-kanin-kohanina.

⁵⁵ Tatỳ aoriana tratry ny mosary koa ny tany Ejipta rehetra, ka nitaraina tamin’i Faraôna ny vahoaka nitady hanina. Fa hoy i Faraôna tamin’ny Ejiptianina rehetra: «Mankanesa any amin’i Josefa, ary ataovy izay lazainy aminareo.»

⁵⁶ Nony nanenika ny tany rehetra ny mosary, novohan’i Josefa ny tranom-bary rehetra naorina tany, ary nivarotra tamin’ny Ejiptianina izy; ary nitombo nitombo ihany ny mosary tamin’ny tany Ejipta.

⁵⁷ Tonga tao Ejipta avokoa ny avy amin’ny tany rehetra, hividy vary amin’i Josefa, fa nihamafy ny mosary tamin’ny tany rehetra.