ПСАЛТЫР 18:20 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

І Ён вывеў мяне на месца прасторнае, Ён выратаваў мяне, бо мне спагадае.

Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

І вывеў мяне на прастор, збавіў мяне, бо пажадаў мяне.

ПСАЛТЫР 18:20 Крыжаваныя спасылкі

ЁВА 22:30

Ён ратуе [нават] таго, хто не без віны, і будзе ён уратаваны дзеля чыстасьці рук сваіх».

ЁВА 36:16

Таксама цябе Ён выбавіць з цясноты на прастору, дзе няма ўціску, і будзе поўнае тлушчу ўсё на стале тваім.

ПСАЛТЫР 118:5

У муках клікаў я ГОСПАДА, і Ён адказаў мне, Госпад [вывеў мяне] на вольны прастор.

ПСАЛТЫР 18:24

Я быў беззаганны перад Ім і захоўваў сябе ад беззаконьня.

ПСАЛТЫР 24:4

Той, у каго рукі бязьвінныя і сэрца чыстае, хто душы сваёй да марноты не схіляе і не прысягае крывадушна,

ПСАЛТЫР 26:6

Я абмыю ў нявіннасьці рукі мае і абыйду вакол ахвярніку Твайго, ГОСПАДЗЕ,

ПСАЛТЫР 31:9

і не аддаў мяне ў рукі ворага, паставіў ногі мае на вольны прастор.

ПСАЛТЫР 58:11

Узрадуецца праведнік, калі ўбачыць помсту; ён абмые стопы свае ў крыві бязбожнікаў!

ПСАЛТЫР 7:3

каб ня ўзяў, быццам леў, душы маёй і не разарваў мяне, калі няма каму ратаваць!

ПСАЛТЫР 7:8

І зьбярэцца сход народаў вакол Цябе, і Ты зьвернешся да іх з вышыні.

ВЫСЛОЎІ 11:18

Падманлівы набытак здабудзе бязбожнік, а таму, хто сее праведнасьць, будзе пэўная нагарода.

ІСАІ 49:4

А Я сказаў: «Надарма Я працаваў, на пустое і марнае выдаткаваў Я сілу Маю. Аднак суд Мой у ГОСПАДА, і ўзнагарода Мая — у Бога Майго».

ІСАІ 62:11

Вось, ГОСПАД абвяшчае аж да краю зямлі: «Скажыце дачцы Сыёну: “Вось, прыходзіць Збаўца твой, вось, плата Ягоная разам з Ім і нагарода Ягоная перад абліччам Ягоным”».

МАЦЬВЕЯ 6:4

каб міласьціна твая была ўтоена, і Айцец твой, Які бачыць утоенае, дасьць табе яўна.

1 КАРЫНФЯНАЎ 3:8

А хто садзіць і хто палівае, ёсьць адно, і кожны атрымае сваю нагароду паводле сваёй працы.

ГАБРЭЯЎ 7:26

Бо Гэткага трэба нам Першасьвятара, сьвятога, нявіннага, беззаганнага, адлучанага ад грэшнікаў і ўзвышанага па-над нябёсы,

1 ЦАРСТВАЎ 24:17

І скончыў Давід казаць словы гэтыя да Саўла, і Саўл сказаў: «Ці ж гэта голас твой, сыне мой Давід?» І ўзьняў Саўл голас свой, і заплакаў.