ПСАЛТЫР 18:20 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

²⁰ І вывеў мяне на прастор, збавіў мяне, бо пажадаў мяне.

Біблія (пераклад А.Бокуна)

²⁰ І Ён вывеў мяне на месца прасторнае, Ён выратаваў мяне, бо мне спагадае.

ПСАЛТЫР 18:20 Крыжаваныя спасылкі

ЁВА 22:30

Ён уратуе нявіннага, і будзеш ты ўратаваны ў чысціні рук сваіх».

ЁВА 36:16

Дык выбавіць Ён цябе з уціску, і будзе прастора, а не цяснота перад табою, і будзе поўнае тлушчу ўсё на стале тваім.

ПСАЛТЫР 118:5

У бядзе я звярнуўся да Госпада, і выслухаў мяне Госпад, Які выводзіць на прастору.

ПСАЛТЫР 18:24

І стаў я беззаганны з Ім і высцерагаўся злачыннасці.

ПСАЛТЫР 24:4

Бязгрэшны рукамі і чысты сэрцам, хто не ўзняў душу сваю да марнасцей і не прысягнуў падступна.

ПСАЛТЫР 26:6

У знак нявіннасці абмыю я рукі мае і абыду кругом ахвярнік Твой, Госпадзе,

ПСАЛТЫР 31:9

І не пакінуў Ты мяне ў руках непрыяцеля; на прасторным месцы паставіў ногі мае.

ПСАЛТЫР 58:11

Весяліцца справядлівы, калі ўбачыць пакаранне, ён мые свае ногі ў крыві грэшніка.

ПСАЛТЫР 7:3

каб не схапіў хто, як леў, душы маёй, разрываючы яе, пакуль няма Таго, Хто ўратаваў бы.

ПСАЛТЫР 7:8

І хай сход народаў акружыць Цябе, і над ёю вярніся ізноў на вышыню:

ВЫСЛОЎІ 11:18

Бязбожнік робіць ілжывую справу, а для таго, хто сее справядлівасць, — пэўная ўзнагарода.

ІСАІ 49:4

А я сказаў: “Надарма працаваў я без патрэбы і марна траціў свае сілы. А сапраўды, прысуд мой — з Госпадам і плата мая — з Богам маім”.

ІСАІ 62:11

Вось што даў Госпад пачуць на граніцах зямлі: «Скажыце дачцы сіёнскай: “Вось жа, прыходзіць збаўленне тваё, вось плата Яго разам з Ім і ўзнагарода Яго перад ёю”».

МАЦЬВЕЯ 6:4

каб міласціна твая была ў скрытасці, і Айцец твой, Які бачыць скрытае, узнагародзіць цябе яўна.

1 КАРЫНФЯНАЎ 3:8

Хто садзіць ды хто палівае – адно і тое ж. Кожны атрымае сваю плату паводле працы сваёй.

ГАБРЭЯЎ 7:26

Такога, вось, належала мець нам Першасвятара, святога, нявіннага, беззаганнага, аддзеленага ад грэшнікаў і ўзвышанага па-над неба,

1 ЦАРСТВАЎ 24:17

Калі ж Давід скончыў гаварыць гэтыя словы Саўлу, Саўл сказаў: «Ці ж гэта твой голас, сын мой Давід?» І пачаў Саўл голасна плакаць.