Tôbita 2 - Baiboly Katolika

2. Izy jamba

¹ Tatỳ aorian’izany, tonga ny anankiray amin’ny fetin’ny Tompo, ary nanomanana sakafo lehibe tao an-tranon’i Tobia,

² ka hoy izy tamin’ilay zanany: «Mandehana ary mitondrà mankatỳ olona vitsivitsy iray foko amintsika, izay matahotra an’Andriamanitra, hiara-misakafo amintsika.»

³ Dia lasa ilay zanany; nony niverina izy, dia nilaza taminy fa misy zanak’i Israely anankiray, novonoin’olona, ka mitsitra foana ao an-dalam-be ao. Nitsangana niaraka tamin’izay i Tobia, niala tamin’ny latabatra, navelany teo ny sakafo, tsy nihinana izy na dia kely aza; nony tonga tany amin’ilay faty izy,

⁴ nalainy io, dia nentiny nafenina tao an-tranony, haleviny amim-pahamalinana, rehefa maty ny masoandro.

⁵ Avy nanafina io izy vao nisakafo, tamin-kovitra aman-dranomaso,

⁶ fa tsaroany ilay tenin’ny Tompo nolazainy tamin’ny vavan’i Amôsa mpaminany hoe: «Hanjary fitolokoana amam-pisaonana ny andro fetinareo.»

⁷ Nony maty ny masoandro, dia nivoaka nandevina ilay faty izy.

⁸ Nanome tsiny azy avokoa anefa ny olona manodidina azy, nanao hoe: «Efa nodidiana hovonoina ho faty ianao noho izany ihany, ary vao afaka tamin’izany fanamelohana ho faty izany ianao, dia manomboka mandevina ny maty indray!»

⁹ Andriamanitra anefa no natahoran’i Tobia noho ny mpanjaka, ka nalainy ihany ny fatin’io novonoina, nafeniny tao an-tranony, dia naleviny nony alina.

¹⁰ Indray andro, nony tonga tao amin’ny tranony izy, ilay sasatra loatra avy nandevina ny maty iny, dia niretaka teo am-body rindrina; ka nosintonin-tory.

¹¹ Mbola natory teo izy no nisy tain-tsidintsidina mbola mafana nilatsaka avy amin’ny akaniny, teo amin’ny masony roa ka tonga jamba izy.

¹² Fitsapana navelan’Andriamanitra hihatra aminy izany, mba hatao fakan-tahaky ny taranaka any aoriana ny faharetany, toy ny an’i Jôba lehilahy masina.

¹³ Fa satria hatramin’ny fahazazany, no natahorany an’Andriamanitra, sy nitandremany ny didiny mandrakariva, dia tsy mba nanana alahelo tamin’Andriamanitra izy, tamin’izany azon-doza tonga jamba izany;

¹⁴ fa naharitra tsy azo nohozongozonina tamin’ny fahatahorana an’Andriamanitra izy, nisaotra azy isan’andro nandritra ny andro niainany.

¹⁵ Toy ny nanebahan’ireo loham-pirenena an’i Jôba, lehilahy sambatra, no nanarabian’ireo havana aman-tsakaizan’i Tobia ny fitondran-tenany,

¹⁶ nataony hoe: «Fa zary inona ity fanantenanao, tamin’ny nanaovanao fiantrana sy nandevenanao ny maty?»

¹⁷ Nanarin’i Tobia izy ireo, nataony hoe:

¹⁸ «Aza miteny toy izany fa zanaky ny olo-masina isika, ka ilay fiainana tsy maintsy omen’Andriamanitra an’izay tsy mitsoaka na oviana na oviana amin’ny firaiketam-po aminy no antenaintsika.»

¹⁹ I Anà vadiny nandeha isan’andro, nanenon-damba, ary izay mety ho azony, tamin’ny asan-tanany dia nentiny niverina hiveloman’izy ireo.

²⁰ Toy izany no sendra nandraisan-dravehivavy zanak’osy, ka nentiny tao an-trano.

²¹ Nony nandre ny fibarareokan’ilay zanak’osy ny lahy, dia nanao hoe: «Jereo, fandrao zanak’osy nangalarina izany, ka avereno any amin’ny tompony, fa tsy mahazo mihinana na inona na inona avy amin’ny halatra isika, na dia mikasikasika izany akory aza.»

²² Izay, dia novalian’ny vavy an-katezerana hoe: «Miharihary fa foana tokoa ny fanantenanao; izany no vokatry ny fiantranao?»

²³ Izany sy ny toy izany no teny fikizahany azy.