Цела яго высыхае на вачах, і косці, якіх не было відаць, адкрываюцца.
Цела яго зьнікае на вачах, і косткі, звычайна ня бачныя, адкрываюцца.
Плоць на ім прападае, так што яе ня відаць, і паказваюцца косьці ягоныя, якіх ня было відаць.
І я спарахнею, як бурдзюк і як адзенне, што паточана моллю.
Ты сціскаеш яго, і ён адыходзіць у вечнасць, змяняеш твар яго і адсылаеш.
Адчувае ён боль свайго цела, і душа яго ў ім самім ные».
Маршчыны мае сведчаць супраць мяне, і паўстае змардаванасць перад абліччам маім, пярэчачы мне.
Да скуры маёй у змардаваным целе прысохла косць мая, і змарнелі дзёсны мае вакол зубоў маіх.
Цела маё пакрыта гніллём і брудам пылу, скура мая лопаецца і цячэ [гноем].
Здымі з мяне пакаранне Тваё, гіну я ад удару рукі Тваёй.
а ў рэшце рэшт ты будзеш стагнаць, калі сілы твае і цела тваё будуць растрачаныя,